Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-1.4011.534.2020.1.EC
z 21 października 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 4 sierpnia 2020 r. (data wpływu 24 sierpnia 2020 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

• skutków podatkowych uczestnictwa w spółce osobowej z siedzibą w Polsce - jest prawidłowe,
• skutków podatkowych uczestnictwa w spółce osobowej z siedzibą w Niemczech – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 24 sierpnia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych uczestnictwa w spółce osobowej z siedzibą w Polsce oraz skutków podatkowych uczestnictwa w spółce osobowej z siedzibą w Niemczech.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Stan faktyczny:

Wnioskodawca jest obywatelem i rezydentem podatkowym Republiki Federalnej Niemiec, gdzie zamieszkuje i gdzie mieści się jego centrum interesów osobistych i gospodarczych.
Wnioskodawca będący obywatelem Niemiec i mający stałe miejsce zamieszkania na terenie Republiki Federalnej Niemiec przystąpił do spółki komandytowej, w rozumieniu polskiego Kodeksu Spółek Handlowych, mającej siedzibę w Rzeczpospolitej Polskiej, w charakterze komandytariusza wraz z innymi komandytariuszami, z których wszyscy są obywatelami i mieszkańcami Republiki Federalnej Niemiec.

Wnioskodawca jest komandytariuszem z prawem do udziału w zyskach, w spółce komandytowej mającej siedzibę i prowadzącej działalność gospodarczą w Rzeczpospolitej Polskiej:

1. A. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa, nr KRS: (…), od roku 2019, zwana dalej A. Przedmiotem działania Spółki A. jest działalność inżynieryjna w zakresie projektów i analiz budowlanych, są to usługi objęte klasą PKD 71.11.Z (projektowanie budowlane). A. spółka komandytowa posiada siedzibę w K., gdzie znajduje się biuro spółki oraz ośrodek zarządzania spółką (biuro zarządu). W siedzibie spółki zatrudnionych jest kilkunastu pracowników, głównie inżynierów budownictwa. Spółka wynajmuje powierzchnię biurową (kilkaset metrów kwadratowych) w K., gdzie znajdują się miejsca pracy wraz z ich kompletnym wyposażeniem. Usługi wykonywane przez spółkę polegają na wykonaniu, głównie w siedzibie spółki, przez pracowników spółki, prac mających za przedmiot projekty budowlane, wykonywane na zlecenie przyjęte zarówno od podmiotów gospodarczych mających siedzibę w Rzeczpospolitej Polskiej, a także wykonywanych na rzecz podmiotów gospodarczych mających siedzibę w innych krajach Unii Europejskiej, w tym Niemczech, zwana dalej A.

Zdarzenie przyszłe:

Spółka A., zamierza częściowo rozpocząć wykonywanie działalności gospodarczej na terenie Niemiec poprzez utworzenie tamże stałego oddziału/zakładu, w tym utworzeniu biura (wynajem lokalu), w którym zatrudnieni pracownicy na terenie Niemiec (głównie architekci, inżynierowie budownictwa) wykonywać będą usługi projektowania budowlanego i architektonicznego będące głównym przedmiotem działalności tej spółki (istnieje tożsamość usług z tymi wykonywanymi w Polsce).

Działalność gospodarcza A. na terenie Republiki Federalnej Niemiec, będzie wykonywana w sposób ciągły, zorganizowany, w tym w szczególności poprzez wynajem lokali biurowych na biura zakładu, zatrudnienie pracowników na kontrakty i umowy o pracę w tym oddziale/zakładzie, zapewnienie ciągłości zleceń i działalności tej placówki oraz jej stały charakter (utworzenie na czas nieokreślony dłuższy niż 12 miesięcy).

Efektem prac w takich placówkach będzie wykonanie w tych oddziałach/zakładach usług, które przynosić będą spółce A. przychody.

Na terenie Republiki Federalnej Niemiec, spółka A będzie ponosić koszty uzyskania przychodu, w związku z działalnością jej oddziałów/zakładów, w tym głównie: wynajem lokalu, wynagrodzenia i inne.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy dochód Wnioskodawcy, który zostanie osiągnięty w związku z jego uczestnictwem w charakterze Komandytariusza w wyniku działalności polskiej spółki komandytowej będzie podlegał opodatkowaniu w Rzeczpospolitej Polskiej polskim podatkiem dochodowym od osób fizycznych (PIT), jako uzyskany za pośrednictwem zakładu położonego na terenie Rzeczypospolitej Polskiej, w rozumieniu umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania?
2. Czy dochód Wnioskodawcy, który zostanie osiągnięty w związku z jego uczestnictwem w charakterze Komandytariusza w wyniku działalności polskiej spółki komandytowej w ramach zakładu tych spółek położonego jako stała placówka na terenie Republiki Federalnej Niemiec nie będzie podlegał opodatkowaniu w Rzeczpospolitej Polskiej polskim podatkiem dochodowym od osób fizycznych (PIT), w rozumieniu umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1 Stan faktyczny i pytanie nr 1.

Osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy - art. 3 ust. 2a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.).

Za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej - w myśl art. 3 ust. 2b ww. ustawy - uważa się w szczególności dochody (przychody) z:

- działalności gospodarczej prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Z uwagi na fakt, że Wnioskodawca jest rezydentem Niemiec i w Polsce posiada ograniczony obowiązek podatkowy, kwestie opodatkowania dochodów uzyskanych z tytułu uczestnictwa w spółce osobowej należy rozpatrywać z uwzględnieniem Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych, podpisanej w Berlinie dnia 14 maja 2003 r. (Dz. U. z 2005 r. Nr 12, poz. 90), zwaną dalej umową polsko-niemiecką.

Pomocnym w interpretacji tej umowy może być tekst Modelowej Konwencji OECD, stanowiącej wzór umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, zawieranych przez Polskę, jak i brzmienie Komentarza do niej.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 Konwencji określenie "osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie" oznacza każdą osobę, która według prawa tego Państwa podlega tam opodatkowaniu, z uwagi na jej miejsce zamieszkania, miejsce stałego pobytu, siedzibę zarządu, miejsce utworzenia albo inne kryterium o podobnym charakterze, i obejmuje również to Państwo oraz jakąkolwiek jego jednostkę terytorialną lub organ lokalny. Jednakże, określenie to nie obejmuje osoby, która podlega opodatkowaniu w tym Państwie tylko dlatego, że osiąga ona dochód lub zyski majątkowe ze źródeł w nim położonych.

Zdaniem Wnioskodawcy opodatkowanie dochodów uzyskiwanych z pozarolniczej działalności gospodarczej prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zgodnie z art. 3 pkt 1 lit. d umowy zawartej między Rzeczpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, w rozumieniu niniejszej umowy, jeżeli z kontekstu nie wynika inaczej "przedsiębiorstwo jednego Umawiającego się Państwa" i "przedsiębiorstwo drugiego Umawiającego się Państwa" oznaczają odpowiednio przedsiębiorstwo prowadzone przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w jednym Umawiającym się Państwie lub przedsiębiorstwo prowadzone przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie.

Dlatego Wnioskodawca jako Komandytariusz, będący rezydentem Niemiec, uzyskuje przychody i ponosi koszty z udziału w spółce komandytowej zarejestrowanej na terenie Polski. W tej części, w której Komandytariusz uzyskuje dochody z udziału w spółce komandytowej, uznaje się, że prowadzi "przedsiębiorstwo Niemiec" na terenie Polski. Oznacza to, że do opodatkowania dochodów Komandytariusza będzie miał zastosowanie art. 7 Umowy między Polską a Niemcami.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ww. umowy zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność gospodarczą w drugim Umawiającym się Państwie poprzez położony tam zakład.

Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność w ten sposób, to zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim Państwie, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi.

Komentarz do Modelowej Konwencji w Sprawie Podatku od Dochodu i Majątku (OECD) interpretuje warunek z art. 7 ust. 1 ww. umowy, przyjmując, że przedsiębiorstwo jednego Państwa nie może być opodatkowane w drugim Państwie, chyba że prowadzi ono w tym drugim Państwie działalność handlową lub przemysłową za pośrednictwem położonego w tym Państwie zakładu.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 umowy określenie "zakład" oznacza stałą placówkę, przez którą całkowicie lub częściowo prowadzona jest działalność przedsiębiorstwa np: biuro i miejsce zarządu jak w opisanym stanie faktycznym.

Dlatego dochód osoby mającej miejsce zamieszkania w Niemczech z tytułu działalności gospodarczej prowadzonej na terytorium Polski, może być opodatkowany w Polsce, pod warunkiem że działalność prowadzona jest poprzez położony na terytorium Polski zakład. W takim przypadku dochód, który może być przypisany temu zakładowi może być opodatkowany w Polsce.

Dlatego Wnioskodawca uważa, że mając ograniczony obowiązek podatkowy w Polsce prowadzi ww. działalność gospodarczą za pośrednictwem zakładu w rozumieniu art. 7 ust. 1 w związku z art. 5 umowy polsko-niemieckiej. Skoro Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą za pomocą położonego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zakładu, to uzyskane dochody z tego tytułu winien opodatkować wyłącznie w Polsce.

Ad. 2 Zdarzenie przyszłe pytanie nr 2.

W doktrynie międzynarodowego prawa podatkowego przyjmuje się, że bycie wspólnikiem spółki osobowej oznacza posiadanie stałej placówki w państwie, gdzie prowadzi się działalność za pośrednictwem spółki osobowej (B. Brzeziński „Model Konwencji OECD. Komentarz" s. 323).

Zgodnie z Komentarzem do umów o unikaniu podwójnego opodatkowania pod redakcją Klausa Vogel (Klaus Vogel on Double Taxation Conventions: A commentary to the OECD-UN - and US Model Comentions for the Avoidance of Double Taxation on Income and Capital, red. K. Vogel, Third edition, The Hague - London - Boston) wskazują, że „działalność przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 7 jest jakąkolwiek niezależną działalnością inną od używania nieruchomości w rozumieniu art. 6(3) oraz inną od niezależnej działalności osobistej w rozumieniu art. 14 (...). Pod pewnymi warunkami udział wspólnika w spółce osobowej (ang. partners distributive share in a partnership) lub podobnej może kwalifikować się jako „zyski przedsiębiorstwa" (ang. business protits) w rozumieniu art. 7".

Jeżeli zgodnie z prawem wewnętrznym - spółka osobowa jest transparentna, a więc dochody nie są opodatkowywane na poziomie spółki, a wyłącznie na poziomie wspólników, udział wspólnika w przedsiębiorstwie spółki jest uważany za przedsiębiorstwo wspólnika w znaczeniu art. 7 UPO. Dalej autorzy Komentarza wskazują, że „w związku z transparentnością spółek osobowych, udział w spółce osobowej stanowi formę prowadzenia działalności gospodarczej jej wspólników. W konsekwencji, jeśli zostaną spełnione pozostałe przesłanki uznania za stały zakład (tj. posiadanie placówki oraz stałość prowadzenia działalności - co, jak zostało wywiedzione powyżej, doszło do spełnienia w niniejszej sprawie), spółka osobowa może funkcjonować jako stały zakład w Niemczech dla każdego z jej wspólników będącymi jednocześnie rezydentami podatkowymi Niemiec.

W konsekwencji, w sytuacji kiedy przedmiotowa spółka komandytowa mająca siedzibę w Polsce, będzie posiadała także zakład na terenie Niemiec w rozumieniu polsko-niemieckiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, to Wnioskodawca będący w niej Komandytariuszem, zgodnie z art. 7 ust. 1 w związku z art. 5 tej umowy, winien odrębnie opodatkować dochód osiągnięty z zakładu tej spółki położonego w Polsce i odrębnie z zakładu położonego w Niemczech.

Dlatego dla osoby mającej miejsce zamieszkania w Niemczech dochód z tytułu działalności gospodarczej prowadzonej na terytorium Niemiec w formie zakładu przedsiębiorstwa - będącego spółką komandytową z siedzibą w Polsce, nie będzie opodatkowany w Polsce. W takim przypadku dochód, który może być przypisany temu zakładowi może być opodatkowany w Niemczech.

Zgodnie z regułą wyrażoną w art. 7 ust. 1 w związku z art. 5 umowy polsko-niemieckiej, fakt częściowego prowadzenia działalności gospodarczej przez spółkę komandytową w ramach oddziału/zakładu na terenie Niemiec, nie ma wpływu na opodatkowanie dochodów Wnioskodawcy osiągniętych, w związku z działalnością tej spółki w Polsce, w takiej mierze, w jakiej mogą one być przypisane zakładowi w Polsce.

Podsumowując, dochód Wnioskodawcy z zakładów spółki komandytowej położonych w Polsce, będzie na mocy art. 7 ust. 1 w związku z art. 5 umowy polsko-niemieckiej opodatkowany wyłącznie w Polsce (w takiej mierze, w jakiej może być przypisany zakładom w Polsce), natomiast fakt utworzenia zakładów tej spółki w Niemczech, nie zmieni co do zasady tejże reguły, z tym zastrzeżeniem, że dochody Wnioskodawcy z zakładów spółki komandytowej położonych w Niemczech będą opodatkowane wyłącznie w Niemczech (w takiej mierze, w jakiej mogą być przypisane zakładom w Niemczech).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie przepisem art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1426) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Z kolei art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej stosownie do art. 3 ust. 2b pkt 3 ww. ustawy, uważa się w szczególności dochody (przychody) z działalności gospodarczej prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład.

Stosownie do treści art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

W myśl art. 5a pkt 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o zagranicznym zakładzie – oznacza to:

1. stałą placówkę, poprzez którą podmiot mający miejsce zamieszkania na terytorium jednego państwa wykonuje całkowicie lub częściowo działalność na terytorium innego państwa, a w szczególności oddział, przedstawicielstwo, biuro, fabrykę, warsztat albo miejsce wydobywania bogactw naturalnych,
   
2. plac budowy, budowę, montaż lub instalację, prowadzone na terytorium jednego państwa przez podmiot mający miejsce zamieszkania na terytorium innego państwa,
   
3. osobę, która w imieniu i na rzecz podmiotu mającego miejsce zamieszkania na terytorium jednego państwa działa na terytorium innego państwa, jeżeli osoba ta ma pełnomocnictwo do zawierania w jego imieniu umów i pełnomocnictwo to faktycznie wykonuje
   

- chyba że umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania, której stroną jest Rzeczpospolita Polska, stanowi inaczej.

Z uwagi na fakt, że Wnioskodawca jest rezydentem Niemiec i w Polsce posiada ograniczony obowiązek podatkowy, kwestie opodatkowania dochodów uzyskanych z tytułu uczestnictwa w spółce komandytowej należy rozpatrywać z uwzględnieniem Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, podpisanej w Berlinie dnia 14 maja 2003 r. (Dz. U. z 2005 r. Nr 12, poz. 90).

Zgodnie art. 3 ust. 1 lit. d) umowy polsko-niemieckiej, w rozumieniu niniejszej umowy, jeżeli z kontekstu nie wynika inaczej określenia „przedsiębiorstwo jednego Umawiającego się Państwa” i „przedsiębiorstwo drugiego Umawiającego się Państwa” oznaczają odpowiednio przedsiębiorstwo prowadzone przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w jednym Umawiającym się Państwie lub przedsiębiorstwo prowadzone przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie.

W myśl art. 7 ust. 1 umowy polsko – niemieckiej, zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność gospodarczą w drugim Umawiającym się Państwie poprzez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność w ten sposób, to zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim Państwie, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi.

Według postanowień art. 7 ust. 2 umowy, jeżeli przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa wykonuje działalność w drugim Umawiającym się Państwie poprzez położony tam zakład, to, z zastrzeżeniem postanowień ustępu 3 niniejszego artykułu, w każdym Umawiającym się Państwie należy przypisać temu zakładowi takie zyski, które mógłby on osiągnąć, gdyby wykonywał taką samą lub podobną działalność w takich samych lub podobnych warunkach jako samodzielne przedsiębiorstwo i był całkowicie niezależny w stosunkach z przedsiębiorstwem, którego jest zakładem.

Analiza powyższych zapisów wskazuje m.in., że dochód przedsiębiorstwa, co do zasady, opodatkowany jest w państwie rezydencji. W państwie zakładu opodatkowany jest wyłącznie dochód uzyskany z tego zakładu.

Określenie zakładu zostało zdefiniowane w art. 5 ust. 1 ww. umowy, zgodnie z którym oznacza ono stałą placówkę, przez którą całkowicie lub częściowo prowadzona jest działalność przedsiębiorstwa.

Określenie „zakład” obejmuje, zgodnie z ust. 2 tego artykułu w szczególności:

1. miejsce zarządu,
2. filię,
3. biuro,
4. fabrykę,
5. warsztat i
6. kopalnię, źródło ropy naftowej lub gazu ziemnego, kamieniołom albo inne miejsce wydobywania zasobów naturalnych.

Jak wynika z komentarza do Modelowej Konwencji, pojęcie "zakładu" obejmuje stałą placówkę, przez którą przedsiębiorstwo prowadzi całkowicie lub częściowo swoją działalność. Definicja zawiera następujące warunki:

• istnienie „placówki działalności gospodarczej", tj. pomieszczeń, a w pewnych okolicznościach maszyn i urządzeń;
  

• taka placówka musi mieć charakter stały, tzn. musi być utworzona w określonym miejscu, z pewnym stopniem trwałości;
  

• prowadzenie działalności przedsiębiorstwa za pośrednictwem tej stałej placówki; oznacza to, że osoby, które w taki lub inny sposób są zależne od przedsiębiorstwa, prowadzą działalność przedsiębiorstwa w państwie, w którym stała placówka jest położona.
  
  
  

Z opisu przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca będący obywatelem Niemiec i mający stałe miejsce zamieszkania na terenie Republiki Federalnej Niemiec przystąpił do spółki komandytowej (spółka A.), w rozumieniu polskiego Kodeksu Spółek Handlowych, mającej siedzibę w Rzeczpospolitej Polskiej, w charakterze komandytariusza. Spółka komandytowa posiada siedzibę w K., gdzie znajduje się biuro spółki oraz ośrodek zarządzania spółką (biuro zarządu). W siedzibie spółki zatrudnionych jest kilkunastu pracowników, głównie inżynierów budownictwa. Spółka wynajmuje powierzchnię biurową (kilkaset metrów kwadratowych) w K., gdzie znajdują się miejsca pracy wraz z ich kompletnym wyposażeniem.

W tym przypadku Komandytariusz, będący rezydentem Niemiec, uzyskuje przychody i ponosi koszty z udziału w spółce komandytowej zarejestrowanej na terenie Polski. W tej części, w której Komandytariusz uzyskuje dochody z udziału w spółce komandytowej, uznaje się, że prowadzi „przedsiębiorstwo” na terenie Polski. Oznacza to, że do opodatkowania dochodów Komandytariusza będzie miał zastosowanie art. 7 Umowy między Polską a Niemcami.

Z powyższych przepisów wynika w sposób jednoznaczny, iż dochód osoby mającej miejsce zamieszkania w Niemczech z tytułu działalności gospodarczej prowadzonej na terytorium Polski, może być opodatkowany w Polsce, pod warunkiem że działalność prowadzona jest poprzez położony na terytorium tego państwa zakład. W takim przypadku dochód, który może być przypisany temu zakładowi może być opodatkowany w Polsce.

W związku z powyższym stwierdzić należy, iż Wnioskodawca mając ograniczony obowiązek podatkowy w Polsce prowadzi ww. działalność gospodarczą za pośrednictwem zakładu w rozumieniu art. 7 ust. 1 w związku z art. 5 umowy polsko-niemieckiej. Skoro Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą za pomocą położonego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zakładu, to uzyskane dochody z tego tytułu winien opodatkować w Polsce.

Ponadto z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka A., zamierza częściowo rozpocząć wykonywanie działalności gospodarczej na terenie Niemiec poprzez utworzenie tamże stałego oddziału/zakładu, w tym utworzeniu biura (wynajem lokalu), w którym zatrudnieni pracownicy na terenie Niemiec (głównie architekci, inżynierowie budownictwa) wykonywać będą usługi projektowania budowlanego i architektonicznego będące głównym przedmiotem działalności tej spółki (istnieje tożsamość usług z tymi wykonywanymi w Polsce).

Działalność gospodarcza A. na terenie Republiki Federalnej Niemiec, będzie wykonywana w sposób ciągły, zorganizowany, w tym w szczególności poprzez wynajem lokali biurowych na biura zakładu, zatrudnienie pracowników na kontrakty i umowy o pracę w tym oddziale/zakładzie.

Wnioskodawca – jako wspólnik polskiej spółki komandytowej A. – będzie wykonywał działalność gospodarczą w Niemczech poprzez położony tam zakład, zatem zastosowanie znajdzie art. 7 umowy polsko-niemieckiej. Oznacza to, że przychód uzyskany za pośrednictwem zakładu w Niemczech nie będzie podlegał opodatkowaniu w Polsce.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Końcowo należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe jest zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. Pełna weryfikacja prawidłowości stanowiska Wnioskodawcy może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…) dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.