2020.10.26 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL3.4012.471.2020.4.JK
z 26 października 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 10 lipca 2020 r. (data wpływu 16 lipca 2020 r.) uzupełnionym pismem z dnia 8 października 2020 r. (data wpływu 12 października 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania sprzedaży nieruchomości niezabudowanych za czynność niepodlegającą opodatkowaniu VAT:

w wariancie I – jest prawidłowe;
w wariancie II – jest nieprawidłowe;
w wariancie III – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 lipca 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania sprzedaży nieruchomości niezabudowanych za czynność niepodlegającą opodatkowaniu VAT. Wniosek uzupełniono 12 października 2020 r. o doprecyzowanie opisu sprawy oraz o dopłatę

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca posiada miejsce zamieszkania na terytorium Polski i podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce.

Wnioskodawca pozostaje w związku małżeńskim z panią A, w którym obowiązuje ustrój małżeńskiej wspólności majątkowej.

Wnioskodawca nie prowadzi zarejestrowanej działalności gospodarczej i nie jest zarejestrowany jako podatnik VAT.

Opis działki nr 1

Wnioskodawca jest współwłaścicielem niezabudowanej działki gruntu, działka nr 1 (dalej określanej jako: „działka nr 1”).

Działka ma powierzchnię 5588 m². Działka ma charakter budowlany. Działka nie jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego.

Działka stanowi własność Wnioskodawcy i jego żony. Działka należy do majątku wspólnego małżonków.

Historia działki nr 1

W 1989 r. Wnioskodawca i jego żona nabyli własność działki nr 2 na podstawie umowy darowizny oraz umowy dożywocia. W zakresie umowy darowizny darczyńcami były ciotki Wnioskodawcy, a obdarowanymi byli Wnioskodawca i jego żona. W zakresie umowy dożywocia dożywotnikiem był wuj Wnioskodawcy, a zobowiązanymi z umowy dożywocia byli Wnioskodawca i jego żona.

W 2005 r. miał miejsce podział działki nr 2. Podział został dokonany z inicjatywy Wnioskodawcy i jego żony. W wyniku tego podziału powstała działka nr 1, a także działki nr 3, nr 4 i nr 5. W związku z tym podziałem działka nr 1 uzyskała charakter działki budowlanej.

W 2006 r. uzyskano decyzję zezwalającą na skablowanie (tj. umiejscowienie w ziemi) napowietrznej linii średniego napięcia znajdującej się m.in. na działce nr 1, a w późniejszym czasie skablowanie o zostało zrealizowane. Czynności w zakresie skablowania zostały podjęte z inicjatywy Wnioskodawcy i na koszt Wnioskodawcy. Celem skablowania było usunięcie z działki słupów będących przeszkodą w działalności rolniczej. Wniosek o zezwolenie na skablowanie związany był z rozważanym wybudowaniem się przez Wnioskodawcę lub jego potomków.

Opis działki nr 6

Wnioskodawca jest właścicielem niezabudowanej działki gruntu (…), działka nr 6 (dalej określanej jako: działka nr 6).

Działka ma powierzchnię 7475 m². Działka ma charakter rolny. Działka nie jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego.

Działka stanowi wyłączną własność Wnioskodawcy. Działka należy do majątku osobistego Wnioskodawcy.

Historia działki nr 6

W 1989 r. Wnioskodawca nabył własność działki nr 6 na podstawie umowy darowizny oraz umowy dożywocia. W zakresie umowy darowizny darczyńcami były ciotki Wnioskodawcy, a obdarowanym był Wnioskodawca. W zakresie umowy dożywocia dożywotnikiem był wuj Wnioskodawcy, a zobowiązanym z umowy dożywocia był Wnioskodawca.

W 2006 r. uzyskano decyzję zezwalającą na skablowanie (tj. umiejscowienie w ziemi) napowietrznej linii średniego napięcia znajdującej się m.in. na działce nr 1, a w późniejszym czasie skablowanie to zostało zrealizowane. Czynności w zakresie skablowania zostały podjęte z inicjatywy Wnioskodawcy i na koszt Wnioskodawcy. Celem skablowania było usunięcie z działki słupów będących przeszkodą w działalności rolniczej. Wniosek o zezwolenie na skablowanie związany był z rozważanym wybudowaniem się przez Wnioskodawcę lub jego potomków.

W stosunku do działki nr 6 Wnioskodawca nie podejmował działań związanych z jej podziałem albo z jej przekształceniem w działkę budowlaną.

Wykorzystanie działek nr 1 i nr 6

Działki nr 1 i nr 6 wchodziły w skład gospodarstwa rolnego prowadzonego przez Wnioskodawcę. W przeszłości były one wykorzystywane przez Wnioskodawcę do działalności rolniczej. Obecnie Wnioskodawca zaprzestał prowadzenia działalności rolniczej na tych działkach, ponieważ ich sąsiedztwo (budynki mieszkalne, stacja benzynowa, ruchliwa droga) powodowało zanieczyszczenie powietrza, a uprawy były często dewastowane. Obecnie działki nie są przez Wnioskodawcę wykorzystywane do działalności rolniczej albo do innej działalności.

Działki nr 1 i nr 6 nie były udostępniane przez Wnioskodawcę i jego żonę na podstawie umowy dzierżawy, użyczenia lub innej umowy o podobnym charakterze.

Sprzedaż działek nr 1 i nr 6

Działki nr 1 i nr 6 nie są obecnie wykorzystywane przez Wnioskodawcę i jego żonę. W związku z tym Wnioskodawca zamierza sprzedać udział we współwłasności działki nr 1 oraz własność działki nr 6. Również żona Wnioskodawcy planuje sprzedaż swojego udziału we współwłasności działki nr 1.

W celu ustalenia możliwości wykorzystania działek nr 1 i nr 6 były dla nich uzyskiwane decyzje o warunkach zabudowy. W 2005 r. Wnioskodawca uzyskał decyzję o warunkach zabudowy dla działki nr 6. W 2009 r. Wnioskodawca uzyskał decyzję o warunkach zabudowy dla działek nr 1 i nr 6. Również w 2009 r. siostra Wnioskodawcy uzyskała decyzję o warunkach zabudowy dla działki, której jest współwłaścicielką oraz dodatkowo dla działek nr 1 i nr 6. Powyższe czynności miały na celu zorientowanie się w możliwości racjonalnego rozporządzania swoim majątkiem.

Wnioskodawca i jego żona nie podejmowali aktywnych działań związanych ze znalezieniem kupca zainteresowanego nabyciem działek nr 1 i nr 6.

Planowane działania

W przeszłości Wnioskodawca i jego żona podejmowali opisane powyżej działania związane z działkami nr 1 i nr 6. W celu zrealizowania planowanej sprzedaży udziału we współwłasności działki nr 1 oraz własności działki nr 6 Wnioskodawca może w przyszłości podejmować albo nie podejmować kolejne działania związane z tymi działkami. Obecnie Wnioskodawca rozważa trzy możliwe warianty postępowania.

W pierwszym wariancie Wnioskodawca nie będzie podejmował żadnych nowych działań związanych z działkami nr 1 i nr 6 oraz nie będzie podejmował aktywnych działań związanych ze znalezieniem kupca zainteresowanego nabyciem tych działek (sposób postępowania dalej określany jako: „wariant pierwszy”).
W drugim wariancie Wnioskodawca wystąpi o wydanie warunków zabudowy dla działek nr 1 i nr 6; ponadto Wnioskodawca będzie poszukiwał kupca zainteresowanego nabyciem tych działek poprzez ogłoszenia w prasie lub internecie albo przy udziale pośrednika nieruchomości; poza tym Wnioskodawca nie będzie podejmował innych działań związanych z tymi działkami (sposób postępowania dalej określany jako: „wariant drugi”).
W trzecim wariancie Wnioskodawca wystąpi o wydanie warunków zabudowy dla działek nr 1 i nr 6 oraz wystąpi o wydanie pozwolenia na budowę na działkach nr 1 i nr 6 albo alternatywnie Wnioskodawca wydzierżawi działki nr 1 i nr 6, a dzierżawca wystąpi o wydanie warunków zabudowy dla działek nr 1 i nr 6 oraz wystąpi o wydanie pozwolenia na budowę na działkach nr 1 i nr 6; ponadto Wnioskodawca będzie poszukiwał kupca zainteresowanego nabyciem tych działek poprzez ogłoszenia w prasie lub internecie albo przy udziale pośredników nieruchomości; poza tym Wnioskodawca nie będzie podejmował innych działań związanych z tymi działkami (sposób postępowania dalej określany jako: „wariant trzeci”).

Sprzedaż innych nieruchomości

Dla pełnego opisu zdarzenia przyszłego Wnioskodawca przedstawił transakcje sprzedaży nieruchomości, które wykonał w ostatnich latach.

W 2006 r. Wnioskodawca i jego żona sprzedali stanowiące ich własność działki nr 3, nr 4 oraz nr 5. Sprzedane działki powstały ze wspomnianego już podziału działki nr 2.

W 2006 r. Wnioskodawca i jego żona sprzedali udział w stanowiącej ich współwłasność działce nr 7. Sprzedaż miała miejsce na rzecz B. Sprzedaż nie miała miejsca z inicjatywy Wnioskodawcy i jego żony, ale z inicjatywy B oraz wiązała się z planowaną budową obwodnicy (…). Sprzedaż ta była czynnością niezależną od Wnioskodawcy.

Wnioskodawca i jego żona posiadali spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego w pawilonie handlowym będącym własnością spółdzielni. Spółdzielcze prawo zostało nabyte w 1995 r. i należało do majątku wspólnego małżonków. Lokal użytkowy był wykorzystywany w 1/8 przez Wnioskodawcę do świadczenia usług wynajmu (najem prywatny), a w 7/8 przez żonę Wnioskodawcy w prowadzonej przez nią działalności gospodarczej (usługi fryzjerskie). Spółdzielcze prawo zostało zbyte na rzecz spółdzielni w 2015 r. Zbycie nie miało miejsca z inicjatywy Wnioskodawcy i jego żony, ale z inicjatywy spółdzielni oraz wiązało się z planami jakie spółdzielnia miała w stosunku do pawilonu handlowego (przebudowa obiektu). W związku z powyższym Wnioskodawca i jego żona byli zmuszeni zbyć spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego na rzecz spółdzielni i jednocześnie podpisać umowę o budowę nowego lokalu w celu zachowania swojej własności spółdzielczej.

Poza ww. transakcjami Wnioskodawca i jego żona nie wykonywali w ostatnich latach innych transakcji zbycia nieruchomości.

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowany na pytania organu:

W jakich latach Wnioskodawca wykorzystywał działki nr 1 i nr 6 w działalności rolniczej?
wskazał, że:
„Wnioskodawca wykorzystywał działki nr 1 i nr 6 w działalności rolniczej w latach 1989-2015”.
Czy z przedmiotowych działek były dokonywane dostawy (sprzedaż) produktów rolnych?
wskazał, że:
„Z przedmiotowych działek były dokonywane przez Wnioskodawcę dostawy (sprzedaż) produktów rolnych”.
Czy z tytułu prowadzenia działalności rolniczej Wnioskodawca był zarejestrowany jako podatnik VAT czynny?
wskazał, że:
„Z tytułu prowadzenia działalności rolniczej Wnioskodawca nie był zarejestrowany jako podatnik VAT czynny”.
Należy jednoznacznie wskazać czy działki nr 1 i nr 6 posiadają decyzję o warunkach zabudowy czy Wnioskodawca ma zamiar wystąpić w przyszłości o warunki zabudowy do ww. działek?
Powyższa wątpliwość wynika z faktu, że w złożonym wniosku ORD-IN w części G poz. 74 (opis stanu faktycznego/stanów faktycznych, zdarzenia przyszłego/zdarzeń przyszłych) Wnioskodawca wskazał, że: „W 2005 r. Wnioskodawca uzyskał decyzję o warunkach zabudowy dla działki nr 6. W 2009 r. Wnioskodawca uzyskał decyzję o warunkach zabudowy dla działek nr 1 i nr 6. Również w 2009 r. siostra Wnioskodawcy uzyskała decyzję o warunkach zabudowy dla działki której jest współwłaścicielką oraz dodatkowo dla działek nr 1 i 6”. Następnie w dalszym opisie sprawy Wnioskodawca przedstawił trzy możliwe warianty postępowania przy sprzedaży ww. działek. W drugim i trzecim wariancie Wnioskodawca wskazał, że wystąpi o wydanie warunków zabudowy dla działki nr 1 i nr 6.
wskazał, że:
„Działki nr 1 i nr 6 posiadają decyzje o warunkach zabudowy. W opisie zdarzenia przyszłego przedstawionym we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wskazano, że: „W celu ustalenia możliwości wykorzystania działek nr 1 i nr 6 były dla nich uzyskiwane decyzje o warunkach zabudowy. W 2005 r. Wnioskodawca uzyskał decyzję o warunkach zabudowy dla działki nr 6. W 2009 r. Wnioskodawca uzyskał decyzję o warunkach zabudowy dla działek nr 1 i nr 6. Również w 2009 r. siostra Wnioskodawcy uzyskała decyzję o warunkach zabudowy dla działki której jest współwłaścicielką oraz dodatkowo dla działek nr 1 i nr 6”. Natomiast działania wskazane w wariancie drugim i trzecim będą się wiązały z uzyskaniem ponownej, nowej i aktualnej decyzji o warunkach zabudowy”.
Należy jednoznaczne wskazać w wariancie trzecim:
- czy Wnioskodawca wystąpi o wydanie warunków zabudowy oraz o wydanie pozwolenia na budowę dla działki nr 1,
- czy Wnioskodawca wydzierżawi ww. działkę i dzierżawca będzie występował o wydanie warunków zabudowy oraz o wydanie pozwolenia na budowę. Ponadto, należy wskazać czy dzierżawca będzie działał na mocy udzielonego mu przez Wnioskodawcę pełnomocnictwa, czy też dzierżawca będzie działał we własnym imieniu i na własną rzecz?
Powyższa wątpliwość wynika z faktu, że w złożonym wniosku ORD-IN w części G poz. 74 (opis stanu faktycznego/stanów faktycznych, zdarzenia przyszłego/zdarzeń przyszłych) Wnioskodawca wskazała, że: „W trzecim wariancie Wnioskodawca wystąpi o wydanie warunków zabudowy dla działek nr 1 i nr 6 oraz wystąpi o wydanie pozwolenia na budowę na działkach nr 1 i nr 6 albo alternatywnie Wnioskodawca wydzierżawi działki nr 1 i nr 6, a dzierżawca wystąpi o wydanie warunków zabudowy dla działek nr 1 i nr 6 oraz wystąpi o wydanie pozwolenia na budowę na działkach nr 1 i nr 6 …”
wskazał, że:
„W wariancie trzecim zostały przedstawione dwa alternatywne sposoby postępowania:
- Pierwszym jest sytuacja, w której Wnioskodawca wystąpi z wnioskiem o wydanie decyzji o warunkach zabudowy oraz o wydanie pozwolenia na budowę dla działki nr 1 i nr 6.
- Drugim jest sytuacja, w której Wnioskodawca wydzierżawi działki, a następnie dzierżawca wystąpi z wnioskiem o wydanie decyzji o warunkach zabudowy oraz o wydanie pozwolenia na budowę dla działki nr 1 i nr 6. W tej sytuacji dzierżawca będzie działał we własnym imieniu i na własną rzecz”.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy w wariancie pierwszym planowanych działań w związku ze sprzedażą udziału we współwłasności działki nr 1 oraz/lub własności działki nr 6 Wnioskodawca będzie działał jako podatnik podatku od towarów i usług, a w konsekwencji czy w wariancie pierwszym planowanych działań sprzedaż udziału we współwłasności działki nr 1 oraz/lub własność działki nr 6 będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?
Czy w wariancie drugim planowanych działań w związku ze sprzedażą udziału we współwłasności działki nr 1 oraz/lub własności działki nr 6 Wnioskodawca będzie działał jako podatnik podatku od towarów i usług, a w konsekwencji czy w wariancie drugim planowanych działań sprzedaż udziału we współwłasności działki nr 1 oraz/lub własność działki nr 6 będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?
Czy w wariancie trzecim planowanych działań w związku ze sprzedażą udziału we współwłasności działki nr 1 oraz/lub własności działki nr 6 Wnioskodawca będzie działał jako podatnik podatku od towarów i usług, a w konsekwencji czy w wariancie trzecim planowanych działań sprzedaż udziału we współwłasności działki nr 1 oraz/lub własność działki nr 6 będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Podstawa prawna

Zasady opodatkowania podatkiem od towarów i usług określa ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej w skrócie: „u.p.t.u.”).

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 u.p.t.u. opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega „odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju”.

Art. 7 ust. 1 u.p.t.u. stanowi, że: „Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...)”. Na podstawie art. 2 pkt 6 u.p.t.u. przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii”.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 u.p.t.u. „Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności”.

Natomiast zgodnie z art. 15 ust. 2 u.p.t.u. „Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych”.

Czynności opodatkowane VAT

Opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają czynności w przypadku których łącznie spełnione są dwa warunki – przedmiotowy i podmiotowy.

Warunek przedmiotowy sprowadza się do ustalenia, czy dana czynność mieści się w katalogu czynności opodatkowanych podatkiem VAT wskazanych w art. 5 ust. 1 u.p.t.u. W katalogu tym wskazano m.in. odpłatną dostawę towarów na terytorium kraju. Dostawa towarów to przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Jedną z form dostawy towarów jest umowa sprzedaży. Za towary uznaje się rzeczy (ruchome i nieruchome) oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Towarem są zatem również niezbudowane działki gruntu. W związku z tym należy przyjąć, że sprzedaż działek gruntu stanowi odpłatną dostawę towarów. W przypadku sprzedaży działek gruntu spełniony jest warunek przedmiotowy.

Z kolei warunek podmiotowy sprowadza się do ustalenia, czy dana czynność jest wykonywana przez podmiot działający w charakterze podatnika VAT. Definicję działalności gospodarczej na potrzeby podatku VAT zawiera art. 15 ust. 2 u.p.t.u. Działalność gospodarcza obejmuje m.in. wszelką działalność handlowców. Ogólnie można stwierdzić, że podatnikiem VAT w związku ze sprzedażą nieruchomości będzie osoba fizyczna, która sprzedając nieruchomości czyni to tak jak profesjonalny podmiot zajmujący się działalnością handlową w zakresie sprzedaży nieruchomości. Oznacza to, że jeśli osoba fizyczna w celu dokonania sprzedaży nieruchomości podejmie aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami i zaangażuje w to środki podobne do wykorzystywanych przez podmioty zajmujące się działalnością handlową w zakresie obrotu nieruchomościami, to należy uznać że wykonuje ona działalność gospodarczą i jest podatnikiem VAT. Natomiast sprzedaż nieruchomości realizowana w ramach zarządu majątkiem prywatnym nie stanowi działalności gospodarczej, a w konsekwencji nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Orzecznictwo i interpretacje indywidualne

W zakresie wykładni art. 15 ust. 2 u.p.t.u. oraz ustalania znaczenia pojęcia „działalności gospodarczej” na gruncie podatku VAT cenne wskazówki można odnaleźć w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej i sądów administracyjnych oraz w interpretacjach indywidualnych.

W wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. (sygn. C-180/10) wskazano: „Osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej w rozumieniu art. 9 ust. 1 i art. 12 ust. 1 dyrektywy 2006/112 kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeżeli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby. Natomiast jeżeli osoba ta w celu dokonania wspomnianej sprzedaży podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi dyrektywy 2006/112, należy uznać ją za podmiot prowadzący „działalność gospodarczą” w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od wartości dodanej.

W wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 6 lipca 2018 r. (sygn. I FSK 1716/16) wskazano, że „Na tej podstawie przyjmuje się, że przy ocenie działalności osoby sprzedającej nieruchomości należy uwzględniać czynności podejmowane na poszczególnych etapach aktywności sprzedającego w ich całokształcie. Należy przede wszystkim mieć na uwadze te elementy, które łączą się z nakładami inwestycyjnymi wykraczającymi poza standardowe działania zarządu majątkiem prywatnym. To, czy dana osoba fizyczna sprzedając działki budowlane działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czego przejawem jest taka aktywność tej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną (np. nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze). Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu zaistnienia pojedynczych z tych okoliczności (...)”.

W interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 10 czerwca 2019 r. (sygn. 0115-KDITI-3.4012.254.2019.1.AT) wskazano: „Zatem w kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne jest to, czy zbywca w celu dokonania jego sprzedaży, podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy) jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy. Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą, sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą”.

W interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 23 kwietnia 2019 r. (sygn. 0114-KDIP1-2.4012.200.2019.1.RM) wskazano: „Podkreślić przy tym należy, że pod pojęciem „handel” należy rozumieć dokonywany w sposób zorganizowany zakup towarów w celu ich odsprzedaży. Jeżeli zatem dana czynność została wykonana poza zakresem działań producenta, handlowca, usługodawcy, pozyskującego zasoby naturalne, rolnika, czy wykonującego wolny zawód to w świetle cytowanego powyżej art. 15 ust. 2 ustawy nie można podmiotu dokonującego dostawy uznać za podatnika VAT z tytułu wykonania takiej czynności. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego. Majątek taki nabywany jest bowiem na własne potrzeby danej osoby, a nie z przeznaczeniem do działalności gospodarczej, w tym handlowej, a zatem jego sprzedaż zarówno w całości jak i w częściach, jednemu lub wielu nabywcom, z zyskiem lub bez, nie może być uznana za działalność handlową ze skutkiem w postaci uznania tej osoby za podatnika VAT.

Stanowisko Wnioskodawcy

Zdaniem Wnioskodawcy sprzedaż udziału we współwłasności działki nr 1 oraz/lub własności działki nr 6 – zarówno w wariancie pierwszym, wariancie drugim, jak i wariancie trzecim – nie będzie miała cech działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 u.p.t.u., a w konsekwencji sprzedaż udziału we współwłasności działki nr 1 oraz/lub własności działki nr 6 nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Podejmowane przez Wnioskodawcę czynności w zakresie sprzedaży nieruchomości nie będą miały cech profesjonalnej działalności handlowej w zakresie obrotu nieruchomościami. Z działalnością gospodarczą mamy do czynienia, jeśli osoba fizyczna w celu dokonania sprzedaży nieruchomości podejmie aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami i zaangażuje w to środki podobne do wykorzystywanych przez podmioty zajmujące się działalnością handlową w zakresie obrotu nieruchomościami. Działalność gospodarcza w zakresie obrotu nieruchomościami cechuje się podejmowaniem szeregu działań związanych z nieruchomością i przygotowaniem jej do sprzedaży. Wnioskodawca uważa, że nie podejmował tego typu działań. W szczególności za takie działanie nie należy uznawać skablowania napowietrznej linii średniego napięcia na działkach nr 1 i nr 6. Tego typu działanie miało na celu polepszenie nieruchomości, jednak nie pod kątem potencjalnej sprzedaży. Była to typowa dbałość o swój majątek prywatny, ponieważ skablowanie napowietrznej linii średniego napięcia zwiększało możliwości wykorzystania nieruchomości. Poza tym skablowanie napowietrznej linii średniego napięcia miało miejsce w 2006 r., a więc na co najmniej 14 lat przed planowaną sprzedażą nieruchomości. Również uzyskiwanie decyzji o warunkach zabudowy nie przesądza o prowadzeniu zorganizowanej działalności w zakresie handlu nieruchomościami. Jest to typowe działanie podejmowane w celu uzyskania informacji o sposobie i warunkach wykorzystania nieruchomości, które nie są objęte miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Potwierdza to np. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 6 grudnia 2018 r. (sygn. I SA/Sz 689/18), w którym stwierdzono: „Podkreślić nadto należy, iż wystąpienie o decyzję o warunkach zabudowy także należy zaliczyć do czynności związanych z wykonywaniem prawa własności, nie może ono być zatem traktowane jak aktywność profesjonalnego podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą w zakresie obrotu nieruchomościami. Decyzja ta sama w sobie ustała jedynie warunki zmiany sposobu zagospodarowania terenu przez budowę obiektu budowlanego lub wykonanie innych robót budowlanych a wydawana jest w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania terenu (...). Stanowi zatem jedynie wiążącą informację o możliwym, budowlanym zagospodarowaniu działki. W warunkach braku miejscowego planu zagospodarowania terenu wniosek o wydanie decyzji o warunkach zabudowy był jedynym możliwym działaniem, które podjąć mógł Skarżący dla uzyskania takiej informacji. Wystąpienie o uzyskanie takiej informacji o dopuszczalnym sposobie zagospodarowania działki nie oznacza jeszcze, że działanie takie przekracza zwykłe wykonywanie prawa własności”. Tym samym, można stwierdzić, że Wnioskodawca nie podejmował w stosunku do sprzedawanych nieruchomości żadnych celowych, uporządkowanych i profesjonalnych działań typowych dla podmiotów prowadzących działalność gospodarczą w zakresie handlu nieruchomościami.

Należy również wskazać, że także inne okoliczności sprzedaży nieruchomości wskazują na to, że Wnioskodawca nie prowadzi działalności handlowej w zakresie sprzedaży nieruchomości. Podejmowane przez Wnioskodawcę czynności w zakresie sprzedaży nieruchomości nie będą realizowane w sposób powtarzalny i regularny, co jest typowe dla działalności handlowej w zakresie sprzedaży nieruchomości. Ostatniej sprzedaży udziału we współwłasności działek Wnioskodawca dokonał w 2006 r., a więc 14 lat temu. Przy czym sprzedaż udziału we współwłasności działki nr 7 nie miała miejsca z inicjatywy Wnioskodawcy i jego żony, ale z inicjatywy B. Ostatniej sprzedaży nieruchomości Wnioskodawca dokonał w 2015 r., więc 5 lat temu. Również tutaj należy wskazać, że zbycie udziału w spółdzielczym prawie do lokalu użytkowego nie miało miejsca z inicjatywy Wnioskodawcy i jego żony, ale z inicjatywy spółdzielni. Nabycie działek przez Wnioskodawcę miało miejsce na podstawie umowy darowizny od ciotek oraz na podstawie umowy dożywocia od wuja. Taki sposób nabycia wyraźnie wskazuje, że wiązało się ono ściśle z przekazaniem własności nieruchomości następnym pokoleniom w ramach rodziny. Z punktu widzenia Wnioskodawcy nabycie działek nie miało cech działalności handlowej w zakresie sprzedaży nieruchomości, gdyż nie było to nabycie nieruchomości w celu ich odsprzedaży. Należy również zwrócić uwagę na czas jaki upłynął od momentu nabycia nieruchomości do chwili obecnej. Udział we współwłasności działki nr 1 oraz własność działki nr 6 zostały nabyte w 1989 r. W związku z tym od momentu nabycia nieruchomości do momentu ich przyszłej sprzedaży minie ponad 30 lat. Tak długi okres między nabyciem działek, a ich sprzedażą wskazuje jednoznacznie, że sprzedaż działek jest jedynie przejawem zwykłego zarządu majątkiem prywatnym, a Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie sprzedaży nieruchomości.

Ponadto podkreślić należy, że działki nie były w żaden sposób wykorzystywane przez Wnioskodawcę lub jego żonę do prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej. Działki nr 1 i nr 6 były jedynie wykorzystywane przez Wnioskodawcę do działalności rolniczej i wchodziły w skład prowadzonego przez niego gospodarstwa rolnego. Nie można zatem mówić o związku między tymi działkami i ich sprzedażą, a jakąkolwiek pozarolniczą działalnością gospodarczą wykonywaną przez Wnioskodawcę lub jego żonę.

Zdaniem Wnioskodawcy planowana sprzedaż udziału we współwłasności działki nr 1 oraz własności działki nr 6 nie będzie wykonywana w ramach działalności gospodarczej, ale w ramach zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Wnioskodawca nabył te działki w 1989 r. od ciotek na podstawie umowy darowizny oraz od wuja na podstawie umowy dożywocia. Od nabycia tych działek minęło ponad 30 lat. Wnioskodawca wykorzystywał te działki do działalności rolniczej. Wnioskodawca zaprzestał prowadzenia działalności rolniczej na tych działkach, które obecnie nie są przez niego wykorzystywane do działalności rolniczej albo do innej działalności. Jednocześnie działania podejmowane przez wszystkie lata w stosunku do tych działek nie wykraczały poza typowe działania właściciela, któremu zależy na jak najlepszym utrzymaniu swojego majątku. Wnioskodawca nie podejmował żadnych szczególnych, uporządkowanych lub profesjonalnych działań mających na celu dokonanie sprzedaży tych działek. Zdaniem Wnioskodawcy podjęte przez niego działania miały na celu zorientowanie się w możliwości racjonalnego rozporządzania swoim majątkiem. W związku z tym sprzedaż tych działek należy uznać za wykonywaną przez Wnioskodawcę w ramach zwykłego zarządu majątkiem prywatnym i nie podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Wnioskodawca uważa, że we wszystkich rozważanych na przyszłość wariantach postępowania (wariant pierwszy, wariant drugi i wariant trzeci) sprzedaż nieruchomości nie będzie miała cech działalności gospodarczej, a więc nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

W przypadku wariantu pierwszego nie budzi wątpliwości, że jeśli Wnioskodawca nie będzie podejmował żadnych nowych działań związanych z działkami oraz nie będzie podejmował aktywnych działań związanych ze znalezieniem kupca zainteresowanego nabyciem tych działek, to sprzedaż działek nie będzie miała cech działalności gospodarczej.

W przypadku wariantu drugiego i wariantu trzeciego Wnioskodawca również uważa, że sprzedaż działek nie będzie miała cech działalności gospodarczej. Działania w zakresie wystąpienia o wydanie warunków zabudowy lub pozwolenia na budowę nie są typowe dla działalności gospodarczej w zakresie handlu nieruchomościami. Celem tych działań jest wyłącznie zabezpieczenie interesów potencjalnego kupca, który będzie chciał wiedzieć co i na jakich zasadach może wybudować na działkach. W przypadku transakcji sprzedaży działek takie działania są często praktykowane, również w przypadku sprzedaży wykonywanej poza działalnością gospodarczą. Działania te nie będą zatem przesądzały, że sprzedaż działek ma cechy działalności gospodarczej. Potwierdza to wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 5 marca 2020 r. (sygn. I SA/Rz 913/19), w którym stwierdzono „Uzyskanie warunków zabudowy oraz pozwolenia na budowę zdaniem Sądu nie jest samo w sobie czynnością profesjonalną, na tyle specyficzną, że dostępną czy stosowaną wyłącznie przez podmioty trudniące się profesjonalnym obrotem nieruchomości (...).

Również wydzierżawienie działek, po to żeby umożliwić dzierżawcy wystąpienia o wydanie warunków zabudowy lub pozwolenia na budowę nie będzie przesądzało o prowadzeniu działalności gospodarczej w zakresie handlu nieruchomościami. Celem tych działań jest przyznanie dzierżawcy tytułu prawnego do wystąpienia we własnym imieniu o wydanie warunków zabudowy lub pozwolenia na budowę, a w konsekwencji zabezpieczenie jego interesów. Potwierdza to wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 18 grudnia 2019 r. (sygn. I SA/Po 804/19), w którym stwierdzono „W ocenie Sądu przedstawione przez skarżącą okoliczności faktyczne, nie uzasadniają poglądu, że już tylko sam fakt oddania gruntu w dzierżawę sprawi, że w odniesieniu do tej konkretnej dzierżawy, skarżąca uzyskała status przedsiębiorcy, a zatem i późniejsza sprzedaż tego gruntu będzie sprzedażą nieruchomości wykorzystywaną w działalności gospodarczej, a nie z majątku osobistego oraz wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 16 stycznia 2020 r. (sygn. I SA/Wr 917/19), w którym stwierdzono: „Błędnie bowiem uznał organ interpretacyjny, że sprzedaż nieruchomości tylko z powodu jej przejściowej dzierżawy winny być kwalifikowane jako podjęte w warunkach działalności gospodarczej, a co za tym idzie, za dokonane przez podatnika VAT”.

Natomiast poszukiwanie kupca zainteresowanego nabyciem działek poprzez ogłoszenia w prasie lub internecie albo przy udziale pośredników nieruchomości nie może być w dzisiejszych czasach uznawane za charakterystyczne dla działalności gospodarczej. Potwierdza to wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 14 czerwca 2018 r. (sygn. I SA/Łd 174/18), w którym stwierdzono: „W szczególności, zdaniem sądu, jeśli dana osoba zamierza podjąć działalność w zakresie handlu nieruchomościami, to zazwyczaj nie zleca sprzedaży nieruchomości pośrednikowi. Trudno bowiem w takim przypadku mówić, że sprzedający jest aktywnym handlowcem. Przeciwnie, zlecenie wyszukania nabywców pośrednikowi świadczy o bierności sprzedawcy, a nie o aktywności. Jego aktywność sprowadza się do podpisania umowy z pośrednikiem. (...) Wydaje się, że aktualnie od zawodowego handlowca nieruchomościami należałby oczekiwać np. profesjonalnie przygotowanej strony internetowej prezentującej oferowane do sprzedaży nieruchomości, a nie zlecanie sprzedaży pośrednikowi (...) oraz wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 6 listopada 2019 r. (sygn. I SA/Łd 416/19), w którym stwierdzono: „Po szóste, poszukiwanie nabywcy nieruchomości poprzez zamieszczenie zwykłych ogłoszeń na portalu ogłoszeniowym nie jest działaniem wyróżniającym podmioty prowadzące gospodarczą. Zwykłe ogłoszenia to nie reklama, która charakteryzuje profesjonalistów na rynku obrotu nieruchomościami.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że w zakresie sprzedaży udziału we współwłasności działki nr 1 oraz/lub własności działki nr 6 – zarówno w wariancie pierwszym, wariancie drugim, jaki i wariancie trzecim – Wnioskodawca nie będzie działał jako podatnik VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 u.p.t.u. W konsekwencji sprzedaż działek nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Podsumowanie Stanowisko w zakresie pytania nr 4:

W wariancie pierwszym planowanych działań w związku ze sprzedażą udziału we współwłasności działki nr 1 oraz/lub własności działki nr 6 Wnioskodawca nie będzie działał jako podatnik podatku od towarów i usług, a w konsekwencji w wariancie pierwszym planowanych działań sprzedaż udziału we współwłasności działki nr 1 oraz/lub własność działki nr 6 nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stanowisko w zakresie pytania nr 5:

W wariancie drugim planowanych działań w związku ze sprzedażą udziału we współwłasności działki nr 1 oraz/lub własności działki nr 6 Wnioskodawca nie będzie działał jako podatnik podatku od towarów i usług, a w konsekwencji w wariancie drugim planowanych działań sprzedaż udziału we współwłasności działki nr 1 oraz/lub własność działki nr 6 nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stanowisko w zakresie pytania nr 6:

W wariancie trzecim planowanych działań w związku ze sprzedażą udziału we współwłasności działki nr 1 oraz/lub własności działki nr 6 Wnioskodawca nie będzie działał jako podatnik podatku od towarów i usług, a w konsekwencji w wariancie trzecim planowanych działań sprzedaż udziału we współwłasności działki nr 1 oraz/lub własność działki nr 6 nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie uznania sprzedaży nieruchomości niezabudowanych za czynność niepodlegającą opodatkowaniu VAT jest prawidłowe w wariancie I i nieprawidłowe w wariancie II i w wariancie III.

Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary – na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z przedstawionymi przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Zaznaczenia wymaga, że na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, również zbycie udziału w towarze (np. współwłasności nieruchomości gruntowej) stanowi odpłatną dostawę towarów. Powyższe potwierdził NSA w uchwale 7 sędziów z dnia 24 października 2011 r., sygn. I FPS 2/11.

Zauważyć należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, podlega jednak opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Podatnikami – według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy – są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Na mocy art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006 r., str. 1, z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady, „podatnikiem” jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności.

„Działalność gospodarcza” obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając udział w gruncie działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem natomiast takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W kwestii opodatkowania sprzedaży nieruchomości przez osoby fizyczne wypowiedział się Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w orzeczeniu z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Inaczej jest natomiast – jak wyjaśnił Trybunał – w przypadku gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W podobny sposób kwestie opodatkowania dostawy gruntu rozstrzygnięto w orzeczeniu Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

W świetle powyższego, w sprawach dotyczących opodatkowania dostawy nieruchomości dokonywanej przez osoby fizyczne, konieczne staje się ustalenie, czy w celu sprzedaży nieruchomości zbywca podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez handlowców w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący „działalność gospodarczą” w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż ta nastąpiła w ramach zarządu jego majątkiem prywatnym.

W tym miejscu podkreślić należy, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen V. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być, np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z dnia 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy. Ocenie podlegać muszą przede wszystkim działania, jakie podejmuje zbywca w celu dokonania sprzedaży.

Z przywołanych wyżej przepisów wynika, że dostawa towarów (w tym udziału w nieruchomości gruntowej) podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika. Warto w tym miejscu zaznaczyć, że powyższe może mieć miejsce również w odniesieniu do czynności dokonanej jednorazowo. Dla uznania czynności za wykonywaną w ramach działalności gospodarczej nie ma bowiem znaczenia częstotliwość jej wykonywania, lecz okoliczności w jakich ją wykonano. Oznacza to, że w niniejszej sprawie należy przeanalizować całokształt działań jakie Wnioskodawca podjął w odniesieniu do działek będących przedmiotem sprzedaży.

W przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności, w jakich będzie realizowana transakcja. Bowiem, co do zasady, osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, nie są podatnikami podatku VAT.

W świetle powyższego, aby wyjaśnić wątpliwości Wnioskodawcy należy w pierwszej kolejności ustalić, czy w okolicznościach niniejszej sprawy Zainteresowany działa w charakterze podatnika VAT zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy.

Uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Jak wyjaśniono wyżej – odwołując się zarówno do treści przepisów ustawy, jak i stanowiska judykatury – w przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady bowiem osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.

W kontekście powyższych rozważań istotna jest więc ocena, czy z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Zainteresowany podejmował działania charakterystyczne dla profesjonalnego obrotu nieruchomościami. Ocena ta winna przy tym uwzględniać, nie tylko samodzielne znaczenie poszczególnych kryteriów kwalifikacji określonych działań jako cech charakteryzujących działalność handlową, ale też brać pod uwagę całokształt tychże działań, ich wzajemne uzupełnianie się i przydatność z punktu widzenia tego rodzaju działalności gospodarczej.

Jak wynika z odpisu sprawy stwierdzić należy, że Wnioskodawca nie prowadzi zarejestrowanej działalności gospodarczej i nie jest zarejestrowany jako podatnik VAT.

Działka nr 1 ma charakter budowlany.

Działka nie jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego.

W 1989 r. Wnioskodawca i jego żona nabyli własność działki nr 2 na podstawie umowy darowizny oraz umowy dożywocia.

W 2005 r. miał miejsce podział działki nr 2 z inicjatywy Wnioskodawcy. W wyniku tego podziału powstała działka nr 1. W związku z tym podziałem działka nr 1 uzyskała charakter działki budowlanej.

W 2006 r. uzyskano decyzję zezwalającą na skablowanie.

Wnioskodawca jest właścicielem również niezabudowanej działki nr 6. Działka ma charakter rolny. Działka nie jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. W 1989 r. Wnioskodawca nabył własność działki nr 6 na podstawie umowy darowizny oraz umowy dożywocia.

W 2006 r. uzyskano decyzję zezwalającą na skablowanie tej działki.

Działki nr 1 i nr 6 nie były udostępniane przez Wnioskodawcę i jego żonę na podstawie umowy dzierżawy, użyczenia lub innej umowy o podobnym charakterze.

Działki nr 1 i nr 6 nie są obecnie wykorzystywane przez Wnioskodawcę i jego żonę.

W celu ustalenia możliwości wykorzystania działek nr 1 i nr 6 były dla nich uzyskiwane decyzje o warunkach zabudowy.

Wnioskodawca i jego żona nie podejmowali aktywnych działań związanych ze znalezieniem kupca zainteresowanego nabyciem działek nr 1 i nr 6.

Wnioskodawca wykorzystywał działki nr 1 i nr 6 w działalności rolniczej w latach 1989-2015. Z przedmiotowych działek były dokonywane przez Wnioskodawcę dostawy (sprzedaż) produktów rolnych. Z tytułu prowadzenia działalności rolniczej Wnioskodawca nie był zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. Działki nr 1 i nr 6 posiadają decyzje o warunkach zabudowy.

W 2006 r. Wnioskodawca i jego żona sprzedali stanowiące ich własność działki nr 3, nr 4 oraz nr 5. Sprzedane działki powstały ze wspomnianego już podziału działki nr 2.

W 2006 r. Wnioskodawca i jego żona sprzedali udział w stanowiącej ich współwłasność działce nr 7. Sprzedaż ta była czynnością niezależną od Wnioskodawcy.

Dodatkowo nadmienić należy, że Wnioskodawca i jego żona posiadali spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego w pawilonie handlowym będącym własnością spółdzielni. Spółdzielcze prawo zostało nabyte w 1995 r. Spółdzielcze prawo zostało zbyte na rzecz spółdzielni w 2015 r. Zbycie nie miało miejsca z inicjatywy Wnioskodawcy i jego żony, ale z inicjatywy spółdzielni.

W pierwszej kolejności wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy w wariancie pierwszym planowanych działań w związku ze sprzedażą udziału we współwłasności działki nr 1 oraz/lub własności działki nr 6 Wnioskodawca będzie działał jako podatnik podatku od towarów i usług, a w konsekwencji czy w wariancie pierwszym planowanych działań sprzedaż udziału we współwłasności działki nr 1 oraz/lub własność działki nr 6 będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W pierwszym z opisanych wariantów Wnioskodawca nie będzie podejmował żadnych nowych działań związanych ze sprzedażą działek nr 1 i nr 6, w tym nie będzie podejmował aktywnych działań związanych ze znalezieniem kupca zainteresowanego nabyciem tych działek.

Uwzględniając powyższe należy stwierdzić, że w rozpatrywanej sprawie (w wariancie pierwszym) brak jest podstaw do uznania Zainteresowanego – w związku z dostawą działek nr 1 i nr 6 – za podatnika podatku od towarów i usług. Z informacji przedstawionych we wniosku nie wynika bowiem taka aktywność Wnioskodawcy, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Jak wynika z opisu sprawy, ww. działki, nabyte w drodze umowy darowizny oraz umowy dożywocia. Wnioskodawca wykorzystywał działki w działalności rolniczej w latach 1989-2015. Z przedmiotowych działek były dokonywane przez Wnioskodawcę dostawy (sprzedaż) produktów rolnych. Z tytułu prowadzenia działalności rolniczej Wnioskodawca nie był zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. Działki nr 1 i nr 6 nie są obecnie wykorzystywane przez Wnioskodawcę i jego żonę. Nie były udostępniane przez Wnioskodawcę i jego żonę na podstawie umowy dzierżawy, użyczenia lub innej umowy o podobnym charakterze. Ponadto Wnioskodawca i jego żona nie podejmowali aktywnych działań związanych ze znalezieniem kupca zainteresowanego nabyciem działek. Wnioskodawca dokonał jedynie podziału działki 2 w 2005 r., z którego to podziału powstała działka 1. Uzyskiwane decyzje o warunkach zabudowy dla wskazanych działek miało na celu jedynie ustalenie możliwości wykorzystania tych działek w przyszłości. W 2006 r. uzyskano też decyzję zezwalającą na skablowanie (tj. umiejscowienie w ziemi) napowietrznej linii średniego napięcia – czynności te podjęte były jednak w celu usunięcia z działek słupów będących przeszkodą w działalności rolniczej oraz związany był z rozważanym wybudowaniem się przez Wnioskodawcę lub jego potomków.

Wobec powyższego należy uznać, że w okolicznościach wskazanych w opisie sprawy, zbycie udziału we współwłasności działki nr 1 oraz/lub własności działki nr 6, nie stanowi działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu VAT, gdyż brak jest przesłanek świadczących o takiej aktywności sprzedawcy w przedmiocie zbycia tych nieruchomości, która to aktywność byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem. Zatem sprzedaż udziałów w ww. działkach można uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W związku z tym, Wnioskodawca korzysta w wariancie pierwszym z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania.

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że sprzedaż przez Wnioskodawcę udziału we współwłasności działki nr 1 oraz/lub własności działki nr 6 opisana w wariancie I nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług bowiem nie można uznać, że Wnioskodawca będzie działał w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą w myśl art. 15 ust. 2 ustawy.

W konsekwencji, sprzedaż przedmiotowych działek nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie jest prawidłowe.

Kolejne wątpliwości dotyczą kwestii opisanych w drugim wariancie, tj. w sytuacji gdy poza wskazanym czynnościami Wnioskodawca ponownie wystąpi o wydanie warunków zabudowy dla działek nr 1 i nr 6 oraz będzie poszukiwał kupca zainteresowanego nabyciem tych działek poprzez ogłoszenia w prasie lub internecie albo przy udziale pośrednika nieruchomości.

Należy wskazać, że w przedstawionym wariancie II Wnioskodawca:

w 2005 r. dokonał podziału działki 2 w 2005 r. z którego to podziału powstała działka 1;
w 2005 r. Wnioskodawca uzyskał decyzję o warunkach zabudowy dla działki nr 6, a w 2009 r. dla działek nr 1 i nr 6. Powyższe czynności miały na celu zorientowanie się w możliwości racjonalnego rozporządzania majątkiem;
w 2006 r. uzyskano też decyzję zezwalającą na skablowanie (tj. umiejscowienie w ziemi) napowietrznej linii średniego napięcia – czynności te podjęte były w celu usunięcia z działek słupów będących przeszkodą w działalności rolniczej oraz związany był z rozważanym wybudowaniem się przez Wnioskodawcę lub jego potomków;
ponownie wystąpi o wydanie warunków zabudowy dla działek nr 1 i nr 6;
będzie poszukiwał kupca Zainteresowanego nabyciem działek poprzez ogłoszenia w prasie lub internecie albo przy udziale pośrednika nieruchomości.

Podkreślić jeszcze raz należy, że z powołanego wyżej orzeczenia TSUE w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że w celu ustalenia czy podmiot dokonujący sprzedaży działek występuje w charakterze podatnika niezbędne jest przeanalizowanie wszystkich okoliczności sprawy. O opodatkowaniu danej transakcji przesądza ciąg działań podjętych w celu sprzedaży oraz angażowanie środków podobnych do podmiotów profesjonalnie zajmujących się sprzedażą gruntów.

W przedmiotowej sprawie w stosunku do planowanej dostawy działek Zainteresowany podjął cały ciąg działań w celu ich sprzedaży, tj. wystąpił z wnioskiem o podział nieruchomości, dokonała podziału działek, skablował te działki i usunął słupy, ponownie zamierza wystąpić o warunki zabudowy dla przedmiotowych działek oraz aktywnie poszukiwać kupca na zakup nieruchomości.

Zatem przedstawione powyżej okoliczności sprawy wskazują na aktywność Zainteresowanego w przedmiocie zbycia tych nieruchomości, która to aktywność jest porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem.

Powyższe czynności stanowią już ciąg zdarzeń przesądzającymi o uznaniu planowanej sprzedaży działek za prowadzenie działalności gospodarczej.

W ocenie organu wykonanie powyższych czynności występujących w wariancie II świadczy o zamiarze sprzedaży przez Zainteresowanego przedmiotowych działek z zyskiem. Wykonanie ww. czynności wskazuje na podjęcie przez Wnioskodawczynię świadomych działań zmierzających do uatrakcyjnienia przedmiotu sprzedaży, a w konsekwencji do zwiększenia atrakcyjności i w rezultacie szans sprzedaży gruntu w celu osiągnięcia korzyści finansowej.

Nie można zatem uznać, aby w tej konkretnej sytuacji dostawa ta stanowiła realizację prawa do rozporządzania majątkiem osobistym Zainteresowanego.

Tym samym, sprzedaż udziału we współwłasności działki nr 1 oraz/lub własności działki nr 6 w opisanym wariancie II będzie dostawą dokonywaną przez Zainteresowanego jako podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu przepisu art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy, a więc przez podatnika podatku od towarów i usług.

W konsekwencji, sprzedaż przedmiotowych działek będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W zakresie opisanym w wariancie II stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą również kwestii opisanych w trzecim wariancie, tj. w sytuacji gdy poza wskazanym czynnościami Wnioskodawca ponownie wystąpi o wydanie warunków zabudowy oraz wystąpi o wydanie pozwolenia na budowę albo alternatywnie Wnioskodawca wydzierżawi działki nr 1 i nr 6, a dzierżawca wystąpi o wydanie warunków zabudowy oraz wystąpi o wydanie pozwolenia na budowę. Ponadto w obu przypadkach Wnioskodawca będzie poszukiwał kupca zainteresowanego nabyciem tych działek poprzez ogłoszenia w prasie lub internecie albo przy udziale pośredników nieruchomości.

W tym miejscu wyjaśnić należy, że zgodnie z art. 693 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r., poz. 1145, z późn. zm.), przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz. Tak więc dzierżawa jest umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną; odpowiednikiem świadczenia wydzierżawiającego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie dzierżawcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu.

W kontekście niniejszej sprawy, należy zwrócić uwagę na treść zdania drugiego definicji pojęcia „działalność gospodarcza”, w której mówi się o wykorzystywaniu m.in. towarów w sposób ciągły do celów zarobkowych. Takie wykorzystywanie towarów ma miejsce poprzez oddanie ich w stosunki obligacyjne (najem, dzierżawa, leasing, itp.).

Istota umowy dzierżawy wskazuje, że na jej podstawie dochodzi do odpłatnego świadczenia usług przez właściciela na rzecz dzierżawcy. Dzierżawca za oddaną mu w dzierżawę rzecz płaci umówiony czynsz. Istnieje zatem bezpośredni związek między świadczoną usługą a przekazanym za nią wynagrodzeniem.

Z treści przywołanego wyżej art. 8 ust. 1 ustawy i przedstawionych w tym zakresie objaśnień wynika, że ustawodawca przyjął generalną zasadę, że usługami są wszelkie odpłatne świadczenia niebędące dostawą towarów. Stąd też stwierdzić należy, że definicja „świadczenia usług” ma charakter dopełniający definicję „dostawy towarów”. Jest ona wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatników w ramach prowadzonej przez nich działalności gospodarczej.

W konsekwencji, dzierżawa nieruchomości stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Tym samym, wypełnia ona określoną w art. 15 ust. 2 ustawy definicję działalności gospodarczej.

W wariancie III zostały/zostaną wykonane następujące czynności:

w 2005 r. dokonał podziału działki 2 w 2005 r. z którego to podziału powstała działka 1;
w 2005 r. Wnioskodawca uzyskał decyzję o warunkach zabudowy dla działki nr 6, a w 2009 r. dla działek nr 1 i nr 6. Powyższe czynności miały na celu zorientowanie się w możliwości racjonalnego rozporządzania majątkiem;
w 2006 r. uzyskano też decyzję zezwalającą na skablowanie (tj. umiejscowienie w ziemi) napowietrznej linii średniego napięcia – czynności te podjęte były w celu usunięcia z działek słupów będących przeszkodą w działalności rolniczej oraz związany był z rozważanym wybudowaniem się przez Wnioskodawcę lub jego potomków;
ponownie wystąpi o wydanie warunków zabudowy dla działek nr 1 i nr 6;
wystąpi o wydanie pozwolenia na budowę na działkach nr 1 i nr 6;
będzie poszukiwał kupca Zainteresowanego nabyciem działek poprzez ogłoszenia w prasie lub internecie albo przy udziale pośrednika nieruchomości.

bądź alternatywnie:

w 2005 r. dokonał podziału działki 2 w 2005 r. z którego to podziału powstała działka 1;
w 2005 r. Wnioskodawca uzyskał decyzję o warunkach zabudowy dla działki nr 6, a w 2009 r. dla działek nr 1 i nr 6. Powyższe czynności miały na celu zorientowanie się w możliwości racjonalnego rozporządzania majątkiem;
w 2006 r. uzyskano też decyzję zezwalającą na skablowanie (tj. umiejscowienie w ziemi) napowietrznej linii średniego napięcia – czynności te podjęte były w celu usunięcia z działek słupów będących przeszkodą w działalności rolniczej oraz związany był z rozważanym wybudowaniem się przez Wnioskodawcę lub jego potomków;
będzie poszukiwał kupca Zainteresowanego nabyciem działek poprzez ogłoszenia w prasie lub internecie albo przy udziale pośrednika nieruchomości.
wydzierżawi działki nr 1 i nr 6, a dzierżawca:
- wystąpi o wydanie warunków zabudowy dla działek nr 1 i nr 6;
- wystąpi o wydanie pozwolenia na budowę na działkach nr 1 i nr 6.

Zatem, powyższe działania wskazują na aktywność w przedmiocie zbycia działek porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem.

I w tym wariancie wykonanie ww. czynności wskazuje na podjęcie przez Wnioskodawcę świadomych działań mających na celu sprzedaż działki, które nie mogą zostać uznane za incydentalne i sporadyczne. Z powyższego wynika, że sprzedaż przedmiotowych działek nastąpi w warunkach wskazujących na działania w ramach działalności gospodarczej. Wskazać należy, że podejmowane przez Wnioskodawcę działania nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Zatem przedstawiona aktywność Wnioskodawcy w wariancie III potęgują wcześniej wykonane działania opisane w wariancie II, tym samym czynności wykonane przez Wnioskodawcę wykraczają poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności w odniesieniu do przedmiotowych działek, a zaistniały ciąg zdarzeń wskazuje, że w świetle przepisów w zakresie podatku od towarów i usług Wnioskodawca działa jako podatnik VAT.

Wobec powyższego zbycie przez Wnioskodawcę udziału w przedmiotowych działkach przy wykonaniu czynności opisanych w wariancie III wypełniać będzie definicję działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy, a Zainteresowany w związku z ich sprzedażą działać będzie jako podatnik podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy.

W konsekwencji, sprzedaż przedmiotowych działek podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie wynikającym z wariantu III należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie w zakresie uznania sprzedaży nieruchomości niezabudowanych za czynność niepodlegającą opodatkowaniu VAT. Natomiast wniosek w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych został załatwiony odrębnym rozstrzygnięciem.

Należy wskazać, że stosownie do art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych na wniosek, zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem, w niniejszej sprawie powyższa interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla małżonki Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin