2020.10.27 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej - 0113-KDIPT2-2.4011.607.2020.3.EC

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-2.4011.607.2020.3.EC
z 27 października 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 7 lipca 2020 r. (data wpływu 8 lipca 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 17 września 2020 r. (data wpływu 21 września 2020 r.) oraz pismem z dnia 15 października 2020 r. (data wpływu 19 października 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych dokonanego zniesienia współwłasności – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 lipca 2020 r. wpłynął do Organu podatkowego ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych dokonanego zniesienia współwłasności.

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z pózn. zm.), w związku z powyższym pismem z dnia 11 września 2020 r., nr 0113-KDIPT2-2.4011.607.2020.1.EC, wezwano Wnioskodawczynię na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłane zostało za pośrednictwem poczty w dniu 11 września 2020 r. (skutecznie doręczone w dniu 15 września 2020 r.), zaś w dniu 21 września 2020 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku z dnia 17 września 2020 r.

Ponieważ wniosek w dalszym ciągu nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ww. ustawy, ponownie wezwano Wnioskodawczynię pismem z dnia 7 października 2020 r., nr 0113-KDIPT2-2.4011.607.2020.2.EC na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłane zostało za pośrednictwem poczty w dniu 7 października 2020 r. (skutecznie doręczone w dniu 12 października 2020 r.), zaś w dniu 19 października 2020 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku z dnia 15 października 2020 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Aktem notarialnym z dnia 5 sierpnia 2002 r., w drodze darowizny, Wnioskodawczyni otrzymała od swojej babci F. C., udział wynoszący 4/6 części w zabudowanej nieruchomości, o powierzchni 5 ha 8 a 25 m² (pięć hektarów osiem arów dwadzieścia pięć metrów kwadratowych). Częścią składową nieruchomości przekazywanej w drodze darowizny było:

działka nr … położona w …., o powierzchni 1 ha 73 a 34 m²,

działka nr …. położona w …., o powierzchni 88 a 56 m²,

działka nr … położona w …., o powierzchni 1 ha 72 a 8 m²,

działka nr …. położona w …., o powierzchni 74 a 27 m²,

murowany budynek mieszkalny o powierzchni 56 m², drewniana stodoła o powierzchni użytkowej 78 m², oraz murowana obora, usytuowane na działce nr …..

W dniu otrzymania darowizny Wnioskodawczyni pozostawała w związku małżeńskim. Pozostałe udziały w nieruchomości (po 1/6 części) posiadali córka i syn F. C.. Syn F. C. sprzedał swój udział w majątku siostrze Wnioskodawczyni.

Właścicielami ww. nieruchomości zostali:

Wnioskodawczyni – udział 4/6,

córka F. C. (matka Wnioskodawczyni) – udział 1 /6,

siostra Wnioskodawczyni – udział 1/6.

Przeliczając udział własności Wnioskodawczyni do wielkości nieruchomości można stwierdzić, że Wnioskodawczyni była właścicielem nieruchomości o powierzchni 3 ha 38 a 83 m² (trzy hektary trzydzieści osiem arów osiemdziesiąt trzy metry kwadratowe) (4/6 * 5 ha 8 a 25 m²) oraz posiadała prawo własności do zabudowań (budynek mieszkalny, stodoła, obora) w udziale 4/6 części, co stanowiło w całości orientacyjną wartość 134 000 zł.

W dniu 5 września 2016 r. ww. właściciele aktem notarialnym dokonali zniesienia współwłasności. W wyniku zniesienia współwłasności właścicielem działek zostali:

działka nr … położona w …., o powierzchni 1 ha 72 a 8 m² (jeden hektar siedemdziesiąt dwa ary osiem metrów kwadratowych) – Wnioskodawczyni (orientacyjna wartość 50 000 zł),

działka nr …. położona w …., o powierzchni 1 ha 73 a 34 m² (jeden hektar siedemdziesiąt trzy ary trzydzieści cztery metry kwadratowe) wraz z zabudową – siostra Wnioskodawczyni (orientacyjna wartość 100 000 zł),

działka nr … położona w …., o powierzchni 88 a 56 m² (osiemdziesiąt osiem arów pięćdziesiąt sześć metrów kwadratowych) i działka nr … położona w …., o powierzchni 74 a 27 m² (siedemdziesiąt cztery ary dwadzieścia siedem metrów kwadratowych) – córka F. C. (matka Wnioskodawczyni) (orientacyjna wartość 50 000 zł).

Zniesienie współwłasności nastąpiło bez jakichkolwiek dopłat. Wnioskodawczyni planuje w 2020 r. dokonać sprzedaży części działki nr …..

W uzupełnieniach wniosku Wnioskodawczyni nadmienia, że zabudowana nieruchomość będąca przedmiotem darowizny dokonanej w dniu 5 sierpnia 2002 r. położona jest w …., przy ul. …., na działce nr …. Forma zabudowy: murowany budynek mieszkalny o powierzchni 56 m², drewniana stodoła o powierzchni użytkowej 78 m² oraz murowana obora. Rodzaj użytku działki nr ….: budowlano-rolna, rolna i nieużytki, klasa IIIb, IVa i V. W załączeniu stan ewidencji wszystkich gruntów będących przedmiotem zniesienia współwłasności (stan po otrzymaniu darowizny przez Wnioskodawczynię, data opracowania listopad 2002 r.)

Przedmiotem zniesienia współwłasności dokonanego aktem notarialnym z dnia 5 września 2016 r. było:

działka nr …. położona w …., o powierzchni 1 ha 73 a 34 m² (1 hektar 73 ary 34 metry kwadratowe) zabudowana murowanym budynkiem mieszkalnym, o powierzchni 56 m², drewnianą stodołą o powierzchni użytkowej 78 m², oraz murowaną oborą;

działka nr ….. położona w …., o powierzchni 88 ha 56 m² (88 arów 56 metrów kwadratowych);

działka nr …. położona w …., o powierzchni 1 ha 72 a 8 m² (jeden hektar 72 ary 8 metrów kwadratowych);

działka nr …. położona w …., o powierzchni 74 a 27 m² (74 ary 27 metrów kwadratowych).

Zniesienie współwłasności dokonane aktem z dnia 5 września 2016 r. nastąpiło pomiędzy:

Wnioskodawczynią (posiadającą udział 4/6 części w nieruchomości wymienionej w pkt 2);

M. T. – matka Wnioskodawczyni (posiadającą udział 1/6 części w nieruchomości wymienionej w pkt 2);

E. G. – siostra Wnioskodawczyni (posiadającą udział 1/6 części w nieruchomości wymienionej w pkt 2, która kupiła swój udział od J. C.).

Przed zniesieniem współwłasności Wnioskodawczyni była właścicielem działki nr …, w udziale wynoszącym 4/6 części. Po zniesieniu współwłasności Wnioskodawczyni stała się właścicielem całej działki nr …. Orientacyjna wartość tej działki to ok. 50 000 zł, a zatem przed zniesieniem współwłasności wartość rynkowa posiadanego udziału w działce o nr …. wynosiła ok. 33 400 zł, a po zniesieniu współwłasności Wnioskodawczyni stała się właścicielem całej działki nr …, o wartości ok. 50 000 zł.

Wskutek zniesienia współwłasności Wnioskodawczyni nie uzyskała przysporzenia majątkowego poprzez nabycie udziału w przedmiotowej nieruchomości o wartości rynkowej większej niż wartość przysługującego udziału we współwłasności nieruchomości przed zniesieniem współwłasności. Przedmiotem zniesienia współwłasności był cały majątek, w skład którego wchodziły działki wymienione w pkt 2, a nie tylko działka o nr ….. Tak więc Wnioskodawczyni posiadała (przed zniesieniem współwłasności) udział w całym majątku w 4/6 części, co stanowiło orientacyjna wartość rynkową majątku w wysokości 134 000 zł (4/6 * 200 000 zł – wartość całego majątku). Po zniesieniu współwłasności Wnioskodawczyni została właścicielem tylko działki o nr …., o orientacyjnej wartości rynkowej – 50 000 zł. Nie można zatem mówić o uzyskaniu przez Wnioskodawczynię przysporzenia majątkowego, poprzez nabycie udziału w przedmiotowej nieruchomości, o wartości rynkowej większej, niż wartość przysługującego udziału we współwłasności nieruchomości przed zniesieniem współwłasności.

Planowane odpłatne zbycie przez Wnioskodawczynię nieruchomości lub udziału w nieruchomości (działce nr …) nie nastąpi w związku z wykonywaniem działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawczyni zaznacza, że nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej, a odpłatne zbycie planowane jest przez Wnioskodawczynię jako osobę fizyczną.

Będący przedmiotem zniesienia współwłasności udział w nieruchomości – działce nr …., przed zniesieniem współwłasności wchodził w skład gospodarstwa rolnego w rozumieniu art. 2 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym. W momencie zniesienia współwłasności Wnioskodawczyni posiadała obszar gruntów sklasyfikowanych w ewidencji gruntów jako użytki, o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy w rozumieniu przepisów ustawy o podatku rolnym. Na gruntach będących własnością Wnioskodawczyni nie była prowadzona żadna działalność gospodarcza. Przed zniesieniem współwłasności Wnioskodawczyni była właścicielem gospodarstwa rolnego o powierzchni 5,0825 ha, w udziale 4/6, w skład którego wchodziły działki nr …., nr …., nr …, nr …..

Rodzaj gruntów (stosownie do treści rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa w sprawie ewidencji gruntów i budynków) wchodzących w skład nieruchomości, w której udział był przedmiotem zniesienia współwłasności przedstawia się następująco:

działka nr …. położona w ….., o powierzchni 1 ha 73 a 34 m²:
- B-R, klasa IIIb, powierzchnia 11 a 92 m²,
- R, klasa IIIb, powierzchnia 17 a 61 m²,
- R, klasa IVa, powierzchnia 1 ha 23 a 92 m²,
- R, klasa V, powierzchnia 16 a 20 m²,
- N, powierzchnia 3 a 69 m²;
działka nr …. położona w …., o powierzchni 88 a 56 m²:
- R, klasa V, powierzchnia 88 a 56 m²;
działka nr …. położona w ….., o powierzchni 1 ha 72 a 8 m²:
- R, klasa V, powierzchnia l ha 72 a 8 m²;
działka nr …. położona w …., o powierzchni 74 a 27 m²:
- R, klasa IIIb, powierzchnia 8 a 88 m²,
- R, klasa IVa, powierzchnia 9 a 21 m²,
- R, klasa IVb, powierzchnia 33 a 14 m²,
- R, klasa V, powierzchnia 19 a 84 m²,
- S-R, klasa IIIb, powierzchnia 3 a 20 m².

Aktualnie wszystkie ww. działki, wchodzące w skład nieruchomości będącej przedmiotem zniesienia współwłasności w Miejscowym Planie Zagospodarowania Przestrzennego, figurują jako PU – tereny obiektów produkcyjnych, baz, składów, magazynów i usług, częściowo działka nr …. figuruje jako MN – tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej.

W skład udziału w nieruchomości, będącej przedmiotem zniesienia współwłasności, nie wchodziły grunty leśne.

Wyżej wymieniona nieruchomość rolna będąca własnością Wnioskodawczyni nie była i nie jest wykorzystywana do działalności rolniczej (przez cały okres posiadania, tj. od momentu nabycia do chwili obecnej). Nieruchomość nie była utrzymywana w dobrej kulturze rolnej. Na nieruchomości nie była prowadzona również żadna działalność gospodarcza. Wnioskodawczyni nie wykorzystywała ww. nieruchomości rolnej do żadnych celów.

W momencie sprzedaży nieruchomości w jej skład będą wchodziły wyłącznie składniki majątkowe, tj. wyłącznie grunty bez inwentarza żywego i martwego. Wnioskodawczyni zaznacza, że nie posiada żadnego inwentarza, jest jedynie właścicielem niezabudowanego gruntu – działki nr …. Przedmiotem sprzedaży będzie wyłącznie grunt – działka nr … (lub jej część).

W drodze zniesienia współwłasności Wnioskodawczyni stała się właścicielem nieruchomości (gruntu – działki nr …), o powierzchni 1 ha 72 a 8 m².

W związku z przygotowywaniem do sprzedaży nieruchomości (w całości bądź tylko udziału/części) Wnioskodawczyni nie poniesie żadnych dodatkowych nakładów z tym związanych. Wskutek sprzedaży działka nie utraci charakteru rolnego. Wnioskodawczyni nie jest w posiadaniu informacji, jakie czynności w stosunku do sprzedawanej przez Wnioskodawczynię nieruchomości, wykona potencjalny nowy właściciel nieruchomości.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy zbycie części nieruchomości (poszczególnej działki, czy części działki) w 2020 r. (tj. przed upływem 5 lat od zniesienia współwłasności) rodzi po stronie Wnioskodawczyni obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego?

Zdaniem Wnioskodawczyni, zbycie części nieruchomości (poszczególnej działki czy części działki) w 2020 r., tj. przed upływem 5 lat od zniesienia współwłasności, nie rodzi po stronie Wnioskodawczyni obowiązku podatkowego w postaci zapłaty podatku dochodowego z uwagi na to, że od 18 lat Wnioskodawczyni była współwłaścicielem tej nieruchomości, a zniesienie współwłasności nastąpiło bez jakichkolwiek dopłat. Ponadto w wyniku zniesienia współwłasności nie zwiększyła się wartość posiadanych przez Wnioskodawczynię nieruchomości, nie doszło zatem do nabycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wartość działek nabytych przez Wnioskodawczynię w wyniku zniesienia współwłasności jest mniejsza od wartości posiadanych działek objętych współwłasnością, na dzień dokonania zniesienia współwłasności.

Przed zniesieniem współwłasności Wnioskodawczyni w udziale wynoszącym 4/6 części była właścicielem niżej wymienionych działek:

działka nr … położona w …, o powierzchni 1 ha 73 a 34 m², wartość ok. 50 000 zł,

działka nr …. położona w …., o powierzchni 88 a 56 m², wartość ok. 26 000 zł,

działka nr …. położona w …., o powierzchni 1 ha 72 a 8 m², wartość ok. 50 000 zł,

działka nr …. położona w …., o powierzchni 74 a 27 m², wartość ok. 24 000 zł,

murowany budynek mieszkalny o powierzchni 56 m², drewniana stodoła o powierzchni użytkowej 78 m², oraz murowana obora, usytuowane na działce nr …., wartość ok. 50 000 zł.

Udział w wartości przypadający na Wnioskodawczynię wynosił 4/6 ww. wartości, tj. ok 134 000 zł. Po zniesieniu współwłasności Wnioskodawczyni stała się właścicielem działki nr …., położonej w …., o powierzchni 1 ha 72 a 8 m², o wartości ok. 50 000 zł. Wartość nabytych działek w wyniku zniesienia współwłasności jest więc mniejsza od wartości posiadanych działek objętych współwłasnością na dzień dokonania zniesienia współwłasności.

W związku z tym, za datę nabycia udziału w nieruchomości przyjąć należy datę nabycia w drodze darowizny przez Wnioskodawczynię udziału w nieruchomości stanowiącej zabudowaną działkę, tj. dzień 5 sierpnia 2002 r.

Zatem, planowana sprzedaż działki czy części działki nr ….. nie spowoduje powstania przychodu z odpłatnego zbycia, bowiem zostanie dokonana po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie. W konsekwencji, na Wnioskodawczyni nie będzie ciążył obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych, w związku ze sprzedażą działki przed upływem 5 lat, od dokonanego w dniu 5 września 2016 r. zniesienia współwłasności, które nastąpiło bez jakichkolwiek dopłat.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
prawa wieczystego użytkowania gruntów,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpi po upływie 5 lat, sprzedaż ta nie jest źródłem przychodu i nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Z powyższych uregulowań prawnych wynika, że w przypadku sprzedaży nieruchomości lub udziału w niej decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma data nabycia tej nieruchomości i forma prawna jej nabycia.

Zgodnie z art. 155 § 1 ustawy z dnia 23 kwietna 1964 r. Kodeks cywilny umowa sprzedaży, zamiany, darowizny lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły. Należy zatem wskazać, że nabyciem w rozumieniu przepisu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest każda czynność, na mocy której na osobę fizyczną nabywcę przechodzi własność nieruchomości, bez względu na to czy nabycie następuje w sposób odpłatny, czy nieodpłatny.

Zgodnie z art. 195 ustawy Kodeks cywilny, współwłasność jest instytucją prawa cywilnego polegającą na tym, że własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom. Istota współwłasności polega na tym, że współwłaścicielom przysługują części wspólnego prawa własności (tzw. udziały), którymi mogą swobodnie rozporządzać. Dopóki więc istnieje współwłasność, można mówić tytko o istnieniu udziałów w tym prawie, o ich nabywaniu i zbywaniu, a nie o prawie do części rzeczy, o jej zbywaniu bądź nabywaniu w częściach. Współwłaściciele mają swoje udziały w prawie, ale nie w rzeczy. Będąca przedmiotem współwłasności rzecz jest niepodzielna i każdemu ze współwłaścicieli przysługuje prawo do całej rzeczy w trakcie trwania współwłasności, a nie jedyne do jej części określonej wielkością jego udziału. Każdy ze współwłaścicieli ma jednakowe prawo do całej rzeczy, ograniczone jedynie takim samym prawem pozostałych współwłaścicieli, a mianowicie każdy jest uprawniony do współposiadania rzeczy wspólnej oraz do korzystania z niej w takim zakresie, jaki daje się pogodzić ze współposiadaniem i korzystaniem z rzeczy przez pozostałych współwłaścicieli (art. 206 Kodeksu cywilnego).

Zgodnie z treścią art. 211 i 212 Kodeksu cywilnego, zniesienie współwłasności może nastąpić przez podział rzeczy wspólnej, a gdy rzeczy nie da się podzielić. przez przyznanie rzeczy jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych, bądź przez podział cywilny, polegający na sprzedaży rzeczy wspólnej i podziale uzyskanej ceny stosownie do wielkości udziałów współwłaścicieli. W rezultacie w wyniku zniesienia współwłasności dochodzi więc jedynie do nowego ukształtowana prawa własności poprzez odebranie temu prawu cechy wspólności.

Zniesienie współwłasności nie stanowi nabycia rzeczy tylko wówczas, jeżeli mieści się w ramach udziału jaki przypadał byłym współwłaścicielom w rzeczy wspólnej i odbyło się bez spłat i dopłat. Natomiast jeżeli udział danej osoby ulega powiększeniu (nawet bez spłat i dopłat), to traktowany jest w kategorii nabycia, ponieważ w ten sposób ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad rzeczą (nieruchomością), jak i stan jej majątku osobistego. Tak więc co do zasady, zniesienie współwłasności jest formą nowego nabycia tyko wówczas, gdy w wyniku tego zniesienia podatnik otrzymuje udział w nieruchomości, który przekracza udział jaki pierwotnie podatnikowi przysługiwał.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
prawa wieczystego użytkowania gruntów,

– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Użyty w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych termin „nabycie” oznacza każde uzyskanie tytułu własności (nabycie własności) lub każde uzyskanie określonego prawa (nabycie prawa) bez względu na fakt czy jest to nabycie w części ułamkowej czy w całości. Poprzez „nabycie” należy rozumieć każde zwiększenie aktywów podatnika. Nabyć nieruchomość lub prawo majątkowe można np. zakupując je, bądź uzyskując pod tytułem darmym (w formie darowizny, w drodze spadku, działu spadku, poprzez zasiedzenie). W przypadku zaś ograniczonych praw rzeczowych również zawierając umowę o ustanowieniu tego prawa.

Wobec powyższego, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu dochodu ma moment ich nabycia.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że aktem notarialnym z dnia 5 sierpnia 2002 r., w drodze darowizny Wnioskodawczyni otrzymała od swojej babci, udział wynoszący 4/6 części w zabudowanej nieruchomości, o powierzchni 5 ha 8 a 25 m².

Częścią składową nieruchomości przekazywanej w drodze darowizny było:

działka nr …., o powierzchni 1 ha 73 a 34 m², zabudowana murowanym budynkiem mieszkalnym o powierzchni 56 m², drewnianą stodołą o powierzchni użytkowej 78 m², oraz murowaną oborą,

działka nr ….., o powierzchni 88 a 56 m²,

działka nr ….., o powierzchni 1 ha 72 a 8 m²,

działka nr ….., o powierzchni 74 a 27 m²,

Wnioskodawczyni była współwłaścicielem nieruchomości w udziale 4/6 części, co stanowiło w całości orientacyjną wartość 134 000 zł.

W dniu otrzymania darowizny Wnioskodawczyni pozostawała w związku małżeńskim. Pozostałe udziały w nieruchomości (po 1/6 części) posiadali córka i syn babci Wnioskodawczyni. Syn babci Wnioskodawczyni sprzedał swój udział w majątku siostrze Wnioskodawczyni.

Właścicielami ww. nieruchomości zostali:

Wnioskodawczyni – udział 4/6,

matka Wnioskodawczyni – udział 1 /6,

siostra Wnioskodawczyni – udział 1/6.

W dniu 5 września 2016 r. ww. właściciele aktem notarialnym dokonali zniesienia współwłasności, w wyniku którego właścicielami działek zostali:

działki nr …. – Wnioskodawczyni (orientacyjna wartość 50 000 zł),

działki nr …. wraz z zabudową – siostra Wnioskodawczyni (orientacyjna wartość 100 000 zł),

działek nr …. i nr …. –matka Wnioskodawczyni (orientacyjna wartość 50 000 zł).

Zniesienie współwłasności nastąpiło bez jakichkolwiek dopłat.

Przed zniesieniem współwłasności Wnioskodawczyni była właścicielem działki nr …., w udziale wynoszącym 4/6 części. Po zniesieniu współwłasności Wnioskodawczyni stała się właścicielem całej działki nr …. Orientacyjna wartość tej działki to ok. 50 000 zł, a zatem przed zniesieniem współwłasności wartość rynkowa posiadanego udziału w działce o nr ….. wynosiła ok. 33 400 zł, a po zniesieniu współwłasności Wnioskodawczyni stała się właścicielem całej działki nr …., o wartości ok. 50 000 zł.

Wskutek zniesienia współwłasności Wnioskodawczyni nie uzyskała przysporzenia majątkowego poprzez nabycie udziału w przedmiotowej nieruchomości o wartości rynkowej, większej niż wartość przysługującego udziału we współwłasności nieruchomości przed zniesieniem współwłasności. Przedmiotem zniesienia współwłasności był cały majątek, w skład którego wchodziły ww. działki wymienione, a nie tylko działka o nr …...

W momencie zniesienia współwłasności Wnioskodawczyni posiadała obszar gruntów sklasyfikowanych w ewidencji gruntów jako użytki, o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy w rozumieniu przepisów ustawy o podatku rolnym. Na gruntach będących własnością Wnioskodawczyni nie była prowadzona żadna działalność gospodarcza. Przed zniesieniem współwłasności Wnioskodawczyni była właścicielem gospodarstwa rolnego o powierzchni 5,0825 ha, w udziale 4/6, w skład którego wchodziły powyższe działki.

Będący przedmiotem zniesienia współwłasności udział w nieruchomości – działce nr …., przed zniesieniem współwłasności wchodził w skład gospodarstwa rolnego. W skład udziału w nieruchomości, będącej przedmiotem zniesienia współwłasności, nie wchodziły grunty leśne.

W momencie sprzedaży nieruchomości w jej skład będą wchodziły wyłącznie składniki majątkowe, tj. wyłącznie grunty bez inwentarza żywego i martwego. Przedmiotem sprzedaży będzie wyłącznie grunt – działka nr ….. (lub jej część).

Wnioskodawczyni planuje w 2020 r. dokonać sprzedaży części działki nr …... Planowane odpłatne zbycie przez Wnioskodawczynię nieruchomości lub udziału w nieruchomości (działce nr ….) nie nastąpi w związku z wykonywaniem działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawczyni zaznacza, że nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej, a odpłatne zbycie planowane jest przez Wnioskodawczynię jako osobę fizyczną.

Zgodnie z art. 195 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r., poz. 1740, z późn. zm.), współwłasność polega na tym, że własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom.

Współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną. Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy Działu IV Księgi drugiej (art. 196 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego).

Natomiast w myśl art. 210 Kodeksu cywilnego, każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności. Przez zniesienie współwłasności rozumie się likwidację łączącego współwłaścicieli stosunku prawnego, która następuje w drodze umowy lub orzeczenia sądu.

Stosownie do art. 211 i art. 212 Kodeksu cywilnego, zniesienie współwłasności może nastąpić przez podział rzeczy wspólnej, a gdy rzeczy nie da się podzielić, przez przyznanie rzeczy jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych bądź przez podział cywilny, polegający na sprzedaży rzeczy wspólnej i podziale uzyskanej ceny stosownie do wielkości udziałów współwłaścicieli. Jeżeli zniesienie współwłasności następuje przez podział rzeczy wspólnej, to co do zasady dokonuje się jej podziału na tyle części ilu jest współwłaścicieli z uwzględnieniem wartości udziałów posiadanych przed zniesieniem współwłasności. W przypadku różnicy pomiędzy wartością utworzonych części rzeczy a wielkością udziałów, wartość poszczególnych udziałów może być wyrównana przez dopłaty pieniężne. Punktem wyjścia do obliczenia podstawy opodatkowania jest wartość rynkowa zbywanych udziałów, a nie powierzchnia nieruchomości.

Mając zatem na uwadze powyższe stwierdzić należy, że zniesienie współwłasności nie stanowi nabycia rzeczy tylko wówczas, jeżeli mieści się w ramach udziału jaki przypadał byłym współwłaścicielom w rzeczy wspólnej i odbyło się bez spłat i dopłat. Natomiast, jeżeli udział danej osoby ulega powiększeniu (nawet bez spłat i dopłat) to traktowany jest w kategorii nabycia, ponieważ w ten sposób ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad rzeczą (nieruchomością), jak i stan jej majątku osobistego. Tak więc co do zasady, zniesienie współwłasności jest formą nowego nabycia wówczas, gdy w wyniku tego zniesienia podatnik otrzymuje nieruchomość, której wartość przekracza wartość udziału jaki pierwotnie podatnikowi przysługiwał.

Zgodnie z teorią prawa rzeczowego przyznanie danej osobie na wyłączną własność rzeczy w drodze zniesienia współwłasności, podziału majątku wspólnego czy działu spadku, jest nabyciem tych rzeczy. Nabyciem rzeczy w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie jest przyznanie jej na wyłączną własność jednemu ze współwłaścicieli w wyniku podziału, jeśli:

podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty lub

wartość otrzymanej przez daną osobę rzeczy w wyniku dokonanego podziału mieści się w udziale, jaki przysługiwał jej w majątku wspólnym.

Jeżeli więc spełnione są wymienione wyżej warunki, zniesienie współwłasności nieruchomości nie może być rozpatrywane w kategoriach nabycia. Natomiast, jeżeli w wyniku dokonanego zniesienia współwłasności, przedmiotem którego były nieruchomości, udział w nich zwiększa się, tj. przekracza wartość udziału dotychczas posiadanego, to data zniesienia współwłasności będzie również datą nabycia tego udziału w nieruchomościach, o który zwiększył się udział w nich po dokonaniu tej czynności. Nabycie w wyniku zniesienia współwłasności części majątku, który należał do innych współwłaścicieli, należy więc traktować jako nabycie w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z uwagi na fakt, że w wyniku dokonanego w dniu 5 września 2016 r. zniesienia współwłasności nieruchomości zabudowanej, o powierzchni 5 ha 8 a 25 m², wartość udziału otrzymanego przez Wnioskodawczynię w nieruchomości stanowiącej działkę nr …. nie przekroczyła wartości udziału w tej działce nabytego w dniu 5 sierpnia 2002 r. w drodze darowizny od babci, przed dokonanym zniesieniem współwłasności, stwierdzić należy, że dokonane zniesienie współwłasności nie stanowi nabycia w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem planowane odpłatne zbycie, nienastępujące w wykonywaniu działalności gospodarczej w 2020 r. nieruchomości (działki nr …. lub jej części) nie będzie stanowiło źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w związku z tym, że odpłatne zbycie nastąpi po upływie pięciu lat, liczonych od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości i nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawczyni nie będzie więc zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego z tytułu odpłatnego zbycia ww. nieruchomości.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …., ul. ….., ….., za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała, lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin