2020.11.03 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej - 0114-KDIP4-1.4012.507.2020.2.APR

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP4-1.4012.507.2020.2.APR
z 3 listopada 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 23 września 2020 r. (data wpływu 29 września 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 20 października 2020 r., data nadania 21 października 2020 r. (data wpływu 26 października 2020 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 16 października 2020 r. nr 0114-KDIP4-1.4012.507.2020.1.APR (doręczone w dniu 16 października 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania podatkiem od towarów i usług dofinansowania pozyskanego z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w celu realizacji projektu „(…)” oraz braku prawa do odliczenia podatku VAT od faktur na wydatki okołoprojektowe - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 września 2020 wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania podatkiem od towarów i usług dofinansowania pozyskanego z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w celu realizacji projektu „(…)” oraz braku prawa do odliczenia podatku VAT od faktur na wydatki okołoprojektowe.

Złożony wniosek został uzupełniony pismem z dnia 20 października 2020 r., data nadania 21 października 2020 r. (data wpływu 26 października 2020 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 16 października 2020 r. nr 0114-KDIP4-1.4012.507.2020.1.APR.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Gmina (…) jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 roku o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2020 r. poz. 713) Gmina (…) wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty (art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym). W szczególności zadania własne obejmują sprawy m.in. ochrony środowiska i przyrody, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz (art. 7 ust. 1 pkt 1, 3 ww. ustawy o samorządzie gminnym).

W lutym 2020 roku Gmina (…) złożyła wniosek o realizację projektu współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach (…) na lata 2014-2020 (…) pod tytułem „(…)”.

Gmina wskazała podatek VAT naliczony od wydatków na przedmiotową inwestycję jako wydatek kwalifikowany w ramach niniejszego projektu. Gmina nie będzie bowiem miała możliwości odzyskania podatku VAT.

W ramach realizowanego przedsięwzięcia wnioskodawca udzieli mieszkańcom gminy grantów na dostawę i montaż mikroinstalacji OZE na budynkach mieszkalnych. Ponadto Wnioskodawca informuje, że w ramach realizacji przedmiotowego Projektu, część wydatków zostanie pokryta ze środków własnych Gminy. Przy czym Wnioskodawca zaznacza, że ta część wydatków, która pokryta jest z budżetu własnego Gminy, stanowi wydatki okołoprojektowe. Wydatkiem okołoprojektowym będą przygotowania dokumentacji do złożenia wniosku o dofinansowaniu, koszty zarządzania projektem. W ramach dofinansowania Gmina pokryje koszt inspektora nadzoru. Poza kosztami okołoprojektowymi ponoszonymi aż do końca etapu realizacji projektu, projekt nie ma generować kosztów dla Wnioskodawcy. Natomiast finansowanie wydatków na granty pochodzić będzie z budżetów Grantobiorców, zaliczki przekazanej Wnioskodawcy oraz refundacji poniesionych kosztów przekazywanej Grantobiorcy po rozliczeniu projektu. Gmina własnych środków nie dostarczy Grantobiorcy.

Realizacja projektu zależy od otrzymania dofinansowania, gdy Gmina go nie otrzyma to nie przystąpi do jego wykonania. W przedmiotowym projekcie mieszkaniec nie uiszcza żadnej opłaty/wkładu własnego, bowiem to mieszkaniec ponosi pełny koszt realizacji Grantu (dostawa i montaż mikroinstalacji OZE) i składa wniosek o jego częściową refundację (zwrot części kosztów), zaś Gmina po weryfikacji przekazuje mu wyliczony zwrot stanowiący Grant, będący dofinansowaniem pozyskanym ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego.

Warunki udziału w konkursie oraz warunki umowy będą jednakowe dla wszystkich mieszkańców, z tą różnicą, że wysokość dofinansowania jest zróżnicowana i zależy między innymi od wielkości, rodzaju montowanej instalacji OZE oraz wysokości poniesionych kosztów. Wysokość otrzymanego przez Gminę dofinansowania nie jest uzależniona od ilości mieszkańców/podmiotów biorących udział w projekcie. Mieszkaniec/podmiot będzie występował do Gminy o zrefundowanie części poniesionych wydatków. Gmina ogłosi konkurs dla mieszkańców, mieszkańcy złożą wnioski podlegające weryfikacji, zakwalifikowani mieszkańcy zlecą wybranym przez siebie firmom wykonanie projektu oraz podpiszą warunkową umowę wykonania instalacji definiującą koszt inwestycji, a następnie podpiszą umowę z Gminą o przekazanie Grantu, tym samym część poniesionych przez mieszkańców wydatków zostanie zrefundowana (pod warunkiem zrealizowania projektu zgodnie z warunkami umowy). Mieszkańcy ponoszą koszty wykonania zadania, przedstawiają do weryfikacji dowody księgowe oraz protokoły odbioru wraz z wnioskiem o płatność. Po weryfikacji wniosku Gmina dokonuje przelewu dofinansowania na rzecz mieszkańca.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy w związku z otrzymaniem przez Wnioskodawcę środków unijnych w ramach realizacji opisanego w zdarzeniu przyszłym projektu, otrzymane dofinansowanie będzie stanowiło podstawę opodatkowania w myśl art. 29a ust. 1 z uwzględnieniem art. 29a ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2020 r., poz. 106 ze zm., dalej: ustawa o VAT) i co do zasady będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 tej ustawy?
Jeżeli otrzymane dofinansowanie będzie stanowiło podstawę opodatkowania w myśl art. 29a ust. 1 to czy Gmina będzie miała możliwość odliczenia podatku VAT od faktur na wydatki okołoprojektowe?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1.

Nie wystąpi konieczność odprowadzenia podatku VAT należnego z tytułu otrzymanej dotacji z UE w ramach omawianego projektu, bowiem otrzymane dofinansowanie nie będzie stanowiło podstawy opodatkowania w myśl art. 29a ust. 1 z uwzględnieniem art. 29a ust. 6 ustawy o VAT. Gmina (…) nie dokona żadnego świadczenia usług oraz dostawy towarów na rzecz mieszkańca, które podlegałoby opodatkowaniu VAT zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Otrzymanie środków finansowych przez mieszkańca od Gminy nie generuje skutków w podatku VAT ani dla Gminy ani dla mieszkańca, albowiem mieszkaniec otrzyma refundację poniesionych wydatków na instalacje fotowoltaiczne i kolektory słoneczne u prywatnego przedsiębiorcy, który to wystawi imienną fakturę na osobę fizyczną. Wysokość dotacji udzielonej przez UE na rzecz Gminy pozostaje tym samym bez związku przyczynowo-skutkowego dla zastosowanej przez podmiot trzeci ceny, którą płaci mieszkaniec.

Podsumowując, Wnioskodawca uważa, że w związku z otrzymaniem środków unijnych w ramach realizacji Projektu nie wystąpi konieczność zapłaty podatku VAT należnego przez Gminę, ponieważ dofinansowanie to nie będzie stanowiło dopłaty do ceny dla mieszkańca w ramach usługi nabytej od Gminy, bowiem mieszkaniec nabywać będzie usługę od podmiotu trzeciego, zaś Gmina będzie refundować poniesione wydatki.

Ad. 2.

Z uwagi na brak czynności opodatkowanych VAT w ramach projektu nie wystąpi prawna możliwość pomniejszania podatku VAT należnego o wartość podatku naliczonego z faktur zakupowych związanych z realizacją planowanego przedsięwzięcia. Podatek VAT pozostaje więc wydatkiem kwalifikowanym. W związku z powyższym Gminie (…) nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT z dnia 11 marca 2004 r. (tj. Dz.U. z 2020 r. poz. 106 ze zm.) wynikającego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług wykorzystywanych w ramach opisanego projektu, gdyż nie będzie on związany z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów
i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106 z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast jak stanowi art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zatem opodatkowane podatkiem VAT są odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług. Sam fakt otrzymania dotacji nie stanowi czynności opodatkowanej i nie kreuje obowiązku zapłaty podatku.

Stosownie do art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Według art. 29a ust. 6 ustawy, podstawa opodatkowania obejmuje:

podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Cytowany przepis stanowi odzwierciedlenie art. 73 Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347
z 11 grudnia 2006 r., str. 1, z późn. zm.), z treści którego wynika, że w odniesieniu do dostaw towarów i świadczenia usług innych niż te, o których mowa w art. 74-77, podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą dostawca lub usługodawca otrzyma w zamian za dostawę towarów lub świadczenie usług, od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takiej dostawy lub świadczenia.

Związane jest to z tym, że podstawa opodatkowania stanowi wartość faktycznie uzyskaną przez sprzedawcę z tytułu danej opodatkowanej czynności. Należy jednocześnie wskazać, że nie ma tu znaczenia status podmiotu wypłacającego dofinansowanie ani pochodzenie środków, z których to dofinansowanie jest wypłacane.

Z treści powołanych przepisów wynika, że w sytuacji, gdy podatnik, w związku z konkretną dostawą towarów lub świadczeniem usług, otrzymuje dofinansowanie (dotację, subwencję), stanowiące dopłatę do ceny towaru lub usługi, tego rodzaju dofinansowanie stanowi obok ceny, uzupełniający element podstawy opodatkowania z tytułu danej dostawy lub świadczenia. Kryterium uznania dofinansowania za stanowiące podstawę opodatkowania jest zatem stwierdzenie, że dofinansowanie dokonywane jest w celu sfinansowania konkretnej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Natomiast dofinansowanie niedające się powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie stanowi podstawy opodatkowania w rozumieniu przepisu art. 29a ust. 1 ustawy.

Nie ma przy tym znaczenia, od kogo dostawca towaru lub świadczący usługę otrzymuje zapłatę – czy od nabywcy czy od osoby trzeciej, ważne jest, aby było to wynagrodzenie za daną konkretną usługę lub za daną konkretną dostawę.

W świetle orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, do podstawy opodatkowania VAT zalicza się, w przypadkach, które określa art. 73 Dyrektywy 2006/112/WE Rady, m.in. przyznane podatnikom subwencje bezpośrednio związane z ceną dostawy lub świadczenia. Przepis ten zmierza do obciążenia VAT całej wartości towarów lub usług, a przez to do uniknięcia zmniejszenia przychodu z podatku na skutek przyznania subwencji (zob. np. pkt 26 wyroku w sprawie C-144/02). TSUE wskazywał wielokrotnie, że aby subwencja była uznana za bezpośrednio związaną z ceną danej transakcji, powinna ona być przyznawana konkretnie podmiotowi subwencjonowanemu po to, by dostarczał on określony towar lub wykonywał określoną usługę. Jedynie w tym przypadku subwencja może być uznana za świadczenie wzajemne względem dostawy towaru lub świadczonej usługi, a w związku z tym podlegać opodatkowaniu (zob. np. pkt 28 ww. wyroku C-144/02).

Ponadto, subwencje związane bezpośrednio z ceną interpretuje się jako obejmujące jedynie subwencje, które stanowią całość lub część wynagrodzenia za dostawę towarów lub świadczenie usług i które są płacone przez stronę trzecią sprzedawcy lub dostawcy (zob. np. wyrok w sprawie C-184/00 pkt 18). Niezbędne jest, by cena, którą ma zapłacić nabywca lub usługobiorca, była ustalona w taki sposób, by zmniejszała się w stosunku odpowiadającym subwencji przyznanej sprzedawcy towarów lub świadczącemu usługi, która stanowiłaby zatem element determinujący cenę, jakiej ten ostatni żąda (zob. pkt 29 wyroku C-144/02).

Należy zauważyć, że otrzymanie dofinansowania (dotacji, dopłaty) nie stanowi samo w sobie żadnej czynności, ani też zdarzenia opodatkowanego. Dotacje (dopłaty) podlegają bowiem opodatkowaniu jako składnik ceny czynności, z którą są związane. Dotacje, które stanowią dopłatę do ceny sprzedawanych towarów, czy świadczonych usług, są ściśle związane z daną usługą, czy towarem i podlegają opodatkowaniu.

Odnosząc się do powyższego należy stwierdzić, że aby dana czynność (dostawa lub usługa) podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym, pomiędzy dokonywaną dostawą towarów lub świadczoną usługą a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za dokonaną dostawę towarów lub wyodrębnioną usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia. Wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Gmina (…) realizując zadania własne w zakresie ochrony środowiska i przyrody, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz, złożyła wniosek o realizację projektu współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach (…) pod tytułem „(…)”.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi fakt, czy otrzymane dofinansowanie z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w celu realizacji projektu „(…)” będzie stanowiło podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Biorąc pod uwagę opis sprawy oraz przepisy prawa i orzeczenia TSUE mające zastosowanie w sprawie uznać należy, że otrzymane przez Gminę dofinansowanie z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w celu realizacji projektu „(…)” polegającego na udzieleniu mieszkańcom/podmiotom grantów na dostawę i montaż mikroinstalacji OZE nie będzie stanowiło podstawy opodatkowania w myśl art. 29a ust. 1 ustawy. Jak wynika z opisu sprawy Grantobiorca sam nabywał będzie towary i usługi w ramach projektu oraz w całości opłacał wszelkie rachunki/faktury, a następnie będzie ubiegał się o refundację części poniesionych kosztów. Grantobiorca nie będzie zobowiązany do uiszczenia żadnej opłaty na rzecz Gminy w postaci wkładu własnego. Jak wskazał wnioskodawca – rola Gminy ograniczy się jedynie do rozliczenia dotacji na rzecz mieszkańca. Przekazanych środków pieniężnych na rzecz właściciela budynku mieszkalnego nie można uznać za wynagrodzenie za świadczoną usługę lub dopłatę do ceny (brak świadczenia usługi i dostawy towaru). W konsekwencji otrzymana przez Gminę dotacja nie będzie dotacją bezpośrednio wpływającą na cenę dostarczanych towarów lub świadczonych usług, nie będzie stanowić wynagrodzenia za świadczone usługi lub dostarczane towary a w konsekwencji nie będzie zwiększać podstawy opodatkowania, o której mowa w art. 29a ust. 1 ustawy. Tym samym przedmiotowa dotacja nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 należy uznać za prawidłowe.

Odnosząc się z kolei do kwestii prawa do odliczenia podatku VAT od faktur na wydatki okołoprojektowe, stwierdzić należy, że podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

nabycia towarów i usług,
dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy również podkreślić, że prawo do odliczenia podatku naliczonego, jako integralna część systemu VAT, w zasadzie nie może być ograniczane, ani pod względem czasu, ani też pod względem zakresu przedmiotowego. Nie jest to bowiem wyjątkowy przywilej podatnika, lecz jego fundamentalne prawo. Możliwość wykonania tego prawa powinna być zapewniona niezwłocznie i względem wszystkich kwot podatku, które zostały pobrane (naliczone) od transakcji związanych z zakupami. Decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi.

Podkreślić należy, że ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Z opisu sprawy wynika, że w związku z realizacją projektu Gmina będzie ponosiła wydatki okołoprojektowe. Wydatkami okołoprojektowymi będą przygotowania dokumentacji do złożenia wniosku o dofinansowaniu, koszty zarządzania projektem. W ramach dofinansowania Gmina pokryje koszt inspektora nadzoru.

Jak wyżej wskazano dofinansowanie otrzymane przez Gminę z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w celu realizacji projektu „(…)” polegającego na udzieleniu mieszkańcom/podmiotom grantów na dostawę i montaż mikroinstalacji OZE, nie będzie stanowić podstawy opodatkowania, o której mowa w art. 29a ust. 1 ustawy, a tym samym nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 tej ustawy. W sprawie brak jest bowiem jakiegokolwiek świadczenia usług bądź dostawy towaru na rzecz mieszkańców.

Zatem, z uwagi na powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że w omawianej sprawie warunki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, nie będą spełnione, ponieważ - jak wynika z okoliczności sprawy – Gmina w ramach ww. projektu nie będzie wykonywała odpłatnych świadczeń na rzecz mieszkańców, a nabywane przez Gminę usługi nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Tym samym, Gminie nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur na wydatki okołoprojektowe poniesione w ramach przedmiotowego projektu.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 należało uznać za prawidłowe.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), ul. (…) za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin