2020.11.03 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-3.4012.375.2020.1.JK
z 3 listopada 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 8 września 2020 r. (data wpływu 11 września 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania stawki 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów w Przypadkach 1-6a– jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 września 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania stawki 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów w Przypadkach 1-6a.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca specjalizuje się w masowej produkcji mebli z płyty wiórowej laminowanej o różnorodnej strukturze, kolorystyce oraz wzornictwie. Dzięki wieloletniemu doświadczeniu stosowaniu najnowszych technologii i zachowaniu najwyższych standardów jakości Spółka posiada obecnie kilka tysięcy odbiorców w kilkudziesięciu krajach na całym świecie i wciąż się rozwija.

Spółka jest czynnym podatnikiem VAT, zarejestrowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych w Polsce (podatnik VAT-UE).

Wnioskodawca, w ramach wyżej opisanej działalności gospodarczej wykonuje szereg transakcji, tj. w szczególności:

dostawy towarów na terytorium kraju,
wewnątrzwspólnotowe dostawy towarów na rzecz kontrahentów z innych państw członkowskich (dalej: WDT),
dostawy towarów poza terytorium UE.

Przedmiotem niniejszego wniosku są transakcje wskazane w punkcie b) powyżej tj. WDT na gruncie przepisów w zakresie podatku od towarów i usług obowiązujących od dnia 1 stycznia 2020 r.

Kontrahenci Spółki z innych państw członkowskich, na rzecz których Spółka dokonuje WDT posiadają ważny i właściwy numer identyfikacji dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nadany przez państwo członkowskie właściwe dla tych nabywców. Spółka każdorazowo weryfikuje, czy niniejszy numer identyfikacyjny nabywcy jest ważny. Ponadto, Spółka składa informacje podsumowujące VAT-UE.

W ramach niniejszych transakcji organizacją transportu towarów zajmuje się Spółka lub nabywca – w zależności od indywidualnych ustaleń stron.

W przypadku współpracy z niektórymi kontrahentami, Spółka działa w oparciu o podręcznik handlowy danej firmy i zgodnie z jego regulacjami m.in. otrzymuje zamówienia, w określony tam sposób dokonuje dostawy zamówionych towarów, na jego podstawie dokonywane są także rozliczenia między stronami.

W celu zastosowania stawki podatku VAT w wysokości 0% dla WDT Spółka gromadzi dokumenty potwierdzające, iż nastąpił wywóz towarów z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego, tj.:

zamówienie złożone przez kontrahenta – Spółka realizuje dostawy na podstawie zamówień otrzymywanych od kontrahentów (przykładowo: w formie email – w treści wiadomości lub w formie załącznika, faxem, poprzez platformę wymiany danych (ECOD) oraz portal handlowy danej firmy). W otrzymywanych zamówieniach, oprócz szczegółowej specyfikacji towaru, zawarta jest zazwyczaj informacja o adresie dostawy, niemniej, w przypadku niektórych klientów, taka informacja pojawia się na dalszym etapie transakcji (po złożeniu zamówienia);
kopia faktury – (zawierająca dane nabywcy, datę jej wystawienia, co do zasady adres dostawy – tj. adres nabywcy lub inny adres wskazany przez nabywcę, specyfikację poszczególnych sztuk ładunku – w tym nazwę towaru i jego ilość, ważny i właściwy numer identyfikacyjny Spółki oraz nabywcy); po dokonaniu załadunku towaru Spółka wystawia fakturę, która jest wysyłana do klienta pocztą, e-mailem lub poprzez elektroniczną platformę wymiany danych (ECOD) – w zależności od ustaleń z danym klientem, Spółka zawsze jest w posiadaniu kopii niniejszej faktury;
specyfikacja ładunku – (specyfikacja załadunku oprócz danych płatnika i odbiorcy towaru, zawiera poszczególne sztuki towaru/paczki, wagę załadunku oraz jest powiązana z numerem WZ lub faktury oraz zamówieniem, którego dotyczy);
dokument przewozowy CMR – (który przekazywany jest kierowcy) oraz dokument WZ i/lub faktura proforma, niemniej, z uwagi na fakt, iż zdarza się, iż Wnioskodawca posiada problemy z uzyskaniem od kontrahentów potwierdzonych dokumentów CMR, w szczególności, gdy zgodnie z ustaleniami, do organizacji transportu zobowiązany jest nabywca, Spółka posiada dodatkowy dokument, tj.:
dokument mający znamiona WZ – (przygotowany przez firmę zewnętrzną, która realizuje transport na rzecz klienta lub przez inny podmiot zaangażowany w proces dostawy towarów) Wnioskodawca dostarcza towar do znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju magazynu zewnętrznej firmy transportowej, działającej na zlecenie Wnioskodawcy. Następnie ta firma transportowa, na zlecenie Wnioskodawcy, rozwozi towar z ww. magazynu do poszczególnych klientów Wnioskodawcy na terytorium innego państwa członkowskiego i uzyskuje dla Wnioskodawcy potwierdzenie odbioru towaru na ww. dokumencie. Dokument ten posiada informację na temat towaru, ilości jego sztuk, oraz potwierdzenie odbioru towaru przez poszczególnych klientów, a także – w niektórych przypadkach – zawiera również informację na temat wagi (waga jest jednak inna niż na fakturze, ponieważ obejmuje wagę towaru wraz z paletą);
zbiorcze zestawienie dostaw – (dokumentujące dostawy dokonane na rzecz danego nabywcy w określonym okresie, przesyłane drogą elektroniczną kontrahentom każdorazowo po upływie określonego okresu ze wskazaniem terminu, w którym nabywca dokonuje potwierdzenia, iż towary, których dostawa została udokumentowana wymienionymi w zestawieniu fakturami zostały dostarczone na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju lub też nabywca nie przekazuje żadnej informacji zwrotnej w wyznaczonym terminie, co zgodnie z ustaleniami stron jest rozumiane jako potwierdzenie, że towary zostały dostarczone na terytorium innego państwa członkowskiego);
potwierdzenie płatności za dostarczony towar – (zaksięgowane transakcje bankowe);
centralna obsługa płatności – zabezpieczenie płatności za dostarczony towar – Spółka w ramach niektórych transakcji posiada dodatkowe zabezpieczenie płatności w formie Umowy dot. centralnego systemu obsługi płatności zawartej z podmiotem zewnętrznym, (dalej: „Podmiot”), która obejmuje przejęcie centralnej obsługi płatności, w tym inkaso należności, przy jednoczesnym zabezpieczeniu ryzyka niewypłacalności nabywcy towaru. Zastrzeżenie własności dostarczanych przez Spółkę towarów przechodzi na Podmiot w momencie dostawy do klienta Spółki lub w momencie zapłaty przez Podmiot do Spółki, a Podmiot ten przejmuje odpowiedzialność za realizację wszelkich roszczeń z tytułu dostaw i usług. W ramach tego zabezpieczenia, klient może zostać zwolniony ze zobowiązania płatniczego tylko wtedy, gdy Podmiot zgodnie z umową zapłaci Spółce zaległe (nieopłacone) kwoty faktury. Dodatkowo, Podmiot ma zawartą zewnętrzną umowę ubezpieczenia kredytu handlowego oraz polisę ubezpieczeniową w celu zabezpieczenia ryzyka własnego regresu z tytułu centralnej obsługi płatności i odpowiedzialności Podmiotu. W celu wykonania zobowiązania związanego z ryzykiem przejęcia niewypłacalności klienta, Podmiot może przenieść na Spółkę wszelkie roszczenia płatnicze wynikające z zewnętrznej umowy ubezpieczenia kredytu opisanej wyżej, do których jest uprawniony na mocy tej umowy, o ile roszczenia te odnoszą się do roszczeń Spółki wobec klienta;
wyciąg bankowy wraz z dziennikiem płatności pobierany z bankowości elektronicznej faktoringu – celem dodatkowego zabezpieczenia ściągania należności, Spółka zawarła z bankiem umowę faktoringu, którą objętych jest część kontrahentów Spółki. Faktoring pełni również funkcję ubezpieczenia należności Spółki. Przedmiotem tej umowy jest nabywanie przez faktora wierzytelności, zapłata za wierzytelność na rachunek prowadzony przez faktora (także przy zaliczkowaniu ceny wierzytelności), ewidencjonowanie i rozliczanie wierzytelności oraz inkasowanie należności, jak również udostępnianie Spółce poprzez system internetowy faktora informacji dotyczących wzajemnych rozliczeń pomiędzy stronami w ramach umowy.

Dziennik płatności zawiera wszystkie niezbędne dane służące do identyfikacji wpłaty tj. numer odbiorcy (tożsamy z numerem odbiorcy w systemie księgowym Spółki), nazwę odbiorcy, numer, datę wystawienia oraz datę wymagalności zapłaconej faktury oraz kwotę płatności faktury. Natomiast w wyciągu bankowym znajdują się: data płatności, opis zawierający dane wpłacającego ze wskazaniem tytułu płatności oraz kwota płatności w walucie. Zapłata za wierzytelność dokonywana jest na dwa sposoby:

poprzez pobranie dokonanych przez odbiorcę, na rachunek bankowy prowadzony przez Faktora, zapłat za dostarczone towary przekazanie ich na rachunek Spółki, a następnie rozliczenie z zaewidencjonowanymi należnościami,
poprzez zaliczkowanie ceny wierzytelności – pobraną od Faktora zaliczkę za wierzytelność Spółka „zawiesza” na koncie technicznym, a następnie, po fizycznej zapłacie przez odbiorcę za dostarczone towary na rachunek bankowy prowadzony przez Faktora, Spółka, rozlicza należności w swoim systemie księgowym w dacie tej zapłaty.

Ponadto, zgodnie z wypracowaną i utrwaloną praktyką przyjętą we współpracy z kontrahentami, Spółka pragnie wskazać, iż:

dokonanie płatności przez nabywców z tytułu zrealizowanych dostaw co do zasady następuje dopiero po odebraniu przez nich kompletnej dostawy (w przypadku jakichkolwiek braków w dostawie lub braku dostawy płatność zostaje odpowiednio częściowo lub całkowicie wstrzymana aż do rozwiązania sprawy, tj. realizacji kompletnej dostawy); wyjątkiem są jedynie sytuacje, w których dostawy realizowane są na podstawie przedpłat. Wyróżnić należy przedpłaty: na całość zamówienia, w wysokości 50% wartości zamówienia oraz 25% wartości zamówienia. W przypadku współpracy z niektórymi kontrahentami, Spółka udziela umownych upustów, które kontrahent potrąca dokonując płatności – kwota potrącenia widoczna jest na specyfikacji. Terminy płatności są ustalane indywidualnie z każdym kontrahentem, w praktyce najczęściej jest to termin 30 dni licząc od momentu dostawy, niemniej, zdarzają się też terminy krótsze (np. 21 dni) bądź dłuższe (np. 45 lub 90 dni);
w razie nieotrzymania dostawy lub otrzymania dostawy niekompletnej nabywcy dokonują zgłoszenia niezgodności/braków w dostawie lub reklamacji w formie e-mail, faxem, lub wyjątkowo telefonicznie, niezwłocznie po terminie spodziewanej dostawy lub po otrzymaniu dostawy niekompletnej, zwyczajowo w terminie przed dokonaniem zapłaty lub rozliczenia danej dostawy w formie specyfikacji, choć sporadycznie zdarzają się przypadki ujawniania braków w dostawie po dokonaniu płatności, potrącane przy kolejnej płatności;
potwierdzenie z portalu awizacyjnego, że towar został dostarczony do odbiorcy (potwierdzenie przez odbiorcę lub kierowcę, poprzez sms lub inną formę). Jest to rodzaj systemu śledzenia przesyłki. System ten umożliwia monitorowanie statusu transportowanego towaru, gdzie po jej dostarczeniu do klienta Wnioskodawca będzie poprzez ten portal posiadał informację oraz możliwość wydruku ze strony internetowej potwierdzający identyfikację oraz status otrzymania towarów przez klienta.

Mając na uwadze powyższe, Spółka pragnie przedstawić komplety dokumentów (dalej: „Przypadki”), którymi dysponuje celem udokumentowania wywozu towarów z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego. Poniższe Przypadki l-7a obejmują stan faktyczny oraz także zdarzenie przyszłe (Spółka zamierza kompletować dokumenty zgodnie ze wskazanymi niżej opisami).

Przypadek 1

Spółka jest w posiadaniu:

zamówienia klienta ze wskazanym adresem dostawy,
kopii faktury ze wskazanym adresem dostawy,
kopii specyfikacji ładunku (wydanego towaru) oraz WZ,
dokumentu przewozowego CMR podpisanego przez klienta.

Przypadek 1a

Spółka jest w posiadaniu:

zamówienia klienta ze wskazanym adresem dostawy,
kopii faktury ze wskazanym adresem dostawy,
kopii specyfikacji ładunku (wydanego towaru) oraz WZ,
dokumentu przewozowego CMR niepodpisanego przez klienta (na potrzeby niniejszego wniosku intencją Wnioskodawcy jest objęcie niniejszym sformułowaniem wszelkich przypadków, w których posiadany przez niego dokument CMR nie może zostać uznany za podpisany przez kontrahenta (i jednocześnie stanowić dowodu na potrzeby udokumentowania WDT), tj. przykładowo – Spółka w ogóle nie otrzymuje podpisanego dokumentu CMR, Spółka otrzymuje skan dokumentu CMR z nieczytelnym podpisem / bez pieczątek / dat / faktycznego adresu dostawy),
potwierdzenia (w formie email) od klienta, iż otrzymał on towary będące przedmiotem dostawy.

Przypadek 1b

Spółka jest w posiadaniu:

zamówienia klienta ze wskazanym adresem dostawy,
kopii faktury ze wskazanym adresem dostawy niepodpisanej przez klienta,
kopii specyfikacji ładunku (wydanego towaru) oraz WZ,
dokumentu przewozowego CMR niepodpisanego przez klienta,
potwierdzenia płatności ze wskazaniem w tytule numeru faktury lub zgodnie ze specyfikacją, ewentualnie pomniejszoną o braki/różnice w dostawie oraz/lub reklamacje.

Przypadek 1c

Spółka jest w posiadaniu:

kopii faktury ze wskazanym adresem dostawy podpisanej przez klienta,
kopii specyfikacji ładunku (wydanego towaru) oraz WZ,
dokumentu przewozowego CMR niepodpisanego przez klienta,
potwierdzenia płatności ze wskazaniem w tytule numeru faktury lub zgodnie ze specyfikacją, ewentualnie pomniejszoną o braki/różnice w dostawie oraz/lub reklamacje.

Przypadek 1d

Spółka jest w posiadaniu:

kopii faktury ze wskazanym adresem dostawy niepodpisanej przez klienta,
kopii specyfikacji ładunku (wydanego towaru),
dokumentu WZ podpisanego przez klienta,
dokumentu przewozowego CMR niepodpisanego przez klienta,
potwierdzenia płatności ze wskazaniem w tytule numeru faktury lub zgodnie ze specyfikacją, ewentualnie pomniejszoną o braki/różnice w dostawie oraz/lub reklamacje.

Przypadek 2

Spółka jest w posiadaniu:

zamówienia klienta bez wskazanego adresu dostawy,
kopii faktury ze wskazanym adresem dostawy niepodpisanej przez klienta,
kopii specyfikacji ładunku (wydanego towaru) oraz WZ,
dokumentu przewozowego CMR podpisanego przez klienta.

Przypadek 2a

Spółka jest w posiadaniu:

zamówienia klienta bez wskazanego adresu dostawy,
kopii faktury ze wskazanym adresem dostawy,
kopii specyfikacji ładunku (wydanego towaru) oraz WZ,
dokumentu przewozowego CMR niepodpisanego przez klienta,
potwierdzenia (w formie email) od klienta, iż otrzymał on towary będące przedmiotem dostawy.

Przypadek 2b

Spółka jest w posiadaniu:

zamówienia klienta bez wskazanego adresu dostawy,
kopii faktury ze wskazanym adresem dostawy,
kopii specyfikacji ładunku (wydanego towaru) oraz WZ,
dokumentu przewozowego CMR podpisanego przez klienta, z tym, że z miejscem dostawy innym niż wskazany na fakturze, ale nadal w jednym z krajów członkowskich,
oraz/lub potwierdzenia (zazwyczaj faktury, WZ, specyfikacji) od klienta, iż otrzymał on towary będące przedmiotem dostawy.

Przypadek 3

Spółka jest w posiadaniu:

zamówienia klienta ze wskazanym adresem dostawy,
kopii faktury ze wskazanym adresem dostawy,
kopii specyfikacji ładunku (wydanego towaru) oraz WZ,
dokumentu przewozowego CMR niepodpisanego przez klienta,
zbiorczego zestawienia dokonanych dostaw w danym okresie, które zgodnie z ustaleniami z klientem (poczynionymi w ramach zawartej umowy/w ramach korespondencji email/w formie ustnej – w zależności od relacji z danym klientem) jest przez niego potwierdzone (w formie pisemnej, w formie email).

Przypadek 3a

Spółka jest w posiadaniu:

zamówienia klienta ze wskazanym adresem dostawy,
kopii faktury ze wskazanym adresem dostawy,
kopii specyfikacji ładunku (wydanego towaru) oraz WZ,
dokumentu przewozowego CMR niepodpisanego przez klienta,
zbiorczego zestawienia dokonanych dostaw w danym okresie, które zgodnie z ustaleniami z klientem (poczynionymi w ramach zawartej umowy/w ramach korespondencji email/w formie ustnej – w zależności od relacji z danym klientem) nie wymaga dokonania żadnych czynności przez klienta – strony ustaliły, że klient w określonym terminie jest obowiązany przekazać Spółce informację zwrotną jedynie w sytuacji nieotrzymania całości lub części dostawy
w przeciwnym razie (a więc w przypadku otrzymania towarów), klient nie odsyła do Spółki żadnych informacji, co należy uznać za potwierdzenie, iż towary dotarły na terytorium innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju.

Przypadek 4

Spółka jest w posiadaniu:

zamówienia klienta bez wskazanego adresu dostawy,
kopii faktury ze wskazanym adresem dostawy,
kopii specyfikacji ładunku (wydanego towaru) oraz WZ,
dokumentu przewozowego CMR niepodpisanego przez klienta,
zbiorczego zestawienia dokonanych dostaw w danym okresie, które zgodnie z ustaleniami z klientem (poczynionymi w ramach zawartej umowy/w ramach korespondencji email/w formie ustnej – w zależności od relacji z danym klientem) jest przez niego potwierdzone (w formie pisemnej, w formie email).

Przypadek 4a

Spółka jest w posiadaniu:

zamówienia klienta bez wskazanego adresu dostawy,
kopii faktury ze wskazanym adresem dostawy,
kopii specyfikacji ładunku (wydanego towaru) oraz WZ,
dokumentu przewozowego CMR niepodpisanego przez klienta,
zbiorczego zestawienia dokonanych dostaw w danym okresie, które zgodnie z ustaleniami z klientem (poczynionymi w ramach zawartej umowy/w ramach korespondencji email/w formie ustnej – w zależności od relacji z danym klientem) nie wymaga dokonania żadnych czynności przez klienta – strony ustaliły, że klient w określonym terminie jest obowiązany przekazać Spółce informację zwrotną jedynie w sytuacji nieotrzymania całości lub części dostawy
w przeciwnym razie (a więc w przypadku otrzymania towarów), klient nie odsyła do Spółki żadnych informacji, co należy uznać za potwierdzenie, iż towary dotarły na terytorium innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju.

Przypadek 4b

Spółka jest w posiadaniu:

zamówienia klienta bez wskazanego adresu dostawy,
kopii faktury ze wskazanym adresem dostawy,
kopii specyfikacji ładunku (wydanego towaru) oraz WZ,
dokumentu przewozowego CMR niepodpisanego przez klienta, z tym, że z miejscem dostawy innym niż wskazany na fakturze, ale nadal w jednym z krajów członkowskich,
zbiorczego zestawienia dokonanych dostaw w danym okresie, które zgodnie z ustaleniami z klientem (poczynionymi w ramach zawartej umowy/w ramach korespondencji email/w formie ustnej – w zależności od relacji z danych klientem) jest przez niego potwierdzone (w formie pisemnej, w formie email), lub
zbiorczego zestawienia dokonanych dostaw w danym okresie, które zgodnie z ustaleniami z klientem (poczynionymi w ramach zawartej umowy/w ramach korespondencji email / w formie ustnej – w zależności od relacji z danym klientem) nie wymaga dokonania żadnych czynności przez klienta – strony ustaliły, że klient w określonym terminie jest obowiązany przekazać Spółce informację zwrotną jedynie w sytuacji nieotrzymania całości lub części dostawy – w przeciwnym razie (a więc w przypadku otrzymania towarów), klient nie odsyła do Spółki żadnych informacji, co należy uznać za potwierdzenie, iż towary dotarły na terytorium innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju.

Przypadek 5

Spółka będzie w posiadaniu:

zamówienia klienta ze wskazanym adresem dostawy,
kopii faktury ze wskazanym adresem dostawy niepodpisanej przez klienta,
kopii specyfikacji ładunku (wydanego towaru) oraz niepodpisanej WZ,
dokumentu mającego znamiona WZ (nie w każdej sytuacji),
WZ zbiorczego podpisanego przez magazyn zewnętrzny,
dokumentu przewozowego CMR podpisanego przez magazyn zewnętrzny,
pomocniczego zbiorczego zestawienia dokonanych dostaw w danym okresie, przygotowanych przez Spółkę,
potwierdzenia płatności ze wskazaniem w tytule numeru faktury lub zgodnie ze specyfikacją, ewentualnie pomniejszoną o braki/różnice w dostawie oraz/lub reklamacje.

Przypadek 6

Spółka będzie w posiadaniu:

zamówienia od klienta ze wskazanym adresem dostawy,
kopii faktury ze wskazanym adresem dostawy niepodpisanej przez klienta,
kopii specyfikacji ładunku (wydanego towaru) oraz niepodpisanej WZ,
dokumentu przewozowego CMR niepodpisanego przez klienta,
potwierdzenia z portalu awizacyjnego, że towar został dostarczony do odbiorcy (potwierdzenie przez odbiorcę lub kierowcę, poprzez sms lub inną formę).

Przypadek 6a

Spółka będzie w posiadaniu:

zamówienia od klienta bez wskazanego adresu dostawy,
kopii faktury ze wskazanym adresem dostawy niepodpisanej przez klienta,
kopii specyfikacji ładunku (wydanego towaru) oraz niepodpisanej WZ,
dokumentu przewozowego CMR niepodpisanego przez klienta,
potwierdzenia z portalu awizacyjnego, że towar został dostarczony do odbiorcy (potwierdzenie przez odbiorcę lub kierowcę, poprzez sms lub inną formę).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy dostawy (WDT) udokumentowane w sposób wskazany w opisie stanu faktycznego, w przypadku l-6a w świetle art. 42 ust. 1 w związku z przepisem art. 42 ust. 3, art. 42 ust. 11 ustawy o VAT oraz art. 45a rozporządzenia UE 2018/1912, powinny być opodatkowane 0% stawką VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, dostawy (WDT) udokumentowane w sposób wskazany w opisie stanu faktycznego, w przypadkach l-6a w świetle art. 42 ust. 1 w związku z przepisem art. 42 ust. 3, art. 42 ust. 11 ustawy o VAT oraz art. 45a rozporządzenia UE 2018/1912, powinny być opodatkowane 0% stawką VAT.

Uzasadnienie

Definicja WDT w świetle przepisów ustawy o VAT

Stosownie do treści art. 13 ust. 1 ustawy o VAT, przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Na podstawie ust. 2 cytowanego powyżej artykułu, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest: m.in. podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Mając na uwadze, iż dostawy towarów będące zapytaniem Spółki w ramach złożonego wniosku odbywają się w wykonaniu czynności określonych w art. 7 ustawy o VAT, przez ich wywóz z terytorium Polski na terytorium innego państwa członkowskiego oraz są one dokonywane na rzecz nabywców będących m.in. podatnikami podatku od wartości dodanej zidentyfikowanymi na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju – spełniają one ustawową definicję WDT.

Stawka podatku VAT właściwa dla WDT

Spółka wskazała, iż transakcje WDT zasadniczo podlegają opodatkowaniu według stawki VAT 0%. Niemniej jednak, art. 42 ust. 1 ustawy o VAT wskazuje warunki, które muszą zostać spełnione, aby podatnik był uprawniony do zastosowania 0% stawki VAT, tj.:

dostawa musi zostać dokonana na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej;
podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, musi posiadać w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju;
podatnik składając deklarację podatkową, w której wykazuje tę dostawę towarów, musi być zarejestrowany jako podatnik VAT UE.

Jak zostało wskazane w opisie stanu faktycznego, nie budzi wątpliwości, iż zarówno warunek z ww. punktu 1 jak również warunek z ww. punktu 3 zostały spełnione. Spółka dokonuje bowiem dostaw na rzecz kontrahentów posiadających właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez właściwe państwo członkowskie, a także jest ona zarejestrowana jako podatnik VAT UE. Spółka wykazuje również transakcje te w informacji podsumowującej.

Natomiast szczególnym warunkiem jaki powinien podlegać analizie w celu stwierdzenia czy Spółce przysługuje prawo do zastosowania 0% stawki VAT w przypadku realizowanych dostaw jest warunek posiadania przez Spółkę dokumentacji potwierdzającej, że towary zostały przez Spółkę wywiezione z terytorium Polski i dostarczone do nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego (stosownie do treści przepisu art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT).

Ponadto, w zakresie dostaw wewnątrzwspólnotowych od 1 stycznia 2020 r. planowane były zmiany w rozliczaniu podatku VAT w związku z dyrektywą Rady (UE) 2018/1910 z dnia 4 grudnia 2018 r. zmieniającą dyrektywę 2006/112/WE w odniesieniu do harmonizacji i uproszczenia niektórych przepisów w systemie podatku od wartości dodanej dotyczących opodatkowania handlu między państwami członkowskimi (dalej: „dyrektywa UE 2018/1910”) oraz rozporządzeniem wykonawczym Rady (UE) 2018/1912 z dnia 4 grudnia 2018 r. zmieniającym rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 282/2011 w odniesieniu do niektórych zwolnień związanych z transakcjami wewnątrzwspólnotowymi. Państwa członkowskie zostały zobowiązane do implementacji tych przepisów w legislacjach krajowych od 1 stycznia 2020 r.

Ustawa nowelizująca z dnia 28 maja 2020 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o podatku od towarów i usług, ustawy o wymianie informacji podatkowych z innymi państwami oraz niektórych innych ustaw weszła w życie z dniem 1 lipca 2020 r. (Dz. U. z 2020 r., poz. 1106).

Przepisy unijne wprowadzone dyrektywą UE 2018/1910 wskazują, że dla opodatkowania WDT stawką 0% konieczne będzie spełnienie następujących przesłanek tj.:

podanie dostawcy towarów przez nabywcę właściwego i ważnego numeru identyfikacyjnego dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nadanego przez państwo członkowskie inne niż państwo rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów;
złożenie przez dostawcę prawidłowej informacji podsumowującej.

Spółka zauważa, że zgodnie z dyrektywą UE 2018/1910 spełnione zostaną warunki pozwalające na zastosowanie stawki VAT 0%, ponieważ będzie ona w posiadaniu numeru VAT-UE otrzymanego od nabywcy oraz każdorazowo będzie składać informację podsumowującą na temat dokonanych dostaw.

Dodatkowo, w zakresie zmian wprowadzonych dyrektywą UE 2018/1910 uchwalono rozporządzenie UE 2018/1912, w którym wskazano katalog dokumentów stanowiących dowód dokonania dostawy wewnątrzwspólnotowej. W tym przypadku należy wskazać, że nie ma konieczności nowelizacji przepisów ustawy o VAT, ponieważ zasady te zostały określone w unijnym rozporządzeniu wykonawczym, które jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich oraz nie wymaga implementacji.

Zgodnie z rozporządzeniem UE 2018/1912 obowiązywać będzie domniemanie, że towary, które są przedmiotem WDT, zostały przemieszczone z państwa członkowskiego do miejsca przeznaczenia znajdującego się poza jego terytorium, ale na terytorium UE. Dostawa będzie mogła korzystać ze stawki 0%, jeżeli sprzedawca towarów będzie w posiadaniu określonych dokumentów o których mowa w dalszej części niniejszego wniosku.

Dowody dokumentujące wywóz towarów z terytorium kraju oraz dostarczenie do nabywcy na terytorium innego kraju członkowskiego

Zgodnie z art. 42 ust. 3 ustawy o VAT, dowodami o których mowa w art. 42 ust. 1 pkt 2 są następujące dokumenty:

dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju – w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi),
specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku.

Ponadto, zgodnie z treścią przepisu art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, w przypadku, gdy dokumenty te nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2 art. 42 ustawy o VAT, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:

korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie;
dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu;
dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku inny – dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania;
dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Jednocześnie, należy podkreślić, iż wymieniony powyżej katalog tzw. dokumentów pomocniczych ma charakter otwarty, co oznacza, iż Wnioskodawca ma prawo potwierdzać fakt dokonania dostawy na rzecz podatnika w innym państwie członkowskim również innymi niż wymienione w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT dokumentami.

Jak wskazują bowiem przedstawiciele doktryny prawa podatkowego, w celu udokumentowania WDT podatnik może posłużyć się szerokim zakresem dokumentów, które łącznie będą potwierdzać fakt wywiezienia towarów będących przedmiotem WDT. Takie stanowisko zostało również potwierdzone w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego (dalej: NSA), w uchwale wydanej przez poszerzony skład siedmiu sędziów, z dnia 11 października 2010 r., sygn. I FPS 1/10, w której stwierdzono m.in., że przepisy wskazane w art. 42 powinny być stosowane z uwzględnieniem normy określonej w art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.), w świetle której „jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem”. Co więcej, NSA wskazał wyraźnie, iż dowody określone w art. 42 ust. 3 i 4 ustawy o VAT nie mają charakteru bezwzględnie obligatoryjnych. Dlatego też w przypadku, gdy podatnik nie dysponuje kompletem dokumentów wskazanych w art. 42 ust. 3 i 4 ustawy o VAT, bądź posiadane dokumenty zawierają pewne braki formalne, może on posłużyć się innymi dowodami potwierdzającymi dokonanie dostawy wewnątrzwspólnotowej.

W tej samej uchwale stwierdzono także, że „dla zastosowania stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów wystarczającym jest, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody, o jakich mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, uzupełnione dokumentami, wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy lub innymi dowodami w formie dokumentów, o których mowa w art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), o ile łącznie potwierdzają fakt wywiezienia i dostarczenia towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju”.

W związku z powyższym Wnioskodawca stoi na stanowisku, że dla zastosowania stawki 0% VAT w przypadku WDT, nie jest konieczne posiadanie wszystkich dokumentów wymienionych w art. 42 ust. 3 ustawy o VAT, a jedynie posiadanie jednego z dowodów wskazanych w tym przepisie razem z innymi dokumentami wymienionymi w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT (bądź też innymi dowodami, niewymienionymi w tym przepisie), które łącznie, jednoznacznie potwierdzają dostawę towarów do finalnego nabywcy na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego.

Ponadto, w związku z faktem, iż od 1 stycznia 2020 weszły w życie przepisy rozporządzenia UE 2018/1912, które bezpośrednio obowiązują na terytorium kraju, konieczna jest również ich interpretacja. Jak wskazuje dodany artykuł 45a ust. 1 wskazanego rozporządzenia, do celów stosowania zwolnień ustanowionych w art. 138 dyrektywy 2006/112/WE domniemywa się, że towary zostały wysłane lub przetransportowane z państwa członkowskiego do miejsca przeznaczenia znajdującego się poza jego terytorium, ale na terytorium Wspólnoty, w którymkolwiek z następujących przypadków:

sprzedawca wskazuje, że towary zostały wysłane lub przetransportowane przez niego lub przez osobę trzecią działającą na jego rzecz, oraz sprzedawca jest w posiadaniu co najmniej dwóch niebędących ze sobą w sprzeczności dowodów, o których mowa w ust. 3 lit. a), które zostały wydane przez dwie różne strony, które są niezależne od siebie nawzajem, od sprzedawcy i od nabywcy, albo sprzedawca jest w posiadaniu jakichkolwiek pojedynczych dowodów, o których mowa w ust. 3 lit. a), wraz z jakimikolwiek pojedynczymi niebędącymi ze sobą w sprzeczności dowodami, o których mowa w ust. 3 lit. b), potwierdzających wysyłkę lub transport, które zostały wydane przez dwie różne strony, które są niezależne od siebie nawzajem, od sprzedawcy i od nabywcy;
sprzedawca jest w posiadaniu następujących dokumentów:
1. pisemnego oświadczenia nabywcy potwierdzającego, że towary zostały wysłane lub przetransportowane przez nabywcę lub przez osobę trzecią działającą na rzecz nabywcy, oraz wskazującego państwo członkowskie przeznaczenia towarów; takie pisemne oświadczenie określa: datę wystawienia; nazwę lub imię i nazwisko oraz adres nabywcy; ilość i rodzaj towarów; datę i miejsce przybycia towarów; w przypadku dostawy środków transportu, numer identyfikacyjny środków transportu; oraz identyfikację osoby przyjmującej towary na rzecz nabywcy; oraz
2. co najmniej dwóch niebędących ze sobą w sprzeczności dowodów, o których mowa w ust. 3 lit. a), które zostały wydane przez dwie różne strony, które są niezależne od siebie nawzajem, od sprzedawcy i nabywcy, lub jakichkolwiek pojedynczych dowodów, o których mowa w ust. 3 lit. a), wraz z jakimikolwiek pojedynczymi niebędącymi ze sobą w sprzeczności dowodami, o których mowa w ust. 3 lit. b), potwierdzających transport lub wysyłkę, które zostały wydane przez dwie różne strony, które są niezależne od siebie nawzajem, od sprzedawcy i od nabywcy.

Nabywca dostarcza sprzedawcy pisemne oświadczenie, o którym mowa w lit. b) ppkt (i), do dziesiątego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła dostawa. Organ podatkowy może obalić domniemanie przyjęte na podstawie ust. 1 (art. 45a ust. 2 rozporządzenia). W myśl art. 45a ust. 3 rozporządzenia, do celów ust. 1 następujące dokumenty są akceptowane jako dowód wysyłki lub transportu:

dokumenty odnoszące się do wysyłki lub transportu towarów, takie jak podpisany list przewozowy CMR, konosament, faktura za towarowy przewóz lotniczy lub faktura od przewoźnika towarów;
następujące dokumenty:
1. polisa ubezpieczeniowa w odniesieniu do wysyłki lub transportu towarów lub dokumenty bankowe potwierdzające zapłatę za wysyłkę lub transport towarów;
2. dokumenty urzędowe wydane przez organ władzy publicznej, na przykład notariusza, potwierdzające przybycie towarów do państwa członkowskiego przeznaczenia;
3. poświadczenie odbioru wystawione przez prowadzącego magazyn w państwie członkowskim przeznaczenia, potwierdzające składowanie towarów w tym państwie członkowskim.

Dodatkowo jak wskazano w projekcie not wyjaśniających do regulacji „Quick Fixes” z dnia 26 września 2019 r., opublikowanym przez Komisję Europejską (Explanatory notes on the “2020 Quick Fixes”) państwa członkowskie są zobowiązane do stosowania art. 45a rozporządzenia UE 2018/1912. Jednakże w przypadku, gdy w przepisach krajowych znajdują się inne uregulowania w zakresie udokumentowana transakcji WDT wówczas sprzedawca może skorzystać z warunków określonych w art. 45a rozporządzenia UE 2018/1912 i/lub z krajowych przepisów w zakresie podatku VAT.

Na gruncie polskich przepisów, z dniem 7 października 2019 r. na stronie Rządowego Centrum Legislacji dodany został projekt Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o podatku od towarów i usług, ustawy o wymianie informacji podatkowych z innymi państwami oraz niektórych innych ustaw, który przewiduje przede wszystkim wprowadzenie zmian w ustawie o VAT, mających na celu implementację dyrektywy Rady (UE) 2018/1910 z dnia 4 grudnia 2018 r. zmieniającej dyrektywę 2006/112/WE w odniesieniu do harmonizacji i uproszczenia niektórych przepisów w systemie podatku od wartości dodanej dotyczących opodatkowania handlu między państwami członkowskimi (ustawa z dnia 28 maja 2020 r. weszła w życie 1 lipca 2020 r. Dz.U.2020.1106).

Ponadto ustawa nowelizująca przewidziała dostosowanie przepisów ustawy o VAT do zmian wynikających z rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) 2018/1912 z dnia 4 grudnia 2018 r. zmieniającego rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 282/2011 w odniesieniu do niektórych zwolnień związanych z transakcjami wewnątrzwspólnotowymi.

W uzasadnieniu do ww. nowelizacji VAT, Minister Finansów odniósł się również do wprowadzonych Rozporządzeniem 2018 dowodów świadczących o tym, że towary w rzeczywistości nie zostały wysłane lub przetransportowane z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego, wskazując, że „Niespełnienie warunków domniemania nie oznacza automatycznie, że stawka 0% nie będzie miała zastosowania. W takiej sytuacji na dostawcy ciąży obowiązek udowodnienia w inny sposób, zgodnie z przepisami ustawy o VAT, że warunki zastosowania stawki 0% zostały spełnione. Inaczej mówiąc, jeśli domniemanie nie ma zastosowania, sytuacja pozostaje taka sama, jak obecnie”.

W ocenie Spółki przepisy rozporządzenia UE 2018/1912 nie wskazują wprost o konieczności spełnienia warunków dokumentacyjnych w zakresie WDT. Regulacje wskazują wyłącznie domniemanie, że zostały spełnione warunki do potraktowania danej transakcji jako WDT opodatkowanej stawką VAT 0%.

A zatem, w ocenie Wnioskodawcy najważniejsze jest odpowiednie potwierdzenie, że towary zostały wysłane lub przetransportowane z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego. Obowiązujące od 1 stycznia 2020 r. rozporządzenie UE 2018/1912 co prawda zobowiązuje do przestrzegania zawartych w nim uregulowań w zakresie prawidłowego udokumentowania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, jednakże niespełnienie warunków dokumentacyjnych nie wyklucza możliwości zastosowania stawki 0%. Istotne jest aby w takim przypadku Spółka poprawnie udokumentowała dokonaną dostawę na gruncie krajowych przepisów.

Stanowisko to potwierdzają również aktualne interpretacje indywidualne, można tu wskazać:

Interpretację indywidualną z dnia 23 kwietnia 2020 r. sygn. 0111-KDIB3-3.4012. 77.2020.1.MAZ, w której organ wskazał: „Przy czym niespełnienie warunków wprowadzonych ww. rozporządzeniem nie oznacza automatycznie, że stawka 0% nie będzie miała zastosowania. W takiej sytuacji dostawca będzie musiał udowodnić w inny sposób, zgodnie z dotychczasowymi przepisami ustawy o VAT, że warunki zastosowania stawki 0% zostały spełnione. (...) Wskazać w tym miejscu należy – jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego – dokumenty, którymi będzie dysponowała Spółka nie będą takimi dokumentami, jakie zostały literalnie wymienione w art. 45a rozporządzenia wykonawczego 2018/1912. Przy czym Organ pragnie zauważyć, że dokonując wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, dla zastosowania stawki 0% podatku VAT, od 1 stycznia 2020 r. Spółka powinna dążyć do gromadzenia takich dowodów dokumentujących tę dostawę, o których jest mowa w art. 45a rozporządzenia 2018/1912. Stwierdzić jednak trzeba, że posiadane przez Spółkę dokumenty będą w sposób prawidłowy, zgodny z przepisami ustawy o VAT, dokumentowały wysyłkę produktów w ramach WDT. Przy tym Wnioskodawca zaznaczył, że będzie terminowo składał: – zawierającą prawidłowe dane o dostawie: – informację podsumowującą o dokonanej WDT do nabywców”.
Interpretację indywidualną z dnia 9 kwietnia 2020 r. sygn. 0114-KDIP1-2.4012.71. 2020.1.PC, w której wskazano: „niespełnienie warunków wprowadzonych rozporządzeniem 2018/1912 nie oznacza, że stawka 0% nie ma zastosowania. W takiej sytuacji dostawca musi udowodnić w inny sposób, zgodnie z dotychczasowymi przepisami ustawy, że warunki zastosowania stawki 0% zostały spełnione”.
Interpretację indywidulaną z dnia 9 kwietnia 2020 r. sygn. 0114-KDIP1-2.4012.12. 2020.2.PC, w której również wskazano: „Jednakże wskazać należy, że niespełnienie warunków wprowadzonych ww. rozporządzeniem nie oznacza, że stawka 0% nie będzie miała zastosowania. W takiej sytuacji dostawca będzie musiał udowodnić w inny sposób, zgodnie z dotychczasowymi przepisami ustawy, że warunki zastosowania stawki 0% zostały spełnione”.

Odpowiednio tak również m.in. w Interpretacji indywidualnej:

z dnia 30 marca 2020 r., sygn.0112-KDIL1-1.4012.8.2020.2.HW,
z dnia 20 marca 2020 r., sygn. 0114-KDIP1-2.4012.9.2020.1.PC,
z dnia 11 marca 2020 r., sygn. 0114-KDIP1-2.4012.729.2019.1.PC,
z dnia 11 marca 2020 r., sygn. 0112-KDIL1-3.4012.589.2019.2.AKS,
z dnia 6 marca 2020 r., sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.735.2019.2.KT,
z dnia 28 lutego 2020 r., sygn.0113-KDIPT1-2.4012.799.2019.2.KW.

Analiza przypadków opisanych przez Wnioskodawcę

Uwagi ogólne

Analiza powyższych regulacji dotyczących transakcji WDT pozwala na wskazanie warunku dotyczącego aspektu faktycznego transakcji, tj. udokumentowania faktu wywozu towaru oraz dostarczenia go nabywcy w ramach dostawy w państwie przeznaczenia, od spełnienia którego uzależnione jest potraktowanie danej czynności jako dostawy wewnątrzwspólnotowej. W związku z tym, istotne jest, aby ww. dokumenty zawierały łącznie informacje, z których wynika, że określony towar został faktycznie dostarczony nabywcy do innego państwa członkowskiego.

Jak Spółka wskazała w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca jako dowody, o których mowa w art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, oraz art. 45a ust. 3 rozporządzenia UE 2018/1912, posiada dokument przewozowy CMR (przy czym zdarzają się sytuacje, że nie zawiera on podpisu odbiorcy towarów lub zawiera podpis, ale nieczytelny i bez pieczątki), a także kopię faktury (będącą jednocześnie specyfikacją poszczególnych sztuk ładunku), specyfikacji wydanego towaru oraz WZ. Niemniej jednak, Spółka gromadzi dodatkową dokumentację, o której mowa w przepisie art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, potwierdzającą jednoznacznie dokonanie dostawy towarów, tj. korespondencję email stanowiącą potwierdzenie kontrahenta, iż towary będące przedmiotem WDT zostały mu dostarczone, zamówienie złożone przez klienta, jak również w przypadku części kontrahentów także zbiorcze zestawienie dostaw. W dalszej kolejności, dodatkowymi dowodami na potwierdzenie faktu dokonania dostawy są także dokonanie płatności przez kontrahenta oraz brak zgłoszenia reklamacyjnego (w przypadku braku dostawy/niezupełności dostawy, kontrahent zwykle niezwłocznie dokonuje takiego zgłoszenia, bądź dokonuje tylko częściowej zapłaty za daną dostawę).

Jak już zostało wspomniane, w zakresie otrzymywania płatności Spółka dodatkowo zawarła z bankiem umowę faktoringu, która obejmuje transakcje zawierane z częścią kontrahentów i jest dodatkowym zabezpieczeniem wierzytelności Spółki na wypadek ewentualnego braku zapłaty za doręczony towar (obowiązkiem faktora w przypadku braku spłaty, nadpłaty, wniosku Spółki itp. jest podjęcie działań windykacyjnych). Spółka, analogicznie zawarła również dodatkowe zabezpieczenie w formie centralnej obsługi płatności z Podmiotem zewnętrznym, która zabezpiecza wierzytelności Spółki w przypadku braku wypłacalności tego klienta. Sformułowania użyte we Wniosku obejmujące „potwierdzenie płatności za dostarczony towar (zaksięgowane transakcje bankowe)” oraz „dokonanie płatności przez nabywców” mają zatem na celu wskazanie wszelkiego rodzaju płatności dokonywanych przez nabywców. Sposób dokonania płatności przez kontrahentów ma niejako wtórny charakter, gdyż istota traktowania potwierdzenia płatności za towar za dokument pomocniczy dla celów potwierdzenia WDT sprowadza się do faktu dokonania tejże zapłaty przez nabywcę. Natomiast to, czy zapłata ta jest dokonana na rachunek bankowy Spółki, rachunek Faktora czy jeszcze w inny sposób (na co zresztą wskazuje art. 42 ust. 11 ustawy VAT) jest już kwestią drugorzędną względem samego dokonania niniejszej płatności przez nabywcę. Dokonując zapłaty potwierdza on, iż towar do niego dotarł i właśnie ten aspekt (a nie sposób otrzymania finalnie tychże środków przez podatnika – tutaj Spółkę) ma kluczowe znaczenie dla celów potwierdzenia wywozu i zastosowania stawki 0%.

Nie ulega zatem wątpliwości, iż wszelkie płatności następujące po dokonaniu dostaw wskazanych we wniosku, dotyczące konkretnej faktury (także płatności obejmujące umowę faktoringu przedstawioną w I. części wniosku, obejmujące pobieranie zaliczki oraz „zawieszenie” jej wartości na koncie technicznym, a następnie po wpłacie należności przez kontrahenta na rachunek bankowy faktora i rozliczenie w dacie zapłaty z danym rozrachunkiem) stanowić będą dodatkowy dowód potwierdzający dokonanie przez Spółkę wywozu towarów. Dowodem takim będą również dodatkowo zabezpieczone płatności dokonywane w imieniu nabywcy na rzecz Spółki przez Podmiot zewnętrzny.

Analiza przypadków występujących w Spółce w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym:

Doprecyzowując objęte wnioskiem Przypadki – brak wskazania w poszczególnych Przypadkach na podpis lub brak podpisu na danym dokumencie oznacza, że dokument nie jest podpisany.

Przypadek 1

Zdaniem Spółki w analizowanym przypadku Spółka posiada komplet dokumentów wskazanych w art. 42 ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT, z których jednoznacznie wynika, iż towary będące przedmiotem dostawy dotarły do kontrahenta na terytorium innego państwa członkowskiego. Spółka dysponuje bowiem zarówno dokumentem przewozowym potwierdzającym wywóz (podpisany dokument CMR), jak i specyfikacją poszczególnych sztuk ładunku. Zdaniem Wnioskodawcy, w takim przypadku ma on prawo do zastosowania stawki 0%.

Przypadek 1a

Spółka jest w posiadaniu: zamówienia klienta ze wskazanym adresem dostawy, kopii faktury ze wskazanym adresem dostawy, kopii specyfikacji ładunku (wydanego towaru) oraz WZ, dokumentu przewozowego CMR niepodpisanego przez klienta (na potrzeby niniejszego wniosku intencją Wnioskodawcy jest objęcie niniejszym sformułowaniem wszelkich przypadków, w których posiadany przez niego dokument CMR nie może zostać uznany za podpisany przez kontrahenta (i jednocześnie stanowić dowodu na potrzeby udokumentowania WDT), tj. przykładowo – Spółka w ogóle nie otrzymuje podpisanego dokumentu CMR, Spółka otrzymuje skan dokumentu CMR z nieczytelnym podpisem/bez pieczątek/dat /faktycznego adresu dostawy), potwierdzenia (w formie email) od klienta, iż otrzymał on towary będące przedmiotem dostawy.

W analizowanej sytuacji, w odróżnieniu od Przypadku 1, może się zdarzyć, iż Spółka nie będzie dysponować podpisanym przez klienta dokumentem CMR, wówczas, Spółka będzie otrzymywać od kontrahenta potwierdzenie w formie wiadomości email, iż towary będące przedmiotem transakcji dotarły na wskazany w zamówieniu adres dostawy – do innego kraju członkowskiego.

W świetle powyższego, zdaniem Spółki, posiadane dokumenty łącznie potwierdzają, iż towar został faktycznie dostarczony nabywcy do innego państwa członkowskiego i Spółce przysługuje prawo do zastosowania stawki 0% dla tak udokumentowanej transakcji.

Przypadek 1b

Spółka jest w posiadaniu: zamówienia klienta ze wskazanym adresem dostawy, kopii faktury ze wskazanym adresem dostawy niepodpisanej przez klienta, kopii specyfikacji ładunku (wydanego towaru) oraz WZ, dokumentu przewozowego CMR niepodpisanego przez klienta, potwierdzenia płatności (bank, faktoring) ze wskazanym w tytule numerem faktury lub zgodnie ze specyfikacją, ewentualnie pomniejszonego o braki/różnice w dostawie oraz/lub reklamacje.

W analizowanej sytuacji, Spółka dysponuje zamówieniem jednoznacznie wskazującym: miejsce dostawy towaru, wyszczególnieniem zamawianego towaru, warunków dostawy oraz płatności dokonanej po dostawie towaru. Spółka po zaakceptowaniu zamówienia co do zasady nie ma wpływu na dane w nim zawarte oraz nie ma możliwości dokonywania zmian. Dodatkowym potwierdzeniem dokonanej dostawy towarów zgodnie z omawianym wariantem jest posiadane przez Spółkę potwierdzenie płatności wraz z opisem w tytule, której faktury/WZ/specyfikacji dotyczy (z uwzględnieniem ewentualnych pomniejszeń) jako ostateczny dowód, iż kontrahent otrzymał pod wskazanym adresem dostawę.

Nie ulega wątpliwości, że w przypadku, gdy Spółka otrzymuje przedpłatę w całości to taka zapłata nie będzie stanowiła dowodu potwierdzającego dokonanie wywozu, o którym mowa powyżej, z uwagi na jej całościowe dokonanie przed dostawą. Niemniej jednak należy podkreślić, że tylko w takiej sytuacji potwierdzenie zapłaty nie będzie stanowiło dowodu potwierdzającego wywóz towarów. Natomiast zdaniem Wnioskodawcy wszystkie pozostałe Przypadki wskazane w stanie faktycznym niniejszego wniosku, tj. zarówno płatność w całości uiszczona po dokonaniu dostawy, jak i uiszczone po dokonaniu dostawy płatności pomniejszone o upusty czy wcześniej dokonane przedpłaty (w wysokości 25% lub 50% wartości zamówienia), z uwagi na fakt, iż następują po dokonaniu dostawy, stanowią dodatkowy dowód potwierdzający dokonanie przez Wnioskodawcę wywozu towarów.

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, posiadane dokumenty łącznie potwierdzają, iż towar został faktycznie dostarczony nabywcy do innego państwa członkowskiego i Spółce przysługuje prawo do zastosowania stawki 0% dla tak udokumentowanej transakcji.

Przypadek 1c

Spółka jest w posiadaniu: kopii faktury ze wskazanym adresem dostawy podpisanej przez klienta, kopii specyfikacji ładunku (wydanego towaru) oraz WZ, dokumentu przewozowego CMR niepodpisanego przez klienta oraz potwierdzenia płatności (bank, faktoring) ze wskazaniem w tytule numeru faktury lub zgodnie ze specyfikacją (ewentualnie pomniejszoną o braki/różnice w dostawie oraz/lub reklamacje).

Również w tym wariancie, zdaniem Spółki, Spółka posiada komplet dokumentów wskazanych w art. 42 ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT, z których jednoznacznie wynika, iż towary będące przedmiotem dostawy dotarły do kontrahenta na terytorium innego państwa członkowskiego. Co prawda w omawianej sytuacji Spółka nie posiada zamówienia klienta ze wskazanym adresem dostawy, jednak adres ten wskazany jest na fakturze VAT podpisanej przez klienta, a co najważniejsze – jest on ujęty na dokumencie przewozowym CMR (niemniej – niepodpisanym przez klienta), a także Spółka dysponuje potwierdzeniem płatności wraz z opisem w tytule, której faktury/WZ/specyfikacji dotyczy co łącznie jednoznacznie potwierdza wywóz towarów na terytorium innego państwa członkowskiego i uprawnia Spółkę do zastosowania stawki 0%.

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Spółki, posiadane dokumenty łącznie potwierdzają, iż towar został faktycznie dostarczony nabywcy do innego państwa członkowskiego i Spółce przysługuje prawo do zastosowania stawki 0% dla tak udokumentowanej transakcji.

Przypadek 1d

Spółka jest w posiadaniu: kopii faktury ze wskazanym adresem dostawy niepodpisanej przez klienta, kopii specyfikacji ładunku (wydanego towaru), dokumentu WZ podpisanego przez klienta, dokumentu przewozowego CMR niepodpisanego przez klienta oraz potwierdzenia płatności (bank, faktoring) ze wskazaniem w tytule numeru faktury lub zgodnie ze specyfikacją, ewentualnie pomniejszoną o braki/różnice w dostawie oraz/lub reklamacje.

Omawiany Przypadek ld przedstawia sytuację analogiczną do wyżej omówionego Przypadku 1c z różnicą dotyczącą braku podpisu kopii faktury ze wskazanym adresem dostawy oraz podpisanego dokumentu WZ. Niemniej jednak, w opinii Spółki, brak podpisu na kopii faktury nie wyklucza możliwości wykorzystania jej jako innego dokumentu potwierdzającego wywóz towarów na terytorium innego Państwa, wskazanego w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT i jednocześnie elementy wskazane w Przypadku 1d uprawniają Spółkę do zastosowania stawki 0% zgodnie z brzmieniem art. 42 ust. 1 ustawy o VAT. Ponadto dodatkowym potwierdzeniem jest dokument WZ podpisany przez klienta, co wskazuje iż towar został do niego doręczony.

Przypadek 2

Spółka jest w posiadaniu: zamówienia klienta bez wskazanego adresu dostawy, kopii faktury ze wskazanym adresem dostawy niepodpisanej przez klienta, kopii specyfikacji ładunku (wydanego towaru) oraz WZ, dokumentu przewozowego CMR podpisanego przez klienta.

Podobnie jak w Przypadku 1, również w tym wariancie, zdaniem Spółki, Spółka posiada komplet dokumentów wskazanych w art. 42 ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT, z których jednoznacznie wynika, iż towary będące przedmiotem dostawy dotarły do kontrahenta na terytorium innego państwa członkowskiego. Co prawda w omawianej sytuacji kontrahent nie podaje w składanym zamówieniu adresu dostawy, niemniej, adres ten zostaje podany Wnioskodawcy na dalszym etapie transakcji, co najważniejsze, jest on ujęty na dokumencie przewozowym CMR, który jest podpisany przez kontrahenta, co jednoznacznie potwierdza wywóz towarów na terytorium innego państwa członkowskiego i uprawnia Spółkę do zastosowania stawki 0%.

Przypadek 2a

Spółka jest w posiadaniu: zamówienia klienta bez wskazanego adresu dostawy, kopii faktury ze wskazanym adresem dostawy, kopii specyfikacji ładunku (wydanego towaru) oraz WZ, dokumentu przewozowego CMR niepodpisanego przez klienta, potwierdzenia (w formie email) od klienta, iż otrzymał on towary będące przedmiotem dostawy.

W analizowanej sytuacji, w odróżnieniu od Przypadku 1a, zamówienie złożone przez klienta nie będzie zawierało adresu dostawy, niemniej adres ten zostanie podany Spółce na dalszym etapie transakcji, ostatecznie, będzie on wskazany w dokumencie przewozowym CMR (niemniej – niepodpisanym przez kontrahenta) oraz podany przez kontrahenta w wiadomości email, w której potwierdzi on otrzymanie towarów będących przedmiotem dostawy na terytorium innego państwa członkowskiego.

Mając na uwadze, iż Spółka będzie w posiadaniu specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku, która łącznie ze zgromadzoną dodatkową dokumentacją – w oparciu o art. 42 ust. 11 ustawy o VAT – będzie stanowić jednoznaczne potwierdzenie dokonanej dostawy na terytorium innego państwa członkowskiego, Spółce będzie przysługiwało prawo do zastosowania 0% stawki VAT do dokonywanej transakcji WDT.

Przypadek 2b

Spółka jest w posiadaniu: zamówienia klienta bez wskazanego adresu dostawy, kopii faktury ze wskazanym adresem dostawy, kopii specyfikacji ładunku (wydanego towaru) oraz WZ, dokumentu przewozowego CMR podpisanego przez klienta, z tym, że z miejscem dostawy innym niż wskazany na fakturze, ale nadal w jednym z krajów członkowskich, oraz/lub potwierdzenia (faktury, WZ, specyfikacji) od klienta, iż otrzymał on towary będące przedmiotem dostawy.

W analizowanej sytuacji, podobnie jak w Przypadku 2a, zamówienie złożone przez klienta również nie będzie zawierało adresu dostawy, niemniej adres ten zostanie podany Spółce na dalszym etapie transakcji, ostatecznie, będzie on wskazany w dokumencie przewozowym CMR, ponieważ to klient jest w tym przypadku organizatorem transportu. Klient dodatkowo potwierdzi otrzymanie towarów będących przedmiotem dostawy na terytorium innego państwa członkowskiego.

Mając na uwadze, iż Spółka jest w posiadaniu potwierdzenia od klienta (faktury, WZ, specyfikacji) poszczególnych sztuk ładunku oraz podpisanej CMR, na której jest wskazany adres, pod który został dostarczony towar będący przedmiotem transakcji (terytorium innego państwa członkowskiego), Spółce przysługuje prawo do zastosowania 0% stawki VAT do dokonywanej transakcji WDT.

Przypadek 3

W powyżej wskazanym Przypadku 3, Spółka dysponuje specyfikacją poszczególnych sztuk ładunku, natomiast zakłada możliwość, iż dokument przewozowy CMR nie jest podpisany przez kontrahenta. W takiej sytuacji, mając na uwadze treść przepisu art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, Spółka decyduje się wprowadzić dodatkowy dokument – zbiorcze zestawienie dokonanych dostaw w danym okresie, które będzie potwierdzane przez kontrahenta. W ocenie Spółki, wyżej wymieniony komplet dokumentów łącznie będzie stanowić jednoznaczne potwierdzenie dostarczenia towarów na terytorium innego państwa członkowskiego i tym samym Spółka będzie uprawniona do zastosowania stawki 0%.

Przypadek 3a

Spółka jest w posiadaniu: zamówienia klienta ze wskazanym adresem dostawy, kopii faktury ze wskazanym adresem dostawy, kopii specyfikacji ładunku (wydanego towaru) oraz WZ, dokumentu przewozowego CMR niepodpisanego przez klienta, zbiorczego zestawienia dokonanych dostaw w danym okresie, które zgodnie z ustaleniami z klientem (poczynionymi w ramach zawartej umowy/w ramach korespondencji email/w formie ustnej – w zależności od relacji z danym klientem) nie wymaga dokonania żadnych czynności przez klienta – strony ustaliły, że klient w określonym terminie jest obowiązany przekazać Spółce informację zwrotną jedynie w sytuacji nieotrzymania całości lub części dostawy – w przeciwnym razie (a więc w przypadku otrzymania towarów), klient nie odsyła do Spółki żadnych informacji, co należy uznać za potwierdzenie, iż towary dotarły na terytorium innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju.

W omawianym Przypadku 3a, Spółka posiada specyfikację poszczególnych sztuk ładunku, natomiast z uwagi na możliwe problemy z uzyskaniem od kontrahenta podpisanego przez niego dokumentu przewozowego CMR, Spółka rozważa wprowadzenie dodatkowego dokumentu – zbiorczego zestawienia dokonanych dostaw, które będzie przesyłać kontrahentom po upływie ustalonego okresu. Zasadniczo, przesyłane przez Spółkę zbiorcze zestawienia dostaw będą przez kontrahentów potwierdzane, natomiast w przypadku niektórych kontrahentów, Spółka dopuszcza możliwość przyjęcia rozwiązania, że jeśli dostawa dotrze pod wskazany adres na terytorium innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju, kontrahent nie musi informować o tym fakcie Spółki – bowiem zgodnie z ustaleniami, informacja zwrotna kontrahenta będzie wymagana tylko wówczas, gdy kontrahent nie otrzyma całości lub części dostawy.

Zdaniem Wnioskodawcy, takie zestawienie należy uznać za dokument potwierdzający dostarczenie towarów do kontrahenta na terytorium innego państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju w rozumieniu art. 43 ust. 11 ustawy o VAT, również wtedy, gdy kontrahenci nie odsyłają do Spółki informacji zwrotnej w zakresie otrzymanych towarów, bowiem z ustaleń stron oraz informacji zawartych w przedmiotowym zestawieniu wynika, iż w przypadku braku otrzymania od określonych kontrahentów w konkretnym terminie potwierdzenia przyjmuje się, iż kontrahent potwierdza tym samym, iż towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego innego niż Polska.

W ocenie Spółki, moc dowodowa takiego zbiorczego zestawienia dostaw jest dokładnie taka sama jak wprost potwierdzonego przez kontrahenta zestawienia, gdyż ustalony przez strony termin na potwierdzenie otrzymania towarów każdorazowo umożliwia kontrahentowi dokonanie szczegółowej weryfikacji danych zawartych w tym zestawieniu oraz zgłoszenie ewentualnych uwag co do jego treści.

Wymaga podkreślenia, iż brak informacji zwrotnej od kontrahenta może być w ocenie Spółki rozumiany jako jego oświadczenie woli – zgodne z ustaleniami stron oraz z informacją zawartą na zbiorczym zestawieniu dostaw, iż brak przekazania informacji zwrotnej przez kontrahenta oznacza potwierdzenie otrzymania towarów udokumentowanych fakturami, których numery zostały ujęte w zestawieniu.

Zgodnie z art. 682 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks Cywilny: Jeżeli przedsiębiorca otrzymał od osoby, z którą pozostaje w stałych stosunkach gospodarczych, ofertę zawarcia umowy w ramach swej działalności, brak niezwłocznej odpowiedzi poczytuje się za przyjęcie oferty”. W świetle powyższej regulacji, jak i stanowisk prezentowych w doktrynie, w prawie cywilnym przyjmuje się, iż „bierne zachowanie podmiotu prawa cywilnego, brak jego aktywności (nazywany w doktrynie milczeniem) może być sposobem złożenia oświadczenia woli, jeżeli istnieją reguły znaczeniowe wiążące z nim sens w postaci woli wywołania skutku prawnego”.

Wnioskodawca pragnie podkreślić, iż w analizowanym przypadku, zgodnie z ustaleniami stron, brak odpowiedzi na przesłane zestawienie w określonym terminie oznacza jego akceptację, co powoduje, iż niniejszy dokument jednoznacznie potwierdza fakt otrzymania towarów przez kontrahenta.

Podsumowując, w opisanym wyżej Przypadku, zdaniem Spółki posiadane dokumenty łącznie jednoznacznie potwierdzają wywóz towarów z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego i Spółka ma prawo do zastosowania stawki 0%.

Przypadek 4

Niniejszy Przypadek 4 – w odróżnieniu od Przypadku 3 dotyczy sytuacji, w której złożone przez Spółkę zamówienie nie zawiera adresu dostawy. Niemniej, adres ten zostaje wskazany przez kontrahenta na dalszym etapie transakcji (np. w formie korespondencji email, telefonicznej) i ostatecznie jest znany stronom transakcji (i dodatkowo wykazany przez Spółkę np. na fakturze czy w wiadomości email).

W świetle powyższego, w ocenie Spółki, posiadane przez nią dokumenty łącznie jednoznacznie potwierdzają wywóz towarów z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego i Spółka ma prawo do zastosowania stawki 0%.

Przypadek 4a

Spółka jest w posiadaniu: zamówienia klienta bez wskazanego adresu dostawy, kopii faktury ze wskazanym adresem dostawy, kopii specyfikacji ładunku (wydanego towaru) oraz WZ, dokumentu przewozowego CMR niepodpisanego przez klienta, zbiorczego zestawienia dokonanych dostaw w danym okresie, które zgodnie z ustaleniami z klientem (poczynionymi w ramach zawartej umowy/w ramach korespondencji email/w formie ustnej – w zależności od relacji z danym klientem) nie wymaga dokonania żadnych czynności przez klienta – strony ustaliły, że klient w określonym terminie jest obowiązany przekazać Spółce informację zwrotną jedynie w sytuacji nieotrzymania całości lub części dostawy – w przeciwnym razie (a więc w przypadku otrzymania towarów), klient nie odsyła do Spółki żadnych informacji, co należy uznać za potwierdzenie, iż towary dotarły na terytorium innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju.

Omawiany Przypadek 4a obejmuje sytuację analogiczną do Przypadku 4, z tą jedynie różnicą, iż kontrahent nie przekazuje Spółce informacji zwrotnej w związku z otrzymanym zbiorczym zestawieniem dostaw w przypadku otrzymania towarów – zgodnie z przyjętymi ustaleniami. Niemniej jednak, końcowy wniosek nie może być inny niż jak dla Przypadku 4, tj. dokumenty posiadane przez Spółkę łącznie jednoznacznie potwierdzają wywóz towarów z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego i Spółka ma prawo do zastosowania stawki 0%. Jak zostało już bowiem przez Spółkę wykazane, w razie dokonania takich ustaleń pomiędzy stronami transakcji, brak odpowiedzi na przesłane zbiorcze zestawienie dostaw w określonym terminie oznacza jego akceptację, co powoduje, iż niniejszy dokument jednoznacznie potwierdza fakt otrzymania towarów przez kontrahenta (vide: uzasadnienie Przypadek 3a).

Przypadek 4b

Spółka jest w posiadaniu: zamówienia klienta bez wskazanego adresu dostawy, kopii faktury ze wskazanym adresem dostawy, kopii specyfikacji ładunku (wydanego towaru) oraz WZ, dokumentu przewozowego CMR niepodpisanego przez klienta (z tym, że z miejscem dostawy innym niż wskazany na fakturze, ale nadal w jednym z krajów członkowskich), zbiorczego zestawienia dokonanych dostaw w danym okresie, które zgodnie z ustaleniami z danym klientem (poczynionymi w ramach zawartej umowy/w ramach korespondencji email /w formie ustnej – w zależności od relacji z danych klientem):

jest przez niego potwierdzone (w formie pisemnej, w formie emailu); lub
nie wymaga dokonania żadnych czynności przez klienta, w sytuacji, gdy strony ustaliły, że klient w określonym terminie jest obowiązany przekazać Spółce informację zwrotną jedynie w sytuacji nieotrzymania całości lub części dostawy – w przeciwnym razie (a więc w przypadku otrzymania towarów), klient nie odsyła do Spółki żadnych informacji, co należy uznać za potwierdzenie, iż towary dotarły na terytorium innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju.

Wskazany wyżej Przypadek występujący w Spółce obejmuje sytuację podobną do Przypadku 2b oraz 4 i 4a, kiedy klient jest podmiotem odpowiedzialnym za organizację transportu towaru, a Spółka otrzymuje informacje o finalnym adresie dostawy od przewoźnika. Bazując na uzyskanej informacji odnośnie ostatecznego adresu dostawy towarów, Spółka wskazuje niniejszy adres (w jednym z krajów członkowskich, innym niż terytorium kraju) w przygotowywanym zbiorczym zestawieniu dostaw, które następnie wysyła kontrahentowi. W zależności od przyjętych ustaleń z danym klientem, Spółka otrzymuje potwierdzenie dostarczenia towarów do kontrahenta lub też (zgodnie z ustaleniami), klient nie odsyła do Spółki żadnych informacji, co należy uznać za potwierdzenie, iż towary dotarły na terytorium innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju (tj. pod adres wskazany w zbiorczym zestawieniu dostaw, które kontrahent otrzymał od Spółki) (vide: uzasadnienie Przypadek 3a).

Reasumując, wniosek będzie analogiczny, jak dla Przypadku 4 i 4a, tj. dokumenty posiadane przez Spółkę łącznie jednoznacznie potwierdzają wywóz towarów z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego i Spółka ma prawo do zastosowania stawki 0%. Jak zostało już bowiem przez Spółkę wykazane, w razie dokonania takich ustaleń pomiędzy stronami transakcji, zarówno otrzymanie potwierdzenia akceptacji zbiorczego zestawienia dostaw, jak i brak odpowiedzi na przesłane zbiorcze zestawienie dostaw w określonym terminie (o ile strony tak ustaliły) oznacza jego akceptację, co powoduje, iż niniejszy dokument jednoznacznie potwierdza fakt otrzymania towarów przez kontrahenta.

Przypadek 5

Spółka będzie w posiadaniu: zamówienia klienta ze wskazanym adresem dostawy, kopii faktury ze wskazanym adresem dostawy niepodpisanej przez klienta, kopii specyfikacji ładunku (wydanego towaru) oraz niepodpisanej WZ, dokumentu mającego znamiona WZ (nie w każdej sytuacji), WZ zbiorczego podpisanego przez magazyn zewnętrzny, dokumentu przewozowego CMR podpisanego przez magazyn zewnętrzny oraz pomocniczego zbiorczego zestawienia dokonanych dostaw w danym okresie (przygotowanych przez Spółkę) potwierdzenia płatności ze wskazaniem w tytule numeru faktury lub zgodnie ze specyfikacją, ewentualnie pomniejszoną o braki/różnice w dostawie oraz/lub reklamacje.

W analizowanym Przypadku 5, Spółka dysponuje zamówieniem jednoznacznie wskazującym miejsce dostawy towaru oraz wyszczególnienie zamawianego towaru (w tym liczbę sztuk ładunku). Spółka jako organizator transportu, wywozi zamawiany towar do magazynu zewnętrznego firmy transportowej działającej na zlecenie Wnioskodawcy, znajdującego się poza granicami kraju na terytorium innego państwa członkowskiego. Magazyn potwierdza zbiorczy dokument przewozowy CMR oraz zbiorczy dokument WZ. Następnie przygotowuje poszczególne części dostawy (towary) do poszczególnych odbiorców końcowych, zgodnie z zamówieniami, wystawia i uzyskuje dla Wnioskodawcy dokumenty mające znamiona WZ (zawierające pieczątki poszczególnych sklepów poza terytorium kraju, do których jest finalnie dostarczany towar). Spółka po zaakceptowaniu zamówienia co do zasady nie ma wpływu na dane w nim zawarte oraz nie ma możliwości dokonywania zmian. Płatność dokonywana jest po otrzymaniu towaru przez klienta, co potwierdza, iż otrzymał on pod wskazanym adresem kompletną dostawę. Ponadto, Spółka przygotowuje również indywidualnie WZ (niepodpisane przez klienta) oraz pomocnicze zbiorcze zestawienie dokonanych dostaw w danym okresie, zawierające informacje na temat specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku, odbiorcy końcowego, numeru faktury, płatności itp.

W świetle powyższych rozważań, Spółka pragnie podkreślić, iż jej zdaniem, gromadzone dokumenty omówione w ww. Przypadkach jednoznacznie potwierdzają, iż towary będące przedmiotem dostaw opisanych we wniosku zostały wywiezione z terytorium Polski i dostarczone do nabywcy w innym państwie członkowskim.

Ponadto, Spółka pragnie podkreślić, iż dodatkowymi dokumentami potwierdzającymi wywóz towarów z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego (jako uzupełnienie dokumentów omówionych w powyższych Przypadkach) są wymienione w opisie zdarzenia przyszłego potwierdzenia płatności dokonywanych przez kontrahentów (z uwagi na fakt, iż zasadniczo płatność – poza jej częścią w formie 100% przedpłaty – dokonywana jest dopiero po otrzymaniu towarów przez kontrahenta), jak również domniemanie kompletności dostawy otrzymanej przez kontrahenta w razie braku dokonania przez niego reklamacji dostawy (o ile dostawa jest kompletna, klient nie ma podstaw do zgłoszenia reklamacji w tym zakresie).

Przypadek 6

Spółka jest w posiadaniu: zamówienia klienta ze wskazanym adresem dostawy, kopii faktury ze wskazanym adresem dostawy niepodpisanej przez klienta, kopii specyfikacji ładunku (wydanego towaru) oraz niepodpisanej WZ, dokumentu przewozowego CMR niepodpisanego przez klienta oraz potwierdzenie z portalu awizacyjnego, że towar został dostarczony do odbiorcy (potwierdzenie przez odbiorcę lub kierowcę, poprzez sms lub inną formę).

W analizowanej sytuacji, może się zdarzyć, iż Spółka nie będzie dysponować podpisanym przez klienta dokumentem CMR (czy też kopią faktury niepodpisanej przez klienta, czy niepodpisaną WZ). Jednak Spółka będzie otrzymywać od kontrahenta potwierdzenie z portalu awizacyjnego, że towar został dostarczony do odbiorcy (potwierdzenie przez odbiorcę lub kierowcę, poprzez sms lub inną formę).

Wymaga podkreślenia, że analizowane przepisy nie uzależniają możliwości zastosowania stawki 0% dla WDT od posiadania oryginałów dokumentów w formie papierowej. Stąd też uprawnione będzie przyjęcie, że każda forma jest dopuszczalna, pod warunkiem, że autentyczność tych dokumentów została uprawdopodobniona, nie ma więc podstaw, by mocy dowodowej nie posiadały dokumenty sporządzone i przesłane w formie elektronicznej, np. korespondencja email czy skan dokumentu w pliku pdf, czy też jak w tym przypadku potwierdzenia z portalu awizacyjnego (formy systemu śledzenia przesyłki). W dobie szeroko rozumianej komunikacji technicznej nie ma podstaw do odmawiania mocy dowodowej dokumentowi otrzymanemu z opisanego portalu awizacyjnego (podobnie w interpretacji indywidualnej z dnia 12 lipca 2018 r. sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.348.2018.1.KT, czy z dnia 25 kwietnia 2018 r. sygn. 0114-KDIP1-2.4012.233.2018.1.WH).

Przypadek 6a

Spółka jest w posiadaniu: zamówienia klienta ale w odróżnieniu od Przypadku 6 – bez wskazanego adresu dostawy w zamówieniu, kopii faktury ze wskazanym adresem dostawy niepodpisanej przez klienta, kopii specyfikacji ładunku (wydanego towaru) oraz niepodpisanej WZ, dokumentu przewozowego CMR niepodpisanego przez klienta oraz potwierdzenie z portalu awizacyjnego, że towar został dostarczony do odbiorcy (potwierdzenie przez odbiorcę lub kierowcę, poprzez sms lub inną formę).

Uzasadnienie w tym przypadku będzie analogiczne jak w ww. przypadku 6. Brak wskazanego adresu dostawy na samym zamówieniu nie powinien zmieniać przyjętej kwalifikacji. W analizowanej sytuacji, może się zdarzyć, iż Spółka nie będzie dysponować zamówieniem ze wskazanym adresem dostawy, podpisanym przez klienta dokumentem CMR (czy też kopią faktury niepodpisanej przez klienta, czy niepodpisaną WZ). Jednak Spółka będzie otrzymywać od kontrahenta potwierdzenie z portalu awizacyjnego, że towar został dostarczony do odbiorcy (potwierdzenie przez odbiorcę lub kierowcę, poprzez sms lub inną formę) – na podstawie którego, łącznie z pozostałymi dokumentami, będzie już można stwierdzić miejsce dostawy do klienta.

Wymaga podkreślenia, że analizowane przepisy nie uzależniają możliwości zastosowania stawki 0% dla WDT od posiadania zamówienia z wskazanym adresem dostawy, oryginałów dokumentów w formie papierowej. Stąd też uprawnione będzie przyjęcie, że każda forma jest dopuszczalna, pod warunkiem, że autentyczność tych dokumentów została uprawdopodobniona i końcowo wynika z nich gdzie i kiedy towar został dostarczony. Nie ma więc podstaw, by mocy dowodowej nie posiadały dokumenty sporządzone i przesłane w formie elektronicznej, np. korespondencja email czy skan dokumentu w pliku pdf, czy też jak w tym przypadku potwierdzenia z portalu awizacyjnego (formy systemu śledzenia przesyłki). W dobie szeroko rozumianej komunikacji technicznej nie ma podstaw do odmawiania mocy dowodowej dokumentowi otrzymanemu z opisanego portalu awizacyjnego.

Dodatkowo, Spółka pragnie wskazać, iż niektóre Przypadki nie zawierają dwóch niebędących ze sobą sprzecznych dowodów wydanych przez dwa niezależne od siebie podmioty, zgodnie z przepisami rozporządzenia UE 2018/1912. Jednakże należy wskazać, że niespełnienie warunków dokumentacyjnych wynikających z ww. rozporządzenia nie oznacza automatycznie, że Spółka nie będzie miała prawa do stosowania stawki 0%. W takim przypadku na Spółce ciąży obowiązek udowodnienia dostawy zgodnie z brzmieniem przepisów krajowych. W ich obecnym brzmieniu, w ocenie Spółki spełnia ona warunki do zastosowania stawki 0%. Również na podstawie ustawy nowelizującej VAT, zdaniem Spółki posiadane dokumenty jednoznacznie potwierdzają, iż przysługuje jej prawo do zastosowania stawki 0%.

W konsekwencji, analiza powołanych przepisów prawa w kontekście wskazanego opisu stanu faktycznego pozwala na uznanie, iż posiadana przez Spółkę dokumentacja jednoznacznie potwierdza, iż towar został wysłany lub przetransportowany z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego, w związku z czym przy takim stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym również od 1 stycznia 2020 r. Spółce będzie przysługiwało prawo do zastosowania stawki 0%.

Stanowiska organów podatkowych

Wnioskodawca pragnie podkreślić, iż powyższe stanowiska zostały potwierdzone w interpretacjach organów podatkowych, m.in. (oprócz interpretacji indywidualnych wskazanych również powyżej, odnośnie stosowania Rozporządzania UE 2018/1912):

interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 1 sierpnia 2019 r. o sygn. 0112-KDIL1-3.4012.293.2019.2.PR: „Przepisy ustawy nie uzależniają zastosowania dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów stawki podatku w wysokości 0% od posiadania oryginałów dokumentów w formie papierowej. Skoro przepisy nie stanowią o ich formie, stąd można wnioskować, że każda forma jest dopuszczalna, pod warunkiem, że autentyczność tych dokumentów została uprawdopodobniona. W dobie szeroko rozwiniętych technik komunikacji nie ma podstaw, aby odmawiać mocy dowodowej dokumentowi sporządzonemu i przesłanemu w formie elektronicznej czy skanowi dokumentu otrzymanego w formie papierowej. Jeżeli zatem jest to dokument udostępniony w formie elektronicznej, e-mail, ksero, skan, faks dokumentu lub jest to skan dokumentu otrzymanego w formie papierowej i dokumenty te nie budzą wątpliwości co do ich autentyczności, mogą one stanowić dowody, o których mowa w powołanych przepisach ustawy”.
Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 3 czerwca 2019 r. o sygn. 0114-KDIP1-2.4012.187.2019.l.WH: „(..) zasadniczą kwestią w niniejszej sprawie jest to, aby posiadane przez Wnioskodawcę dokumenty jednoznacznie świadczyły o tym, że towary będące przedmiotem transakcji zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego. Przy czym, jak wskazano powyżej, dokumenty wskazane w art. 42 ust. 3 ustawy stanowią podstawowy katalog dokumentów, potwierdzających dokonanie wywozu towarów i ich dostawę do nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego, które w przypadku, gdy nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia towarów do nabywcy, mogą być uzupełnione dodatkowymi dokumentami określonymi w art. 42 ust. 11 ustawy. Nie jest wymagane łączne posiadanie wszystkich typów dokumentów wymienionych w powyższych przepisach, o ile posiadane dokumenty jednoznacznie potwierdzają dostarczenie nabywcy towarów na terytorium innego państwa członkowskiego”.
Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 31 stycznia 2019 r. o sygn. 0114-KDIP1-2.4012.828.2018.1.RM: „Mając na uwadze powołane powyżej przepisy oraz powołaną wyżej uchwałą Sądu Najwyższego stwierdzić należy, że dla zastosowania stawki 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów wystarczającym jest, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody o jakich mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, uzupełnione dokumentami wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy. Dla udokumentowania takiej dostawy podatnik możne także posiadać inne dowody w formie dokumentów, o których mowa w art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800 z późn. zm.), zgodnie z którym jako dowód należy dopuścić wszystko, co możne przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem. Wobec powyższego dla zastosowania stawki podatku w wysokości 0%, podatnik musi posiadać w swojej dokumentacji dowody, które łącznie potwierdzą fakt wywiezienia i dostarczenia towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju. Istotą przywołanych przepisów jest zobowiązanie podatnika do udowodnienia, że towary będące przedmiotem dostawy rzeczywiście opuściły terytorium kraj”.

Ponadto, w zbliżonym stanie faktycznym została dla Spółki wydana interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia (…) marca 2017 r. o sygn. (…), w której organ podatkowy potwierdził stanowisko Spółki w zakresie możliwości zastosowania stawki 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

Dodatkowo, dla Spółki została również wydana interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia (…) marca 2020 r. sygn. (…), w której organ podatkowy potwierdził stanowisko Spółki w zakresie możliwości zastosowania stawki 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. Co istotne organ również odniósł się w swojej części uzasadnienia, iż nowe Rozporządzenie UE 2018/1912 znajduje tu zastosowanie i również wskazał: Jednakże wskazać należy, że niespełnienie warunków wprowadzonych ww. rozporządzeniem nie oznacza, że stawka 0% nie będzie miała zastosowania. W takiej sytuacji dostawca będzie musiał udowodnić w inny sposób, zgodnie z dotychczasowymi przepisami ustawy, że warunki zastosowania stawki 0% zostały spełnione”. Niemniej jednak Spółka składa ponownie niniejszy wniosek z uwagi na zmianę stanu prawnego w przedmiotowym zakresie – tj. właśnie wydane Rozporządzenie UE 2018/1912, do którego sama nie odwołała się w ww. wniosku oraz z uwagi na dodanie kilku nowych przypadków, które mogą wystąpić w Spółce.

Biorąc pod uwagę powyższe, Spółka stoi na stanowisku, iż posiadane przez nią dokumenty wskazane w Przypadkach l-6a w opisie zaistniałego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jednoznacznie potwierdzają, że towary zostały wywiezione z terytorium Polski oraz otrzymane przez kontrahentów na terytorium innego państwa członkowskiego. Tym samym nie ulega wątpliwości, iż warunek zastosowania 0% stawki VAT z tytułu dokonanych przez Spółkę dostaw wewnątrzwspólnotowych został w analizowanych przypadkach spełniony i Spółka powinna być uprawniona do zastosowania 0% stawki VAT mając na uwadze brzmienie przepisów od 1 stycznia 2020 r.

Mając na względzie przedstawioną argumentację, Spółka wnosi o potwierdzenie, iż od 1 stycznia 2020 r. wewnątrzwspólnotowe dostawy towarów udokumentowane w sposób wskazany w Przypadkach l-6a opisanych w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym powinny być opodatkowane 0% stawką VAT.

Podsumowanie

W ocenie Wnioskodawcy, dostawy (WDT) udokumentowane w sposób wskazany w opisie stanu faktycznego/zdarzeniu przyszłym, w Przypadkach l-6a w świetle art. 42 ust. 1 w związku z przepisem art. 42 ust. 3, art. 42 ust. 11 ustawy o VAT oraz art. 45a rozporządzenia UE 2018/1912 powinny być opodatkowane 0% stawką VAT w obecnym stanie prawnym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Dodać należy, że rozstrzygnięcie czy dokumenty, którymi będzie dysponować podatnik rzeczywiście potwierdzają dokonanie wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów może być stwierdzone ostatecznie jedynie w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej, przeprowadzonej przez właściwy organ podatkowy, a nie w postępowaniu dotyczącym wydania interpretacji indywidualnej.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Ponadto informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania stawki 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów w Przypadkach 1-6a. Natomiast w kwestii dotyczącej stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania stawki 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów w Przypadku 7 została wydana odrębna interpretacja indywidualna z dnia (…) listopada 2020 r. nr (…).

Interpretacja dotyczy:

zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia
zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…) za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin