2020.11.02 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej - 0113-KDIPT1-2.4012.612.2020.2.AM

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-2.4012.612.2020.2.AM
z 2 listopada 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 sierpnia 2020 r. (data wpływu 3 września 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 22 października 2020 r. (data wpływu 27 października 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków związanych z funkcjonowaniem i utrzymywaniem świetlic przy zastosowaniu tzw. pre-współczynnika VAT właściwego dla Urzędu Gminy - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 września 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług zakresie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków związanych z funkcjonowaniem i utrzymywaniem świetlic przy zastosowaniu tzw. pre-współczynnika VAT właściwego dla Urzędu Gminy.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 22 października 2020 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina … (Wnioskodawca) łącznie ze swoimi jednostkami organizacyjnymi jest zarejestrowanym i czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, prowadzącym działalność gospodarczą podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT (działalność opodatkowaną VAT i zwolnioną od tego podatku) oraz działalność pozostającą poza zakresem tego podatku.

W sytuacji, kiedy dokonywane przez nią zakupy towarów i usług służą wyłącznie działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem od towarów i usług i jest możliwe bezpośrednie ich przyporządkowanie do tego rodzaju działalności, Gmina dokonuje odliczenia podatku naliczonego w całości W sytuacji, gdy dokonywane przez nią zakupy towarów i usług służą zarówno działalności gospodarczej jak i działalności pozostającej poza VAT i nie jest możliwe bezpośrednie ich przyporządkowanie, do któregoś z rodzajów tej działalności, podatek naliczony do odliczenia ustala się z wykorzystaniem:

tzw. prewspółczynnika – jeżeli dokonywane zakupy będą służyć działalności gospodarczej jak i działalności pozostającej poza sferą VAT,

tzw. współczynnika – jeżeli dokonywane zakupy będą służyć czynnościom opodatkowanym VAT, jak i czynnościom zwolnionym od tego podatku (podstawa prawna art. 86 ust. 1, ust. 2a-2h, ust. 7b. art. 90 ustawy o podatku od towarów i usług).

Na terenie Gminy znajdują się świetlice wiejskie w miejscowościach:

… – dz. nr …,
… – dz. nr …,
… – świetlica – dz. nr …,
… – remiza OSP – dz. nr …,
… – remiza OSP – dz. nr …,
… – Centrum Kultury … – dz. nr …,
… – …Centrum Kultury – dz. nr …,
… – remiza OSP – dz. nr …,
… – świetlica – dz. nr …,
… – … – dz. nr …,
… – remiza OSP – dz. nr …,
… – dz. nr ….

Ze świetlic wiejskich mogą korzystać osoby fizyczne, prawne, jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej jak i organizacje społeczne.

Celem działania świetlicy wiejskiej jest:

tworzenie bazy do integracji środowiska lokalnego,

prowadzenie statutowej działalności sołectw,

inicjowanie aktywności mieszkańców działających na rzecz wsi.

Wymienione obiekty zwane „Świetlicami” pełnią funkcję społeczno-kulturalne i pozostają własnością Gminy. Świetlice są zarządzane przez Gminę za pośrednictwem urzędu ją obsługującego – Urzędu Miasta …, będącego jednostką budżetową Gminy. Gospodarzem świetlicy wiejskiej jest sołtys danego sołectwa lub inna wyznaczona przez Burmistrza … osoba, zwana dalej opiekunem świetlicy.

Omawiane wydatki stanowią tzw. mieszane wydatki na świetlice, tj. związane z całokształtem działalności świetlic w dłuższych okresach i będą dotyczyły zasadniczo całego budynku Świetlic. Przedmiotowe wydatki są dokumentowane wystawionymi przez dostawców na rzecz Gminy fakturami VAT z wskazanymi na nich kwotami VAT.

Świetlice wiejskie mogą być wykorzystywane przez Gminę w dwojaki sposób:

Świetlice mogą być nieodpłatnie użyczane na potrzeby działalności statutowej sołectwa i gminy, a także dla innych organizacji pozarządowych (np. stowarzyszenia, fundacje, ochotnicze straże pożarne, kluby sportowe, zespoły ludowe, koła gospodyń wiejskich, itp.).

zebrania wiejskiego, posiedzenia lub spotkania z mieszkańcami – przez Burmistrza, Rade Miejską w … oraz radę sołecką, sołtysów;
posiedzenia/zebrania – przez członków organizacji działających na rzecz mieszkańców sołectwa i działających na terenie gminy …, w tym – przez stowarzyszenia, fundacje, OSP, kluby sportowe, koła gospodyń wiejskich itp.;
posiedzenia/spotkania przez członków ludowych zespołów, kół zainteresowań i grup zorganizowanych działających w danym środowisku,
imprezy kulturalnej i sportowo - rekreacyjnej – przez mieszkańców w ramach zorganizowanych inicjatyw lokalnych,
zabawy i spotkania dla dzieci w wieku przedszkolnym i szkolnym z terenu gminy … prowadzone przez szkołę/przedszkole zlokalizowane na terenie gminy … i stowarzyszenia,
dożynek wiejskich – przez sołtysa i radę sołecką przeznaczonych dla mieszkańców wsi,
nieodpłatnych kursów i szkoleń, które kierowane są do społeczności lokalnej i nie generują zysku na rzecz osób fizycznych i prawnych,
uroczystości środowiskowych niedochodowych (m.in. festyny, koncerty, konkursy, spotkania), w których udział mieszkańców gminy jest otwarty.

Podstawą do użyczenia świetlicy będzie złożenie wniosku o użyczeniu świetlicy oraz sporządzenie protokołu zdawczo-odbiorczego przez opiekuna świetlicy według wzoru określonego w załączniku do Zarządzenia Burmistrza z dnia … 2020 r. w sprawie korzystania ze świetlic wiejskich na terenie gminy … oraz ustalenia wysokości opłat za wynajem.

Ze świetlic wiejskich i ich wyposażenia nieodpłatnie mogą korzystać członkowie ochotniczych straży pożarnych, którzy przyczyniają się do bieżącego utrzymania obiektu w danym sołectwie poprzez jego naprawy i remonty. Nieodpłatne użyczenie świetlicy nastąpi na podstawie: uchwały walnego zebrania członków OSP wskazującej osoby uprawnione do nieodpłatnego korzystania ze świetlicy oraz wniosku o użyczeniu świetlicy i protokołu zdawczo-odbiorczego sporządzonego przez opiekuna świetlicy.

Nieodpłatne użyczenie świetlicy nie zwalnia ich z uiszczania opłat za media według obowiązujących w danym czasie cen i faktycznego zużycia, w terminie 14 dni od daty wystawienia faktury przez Gminę ….

Odpłatnie udostępnia się świetlice osobom fizycznym i prawnym oraz innym podmiotom na organizacje imprez zbiorowych i uroczystości:
- wynajmowane na cele prywatne m.in.: na uroczystości rodzinne, tj. wesela, chrzty, komunie, przyjęcia urodzinowe, rocznicowe okolicznościowe, uroczystości żałobne,
- wynajmowane przez podmioty w celu zorganizowania imprez z biletami wstępu i innych (np. zabawa sylwestrowa, zabawa andrzejkowa, impreza karnawałowa, itp.),
- wynajmowane na inne cele, m.in. spotkania, pokazy, prezentacje, kursy szkolenia.

Wynajęcie świetlicy wiejskiej realizowane jest na podstawie wniosku złożonego przez zainteresowanego, którego wzór został określony w załączniku do Zarządzenia Burmistrza z dnia … 2020 r. w sprawie korzystania ze świetlic wiejskich na terenie gminy … oraz ustalenia wysokości opłat za wynajem. Wniosek potwierdzony przez opiekuna świetlicy składany będzie do Urzędu Miejskiego w …, który następnie trafia do akceptacji przez Burmistrza …. Wniosek po pozytywnej akceptacji będzie podstawą do podpisania umowy najmu. Ustala się stawki opłat za wynajem świetlic wiejskich, według cennika określonego załącznika do Zarządzenia Burmistrza z dnia … 2020 r. w sprawie korzystania ze świetlic wiejskich na terenie gminy … oraz ustalenia wysokości opłat za wynajem. Stawki określa się w dobach lub godzinach. Odpłatność za wynajem świetlicy będzie stanowił dochód Gminy …. Koszty mediów rozliczane będą według wskazań licznika. Opłaty za najem uiszcza się w terminie 14 dni od daty wystawienia faktury VAT przez Wynajmującego. W przypadku zawarcia umowy o najem świetlicy najemca uiszcza zadatek w wysokości 30% należnej opłaty za najem świetlicy.

Możliwość odpłatnego udostępniania świetlic wynika obecnie z Zarządzenia Burmistrza z dnia … 2020 r. w sprawie korzystania ze świetlic wiejskich na terenie gminy … oraz ustalenia wysokości opłat za wynajem, stanowiących mienie Gminy …, które wchodzi w życie z dniem 1 września 2020 r.

Zarządzenie wprost nie określa, w jakich dniach/godzinach Świetlice przeznaczone będą do nieodpłatnego korzystania przez lokalną społeczność, a w jakich do odpłatnego udostępnienia. Z Zarządzenia wynika, iż ceny za odpłatne udostępnienie przedmiotom obiektów są cenami netto, do których będzie doliczony podatek VAT. Gmina będzie dokonywała rozliczeń podatku należnego z tytułu odpłatnego udostępniania świetlic. Sposób wykorzystywania świetlic będzie uzależniony od zapotrzebowania na obie formy ich udostępnienia. W konsekwencji, w danym miesiącu może się zdarzyć, że dany obiekt będzie udostępniony w określonej części odpłatnie i nieodpłatnie lub też wyłącznie odpłatnie bądź też wyłącznie nieodpłatnie (w zależności od zapotrzebowania na daną formę ).

Powyższe oznacza, że w momencie ponoszenia wydatków na bieżące funkcjonowanie i utrzymanie Świetlic Gmina nie będzie w stanie określić zakresu/podziału, w jakim Świetlice będą udostępnione odpłatnie, a w jakim nieodpłatnie. Zależy to bowiem od popytu w danym okresie na tego typu świadczenia i innych okoliczności (np. pora roku, ogłoszenie wyborów, czy liczba gminnych przedsięwzięć odbywających się w świetlicach).

Gmina nie widzi ponadto możliwości alokowania ponoszonych wydatków na utrzymanie Świetlic do konkretnego rodzaju działalności, ponieważ wydatki te mają co do zasady ogólny charakter i muszą być ponoszone bez względu na sposób wykorzystania Świetlic, w celu zapewnienia możliwości korzystania z obiektów. Przykładowo, Gmina może nabyć środki czystości do świetlicy w styczniu danego roku, a ich faktyczne zużycie może nastąpić dopiero później – w trakcie roku, np. w kolejnych trzech miesiącach. W takiej sytuacji Gmina nie będzie w stanie monitorować faktycznego zużycia materiałów/usług w danych okresach i przypisać poniesionego wydatku jednoznacznie do określonego rodzaju działalności Gminy – czynności opodatkowanych VAT (odpłatnego udostępnienia świetlic) lub też do zdarzeń niepodlegających regulacjom VAT (działalności statutowej w Świetlicach). Podobnie odnośnie do zakupu usług tzw. mediów (np. woda, energia cieplna i elektryczna), niezbędnych do zapewnienia funkcjonowania Świetlic, należy wskazać iż dostęp do tych usług musi być nieprzerwany bez względu na to, kto i w jaki sposób (komercyjnie lub nie) korzysta ze Świetlic w danym czasie. Dodatkowo, w przypadku wydatków na zakup usług i materiałów remontowych lub wyposażenia, trzeba zauważyć, że dotyczą one całej substancji i funkcjonalności Świetlic i przynoszą trwały efekt, z którego korzystają wszyscy użytkownicy tych obiektów przez dłuższy okres sięgający więcej niż kilka lat.

Zdaniem Gminy, nie ulega zatem wątpliwości, że wskazane w niniejszym wniosku o interpretacje wydatki bieżące na utrzymanie świetlic będą każdorazowo ponoszone przez Gminę na ogólne funkcjonowanie Świetlic – tj. w celu wykonywania obu rodzajów działalności w tych obiektach przez Gminę, bez względu na faktycznie wykorzystanie tych obiektów w danym okresie, którego zakresu z góry (na moment ponoszenia wydatków) nie da się przewidzieć.

Ponadto Wnioskodawca uzupełnił wniosek o następujące informacje:

Świetlice objęte zakresem pytania będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług oraz do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Gmina będzie wykorzystywała Świetlice objęte zakresem pytania do celów prowadzonej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych, jak również do celów statutowych czyli innych niż działalność gospodarcza.

W ramach działalności gospodarczej Świetlice objęte zakresem pytania nie będą wykorzystywane przez Gminę do czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług. Gmina wykorzystywać będzie Świetlice do działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług oraz do działalności statutowej pozostającej poza zakresem ustawy o VAT. Wnioskodawca nie ma obiektywnej możliwości odrębnego przyporządkowania kwot podatku naliczonego związanego z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT i z czynnościami statutowymi niepodlegającymi opodatkowaniu podatkiem VAT.

Realizacja zadań związanych z wydatkami na przedmiotowe Świetlice należy do zadań własnych gminy na podstawi art. 7 Ustawy o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2020 r., poz. 713), jeżeli świetlice są nieodpłatnie użyczane na potrzeby działalności statutowej sołectwa i gminy, a także dla innych organizacji pozarządowych (np. stowarzyszenia, fundacje, ochotnicze straże pożarne, kluby sportowe, zespoły ludowe, koła gospodyń wiejskich, itp.), zarejestrowanych na terenie gminy …, prowadzących działalność społeczną w ramach organizowanych inicjatyw społecznych.

W odpowiedzi na pytanie tut. Organu: „Czy Wnioskodawca w celu obliczenia proporcji, o której mowa w art. 86 ust. 2a ustawy o podatku od towarów i usług dla Urzędu Gminy …, przyjmuje dane za poprzedni rok podatkowy?”, Gmina wskazała, że Wnioskodawca w celu obliczenia proporcji, o której mowa w art. 86 ust. 2a ustawy o podatku od towarów i usług dla Urzędu Miejskiego w … przyjmuje dane za poprzedni rok podatkowy.

Na pytanie: „Jeżeli odpowiedź na pyt. nr 5 jest twierdząca, to należy wskazać, ile wyniosła/wynosi proporcja dla Urzędu Gminy … w oparciu o dane za poprzedni rok podatkowy?” Wnioskodawca odpowiedział, że „Proporcja ustalona dla Urzędu Miejskiego w … ustalona za poprzedni rok obrotowy wynosi 2%.”

Na pytanie tut. Organu: „W sytuacji, gdy ww. proporcja, o której mowa w pyt. nr 6, nie przekroczyła 2% to należy wskazać, czy Wnioskodawca uzna, iż wyniosła ona 0%?” Gmina wskazała, że „Proporcja, o której mowa w pytaniu 6 wynosi 2%, dlatego Wnioskodawca nie uznał, iż wynosiła ona 0%.”

Na pytanie: „Czy Wnioskodawca w celu obliczenia proporcji, o której mowa w art. 86 ust. 2a ustawy o podatku od towarów i usług dla Urzędu Gminy … przyjmuje dane za poprzedzający poprzedni rok podatkowy?” Gmina odpowiedziała, że „Wnioskodawca w celu obliczenia proporcji, o której mowa w art. 86 ust.2a ustawy o podatku od towarów i usług dla Urzędu Miejskiego nie przyjmuje danych za poprzedzający poprzedni rok podatkowy.”

W odpowiedzi na pytanie: „W związku z informacją zawartą we wniosku, że „(…) Nieodpłatne użyczenie świetlicy nie zwalnia ich z uiszczania opłat za media według obowiązujących w danym czasie cen i faktycznego zużycia (…)”, należy wskazać:

Czy Wnioskodawca pobiera opłaty za korzystanie z mediów od wszystkich podmiotów, którym nieodpłatnie udostępnia świetlice? Jeżeli nie, to należy wskazać:

Od jakich podmiotów Wnioskodawca pobiera opłaty za korzystanie z mediów?
Za jakie konkretnie media Wnioskodawca pobiera opłaty”?

Wnioskodawca wskazał, że:

Świetlice wiejskie mogą być nieodpłatnie użyczane na potrzeby działalności statutowej sołectwa i gminy, a także dla innych organizacji pozarządowych (np. stowarzyszenia, fundacje, ochotnicze straże pożarne, kluby sportowe, zespoły ludowe, koła gospodyń wiejskich, itp.), zarejestrowanych na terenie gminy …, prowadzących działalność społeczną w ramach organizowanych inicjatyw społecznych.

zebrania wiejskiego, posiedzenia lub spotkania z mieszkańcami – przez Burmistrza …, Radę Miejską w … oraz radę sołecką, sołtysów;
posiedzenia/ zebrania – przez członków organizacji działających na rzecz mieszkańców sołectwa i działających na terenie gminy …, w tym – przez stowarzyszenia, fundacje, ochotnicze straże pożarne, kluby sportowe, koła gospodyń wiejskich, itp.,
posiedzenia/spotkania – przez członków ludowych zespołów, kół zainteresowań,
imprezy kulturalnej i sportowo-rekreacyjnej – przez mieszkańców w ramach zorganizowanych inicjatyw lokalnych,
zabawy i spotkania dla dzieci w wieku przedszkolnym i szkolnym z terenu gminy … prowadzone przez szkołę/przedszkole zlokalizowane na terenie gminy … lub stowarzyszenia,
dożynek wiejskich – przez sołtysa i radę sołecką przeznaczonych dla mieszkańców wsi,
nieodpłatnych kursów i szkoleń, które kierowane są do społeczności lokalnej i nie generują zysku na rzecz osób fizycznych i prawnych,
uroczystości środowiskowych niedochodowych (m.in. festyny, koncerty, konkursy, spotkania), w których udział mieszkańców gminy jest otwarty.

Ze świetlic wiejskich i ich wyposażenia nieodpłatnie mogą korzystać członkowie ochotniczych straży pożarnych, którzy przyczyniają się do bieżącego utrzymania obiektu w danym sołectwie poprzez jego naprawy i remonty. Świetlice udostępnione do realizacji innych celów niż opisane w punkcje 1 (nie na cele statutowe).

uchwały walnego zebrania członków ochotniczej straży pożarnej wskazującej osoby uprawnione do nieodpłatnego korzystania ze świetlicy;
wniosku o użyczenie świetlicy złożonego według wzoru określonego w załączniku Nr 4 do Zarządzeniem Nr … Burmistrza … z dnia … 2020 r w sprawie korzystania ze świetlic wiejskich na terenie gminy … oraz ustalenia wysokości opłat za wynajem,
protokołu zdawczo-odbiorczego sporządzonego przez opiekuna świetlicy, którego wzór określony jest w załączniku Nr 6 do Zarządzenia Nr … Burmistrza … z dnia … 2020 r w sprawie korzystania ze świetlic wiejskich na terenie gminy … oraz ustalenia wysokości opłat za wynajem.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w oparciu o przedstawione zdarzenie przyszłe Gminie … przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z wydatków poniesionych na funkcjonowanie i utrzymanie świetlic wykorzystywanych zarówno do czynności opodatkowanych podatkiem VAT, jak i czynności niepodlegających ustawie o VAT, przy zastosowaniu tzw. pre-współczynnika VAT właściwego dla Urzędu Gminy …, obliczonego na podstawie Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określenia zakresu wykorzystywania nabytych towarów i usług do celów dzielności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (Dz. U. poz. 2193)?

Zdaniem Wnioskodawcy, Gmina … będzie miała prawo do częściowego odliczenia podatku VAT naliczonego od wypadków poniesionych na bieżące utrzymanie i funkcjonowanie świetlic, wykorzystywanych zarówno do czynności opodatkowanych podatkiem VAT, jak i czynności niepodlegających ustawie o VAT, przy zastosowaniu tzw. pre-współczynnika, bez względu na faktyczny zakres wykorzystywania Świetlic do poszczególnych rodzajów działalności Gminy (tj. działalności opodatkowanej VAT i działalności niepodlegającej ustawie o VAT), ponieważ Gmina nie będzie w stanie przypisać jednoznacznie omawianych wydatków do poszczególnych rodzajów swojej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikowi są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielne działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności Stosownie natomiast do treści art. 15 ust. 6 ww. ustawy nie uważa się za podatników organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Jako że jednostki samorządu terytorialnego posiadają osobowość prawną oraz w określonym zakresie wykonują samodzielnie działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, należy uznać, iż spełniają zawartą w tym przepisie definicję podatnika VAT. Oznacza to, że w zakresie czynności cywilnoprawnych dokonywanych przez jednostki samorządu terytorialnego, nawet gdy dotyczą one zadań własnych gmin, podmioty te powinny być uznane za podatników VAT. Zatem, w przypadku, gdy Gmina wykonuje czynności na podstawie umów cywilnoprawnych, tj. na warunkach i w okolicznościach właściwych również dla podmiotów prowadzących działalność gospodarczą – powinna być ona traktowana jako podatnik VAT, gdyż w przedmiotowym zakresie działa de facto w sposób analogiczny do tych podmiotów.

Stosownie do art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu VAT podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Jednocześnie, w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Z kolei zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

Zdaniem Gminy, dokonywane przez nią na podstawie umów cywilnoprawnych czynności udostępniania pomieszczeń Świetlic powinno być traktowane jako podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, bowiem w tym zakresie Gmina działa w sposób analogiczny do innych podmiotów gospodarczych – jako podatnik VAT, stosownie do treści art. 15 ust. 6 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w zakresie w jaki towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z pewnymi zastrzeżeniami niemającymi zastosowania w przedmiotowej sytuacji. Odpłatne udostępnienie Świetlic na rzecz mieszkańców lub przedsiębiorców jest w ocenie Gminy czynnością podlegającą opodatkowaniu VAT, stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT. W przypadku natomiast nieodpłatnego udostępnienia Świetlic prze Gminę, czynność ta nie jest objęła regulacjami o podatku od towarów i usług. Zgodnie bowiem z art. 7 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 8 marca 1990 r o samorządzie gminnym do zadań własnych Gminy należy zaspokojenie potrzeb wspólnoty w zakresie kultury.

W przedmiotowym zakresie Gmina działa zatem w sferze administracji publicznej, a wiec poza regulacjami ustawy o VAT, w przypadku. gdy wykonuje swoje czynności nieodpłatne poza reżimem cywilnoprawnym. W konsekwencji Świetlice będą wykorzystywane przez Gminę do czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (odpłatne udostępnienia) oraz do zadań pozostających poza zakresem podatku od towarów i usług (poza działalnością gospodarczą Gminy – nieodpłatne udostępnienie na cele gminne).

Kwestię odliczenia podatku naliczonego w takiej sytuacji reguluje art. 86 ust. 2a ustawy o VAT. Stosownie do treści wymienionego przepisu, w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabytych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanej dalej „sposobem określenia proporcji”. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć. Powyższy przepis reguluje zasady odliczenia podatku naliczonego w sytuacji, gdy Gmina nie jest w stanie przyporządkować poniesionych wydatków do działalności gospodarczej oraz do czynności statutowych.

W ocenie Gminy. z uwagi na fakt, iż ponoszone przez Gminę wydatki związane z funkcjonowaniem świetlic będą miały niewątpliwie w części związek z czynnościami opodatkowanymi VAT, zdaniem Gminy winno jej przysługiwać częściowe prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od tych wydatków. Celem ponoszenia przez Gminę wydatków związanych z bieżącym utrzymaniem Świetlic jest bowiem utrzymanie tych obiektów w należytym stanie, umożliwiającym między innymi wykorzystywanie do sprzedaży opodatkowanej (odpłatnego udostępniania), co w pełni potwierdza m.in. wydane Zarządzenie Burmistrza … z dnia … 2020 r. regulujące taka formę wykorzystania Świetlic.

Gminie powinno zatem przysługiwać prawo do odliczenia części podatku naliczonego od wydatków objętych mniejszym wnioskiem także w okresach rozliczeniowych poniesienia tych wydatków, gdy nie występni w ramach danego okresu sprzedaż opodatkowana VAT, bądź obiekt w danym okresie rozliczeniowym będzie wykorzystywany wyłącznie do czynności niepodlegających ustawie o VAT.

Jak zostało wskazane Gmina nie będzie w stanie zweryfikować, czy dane wydatki ponoszone na funkcjonowanie i utrzymanie świetlic (poniesione w danym okresie rozliczeniowym) będą zużyte w okresie rozliczeniowym poniesienia tych wydatków, czy w okresie późniejszym – np. faktycznego dokonania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług (dotyczy to np. środków czystości, mediów, remontów itd.). Przykładowo może bowiem wystąpić sytuacja, w której nabywane przez Gminę środki czystości w danym miesiącu (bez wystąpienia sprzedaży opodatkowanej w świetlicy) wykorzystywane będą w ciągu kilku kolejnych miesięcy, podczas których wystąpi komercyjne wykorzystanie świetlicy (wystąpi sprzedaż opodatkowana VAT w zakresie działania danego obiektu). Co więcej dana świetlica może być wykorzystana tego samego dnia zarówno do czynności opodatkowanych, jak i następnie czynności niepodlegających VAT. Analogiczne trudności może powodować kwestia tzw. usług mediów – zdarza się bowiem, że media rozliczane są przez dostawców w okresach dłuższych niż okres rozliczeniowy dla potrzeb podatku VAT (miesiąc) – co skutkowałoby wątpliwościami i utrudnieniami podobnymi do wskazanych powyżej. Nie ulega natomiast wątpliwość, że także te usługi będą nabywane w celu wykonywania w Świetlicach obu rodzajów działalności – opodatkowanej podatkiem VAT i niepodlegającej temu podatkowi. Skoro Świetlice w sposób ciągły będą służyły obu rodzajom działalności Gminy, należy przyjąć że wydatki ich dotyczące będą wykorzystywane zarówno do działalności opodatkowanej podatkiem VAT Gminy, jak i dzielności niepodlegającej VAT – realizacji zadań własnych Gminy.

Postępowanie Gminy w tym zakresie będzie zgodne także z funkcjonującą w podatku VAT zasadą tzw. „niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego”. W doktrynie ugruntowało się bowiem stanowisko, zgodnie z którym zasada ta wyraża się tym, że istotny jest cel wydatku w momencie jego poniesienia. Gmina, aby skorzystać z prawa do odliczenia, nie musi czekać, aż nabyty towar lub usługa będą efektywnie wykorzystywane na potrzeby działalności opodatkowanej. Ważne jest, że Gmina będzie obiektywnie posiadała – na moment poniesienia wydatku – zamiar takiego wykorzystania zakupu do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług – co jest np. potwierdzone w zarządzeniu regulującym sposób udostępnienia Świetlic i w faktycznym przeznaczeniu Świetlic do czynności opodatkowanych VAT (co będzie uzależnione popytem na tę formę wykorzystania Świetlic).

Jak już podkreślono, intencją Gminy – ze względu na dwojaki sposób udostępnienia Świetlic od dnia 01.09.2020 r. w związku z wydanym Zarządzeniem Burmistrza będzie za każdym razem ponosiła wydatki na utrzymanie i bieżące funkcjonowanie Świetlic zarówno z zamiarem wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT oraz do zadań pozostających poza zakresem VAT(działalności statutowej).

Oczywiście będzie to dotyczyło tzw. wydatków mieszanych na Świetlice, których Gmina nie będzie w stanie jednoznacznie przypisać do poszczególnych rodzajów działalności. Jak już wskazano, Gmina stoi na stanowisku, iż w przedstawianym zdarzeniu przyszłym będzie przysługiwało jej prawo do odliczenia odpowiedniej części podatku naliczonego od wydatków poniesionych na utrzymanie i bieżące funkcjonowanie świetlic, według proporcji ustalonej zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystania nabytych towarów i usług do celów działalności gospodarczej. W art. 86 ust. 2a ustawy o podatku od towarów i usług ustawodawca wskazał, iż sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Jak stanowi art. 86 ust. 22 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, określić w przypadku niektórych podatników sposób określenia proporcji uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez niego nabyć oraz wskazać dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem tego sposobu określenia proporcji, uwzględniając specyfikę prowadzenia dzielności przez niektóre podmioty i uwarunkowania obrotu gospodarczego.

Na podstawie ww. przepisu zostało wydane Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określenia zakresu wykorzystywania nabytych towarów i usług do celów dzielności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (Dz. U. poz. 2193). Rozporządzenie to określa w przypadku niektórych podatników sposób określenia zakresu wykorzystywania nabytych towarów i usług do celów dzielności gospodarczej uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników dzielności i dokonywanych przez nich nabyć, zwany dalej „sposobem określenia proporcji” oraz wskazuje dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem sposobu określenia proporcji (§ 1 pkt 1 i 2 cyt. Rozporządzenia). W rozporządzeniu tym zostali wskazani podatnicy, do których przepisy w nim zawarte się odnoszą. Są to: jednostki samorządu terytorialnego, samorządowe instytucje kultury, państwowe instytucje kultury, uczelnie publiczne, instytuty badawcze.

W przypadku jednostki samorządu terytorialnego, sposób określenia proporcji ustala się odrębnie dla:

urzędu obsługującego jednostki samorządu terytorialnego (tj. urzędu gminy, urzędu miasta, starostwa powiatowego oraz urzędu marszałkowskiego),

samorządowej jednostki budżetowej,

samorządowego zakładu budżetowego.

Oznacza to, że w przypadku jednostek samorządu terytorialnego, nie będzie ustalony „całościowy” sposób określenia proporcji dla jednostek samorządu terytorialnego jako osoby prawnej, tylko będą ustalone odrębne sposoby określenia proporcji dla wymienionych wyżej jego poszczególnych jednostek organizacyjnych.

Rozporządzenie wprowadza wzory, według których będą wyznaczone sposoby określenia proporcji, uznane za najbardziej odpowiadające specyfice wykonywanej przez tych podatników dzielności i dokonywanych przez nich nabyć.

Zaproponowane metody maja charakter „obrotowy”, polegający na ustaleniu „udziałów” z tytułu działalności gospodarczej w całkowitym „obrocie” z tytułu działalności gospodarczej oraz działalności pozostającej poza sferą VAT.

Jak już wspomniano wcześniej, wśród wymienionych w rozporządzeniu podmiotów, Minister Finansów wskazał m.in. jednostki budżetowe. Przez jednostkę budżetową, zgodnie z § 2 pkt 6 rozporządzenia, rozumie się utworzoną przez jednostkę samorządu terytorialnego, samorządową jednostkę budżetową. W myśl § 3 ust. 1 ww. rozporządzenia w przypadku jednostki samorządu terytorialnego sposób określenia proporcji ustala się odrębnie dla każdej z jednostek organizacyjnych samorządu terytorialnego.

Stosownie do przepisu § 3 ust. 2 rozporządzenia, w przypadku urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego, jako sposób określenia proporcji uznaje się sposób ustalony według wzoru:

[X = Ax100] / (DUJST)

gdzie poszczególne symbole oznaczają:

X – proporcję określoną procentowo, zaokrągloną w górę do najbliższej liczby całkowitej,

A – roczny obrót z działalności gospodarczej zrealizowany przez urząd obsługujący jednostkę samorządu terytorialnego z działalności gospodarczej,

DUJST – dochody wykonane urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego.

Z przedstawianego zdarzenia przyszłego wynika, że świetlice będą udostępnione przez Gminę za pośrednictwem Urzędu Miejskiego, zatem jeżeli Gmina będzie ponosiła wydatki, których nie będzie w stanie przyporządkować jednoznacznie do działalności gospodarczej do pozostałej działalności, to przy odliczeniu VAT naliczonego od tego typu nabyć zastosowanie powinien znaleźć tzw. pre-współczynnik właściwy dla Urzędu Miasta w ….

Mając na uwadze powyższe, Gmina będzie miała prawo do częściowego odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków ponoszonych na bieżące utrzymanie i funkcjonowanie Świetlic, wykorzystywane zarówno do czynności opodatkowanych podatkiem VAT, jak i czynności niepodlegających ustawie o podatku od towarów i usług przy zastosowaniu tzw. pre-współczynnika VAT właściwego dla Urzędu Miejskiego w …, obliczonego na podstawie przepisów Rozporządzenia, bez względu na faktyczny zakres wykorzystywania Świetlic do poszczególnych rodzajów działalności Gminy (tj. działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług i działalności niepodlegającej ustawie o VAT) i jednocześnie Gmina nie będzie w stanie przyporządkować jednoznacznie omawianych wydatków do poszczególnych rodzajów swojej działalności.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

nabycia towarów i usług,
dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z przywołanych przepisów prawa wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza tym samym możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu VAT. Jednocześnie z zasady tej wynika, że odliczenie podatku naliczonego może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku od tych towarów i usług, w jakiej towary te (usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności nieopodatkowanych podatkiem VAT.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowoprawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Ponadto, podkreślić należy, że ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z uwagi na brzmienie cytowanych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług należy zauważyć, że obowiązkiem Gminy jest przypisanie konkretnych wydatków do określonego rodzaju sprzedaży, z którymi wydatki te są związane. Wnioskodawca ma zatem obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. alokacji podatku.

Wyrażoną w cytowanym powyżej art. 86 ust. 1 ustawy generalną zasadę uprawniającą do odliczenia podatku naliczonego, uzupełniają regulacje zawarte w art. 86 ust. 2a-2h ustawy.

Stosownie do art. 86 ust. 2a ustawy, w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

W myśl art. 86 ust. 2b ustawy, sposób określenia proporcji najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, jeżeli:

zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane oraz
obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.

Na podstawie art. 86 ust. 2c ustawy, przy wyborze sposobu określenia proporcji można wykorzystać w szczególności następujące dane:

średnioroczną liczbę osób wykonujących wyłącznie prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie osób wykonujących prace w ramach działalności gospodarczej i poza tą działalnością;
średnioroczną liczbę godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą i poza tą działalnością;
roczny obrót z działalności gospodarczej w rocznym obrocie podatnika z działalności gospodarczej powiększonym o otrzymane przychody z innej działalności, w tym wartość dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, otrzymanych na sfinansowanie wykonywanej przez tego podatnika działalności innej niż gospodarcza;
średnioroczną powierzchnię wykorzystywaną do działalności gospodarczej w ogólnej średniorocznej powierzchni wykorzystywanej do działalności gospodarczej i poza tą działalnością.

Według art. 86 ust. 2d ustawy, w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, przyjmuje się dane za poprzedni rok podatkowy.

Na mocy art. 86 ust. 2e ustawy, podatnik rozpoczynający w danym roku podatkowym wykonywanie działalności gospodarczej i działalności innej niż działalność gospodarcza, w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, przyjmuje dane wyliczone szacunkowo, według prognozy uzgodnionej z naczelnikiem urzędu skarbowego w formie protokołu.

Z kolei zgodnie z art. 86 ust. 2f ustawy, przepis ust. 2e stosuje się również, gdy podatnik uzna, że w odniesieniu do wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć dane za poprzedni rok podatkowy byłyby niereprezentatywne.

Na podstawie art. 86 ust. 2g ustawy, proporcję określa się procentowo w stosunku rocznym. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej. Przepisy art. 90 ust. 5, 6, 9a i 10 stosuje się odpowiednio.

W przypadku, gdy podatnik, dla którego sposób określenia proporcji wskazują przepisy wydane na podstawie ust. 22, uzna, że wskazany zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie ust. 22 sposób określenia proporcji nie będzie najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć, może zastosować inny bardziej reprezentatywny sposób określenia proporcji – art. 86 ust. 2h ustawy.

Jak stanowi art. 86 ust. 22 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, określić w przypadku niektórych podatników sposób określenia proporcji uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć oraz wskazać dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem tego sposobu określenia proporcji, uwzględniając specyfikę prowadzenia działalności przez niektórych podatników i uwarunkowania obrotu gospodarczego.

Na podstawie powyższej delegacji, zostało wydane rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (Dz. U. z 2015 r., poz. 2193, z późn. zm.).

Rozporządzenie to określa w przypadku niektórych podatników sposób określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć, zwany dalej „sposobem określenia proporcji” oraz wskazuje dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem sposobu określenia proporcji (§ 1 pkt 1 i 2 rozporządzenia).

W rozporządzeniu tym zostali wskazani podatnicy, do których przepisy w nim zawarte się odnoszą. Są to: jednostki samorządu terytorialnego, samorządowe instytucje kultury, państwowe instytucje kultury, uczelnie publiczne, instytuty badawcze.

W świetle zapisów § 2 pkt 8 rozporządzenia, ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o jednostkach organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego – rozumie się przez to:

urząd obsługujący jednostkę samorządu terytorialnego,
jednostkę budżetową,
zakład budżetowy.

Zgodnie z § 3 ust. 1 ww. rozporządzenia, w przypadku jednostki samorządu terytorialnego sposób określenia proporcji ustala się odrębnie dla każdej z jednostek organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego.

Oznacza to, że w przypadku jednostek samorządu terytorialnego, nie będzie ustalany jeden „całościowy” sposób określenia proporcji dla jednostek samorządu terytorialnego jako osoby prawnej, tylko będą ustalane odrębnie sposoby określenia proporcji dla wymienionych wyżej jego poszczególnych jednostek organizacyjnych.

W myśl z § 3 ust. 2 rozporządzenia, jako sposób określenia proporcji uznaje się w przypadku urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego sposób ustalony według wzoru:

[X = A x 100] / (DUJST)

gdzie poszczególne symbole oznaczają:

X – proporcję określoną procentowo, zaokrągloną w górę do najbliższej liczby całkowitej,

A – roczny obrót z działalności gospodarczej zrealizowany przez urząd obsługujący jednostkę samorządu terytorialnego, stanowiący część rocznego obrotu jednostki samorządu terytorialnego z działalności gospodarczej,

DUJST – dochody wykonane urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego.

W myśl § 2 pkt 4 rozporządzenia, ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o obrocie – rozumie się przez to podstawę opodatkowania, o której mowa w art. 29a, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5 ustawy, w zakresie:

dokonywanych przez podatników:
- odpłatnych dostaw towarów na terytorium kraju,
- odpłatnego świadczenia usług na terytorium kraju,
- eksportu towarów,
- wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,
odpłatnych dostaw towarów lub świadczenia usług poza terytorium kraju, które podlegałyby opodatkowaniu podatkiem gdyby były wykonywane na terytorium kraju.

Przez dochody wykonane urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego – w świetle § 2 pkt 9 rozporządzenia – rozumie się dochody obejmujące dochody publiczne, środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz środki pochodzące ze źródeł zagranicznych, w rozumieniu ustawy o finansach publicznych – wynikające ze sprawozdania rocznego z wykonania budżetu jednostki samorządu terytorialnego, pomniejszone o:

dochody, o których mowa w art. 5 ust. 2 pkt 4 lit. b-d i pkt 5 ustawy o finansach publicznych,
zwrot różnicy podatku, o której mowa w art. 87 ust. 1 ustawy, lub zwrot kwoty podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy,
dochody wykonane jednostki budżetowej powiększone o kwotę stanowiącą równowartość środków przeznaczonych na wypłatę przez tę jednostkę, na podstawie odrębnych przepisów, zasiłków, zapomóg i innych świadczeń o podobnym charakterze na rzecz osób fizycznych, celem realizacji zadań jednostki samorządu terytorialnego,
środki finansowe pozostające na wydzielonym rachunku, o którym mowa w art. 223 ust. 1 ustawy o finansach publicznych, odprowadzone na rachunek budżetu jednostki samorządu terytorialnego,
wpłaty nadwyżki środków obrotowych zakładu budżetowego,
kwoty stanowiące równowartość środków, innych niż stanowiące zapłatę, o której mowa w art. 29a ust. 1 ustawy, przekazanych zakładom budżetowym, innym jednostkom sektora finansów publicznych oraz innym osobom prawnym lub jednostkom organizacyjnym nieposiadającym osobowości prawnej, z wyłączeniem kwot, które zostały zwrócone, celem realizacji przez te podmioty zadań jednostki samorządu terytorialnego,
odszkodowania należne jednostce samorządu terytorialnego, pomniejszone o kwoty odszkodowań stanowiących zapłatę, o której mowa w art. 29a ust. 1 ustawy.

Zgodnie z § 3 pkt 5 powołanego rozporządzenia, dochody wykonane urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego, dochody wykonane jednostki budżetowej oraz przychody wykonane zakładu budżetowego nie obejmują odpowiednio dochodów lub przychodów uzyskanych z tytułu:

dostawy towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane odpowiednio przez jednostkę samorządu terytorialnego lub jednostkę organizacyjną jednostki samorządu terytorialnego do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli są zaliczane odpowiednio do środków trwałych jednostki samorządu terytorialnego lub jednostki organizacyjnej jednostki samorządu terytorialnego – używanych na potrzeby prowadzonej przez te jednostki działalności;
transakcji dotyczących:
1. pomocniczych transakcji w zakresie nieruchomości i pomocniczych transakcji finansowych,
2. usług wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41 ustawy, w zakresie, w jakim transakcje te mają charakter pomocniczy.

Należy zauważyć, że powołany wyżej przepis art. 86 ust. 2a ustawy wprost określa, co stanowi kwotę podatku naliczonego w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych. Zgodnie z tą normą, w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza (z wyjątkiem wykorzystania na cele osobiste, do których może mieć zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy), w sytuacji gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej.

Podkreślenia wymaga, że dla stwierdzenia, czy działalność lub transakcje stanowią „cele inne niż związane z działalnością gospodarczą” znaczenie ma, czy mieszczą się one w przedmiocie działalności danej jednostki.

Cele prowadzonej działalności gospodarczej należy rozpatrywać w kontekście definicji działalności gospodarczej, określonej w art. 15 ust. 2 i ust. 3 ustawy. W związku z prowadzeniem działalności gospodarczej u podatnika mogą wystąpić działania czy sytuacje, które nie generują opodatkowania podatkiem VAT. „Towarzyszą” one działalności gospodarczej i nie stanowią obok niej odrębnego przedmiotu działalności podatnika. Nie podlegają one opodatkowaniu podatkiem VAT, jednakże ich występowanie nie oznacza, że u podatnika występują czynności wykonywane poza działalnością gospodarczą. Za czynności zrównane z czynnościami wykonywanymi w ramach działalności gospodarczej uznaje się także nieodpłatną dostawę towarów lub nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste, w przypadkach, o których mowa w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy. Uzasadnia to fakt, że chociaż czynności te z definicji nie mają związku z działalnością gospodarczą, w przypadkach określonych w tych przepisach następuje obowiązek naliczenia VAT. Natomiast przez cele inne rozumie się sferę działalności danego podmiotu niebędącą działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 i ust. 3 ustawy (przykładowo działalność podmiotu w charakterze organu władzy czy nieodpłatną działalność statutową).

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – w myśl art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Wobec tego należy stwierdzić, że za podatnika VAT będzie uznany tylko taki podmiot, który dokonuje czynności zmierzających do wykorzystania nabytych towarów i usług do celów opodatkowanej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Ponadto należy zauważyć, że zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady, zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w przypadku, gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2020 r., poz. 713), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy o samorządzie gminnym, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych (art. 7 ust. 1 pkt 15 ustawy o samorządzie gminnym).

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem, jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Tylko w tym zakresie ich czynności mają bowiem charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

W tym miejscu należy podkreślić, że z uwagi na swą specyfikę jednostki samorządu terytorialnego nie są podmiotami zrównanymi z komercyjnymi przedsiębiorcami. Powyższe wynika chociażby z racji uprzywilejowania tych jednostek przez treść art. 15 ust. 6 ustawy i nieuznawania ich za podatnika w określonych okolicznościach, tj. w przypadku działania w charakterze organu władzy publicznej, którego przymiotu komercyjny przedsiębiorca nie posiada i którego działalność, co do zasady, jest opodatkowana w całości. Z tego też względu rozpatrując w zakresie podatku VAT kwestie uprawnień i obowiązków podmiotów, takich jak jednostki samorządu terytorialnego, należy mieć na względzie okoliczność, że podmioty te – co do zasady – w odniesieniu do niektórych czynności występują jako organ władzy publicznej i nie są uznawane za podatników stosownie do ww. art. 15 ust. 6 ustawy.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że na terenie Gminy, będącej czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług, w miejscowościach …, …, …, …, …, …, …, …, …, … znajdują się świetlice wiejskie. Ze świetlic mogą korzystać osoby fizyczne, prawne, jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej jak i organizacje społeczne.

Gmina ponosi wydatki w ramach nakładów na świetlice, w tym wydatki związane z bieżącym funkcjonowaniem i utrzymaniem świetlic, np. wydatki na zakup energii elektrycznej, wody, środków czystości itd. Ww. wydatki stanowią tzw. mieszane wydatki na świetlice, tj. związane z całokształtem działalności świetlic w dłuższych okresach i będą dotyczyły zasadniczo całego budynku Świetlic. Przedmiotowe wydatki są dokumentowane wystawionymi przez dostawców na rzecz Gminy fakturami VAT z wskazanymi na nich kwotami VAT.

Świetlice wiejskie mogą być wykorzystywane przez Gminę w dwojaki sposób:

mogą być nieodpłatnie użyczane na potrzeby działalności statutowej sołectwa i gminy, a także dla innych organizacji pozarządowych (np. stowarzyszenia, fundacje, ochotnicze straże pożarne, kluby sportowe, zespoły ludowe, koła gospodyń wiejskich, itp.), zarejestrowanych na terenie gminy …, prowadzących działalność społeczną w ramach organizowanych inicjatyw społecznych.Koszty za media (energia, woda+ścieki, odpady komunalne) wynikające z wykorzystywania świetlicy do wyżej wskazanych celów pokrywane będą ze środków budżetu gminy …, nie będą pobierane od ww. podmiotów do realizacji opisanych celów.
Ze świetlic wiejskich i ich wyposażenia nieodpłatnie mogą korzystać członkowie ochotniczych straży pożarnych, którzy przyczyniają się do bieżącego utrzymania obiektu w danym sołectwie poprzez jego naprawy i remonty. Świetlice udostępnione do realizacji innych celów niż opisane w punkcje 1 (nie na cele statutowe).
Nieodpłatne użyczenie świetlicy OSP nie zwalnia ich z uiszczenia opłat za media według obowiązujących w danym czasie cen i faktycznego zużycia, w terminie 14 dni od daty wystawienia faktury przez gminę …, uiszczonej na rachunek bankowy gminy …. Przyjmuje się, że stan rzeczywisty licznika zużycia zaokrągla się do pełnej jednostki w górę.
odpłatnie udostępnia się świetlice osobom fizycznym i prawnym oraz innym podmiotom na organizacje imprez zbiorowych i uroczystości: wynajmowane na cele prywatne m.in.: na uroczystości rodzinne, tj. wesela, chrzty, komunie, przyjęcia urodzinowe, rocznicowe okolicznościowe, uroczystości żałobne, wynajmowane przez podmioty w celu zorganizowania imprez z biletami wstępu i innych (np. zabawa sylwestrowa, zabawa andrzejkowa, impreza karnawałowa, itp.), wynajmowane na inne cele, m.in. spotkania pokazy, prezentacje, kursy szkolenia.
Odpłatność za wynajem świetlicy będzie stanowił dochód Gminy …. Koszty mediów rozliczane będą według wskazań licznika. Opłaty za najem uiszcza się w terminie 14 dni od daty wystawienia faktury VAT przez Wynajmującego. W przypadku zawarcia umowy o najem świetlicy najemca uiszcza zadatek w wysokości 30% należnej opłaty za najem świetlicy.

Koszty za media (energia, woda+ścieki, odpady komunalne) wynikające z wykorzystywania świetlicy do wyżej wskazanych celów pokrywane będą ze środków budżetu gminy …, nie będą pobierane od ww. podmiotów do realizacji opisanych celów.

Ze świetlic wiejskich i ich wyposażenia nieodpłatnie mogą korzystać członkowie ochotniczych straży pożarnych, którzy przyczyniają się do bieżącego utrzymania obiektu w danym sołectwie poprzez jego naprawy i remonty. Świetlice udostępnione do realizacji innych celów niż opisane w punkcje 1 (nie na cele statutowe).

Nieodpłatne użyczenie świetlicy OSP nie zwalnia ich z uiszczenia opłat za media według obowiązujących w danym czasie cen i faktycznego zużycia, w terminie 14 dni od daty wystawienia faktury przez gminę …, uiszczonej na rachunek bankowy gminy …. Przyjmuje się, że stan rzeczywisty licznika zużycia zaokrągla się do pełnej jednostki w górę.

odpłatnie udostępnia się świetlice osobom fizycznym i prawnym oraz innym podmiotom na organizacje imprez zbiorowych i uroczystości: wynajmowane na cele prywatne m.in.: na uroczystości rodzinne, tj. wesela, chrzty, komunie, przyjęcia urodzinowe, rocznicowe okolicznościowe, uroczystości żałobne, wynajmowane przez podmioty w celu zorganizowania imprez z biletami wstępu i innych (np. zabawa sylwestrowa, zabawa andrzejkowa, impreza karnawałowa, itp.), wynajmowane na inne cele, m.in. spotkania pokazy, prezentacje, kursy szkolenia.

Odpłatność za wynajem świetlicy będzie stanowił dochód Gminy …. Koszty mediów rozliczane będą według wskazań licznika. Opłaty za najem uiszcza się w terminie 14 dni od daty wystawienia faktury VAT przez Wynajmującego. W przypadku zawarcia umowy o najem świetlicy najemca uiszcza zadatek w wysokości 30% należnej opłaty za najem świetlicy.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków bieżących związanych z funkcjonowaniem i utrzymaniem świetlic przy zastosowaniu tzw. prewspółczynnika VAT właściwego dla Urzędu Gminy.

Jak wskazano na wstępie, podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. Zasada ta wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które są wykorzystywane do wykonywania czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Odnosząc się do zakupów towarów i usług związanych z funkcjonowaniem i utrzymaniem świetlic wiejskich w Gminie …, należy zauważyć, że – jak wynika z treści wniosku – świetlice mogą być udostępniane przez Gminę nieodpłatne na cele „gminne”, a także mogą być przedmiotem odpłatnego udostępniania przez Gminę na rzecz osób fizycznych/osób prawnych. Tym samym Świetlice wykorzystywane będą do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług oraz do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, tzn. do celów prowadzonej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych, jak również do celów statutowych czyli innych niż działalność gospodarcza. Dodatkowo Gmina wskazała, że sposób wykorzystywania świetlic będzie uzależniony od zapotrzebowania na obie formy ich udostępnienia czyli, że w danym miesiącu może się zdarzyć, że dany obiekt będzie udostępniony w określonej części odpłatnie i nieodpłatnie lub też wyłącznie odpłatnie bądź też wyłącznie nieodpłatnie (w zależności od zapotrzebowania na daną formę). Powyższe oznacza, że w momencie ponoszenia wydatków na bieżące utrzymanie Świetlic Gmina nie będzie w stanie określić zakresu/podziału, w jakim Świetlice będą następnie udostępniane odpłatnie, a w jakim nieodpłatnie. Gmina nie widzi ponadto możliwości alokowania ponoszonych wydatków na utrzymanie Świetlic do konkretnego rodzaju działalności tj. podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT oraz celów innych niż działalność gospodarcza, ponieważ wydatki te mają co do zasady ogólny charakter i muszą być ponoszone bez względu na sposób wykorzystania Świetlic, w celu zapewnienia możliwości korzystania z obiektów.

Należy zauważyć, że obowiązkiem Gminy jest przypisanie konkretnych wydatków do określonego rodzaju sprzedaży, z którymi wydatki te są związane. Wnioskodawca ma zatem obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. alokacji podatku. W konsekwencji, z tytułu zakupów, które można przyporządkować wyłącznie do czynności opodatkowanych, Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego. Natomiast w odniesieniu do zakupów, które w całości będą służyły czynnościom niepodlegającym opodatkowaniu, Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia.

Z kolei w odniesieniu do tych zakupów, które wykorzystywane będą zarówno do celów prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej (czynności opodatkowane podatkiem VAT) oraz do celów innych niż działalność gospodarcza (czynności niepodlegające opodatkowaniu), a Wnioskodawca nie będzie w stanie ich powiązać z konkretnymi kategoriami działalności, zastosowanie znajdą przepisy art. 86 ust. 2a i następne ustawy oraz rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników.

Powołane przypisy art. 86 ust. 2a i następne ustawy oraz ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. mają bowiem zastosowanie wyłącznie do sytuacji, w której nabywane towary i usługi, wykorzystywane są zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, w sytuacji gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.

Podsumowując należy stwierdzić, że skoro – jak wynika z okoliczności sprawy – poniesione wydatki związane z funkcjonowanie i utrzymaniem świetlic będą wykorzystywane zarówno do celów prowadzonej działalności gospodarczej – do czynności opodatkowanych, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza i Wnioskodawca nie będzie miał możliwości przyporządkowania wydatków w całości do działalności gospodarczej, to Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do częściowego odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących ww. wydatki, przy zastosowaniu wskaźnika proporcji obliczonego dla urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego, zgodnie z wzorem określonym w § 3 ust. 2 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r.

Przy czym, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony, będzie przysługiwało pod warunkiem niewystąpienia przesłanek negatywnych określonych w art. 88 ustawy.

Tym samym oceniając stanowisko Wnioskodawcy należało uznać je za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Jednocześnie podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach zdarzenia przyszłego podanego przez Wnioskodawcę. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego zdarzenia przyszłego.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem Organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin