Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT3.4011.518.2020.3.AWO
z 5 listopada 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 2 września 2020 r. (data wpływu 8 września 2020 r.), uzupełnionym w dniu 26 października 2020 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wycofania nieruchomości z majątku Spółki jawnej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 września 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 26 października 2020 r., o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie skutków podatkowych wycofania nieruchomości z majątku Spółki jawnej.

We wniosku tym, po uzupełnieniu, przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, wspólnikiem … spółka jawna z siedzibą w …, przy ulicy …., …. , posiadającej NIP: … , REGON: … , wpisanej do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego prowadzonego przez Sąd Rejonowy w …, … Wydział Gospodarczy Krajowego Rejestru Sądowego pod numerem KRS: … (dalej jako: „Spółka”) i ma miejsce zamieszkania na terenie Rzeczypospolitej Polskiej, w związku z czym podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Wnioskodawca jest wspólnikiem Spółki i posiada 50% prawa do udziału w jej zysku. Spółka jawna prowadzi działalność gospodarczą od 1996 r., a jej głównym przedmiotem działalności jest wykonywanie … .

Spółka nabyła na podstawie aktu notarialnego nieruchomości:

• w 2006 r. ˗ nieruchomość zabudowaną położoną w …, obręb …, księga wieczysta numer …, przy ulicy … w …, oznaczona w ewidencji jako działka … o powierzchni … arów … m2 oraz działka … o powierzchni … arów … m2. Przy zakupie Spółka częściowo odliczyła VAT. Nieruchomość jest całkowicie zamortyzowana oraz była wykorzystywana do działalności gospodarczej. Początkowo prowadzono na niej działalność usługowo˗produkcyjną, obecnie jest w całości wynajmowana w ramach działalności gospodarczej. Spółka, w której Wnioskodawca jest Wspólnikiem osiąga przychody również z wynajmu innych nieruchomości.
• w 1999 r. ˗ nieruchomość położoną w …., w obrębie …, oznaczona jako działka …, o powierzchni … arów ... m2, zabudowana budynkiem mieszkalnym oraz budynkami gospodarczymi. Transakcja według aktu notarialnego podlegała zwolnieniu od podatku VAT.

Obecnie planowane jest wycofanie nieruchomości z ewidencji środków trwałych i majątku Spółki jawnej i ich nieodpłatne przekazanie na potrzeby własne wspólników, proporcjonalnie do udziału każdego ze wspólników w zysku spółki jawnej.

Nieruchomości zostaną przekazane do majątku prywatnego Wnioskodawcy i Jego Wspólnika po 50%, tj. w części odpowiadającej ich udziałom w zysku spółki jawnej. Wycofanie nieruchomości z majątku Spółki jawnej nie będzie dokonywane odpłatnie i nie będzie dokonywane tytułem wypłaty z zysku w tej Spółce. W wyniku tej czynności prawnej wkłady Wspólników w Spółce jawnej nie ulegną obniżeniu. Przeniesienie nieruchomości do majątku Wspólników nastąpi na podstawie uchwały Wspólników ˗ w formie aktu notarialnego. Wykonanie uchwały nastąpi przez zawarcie umowy (w formie aktu notarialnego) o nieodpłatne przekazanie Wspólnikom, proporcjonalnie do udziału każdego ze Wspólników w zysku Spółki jawnej.

Umowa o której mowa powyżej, nie będzie umową darowizny, ani umową zniesienia współwłasności w rozumieniu przepisów ustawy Kodeks cywilny, będzie umową nienazwaną, zawierającą oświadczenia:

• Spółki jawnej o przeniesieniu nieodpłatnie na Wspólników własności składników majątku w części proporcjonalnej do udziału każdego Wspólnika w zyskach Spółki jawnej oraz Wspólników o ich przyjęciu,
• przeniesienie na Wspólników wskazanej (powinno być: „wskazanych” ˗ kwestia wyjaśniona w złożonym uzupełnieniu wniosku ˗ przypis tutejszego organu) nieruchomości nastąpi na potrzeby własne wspólników,
• Spółka jawna nie uzyska żadnych korzyści majątkowych z tytułu dokonania czynności przeniesienia wskazanych składników majątku,
• przekazanie składników majątku nie będzie stanowiło wycofania wkładu w rozumieniu ustawy Kodeks spółek handlowych.

W zależności od woli najemców, umowy najmu będą kontynuowane przez Wnioskodawcę i Jego Wspólnika, jednak już nie w ramach działalności gospodarczej prowadzonej w ramach Spółki jawnej, ale w ramach wynajmu prywatnego.

Wnioskodawca nie będzie profesjonalnie zarządzał nieruchomością. Chce z nieruchomości mieć dodatkowe źródło dochodu, jednak nie musi osiągać takich dochodów z działalności gospodarczej.

W złożonym dnia 28 października 2020 r. uzupełnieniu Wnioskodawca:

• wskazał formę opodatkowania prowadzonej działalności gospodarczej ˗ podatek dochodowy – liniowy 19%, według art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
  
• wyjaśnił kwestię związaną z wartością otrzymanych nieruchomości (przez wzgląd na zawarte we własnym stanowisku Wnioskodawcy wskazanie: „przysługująca Wnioskodawcy część nieruchomości zostanie przekazana do Jego majątku, w związku z czym stanie się on jedynym właścicielem nieruchomości” niezbędne było doprecyzowanie, czy w wyniku planowanego przekazania (wycofania z działalności gospodarczej) wskazanych we wniosku nieruchomości Wnioskodawca otrzyma ich wartość pozostającą w proporcji do posiadanego udziału, czy też powyżej tej wartości) ˗ Wnioskodawca podał, że wartość otrzymanej nieruchomości będzie odpowiadać wartości udziałów, tj. wspólnicy po 50% uczestniczą w zyskach oraz stratach Spółki i w takiej proporcji otrzymają udziały w nieruchomości,
  
• potwierdził przedmiot wycofania/przekazania na potrzeby własne Wspólników (z uwagi na niespójności wynikające z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego) ˗ wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą obu nieruchomości, tj. nieruchomości zabudowanej położonej w …, obręb …, numer księgi wieczystej … oraz nieruchomości położonej w …, obręb ..., działka numer …,
  
• wskazał, że w planach Wspólników nie ma na razie likwidacji działalności Spółki jawnej, ani wystąpienia Wspólnika. Planowane jest jedynie przesunięcie dwóch nieruchomości do majątków prywatnych Wspólników, niezwiązanych z działalnością gospodarczą.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku).

Czy od czynności opisanej we wniosku, polegającej na nieodpłatnym przekazaniu Wnioskodawcy 50% nieruchomości ze Spółki jawnej, powstanie u Wspólnika przychód w podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z jej otrzymaniem lub powstanie przychód z tytułu przekazania 50% nieruchomości ze Spółki?

Przedstawiając własne stanowisko, Wnioskodawca wskazał, że w sytuacji, gdy przekazanie wskazanych we wniosku nieruchomości, będących składnikami majątku spółki, do majątku osobistego wspólnika będzie miało charakter nieodpłatny, nie będzie stanowiło wypłaty z zysku, zaś wkład Wnioskodawcy w związku z tą czynnością nie ulegnie obniżeniu, wówczas po stronie Wnioskodawcy, jako Wspólnika Spółki jawnej nie powstaną skutki podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca zaznaczył, że wprawdzie jest to czynność przekazania majątku Spółki do majątku osobistego Wspólnika, jednak istotnym jest, że przesunięciu nie towarzyszy odpłatność.

Wnioskodawca podkreślił, że w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych brak jest przepisów szczególnych dotyczących skutków podatkowych nieodpłatnego wycofania nieruchomości ze spółki osobowej do wspólników. W związku z tym ˗ w ocenie Wnioskodawcy ˗ należy oprzeć się na zasadach ogólnych opodatkowania przychodów, tj. art. 14 ust. 1 oraz ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 wskazanej ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Stosownie do treści art. 14 ust. 2 pkt 1 wyżej przywołanej ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:

1. środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1500 zł,
3. składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,
4. składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych

˗ wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Wnioskodawca podał, że w myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2, nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)˗c) ˗ przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Zgodnie z art. 10 ust. 2 pkt 3 tej ustawy, przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Wnioskodawca stwierdził, że związku z powyżej przytoczoną treścią przepisów, przychodami z działalności gospodarczej są zarówno przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku używanych aktualnie w działalności (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych wymienionych w art. 14 ust. 2c wskazanej wyżej ustawy), jak i przychody uzyskane ze sprzedaży tych składników majątku, które zostały wycofane z działalności a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Wnioskodawca podkreślił, że we wskazanych wyżej przepisach mowa jest o tym, że przychodem z działalności gospodarczej są między innymi przychody z odpłatnego zbycia składników majątku. Zdaniem Wnioskodawcy, oznacza to, że do powstania przychodu niezbędne jest zaistnienie dwóch przesłanek łącznie, czyli musi dojść do zbycia, a zbycie powinno być odpłatne.

Wnioskodawca podał, że ze stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca i pozostali Wspólnicy Spółki jawnej zamierzają wycofać nieruchomości z ewidencji środków trwałych. Czynność ta zostanie udokumentowana uchwałą wspólników oraz umową. Przysługująca Wnioskodawcy część nieruchomości zostanie przekazana do Jego majątku, w związku z czym stanie się On jedynym właścicielem nieruchomości (kwestia wartości otrzymanych nieruchomości doprecyzowana w uzupełnieniu przedmiotowego wniosku ˗ wtrącenie tutejszego organu). Wycofanie nie będzie dokonywane odpłatnie i nie będzie dokonywane w ramach wypłaty z zysku.

Wnioskodawca uważa, że w przypadku wycofania nieruchomości ze spółki osobowej do majątków osobistych Wspólników, wprawdzie mamy do czynienia ze zbyciem wymienionych w stanie faktycznym składników majątku, jednak wyżej wskazane przepisy nie znajdują zastosowania, gdyż brak jest drugiej przesłanki ˗ odpłatności. Pomimo, że Spółka zbywa składniki majątku na rzecz Wspólników, nie uzyskuje w zamian żadnych korzyści majątkowych, zatem czynność ta nie ma charakteru odpłatnego.

W kwestii dotyczącej otrzymania części nieruchomości ze Spółki przez Wspólnika, Wnioskodawca twierdzi, że nie uzyska przysporzenia majątkowego, a co za tym idzie nie powstanie u Niego przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wartość nieruchomości otrzymanej przez Wnioskodawcę będzie bowiem odpowiadała Jego udziałowi w Spółce. Nieodpłatne przekazanie nieruchomości z majątku spółki do Wspólników nie będzie również przychodem z nieodpłatnych świadczeń. W związku z tym, że nieruchomości trafią do obydwu Wspólników i wartość nieruchomości otrzymanych przez każdego ze Wspólników będzie mieścić się w przysługującym mu udziale w zysku, czynność ta pozostanie neutralna podatkowo.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca stwierdził, że czynność wycofania nieruchomości z działalności gospodarczej i nieodpłatnego przekazania jej na potrzeby prywatne (osobiste) nie będzie rodziła dla Wnioskodawcy, jako wspólnika Spółki jawnej, skutków podatkowych w podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, wycofanie nieruchomości do majątku prywatnego nie będzie skutkować po stronie Wnioskodawcy powstaniem obowiązku podatkowego na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 § 2 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1526, z późn. zm.) spółkami handlowymi są: spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa, spółka komandytowo˗akcyjna, spółka z ograniczoną odpowiedzialnością i spółka akcyjna.

W myśl art. 4 § 1 pkt 1 wskazanej wyżej ustawy, spółka osobowa to spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa i spółka komandytowo˗akcyjna.

Stosownie do treści art. 8 § 1 Kodeksu spółek handlowych, spółka osobowa może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana. Spółka osobowa prowadzi przedsiębiorstwo pod własną firmą (art. 8 § 2 cytowanej ustawy).

Spółką jawną jest spółka osobowa, która prowadzi przedsiębiorstwo pod własną firmą, a nie jest inną spółką handlową (art. 22 § 1 Kodeksu spółek handlowych).

Spółka jawna może zatem posiadać własny majątek, który jest odrębny od majątków osobistych jej wspólników. Majątek spółki stanowi wszelkie mienie wniesione jako wkład lub nabyte przez spółkę w czasie jej istnienia (art. 28 Kodeksu spółek handlowych).

Stosownie do treści art. 51 Kodeksu spółek handlowych, każdy wspólnik ma prawo do równego udziału w zyskach i uczestniczy w stratach w tym samym stosunku bez względu na rodzaj i wartość wkładu. Określony w umowie spółki udział wspólnika w zysku odnosi się, w razie wątpliwości, także do jego udziału w stratach. Umowa spółki może zwolnić wspólnika od udziału w stratach. Natomiast w myśl art. 52 § 1 cytowanej ustawy wspólnik może żądać podziału i wypłaty całości zysku z końcem każdego roku obrotowego.

Ze względu na to, że spółka jawna jest osobową spółką prawa handlowego i tym samym nie posiada osobowości prawnej – z punktu widzenia prawa podatkowego – podatnikami podatku dochodowego od osób fizycznych są poszczególni wspólnicy tej spółki.

Zgodnie z art. 5a pkt 26 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.), ilekroć w ustawie jest mowa o spółce niebędącej osobą prawną – oznacza to spółkę inną niż w pkt 28.

Stosownie do treści art. 5a pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o spółce – oznacza to:

1. spółkę posiadającą osobowość prawną, w tym także spółkę zawiązaną na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 2157/2001 z dnia 8 października 2001 r. w sprawie statutu spółki europejskiej (SE) (Dz. Urz. WE L 294 z 10.11.2001, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 6, t. 4, str. 251),
2. spółkę kapitałową w organizacji,
3. spółkę komandytowo˗akcyjną mającą siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
4. spółkę niemającą osobowości prawnej mającą siedzibę lub zarząd w innym państwie, jeżeli zgodnie z przepisami prawa podatkowego tego innego państwa jest traktowana jak osoba prawna i podlega w tym państwie opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania.

Natomiast na podstawie art. 5b ust. 2 wskazanej wyżej ustawy, jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niebędąca osobą prawną, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3.

W myśl art. 8 ust. 1 przywołanej wyżej ustawy, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe. Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat (art. 8 ust. 2 pkt 1 tej ustawy).

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Powyższy przepis ustanawia generalną zasadę opodatkowania podatkiem dochodowym, zgodnie z którą opodatkowaniu tym podatkiem podlegają wszelkie uzyskane przez podatnika w danym roku korzyści majątkowe, z wyjątkiem tych, które na mocy ustawy wyłączone zostały z tego opodatkowania (np. poprzez wprowadzenie ustawowego zwolnienia z opodatkowania, czy też zaniechanie poboru podatku).

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawierają specyfikację źródeł przychodów, na podstawie których następuje przypisanie konkretnego przychodu do źródła przychodu. Przypisanie do konkretnego źródła przychodów jest istotne, ponieważ w zależności od ustalenia źródła przychodów, dla tego przychodu powstają dalsze skutki podatkowe prowadzące do obliczenia uzyskanego dochodu lub poniesionej straty w danym okresie rozliczeniowym.

I tak, stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 3 omawianej ustawy, źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera przepisów odnoszących się do czynności przekazania majątku pomiędzy spółką niemającą osobowości prawnej a jej wspólnikami na podstawie uchwały o nieodpłatnym przekazaniu tego majątku wspólnikowi.

Ustawa ta zawiera natomiast przepis ogólny, tj. art. 14 ust. 2 pkt 1, zgodnie z którym, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:

1. środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
   
2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1500 zł,
   
3. składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,
   
4. składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych

• wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio;

W przepisie tym mowa jest o przychodzie z „odpłatnego zbycia” składników majątku związanego z działalnością gospodarczą. O powstaniu przychodu decydują więc dwie przesłanki, które muszą zaistnieć łącznie. Musi dojść do zbycia, które powinno być odpłatne.

W przypadku nieodpłatnego przekazania nieruchomości przez spółkę jawną do majątków jej wspólników, niewątpliwie dochodzi do zbycia nieruchomości przez spółkę. W wyniku tej czynności dochodzi bowiem do przeniesienia praw własności nieruchomości ze spółki (posiadającej odrębny majątek) na rzecz jej wspólników. Stosownie do zawartego we wniosku wskazania, przeniesienie nieruchomości do majątków Wspólników nastąpi na podstawie uchwały Wspólników. Wykonanie uchwały nastąpi poprzez zawarcie umowy w formie aktu notarialnego o nieodpłatne przekazanie Wspólnikom ˗ proporcjonalnie do udziału każdego z Nich w zysku Spółki jawnej ˗ własności opisanych składników majątku Spółki. Przedmiotowa umowa zawierać będzie oświadczenie dotyczące m.in. tego, że Spółka jawna nie uzyska żadnych korzyści majątkowych z tytułu dokonania czynności przeniesienia wskazanych we wniosku składników majątku.

Oznacza to, że w przypadku nieodpłatnego przeniesienia składników majątku spółki na jej wspólników, czynność ta, jako niewiążąca się z jakąkolwiek korzyścią majątkową na rzecz spółki, nie stanowi odpłatnego zbycia składników majątku.

W związku z tym, skoro zgodnie z przytoczonym wyżej art. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochodami podlegającymi opodatkowaniu u wspólnika spółki jawnej są ˗ co do zasady ˗ przysporzenia uzyskane przez tę spółkę w wyniku dokonanych przez nią czynności, należy uznać, że wycofanie nieruchomości z majątku Spółki do majątku Wnioskodawcy ˗ jako następujące w ramach nieodpłatnej czynności ˗ nie będzie skutkowało powstaniem u Wnioskodawcy przychodu z tytułu odpłatnego zbycia.

W niniejszej sprawie należy również wskazać, ze stosownie do treści art. 14 ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem z działalności gospodarczej jest wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczonych zgodnie z art. 11 ust. 2˗2b, z zastrzeżeniem ust. 2g i art. 21 ust. 1 pkt 125 i 125a.

Zgodnie z art. 11 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem art. ust. 2c oraz art. 12 ust. 2˗2c, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

Stosownie do treści art. 11 ust. 2a wskazanej wyżej ustawy, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

1. jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia ˗ według cen stosowanych wobec innych odbiorców;
2. jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione ˗ według cen zakupu;
3. jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku ˗ według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku;
4. w pozostałych przypadkach ˗ na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.

Jeżeli świadczenia są częściowo odpłatne, przychodem podatnika jest różnica pomiędzy wartością tych świadczeń, ustaloną według zasad określonych w ust. 2 lub 2a, a odpłatnością ponoszoną przez podatnika (art. 11 ust. 2b cytowanej ustawy).

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych zaliczając nieodpłatne świadczenie do czynników kształtujących podstawę opodatkowania, nie precyzuje, co należy rozumieć przez „nieodpłatne świadczenie”. Zgodnie z wykładnią gramatyczną, odpłacać to „oddawać komuś coś w zamian”, odpłatny zaś to „taki za który się płaci, wymagający zapłacenia, zwrot kosztów” (Nowy Słownik Języka Polskiego PWN, Warszawa 2002). Nieodpłatny to niewymagający opłaty. Zgodnie z ugruntowanym poglądem, po raz pierwszy sformułowanym w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 28 stycznia 2000 r., sygn. akt I SA/Gd 2285/98, a potem w uchwale siedmiu sędziów NSA z 18 listopada 2002 r., sygn. akt FPS 9/02 i w uchwale składu siedmiu sędziów NSA z 16 października 2006 r, sygn. akt II FPS 1/06, pojęcie to obejmuje wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Nieodpłatnym świadczeniem jest zatem uzyskana przez podatnika wymierna korzyść majątkowa niezwiązana z poniesieniem wydatków, powstaniem kosztów, z obowiązkiem uiszczenia wynagrodzenia lub inną formą ekwiwalentu. Nieodpłatne świadczenie ma miejsce, gdy świadczeniu jednego z podmiotów nie towarzyszy świadczenie drugostronne, co w konsekwencji wyraża się w zaistnieniu stanu, w którym po stronie przyjmującego dochodzi do zwiększenia aktywów bądź zmniejszenia pasywów. Świadczenia otrzymującego, aby podlegały opodatkowaniu, muszą zatem prowadzić do pojawienia się po stronie podmiotu je otrzymującego przychodu, czyli korzyści majątkowej, która może wystąpić w dwóch postaciach: prowadzi do powiększenia aktywów, co jest zwykłym skutkiem wypłaty pieniędzy, albo do zaoszczędzenia wydatków, co może być następstwem świadczenia rzeczowego lub w formie usługi. W wyniku takiego świadczenia w majątku podmiotu otrzymującego nie pojawia się wprawdzie realny dochód (w znaczeniu ekonomicznym), ale ponieważ znaczenie dochodu na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest szersze, zaoszczędzenie wydatków musi być traktowane na równi z przyrostem majątku.

Najbardziej istotną ˗ dla pojęcia nieodpłatnego świadczenia ˗ jest przesłanka dotycząca ekwiwalentności, która pozwala na stwierdzenie, kiedy mamy do czynienia ze świadczeniem nieodpłatnym. Tylko świadczenia nieekwiwalentne mogą stanowić ˗ po stronie otrzymującego ˗ przychód podatkowy. Ekwiwalentność, która wyłącza możliwość powstania przychodu podatkowego z tytułu nieodpłatnego przysporzenia, oznacza wystąpienie świadczenia wzajemnego. Ekwiwalentność nie może wystąpić ani w momencie dokonywania świadczenia, ani w jakimkolwiek innym momencie w przyszłości. Jeżeli bowiem występuje ekwiwalent, jest też korzyść po drugiej stronie, a więc wyłączona jest możliwość uznania danego świadczenia za nieodpłatne. Przysporzenie w majątku podatnika musi mieć dla niego pewną wartość, którą można wyrazić w wymiarze finansowym. Innymi słowy, ważne jest aby świadczenie otrzymane bez wynagrodzenia było dla otrzymującego wartościowe. Świadczenie nieodpłatne będące przychodem podatkowym powinno wynikać z dwustronnego stosunku, tzn. powinien istnieć możliwy do identyfikacji podmiot świadczący oraz podmiot otrzymujący. Wynika to wprost z brzmienia ustawy, która mówi o świadczeniu, a nie o przysporzeniu. Zgodnie z definicją słownikową „świadczenie” oznacza obowiązek wykonania lub przekazania czegoś na czyjąś rzecz.

Z przytoczonych wyżej rozważań wynika, że wyłącznie w przypadku, gdy wspólnik otrzyma nieruchomości wycofane z majątku spółki do majątku prywatnego o wartości wyższej niż jego udział w spółce (a zatem nieekwiwalentne), wówczas powstanie dla niego przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (przychód odpowiadający wartości nadwyżki ponad jego udział w spółce). Jak zauważył Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 8 stycznia 2013 r., sygn. akt II FSK 1019/11: „Spółki osobowe na mocy art. 8 k.s.h. mogą być podmiotem stosunku prawnego”. W rezultacie nastąpi świadczenie z majątku spółki jawnej do majątku wspólnika. Natomiast nie powstanie przychód dla wspólnika, jeżeli wartość nieruchomości otrzymanych przez niego będą miały wartość odpowiadającą (nieprzekraczającą) jego udziałowi w spółce.

Biorąc zatem pod uwagę przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego należy więc stwierdzić, że planowane nieodpłatne przekazanie udziału w wysokości 50% prawa własności wskazanych nieruchomości ˗ z majątku Spółki jawnej do majątku prywatnego Wnioskodawcy, tj. proporcjonalnie do udziału Wnioskodawcy w zyskach/stratach Spółki jawnej, nie dokonywane tytułem wypłaty z zysku i nie skutkujące obniżeniem wkładów w Spółce jawnej ˗ nie spowoduje powstania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia udziału w tych nieruchomościach w podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ nie będzie związane z jakimkolwiek przysporzeniem dla Spółki. Nieodpłatne przekazanie udziału w środkach trwałych Spółki na potrzeby własne jej Wspólnika ˗ do Jego majątku prywatnego ˗ nie może być traktowane jako przychód z tytułu odpłatnego zbycia udziału w tych składników przez Spółkę, ponieważ w opisanym zdarzeniu przyszłym udział we własności nieruchomości będzie przekazany nieodpłatnie, w drodze umowy nienazwanej (niebędącą umową darowizny, ani umową zniesienia współwłasności w rozumieniu przepisów kodeksu cywilnego) zawierającej określone (wskazane w treści opisanego zdarzenia przyszłego) oświadczenia. W związku z powyższym zasadne jest również przyjęcie, że nieodpłatne przekazanie Wnioskodawcy (Wspólnikowi Spółki) udziału w opisanych nieruchomościach ˗ w wyniku wycofania ich ze Spółki ˗ nie spowoduje powstania przychodu po Jego stronie.

Z powyższych względów stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Końcowo zaznacza się również, że wydana interpretacja koncentruje się wyłącznie na skutkach podatkowych powstałych w związku z planowanym wycofaniem (wskazanych w treści wniosku) nieruchomości z majątku Spółki jawnej. Kwestie związane z najmem (w tym jego kwalifikacja) nie stanowią przedmiotu tego rozstrzygnięcia.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem
faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym
wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej). Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko˗Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy) Jednocześnie, zgodnie z art. 57a Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.