Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT2.4011.651.2020.1.MD
z 6 listopada 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a pkt 1, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 2 września 2020 r. (data wpływu 8 września 2020 r.), uzupełnionym w dniu 24 września 2020 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 września 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 24 września 2020 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni w 1999 r. razem z mężem kupili działkę budowlaną własnościową z własnych środków, do ich wspólnego majątku (była wspólność majątkowa) – akt notarialny Rep. A (…). Na przedmiotowej działce Wnioskodawczyni wraz z mężem wybudowali dom oraz garaż wolnostojący. Zgodę na użytkowanie domu oraz garażu otrzymali w 2008 r. (nr księgi wieczystej …).

W czerwcu 2018 r. nastąpił zgon męża Wnioskodawczyni. W lipcu 2018 r. zostało przeprowadzone postępowanie spadkowe w kancelarii notarialnej, w której sporządzono akt poświadczenia dziedziczenia Rep. A (…). Spadek po mężu nabyła Wnioskodawczyni, jako żona, oraz dwie ich córki. Każda z nich w 1/3 części – wprost. Do zgonu męża Wnioskodawczyni wraz z nim byli właścicielami na prawach wspólności ustawowej:

• przedmiotowej nieruchomości zabudowanej – działki budowlanej, którą Wnioskodawczyni chce sprzedać,
• odrębnej nieruchomości – lokalu mieszkalnego własnościowego zakupionego w 2016 r.,
• środków pieniężnych zgromadzonych przez nich na rachunkach bankowych.

Przedstawione składniki majątku Wnioskodawczyni wraz z mężem nabyli z własnych wypracowanych środków pieniężnych, będąc w długoletnim związku małżeńskim. Wszystkie ww. składniki weszły w skład masy spadkowej i były przedmiotem postępowania spadkowego. W skład spadku weszły:

• wynoszący 1/2 części udział w prawie własności zabudowanej nieruchomości – działki budowlanej,
• 1/2 części udziału w prawie własności stanowiącego odrębną nieruchomość własnościowego lokalu mieszkalnego,
• połowa środków pieniężnych zgromadzonych na rachunkach bankowych.

Po śmierci męża, będąc stanu wolnego, przysługujące Wnioskodawczyni udziały w przedmiotowych prawach nabyła pierwotnie pozostając w związku małżeńskim – do ich majątku objętego wspólnością ustawową, a następnie w drodze dziedziczenia po zmarłym mężu w 2018 r. Dwie córki Wnioskodawczyni, pozostając w związkach małżeńskich przysługujące im udziały w przedmiotowych prawach nabyły pozostając w tych związkach, w drodze dziedziczenia po zmarłym ojcu. W związku z czym ich udziały weszły w skład ich majątków osobistych, gdyż nie zawierały żadnych umów majątkowych małżeńskich z mężami. Przedmiotowe prawa były wolne od wszelkich obciążeń osób trzecich.

W sierpniu 2018 r. Wnioskodawczyni wraz z córkami uzyskały zaświadczenia od urzędu skarbowego stwierdzające, że podatek od spadków i darowizn z tytułu dziedziczenia nie należy się, gdyż zastosowano zwolnienie od podatku w trybie art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Następnie został przeprowadzony dział spadku (akt notarialny Rep. A …). Na podstawie umowy o dział spadku dwie córki Wnioskodawczyni przekazały jej cały swój spadek po zmarłym ojcu. Na podstawie powyższej umowy przeszły na Wnioskodawczynię wszelkie korzyści i ciężary związane z nabytymi prawami. Wnioskodawczyni oraz jej córki mocą umowy o dział spadku dokonały działu spadku po zmarłym mężu i ojcu w ten sposób, że 1/2 część udziału przedmiotowych składników majątku nabyła Wnioskodawczyni na wyłączność. Została określona wartość kwotowa majątku podlegającego działowi, przy czym Wnioskodawczyni wraz z córkami oświadczyły, że przy prowadzonym postępowaniu spadkowym z tytułu dokonanego działu spadku po zmarłym mężu i ojcu nie czynią względem siebie żadnych spłat i dopłat pieniężnych. Wnioskodawczyni wraz z córkami oświadczyły, że powyższe prawa wyczerpują całość majątku spadkowego. Jednocześnie Wnioskodawczyni oświadczyła, że jest w posiadaniu przedmiotów umowy i jednocześnie przeszły na nią wszelkie korzyści i ciężary związane z nabytymi prawami. Wnioskodawczyni została jedyną właścicielką spadku po jej zmarłym mężu.

Obecnie, jako jedyna właścicielka domu i garażu, przygotowuje się do prywatnej sprzedaży tej nieruchomości. Sprzedaż nie nastąpi w wykonaniu działalności gospodarczej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawczyni zapłaci podatek dochodowy od sprzedaży nieruchomości?

Wnioskodawczyni uważa, że nie powinna zapłacić podatku od sprzedaży przedmiotowej zabudowanej nieruchomości – działki budowlanej (zabudowanej domem i garażem wolnostojącym).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

• jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Na podstawie art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.

Stosownie do treści art. 10 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku odpłatnego zbycia po ustaniu wspólności majątkowej małżeńskiej, nabytych do majątku wspólnego małżonków lub wybudowanych w trakcie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej nieruchomości lub nabytych do majątku wspólnego małżonków praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie do majątku wspólnego małżonków lub ich wybudowanie w trakcie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej.

Natomiast w myśl art. 10 ust. 7 powołanej ustawy, nie stanowi nabycia albo odpłatnego zbycia, o których mowa w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, odpowiednio nabycie albo odpłatne zbycie, w drodze działu spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, do wysokości przysługującego podatnikowi udziału w spadku.

Według art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c podatek dochodowy wynosi 19 % podstawy obliczenia podatku.

Art. 30e ust. 2 powołanej ustawy stanowi, że podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Z art. 30e ust. 4 cytowanej ustawy wynika, że po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.

Natomiast zgodnie z art. 45 ust. 1 przywołanej ustawy, podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie od dnia 15 lutego do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym. Zeznanie złożone przed początkiem terminu uznaje się za złożone w dniu 15 lutego roku następującego po roku podatkowym.

Stosownie zaś do art. 45 ust. 1a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w terminie określonym w ust. 1 podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym odrębne zeznania, według ustalonych wzorów, o wysokości osiągniętego w roku podatkowym dochodu (poniesionej straty) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30e.

W świetle art. 45 ust. 4 pkt 4 ww. ustawy, przed upływem terminu określonego na złożenie zeznania podatnicy są obowiązani wpłacić należny podatek wynikający z zeznania, o którym mowa w ust. 1a pkt 3.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni w 1999 r. razem z mężem kupili działkę budowlaną własnościową z własnych środków, do ich wspólnego majątku (była wspólność majątkowa) – akt notarialny Rep. A (…). Na przedmiotowej działce Wnioskodawczyni wraz z mężem wybudowali dom oraz garaż wolnostojący. Zgodę na użytkowanie domu oraz garażu otrzymali w 2008 r. (nr księgi wieczystej …). W czerwcu 2018 r. nastąpił zgon męża Wnioskodawczyni. W lipcu 2018 r. zostało przeprowadzone postępowanie spadkowe w kancelarii notarialnej, w której sporządzono akt poświadczenia dziedziczenia Rep. A (…). Spadek po mężu nabyła Wnioskodawczyni, jako żona, oraz dwie ich córki. Każda z nich w 1/3 części – wprost. Do zgonu męża Wnioskodawczyni wraz z nim byli właścicielami na prawach wspólności ustawowej:

• przedmiotowej nieruchomości zabudowanej – działki budowlanej, którą Wnioskodawczyni chce sprzedać,
• odrębnej nieruchomości – lokalu mieszkalnego własnościowego zakupionego w 2016 r.,
• środków pieniężnych zgromadzonych przez nich na rachunkach bankowych.

Przedstawione składniki majątku Wnioskodawczyni wraz z mężem nabyli z własnych wypracowanych środków pieniężnych, będąc w długoletnim związku małżeńskim. Wszystkie ww. składniki weszły w skład masy spadkowej i były przedmiotem postępowania spadkowego. W skład spadku weszły:

• wynoszący 1/2 części udział w prawie własności zabudowanej nieruchomości – działki budowlanej,
• 1/2 części udziału w prawie własności stanowiącego odrębną nieruchomość własnościowego lokalu mieszkalnego,
• połowa środków pieniężnych zgromadzonych na rachunkach bankowych.

Po śmierci męża, będąc stanu wolnego, przysługujące Wnioskodawczyni udziały w przedmiotowych prawach nabyła pierwotnie pozostając w związku małżeńskim – do ich majątku objętego wspólnością ustawową, a następnie w drodze dziedziczenia po zmarłym mężu w 2018 r. Dwie córki Wnioskodawczyni, pozostając w związkach małżeńskich przysługujące im udziały w przedmiotowych prawach nabyły pozostając w tych związkach, w drodze dziedziczenia po zmarłym ojcu. W związku z czym ich udziały weszły w skład ich majątków osobistych, gdyż nie zawierały żadnych umów majątkowych małżeńskich z mężami. Przedmiotowe prawa były wolne od wszelkich obciążeń osób trzecich. W sierpniu 2018 r. Wnioskodawczyni wraz z córkami uzyskały zaświadczenia od urzędu skarbowego stwierdzające, że podatek od spadków i darowizn z tytułu dziedziczenia nie należy się, gdyż zastosowano zwolnienie od podatku w trybie art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn. Następnie został przeprowadzony dział spadku (akt notarialny Rep. A …). Na podstawie umowy o dział spadku dwie córki Wnioskodawczyni przekazały jej cały swój spadek po zmarłym ojcu. Na podstawie powyższej umowy przeszły na Wnioskodawczynię wszelkie korzyści i ciężary związane z nabytymi prawami. Wnioskodawczyni oraz jej córki mocą umowy o dział spadku dokonały działu spadku po zmarłym mężu i ojcu w ten sposób, że 1/2 część udziału przedmiotowych składników majątku nabyła Wnioskodawczyni na wyłączność. Została określona wartość kwotowa majątku podlegającego działowi, przy czym Wnioskodawczyni wraz z córkami oświadczyły, że przy prowadzonym postępowaniu spadkowym z tytułu dokonanego działu spadku po zmarłym mężu i ojcu nie czynią względem siebie żadnych spłat i dopłat pieniężnych. Wnioskodawczyni wraz z córkami świadczyły, że powyższe prawa wyczerpują całość majątku spadkowego. Jednocześnie Wnioskodawczyni oświadczyła, że jest w posiadaniu przedmiotów umowy i jednocześnie przeszły na nią wszelkie korzyści i ciężary związane z nabytymi prawami. Wnioskodawczyni została jedyną właścicielką spadku po jej zmarłym mężu. Obecnie, jako jedyna właścicielka domu i garażu, przygotowuje się do prywatnej sprzedaży tej nieruchomości. Sprzedaż nie nastąpi w wykonaniu działalności gospodarczej.

W świetle art. 922 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r., poz. 1145) prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób stosownie do przepisów księgi niniejszej.

Według art. 924 i 925 ustawy Kodeks cywilny spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, a spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku.

Prawomocne postanowienie sądu o nabyciu spadku, czy też akt poświadczenia dziedziczenia sporządzony przez notariusza, potwierdza jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia. (art. 1025 § 1 ustawy Kodeks cywilny).

Z instytucją działu spadku mamy do czynienia w sytuacji, w której spadek przypada kilku spadkobiercom. Wskutek działu spadku poszczególni spadkobiercy stają się podmiotami wyłącznie uprawnionymi względem przyznanych im praw majątkowych, stanowiących do chwili działu przedmiot wspólności. Na skutek działu spadku następuje konkretyzacja składników masy spadkowej przypadających poszczególnym spadkobiercom.

Przepis art. 1035 Kodeksu cywilnego stanowi, że jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego oraz do działu spadku stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych z zachowaniem przepisów niniejszego tytułu. Dział spadku może nastąpić bądź na mocy umowy między wszystkimi spadkobiercami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek ze spadkobierców (art. 1037 § 1 Kodeksu cywilnego).

Biorąc pod uwagę kwestię nabycia nieruchomości do wspólności majątkowej małżeńskiej, należy odnieść się również do przepisów ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2019 r., poz. 2086).

Zgodnie z art. 31 § 1 cytowanej ustawy z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Przedmiotami majątkowymi w rozumieniu tego przepisu są wszelkie prawa majątkowe, zarówno bezwzględne (prawo własności rzeczy oraz inne prawa rzeczowe), jak i względne (np. przysługujące małżonkom wierzytelności).

Wspólność ustawowa obejmuje wszelkie przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich. Wspólność małżeńska została ukształtowana jako wspólność łączna. Charakteryzuje się ona tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą więc rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością ustawową. Obojgu małżonkom przysługuje pełne prawo do całości majątku wspólnego.

Zważywszy na tak ukształtowaną sytuację prawną małżonków objętych wspólnością ustawową, definitywne nabycie w czasie jej trwania nieruchomości oznacza nabycie przez każdego z małżonków tego prawa w całości, a nie w określonym ułamkowo udziale.

Mając na uwadze powyższe ustalenia oraz przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe należy stwierdzić, że z uwagi na panujący w małżeństwie Wnioskodawczyni ustrój małżeńskiej wspólności majątkowej nie można wyodrębnić udziałów, które Wnioskodawczyni oraz jej mąż posiadali w chwili nabycia własności działki budowlanej, na której wybudowali dom oraz garaż wolnostojący, wobec których otrzymali zgodę na użytkowanie w 2008 r. Z tego względu Wnioskodawczyni nie mogła ponownie nabyć udziału w przedmiotowym prawie, ani w drodze dziedziczenia, ani w drodze działu spadku. W związku z powyższym nabycie przez Wnioskodawczynię nieruchomości, stosownie do art. 10 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nastąpiło w 1999 r., tj. w momencie jej nabycia do majątku wspólnego małżonków. Z tej przyczyny odpłatne zbycie własności nieruchomości zabudowanej domem i garażem wolnostojącym nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, z uwagi na upływ pięcioletniego terminu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8
lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w X, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.