2020.11.05 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-3.4012.376.2020.1.NK
z 5 listopada 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 3 września 2020 r. (data wpływu 14 września 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktury dokumentującej modernizację świetlicy wiejskiej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 września 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktury dokumentującej modernizację świetlicy wiejskiej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Gmina (zwana dalej także Wnioskodawcą) jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT. Gmina wykonuje zadania, dla których została powołana, na podstawie przepisów ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U z 2020 r., poz. 713, zwanej dalej: „USG”), jest organem wykonującym zadania publiczne własne i zlecone z zakresu administracji rządowej nałożone ustawami. Zdecydowana większość tych zadań realizowana jest przez Gminę w ramach reżimu publicznoprawnego. Część czynności Gmina wykonuje na podstawie umów cywilnoprawnych i traktuje je jako podlegające regulacjom ustawy o VAT. Gmina z dniem 1 stycznia 2017 r. dokonała centralizacji rozliczeń podatku od towarów i usług, zwanego dalej podatkiem VAT, z podległymi jednostkami budżetowymi. Podległy Urząd Gminy jako jednostka budżetowa prowadzi w imieniu Gminy sprzedaż opodatkowaną, zwolnioną i niepodlagającą opodatkowaniu VAT. Zgodnie z treścią art. 7 ust. 1 pkt 9 USG, do zadań własnych Gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty, zadania te obejmują sprawy z zakresu kultury, w tym bibliotek gminnych i innych instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami. W celu realizacji wskazanego powyżej zadania Wnioskodawca wykorzystuje znajdujące się na terenie Gminy świetlice wiejskie. Na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 15 USG, do zadań Gminy należy także utrzymanie gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych.

Wnioskodawca wystąpił z wnioskiem o przyznanie pomocy na operację w ramach poddziałania „Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność” w ramach działania „wsparcie dla rozwoju lokalnego w ramach inicjatywy LEADER” objętego Programem w zakresie Rozwoju ogólnodostępnej i niekomercyjnej infrastruktury turystycznej lub rekreacyjnej lub kulturalnej. W wyniku realizacji operacji osiągnięty został następujący cel: Kształtowanie obszarów dla zaspokojenia potrzeb mieszkańców, sprzyjających nawiązaniu kontaktów społecznych ze względu na ich położenie oraz cechy funkcjonalno-przestrzenne dające możliwość spotkań mieszkańcom miejscowości X.

Na podstawie zawartej umowy Gminie została przyznana pomoc w wysokości do 63,63% poniesionych kosztów kwalifikowanych operacji. Wnioskodawca wskazuje ponadto, że ubiega się o dofinansowanie w kwocie brutto poprzez zaliczenie kosztów podatku VAT realizowanego zadania do kosztów kwalifikowanych projektu.

W związku z modernizacją świetlicy wiejskiej w X, zostały zrealizowane prace polegające na: rozbiórce obróbek blacharskich murów ogniowych – 4,60 m², rozebraniu kominów – 0,775 m³, rozebraniu więźby dachowej – ołacenia – 187,68 m², rozbiórki pokrycia dachowego z eternitu – 3,128 t., wymianie desek czołowych – 20,4 m, obsadzeniu wyciorów kominowych – 2 szt., wymurowaniu wieloprzewodowych kominów z cegły klinkierowej 15 warstw – 0,55 m³, wymurowaniu wieloprzewodowych kominów z cegły klinkierowej 6 warstw – 0,324 m³, położeniu foli na krokwiach – 202,66 m², ołaceniu połaci dachowych łatami 25x50 mm, ołaceniu połaci dachowych łatami 38x50 mm – 202,66 m², położeniu blacho dachówki z blachy powlekanej – dach o nachyleniu połaci 60% – 202,66 m², osadzeniu włazu szt. 1 – zgodnie z przedmiarem robót.

W zakresie prac przy realizacji zadania dokonano rozebrania rynien – 18,40 m, rozebrania rynien spustowych – 10,5 m, zamurowania otworów w szczycie – 1,76 m², odbicia tynków – 47,55 m², uzupełnienia tynków – 47,55 m², ocieplenia ścian płytami styropianowymi, zamocowania listew – 31,7 m, docieplenia ścian z betonu płytami styropianowymi frezowanymi o gr. 12 cm przy użyciu gotowej zaprawy klejącej – 111,52 m², przyklejenia warstwy siatki na ścianach szczytu i ubikacji – 56,12 m², dwukrotnie pomalowano farbami emulsyjnymi ściany świetlicy – 56,12 m², obsadzono kratki wentylacyjne – 4 szt., zamontowano rynny 18,5 m, zamontowano rury spustowe – 10,5 m, wykonano obróbki blacharskie z blachy powlekanej, parapety i szczyty - 4,90 m², wykonano cokół, ocieplono ściany styropianem, ułożono siatkę oraz wyrównano podłoże pod płytki ceramiczne – 9,51 m², wykonano opaski z płyt betonowych 35x35x5 – 14,595 m², położono obrzeże betonowe 20x60 – 41,70 m – zgodnie z przedmiarem robót.

Gmina nie planuje wynajmowania, wydzierżawiania lub przekazania świetlicy w inny sposób w celu osiągnięcia korzyści. Wskazane zadanie jest przedsięwzięciem niedochodowym, realizowanym wyłącznie w celach społeczno-kulturowych.

Gmina jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, posiadającym własny Numer Identyfikacji Podatkowej. Gmina składa deklaracje VAT-7 za miesięczne okresy rozliczeniowe.

Faktura dokumentująca wydatki poniesione na realizację Projektu objętego zakresem pytania została wystawiona na Gminę Y.

Gmina planuje wyłącznie nieodpłatne udostępnianie świetlicy na rzecz mieszkańców Gminy. W konsekwencji efekty realizacji Projektu będą wykorzystywane przez Gminę do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy Gminie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej modernizację świetlicy wiejskiej w X?

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z realizacją operacji polegającej na modernizacji świetlicy wiejskiej w X nie będzie uprawniony do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Gmina – na podstawie dyspozycji zawartej w art. 2 ust. 1 USG – wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Ponadto, zgodnie z art. 2 ust. 2 USG, Gmina została wyposażona w osobowość prawną. W myśl art. 6 USG, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Katalog zadań gminy został określony w art. 7 USG. Jednym z wymienionych zadań są sprawy z zakresu kultury, w tym bibliotek gminnych i innych instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami (art. 7 ust. 1 pkt 9 USG), a także utrzymanie gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych (art. 7 ust. 1 pkt 15 USG).

W przedmiotowej sprawie świetlica będzie służyła realizacji zadań nałożonych na Gminę przepisami ustawy. Jak zostało wskazane w opisie stanu faktycznego, świetlica ma stanowić miejsce spotkań oraz miejsce organizacji wydarzeń kulturalnych i integracyjnych. Wnioskodawca zamierza udostępniać świetlicę mieszkańcom Gminy wyłącznie bezpłatnie. Aktualnie Gmina nie planuje komercyjnego wykorzystywania świetlicy.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.; zwanej dalej: „UPTU”), podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Poprzez działalność gospodarczą, na podstawie art. 15 ust. 2 UPTU, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z brzmieniem art. 15 ust. 6 UPTU, nie uznaje się za podatników organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Wskazany powyżej przepis jest odzwierciedleniem art. 13 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnotowego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006, s. 1, z późn. zm.; zwanej dalej: „Dyrektywa 112”), zgodnie z treścią którego krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami. Jednakże w przypadku gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Na podstawie powyższych regulacji organy władzy publicznej nie są podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeżeli pobierają z tego tytułu należności. Organy, o których mowa, mogą zostać uznane za podatników podatku od towarów i usług w przypadku wykonywania przez nie czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi zatem charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają wskazane podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług. Czynnościami cywilnoprawnymi, o których mowa powyżej są czynności sprzedaży, wynajmu, dzierżawy, zamiany nieruchomości i ruchomości, a także inne nazwane i nienazwane umowy prawa cywilnego.

Obowiązek spełnienia wskazanych powyżej warunków był podkreślany w orzeczeniach wydanych przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej, przykład stanowi chociażby orzeczenie TSUE w sprawie C-4/89 – Comune di Carpaneto Piascentino i inni a Ufficio provinciate imposta sul valore aggiunto di Piacenza – w którym wskazano, że art. 4 (5) VI Dyrektywy (przyp. red. przepis został zastąpiony art. 13 wprowadzonym Dyrektywą 112) należy interpretować w taki sposób, aby czynności wykonywane przez organy publiczne w rozumieniu tego przepisu stanowiły czynności wykonywane przez organy prawa publicznego podlegające szczególnym zasadom prawnym mającym do nich zastosowanie. Drugi akapit tej regulacji należy natomiast interpretować w taki sposób, aby Państwa Członkowskie zobowiązane były zapewnić, by organy prawa publicznego traktowane były jak podatnicy w związku z czynnościami wykonywanymi w charakterze organów publicznych w przypadku, gdy czynności te mogą być również podejmowane w ramach działalności konkurencyjnych przez przedsiębiorców prywatnych, jeśli traktowanie tych organów jako podmiotów nieposiadających statusu podatnika mogłoby prowadzić do istotnego naruszenia zasad konkurencji.

Także w orzecznictwie krajowych sądów administracyjnych wskazuje się, że Gmina wykonując zadania publiczne nie działa w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, jednak w zakresie wykonywania innych czynności może podlegać opodatkowaniu tym podatkiem. Przykładem jest chociażby wyrok NSA z dnia 9 czerwca 2017 r. o sygn. akt I FKS 1271/15 (orzeczenie prawomocne), w którym Sąd potwierdził, że Gmina wykonując zadania z zakresu administracji publicznej nie jest podatnikiem VAT. Natomiast inna aktywność jednostki samorządu terytorialnego może podlegać obowiązkowi podatkowemu.

Podobnie NSA orzekł w wyroku z dnia 9 czerwca 2017 r., o sygn. akt I FSK 1317/15 (orzeczenie prawomocne), poprzez stwierdzenie, że z art. 13 ust. 1 dyrektywy 112 wynika, że czynności wykonywane przez organ władzy publicznej i w roli tego organu, stanowią przesłankę wyłączenia tych podmiotów z zakresu podatnika podatku VAT. Warunkiem wyłączenia zawartego w tym przepisie jest to, aby czynność była wykonywana przez organ władzy publicznej i by czynność ta mieściła się w zakresie ich działań jako organu władzy publicznej. Do wszelkich innych czynności, które wykonuje organ władzy publicznej zastosowanie ma ogólna definicja podatnika wspomnianego podatku. Wyłączenie zawarte w art. 15 ust. 6 u.p.t.u. ma charakter podmiotowo-przedmiotowy (zacytowane orzeczenia NSA dotyczą realizacji zadań Gminy z zakresu edukacji, jednak – w ocenie Wnioskodawcy – uzasadnienie w nich zawarte można odnieść do niniejszej sprawy).

Stosownie do treści art. 86 ust. 1 UPTU, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w myśl zacytowanej powyżej regulacji jest uwarunkowane spełnieniem określonych warunków:

odliczenia podatku naliczonego może dokonać wyłącznie podatnik podatku od towarów i usług oraz
towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego.

Prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub części jest uzależnione od spełnienia przesłanek umożliwiających uznanie danego podmiotu za podatnika podatku od towarów i usług, który działa w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

System odliczenia podatku naliczonego ma na celu uwolnienie przedsiębiorcy od ciężaru podatku od towarów i usług zapłaconego lub podlegającego zapłacie w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Nie daje natomiast uprawnienia do odliczenia w przypadku dokonywania czynności będących poza zakresem działalności gospodarczej. Powyższe oznacza, że podatnik nie jest uprawniony aby domagać się odliczenia podatku naliczonego w przypadku gdy nie płaci podatku należnego.

Poprzez czynności opodatkowane na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 UPTU należy rozumieć odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Dostawą towarów – w myśl art. 7 ust. 1 UPTU – jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast świadczeniem usług – zgodnie z art. 8 ust. 1 UPTU – jest każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

W przedmiotowej sprawie wydatki związane z realizacją zadania polegającego na przebudowie i rozbudowie świetlicy będą związane z działalnością inną niż gospodarcza, bowiem polegającą na nieodpłatnym udostępnianiu świetlicy do wykonywania zadań własnych Gminy. Z uwagi na fakt, iż celem realizacji projektu będącego przedmiotem wniosku jest przede wszystkim zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty lokalnej. Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do planowanych sposobów wykorzystywania świetlicy, Gmina nie będzie występowała w roli podatnika podatku od towarów i usług.

Głównym celem projektu polegającego na modernizacji świetlicy wiejskiej w X, nie będzie zwiększenie obrotów z działalności opodatkowanej, ale podniesienie standardu świadczonych usług społeczno-kulturowych.

W ocenie Wnioskodawcy, w rzeczonym przypadku dokonane nabycia towarów i usług, w związku z którymi zostanie naliczony podatek od towarów i usług, nie będą związane z żadnymi czynnościami opodatkowanymi tymże podatkiem. W rezultacie powyższego nie zaistnieją przesłanki uprawniające do odliczenia podatku naliczonego w ramach realizacji zadania polegającego na modernizacji świetlicy wiejskiej w X.

Stanowisko prezentowane przez Gminę w niniejszym wniosku zostało potwierdzone w licznych interpretacjach przepisów prawa podatkowego wydanych w zbliżonych stanach faktycznych, przykładem jest m.in. interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 15 grudnia 2018 r., o znaku 0113-KDIPT1-3.4012.742.2018.2.MWJ, w której wskazano, że przebudowana w ramach projektu świetlica wiejska w Y wykorzystywana będzie nieodpłatnie mieszkańcom wsi Y, co stanowi czynność niepodlegającą opodatkowaniu od towarów i usług. W związku z powyższym, Wnioskodawca nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją ww. projektu.

Analogiczne stanowisko zajęto również w:

interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 4 lutego 2019 r., o znaku 0113-KDIPT1-2.4012.869.2018.1.KW, w której uznano, że efekty realizowanego zadania nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W związku z powyższym, Zainteresowany nie będzie miał prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z wydatkami ponoszonymi z tytułu realizacji tego zadania.;
interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 30 stycznia 2019 r., o znaku 0113-KDIPT1-2.4012.875.2018.1.IR, w której wskazano, że rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W omawianej sprawie warunek uprawniający do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie jest spełniony, ponieważ – jak wynika z okoliczności sprawy – efekty powstałe w ramach realizowanego zadania nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W związku z powyższym, Wnioskodawca nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków ponoszonych z tytułu realizacji ww. zadania.;
interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 20 grudnia 2018 r., o znaku 0113-KDIPT1-3.4012.739.2018.4.JM, w której organ potwierdził, że warunek uprawniający do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie jest spełniony, ponieważ – jak wynika z okoliczności sprawy – świetlica wykorzystywana będzie nieodpłatnie przez mieszkańców, co stanowi czynność niepodlegającą opodatkowaniu od towarów i usług. W związku z powyższym, Wnioskodawca nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z wydatkami ponoszonymi z tytułu realizacji tego projektu (...);
jak również w
interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 15 grudnia 2018 r., o znaku 0115-KDIT1-2.4012.853.2018.1.PS, w której uznano za prawidłowe stanowisko zgodnie, z którym towary i usługi nabyte w ramach projektu, będą służyły wyłącznie zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty i będą udostępniane nieodpłatnie. W związku z powyższym, nabywane przez Gminę towary i usługi nie będą miały żadnego związku z wykonywaniem czynności opodatkowanych. Uwzględniając zatem fakt, że w związku z poniesionymi wydatkami na realizację projektu Gmina nie będzie działała w charakterze podatnika VAT, a wydatki te pozostaną bez związku z wykonywaniem czynności opodatkowanych, Gminie nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków na realizację projektu.

Mając na uwadze powyższe – zdaniem Wnioskodawcy – Gmina w związku z wykorzystywaniem świetlicy do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nie będzie uprawniona do odliczenia podatku naliczonego z faktury dokumentującej nabycie towarów i usług w celu realizacji zadania polegającego na Modernizacji świetlicy wiejskiej w X.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. W świetle tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

nabycia towarów i usług,
dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Jak wynika z powołanych przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast w myśl przepisu art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – na mocy art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w świetle art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ władzy publicznej będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter wyłącznie podmiotowo-przedmiotowy.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych) – tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2020 r., poz. 713), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Na mocy art. 7 ust. 1 cyt. ustawy, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy:

kultury, w tym bibliotek gminnych i innych instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami (pkt 9 ww. przepisu),
utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych (pkt 15 cyt. przepisu).

Na podstawie art. 9 ust. 1 powołanej ustawy, w celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Gmina jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT. Gmina wykonuje zadania, dla których została powołana, na podstawie przepisów ustawy o samorządzie gminnym, jest organem wykonującym zadania publiczne własne i zlecone z zakresu administracji rządowej nałożone ustawami. Zdecydowana większość tych zadań realizowana jest przez Gminę w ramach reżimu publicznoprawnego. Część czynności Gmina wykonuje na podstawie umów cywilnoprawnych i traktuje je jako podlegające regulacjom ustawy o VAT. Gmina z dniem 1 stycznia 2017 r. dokonała centralizacji rozliczeń podatku od towarów i usług, z podległymi jednostkami budżetowymi. Podległy Urząd Gminy jako jednostka budżetowa prowadzi w imieniu Gminy sprzedaż opodatkowaną, zwolnioną i niepodlagającą opodatkowaniu VAT. Zgodnie z treścią art. 7 ust. 1 pkt 9 USG, do zadań własnych Gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty, zadania te obejmują sprawy z zakresu kultury, w tym bibliotek gminnych i innych instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami. W celu realizacji wskazanego powyżej zadania Wnioskodawca wykorzystuje znajdujące się na terenie Gminy świetlice wiejskie. Na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 15 USG, do zadań Gminy należy także utrzymanie gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych.

W związku z powyższym Gmina podjęła się wykonania zadania polegającego na podniesieniu standardu świadczonych usług społeczno-kulturowych poprzez wykonanie „…” (zwanej dalej: „świetlicą X”). Wnioskodawca wystąpił z wnioskiem o przyznanie pomocy na operację w ramach poddziałania „Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność” w ramach działania „wsparcie dla rozwoju lokalnego w ramach inicjatywy LEADER” objętego Programem w zakresie Rozwoju ogólnodostępnej i niekomercyjnej infrastruktury turystycznej lub rekreacyjnej lub kulturalnej. W wyniku realizacji operacji osiągnięty został następujący cel: Kształtowanie obszarów dla zaspokojenia potrzeb mieszkańców, sprzyjających nawiązaniu kontaktów społecznych ze względu na ich położenie oraz cechy funkcjonalno-przestrzenne dające możliwość spotkań mieszkańcom miejscowości X.

Po zakończeniu prac budowlanych i wykończeniowych świetlica zostanie bezpłatnie udostępniona mieszkańcom miejscowości X, stanowiąc tym samym miejsce spotkań oraz miejsce organizacji wydarzeń kulturalnych i integracyjnych. Gmina nie planuje wynajmowania, wydzierżawiania lub przekazania świetlicy w inny sposób w celu osiągnięcia korzyści. Wskazane zadanie jest przedsięwzięciem niedochodowym, realizowanym wyłącznie w celach społeczno-kulturowych.

Gmina jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, posiadającym własny Numer Identyfikacji Podatkowej. Gmina składa deklaracje VAT-7 za miesięczne okresy rozliczeniowe.

Realizacja zadania polegającego na podniesieniu standardu świadczonych usług społeczno-kulturowych poprzez wykonanie robót budowlanych, wykończeniowych istniejącego budynku – świetlicy X – należy do zadań własnych Gminy. Poprzez realizację projektu Gmina zrealizowała zadanie nałożone na nią przepisem zawartym w art. 7 ust. 1 pkt 15 USG – obejmujące sprawy z zakresu utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych. Faktura dokumentująca wydatki poniesione na realizację Projektu objętego zakresem pytania została wystawiona na Gminę Y. Gmina planuje wyłącznie nieodpłatne udostępnianie świetlicy na rzecz mieszkańców Gminy. W konsekwencji efekty realizacji Projektu będą wykorzystywane przez Gminę do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wątpliwości Wnioskodawcy w analizowanej sprawie dotyczą wskazania, czy Gminie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej modernizację świetlicy wiejskiej w X.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny.

W omawianej sprawie związek taki nie występuje. Jak wskazał Wnioskodawca, po zakończeniu prac budowlanych i wykończeniowych świetlica zostanie bezpłatnie udostępniona mieszkańcom miejscowości X stanowiąc tym samym miejsce spotkań oraz miejsce organizacji wydarzeń kulturalnych i integracyjnych. Gmina nie planuje wynajmowania, wydzierżawiania lub przekazania świetlicy w inny sposób w celu osiągnięcia korzyści. Wskazane zadanie jest przedsięwzięciem niedochodowym, realizowanym wyłącznie w celach społeczno-kulturowych. Gmina planuje wyłącznie nieodpłatne udostępnianie świetlicy na rzecz mieszkańców Gminy. W konsekwencji efekty realizacji Projektu będą wykorzystywane przez Gminę do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem w analizowanej sprawie podstawowy warunek uprawniający do odliczenia podatku naliczonego nie jest spełniony. Tym samym Wnioskodawca nie ma – na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy – prawa do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturze dokumentującej zakup towarów i usług związanych z realizacją przedmiotowego projektu.

Podsumowując, w analizowanej sprawie Gminie nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej modernizację świetlicy wiejskiej w X.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Należy podkreślić, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin