Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-3.4012.659.2020.3.MK
z 16 listopada 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 24 sierpnia 2020 r. (data wpływu 3 września 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 30 października 2020 r. (data wpływu 4 listopada 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT przekazania lokali mieszkalnych na cele osobiste – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 września 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT przekazania lokali mieszkalnych na cele osobiste oraz podatku dochodowego od osób fizycznych.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 30 października 2020 r. (data wpływu 4 listopada 2020 r.) w zakresie doprecyzowania opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku).

Przedsiębiorstwo ... prowadzi działalność gospodarczą od dnia 01.09.1992 r. Zostało zarejestrowane jako spółka cywilna a w dniu 20.05.2003 r. nastąpiło przekształcenie spółki cywilnej w spółkę jawną i rejestracja w KRS. Cały majątek spółki cywilnej został wniesiony do spółki jawnej.

Wspólnikami spółki jawnej są osoby fizyczne ...i ....

Udziały Wspólników wynoszą odpowiednio 60% i 40%.

Głównym przedmiotem działalności przedsiębiorcy jest produkcja pieczywa oraz świeżych wyrobów ciastkarskich, sprzedaż detaliczna artykułów spożywczych, wyrobów tytoniowych, napojów bezalkoholowych i alkoholowych.

Oprócz wymienionych działalności przedmiotem działalności jest kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek, wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi a także realizacja projektów budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków.

Wniosek dotyczy wycofania nieruchomości - dwóch lokali mieszkalnych - z ewidencji środków trwałych Spółki i przeniesienia do majątku prywatnego Wspólników.

Budynek, w którym znajdują się przedmiotowe lokale mieszkalne był budowany przez Spółkę w latach 2008 - 2011.

W grudniu 2011 r. został oddany do użytkowania i jest amortyzowany od miesiąca stycznia 2012 r. Budynek składa się z części usługowej i mieszkalnej.

Na parterze budynku o powierzchni 455,82 m² zlokalizowana jest część usługowa, służąca do działalności gospodarczej, natomiast na pierwszej i drugiej kondygnacji znajduje się 12 lokali mieszkalnych.

Dwa lokale mieszkalne pozostawione zostały na potrzeby Spółki jako środki trwałe, wpisane do ewidencji środków trwałych, i amortyzowane od stycznia 2012 r., natomiast pozostałe zostały sprzedane jako towar handlowy, opodatkowany 8% stawką VAT.

Obecnie Wspólnicy Spółki jawnej planują wycofanie tych dwóch lokali mieszkalnych z ewidencji środków trwałych i przeniesienie ich z majątku Spółki do majątku osobistego Wspólników.

Każdy ze Wspólników otrzyma jeden lokal mieszkalny.

Wartość ewidencyjna lokali planowanych do wycofania z ewidencji środków trwałych wynosi: lokal o powierzchni użytkowej 69.72 m² - 93.790,13 zł, lokal o powierzchni 112,93 m² -151.917,95 zł.

Czynność przekazania zostanie udokumentowana uchwałą Wspólników, fakturą wewnętrzną oraz aktem notarialnym. Przekazanie lokali mieszkalnych będzie nieodpłatne i nie będzie dokonywane w ramach wypłaty z zysku.

Nakłady inwestycyjne poniesione w latach 2008-2011 na wytworzenie budynku są udokumentowane głównie fakturami VAT, na podstawie których spółka korzystała z prawa do odliczenia 100% podatku naliczonego.

Po zakończeniu inwestycji ustalono koszt budowy całego budynku usługowo-mieszkalnego a następnie wyceniono odrębnie każdy lokal, proporcjonalnie do zajmowanej powierzchni danego lokalu w powierzchni ogółem.

Lokale, które pozostały w Spółce jawnej jako środki trwałe, są wykorzystywane do działalności Spółki w sposób następujący:

• jeden lokal jest wynajmowany od stycznia 2012 roku /8 lat i najem trwa nadal/ na cele inne niż mieszkalne. Najemcą jest Akademia Przedszkolaka, która do własnej działalności gospodarczej wynajmuje cały parter budynku , natomiast lokal mieszkalny przeznaczony jest na biuro. Czynsz płacony jest przez Najemcę na podstawie wystawianych przez Spółkę jawną comiesięcznych faktur opodatkowany 23% stawką VAT.
  

• drugi lokal wynajmowany był w okresie styczeń 2012 r - grudzień 2016 r. /5 lat/ na cele służące działalności gospodarczej - czynność najmu opodatkowana 23% stawką VAT, a od sierpnia 2017 r do grudnia 2019 r. na cele mieszkaniowe - czynność najmu zwolniona z VAT, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o podatku VAT. Obecnie spółka wykorzystuje ten lokal na potrzeby własne.
  
  

Na pytania zawarte w wezwaniu o treści:

1. Czy Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług?
2. Czy w stosunku do lokali mieszkalnych, będących przedmiotem pytania oznaczonego we wniosku nr 2, Wnioskodawca ponosił wydatki na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, w wysokości przekraczającej 30% wartości początkowej ww. lokali?
3. Jeśli odpowiedź na pytanie nr 2 jest twierdząca, to należy udzielić odpowiedzi na poniższe pytania:
   1. kiedy (w jakich miesiącach i latach) były ponoszone wydatki na ulepszenie?
   2. czy w stosunku do wydatków na ulepszenie przedmiotowych lokali mieszkalnych Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego?
   3. kiedy lokale mieszkalne po dokonaniu ulepszeń zostały oddane do użytkowania? Należy wskazać dokładną datę.
   4. czy po oddaniu do użytkowania lokali mieszkalnych po ich ulepszeniu, miało miejsce pierwsze zasiedlenie tych lokali? Jeśli tak, to należy wskazać dzień, miesiąc i rok, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie?
   5. czy między pierwszym zasiedleniem lokali mieszkalnych po ulepszeniu a ich dostawą upłynie okres dłuższy niż 2 lata?
   6. w jaki sposób, do jakich czynności Wnioskodawca wykorzystywał ulepszone lokale mieszkalne po oddaniu ich do użytkowania?

Odpowiedzi na pytania należy dokonać osobno dla każdego z lokali.

4. Kiedy Wnioskodawca planuje dokonać przekazania lokali mieszkalnych na cele osobiste Wspólników?
   
   

Wnioskodawca udzielił następujących odpowiedzi:

Ad.1) PPHU ...jest podatnikiem podatku od towarów i usług od 1994 roku i czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług pozostaje nadal.

Ad.2), Ad.3) Lokale mieszkalne które mają zostać przekazane Wspólnikom zostały oddane do użytkowania w grudniu 2011 roku. Lokale były wykończone w chwili przekazania do użytkowania. Spółka nie ponosiła żadnych dodatkowych nakładów na ich ulepszenie bądź remont. Były to lokale nowe.

Ad.4) Przekazania lokali mieszkalnych na cele osobiste Wspólników Spółka planuje dokonać w grudniu 2020 r. jeśli do tego czasu uzyska interpretację podatkową.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (oznaczone we wniosku nr 2).

Czy czynność przekazania lokali mieszkalnych - w opisanej w części G sytuacji - może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, Zdaniem Wspólników planowana dostawa nieruchomości spełnia warunki o pierwszym zasiedleniu określone w art. 2 pkt 14 ustawy o podatku VAT, ponieważ pomiędzy oddaniem do użytkowania a planowaną dostawą upłynęło 8 lat.

W związku z powyższym czynność przekazania nieruchomości może korzystać ze zwolnienia w podatku VAT, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 wymienionej powyżej ustawy.

Planowana dostawa nieruchomości będzie dokonana w okresie 10-letniej korekty, o której mowa w art. 91 ust. 2 ustawy o podatku VAT.

Jeśli przekazanie lokali mieszkalnych odbędzie się w 2020 roku, Spółka dokona korekty podatku naliczonego w następujący sposób:

• skoryguje 2/10 podatku naliczonego przy wytworzeniu środka trwałego za lokal, który jest wynajmowany przez 8 lat i jest to czynność opodatkowana stawką VAT 23%
  

• skoryguje 5/10 podatku naliczonego za lokal, który przez 5 lat służył do czynności opodatkowanych a pozostałe lata do czynności zwolnionych z podatku VAT.
  
  

Czy stanowisko Wspólników Spółki jawnej jest słuszne ?

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary – na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez pojęcie „dostawy towarów”, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Interpretując zawarty w ww. artykule zwrot „przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel” należy podkreślić, że jest to czynność, która daje otrzymującemu towar prawo do postępowania z nim jak właściciel. Uznaje się przy tym, że chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Istotą dostawy towarów nie jest bowiem przeniesienie prawa własności. Zwrotu „prawo do rozporządzania jak właściciel” nie można interpretować jako „prawo własności”. Istotny jest przede wszystkim aspekt ekonomiczny, a nie prawny transakcji, w ramach której podatnik przenosi na nabywcę prawo do rozporządzania towarami jak właściciel. Akcent sformułowanej definicji położony został głównie na podkreślenie przeniesienia ekonomicznego władztwa nad rzeczą w taki sposób, aby nabywca mógł nią dysponować podobnie jak właściciel.

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie (za wynagrodzeniem).

Ustawodawca jednakże przewidział od powyższej reguły wyjątki, które zostały zawarte –w przypadku dostawy towarów – w art. 7 ust. 2 oraz – w przypadku świadczenia usług – w art. 8 ust. 2 ustawy.

Zgodnie z unormowaniami zawartymi w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy, w pewnych, ściśle określonych przypadkach, również nieodpłatne przekazanie towarów i nieodpłatne świadczenie usług należy uznać za spełniające definicję odpłatnej dostawy towarów lub odpłatnego świadczenia usług, które na podstawie art. 5 ust. 1 podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Jak stanowi art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Nie każda jednak czynność, która stanowi dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Określona czynność będzie opodatkowana podatkiem VAT, jeśli zostanie wykonana przez podatnika, a więc osobę prowadzącą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zatem, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów, ich imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych. Natomiast zużycie towarów podlega opodatkowaniu tylko wówczas, gdy dokonywane jest na rzecz podmiotów i na cele wymienione w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, pod warunkiem, że przysługiwało prawo do odliczania podatku naliczonego.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że aby nieodpłatne przekazanie towarów – w świetle powołanego art. 7 ust. 2 ustawy – podlegało opodatkowaniu VAT, konieczne jest łączne spełnienie następujących warunków:

• nieodpłatne przekazanie dokonywane jest przez podatnika podatku VAT,
  

• przekazane przez podatnika towary należą do jego przedsiębiorstwa,
  

• przedmiotem nieodpłatnego przekazania jest towar, w stosunku do którego podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tego towaru lub jego części składowych.
  
  

Generalnie zatem, z uwagi na brzmienie art. 5 ust. 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów (rozumiana jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel), a także wszelkie nieodpłatne przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności darowizny, pod warunkiem jednak, że podatnikowi przysługiwało prawo do całkowitego albo częściowego odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego, to wszelkie przekazanie lub zużycie towarów bez wynagrodzenia (nieodpłatne przekazania), pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania).

Analizując treść art. 7 ust. 2 ustawy warto odwołać się również do orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, który wielokrotnie wypowiadał się w kwestii opodatkowania nieodpłatnych świadczeń. W wyroku z dnia 27 czerwca 1989 r. w sprawie C-50/88 (Heinz Küchne) Trybunał stwierdził, że ze wspólnym systemem podatku od wartości dodanej spójne jest nieopodatkowanie amortyzacji aktywów przedsiębiorstwa w odniesieniu do ich prywatnego użytku w przypadku, gdy VAT od tych towarów nie podlegał odliczeniu, przy jednoczesnym opodatkowaniu wydatków ponoszonych na utrzymanie i używanie towarów, w odniesieniu do których podatnik jest uprawniony do odliczenia podatku. Rozwiązanie to pozwala zarówno uniknąć podwójnego opodatkowania samych towarów, jak i braku opodatkowania ostatecznej konsumpcji. Również w orzeczeniu z dnia 25 maja 1993 r. w sprawie C-193/91 (Gerhard Mohsche) oraz w orzeczeniu z dnia 17 maja 2001 r. w połączonych sprawach C-322/99 (Hans Georg Fisher) i C-323/99 (Klaus Brandenstein) Trybunał wskazał, że nieodpłatne świadczenia mogą być opodatkowane wyłącznie w takim zakresie, w jakim podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia podatku naliczonego.

Jak wynika z powyższego, kluczowym elementem determinującym opodatkowanie podatkiem od towarów i usług czynności polegającej na nieodpłatnym przekazaniu towarów jest to, czy przy nabyciu (w tym również imporcie lub wytworzeniu) tych towarów lub ich części składowych podatnikowi przysługiwało – w całości lub w części – prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Głównym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest produkcja pieczywa oraz świeżych wyrobów ciastkarskich, sprzedaż detaliczna artykułów spożywczych, wyrobów tytoniowych, napojów bezalkoholowych i alkoholowych. Oprócz wymienionych działalności przedmiotem działalności jest kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek, wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi a także realizacja projektów budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków. Wniosek dotyczy wycofania nieruchomości - dwóch lokali mieszkalnych - z ewidencji środków trwałych Spółki i przeniesienia do majątku prywatnego Wspólników. Budynek, w którym znajdują się przedmiotowe lokale mieszkalne był budowany przez Spółkę w latach 2008 - 2011. Nakłady inwestycyjne poniesione w latach 2008-2011 na wytworzenie budynku są udokumentowane głównie fakturami VAT, na podstawie których spółka korzystała z prawa do odliczenia 100% podatku naliczonego. Lokale mieszkalne które mają zostać przekazane Wspólnikom zostały oddane do użytkowania w grudniu 2011 roku. Lokale były wykończone w chwili przekazania do użytkowania. Spółka nie ponosiła żadnych dodatkowych nakładów na ich ulepszenie bądź remont. Lokale mieszkalne są wykorzystywane do działalności Spółki. Jeden lokal jest wynajmowany od stycznia 2012 roku /8 lat i najem trwa nadal/ na cele inne niż mieszkalne. Drugi lokal wynajmowany był w okresie styczeń 2012 r - grudzień 2016 r. /5 lat/ na cele służące działalności gospodarczej, a od sierpnia 2017 r do grudnia 2019 r. na cele mieszkaniowe. Obecnie spółka wykorzystuje ten lokal na potrzeby własne. Przekazania lokali mieszkalnych na cele osobiste Wspólników Spółka planuje dokonać w grudniu 2020 r.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane regulacje prawne należy stwierdzić, że przekazanie lokali mieszkalnych do majątku osobistego wspólników Wnioskodawcy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z art. 7 ust. 1 w zw. z ust. 2 ustawy ponieważ – jak wynika z opisu spawy – Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z wytworzeniem budynku w którym znajdują się przedmiotowe lokale. Tym samym nieodpłatne przekazanie ww. lokali stanowi de facto ich odpłatną dostawę, w myśl art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy. W konsekwencji powyższego przekazanie lokali mieszkalnych do majątku osobistego wspólników Wnioskodawcy jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy w zw. z art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy.

Przechodząc do kwestii zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT przekazania lokali mieszkalnych na cele osobiste, należy wskazać, iż zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dla dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy.

W art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy, ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku VAT dla dostawy nieruchomości stanowiących budynki, budowle lub ich części spełniających określone w tych przepisach warunki.

I tak, stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest – co do zasady – zwolniona od podatku od towarów i usług. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem, dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie, według art. 2 pkt 14 ustawy, rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków, budowli, jeżeli w stosunku do nich nastąpiło pierwsze zasiedlenie, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.

W tym miejscu należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
   
   

Powyższe przepisy wskazują, jakie muszą zostać spełnione warunki aby dostawa budynków, budowli lub ich części mogła korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Z przepisów tych wynika, że prawo do zwolnienia przysługuje wówczas, gdy w stosunku do obiektów będących przedmiotem sprzedaży nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, oraz dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ulepszenie tych obiektów, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że jeżeli nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 lub 10a ustawy należy przeanalizować możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Jak wskazano wyżej, aby zastosować zwolnienie od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

1. towary od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,
2. przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
   
   

Niespełnienie jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do wniosku, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z ww. podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie danego obiektu. Zauważyć bowiem należy, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie, podatnik uprawniony jest do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter dokonywanych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

W celu ustalenia, czy w odniesieniu do dostawy ww. lokali mieszkalnych zastosowanie znajdzie zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, należy w pierwszej kolejności rozstrzygnąć, czy nastąpiło ich pierwsze zasiedlenie.

Analiza przedstawionych okoliczności sprawy na tle przywołanych przepisów prowadzi do wniosku, że w stosunku do lokali mieszkalnych doszło już do pierwszego zasiedlenia. Powyższe wynika z faktu, że ww. lokale mieszkalne od stycznia 2012 r. są środkami trwałymi Spółki i Wnioskodawca wykorzystuje je w działalności gospodarczej. Ponadto, Wnioskodawca nie ponosił żadnych nakładów na ulepszenie przedmiotowych lokali mieszkalnych.

Zatem, z uwagi na fakt, że od pierwszego zasiedlenia ww. lokali mieszkalnych do chwili ich przekazania na cele osobiste upłynie okres dłuższy niż 2 lata, to w odniesieniu do ich przekazania zostaną spełnione przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku, określone w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Zauważyć w tym miejscu należy, że skoro do przekazania na cele osobiste ww. lokali mieszkalnych zastosowanie znajdzie zwolnienie wskazane w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, to analiza przesłanek zwolnienia na podstawie przepisów art. 43 ust. 1 pkt 10a i art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy jest bezzasadna.

Zatem, przekazanie lokali mieszkalnych na cele osobiste wspólników Wnioskodawcy będzie korzystało ze zwolnienia z podatku od towarów i usług.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejszą interpretacją załatwiono wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług Natomiast, wniosek w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych został załatwiony odrębnym rozstrzygnięciem.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, w szczególności dotyczące korekty kwoty podatku naliczonego na podstawie art. 91 ustawy, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.