2020.11.06 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej - 0111-KDIB3-1.4012.634.2020.2.MSO

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-1.4012.634.2020.2.MSO
z 6 listopada 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 31 lipca 2020 r. (data wpływu 3 sierpnia 2020 r.), uzupełnionym pismem z 6 października 2020 r. (data wpływu 6 października 2020 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nieuznania Wnioskodawcy za podatnika podatku VAT z tytułu sprzedaży działki nr (…) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 sierpnia 2020 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nieuznania Wnioskodawcy za podatnika podatku VAT z tytułu sprzedaży działki nr (…).

Pismem z 6 października 2020 r. (data wpływu 6 października 2020 r.) Wnioskodawca uzupełnił wniosek w związku z wezwaniem organu z 21 września 2020 r. znak: 0111-KDIB3-1.4012.634.2020.1.MSO.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

(…) (dalej: „Wnioskodawca”) jest właścicielem zabudowanej nieruchomości gruntowej (dalej: „Działka”) położonej w województwie (…), w (…) (dzielnica (…)), na którą składa się działka o nr ewidencyjnym (…) w obrębie o nr (…) o obszarze (…) m2, dla której prowadzona jest księga wieczysta nr (…).

Działka została nabyta przez Wnioskodawcę na podstawie umowy darowizny od rodziców Wnioskodawcy w (…) r.

Zabudową Działki są: dom jednorodzinny (w którym mieszka Wnioskodawca) oraz szklarnia i budynki gospodarcze (garaże, magazyn, chłodnie i wiaty), służące prowadzonemu w przeszłości przez Wnioskodawcę gospodarstwu ogrodniczemu (działalność ta nie jest obecnie prowadzona). Działka nie była przedmiotem odpłatnych umów, np. najmu czy dzierżawy.

Wnioskodawca jest stroną warunkowej przedwstępnej umowy sprzedaży Działki (akty notarialne sporządzone w 2019 r. oraz 2020 r.). Nabywca zamierza zrealizować na Działce inwestycję polegającą na wybudowaniu zespołu wielokondygnacyjnych budynków z garażem podziemnym (budynki) oraz infrastrukturą towarzyszącą. Strony dokonają zawarcia umowy przyrzeczonej po spełnieniu szeregu warunków, w tym w szczególności uzyskania przez nabywcę prawomocnej i ostatecznej decyzji o pozwoleniu na budowę, dokonaniu zmiany sposobu korzystania z gruntu wyłączającego grunt z działania ustawy o kształtowaniu ustroju rolnego czy też wycięciu przez Wnioskodawcę znajdujących się na Działce drzew wskazanych przez nabywcę, o ile wycięcie będzie możliwe w rozumieniu obowiązujących przepisów prawa.

Działka znajduje się na obszarze, który nie jest objęty planem zagospodarowania przestrzennego. Nabywca uzyskał natomiast decyzję o warunkach zabudowy, na podstawie której będzie ubiegać się m.in. o wydanie decyzji o pozwoleniu na budowę w celu realizacji inwestycji. Wnioskodawca zobowiązany jest przy tym do udzielenia nabywcy w miarę możliwości niezbędnej pomocy w celu uzyskania koniecznych zgód i decyzji do realizacji inwestycji, w tym do udzielenia odpowiednich pełnomocnictw. Tym niemniej, nabywca uzyskał decyzję o warunkach zabudowy we własnym imieniu (to jest bez uzyskania pełnomocnictwa od Wnioskodawcy) i również we własnym imieniu dokonuje pozostałych czynności administracyjnoprawnych w celu rozpoczęcia budowy.

Wnioskodawca udostępnił ponadto nabywcy Działkę na cele budowlane w rozumieniu przepisów Prawa budowlanego, wyłącznie w celu uzyskania koniecznych zgód i decyzji do realizacji inwestycji (umowa użyczenia na okres obowiązywania umowy przedwstępnej).

Wnioskodawca nie prowadził żadnych działań reklamowo-marketingowych w celu sprzedaży Działki; to nabywca złożył Wnioskodawcy propozycję sprzedaży Działki.

Wnioskodawca nie prowadzi samodzielnie działalności gospodarczej i nie jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. Wnioskodawca jest natomiast wspólnikiem spółki cywilnej, która jest zarejestrowana jako podatnik VAT czynny. Działka nie jest i nie była wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej przez ww. spółkę cywilną ani przez Wnioskodawcę.

Wnioskodawca jest właścicielem innych nieruchomości, wchodzących w skład jego majątku prywatnego. Obecnie nie planuje ich sprzedaży, chociaż w zależności od potrzeb ten zamiar może ulec zmianie.

W przeszłości Wnioskodawca był stroną umów, których celem było sprzedanie dwóch należących do niego innych działek. W szczególności, Wnioskodawca otrzymał wydaną w dniu 31 stycznia 2018 r. interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej nr 0114-KDIP1-3.4012.533.2017.2.MT, z której wynika m.in., że z tytułu sprzedaży jednej z tych działek jest on podatnikiem podatku od towarów i usług. Z uwagi na kwestie administracyjnoprawne do chwili składania niniejszego wniosku nie doszło do przeniesienia prawa własności jednej z działek będącej przedmiotem interpretacji nr 0114-KDIP1-3.4012.533.2017.2.MT (to jest tej, z tytułu której sprzedaży Wnioskodawca został uznany w ww. interpretacji indywidualnej za podatnika od towarów i usług). Tym niemniej, jeśli ta transakcja będzie możliwa do przeprowadzenia, Wnioskodawca dokona rejestracji jako podatnik VAT czynny.

Pismem z 6 października 2020 r. (data wpływu 6 października 2020 r.) Wnioskodawca uzupełnił wniosek m.in. o następujące informacje:

Ad. 1)

Jednoznaczne wskazanie, czy kupującemu zostało/zostanie udzielone pełnomocnictwo lub jakiekolwiek inne umocowanie prawne do działania w imieniu Wnioskodawcy? Jeśli tak to należy wskazać w jakim zakresie?

Wnioskodawca nie udzielił i nie zamierza udzielić pełnomocnictw nabywcy. Czynności w zakresie pozyskania decyzji o warunkach zabudowy oraz pozwolenia na budowę były i są wykonywane w imieniu i na rzecz nabywcy.

Ad. 2)

Czy po zawarciu ww. umowy przedwstępnej strona kupująca na działce dokonywała/będzie dokonywać inwestycji infrastrukturalnych, które zwiększą ich atrakcyjność jak np. uzbrojenie terenu w media, ogrodzenie, lub inne? Jeżeli tak, to należy wskazać jakie?

Do momentu zakupu nieruchomości nabywca nie będzie dokonywał na nieruchomości żadnych inwestycji infrastrukturalnych (ani żadnych tego rodzaju). Nabywca jedynie wykona badania geologiczne gruntu w ramach faktycznego i prawnego badania przedmiotu sprzedaży.

Ad. 3)

Czy nabywca poniósł/będzie ponosić jakiekolwiek nakłady finansowe związane z ww. działką od momentu podpisania umowy przedwstępnej do zawarcia umowy finalnej?

Po zawarciu umowy przedwstępnej nabywca nie będzie ponosił żadnych nakładów finansowych na przedmiotową nieruchomość. Nabywca będzie ponosił jedynie wydatki związane z badaniem formalnym i faktycznym przedmiotu sprzedaży (typowy w przypadkach nabycia nieruchomości audyt) oraz wydatki na dokumentację projektową (w celu uzyskania pozwolenia na budowę i wcześniej decyzji o warunkach budowy), która to dokumentacja należy (będzie należeć) wyłącznie do nabywcy.

Ad. 4) i 5)

W jaki konkretnie sposób ww. działka, która ma stanowić przedmiot sprzedaży, była/jest wykorzystywana przez Wnioskodawcę od chwili nabycia do momentu planowanego zbycia na rzecz kupującego?

Czy ww. działka przeznaczona do sprzedaży była wykorzystywana przez Wnioskodawcę, (przez cały okres jej posiadania tj. od momentu jej nabycia do momentu planowanej dostawy) na cele prywatne (osobiste), jeśli tak to jakie konkretnie cele prywatne zaspokajała i w jakim okresie?

Działka jest siedliskiem gospodarstwa rolnego. Po otrzymaniu w drodze darowizny od rodziców w (…) r. i sprzedaży części gospodarstwa 21 lat temu, przez ok. 4 lata na działce była jeszcze prowadzona działalność rolnicza przez Wnioskodawcę. Od 17 lat działka wykorzystywana jest jako miejsce zamieszkania Wnioskodawcy. Działka jest wykorzystywana na cele osobiste, nie jest na niej prowadzona działalność rolnicza ani pozarolnicza działalność gospodarcza, a budynki nie podlegały nigdy wynajmowi.

Ad. 6)

Czy Wnioskodawca był/jest rolnikiem ryczałtowym oraz dokonywał sprzedaży ewentualnych produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej prowadzonej na tym gruncie (działce), jeśli tak to jakich, kiedy i czy sprzedaż była opodatkowana podatkiem VAT?

Od 17 lat na działce nie jest wykonywana działalność rolnicza. Wcześniej Wnioskodawca sprzedawał wyhodowane przez siebie na działce warzywa do spółdzielni ogrodniczej oraz na targowisku. Sprzedaż nie była opodatkowana podatkiem od towarów i usług, Wnioskodawca nie jest i nie był rolnikiem ryczałtowym.

Ad. 7)

Czy w stosunku do ww. działki, która ma stanowić przedmiot sprzedaży, Wnioskodawca poczynił jakiekolwiek działania dotyczące zwiększenia wartości nieruchomości, uatrakcyjnienia nieruchomości (np. wydzielenie, podział, budowa drogi, uzbrojenie terenu, wyposażenie w urządzenia i sieci wodociągowe, kanalizacji sanitarnej oraz energetyczne, ogrodzenie działki, itp.), jeśli tak to jakie oraz kiedy i w jakim celu?

Działka była uzbrojona, zabudowana i ogrodzona na początku lat 70-tych i tylko ok. 20 lat temu została dokonana wymiana części ogrodzenia.

Ad. 8)

Jaka była przyczyna podjęcia przez Wnioskodawcę decyzji o sprzedaży działki?

Wnioskodawca zamierza przejść na emeryturę. Warunkiem otrzymania emerytury w KRUS jest sprzedaż, przekazanie bądź wydzierżawienie gospodarstwa rolnego na przynajmniej 10 lat. Dlatego wnioskodawca zamierza sprzedać działkę, na której położone było niefunkcjonujące obecnie gospodarstwo rolne.

W związku z powyższym Wnioskodawca zadał następujące pytanie:

Czy dokonując transakcji sprzedaży Działki Wnioskodawca będzie działał w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Pojęcie odpłatnej dostawy towarów zostało zdefiniowane w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, gdzie stwierdzono, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT). Nie ma zatem wątpliwości co do tego, że grunty spełniają definicję towaru wynikającą z powyższego przepisu, a ich sprzedaż, po spełnieniu warunków określonych w ustawie o VAT, może stanowić odpłatną dostawę towarów na terytorium kraju.

Tym niemniej, w celu stwierdzenia, że określona czynność podlega opodatkowania podatkiem od towarów i usług niezbędne jest, żeby została ona wykonana przez podmiot, który działa jako podatnik tego podatku. Oceniając czy dana czynność podlega VAT, należy zatem każdorazowo przeanalizować nie tylko przedmiotowy, ale przede wszystkim podmiotowy aspekt takiej czynności.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Natomiast działalność gospodarcza, według art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W związku z powyższym, dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem VAT, istotne jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o VAT. Oznacza, że dostawa towarów, w tym przypadku gruntów, podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy czynność podlegającą opodatkowaniu wykona podmiot, który w stosunku do tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Problem sprzedaży gruntu przez osobę fizyczną na gruncie ustawy o VAT był przedmiotem oceny Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: „TSUE”) w wyroku z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10, Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10), oraz Emilian Kuć, Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10). W orzeczeniu tym TSUE wskazał, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują
się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie, okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego. Inaczej jest natomiast – zdaniem TSUE – w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Przykładowo w omawianym orzeczeniu podane zostały działania polegające na uzbrojeniu terenu albo aktywność marketingowa. Działania takie, zgodnie z orzeczeniem TSUE, nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Najnowsze orzecznictwo sądów administracyjnych (np.: wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego (dalej: „NSA”) z dnia 12 lipca 2018 r. sygn. akt I FSK 1408/16 lub wyrok NSA z dnia 13 czerwca 2019 r. sygn. akt I FSK 796/17) również podkreśla, że na gruncie ustawy o VAT, w celu oceny, czy osoba sprzedająca nieruchomość działała w charakterze podatnika, kluczowe znaczenie mają kryteria sformułowane przez TSUE. NSA w powyższych wyrokach podkreślał, że stwierdzenie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik VAT, wymaga każdorazowo oceny odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy. W każdej sprawie konieczne jest ustalenie, że w odniesieniu do danej czynności podmiot występował jako osoba angażująca środki podobne do wykorzystywanych przez handlowca, a nie osoba wykonująca prawo własności w stosunku do danego gruntu. Istotna jest więc ocena, czy z dokonanych w danej sprawie ustaleń wynika, że strona dokonując sprzedaży gruntów zachowywała się tak jak handlowiec.

Również Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z dnia 8 lipca 2020 r., sygn. 0114-KDIP4-2.4012.162.2020.2.AA stwierdza, że: „Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej. W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności”.

W konsekwencji mając na uwadze przywołane kryteria sformułowane przez TSUE oraz potwierdzone w najnowszym orzecznictwie sądowym, zdaniem Wnioskodawcy, brak jest przesłanek, aby przedstawione zdarzenie przyszłe kwalifikować jako sprzedaż gruntów dokonana przez podatnika VAT w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT.

Należy wskazać, że na powyższą interpretację wskazuje zarówno skala i zakres planowanych przez Wnioskodawcę czynności sprzedaży Działki oraz charakter aktywności podjętej przez Wnioskodawcę w celu sprzedaży Działki. Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej mającej na celu obrót nieruchomościami gruntowymi. Wnioskodawca podkreśla, że Działka została przez niego nabyta w drodze darowizny, a zamiarem Wnioskodawcy było prowadzenie na niej działalności rolniczej, a nie działalności w zakresie obrotu nieruchomościami. Wnioskodawca nie podejmował żadnej aktywnej działalności mającej na celu jej sprzedaż.

W rezultacie, zarówno zakres działalności Wnioskodawcy dotyczącej sprzedaży Działki, jak i okoliczność niepodjęcia przez Wnioskodawcę żadnych działań typowych dla podmiotów profesjonalnych prowadzących działalność gospodarczą wskazują, że Wnioskodawca nie działa jako podmiot profesjonalny w zakresie sprzedaży Działki.

Należy podkreślić też, że Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej, a tym bardziej nie wykorzystuje Działki w żadnego rodzaju działalności gospodarczej. Z samych okoliczności nabycia Działki wynika, że nie została one kupiona w celu odsprzedaży czy prowadzenia na niej działalności gospodarczej, a jedynie nabyta na mocy umowy darowizny.

Nie ma przy tym znaczenia, że Wnioskodawca może dokonać w przyszłości rejestracji jako podatnik VAT czynny, jeśli będzie możliwa sprzedaż jednej z działek opisanej w interpretacji indywidualnej nr 0114-KDIP1-3.4012.533.2017.2.MT. Każdy przypadek sprzedaży składników majątku osoby fizycznej powinien być bowiem analizowany odrębnie. Sprzedaż towarów w ramach działalności gospodarczej nie determinuje bowiem objęcia zakresem przedmiotowym podatku od towarów i usług sprzedaży składników majątkowych wchodzących w skład majątku prywatnego.

Biorąc pod uwagę powyższe, w szczególności:

okoliczności nabycia Działki w drodze umowy darowizny,
niepodejmowanie przez Wnioskodawcę działań marketingowych właściwych podmiotom profesjonalnym,
niewykorzystywanie Działki do jakiejkolwiek działalności gospodarczej,

należy uznać, że dokonując sprzedaży przedstawionej w opisie zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca nie prowadząc działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o VAT nie będzie działał w charakterze podatnika VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT w związku z czym sprzedaż Działki pozostanie poza zakresem opodatkowania VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106 z późn. zm.) – zwanej dalej „ustawą” lub „ustawą o VAT” – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy – przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na mocy art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Jednak nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy o podatku od towarów i usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Z treści art. 15 ust. 1 ustawy o VAT wynika, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. 7

Określony w ustawie o VAT zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

W świetle definicji zawartej w art. 15 ustawy VAT, dla uznania określonych zachowań danego podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym, taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem dostawa towarów (w tym gruntów) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym.

Ponadto w kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne znaczenie ma fakt, czy w świetle zaprezentowanego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, wnioskodawca w celu dokonania sprzedaży gruntu podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, co skutkuje koniecznością uznania wnioskodawcy za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu, jako że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy. Natomiast okoliczność podjęcia m.in. takich czynności, jak: uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych, uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru oraz działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, stanowią o takiej aktywności w zakresie obrotu nieruchomościami, które mogą wskazywać, że czynności sprzedającego przybierają formę zawodową (profesjonalną), a w konsekwencji zorganizowaną.

Problem odnoszący się do rozstrzygnięcia, czy sprzedaż nieruchomości jest sprzedażą majątku osobistego, czy też stanowi sprzedaż realizowaną przez podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą, była przedmiotem orzeczenia z dnia 15 września 2011 r. TSUE w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10.

Z ww. orzeczenia wynika m.in., że „osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej w rozumieniu art. 9 ust. 1 i art. 12 ust. 1 dyrektywy 112, zmienionej dyrektywą 2006/138/WE, kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeśli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby”.

Ponadto Trybunał orzekł, że liczba i zakres transakcji sprzedaży nie ma charakteru decydującego i nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Trybunał stwierdził, że dużych transakcji sprzedaży można dokonywać również jako czynności osobistych. Zatem, kryterium decydującym o zaliczeniu transakcji sprzedaży nieruchomości przez osoby fizyczne do działalności gospodarczej jest podejmowanie aktywnych działań angażujących środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców.

Trybunał wyjaśnił, że inaczej jest w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1, akapit drugi Dyrektywy. Przykładowo podane zostały działania polegające na uzbrojeniu terenu albo na działaniach marketingowych. Działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Jak wynika z przywołanych przepisów, dostawa towarów podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika, działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, Wnioskodawca jest właścicielem zabudowanej nieruchomości gruntowej o nr ewidencyjnym (…). Działka została nabyta przez Wnioskodawcę na podstawie umowy darowizny od rodziców Wnioskodawcy w (…) r. Zabudową Działki są: dom jednorodzinny (w którym mieszka Wnioskodawca) oraz szklarnia i budynki gospodarcze (garaże, magazyn, chłodnie i wiaty), służące prowadzonemu w przeszłości przez Wnioskodawcę gospodarstwu ogrodniczemu (działalność ta nie jest obecnie prowadzona). Działka nie była przedmiotem odpłatnych umów, np. najmu czy dzierżawy.

Wnioskodawca jest stroną warunkowej przedwstępnej umowy sprzedaży Działki. Nabywca zamierza zrealizować na Działce inwestycję polegającą na wybudowaniu zespołu wielokondygnacyjnych budynków z garażem podziemnym (budynki) oraz infrastrukturą towarzyszącą. Strony dokonają zawarcia umowy przyrzeczonej po spełnieniu szeregu warunków, w tym w szczególności uzyskania przez nabywcę prawomocnej i ostatecznej decyzji o pozwoleniu na budowę, dokonaniu zmiany sposobu korzystania z gruntu. Działka znajduje się na obszarze, który nie jest objęty planem zagospodarowania przestrzennego. Nabywca uzyskał natomiast decyzję o warunkach zabudowy, na podstawie której będzie ubiegać się m.in. o wydanie decyzji o pozwoleniu na budowę w celu realizacji inwestycji. Wnioskodawca zobowiązany jest przy tym do udzielenia nabywcy w miarę możliwości niezbędnej pomocy w celu uzyskania koniecznych zgód i decyzji do realizacji inwestycji, w tym do udzielenia odpowiednich pełnomocnictw. Nabywca uzyskał decyzję o warunkach zabudowy we własnym imieniu (to jest bez uzyskania pełnomocnictwa od Wnioskodawcy) i również we własnym imieniu dokonuje pozostałych czynności administracyjnoprawnych w celu rozpoczęcia budowy.

Wnioskodawca udostępnił ponadto Nabywcy Działkę na cele budowlane w rozumieniu przepisów Prawa budowlanego, wyłącznie w celu uzyskania koniecznych zgód i decyzji do realizacji inwestycji (umowa użyczenia na okres obowiązywania umowy przedwstępnej).

Do momentu zakupu nieruchomości nabywca nie będzie dokonywał na nieruchomości żadnych inwestycji infrastrukturalnych. Nabywca wykona badania geologiczne gruntu w ramach faktycznego i prawnego badania przedmiotu sprzedaży. Po zawarciu umowy przedwstępnej nabywca nie będzie ponosił żadnych nakładów finansowych na przedmiotową nieruchomość. Nabywca będzie ponosił wydatki związane z badaniem formalnym i faktycznym przedmiotu sprzedaży oraz wydatki na dokumentację projektową (w celu uzyskania pozwolenia na budowę i wcześniej decyzji o warunkach budowy), która to dokumentacja należy (będzie należeć) wyłącznie do nabywcy.

Wnioskodawca nie prowadził żadnych działań reklamowo-marketingowych w celu sprzedaży Działki; to nabywca złożył Wnioskodawcy propozycję sprzedaży Działki. Wnioskodawca nie prowadzi samodzielnie działalności gospodarczej i nie jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny, jest natomiast wspólnikiem spółki cywilnej, która jest zarejestrowana jako podatnik VAT czynny. Działka nie jest i nie była wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej przez ww. spółkę cywilną ani przez Wnioskodawcę.

Działka jest siedliskiem gospodarstwa rolnego. Po otrzymaniu w drodze darowizny od rodziców w (…) r i sprzedaży części gospodarstwa 21 lat temu, przez ok. 4 lata na działce była prowadzona przez Wnioskodawcę działalność rolnicza. Od 17 lat działka wykorzystywana jest na cele osobiste, nie jest na niej prowadzona działalność rolnicza ani pozarolnicza działalność gospodarcza, a budynki nie podlegały nigdy wynajmowi. Wcześniej Wnioskodawca sprzedawał wyhodowane przez siebie na działce warzywa do spółdzielni ogrodniczej oraz na targowisku. Sprzedaż nie była opodatkowana podatkiem od towarów i usług, Wnioskodawca nie jest i nie był rolnikiem ryczałtowym. Działka była uzbrojona, zabudowana i ogrodzona na początku lat 70-tych i tylko ok. 20 lat temu została dokonana wymiana części ogrodzenia.

Na tle tak przedstawionego opisu sprawy, Wnioskodawca ma wątpliwości, czy dla opisanej transakcji będzie występował w roli podatnika podatku od towarów i usług.

Jak wynika z dokonanej wyżej analizy przepisów, dostawa towarów (np. nieruchomości) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działający w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy. Dopiero po zdefiniowaniu podmiotu jako podatnika VAT – co do zasady – mają dla określenia jego praw i obowiązków, zastosowanie przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy nie wynika taka aktywność Wnioskodawcy, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W przedmiotowej sprawie w odniesieniu do sprzedaży działki nr (…) nie wystąpiły przesłanki, które wskazywałyby na działalność zbliżoną do działalności podmiotu zajmującego się profesjonalnie obrotem nieruchomościami. Zaznaczyć należy, że prowadzenie przez 4 lata działalności rolniczej na działce oraz sprzedaż wyhodowanych przez siebie na działce warzyw do spółdzielni ogrodniczej oraz na targowisku, nie przesądza o konieczności opodatkowania tej działki. Wnioskodawca nabył działkę w drodze darowizny od rodziców. Wnioskodawca nie jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT ani nie prowadzi związanej z działką nr (…) działalności gospodarczej. Wnioskodawca wskazał, że nie prowadzi działalności gospodarczej mającej na celu obrót nieruchomościami gruntowymi.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca nie podejmował jakichkolwiek czynności marketingowych mających na celu sprzedaż działki nr (…). W niniejszej sprawie brak jest przesłanek świadczących o takiej aktywności sprzedawcy w przedmiocie zbycia działki nr (…), która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem takich jak: np. nabycie z zamiarem odsprzedaży, uzbrojenie terenu, ogrodzenie działek (brak przesłanek zawodowego – stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności). Nie wystąpił bowiem ciąg zdarzeń, które jednoznacznie przesądzają, że sprzedaż wskazanej we wniosku działki wypełnia przesłanki działalności gospodarczej. Wnioskodawca nie podjął takich aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców. Wnioskodawca nie uzbroił, ani nie zamierza podejmować żadnej innej aktywności w celu ulepszenia i zwiększenia wartości działki. W konsekwencji Wnioskodawca nie będzie działał jako handlowiec, a działania podejmowane przez Wnioskodawcę należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Wnioskodawca sprzedając działkę nr (…) będzie korzystać z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej i do której nie mają zastosowania przepisy ustawy o VAT.

Biorąc powyższe informacje pod uwagę, w przedmiotowej sprawie brak jest zatem przesłanek pozwalających uznać Wnioskodawcę za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzących działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, polegającą na handlu nieruchomościami. Jak wcześniej wyjaśniono, aby uznać określoną sprzedaż za opodatkowaną podatkiem VAT, nie wystarcza stwierdzić jedynie dostawę towarów, lecz wymagane jest określenie podmiotu dokonującego dostawy za występującego w związku ze sprzedażą jako podatnika podatku od towarów i usług.

W rozpatrywanej sprawie należy uznać, że Wnioskodawca, dokonując sprzedaży działki nr (…), nie działa w charakterze podatnika, a czynność ta nie nosi znamion działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Powyższe wynika z faktu, że sprzedaż przez Wnioskodawcę gruntu stanowić będzie zwykłe wykonywanie prawa własności. Tym samym, zbywając ww. grunt stanowiący majątek prywatny, Wnioskodawca korzysta z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem. Skutkiem powyższego, transakcja zbycia działki nr (…) nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Nadmienia się, że w niniejszej interpretacji udzielono odpowiedzi w zakresie zadanego pytania. Inne kwestie nieobjęte pytaniem, w szczególności dotyczące kwestii ewentualnego zwolnienia z podatku VAT dla dostawy działki nr (…) wraz z zabudową, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa – rozpatrzone.

Tut. Organ wskazuje, że niniejsza interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej – przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji. 11

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn.zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin