Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-2.4012.676.2020.3.KK
z 9 listopada 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 25 sierpnia 2020 r. (data wpływu 3 września 2020 r.) uzupełnione pismem z dnia 15 października 2020 r. (data wpływu 16 października 2020 r.) oraz pismem, które wpłynęło do Organu 5 listopada 2020 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odzyskania podatku VAT w związku z realizacją projektu pn. „…” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 września 2020 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odzyskania podatku VAT w związku z realizacją projektu pn. „…”. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 15 października 2020 r. (data wpływu 16 października 2020 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 8 października 2020 r. znak: 0111-KDIB3-2.4012.676.2020.1.KK oraz pismem, które wpłynęło dnia 5 listopada 2020 r., będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 4 listopada 2020 r. znak: 0111-KDIB3-2.4012.676.2020.2.KK.

W przedmiotowym wniosku uzupełnionym m.in. pismem z dnia 15 października 2020 r. przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe/stan faktyczny:

Urząd Marszałkowski Województwa (…), jako aparat wykonawczy Samorządu Województwa (…), jest beneficjentem który prowadził projekt pn. „…”, realizowany w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego (…) na lata 2007-2013.

Projekt był wdrażany w okresie: od 1 stycznia 2013 do 26 czerwca 2015 roku. Całkowita wartość projektu wynosi (…) zł.

Wydatki kwalifikowalne projektu wynoszą (…) zł, wartość dofinansowania ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego to (…) zł (co stanowi 85% wydatków kwalifikowanych), a wartość wkładu własnego Beneficjenta to (…) zł (co stanowi 15% wydatków kwalifikowanych).

Zgodnie z paragrafem 10 ust. 2 pkt 4 uchwały nr (…) Zarządu Województwa (…) z dnia 1 grudnia 2015 r. w sprawie zmiany uchwały (…) Zarządu Województwa (…) z dnia 5 marca 2013 r. ze zmianami w sprawie dofinansowania projektu „…” nr (…) w ramach Osi Priorytetowej 1 – „Przedsiębiorczość”, Działanie 1.2 – „Wzrost potencjału instytucji otoczenia biznesu”, Poddziałanie 1.2.3. – „System obsługi inwestora na poziomie regionalnym” Regionalnego Programu Operacyjnego (…) na lata 2007-2013, beneficjent zobowiązany jest do dostarczenia, w przypadku gdy oświadczył, iż podatek VAT jest kwalifikowalny, pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego stwierdzającej brak możliwości odzyskania podatku VAT w zakresie realizowanego projektu z właściwej Izby Skarbowej na podstawie art. 14a-14d ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacji Podatkowej (t.j Dz. U. z 2012 r., poz. 749. ze zm.), składanej na koniec okresu trwałości projektu. Interpretacja ma stanowić dowód potwierdzający uznanie ponoszonych w ramach projektu kosztów za kwalifikowalne.

Podatek VAT ponoszony jest przez Urząd Marszałkowski w związku z dokonywaniem zakupów i usług objętych podatkiem VAT, bezpośrednio związanych z realizacją działań zaplanowanych w ramach powyższego projektu. Do działań tych należy zaliczyć m.in.:

• przeprowadzenie audytu projektu,
• organizacja konferencji otwierającej,
• zakup aparatu fotograficznego,
• wydawnictwa (album promocyjny, folder promocyjny, karty terenów inwestycyjnych),
• prenumerata czasopism.
• opracowanie i produkcja gadżetów,
• program TV/produkcja i emisja spotów,
• kampania promocyjna w Internecie, pozycjonowanie strony internetowej,
• strona internetowa, administrowanie, tłumaczenie tekstów na stronę,
• kampania promocyjna w mediach regionalnych,
• organizacja seminariów dla IOB/JST,
• organizacja Festiwalu Promocji Gospodarczej (…),
• organizacja misji wyjazdowych,
• organizacja konferencji i wydarzeń promocyjnych.
• organizacja misji przyjazdowych.
• przeprowadzenie analizy stanu obecnego oraz analizy końcowej.
  
  

W/w projekt polegał na promocji gospodarczej (…). Przeprowadzone działania były bezpłatne dla jego uczestników. Projekt nie ma związku z czynnościami opodatkowanymi.

Zgodnie z zasadą ogólną podatek VAT może zostać uznany za kwalifikowalny, jeśli jest on faktycznie i ostatecznie ponoszony przez Instytucję Realizującą (tj. Urząd) i nie ma ona prawnych możliwości odzyskania podatku VAT. Za „odzyskanie” podatku VAT rozumie się odliczanie go od podatku VAT należnego lub zwrot w określonych przypadkach, według warunków ściśle określonych przepisami w/w ustawy.

W związku z powyższym Urząd Marszałkowski Województwa (…) w (…), który jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, wnosi o wydanie interpretacji uzasadniającej brak możliwości odzyskania przez Urząd podatku VAT, poniesionego w związku z realizacją projektu „…”. Interpretacja ta zostanie skierowana do Instytucji Zarządzającej Regionalnym Programem Operacyjnym (…) na lata 2007-2013.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że:

Faktury VAT związane z realizowanym projektem były wystawiane na Wnioskodawcę.

Towary i usługi nabywane przez Wnioskodawcę w ramach realizowanego projektu nie są i nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w związku z realizowanym – w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego (…) 2007-2013 ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego oraz z budżetu własnego województwa – projektem pn. „…”, Województwu (…) przysługuje prawo do odzyskania podatku VAT?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Podatek VAT powinien zostać uznany za kwalifikowalny, gdyż został on faktycznie i ostatecznie poniesiony w związku z dokonanymi zakupami usług związanych z działaniami zrealizowanymi w ramach projektu „…” w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego (…) 2007-2013 przez Województwo (…), które nie ma prawnych możliwości odzyskania podatku VAT, tj. odliczenia go od podatku VAT należnego lub zwrotu w określonych przypadkach, według warunków ściśle określonych przepisami ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Efekty powstałe w wyniku realizacji ww. projektu nie są i nie będą w przyszłości związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych.

Urząd stoi na stanowisku, że nie ma możliwości odzyskania podatku naliczonego w związku ze zrealizowanym projektem, gdyż nie ma on związku z czynnościami opodatkowanymi. Urząd nie może się również ubiegać o zwrot tego podatku, gdyż przyznane środki nie są środkami wymienionymi w paragrafie 8 ust. 3 i 4 rozporządzenia MF z dnia 16 grudnia 2013 roku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego/stanu faktycznego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106 ze zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2013 r., kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych

w fakturach otrzymanych przez podatnika:

1. z tytułu nabycia towarów i usług,
2. potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,
3. od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu –z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.
   
   

Zgodnie z art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika określone zostały w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Zatem prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego.

Tak skonstruowana zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Podkreślić również należy, że aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 15 ust. 6 ww. ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powołanych przepisów wynika, że organy władzy publicznej nie będą podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają należności, opłaty lub składki. Organy te, będą natomiast podatnikami podatku od towarów i usług, w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Na mocy art. 2 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1668), organy samorządu województwa działają na podstawie i w granicach określonych przez ustawy. Do zakresu działania samorządu województwa należy wykonywanie zadań publicznych o charakterze wojewódzkim, niezastrzeżonych ustawami na rzecz organów administracji rządowej.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 powołanej ustawy o samorządzie województwa, samorząd województwa wykonuje określone ustawami zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność; dysponuje mieniem wojewódzkim; prowadzi samodzielnie gospodarkę finansową na podstawie budżetu.

W myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy o samorządzie województwa, w celu wykonywania zadań województwo tworzy wojewódzkie samorządowe jednostki organizacyjne oraz może zawierać umowy z innymi podmiotami.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W okresie od 1 stycznia 2013 r. do 26 czerwca 2015 r. zrealizowano projekt pn. „…”. Projekt ten polegał na promocji gospodarczej (…). Towary i usługi nabywane przez Wnioskodawcę w ramach realizowanego projektu nie są i nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

W rozpatrywanej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do odzyskania podatku VAT w związku z realizowanym projektem pn. „…”.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, odliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Zatem podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT, jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. W omawianej sprawie związek taki nie występuje.

Biorąc pod uwagę powołane przepisy oraz okoliczności faktyczne wynikające z treści wniosku stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie warunek, o którym mowa w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług nie został spełniony, gdyż – jak wprost wskazał Zainteresowany –nabywane przez Wnioskodawcę w ramach realizowanego projektu towary i usługi nie są i nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. W konsekwencji Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego od zakupów związanych z realizacją projektu. Jednocześnie Wnioskodawca nie ma prawa do zwrotu różnicy podatku VAT na podstawie art. 87 ust. 1 ustawy.

W związku z poniesionymi wydatkami, Wnioskodawca nie ma również możliwości uzyskania zwrotu podatku na zasadach określonych w rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz. U. z 2019 r., poz. 714). Ewentualny zwrot na podstawie tych przepisów obwarowany jest pewnymi warunkami, które podatnik winien spełnić. Wśród warunków tych ustawodawca wymienia m.in. złożenie zgłoszenia rejestracyjnego i pochodzenie środków finansowych ze źródeł określonych w § 8 ust. 3 i 4 ww. rozporządzenia, a w zakresie środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej podpisanie umowy o dofinansowanie przed dniem 1 maja 2004 r. Ponieważ Wnioskodawca nie wypełnił ww. warunków rozporządzenia nie znajduje zastosowanie zawarta w nim regulacja w zakresie zwrotu podatku.

Należy wskazać, że uprzednio, kwestia zwrotu podatku została uregulowana w rozdziale

9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 ze zm.), obowiązującego od dnia 6 kwietnia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r.

Reasumując, w przedstawionych we wniosku okolicznościach Wnioskodawca na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług nie ma możliwości odzyskania podatku VAT w związku z realizacją projektu pn. „…”.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Ponadto należy także zauważyć, że pojęcie „kosztu kwalifikowalnego” nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Wnioskodawcy przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowalnym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy:

• zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym,
• zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
  
  

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.