Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-1.4011.649.2020.1.AMN
z 13 października 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 17 sierpnia 2020 r. (data wpływu 31 sierpnia 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z udostępnieniem samochodu służbowego w celu wykonywania obowiązków służbowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 sierpnia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z udostępnieniem samochodu służbowego w celu wykonywania obowiązków służbowych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

(…) S.A. (dalej: Wnioskodawca lub Spółka) jest polskim rezydentem podatkowym, podmiotem działającym w branży programistycznej.

Prezes Zarządu Wnioskodawcy wykonuje swoje obowiązki związane z pełnioną przez niego funkcją na podstawie aktu powołania do Zarządu Spółki (brak dodatkowego stosunku umownego).

Prezes Zarządu Spółki (dalej: „Prezes Zarządu”) jest osobą fizyczną posiadającą miejsce zamieszkania na terytorium Polski oraz podlegającą w Polsce tzw. nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób fizycznych. Prezes Zarządu nie prowadzi pozarolniczej działalności gospodarczej na podstawie wpisu do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej („CEiDG”).

Spółka w celu należytego wykonywania przez Prezesa Zarządu swoich obowiązków związanych z pełnioną funkcją zarządczą w Spółce, przekaże mu w użytkowanie samochód służbowy. Przy czym samochód służbowy Prezes Zarządu zobowiązuje się użytkować wyłącznie do celów realizacji obowiązków służbowych. Spółka będzie pokrywać wszelkie koszty wynikające z wykorzystywania pojazdu do celów związanych ze sprawowaniem funkcji Prezesa Zarządu, w tym koszty eksploatacyjne, koszty paliwa jak również koszty towarzyszące takie jak opłaty parkingowe, opłaty autostradowe i inne.

Samochód służbowy nie stanowi własności Spółki, stanowi przedmiot umowy leasingowej zawartej przez Spółkę (ewentualnie najmu).

Prezes Zarządu nie będzie mógł korzystać z powierzonego mu samochodu do celów prywatnych. Dojazd z miejsca zamieszkania do miejsca wykonywania funkcji Prezesa Zarządu i z powrotem jako związany z wykonywaniem obowiązków organizacyjnych wynikających z powierzonej funkcji nie będzie kwalifikowany jako korzystanie z samochodu do celów prywatnych.

Spółka zawrze z Prezesem Zarządu umowę przechowywania samochodu służbowego, w której zostały ujęte warunki dbałości o powierzone mienie i na tej podstawie ma on sprawować pieczę nad samochodem służbowym, w tym bezpiecznie parkować go w pobliżu miejsca zamieszkania. W umowie tej zawarte są m.in. zasady korzystania z samochodu służbowego. Jedną z głównych zasad jest zakaz wykorzystywania samochodu służbowego do innych celów niż podróż związanych z wykonywaniem czynności służbowych.

W związku z pełnioną funkcją do obowiązków Prezesa Zarządu należy prowadzenie spraw i interesów Spółki. Czynności te wymagają wyjazdów w szereg miejsc wykonywania aktualnych obowiązków służbowych, w tym często poza siedzibę główną Wnioskodawcy. Prezes Zarządu jest również odpowiedzialny za kontakty z kontrahentami Spółki.

Charakter pełnionej funkcji i wykonywanych czynności wymaga od Prezesa Zarządu stałej mobilności i stałej dyspozycyjności bez względu na porę dnia (również poza ustalonymi godzinami pracy). Samochód służbowy zostanie mu powierzony, w celu ułatwienia wykonywania dedykowanych obowiązków, które wymagają wysokiej mobilności pracy oraz konieczności do pozostawania w gotowości do natychmiastowego jej podjęcia.

Powierzony Prezesowi Zarządu samochód służbowy wykorzystywany będzie w celu dojazdu przez niego do siedziby Spółki lub innego miejsca wynikającego z aktualnie wykonywanych obowiązków służbowych - z miejsca jego zamieszkania, które w wielu przypadkach znajduje się w oddaleniu od miejsca wykonywania aktualnych obowiązków służbowych.

Ponadto udostępnienie samochodu umożliwiać będzie szybkie i sprawne przemieszczanie się przez Prezesa Zarządu pomiędzy różnymi lokacjami, w których będzie on wykonywał obowiązki służbowe. Parkowanie samochodu służbowego przez Prezesa Zarządu pod miejscem zamieszkania ma zapewnić jego stałą mobilność (nawet poza godzinami pracy) oraz oszczędność czasową w dotarciu przez niego do miejsc wykonywania obowiązków służbowych. Samochód służbowy w żadnym stopniu nie będzie natomiast wykorzystywany przez Prezesa Zarządu w celach prywatnych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, że w zdarzeniu przyszłym przedstawionym we wniosku, po stronie Prezesa Zarządu nie powstanie przychód w podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu udostępnienia przez Spółkę samochodu służbowego do dyspozycji Prezesa Zarządu, a tym samym Spółka nie będzie płatnikiem z tego tytułu?

Zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowe jest stanowisko, że w zdarzeniu przyszłym przedstawionym we wniosku, po stronie Prezesa Zarządu nie powstanie przychód w podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu udostępnienia przez Spółkę samochodu osobowego do dyspozycji Prezesa Zarządu, a tym samym Spółka nie będzie płatnikiem podatku z tego tytułu.

Wnioskodawca uważa, że przejazdy Prezesa Zarządu powierzonym mu samochodem służbowym, pomiędzy miejscem zamieszkania a miejscem wykonywania obowiązków służbowych, bądź też powierzonych mu zadań, będą stanowić realizację jego obowiązków służbowych.

Nieodpłatne świadczenie

Zgodnie natomiast z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodami, co do zasady, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych brak jest definicji pojęcia „nieodpłatnego świadczenia”. Orzecznictwo zgodnie wypracowało, że nieodpłatnym świadczeniem w rozumieniu podatkowym jest wszelkie świadczenia, w tym mające za przedmiot korzystanie z cudzej praw.

Zgodnie z treścią wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 16 czerwca 2011 r, (sygn. II FSK 788/10), „podstawową cechą nieodpłatnego świadczenia jest to, że otrzymujący przysporzenie nie jest zobowiązany do jakiegokolwiek świadczenia wzajemnego, np. obniżki ceny z tytułu sprzedaży towaru lub świadczonej usługi. Pojęcie nieodpłatnego świadczenia obejmuje te spośród nich, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub też których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami lub inna forma ekwiwalentu przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar majątkowy czy finansowy. Kluczową cechą świadczenia nieodpłatnego jest więc to, że otrzymujący takie świadczenie nie jest zobowiązany do wykonania jakiegokolwiek świadczenia wzajemnego. Aby zatem dane świadczenie mogło być uznane za świadczenie nieodpłatne konieczne jest by polegało ono wyłącznie na jednostronnym przysporzeniu po stronie podmiotu, który świadczenie to uzyskał.”

Użytkowanie służbowe

Z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika w sposób jednoznaczny, że powierzenie Prezesowi Zarządu przez Wnioskodawcę samochodu służbowego, będzie miało na celu wyłącznie zapewnienie stałej gotowości Prezesa Zarządu do wykonywania powierzonych mu zadań, niezależnie od pory dnia (a więc również poza przyjętymi godzinami pracy).

Prezes Zarządu będzie wykorzystywać powierzony mu samochód służbowy przede wszystkim w celu dojazdu z miejsca zamieszkania do siedziby Wnioskodawcy, bądź też innego miejsca, w którym aktualnie będzie on zobowiązany do wykonywania obowiązków służbowych. Konieczność powierzenia Prezesowi Zarządu samochodu służbowego wynika przede wszystkim ze względu na charakterystykę wykonywanych przez niego czynności. Wymaga się bowiem od niego ciągłej mobilności oraz dyspozycyjności, w związku z czym samochód będzie mu powierzony, w celu ułatwienia wykonywania dedykowanych obowiązków (również ma to na celu umożliwienie Prezesowi Zarządu garażowania samochodu służbowego w miejscu jego zamieszkania).

Nie będzie on natomiast w żadnym stopniu wykorzystywał samochodu służbowego dla celów prywatnych.

Mając powyższe na uwadze należy z całą pewnością przyjąć, że w opisanym zdarzeniu przyszłym Prezes Zarządu nie uzyska żadnej korzyści majątkowej kosztem Wnioskodawcy, a zatem opisywane zdarzenie, nie wpisuje się w przytoczoną wyżej wypracowaną przez orzecznictwo definicję „nieodpłatnego świadczenia”.

Korzystanie przez Prezesa Zarządu z samochodu służbowego w celu dojazdu z miejsca zamieszkania do miejsca wykonywania obowiązków służbowych, bądź też pomiędzy różnymi miejscami ich wykonywania, służyć będzie wyłącznie celom Spółki i jako takie nie może zostać uznane za nieodpłatne świadczenie w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, w opisanym we wniosku zdarzeniu przyszłym, przejazdy Prezesa Zarządu z miejsca zamieszkania do miejsca wykonywania obowiązków służbowych/powierzonych zadań i z powrotem przy pomocy powierzonego samochodu służbowego nie będą stanowić nieodpłatnego świadczenia stanowiącego przychód z wykonywania działalności wykonywanej osobiście na podstawie powołania, o ile przejazdy te odbywać się będą wyłącznie w celach służbowych.

W związku z powyższym, wartość tego świadczenia nie będzie stanowić dla Prezesa Zarządu przychodu otrzymywanego z tytułu piastowania przez niego tejże funkcji na podstawie art. 13 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a więc na Spółce nie będą ciążyły z tego tytułu obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych, o których mowa w art. 41 ust. 1 oraz art. 42 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Orzecznictwo

Stanowisko to znajduje potwierdzenie w licznych orzeczeniach sądów administracyjnych, m.in. w treści wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 16 maja 2007 r. (sygn. I SA/Bk 173/07), w którym wyjaśniono, że: „Organy podatkowe, uznając, że nieodpłatne przekazanie prezesowi zarządu przez skarżącą spółkę składników majątku do używania w celu wykonania na jej rzecz usług w zakresie zarządzania jest świadczeniem w naturze lub innym nieodpłatnym świadczeniem stanowiącym przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych - dokonały błędnej wykładni przepisu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.”

Praktyka interpretacyjna

Powyższe potwierdzają również organy podatkowe w interpretacja podatkowych, tytułem przykładu posłuży interpretacja z dnia 10 marca 2020 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej (sygn. 0114-KDIP3-2.4011.613.2019.6.JM), w której organ podatkowy wskazał, że: „(...) Jak wynika zatem z powyższego, używanie samochodu służbowego służyć będzie Prezesowi Zarządu w celach związanych z wykonywaniem powierzonych obowiązków (wykonywaniem zadań służbowych). W przedmiotowej sprawie nie otrzyma on żadnej korzyści majątkowej kosztem Spółki. Korzystanie bowiem z samochodu służbowego przez Prezesa Zarządu, wobec którego Zainteresowany, ze względu na specyfikę wykonywanych zadań oczekuje stałej gotowości, dyspozycyjności i mobilności, nie może zostać uznane za nieodpłatne świadczenie.

Tym samym, jeśli istotnie jak stwierdza Zainteresowany, samochód służbowy będzie wykorzystywany przez Prezesa Zarządu w celu wykonywania obowiązków służbowych, to brak jest podstaw do uznania, że w związku z dojazdem samochodem służbowym wykorzystywanym w celu wykonywania obowiązków służbowych, z miejsca zamieszkania do miejsca ich wykonywania, bądź powierzonych mu przez Spółkę zadań i z powrotem, po jego stronie powstanie przychód z nieodpłatnych świadczeń w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem, Spółka nie będzie miała z tego tytułu obowiązku ustalenia przychodu po stronie Prezesa Zarządu oraz obliczania, pobrania i odprowadzenia zaliczek na podatek dochodowy.”

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Treść powyższego przepisu wskazuje, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych zawartym w powyższej ustawie, bądź, od których zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest działalność wykonywana osobiście.

Zgodnie z art. 13 pkt 7 ww. ustawy, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych.

Natomiast w myśl art. 13 ust. 1 pkt 9 cytowanej ustawy, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 uważa się przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej - z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W myśl art. 11 ust. 2 ww. ustawy, wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem ust. 2c oraz art. 12 ust. 2-2c, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

Według art. 11 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

1. jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia - według cen stosowanych wobec innych odbiorców;
2. jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione - według cen zakupu;
3. jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku - według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku;
4. w pozostałych przypadkach - na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.
   
   

Dla celów podatkowych przyjmuje się, że nieodpłatne świadczenie obejmuje każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności podmiotów, których skutkiem jest przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Stosownie do art. 42 ust. 1 ww. ustawy, płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) - na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jednakże w przypadku gdy podatek został pobrany zgodnie z art. 30a ust. 2a, płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przekazują kwotę tego podatku na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca przekaże w użytkowanie Prezesowi Zarządu, samochód służbowy w celu ułatwienia wykonywania dedykowanych obowiązków, które wymagają wysokiej mobilności pracy oraz konieczności do pozostawania w gotowości do natychmiastowego jej podjęcia. Powierzony Prezesowi Zarządu samochód służbowy wykorzystywany będzie w celu dojazdu przez niego do siedziby Spółki lub innego miejsca wynikającego z aktualnie wykonywanych obowiązków służbowych - z miejsca jego zamieszkania, które w wielu przypadkach znajduje się w oddaleniu od miejsca wykonywania aktualnych obowiązków służbowych. Ponadto udostępnienie samochodu umożliwiać będzie szybkie i sprawne przemieszczanie się przez Prezesa Zarządu pomiędzy różnymi lokacjami, w których będzie on wykonywał obowiązki służbowe. Wnioskodawca wskazał, że samochód służbowy w żadnym stopniu nie będzie wykorzystywany przez Prezesa Zarządu w celach prywatnych.

Jak wynika zatem z przywołanego opisu zdarzenia przyszłego, używanie samochodu służbowego służyć będzie Prezesowi Zarządu w celach związanych z wykonywaniem powierzonych obowiązków (wykonywaniem zadań służbowych). W przedmiotowej sprawie nie otrzyma on żadnej korzyści majątkowej kosztem Spółki. Korzystanie bowiem z samochodu służbowego przez Prezesa Zarządu, wobec którego Wnioskodawca, ze względu na specyfikę wykonywanych zadań oczekuje stałej gotowości, dyspozycyjności i mobilności, nie może zostać uznane za nieodpłatne świadczenie.

Reasumując, jeżeli istotnie jak wskazał Wnioskodawca, samochód służbowy będzie wykorzystywany przez Prezesa Zarządu w celu wykonywania obowiązków służbowych oraz zadań dodatkowo powierzonych przez Spółkę, to brak jest podstaw do uznania, że w zdarzeniu przyszłym przedstawionym we wniosku, po stronie Prezesa Zarządu powstanie przychód w podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu udostępnienia przez Spółkę samochodu służbowego do dyspozycji Prezesa Zarządu. Tym samym Spółka nie będzie miała z tego tytułu obowiązku ustalenia przychodu po stronie Prezesa Zarządu oraz obliczania, pobrania i odprowadzenia zaliczek na podatek dochodowy.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do powołanego przez Wnioskodawcę pisma urzędowego co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, tut. organ informuje, że zostało ono wydane w indywidualnej sprawie i nie ma zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Jednocześnie tut. organ informuje, iż powołane we wniosku orzeczenia sądów administracyjnych zostały wydane w indywidualnych sprawach i dotyczą wyłącznie tych spraw, w których zapadły.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.