Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-1.4012.452.2020.1.JKU
z 10 listopada 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 23 września 2020 r. (data wpływu 7 października 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności nieodpłatnego przekazania nakładów przebudowanej linii energetycznej na rzecz Spółki z o.o. – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 października 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności nieodpłatnego przekazania nakładów przebudowanej linii energetycznej na rzecz Spółki z o.o.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

A (…) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością – Grupa (…) (dalej zwana: Spółka, Wnioskodawca) zwraca się z prośbą o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w sprawie indywidualnej, dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie obowiązku opodatkowania nieodpłatnego przekazania nakładów na przebudowę odcinka linii napowietrznej 15kV na działce 1 w (…), będącej własnością B Sp. z o.o. (dalej zwana: Spółka z o.o.), na linię kablową (ziemną).

Przebudowa nastąpiła, w celu likwidacji kolizji z realizowaną przez Spółkę (w ramach prowadzonej opodatkowanej działalności gospodarczej) inwestycją na przedmiotowej nieruchomości w postaci budowy 12 tuneli foliowych (...) w ramach prowadzonych badań naukowych i prac rozwojowych.

Przebudowa linii energetycznej została uzgodniona z jej właścicielem, na okoliczność czego zostały zawarte:

1. 18 lutego 2020 r. porozumienie w sprawie lokalizacji urządzeń elektroenergetycznych B Sp. z o.o., na działce nr 1, położonej w m. (…);
2. 30 kwietnia 2020 r. umowa z B Sp. z o.o. nr (…) w sprawie określenia praw i obowiązków stron związanych z realizacją i finansowaniem przebudowy istniejącej infrastruktury elektroenergetycznej 15kV będącej własnością B, kolidującej z planowanym zagospodarowaniem nieruchomości położonych w miejscowości (…), dz. nr 1.
   
   

W celu likwidacji kolizji przebudowano ww. linię, a następnie przekazano ją zgodnie z umową nieodpłatnie właścicielowi protokołem nr (…) w postaci:

• linii kablowej (…) o dł. 325m,
• stanowiska słupowego (…).
  
  

Strony zgodnie ustaliły, że powstałe elementy infrastruktury elektroenergetycznej będą analogicznie funkcjonalne do likwidowanych w wyniku dokonanej przebudowy i po żadnej ze stron nie wystąpiło uzyskanie korzyści majątkowej bez podstawy prawnej, kosztem drugiej strony (bezpodstawne wzbogacenie). Wszystkie koszty związane z przebudową linii pokryła Spółka, zrzekając się jakichkolwiek roszczeń wobec B Sp. z o.o. z tytułu zwrotu kosztów poniesionych na przebudowę linii.

Wszystkie towary i usługi nabyte w celu przebudowy linii energetycznej mają związek wyłącznie z czynnościami opodatkowanymi świadczonymi przez Spółkę.

Wszystkie poniesione nakłady związane z przebudową linii energetycznej miały związek z działalnością Spółki opodatkowaną podatkiem VAT.

Od wszystkich nakładów poniesionych na przebudowę linii energetycznej Spółce przysługiwało prawo do odliczenia podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy czynność nieodpłatnego przekazania nakładów przebudowanej linii energetycznej na rzecz B Sp. z o.o. podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z przepisami ustawy o VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, czynność nieodpłatnego przekazania nakładów poniesionych na przebudowę linii energetycznej, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Za dostawę towarów uważa się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, poprzez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

Z kolei w myśl art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, opodatkowaniu podlega wyłącznie nieodpłatne przekazanie usług inne niż związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa. Natomiast, aby nieodpłatne przekazanie usług zostało zrównane z odpłatnym świadczeniem usług, w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy muszą być spełnione łącznie następujące warunki:

• brak związku wykonania usługi z prowadzeniem działalności,
• istnienie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
  
  

Niespełnienie chociażby jednego warunku wyklucza opodatkowanie.

W przypadku Spółki przebudowa linii energetycznej była konieczna dla realizacji budowy 12 specjalistycznych tuneli foliowych (...) w ramach prowadzonych badań naukowych i prac rozwojowych, która jest jedną z podstawowych działalności gospodarczych Spółki. Mając na uwadze powyższe oraz obowiązujące przepisy należy stwierdzić, iż z uwagi na niespełnienie jednej z przesłanek, warunkujących zrównanie nieodpłatnego świadczenia usług z odpłatnym świadczeniem usług, (związek z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą) przedmiotowe nieodpłatne przekazanie na rzecz zakładu energetycznego nakładów poniesionych na przebudowę linii energetycznej jako świadczenie usług, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Ponadto takie stanowisko zostało zawarte między innymi w interpretacji podatkowej Ministra Finansów wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w dniu 18 marca 2016 r. sygn. ILPP2/4512-1-912/15-4/OA.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez sprzedaż, w oparciu o art. 2 pkt 22 ustawy, rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy definiuje pojęcie dostawy towarów. W myśl tego przepisu przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Z treści powołanego wyżej art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT wówczas, gdy są wykonywane odpłatnie. Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Przy czym przepisy ustawy nie określają postaci wynagrodzenia.

Ustawodawca jednakże przewidział od powyższej reguły wyjątki, które zostały zawarte – w przypadku dostawy towarów w art. 7 ust. 2 ustawy oraz – w przypadku świadczenia usług w art. 8 ust. 2 ustawy.

Stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny

– jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

W myśl art. 8 ust. 2 ustawy, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;
2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.
   
   

Analiza treści art. 7 ust. 2 ustawy, pozwala na stwierdzenie, że uznanie nieodpłatnego przekazania towarów za odpłatną dostawę towarów uzależnione jest od tego czy podatnikowi przysługiwało w całości bądź w części prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przy nabyciu przekazywanych towarów.

Interpretując ww. art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy, stwierdzić należy, że opodatkowaniu podlegać powinno, jako odpłatne świadczenie usług, użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza (w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia), jeżeli przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, w całości lub w części, przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych.

Tylko łączne zaistnienie ww. przesłanek umożliwia objęcie zakresem opodatkowania VAT usług świadczonych nieodpłatnie. Jeśli jeden z tych warunków nie jest spełniony, to wówczas takie świadczenie usług będzie nieopodatkowane podatkiem od towarów i usług.

Analizując natomiast treść powołanego art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy, należy zauważyć, że dla ustalenia, czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na mocy cytowanego wyżej przepisu, istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie wpisywało się będzie w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona. Stwierdzenie takie uzależnione jednak jest od konkretnych okoliczności, jakie w danej sprawie występują.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że opodatkowaniu podlegają te nieodpłatne usługi, które nie mają związku z prowadzoną działalnością, a więc nie mają wpływu na przyszłe obroty przedsiębiorstwa, jego zyski, wizerunek, odbiór przez kontrahentów.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka nieodpłatnie przekazała nakłady na przebudowę odcinka linii napowietrznej 15kV będącej własnością B Sp. z o.o. na linię kablową (ziemną) na działce nr 1. Przebudowa nastąpiła, w celu likwidacji kolizji z realizowaną przez Spółkę (w ramach prowadzonej opodatkowanej działalności gospodarczej) inwestycją na przedmiotowej nieruchomości w postaci budowy 12 tuneli foliowych (...) w ramach prowadzonych badań naukowych i prac rozwojowych.

Przebudowa linii energetycznej została uzgodniona z jej właścicielem, na okoliczność czego zostały zawarte porozumienie w sprawie lokalizacji urządzeń elektroenergetycznych oraz umowa w sprawie określenia praw i obowiązków stron związanych z realizacją i finansowaniem przebudowy istniejącej infrastruktury elektroenergetycznej 15kV będącej własnością B, kolidującej z planowanym zagospodarowaniem nieruchomości położonych w miejscowości (…), dz. nr 1.

W celu likwidacji kolizji przebudowano ww. linię, a następnie przekazano ją zgodnie z umową nieodpłatnie właścicielowi protokołem w postaci linii kablowej oraz stanowiska słupowego.

Strony zgodnie ustaliły, że powstałe elementy infrastruktury elektroenergetycznej będą analogicznie funkcjonalne do likwidowanych w wyniku dokonanej przebudowy i po żadnej ze stron nie wystąpiło uzyskanie korzyści majątkowej bez podstawy prawnej, kosztem drugiej strony (bezpodstawne wzbogacenie). Wszystkie koszty związane z przebudową linii pokryła Spółka, zrzekając się jakichkolwiek roszczeń wobec B Sp. z o.o. z tytułu zwrotu kosztów poniesionych na przebudowę linii.

Wszystkie towary i usługi nabyte w celu przebudowy linii energetycznej mają związek wyłącznie z czynnościami opodatkowanymi świadczonymi przez Spółkę.

Wszystkie poniesione nakłady związane z przebudową linii energetycznej miały związek z działalnością Spółki opodatkowaną podatkiem VAT.

Od wszystkich nakładów poniesionych na przebudowę linii energetycznej Spółce przysługiwało prawo do odliczenia podatku od towarów i usług.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii obowiązku opodatkowania nieodpłatnego przekazania nakładów na przebudowę odcinka linii napowietrznej na linię kablową.

Na podstawie art. 46 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r., poz. 1740), zwanej dalej Kodeks cywilny, nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Stosownie do treści art. 47 § 1 Kodeksu cywilnego, część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych.

Jak stanowi § 2 cyt. przepisu, częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego.

Przedmioty połączone z rzeczą tylko dla przemijającego użytku nie stanowią jej części składowych (art. 47 § 3 Kodeksu cywilnego).

W art. 48 Kodeksu cywilnego postanowiono, iż z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania.

Ponadto, w myśl art. 49 § 1 Kodeksu cywilnego, urządzenia służące do doprowadzania lub odprowadzania płynów, pary, gazu, energii elektrycznej oraz inne urządzenia podobne nie należą do części składowych nieruchomości, jeżeli wchodzą w skład przedsiębiorstwa.

Na podstawie art. 49 § 2 Kodeksu cywilnego, osoba, która poniosła koszty budowy urządzeń, o których mowa w § 1, i jest ich właścicielem, może żądać, aby przedsiębiorca, który przyłączył urządzenia do swojej sieci, nabył ich własność za odpowiednim wynagrodzeniem, chyba że w umowie strony postanowiły inaczej. Z żądaniem przeniesienia własności tych urządzeń może wystąpić także przedsiębiorca.

Zaznaczyć należy, iż przesłanka wynikająca art. 49 § 1 Kodeksu cywilnego jest spełniona z chwilą podłączenia wymienionych w tym przepisie urządzeń do sieci należących do przedsiębiorstwa lub zakładu.

W świetle powołanych przepisów Kodeksu cywilnego wskazać należy, iż Wnioskodawca w momencie nieodpłatnego przekazania przebudowanego kolidującego odcinka linii nie jest właścicielem przedmiotowej inwestycji, bowiem stanowi ona własność innego podmiotu (urządzenia, które podlegają przeniesieniu i przebudowie w ramach uniknięcia kolizji stanowią własność B Sp. z o.o.). Tym samym, nieodpłatne przekazanie przebudowanego odcinka sieci do podmiotu zarządzającego daną siecią należy traktować jako świadczenie usług, bowiem jest to w istocie przekazanie jedynie poniesionych nakładów.

Zatem przekazanie przez Wnioskodawcę nakładów związanych z przebudową linii energetycznej będącej własnością innego podmiotu, stanowi na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług świadczenie usług – w przedmiotowej sytuacji nieodpłatne.

Z opisu sprawy wynika, że nieodpłatne przekazanie nakładów związanych z przebudową linii energetycznej nastąpi na cele związane z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy.

Mając na uwadze powyższe oraz obowiązujące przepisy należy stwierdzić, iż z uwagi na niespełnienie jednej z przesłanek, o których mowa w art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy warunkujących zrównanie nieodpłatnego świadczenia usług z odpłatnym świadczeniem usług – z uwagi na istnienie w przedmiotowej sprawie związku z prowadzoną działalnością gospodarczą Wnioskodawcy – ww. nieodpłatne przekazanie na rzecz Spółki z o.o. nakładów poniesionych na przebudowę linii energetycznej jako świadczenie usług, nie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Podsumowując, czynność nieodpłatnego przekazania nakładów przebudowanej linii energetycznej na rzecz Spółki z o.o. nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z przepisami ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania linii energetycznej należało uznać za prawidłowe.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (oraz z opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Ponadto w sprawie będącej przedmiotem wniosku należy zwrócić uwagę, że analiza załączników dołączonych do wniosku nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, zgodnie z którym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym załączone do wniosku dokumenty nie mogą być przedmiotem merytorycznej analizy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.