Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1.4011.597.2020.3.KK
z 17 listopada 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 lipca 2020 r. (data wpływu 4 sierpnia 2020 r.), uzupełnionym w dniach 6 i 28 października 2020 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 sierpnia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniach 6 i 28 października 2020 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest spółką akcyjną, której podstawowym przedmiotem działalności jest „działalność klubów sportowych” (PKD 93.12.Z). Ponadto prowadzi działalność w zakresie obiektów sportowych, pozaszkolnych form edukacji sportowej oraz działalności sportowej polegającej na sprzedaży biletów wstępu na organizowane mecze, w których udział bierze klub, sprzedaży gadżetów oraz świadczenia usług reklamowych.

Działalność sportowa klubu obejmuje działalność przedsiębiorcy w sporcie profesjonalnym, tj. prowadzenie profesjonalnego klubu piłkarskiego, w ramach którego jedna z drużyn (pierwszy zespół) uczestniczy w zawodach sportowych organizowanych w ramach I ligi piłkarskiej - drugi stopień klasy rozgrywek piłkarskich w Polsce. Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem dla celów podatku od towarów i usług (VAT) w Polsce.

W celu realizacji podstawowych zadań klubu, wnioskodawca zawiera umowy cywilnoprawne (kontrakty) z zawodnikami na profesjonalne uprawianie piłki nożnej. Część umów zawieranych jest w ramach prowadzonej przez zawodników działalności gospodarczej jednakże większość to umowy cywilnoprawne o świadczenie usług polegających na profesjonalnym uprawianiu piłki nożnej, w przypadku których Wnioskodawca jest płatnikiem podatku PIT, jak również składek ZUS. Wnioskodawca pragnie potwierdzić swoje postępowanie w zakresie odprowadzania zaliczek na podatek dochodowy w przypadku zawartych umów z zawodnikami, gdzie Wnioskodawca jest płatnikiem podatku PIT.

Do realizacji celów klubu niezbędne jest zawarcie umów z piłkarzami, którzy stali się towarem rynkowym i każdy z nich posiada własnego menedżera, który uczestniczy w imieniu zawodnika w negocjacji zapisów zawieranych kontraktów. Wnioskodawca zawiera umowy w formie „kontraktów” z piłkarzami na czas określony, którzy zawodowo trudnią się grą w piłkę nożną. Na podstawie kontraktów piłkarze świadczą na rzecz Wnioskodawcy usługi obejmujące swoim zakresem działalność związaną ze sportem polegające na profesjonalnym uprawianiu piłki nożnej, tj. na grze w piłkę nożną na rzecz klubu.

Z tytułu świadczenia usług objętych kontraktem zawodnicy otrzymują w czasie obowiązywania kontraktu wynagrodzenie stałe, a także wynagrodzenie zmienne uzależnione od ilości minut rozegranych w danym meczu oraz od osiągniętego wyniku w meczu. W każdym kontrakcie szeroko opisane są obowiązki zawodników, jak i klubu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca postępuje właściwie zaliczając przychody zawodników, z którymi zawarto umowy cywilnoprawne o profesjonalne uprawianie piłki nożnej, a nieprowadzących działalności gospodarczej, do przychodów z działalności wykonywanej osobiście, o których mowa w art. 13 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i w związku z tym odprowadza zaliczki na podatek PIT?

Zdaniem Wnioskodawcy, przychody zawodników osiągane z profesjonalnego uprawiania piłki nożnej, a nieprowadzących działalności gospodarczej mieszczą się w art. 13 pkt 2 ww. u.p.d.o.f. W świetle tego artykułu przychody uzyskiwane z uprawiania sportu są przychodami kwalifikującymi się do działalności wykonywanej osobiście (tj. ze źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.f.), na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, podobnie jak działalność artystyczna, literacka, naukowa, trenerska, oświatowa i publicystyczna. Ustawodawca w art. 13 pkt 2 nie wskazał jakiego typu przychody z uprawiania sportu należałoby zakwalifikować do wskazanego źródła przychodów, dlatego też Wnioskodawca uznał za słuszne zakwalifikowanie wszystkich kontraktów o profesjonalne uprawiane piłki nożnej zawieranych na podstawie umów cywilnoprawnych z zawodnikami, którzy nie prowadzą działalności gospodarczej do ww. źródła przychodów. W związku z tym Wnioskodawca ma obowiązek odprowadzania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych od wszystkich zawodników, którzy nie prowadzą działalności gospodarczej, a z którymi zostały zawarte kontrakty o profesjonalne uprawianie piłki nożnej na podstawie umów cywilnoprawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 2 i 3 ww. ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są:

• działalność wykonywana osobiście,
• pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 ww. ustawy, za działalność gospodarczą albo pozarolniczą działalność gospodarczą uważa się działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

– prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Zgodnie z kolei z art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;
2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;
3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Jak wynika z literalnej treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy, niespełnienie któregokolwiek z warunków wymienionych w tym przepisie oznacza, że wykonywane czynności mogą być klasyfikowane na gruncie ustawy o podatku dochodowym jako pozarolnicza działalność gospodarcza. Zatem – co do zasady − nie są przychodami z działalności gospodarczej takie przychody, które zostały zaliczone przez ustawodawcę do pozostałych źródeł przychodów znajdujących się w katalogu źródeł przychodów (art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9 ww. ustawy), tj. m.in. do przychodów z działalności wykonywanej osobiście.

Katalog przychodów, które należy zaliczyć do przychodów z działalności wykonywanej osobiście, określony został w art. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Stosownie do art. 13 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, takimi przychodami są m.in. przychody z osobiście wykonywanej działalności artystycznej, literackiej, naukowej, trenerskiej, oświatowej i publicystycznej, w tym z tytułu udziału w konkursach z dziedziny nauki, kultury i sztuki oraz dziennikarstwa, jak również przychody z uprawiania sportu, stypendia sportowe przyznawane na podstawie odrębnych przepisów oraz przychody sędziów z tytułu prowadzenia zawodów sportowych.

Z kolei w myśl art. 13 pkt 8 ww. ustawy, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od:

1. osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej,
2. właściciela (posiadacza) nieruchomości, w której lokale są wynajmowane, lub działającego w jego imieniu zarządcy albo administratora - jeżeli podatnik wykonuje te usługi wyłącznie dla potrzeb związanych z tą nieruchomością
3. przedsiębiorstwa w spadku

– z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.

Powołany przepis art. 13 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje na przychody z tytułu uprawiania sportu. Warto zatem wyjaśnić, że według art. 2 ust. 1 i 1a ustawy a dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie (Dz.U. z 2020 r., poz. 1133) sportem są wszelkie formy aktywności fizycznej, które przez uczestnictwo doraźne lub zorganizowane wpływają na wypracowanie lub poprawienie kondycji fizycznej i psychicznej, rozwój stosunków społecznych lub osiągnięcie wyników sportowych na wszelkich poziomach. Za sport uważa się również współzawodnictwo oparte na aktywności intelektualnej, którego celem jest osiągnięcie wyniku sportowego.

Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Zgodnie z art. 41 ust. 2 cyt. ustawy, płatnicy nie są obowiązani do poboru zaliczek od należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 2 i 8, jeżeli podatnik złoży oświadczenie, że wykonywane przez niego usługi wchodzą w zakres prowadzonej działalności gospodarczej, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność sportową obejmującą prowadzenie profesjonalnego klubu piłkarskiego. W celu realizacji podstawowych zadań klubu Wnioskodawca zawiera umowy cywilnoprawne (kontrakty) z zawodnikami na profesjonalne uprawianie piłki nożnej. Część umów zawieranych jest w ramach prowadzonej przez zawodników działalności gospodarczej jednakże większość to umowy cywilnoprawne o świadczenie usług polegających na profesjonalnym uprawianiu piłki nożnej. Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą odprowadzania zaliczek na podatek dochodowy w przypadku zawartych umów z zawodnikami nieprowadzącymi działalności gospodarczej.

W tym miejscu wskazać należy na interpretację ogólną Ministra Finansów nr DD2/033/30/KBF/14/RD-47426 z dnia 22 maja 2014 r. w sprawie możliwości zaliczenia, w określonych warunkach, przychodów wymienionych w katalogu przychodów z działalności wykonywanej osobiście do źródła działalność gospodarcza. Stosownie do jej treści: (…) podatnik uzyskujący przychody z tytułów wymienionych w art. 13 pkt 2-8 ustawy PIT może dla celów podatku dochodowego zaliczyć te przychody do działalności gospodarczej, pod warunkiem, że uzyskuje je w ramach działalności gospodarczej, zdefiniowanej w art. 5a pkt 6 ustawy PIT, i jednocześnie nie zachodzą łącznie przesłanki negatywne, o których mowa w art. 5b ust. 1 ustawy PIT. A contrario, jeśli podatnik uzyskujący przychody z tytułów wymienionych w art. 13 pkt 2–8 ustawy nie prowadzi działalności gospodarczej zdefiniowanej w art. 5a pkt 6 ustawy to takie przychody kwalifikują się do działalności wykonywanej osobiście.

Mając na uwadze przedstawione we wniosku zdarzenie oraz obowiązujące regulacje prawne należy stwierdzić, że przychody jakie uzyskują zawodnicy klubu (nieprowadzący działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) w ramach zawieranych z Wnioskodawcą umów cywilnoprawnych (kontraktów) są przychodami z uprawiania sportu wymienionymi w art. 13 pkt 2 tej ustawy. W konsekwencji, Wnioskodawca jako płatnik zobowiązany jest do odprowadzania zaliczek na podatek dochodowy stosownie do przepisu art. 41 ust. 1 ww. ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.