2020.11.17 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT3.4011.539.2020.2.PS
z 17 listopada 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 sierpnia 2020 r. (data wpływu 11 września 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 31 października 2020 r. (data wpływu 31 października 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości opodatkowania osiąganych dochodów w sposób określony w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 września 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości opodatkowania osiąganych dochodów w sposób określony w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wniosek został następnie uzupełniony pismem z dnia 31 października 2020 r. (data wpływu 31 października 2020 r.)

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest lekarzem medycyny posiadającym prawo wykonywania zawodu, specjalistą w dziedzinie chirurgii dziecięcej, prowadzący działalność gospodarczą pod firmą Gabinet Chirurgii X (działalność wpisana do Ewidencji Działalności Gospodarczej). Wnioskodawca posiada stosowne kwalifikacje i uprawnienia do wykonywania świadczeń zdrowotnych. Do końca 2019 r. działalność Wnioskodawcy była opodatkowana na zasadach ogólnych. W styczniu 2020 r. Wnioskodawca złożył oświadczenie o przejściu na podatek liniowy.

Wnioskodawca świadczy usługi medyczne od 1993 r. na rzecz różnych placówek medycznych, w ramach to których usług Wnioskodawca dokonuje zarówno konsultacji medycznych jak również zabiegów chirurgicznych. Od 2015 r. świadczy także usługi medyczne na rzecz Szpitala A - kwota wynagrodzenia za świadczenie tych usług wynosi 30% ceny zabiegu określonej w cenniku zleceniodawcy (Szpitala).

Głównym przedmiotem świadczonych usług medycznych są konsultacje medyczne obejmujące badanie stanu zdrowia (badanie przedmiotowe i podmiotowe), badania kwalifikujące pacjenta do zabiegu, rozpoznawanie chorób i zapobieganie im, leczenie i rehabilitacje, udzielanie porad lekarskich oraz ordynowanie leków, jak również realizacja czynności towarzyszących jakie są wymagane względem lekarzy świadczących usługi medyczne - tj. prowadzenie sprawozdawczości statystycznej, poddawanie się kontroli zamawiającego w zakresie świadczenia usług medycznych jak również kontroli NFZ. Wnioskodawca jako specjalista z zakresu chirurgii dziecięcej świadczy także specjalistyczne usługi medyczne w formie zabiegów chirurgicznych.

W dniu 15 października 2018 r. Wnioskodawca zawarł umowę (przedłużaną kolejno w dniu 2 maja 2019 r. oraz w dniu 4 maja 2020 r.) ze Szpitalem A, o udzielanie świadczeń zdrowotnych, obejmując funkcję Dyrektora ds. Medycznych (lekarz naczelny). Z tytułu pełnienia obowiązków Dyrektora ds. Medycznych, Wnioskodawcy przysługuje wynagrodzenie miesięczne w wysokości 11.000 zł.

Wnioskodawcy powierzono obowiązki związane z wykonywaniem czynności zastrzeżonych prawem dla Dyrektora ds. Medycznych. Wnioskodawca świadczy zatem w ramach jednej umowy usługi medyczne, na które składają się funkcja lekarza i funkcja Dyrektora ds. Medycznych. Wnioskodawca nie pełniłby funkcji Dyrektora ds. Medycznych gdyby nie był lekarzem, a zatem mamy do czynienia z tożsamością podmiotu świadczącego niniejszą usługę i świadczeniem usług medycznych.

Należy też wskazać, iż zgodnie z art. 24 ust. 1 pkt 13 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1638, z późn. zm.), sposób kierowania jednostkami lub komórkami organizacyjnymi przedsiębiorstwa podmiotu leczniczego określa treść regulaminu organizacyjnego ustalonego przez kierownika podmiotu leczniczego. Rola Dyrektora ds. Medycznych w podmiocie leczniczym wyznaczana jest przez postanowienia regulaminu organizacyjnego podmiotu leczniczego, który określa sprawy dotyczące sposobu i warunków udzielania świadczeń zdrowotnych przez podmiot wykonujący działalność leczniczą, nieuregulowane w ustawie lub statucie, w tym także sposób kierowania jednostkami lub komórkami organizacyjnymi przedsiębiorstwa podmiotu leczniczego (art. 23 i art. 24 ust. 1 pkt 13 ustawy o działalności leczniczej).

Do obowiązków i uprawnień Dyrektora ds. Medycznych (opisanych w regulaminie organizacyjnym Szpitala) należy:

nadzór nad stanem i jakością profilaktyki oraz odpowiednim, zgodnym z obowiązującą wiedzą i standardami, procesem diagnostyczno-terapeutycznym,
koordynacja i prawidłowa działalność podległej jednostki oraz komórek organizacyjnych wykonujących działalność medyczną,
ustalanie i zatwierdzanie harmonogramu czasu pracy lekarzy, w tym dyżurów lekarskich,
nadzór nad gospodarką lekami,
nadzór nad prowadzoną dokumentacją medyczną pod względem prawidłowości, dokładności i terminowości jej sporządzania oraz należytego przechowywania i archiwizowania,
nadzór nad sprawozdawczością medyczną,
nadzór nad realizacją procedur, w tym procedur zapewniających odpowiednio stan sanitarno-higieniczny oraz procedur zapobiegających występowaniu zakażeń wewnątrzszpitalnych,
dokonywanie analiz i przedstawianie wniosków z działalności medycznej,
nadzór nad kształceniem i podnoszeniem kwalifikacji personelu lekarskiego zgodnie z potrzebami,
nadzór nad prawidłową organizacją i przebiegiem praktyk studenckich, szkoleń specjalizacyjnych i staży kierunkowych,
rozpatrywanie skarg i wniosków pacjentów (opiekunów ustawowych) we współpracy z innymi działami Szpitala,
przygotowanie materiałów i nadzór nad przebiegiem konkursów ofert na udzielanie świadczeń zdrowotnych przez podmioty wykonujące działalność leczniczą,
przygotowanie materiałów ofertowych i prowadzenie negocjacji w ramach konkursów ogłaszanych przez Narodowy Fundusz Zdrowia,
współpraca przy opracowywaniu materiałów związanych z zamówieniami publicznymi na zakup sprzętu i aparatury medycznej, leków i artykułów sanitarnych oraz sprzętu jednorazowego użytku,
zapobieganie szerzeniu się zakażeń szpitalnych,
kształtowanie odpowiedzialnej postawy etyczno-moralnej podległego personelu.

Na podstawie jednej umowy, Wnioskodawca zobowiązał się do udzielania świadczeń medycznych z zakresu chirurgii dziecięcej oraz wykonywania czynności związanych z wykonywaniem obowiązków Dyrektora ds. Medycznych. Funkcja jaką pełni Wnioskodawca jako Dyrektor ds. Medycznych, jest niezbędna do prawidłowego funkcjonowania Szpitala. Wnioskodawca posiada stosowne wykształcenie do pełnienia tej funkcji. Praca Dyrektora ds. Medycznych jest połączona z pracą jaką wykonuje Wnioskodawca - pracą lekarza.

W umowie tej zostały też zawarte zapisy, iż wszelkie autorskie prawa majątkowe jakie powstaną lub mogą powstać w związku z realizacją powierzonych czynności, przechodzą na rzecz Szpitala w ramach płaconego wynagrodzenia. Umowa nie precyzuje jakiego rodzaju mogą to być autorskie prawa majątkowe, jednakże mając na uwadze, iż w ramach świadczenia usług medycznych Dyrektor ds. Medycznych nadzoruje tworzenie i uaktualnianie dokumentacji szpitalnej wykorzystywanej w procesie leczenia jak również nadzoruje i kieruje procesem dokształcania kadry medycznej (np. przekazując swoją wiedzę medyczną lekarzom na stażu lekarskim), placówka medyczna chce mieć zagwarantowane prawo do korzystania z efektów tej pracy.

Z powyższego wynika, że Wnioskodawca na podstawie umowy o pełnienie funkcji Dyrektora ds. Medycznych, oprócz świadczenia usług medycznych, przyjął na siebie także obowiązki kierownika podległego mu personelu medycznego i organizacji pracy Szpitala w ściśle określonym zakresie. Jest to stanowisko jakie może pełnić lekarz (tj. osoba posiadająca odpowiednie wykształcenie i doświadczenie), a ustawa o działalności leczniczej precyzuje, iż funkcja Dyrektora ds. Medycznych jest funkcją ustawowo obligatoryjną w sytuacji, gdy dyrektorem podmiotu leczniczego nie jest osoba z wykształceniem medycznym.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca uzyskuje więc przychody z tytułu udzielania porad medycznych osobom fizycznym w swoim gabinecie, świadczenia usług medycznych za wynagrodzeniem na rzecz podmiotów leczniczych (w tym na rzecz Szpitala A) oraz świadczy usługi Dyrektora ds. Medycznych na rzecz Szpitala.

Wnioskodawca świadczy usługi lekarza naczelnego (Dyrektora ds. Medycznych) na własny rachunek oraz własne ryzyko - ponosi pełną i wyłączną odpowiedzialność za szkody wyrządzone Zamawiającemu i osobom trzecim z winy umyślnej, rażącego niedbalstwa czy też niedołożenia należytej staranności w toku wykonywania usług.

Usługi nie są wykonywane pod kierownictwem zlecającego te czynności, Wnioskodawca raportuje bezpośrednio do Prezesa Zarządu. Kompetencje zarządcze posiada Zarząd Szpitala i kompetencje te nie zostały przekazane Wnioskodawcy. Wnioskodawca dysponuje niezależnością i samodzielnością w działaniu.

Zgodnie z umową, Wnioskodawca będzie świadczył usługi w dowolnym, wybranym przez siebie miejscu i czasie, z zastrzeżeniem, iż w siedzibie Zamawiającego nie mniej niż 5 dni roboczych w wymiarze 5 godzin dziennie - przy wyborze miejsca Wnioskodawca uwzględnia w szczególności należytość wykonania usług na rzecz Zamawiającego.

Umowa zawarta ze Szpitalem w ocenie Wnioskodawcy nie ma charakteru kontraktu menedżerskiego, umowy o zarządzanie przedsiębiorstwem czy też umowy o podobnym charakterze.

W celu wyeliminowania wszelkich wątpliwości Wnioskodawca chciałby wskazać, iż w 2019 roku jak również w 2020 r. nie był zatrudniony na podstawie umowy o pracę w Szpitalu lub u innego Zleceniodawcy (świadczy na ich rzecz wyłącznie usługi w ramach prowadzonej działalności gospodarczej).

Jednocześnie Wnioskodawca chciałby wskazać, iż w dniu 2 stycznia 2020 r. dokonał sprzedaży ogółu praw i obowiązków związanych z posiadanymi udziałami w spółce jawnej, która to spółka nie prowadziła działalności medycznej. Tym samym w rozliczeniu podatkowym za 2020 r. Wnioskodawca będzie zobowiązany do rozliczenia dochodu z tytułu sprzedaży przedmiotowych udziałów.

W ocenie Wnioskodawcy dochód z tytułu sprzedaży ogółu praw i obowiązków związanych z posiadanymi udziałami w spółce jawnej będzie kwalifikowany jako dochód z praw majątkowych i będzie opodatkowany według skali podatkowej (wykazywany w deklaracji PIT-36), jednakże nie stanowi to przesłanki wyłączającej zastosowanie opodatkowania podatkiem liniowym dochodów z prowadzonej działalności gospodarczej (wykazywanych w deklaracji PIT-36L).

W uzupełnieniu wniosku z dnia 31 października 2020 r. (data wpływu 31 października 2020 r.) Wnioskodawca wskazuje, iż zarówno prawo cywilne jak i prawo handlowe regulujące w pewnym zakresie stosunki prawne w obrocie gospodarczym, może niekiedy narzucać konkretny rodzaj umowy jaka powinna być zawarta w celu wywołania konkretnych skutków prawnych (np. umowa notarialna nabycia nieruchomości). Co do zasady jednakże prawo cywilne i prawo handlowe wprowadza generalną zasadę swobody zawierania umów. Żeby doszło do zawarcia umowy handlowej, wystarczy, że obie strony wyrażą chęć jej zawarcia.

W działalności gospodarczej co do zasady wyróżnia się dwa rodzaje umów cywilnoprawnych najczęściej stosowanych w celu realizacji usług handlowych - są to umowa o dzieło i umowa zlecenie.

Umowa o dzieło zwana także „umową rezultatu” zawierana jest w przypadku wykonywania konkretnego działa. W umowie tej jest ściśle określony czas wykonywania usługi, niekiedy także i miejsce - jeżeli tego wymaga rodzaj wykonywanych usług. Takie umowy cechują się wiec nastawieniem na rezultat w postaci wykonania konkretnego zadania.

Umowa zlecenie zaś zakłada wykonywanie określonych czynności na rzecz zleceniodawcy - często ten rodzaj umowy jest też nazywany umową „starannego wykonania”. Dokument ten dokładnie opisuje wykonywane czynności, ich zakres oraz wynagrodzenie. Zleceń raczej nie przekazuje się osobom trzecim (chociaż czasem zdarzają się takie zapisy).

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Wnioskodawcy zawarta umowa ma cechy umowy zlecenia w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w zakresie świadczenia usług medycznych.

Wnioskodawca w uzasadnieniu faktycznym i prawnym wskazał z jakich powodów w jego ocenie zawartej umowy nie należy klasyfikować jako umowy o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktu menadżerskiego lub umowy o podobnym charakterze (przesłanki negatywne).

„W przypadku zawarcia umowy powierzającej zarząd przedsiębiorstwem występuje duża dowolność nazewnictwa - przepis art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczy nie tylko przychodów uzyskanych na podstawie umów o zarządzanie, kontraktu menedżerskiego, lecz wszelkich umów o podobnym charakterze, z których wynika, że podatnikowi, w drodze umowy cywilnoprawnej, zostało zlecone sprawowanie zarządu przedsiębiorstwem, spółką, czy instytucją. Natomiast wyjątek, o którym mowa w powołanym przepisie dotyczy sytuacji, gdy podatnik powołany został, np. do składu zarządu, rady nadzorczej, komisji lub innych organów stanowiących osoby prawnej, w takiej sytuacji uzyskane przez niego przychody będą przychodami w rozumieniu art. 13 pkt 7, a nie art. 13 pkt 9 ww. ustawy. Powołanie bowiem podatnika, np. do składu zarządu, bez względu na sposób jego powołania, stanowi okoliczność, która powoduje tylko zmianę kwalifikacji przychodu, jednakże w ramach działalności wykonywanej osobiście.

Przyjmuje się, iż istotą kontraktu menadżerskiego, czy umów o zarządzanie przedsiębiorstwem lub umów o podobnym charakterze, zawieranych między przedsiębiorcą zlecającym zarząd a samodzielnym podmiotem - zarządcą, jest zarządzanie przez ten podmiot tymże (cudzym) przedsiębiorstwem, na rzecz i w interesie przedsiębiorcy, na jego rachunek i ryzyko.

W opinii Wnioskodawcy treść umowy wskazująca, iż Zleceniobiorca wykonuje swoje czynności samodzielnie i we własnym imieniu ponosząc przy tym odpowiedzialność za szkody wyrządzone Zamawiającemu i osobom trzecim, jest przesłanką wyłączającą opodatkowanie tego przychodu na podstawie art. 13 ust. 9 UPDOF. Wnioskodawca nie jest też członkiem organów stanowiących osób prawnych, a tym samym nie zostały spełnione w ocenie Wnioskodawcy przesłanki z art. 13 ust. 7 ustawy.

Należy też wskazać, iż zakres obowiązków Wnioskodawcy nie wskazuje na to, że może on sam podejmować decyzje zwykłego zarządu związanego z prowadzeniem Szpitala, gdyż nie posiada on umocowania do składania oświadczeń woli w imieniu i na rzecz przedsiębiorstwa, a czynności wykonywane przez Wnioskodawcę wpływają jedynie na koordynację działania części przedsiębiorstwa w zakresie działań medycznych, a więc czynności w których jest on podmiotem świadczącym profesjonalne i wysokospecjalistyczne usługi.

Należy nadmienić, iż wszelkie strategiczne decyzje związane ze sprawami organizacyjnymi czy też finansowymi dokonywane są przez zarząd, co oznacza, iż to zarząd pełni funkcję "menadżerską" w Szpitalu.

Tym samym w ocenie Wnioskodawcy zarówno działalność w zakresie świadczenia usług medycznych jak również z tytułu pełnienia funkcji Dyrektora ds. Medycznych nie można uznać za umową o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontrakt menadżerski lub umową o podobnym charakterze. W ocenie Wnioskodawcy jest to umowa o świadczenie usług wykonywana w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, a jako taka może podlegać opodatkowaniu podatkiem liniowym zgodnie z art. 30C UPDOF.”

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do opodatkowania dochodów osiąganych z prowadzonej działalności gospodarczej, zarówno z tytułu świadczeń medycznych jak również z tytułu pełnienia funkcji Dyrektora ds. Medycznych, w sposób określony w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

W uzupełnieniu wniosku z dnia 31 października 2020 r. (data wpływu 31 października 2020 r.) Wnioskodawca oświadczył, że przedmiotem zapytania nie jest zagadnienie związane z możliwością opodatkowania tzw. podatkiem liniowym dochodu uzyskanego ze sprzedaży udziałów w spółce jawnej nie prowadzącej działalności medycznej.

Zdaniem Wnioskodawcy przysługuje mu prawo do opodatkowania dochodów osiąganych z prowadzonej działalności gospodarczej, zarówno z tytułu świadczeń medycznych jak również z tytułu pełnienia funkcji Dyrektora ds. Medycznych w sposób określony w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne mające miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (tzw. nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 523 i 52C oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych dzieli dochody na kilka źródeł przychodów (art. 10 ustawy), a przychody z tych źródeł są odrębnie opodatkowane (przychodu z jednego źródła nie łączy się z przychodami z innego źródła). W myśl art. 10 ust. 2 i 3 odrębnymi źródłami przychodów są działalność wykonywana osobiście i pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 omawianej ustawy, źródłem przychodów podlegającym opodatkowaniu jest pozarolnicza działalność gospodarcza. Stosownie zaś do definicji zawartej w art. 5a pkt 6 tej ustawy, działalność gospodarcza albo pozarolnicza działalność gospodarcza to działalność zarobkowa:

wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa;
polegająca na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż;
polegająca na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzona we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9 tej ustawy.

Stosownie do art. 5b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;
są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez zlecającego te czynności;
wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Jak wynika z literalnej wykładni treści art. 5b ust. 1, niespełnienie któregokolwiek z warunków wymienionych w tym przepisie oznacza, że wykonywane czynności mogą być klasyfikowane na potrzeby ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako pozarolnicza działalność gospodarcza, jeśli tylko dana aktywność podatnika spełnia pozytywną część definicji działalności gospodarczej.

Stosownie zaś do zapisu art. 9a ust. 1, dochody osiągnięte przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, są opodatkowane na zasadach określonych w art. 27, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemny wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Zgodnie zaś z art. 9a ust. 2 ustawy, podatnicy mogą wybrać sposób opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30C. W tym przypadku obowiązani są do złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego do dnia 20 stycznia roku podatkowego pisemnego oświadczenia o wyborze tego sposobu opodatkowania. Jeżeli podatnik rozpoczyna prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej w trakcie roku podatkowego, pisemne oświadczenie składa właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego, nie później niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu. Oświadczenie o wyborze opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30C podatnicy mogą złożyć na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej.

Wnioskodawca złożył stosowne oświadczenie w styczniu 2020 r. deklarując chęć opodatkowania przychodów z tytułu działalności gospodarczej 19% podatkiem liniowym.

Z kolei w myśl art. 9a ust. 3, jeżeli podatnik, który wybrał sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2, uzyska z działalności gospodarczej prowadzonej samodzielnie lub z tytułu prawa do udziału w zysku spółki niebędącej osobą prawną przychody ze świadczenia usług na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy, odpowiadających czynnościom, które podatnik lub co najmniej jeden ze wspólników wykonywał lub wykonuje w roku podatkowym w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy, podatnik ten traci w roku podatkowym prawo do opodatkowania w sposób określony w art. 30c i jest obowiązany do wpłacenia zaliczek od dochodu osiągniętego od początku roku, obliczonych przy zastosowaniu skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, oraz odsetek za zwłokę od zaległości z tytułu tych zaliczek.

Jak wskazuje się w orzecznictwie, prowadzenie działalności gospodarczej jest kategorią obiektywną, niezależnie od tego, jak działalność tę ocenia sam prowadzący ją podmiot i jak ją nazywa oraz czy dopełnia ciążących na nim obowiązków z działalnością tą związanych. Działalność gospodarcza charakteryzuje się pewnym stopniem zorganizowania - tj. pewnej systematyce działania i wprowadzenia logiki i porządku w działaniu. Ciągłość w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza stały zamiar jej wykonywania, nie wykluczając możliwości prowadzenia działalności sezonowo lub do czasu osiągnięcia określonych celów (np. pozyskania kontrahentów handlowych). Przez powtarzalność rozumie się natomiast cały szereg wielokrotnie powtarzanych czynności podejmowanych w konkretnym celu. Taki zespół wielokrotnie powtarzanych czynności (nie zaś czynności sporadyczne, oderwane od siebie, nie powiązane ze sobą) w dziedzinie wytwórczej, usługowej lub handlowej podejmowanych w celach zarobkowych i na własny rachunek, można uznać za prowadzenie działalności gospodarczej.

Mając na uwadze opisany stan faktyczny - tj. systematycznie działania podejmowane od roku 1993, pozyskiwanie kolejnych kontraktów, poszukiwanie kolejnych rodzajów usług świadczonych na rzecz Zleceniobiorców, powtarzalność świadczonych usług - należy wskazać, iż prowadzona działalność nosi znamiona działalność gospodarczej.

W opinii Wnioskodawcy, nie budzi też wątpliwości okoliczność, iż w świetle przedstawionego stanu faktycznego, usługi medyczne jak również pełnienie funkcji Dyrektora ds. Medycznych mieszczą się w definicji pozarolniczej działalności gospodarczej z art. 5a pkt 6 ustawy. Co więcej, zdaniem Wnioskodawcy, w omawianym stanie faktycznym nie są spełnione przesłanki, o których mowa w art. 5b ust. 1 ustawy, tj. w szczególności w omawianym przypadku Wnioskodawca świadczy usługi na własny rachunek oraz własne ryzyko oraz ponosi pełną i wyłączną odpowiedzialność za szkody wyrządzone Zamawiającemu i osobom trzecim.

Należy też wskazać, iż Wnioskodawca świadczy usługi w dowolnym, wybranym przez siebie miejscu i czasie, z zastrzeżeniem, iż w siedzibie Zamawiającego nie mniej niż 5 dni roboczych w wymiarze 5 godzin dziennie - przy wyborze miejsca Wnioskodawca uwzględnia w szczególności należytość wykonania usług na rzecz Zamawiającego. Wnioskodawca nie wykonuje też przedmiotowych usług pod kierownictwem Zamawiającego - Dyrektor ds. Medycznych posiada samodzielność decyzyjną i kompetencyjną w zakresie realizowanych czynności.

Literalna wykładnia art. 9a ust. 3 wskazuje, iż ograniczenie w stosowaniu stawki liniowej do opodatkowania dochodów z działalności gospodarczej w bieżącym roku ma zastosowanie tylko w sytuacji, gdy przedsiębiorca świadczy takie same usługi, które świadczył w bieżącym roku podatkowym na rzecz byłego pracodawcy. Ograniczenie te nie będzie miało zastosowania w stosunku do Wnioskodawcy, ponieważ w roku podatkowym 2020 r., w którym osiągnie przychód z tytułu usług świadczonych w ramach działalności gospodarczej zgłoszonych do opodatkowania podatkiem liniowym, nie łączy Wnioskodawcę stosunek pracy ze Szpitalem (taki stosunek prawny nie łączył go także w roku wcześniejszym).

W myśl art. 30c ww. ustawy, podatek dochodowy od dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej uzyskanych przez podatników, o których mowa w art. 9a ust. 2 lub ust. 7, z zastrzeżeniem art. 29 i art. 30 wynosi 19% podstawy obliczenia podatku. Tym samym warunkiem opodatkowania przychodu podatkiem liniowym jest uznanie danego przychodu za uzyskaną ze źródła przychodu klasyfikowanego jako pozarolnicza działalność gospodarcza i nie zaliczenie tego przychodu do innego źródła przychodu.

W ocenie Wnioskodawcy jedyna kwestia jaka może budzić wątpliwości w przedmiotowym przypadku, to czy świadczone usługi Dyrektor ds. Medycznych nie mieszczą się w katalogu przychodów z działalności wykonywanej osobiście (niepodlegające opodatkowaniu podatkiem liniowym) określonych w art. 13 ust. 7 i 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do art. 13 za przychody z działalności wykonywanej osobiście uważa się między innymi przychody:

otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych (art. 13 pkt 7 ustawy),
uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej - z wyjątkiem przychodów, o których mowa w art. 13 pkt 7 ustawy (art. 13 pkt 9 ustawy).

W doktrynie przyjmuje się, iż wyodrębnienie w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, w katalogu przychodów z działalności wykonywanej osobiście, przychodów z umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze - przy jednoczesnym zdefiniowaniu na użytek tej ustawy pojęcia pozarolniczej działalności gospodarczej - nie pozostawia wątpliwości, że źródłem tych przychodów nie jest pozarolnicza działalność gospodarcza, lecz zawsze działalność wykonywana osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy. Tym samym, przychody uzyskane z tytułu tego rodzaju umów stanowią przychody z działalności wykonywanej osobiście, nawet jeżeli umowy te zawierane są w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej (przesłanka negatywna opodatkowania podatkiem liniowym).

W przypadku zawarcia umowy powierzającej zarząd przedsiębiorstwem występuje duża dowolność nazewnictwa - przepis art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczy nie tylko przychodów uzyskanych na podstawie umów o zarządzanie, kontraktu menedżerskiego, lecz wszelkich umów o podobnym charakterze, z których wynika, że podatnikowi, w drodze umowy cywilnoprawnej, zostało zlecone sprawowanie zarządu przedsiębiorstwem, spółką, czy instytucją. Natomiast wyjątek, o którym mowa w powołanym przepisie dotyczy sytuacji, gdy podatnik powołany został, np. do składu zarządu, rady nadzorczej, komisji lub innych organów stanowiących osoby prawnej, w takiej sytuacji uzyskane przez niego przychody będą przychodami w rozumieniu art. 13 pkt 7, a nie art. 13 pkt 9 ww. ustawy. Powołanie bowiem podatnika, np. do składu zarządu, bez względu na sposób jego powołania, stanowi okoliczność, która powoduje tylko zmianę kwalifikacji przychodu, jednakże w ramach działalności wykonywanej osobiście.

Przyjmuje się, iż istotą kontraktu menedżerskiego, czy umów o zarządzanie przedsiębiorstwem lub umów o podobnym charakterze, zawieranych między przedsiębiorcą zlecającym zarząd a samodzielnym podmiotem - zarządcą, jest zarządzanie przez ten podmiot tymże (cudzym) przedsiębiorstwem, na rzecz i w interesie przedsiębiorcy, na jego rachunek i ryzyko.

W opinii Wnioskodawcy treść umowy wskazująca, iż Zleceniobiorca wykonuje swoje czynności samodzielnie i we własnym imieniu ponosząc przy tym odpowiedzialność za szkody wyrządzone Zamawiającemu i osobom trzecim, jest przesłanką wyłączającą opodatkowanie tego przychodu na podstawie art. 13 ust. 9 ustawy. Wnioskodawca nie jest też członkiem organów stanowiących osób prawnych, a tym samym nie zostały spełnione w ocenie Wnioskodawcy przesłanki z art. 13 ust. 7 ustawy.

Należy też wskazać, iż zakres obowiązków Wnioskodawcy nie wskazuje na to, że może on sam podejmować decyzje zwykłego zarządu związanego z prowadzeniem Szpitala, gdyż nie posiada on umocowania do składania oświadczeń woli w imieniu i na rzecz przedsiębiorstwa, a czynności wykonywane przez Wnioskodawcę wpływają jedynie na koordynację działania części przedsiębiorstwa w zakresie działań medycznych, a więc czynności, w których jest on podmiotem świadczącym profesjonalne i wysokospecjalistyczne usługi.

Tym samym w ocenie Wnioskodawcy zarówno działalności w zakresie świadczenia usług medycznych jak również z tytułu pełnienia funkcji Dyrektora ds. Medycznych nie można uznać za umowę o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontrakt menadżerski lub umowę o podobnym charakterze. W ocenie Wnioskodawcy jest to umowa o świadczenie usług wykonywana w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, a jako taka może podlegać opodatkowaniu podatkiem liniowym zgodnie z art. 30C.

Prawidłowość takiego podejścia - w zakresie opodatkowania podatkiem liniowym świadczenia usług medycznych - została potwierdzona między innymi w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 20 maja 2014 r., sygn. ITPB1/415-200/14/MW, w której organ stwierdził, iż:

„Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wnika, że Wnioskodawca prowadzi od 1997 r. działalność gospodarczą. Ponadto do końca 2013 r. Wnioskodawca był zatrudniony na umowę o pracę. Od 1 stycznia 2014 r. Wnioskodawca podpisał z byłym pracodawcą umowę kontraktową na świadczenie usług medycznych. Mając powyższe na względzie, stwierdzić należy, że Wnioskodawca uzyskując w 2014 r. przychody z działalności gospodarczej ze świadczenia usług na rzecz byłego pracodawcy - nawet w zakresie odpowiadającym czynnościom, które w poprzednim roku podatkowym wykonywał u tego pracodawcy w oparciu o stosunek pracy, rozwiązany w 2013 r. - ma prawo do opodatkowania dochodu uzyskiwanego z prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej w 2014 r. tzw. podatkiem liniowym, na zasadach określonych w art. 30C ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, o ile z zachowaniem terminu złożone zostało stosowne oświadczenie o wyborze formy opodatkowania”.

Podobne wnioski można wyciągnąć analizując treść wyroków sądowych (Naczelnego Sądu Administracyjnego z 5 maja 2011 r., sygn. akt II FSK 2163/09 i z 10 listopada 2015 r., sygn. akt II FSK 1915/13, Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z 6 kwietnia 2009 r., sygn. akt I SA/G1 1001/08), gdzie istota sporu dotyczyła kwestii świadczenia usług lekarskich na rzecz tego samego podmiotu na podstawie umowy o pracę i w ramach prowadzonej działalności. Bezspornym było jednak, iż usługi medyczne mogą podlegać opodatkowaniu podatkiem liniowym na zasadach określonych w art. 30c. Takie same stanowisko zajął Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 22 maja 2020 r., nr 0113-KDIPT2-1.4011.255.2020.i.DJD, w której wskazał, iż:

„Mając na uwadze powołane przepisy prawa podatkowego w świetle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzić należy, że jeżeli w istocie - jak wskazano we wniosku - czynności wykonywane przez Wnioskodawcę w ramach zawartej ze Szpitalem umowy o pracę nie są tożsame z czynnościami, które wykonuje w tym samym roku podatkowym w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej (indywidualnej praktyki lekarskiej), to przychody z prowadzonej przez Wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej, mogą być opodatkowane 19% podatkiem liniowym, zgodnie z zasadami określonymi w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, pod warunkiem dokonania wyboru tej formy opodatkowania w stosownym terminie”.

Jak wskazał Wnioskodawca w opisie stanu faktycznego, w dniu 2 stycznia 2020 r. dokonał sprzedaży ogółu praw i obowiązków związanych z posiadanymi udziałami w spółce jawnej, która to spółka nie prowadziła działalności medycznej. Tym samym w rozliczeniu podatkowym za 2020 r. Wnioskodawca będzie zobowiązany do rozliczenia dochodu z tytułu sprzedaży przedmiotowych udziałów.

Zgodnie z art. 4 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2019 r. poz. 505, z późn. zm.), spółka osobowa to spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa i spółka komandytowo-akcyjna. W myśl art. 10 § 1 tej ustawy, ogół praw i obowiązków wspólnika spółki osobowej może być przeniesiony na inną osobę tylko wówczas, gdy umowa spółki tak stanowi. Zgodnie zaś z § 2 tego przepisu, ogół praw i obowiązków wspólnika spółki osobowej może być przeniesiony na inną osobę tylko po uzyskaniu pisemnej zgody wszystkich pozostałych wspólników, chyba że umowa spółki stanowi inaczej. Powyższe unormowania dopuszczają więc możliwość przeniesienia udziału rozumianego jako ogół praw i obowiązków wspólnika w spółce osobowej na osoby trzecie lub pozostałych wspólników, gdy umowa spółki tak stanowi.

Zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 9 ust. 1 cytowaną powyżej, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52C oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Jeżeli podatnik uzyskuje dochody z więcej niż jednego źródła, przedmiotem opodatkowania w danym roku podatkowym jest suma dochodów z wszystkich źródeł przychodów (art. 9 ust. la).

Z treści art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że jednym ze źródeł przychodów są także kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c. Stosownie zaś do art. 18 UPDOF, za przychód z praw majątkowych uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw.

Przepisy ustawy podatkowej, mimo że posługują się terminem "prawa majątkowe", nie definiują tego pojęcia, a zawarty w art. 18 ustawy katalog tych praw jest jedynie przykładowy, na co wskazuje użyte przez ustawodawcę sformułowanie "w szczególności". Należy zatem przyjąć, że do katalogu praw majątkowych objętych zakresem regulacji art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych można zaliczyć także inne prawa niewymienione w tym przepisie.

W orzecznictwie przyjmuje się, iż uzyskany dochód ze sprzedaży ogółu prawi i obowiązków związanych z posiadanymi udziałami w spółce jawnej powinno się właśnie traktować jako przychód z praw majątkowych podlegających opodatkowaniu jako odrębne źródło dochodu - patrz np. wyrok NSA z 16 listopada 2010 r., sygn. akt II FSK 1220/09, uchwala NSA z 30 marca 2009 r. Sygn. akt II FPS 5/08.

Zatem przychód ze sprzedaży ogółu praw i obowiązków wspólnika w spółce jawnej, powstanie w momencie otrzymania lub postawienia do dyspozycji pieniędzy lub wartości pieniężnych i będzie przychodem z praw majątkowych, a więc źródła przychodów określanego w art. 10 ust. 1 pkt 7 w związku z art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dochód uzyskany z odpłatnego zbycia ogółu praw i obowiązków wspólnika spółki jawnej, nie może być opodatkowany tzw. 19% podatkiem liniowym. Ta forma opodatkowania dochodów przewidziana została wyłącznie dla podatników osiągających dochody z pozarolniczej działalności gospodarczej bądź działów specjalnych produkcji rolnej. Dochód z tego źródła będzie podlegał kumulacji z dochodami z innych źródeł, opodatkowanymi na zasadach ogólnych, czyli wg skali określonej w art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uzyskanymi w ciągu roku podatkowego.

Jednocześnie należy wskazać, iż uzyskanie takiego dochodu i opodatkowanie według skali podatkowej nie jest przesłanką negatywna (9a ust. 3) opodatkowania przychodu z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej podatkiem liniowym. Tym samym w ocenie Wnioskodawcy pomimo uzyskania takiego przychodu w roku 2020 będzie on uprawniony do stosowania opodatkowania przychodów z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej zgodnie z art. 30C ustawy.

Mając na uwadze, iż Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 11 grudnia 2019 r. w sprawie wzorów zeznań podatkowych obowiązujących w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych określa odrębny wzór deklaracji w zakresie opodatkowania dochodów opodatkowanych zgodnie z art. 30C (PIT-36L) oraz odrębny wzór deklaracji w zakresie opodatkowania dochodów według skali podatkowej (PIT-36), tym samym w ocenie Wnioskodawcy będzie on zobowiązany do złożenia dwóch deklaracji podatkowych i opodatkowania obu źródeł przychodu (przychody z działalności gospodarczej podatkiem liniowym zaś przychody z praw majątkowych według skali podatkowej). Ponieważ dochodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem liniowym nie łączy się z innymi dochodami (art. 30C ust 6), tym samym ustalając próg podatkowy właściwy do opodatkowania dochodów według skali podatkowej, Wnioskodawca nie będzie uwzględniał w wyliczeniu dochodu uzyskanego w ramach działalności gospodarczej opodatkowanych podatkiem liniowym.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 31 października 2020 r. (data wpływu 31 października 2020 r.) Wnioskodawca oświadcza, iż przedmiotem zapytania nie jest zagadnienie związane z możliwością opodatkowania tzw. podatkiem liniowym dochodu uzyskanego ze sprzedaży udziałów w spółce jawnej nie prowadzącej działalności medycznej.

Jak wskazuje się w doktrynie i orzecznictwie, Wnioskodawca jest zobowiązany do przedstawienia wyczerpującego i jednoznacznego opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego wraz ze szczegółowym opisem elementów/faktów, które mają lub mogą mieć znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy. Brak przedstawienia wszystkich okoliczności zdarzenia gospodarczego może skutkować uznaniem, iż Wnioskodawca nie dopełni! ciążącego na nim obowiązku, a tym samym nie będzie objęty mocą ochronna w zakresie wydanego rozstrzygnięcia. Organ interpretacyjny może zaś uznać, iż w jego ocenie opisane we wniosku elementy nie wpływają na ocenę prawną zdarzenia gospodarczego, jednakże decyzja w tym zakresie leży w kompetencji organu wydającego interpretację.

Jednocześnie w ocenie Wnioskodawcy nie zachodzi konieczność ponownego jednoznacznego sformułowania własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej przedstawionego we wniosku stanu faktycznego w odniesieniu do skonstruowanego pytania.

Jak zostało już wskazane, Wnioskodawca jest zobowiązany do przedstawienia wyczerpującego i jednoznacznego opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego wraz ze szczegółowym opisem elementów/faktów, które mają lub mogą mieć znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy. Jak zostało wskazane w wyroku NSAIFSK 817/17 z dnia 19 czerwca 2019 r. przez wyczerpująco przedstawiony rozumie się taki stan faktyczny, na podstawie którego można w sposób pewny i niewątpliwy udzielić jednoznacznej informacji w zakresie możliwości określonego zastosowania prawa podatkowego w odniesieniu do przedstawionego zdarzenia. Przedstawiony przez Wnioskodawcę opis stanu faktycznego musi być zatem precyzyjny, wyczerpujący i jednoznaczny. W judykaturze jako opis wyczerpujący postrzegany jest taki, który wymaga podania wszelkich elementów, istotnych z punktu widzenia możliwości oceny stanowiska wnioskodawcy. Jeżeli wniosek jest w tym względzie niepełny, a organ interpretacyjny nie ma w tym zakresie wiedzy to wydana interpretacja nie może realizować jednego z zasadniczych celów tej instytucji, tj. funkcji ochronnej wynikającej z art. 14k Ordynacji podatkowej (patrz wyrok NSA z dnia 24 listopada 2016 r., II FSK 1703/14).

W ocenie Wnioskodawcy przedstawienie zagadnienia sprzedaży udziałów w spółce jawnej jest właśnie niezbędne w celu stwierdzenia, czy takie zdarzenie wpływa na treść zadanego pytania przez Wnioskodawcę. Brak opisu stanu faktycznego w tym zakresie mógłby stanowić podstawę do uznania interpretacji za wadliwą.

Skoro opis stanu faktycznego zawiera pewne elementy mogące wpływać na ocenę podatkową zdarzenia, to Wnioskodawca ma także obowiązek odnieść się w tym zakresie w uzasadnieniu faktycznym i prawnym. Uzasadnienie prawne powinno zawierać nie tylko argumentację prawną na poparcie własnego stanowiska w sprawie, ale również wskazywać, dlaczego okoliczności towarzyszące sprawie opisane we wniosku nie powinny wpływać na odmienną ocenę podatkową zdarzenia. Uzasadnienie prawne musi stanowić rzetelną informację, dlaczego w opisanym stanie faktycznym, te a nie inne przepisy znajdują zastosowanie, a także dlaczego wyrażony pogląd zasługuje na uwzględnienie. Z uzasadnienia prawnego powinien wynikać tok rozumowania, który doprowadził do przyjęcia przez Wnioskodawcę określonego stanowiska. Uzasadnienie musi bowiem stanowić rzetelną informację dla organu interpretacyjnego, dlaczego w jego sprawie określone przepisy znajdują lub nie znajdują zastosowanie.

Organ interpretacyjny zgadzając się lub nie zgadzając się ze stanowiskiem Wnioskodawcy może wskazać, iż w jego ocenie opisane we wniosku elementy nie wpływają na ocenę prawną zdarzenia gospodarczego, jednakże decyzja w tym zakresie leży w kompetencji organu wydającego interpretację.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej, stosownie do żądania Wnioskodawcy wyznaczonego treścią sformułowanego pytania, jest wyłącznie kwestia możliwości opodatkowania tzw. podatkiem liniowym dochodów osiąganych z tytułu świadczeń medycznych jak również z tytułu pełnienia funkcji Dyrektora ds. Medycznych.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 3 ww. ustawy: źródłami przychodów są:

stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta (pkt 1),
działalność wykowywana osobiście (pkt 2),
pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3).

Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy – w myśl art. 12 ust. 1 ww. ustawy – uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Ponadto w świetle art. 5b ust. 1 ww. ustawy za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;
są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;
wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Jak wynika z treści art. 5b ust. 1 powoływanej ustawy, niespełnienie któregokolwiek z warunków wymienionych w tym przepisie oznacza, że wykonywane czynności mogą być klasyfikowane na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako pozarolnicza działalność gospodarcza.

W kontekście działalności gospodarczej należy także zacytować art. 14 ust. 1 omawianej ustawy, zgodnie z którym za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Stosownie do art. 13 pkt 7 i pkt 9 ww. ustawy za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się:

pkt 7 - przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych,
pkt 9 - przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej - z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7.

Należy zauważyć, że wyodrębnienie w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych w katalogu przychodów z działalności wykonywanej osobiście przychodów z umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze – przy jednoczesnym zdefiniowaniu na użytek tej ustawy pojęcia pozarolniczej działalności gospodarczej - nie pozostawia wątpliwości, że źródłem tych przychodów nie jest pozarolnicza działalność gospodarcza, lecz zawsze działalność wykonywana osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak wskazano w uchwale Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 26 kwietnia 2010 r., sygn. akt II FPS 10/09: „Zwrot normatywny działalność wykonywana osobiście nie został zdefiniowany w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz innych ustawach podatkowych. Wobec tego należy nadać mu znaczenie zgodne z językiem potocznym. Wyraz osobiście znaczy we własnej osobie, a więc nie korzystając z niczyjego pośrednictwa. zob. Słownik Języka Polskiego pod red. prof. M. Szymczaka, Warszawa 1979, t. II, str. 553, czy Słownik Języka Polskiego pod. red. W. Doroszewskiego Warszawa 1963, t. 5 s. 1144. Natomiast wyraz działalność znaczy tyle co zespól czynności, działań podejmowanych w jakimś celu zob. Słownik Języka Polskiego pod red. prof. M. Szymczaka, Warszawa 1979 t. I, str. 496. W taki sam sposób słowo to zdefiniowane zostało w Słowniku Języka Polskiego pod. red. W. Doroszewskiego Warszawa 1960, t. 2, s. 546-547. Jak słusznie więc uznał Trybunał Konstytucyjny w wyroku z dnia 19 lipca 2007 roku w sprawie o sygnaturze akt K 11/2006, menedżer jest wobec właściciela osobiście, czyli bez pośrednictwa osób trzecich odpowiedzialny za zarządzanie powierzonym przedsiębiorstwem. O przychodach z działalności wykonywanej osobiście na gruncie analizowanej ustawy można zatem mówić, gdy dany podatnik odpowiedzialny jest wobec kontrahenta za efekt świadczonych usług. Zgodzić się także trzeba z poglądem, iż zwrot działalność wykonywana osobiście nie kryje w sobie jednorodnych pod względem przedmiotowym czynności. Czynności te charakteryzują się jednak cechą wspólną, to jest osobistym ich wykonywaniem, a więc bez pośrednictwa osób trzecich. Trybunał Konstytucyjny zwrócił także uwagę, iż kontrakt menedżerski zawierany poza działalnością gospodarczą obejmuje umowę pomiędzy dwoma podmiotami cywilnoprawnymi, to jest przedsiębiorcą zatrudniającym menedżera i osobą fizyczną niebędącą przedsiębiorcą. Istotą kontraktu menedżerskiego jest samodzielne, czyli pozbawione podległości zarządzanie przedsiębiorstwami, albo innymi podmiotami, przez menedżerów. Działalność wykonywana osobiście na podstawie umowy menedżerskiej zawieranej poza działalnością gospodarczą nie musi więc spełniać takich kryteriów, jak ciągłość, a więc powtarzalność, stałość oraz określony stopień zorganizowania wykonywanych czynności, charakterystycznych dla szeroko rozumianej działalności gospodarczej. Działalność wykonywana osobiście nie oznacza jednak wyłącznie osobistego, a więc indywidualnego jej wykonywania, czyli bez zatrudniania osób. Tego rodzaju działalność może być również wykonywana przy pomocy osób trzecich, wykonujących czynności związane z istotą usług menedżerskich. (...) Zarówno w przypadku umów zawieranych o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze realizowanych w ramach działalności gospodarczej, jak umów zawieranych poza nią, pozycja prawna kontrahentów wygląda podobnie. Jednak stroną zawierającą umowę o zarządzanie w ramach działalności gospodarczej jest w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osoba fizyczna, która zawodowo, we własnym imieniu podejmuje i wykonuje działalność gospodarczą. Istotą takiej umowy jest, podobnie jak w przypadku umowy zawieranej poza działalnością gospodarczą, samodzielne, czyli pozbawione podległości zarządzanie przedsiębiorstwem albo innymi podmiotami przez menedżerów. Zgodzić się więc należy, iż przychodami z umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze są przychody z działalności wykonywanej osobiście, również wtedy, gdy jak to wynika z art. 13 pkt 9 updof, są one zawierane w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej, zob. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 9 grudnia 2009 roku wydany w sprawie o sygnaturze akt II FSK 1145/08.”

Tym samym przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze stanowią przychody z działalności wykonywanej osobiście, nawet jeżeli umowy te zawierane są w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej. Czynności zarządcze dotyczą określonej osoby, tym samym mogą być dokonywane bezpośrednio przez tę osobę. Jednocześnie, z uwagi na fakt, że w przypadku zawarcia umowy powierzającej zarząd przedsiębiorstwem występuje duża dowolność nazewnictwa, przepis art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczy nie tylko przychodów uzyskanych na podstawie umów o zarządzanie, kontraktu menedżerskiego, lecz wszelkich umów o podobnym charakterze, z których wynika, że podatnikowi, w drodze umowy cywilnoprawnej, zostało zlecone sprawowanie zarządu przedsiębiorstwem, spółką czy instytucją.

Istotą kontraktu menedżerskiego, czy umów o zarządzanie przedsiębiorstwem lub umów o podobnym charakterze, zawieranych między przedsiębiorcą zlecającym zarząd a samodzielnym podmiotem - zarządcą jest więc zarządzanie przez ten ostatni podmiot tymże (cudzym) przedsiębiorstwem, na rzecz i w interesie przedsiębiorcy, na jego rachunek i ryzyko.

W tym miejscu należy również wskazać, że przychody członka zarządu spółki w przypadku zawarcia umowy o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktu menedżerskiego lub umowy o podobnym charakterze stanowią przychody zaliczone do źródła określonego w art. 13 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (stanowi o tym „wyłączenie” określone w art. 13 pkt 9 ustawy).

W myśl art. 9a ust. 1 ww. ustawy, dochody osiągnięte przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, są opodatkowane na zasadach określonych w art. 27, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemny wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym (…).

W myśl art. 9a ust. 2 ww. ustawy podatnicy mogą wybrać sposób opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c. W tym przypadku są obowiązani do złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemnego oświadczenia o wyborze tego sposobu opodatkowania do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym został osiągnięty pierwszy przychód z tego tytułu w roku podatkowym, albo do końca roku podatkowego, jeżeli pierwszy taki przychód został osiągnięty w grudniu tego roku podatkowego.

Stosownie do art. 9a ust. 3 ww. ustawy, jeżeli podatnik, który wybrał sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2, uzyska z działalności gospodarczej prowadzonej samodzielnie lub z tytułu prawa do udziału w zysku spółki niebędącej osobą prawną przychody ze świadczenia usług na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy, odpowiadających czynnościom, które podatnik lub co najmniej jeden ze wspólników wykonywał lub wykonuje w roku podatkowym w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy, podatnik ten traci w roku podatkowym prawo do opodatkowania w sposób określony w art. 30c i jest obowiązany do wpłacenia zaliczek od dochodu osiągniętego od początku roku, obliczonych przy zastosowaniu skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, oraz odsetek za zwłokę od zaległości z tytułu tych zaliczek.

W myśl art. 30c ust. 1 ww. ustawy, podatek dochodowy od dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej uzyskanych przez podatników, o których mowa w art. 9a ust. 2 lub 7, z zastrzeżeniem art. 29 i art. 30, wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest lekarzem medycyny posiadającym prawo wykonywania zawodu, specjalistą w dziedzinie chirurgii dziecięcej, prowadzącym działalność gospodarczą. Do końca 2019 r. działalność Wnioskodawcy była opodatkowana na zasadach ogólnych. W styczniu 2020 r. Wnioskodawca złożył oświadczenie o przejściu na podatek liniowy. Wnioskodawca świadczy usługi medyczne od 1993 r. na rzecz różnych placówek medycznych, w ramach to których usług Wnioskodawca dokonuje zarówno konsultacji medycznych jak również zabiegów chirurgicznych oraz posiada własny gabinet lekarski. Od 2015 r. świadczy także usługi medyczne na rzecz Szpitala A. W dniu 15 października 2018 r. Wnioskodawca zawarł umowę (przedłużaną kolejno w dniu 2 maja 2019 r. oraz w dniu 4 maja 2020 r.) ze Szpitalem A o udzielanie świadczeń zdrowotnych, obejmując funkcję Dyrektora ds. Medycznych (lekarz naczelny). Z tytułu pełnienia obowiązków Dyrektora ds. Medycznych, Wnioskodawcy przysługuje wynagrodzenie miesięczne w wysokości 11 000 zł. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca uzyskuje więc przychody z tytułu udzielania porad medycznych osobom fizycznym w swoim gabinecie, świadczenia usług medycznych za wynagrodzeniem na rzecz podmiotów leczniczych (w tym na rzecz Szpitala A) oraz świadczy usługi Dyrektora ds. Medycznych na rzecz Szpitala.

Jak zaznaczył Wnioskodawca, świadczy on usługi lekarza naczelnego (Dyrektora ds. Medycznych) na własny rachunek oraz własne ryzyko, ponosi pełną i wyłączną odpowiedzialność za szkody wyrządzone Zamawiającemu i osobom trzecim z winy umyślnej, rażącego niedbalstwa czy też niedołożenia należytej staranności w toku wykonywania usług. Usługi nie są wykonywane pod kierownictwem zlecającego te czynności.

Co istotne Wnioskodawca wskazał również, że kompetencje zarządcze posiada Zarząd Szpitala i kompetencje te nie zostały przekazane Wnioskodawcy. Wnioskodawca dysponuje niezależnością i samodzielnością w działaniu ale tylko w zakresie świadczeń medycznych czy też z tytułu pełnienia funkcji Dyrektora ds. Medycznych, Zgodnie z umową, Wnioskodawca będzie świadczył usługi w dowolnym, wybranym przez siebie miejscu i czasie, z zastrzeżeniem, iż w siedzibie Zamawiającego nie mniej niż 5 dni roboczych w wymiarze 5 godzin dziennie - przy wyborze miejsca Wnioskodawca uwzględnia w szczególności należytość wykonania usług na rzecz Zamawiającego.

Jak wynika z treści wniosku, funkcja jaką pełni Wnioskodawca jako Dyrektor ds. Medycznych, jest niezbędna do prawidłowego funkcjonowania Szpitala. Wnioskodawca posiada stosowne wykształcenie do pełnienia tej funkcji. Praca Dyrektora ds. Medycznych jest połączona z pracą jaką wykonuje Wnioskodawca - pracą lekarza. Wnioskodawca przyjął na siebie także obowiązki kierownika podległego mu personelu medycznego i organizacji pracy Szpitala w ściśle określonym zakresie. Jest to stanowisko jakie może pełnić lekarz (tj. osoba posiadająca odpowiednie wykształcenie i doświadczenie), a ustawa o działalności leczniczej precyzuje, iż funkcja Dyrektora ds. Medycznych jest funkcją ustawowo obligatoryjną w sytuacji, gdy dyrektorem podmiotu leczniczego nie jest osoba z wykształceniem medycznym

Skoro zakres obowiązków Wnioskodawcy nie wskazuje na to, że może on sam podejmować decyzje zwykłego zarządu związanego z prowadzeniem Szpitala, a czynności wykonywane przez niego wpływają jedynie na koordynację działań medycznych, podczas gdy istotą kontraktu menedżerskiego jest samodzielne, czyli pozbawione podległości zarządzanie przedsiębiorstwami, albo innymi podmiotami, to umowa zawarta ze Szpitalem jako nie mająca charakteru kontraktu menedżerskiego, umowy o zarządzanie przedsiębiorstwem czy też umowy o podobnym charakterze, nie będzie generować przychodów z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 13 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak wskazał Wnioskodawca, w 2019 roku jak i w 2020 r. Wnioskodawca nie był również zatrudniony na podstawie umowy o pracę w Szpitalu lub u innego Zleceniodawcy (świadczy na ich rzecz wyłącznie usługi w ramach prowadzonej działalności gospodarczej).

Jak słusznie wskazuje więc Wnioskodawca, ograniczenie zawarte w art. 9a ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie będzie miało zastosowania w stosunku do Wnioskodawcy, ponieważ w roku podatkowym 2020 r., w którym osiągnie przychód z tytułu usług świadczonych w ramach działalności gospodarczej zgłoszonych do opodatkowania podatkiem liniowym, nie łączy Wnioskodawcę stosunek pracy ze Szpitalem (taki stosunek prawny nie łączył go także w roku wcześniejszym).

Mając na uwadze informacje przedstawione we wniosku oraz przytoczone powyżej przepisy prawa, należy stwierdzić, że Wnioskodawca świadczy usługi medyczne od 1993 r. na rzecz różnych placówek medycznych, w ramach to których usług Wnioskodawca dokonuje zarówno konsultacji medycznych jak również zabiegów chirurgicznych. Od 2015 r. świadczy także usługi medyczne na rzecz Szpitala A, a w dniu 15 października 2018 r. zawarł on również umowę z ww. szpitalem o udzielanie świadczeń zdrowotnych, obejmując funkcję Dyrektora ds. Medycznych (lekarz naczelny).

Jak wynika z treści wniosku czynności podejmowane przez Wnioskodawcę w ramach umowy ze szpitalem nie obejmują czynności o zarządzanie lub czynności o podobnym charakterze. Charakter wykonywanych czynności wskazuje także, że nie istnieją okoliczności, o których mowa w art. 5b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dlatego też przychody uzyskiwane przez Wnioskodawcę ze świadczenia tych usług można uznać za przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej, a więc przychody ze źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 tej ustawy.

Tym samym, Wnioskodawca świadcząc w ramach prowadzonej działalności gospodarczej usługi z tytułu świadczeń medycznych jak również z tytułu pełnienia funkcji Dyrektora ds. Medycznych,
jest uprawniony do kwalifikowania przychodów uzyskanych z tego tytułu jako mających źródło w pozarolniczej działalności gospodarczej, zgodnie z przepisami art. 5b w zw. z art. 10 ust. 1 pkt 3 oraz art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych

W związku z powyższym, w przypadku złożenia oświadczenia o wyborze formy opodatkowania na podstawie art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w terminie o którym mowa w art. 9a ust. 2 tej ustawy, Wnioskodawca uprawniony będzie do objęcia ww. przychodów tzw. podatkiem liniowym.

Stanowisko Wnioskodawcy jest więc co do zasady prawidłowe.

Zaznaczenia wymaga w tym miejscu, że organ nie dokonał oceny tej części stanowiska Wnioskodawcy, która wykracza poza zakres sformułowanego pytania, a w szczególności nie dokonał oceny tej części stanowiska, która dotyczy zagadnienia związanego z możliwością opodatkowania tzw. podatkiem liniowym dochodu uzyskanego ze sprzedaży udziałów w spółce jawnej nie prowadzącej działalności medycznej.

Zaznaczyć przy tym należy, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Jeżeli opis przedstawionego we wniosku stanu faktycznego nie jest zgodny ze stanem rzeczywistym wydana interpretacja nie chroni Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego …, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin