Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP4-2.4012.400.2020.3.MB
z 17 listopada 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1, art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 14 sierpnia 2020 r. (data wpływu 19 sierpnia 2020 r.) uzupełnionego pismem z dnia 27 sierpnia 2020 r. (data wpływu 27 sierpnia 2020 r.) oraz pismem z dnia 22 października 2020 r. (data wpływu 22 października 2020r.) w odpowiedzi na wezwanie tut. Organu z dnia 15 października 2020 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT oraz powstania obowiązku podatkowego w związku z dostawą przedmiotowych działek gruntu o numerach ewidencyjnych 1 i 2 ( pytanie z wniosku nr 1) – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 sierpnia 2020 r. wpłynął ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT oraz powstania obowiązku podatkowego w związku z dostawą przedmiotowych działek gruntu o numerach ewidencyjnych 1 oraz 2.

Wniosek uzupełniony został w dniu 22 października 2020 r. (data wpływu 22 października 2020 r.) na wezwanie Organu z dnia 15 października 2020 r. nr 0114-KDIP4-2.4012.400.2020.2.MB, 0111-KDIP2-2.4014.169.2020.3.PB (skutecznie doręczone Stronie w dniu 15 października 2020 r.).

We wniosku wspólnym złożonym przez:

• Zainteresowanego będącego stroną postępowania:
  Pana S. Ś.
  
• Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania:
  Panią H. I.
  
  

We wniosku wspólnym złożonym przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Pan P. Ś. oraz Pani H. I. (dalej: Sprzedający) to osoby fizycznie nieprowadzące działalności gospodarczej. Sprzedający nie są zarejestrowanymi czynnymi podatnikami VAT. Sprzedający prowadzili działalność gospodarczą jako wspólnicy spółki cywilnej od roku 1995 do 2016 roku. Ponadto Pan S. Ś w latach 2017 - 2019 prowadził jednoosobową działalność gospodarczą.

(…) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa z siedzibą w (…) (Kupujący) jest spółką komandytową działającą na rynku nieruchomościowym, na którym realizuje projekty deweloperskie. (…) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: VAT) i nie korzysta ze zwolnień podmiotowych w zakresie tego podatku.

W toku prowadzonej działalności (…) poszukuje gruntów w perspektywicznych lokalizacjach, na których możliwa byłaby efektywna realizacja projektu deweloperskiego.

Sprzedający są współwłaścicielami, w udziałach po ½ części, zabudowanej nieruchomości gruntowej, stanowiącej działkę oznaczoną w ewidencji gruntów nr (…) z obrębu nr (…), położonej w (…), sąsiadującej bezpośrednio z nieruchomością opisaną poniżej, będącą przedmiotem planowanej transakcji.

Sprzedający prowadzą z Miastem (…) rokowania w sprawie uzgodnienia warunków sprzedaży w celu poprawienia warunków zagospodarowania nieruchomości przyległej, w trybie bezprzetargowym, niezabudowanej nieruchomości, stanowiącej działki oznaczone w ewidencji gruntów numerami 1 i 2 z obrębu nr (…), położonej w (…) (dalej: Nieruchomość).

Zarządzenie nr (…) Miasta (…) z (…) 2019 r. w sprawie przeznaczenia do sprzedaży w trybie bezprzetargowym nieruchomości położonej w (…), w celu poprawienia warunków zagospodarowania nieruchomości przyległej wraz z wykazem nr (…), stanowiącym załącznik do zarządzenia określają warunki nabycia przedmiotowej nieruchomości.

Nieruchomość nie stanowi przedmiotu najmu, ani przedmiotu jakichkolwiek umów zawieranych z osobami trzecimi, za wyjątkiem umów dotyczących utrzymania nieruchomości (umowa na odbiór odpadów komunalnych). Nie była wykorzystywana w ramach działalności gospodarczej.

W stosunku do przedmiotowej nieruchomości nie toczą się żadne postępowania.

Nieruchomość obciążona jest ograniczonym prawem rzeczowym - nieodpłatną i nieokreśloną w czasie służebnością gruntową polegająca na prawie przejścia i przejazdu.

Na Nieruchomości brak jest budynków. Znajdują się na niej jedynie naniesienia niebudynkowe (sieci energetyczne, kanalizacja i sieć wodna, chodnik), stanowiące części składowe gruntu. Spółka planuje inwestycję deweloperską na przedmiotowym gruncie, wobec czego wszelkie istniejące naniesienia zostaną usunięte, a tym samym pozostają bez znaczenia z punktu widzenia planowanej transakcji.

Przedmiotowa nieruchomość objęta jest miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego (dalej: MPZP), który określa warunki jej zabudowy oraz użytkowania.

W związku z zainteresowaniem Kupującego nabyciem Nieruchomości, (…) oraz Sprzedający podpisali list intencyjny oraz umowę przedwstępną, w której ustalili warunki współpracy i nabycia Nieruchomości, w ramach których w dobrej wierze będą prowadzić negocjacje celem sfinalizowania sprzedaży Nieruchomości.

Zgodnie z treścią listu intencyjnego dotyczącego umowy sprzedaży przedmiotowej nieruchomości, przewiduje się wpłatę zadatku przez Kupującego, a następnie, po podpisaniu umowy sprzedaży, zapłatę pozostałej części ceny.

Zgodnie z treścią listu intencyjnego dotyczącego umowy sprzedaży przedmiotowej nieruchomości, przewiduje się wpłatę zadatku przez Kupującego, a następnie, po podpisaniu umowy sprzedaży, zapłatę pozostałej części ceny. Zadatek ma zostać przeznaczony na zakup działek miejskich 1 i 2 stanowiących łącznie Nieruchomość.

Następnie Nieruchomość obejmująca należącą obecnie do Sprzedających działkę ewidencyjną nr (…), zostaną sprzedane Kupującemu lub jego spółce zależnej.

W piśmie uzupełniającym z dnia 22 października 2020 r. Wnioskodawca doprecyzował opis zdarzenia przyszłego i wskazał, że:

1. Teren, na którym położona jest nieruchomość, objęty jest postanowieniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego przyjętego uchwałą nr (…) Rady Miasta (…) w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego rejonu (…) - tereny usług, handlu i biur.
   
2. Nieruchomość, stanowiąca działkę oznaczoną w ewidencji gruntów numerami 1 i 2 dotąd nie była przedmiotem posiadania Sprzedających oraz w żaden sposób nie była przez nich wykorzystywana.
   
3. Nabycie przez Sprzedających nieruchomości, stanowiącej działkę oznaczoną w ewidencji gruntów numerami 1 i 2 zostanie udokumentowane fakturą z wykazaną kwotą podatku VAT.
   
4. Nieruchomość dotąd w żaden sposób nie była wykorzystywana przez Sprzedających. Po nabyciu nieruchomości do momentu jej planowanej sprzedaży również nie będzie wykorzystywana przez Sprzedających.
   
5. Zgodnie z najlepszą wiedzą Sprzedających, na obszarze nieruchomości zlokalizowane są podziemne przewody wodno - kanalizacyjne oraz energetyczne, jako pozostałość po zlikwidowanych przyłączach: wodociągowym, kanalizacyjnym i energetycznym, łączących obecnie nieistniejącą wewnętrzną instalację kanalizacyjną, wodociągową i energetyczną rozebranego pawilonu handlowego odpowiednio z siecią kanalizacyjną, wodociągową i energetyczną. Ponadto na nieruchomości znajduje się chodnik (fragment utwardzonej nawierzchni wykonanej z płyt betonowych prawdopodobnie na przełomie lat 70 i 80) - budowla w rozumieniu art. 3 pkt 3 ustawy Prawo budowlane.
   
6. Tak, naniesienia wskazane w punkcie 4 będą znajdowały się na gruncie.
   1. Chodnik wykonany z płyt betonowych prawdopodobnie na przełomie lat 70 i 80. Aktualnie nawierzchnia jest w złym stanie technicznym; chodnik nadaje się do rozbiórki. Zainteresowany będący stroną postępowania nie ma dokładnej wiedzy do jakich czynności wykorzystywane były te naniesienia. Nawierzchnia prawdopodobnie była wykorzystywana przez podmioty prowadzące działalność gospodarczą (handlową) na przedmiotowej nieruchomości, podlegającą opodatkowaniu.
      
   2. W odniesieniu do wszystkich naniesień znajdujących się na gruncie nie zostały poniesione oraz nie będą poniesione, do dnia zbycia przez Sprzedających wydatki na ich ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiące co najmniej 30% ich wartości początkowej.
7. Sieci energetyczne, kanalizacja i sieć wodna nie stanowią własności Sprzedających. Zainteresowany będący strona postępowania nie ma dokładnej wiedzy dokładnej wiedzy kto jest ich właścicielem. Prawdopodobnie stanowią własność właściwego przedsiębiorstwa przesyłowego.
   
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy planowana transakcja sprzedaży Nieruchomości będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT i w związku z nią po stronie Sprzedających wystąpi obowiązek podatkowy w zakresie podatku VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy, bazując na zaprezentowanym opisie zdarzenia przyszłego oraz obowiązujących przepisach, przedmiotowa transakcja podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem VAT.

W pierwszej kolejności należy zauważyć, że na Nieruchomości brak jest naniesień objętych transakcją, a co za tym idzie należy ją uznać dla celów podatku VAT za grunt niezabudowany. W świetle przepisów ustawy o VAT, sprzedaż nieruchomości uznaje się za dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Na mocy art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, dostawa gruntów podlegać może zwolnieniu w sytuacji gdy transakcja dotyczy terenów niezabudowanych, innych niż tereny budowlane. W konsekwencji, dla rozstrzygnięcia, czy zdarzenie przyszłe będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT, niezbędne jest ustalenie czy Nieruchomość stanowi tereny budowlane.

Zgodnie z art. 2 pkt 33 ustawy o VAT, przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

W opisanym zdarzeniu przyszłym, przedmiotowa nieruchomość objęta jest planem zagospodarowania przestrzennego określającym warunki zabudowy, w konsekwencji należy uznać, iż stanowi on tereny budowlane w rozumieniu ustawy o VAT.

Zdaniem wnioskodawcy bezsporne jest, iż:

• Nieruchomość jest niezabudowana;
  

• Nieruchomość stanowi tereny budowlane.
  
  
  

W związku z czym, w analizowanej transakcji nie znajdzie zastosowania zwolnienie określone w art. 43 ust. 9 ustawy o VAT, w konsekwencji po stronie Sprzedającego zarówno otrzymanie zadatku na poczet sprzedaży, jak i dokonanie dostawy spowoduje powstanie obowiązku podatkowego w podatku VAT.

Sprzedający są osobami fizycznymi nieprowadzącymi działalności gospodarczej oraz niebędącymi czynnymi podatnikami VAT. Jednakże, tak jak zostało to opisane powyżej, dla zawarcia opisanej transakcji, podejmują działania w przedmiocie zbycia nieruchomości, która nabyta zostanie jedynie w celu jej dalszej odsprzedaży Kupującemu. Taką aktywność, zdaniem wnioskodawcy, uznać należy za porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem. Na podobnym stanowisku stanęły organy podatkowe oceniając działanie sprzedających będących osobami fizycznymi nieprowadzącymi działalności gospodarczej i nie będącymi zarejestrowanymi podatnikami VAT w interpretacjach indywidualnych 0111-KDIB3-2.4012.442.2019.3.SR z dnia 26 września 2019 roku oraz 0114-KDIP1-3.4012.13.2020.2.JG z 24 lutego 2020 roku. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, stanął na stanowisku, że w kwestii opodatkowania sprzedaży działek przez osoby fizyczne, istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego opisu sprawy sprzedający w celu dokonania sprzedaży nieruchomości podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy VAT, co skutkuje koniecznością uznania sprzedającego za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

W przypadku analizowanej transakcji, Sprzedający podejmują aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami. Podjęli rokowania z władzami miasta (…) w celu nabycia nieruchomości sąsiedniej z będącą ich własnością działką nr 1. Działanie ma na celu poprawienie warunków zagospodarowania nieruchomości przyległej, co wpłynie na zwiększenie atrakcyjności, a tym samym ceny działki już posiadanej, której nabyciem także zainteresowana jest spółka (…). Dodatkowo środki przeznaczone na zakup nieruchomości miejskiej, pochodzić będą z zadatku wpłaconego przez Kupującego z tytułu zawarcia umowy przedwstępnej.

Wobec powyższego, dla celów planowanej transakcji, należy uznać, że dokonanie dostawy, spowoduje po stronie Sprzedających powstanie obowiązku podatkowego w podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Zatem należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy przedmiotem dostawy są towary w rozumieniu powołanego wyżej przepisu i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z dostawą w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Towarem jest także udział w prawie własności lub użytkowania wieczystego nieruchomości. Jest to zgodne z normami unijnymi, bowiem w myśl art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zwanej dalej „Dyrektywą 2006/112/WE”, państwa członkowskie mogą uznać za rzeczy:

1. określone udziały w nieruchomości,
2. prawa rzeczowe dające ich posiadaczowi prawo do korzystania z nieruchomości,
3. udziały i inne równoważne udziałom tytuły prawne dające ich posiadaczowi prawne lub faktyczne prawo własności lub posiadania nieruchomości lub jej części.
   
   

Problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195 - 221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r., poz. 1740 z późn. zm.).

Ze współwłasnością mamy do czynienia wtedy, gdy własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom (art. 195 Kodeksu cywilnego). W przypadku współwłasności nieruchomości określonej w częściach ułamkowych, każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w nieruchomości.

Nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności (art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego).

Podkreślić należy, zgodnie z art. 198 Kodeksu cywilnego, że współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela. Ze względu na charakter udziału, każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli. Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział.

Należy więc przyjąć, że w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie udziału w nieruchomości, traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającej opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Należy zauważyć, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu musi być wykonywana przez podmiot o statusie podatnika działającego w takim charakterze w odniesieniu do tej czynności.

Według art. 15 ust. 1 ww. ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pojęcie działalności gospodarczej na podstawie art. 15 ust. 2 cyt. ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z powyższego wynika, że dostawa towarów podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie w sytuacji, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatkiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Co do zasady osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym wykluczone są z grona podatników VAT.

W tym miejscu należy podkreślić, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92, które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca planuje nabyć wraz z drugą osobą fizyczną nieruchomość, stanowiącą działkę oznaczoną w ewidencji gruntów numerami 1 i 2 w celu dalszej odsprzedaży udziału w nieruchomości Kupującemu. Zakup ten ma na celu poprawę warunków zagospodarowania przyległej działki, będącej także przedmiotem sprzedaży (w tym zakresie złożono odrębny wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej).

W niniejszym przypadku, istotnym jest, że Zainteresowani podejmowali działania charakterystyczne dla profesjonalnego obrotu nieruchomościami. Przesądza bowiem tę kwestię fakt, że Zainteresowani zamierzają nabyć przedmiotowe działki gruntu w celu poprawienia warunków zagospodarowania nieruchomości przyległej oraz ich dalszej odsprzedaży. Wobec powyższego nabyty majątek nie będzie służył Zainteresowanym dla zaspokojenia potrzeb osobistych. Tym samym Zainteresowani sprzedając działki gruntu oznaczone pod numerami ewidencyjnymi 1 oraz 2 nie dokonają zbycia majaku osobistego, ale majątek wykorzystywany przez Nich de facto w działalności gospodarczej. Powyższego nie zmienia fakt, że Zainteresowani nie zarejestrowali działalności gospodarczej w tym zakresie.

Wątpliwości Wnioskodawców dotyczą rozstrzygnięcia czy planowana transakcja sprzedaży Nieruchomości będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT i w związku z nią po stronie Sprzedających wystąpi obowiązek podatkowy w zakresie podatku VAT.

Odnosząc się do powyższego, w pierwszej kolejności należy ustalić co jest przedmiotem transakcji. W analizowanej sprawie, jak wynika z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego przedmiotem dostawy jest grunt, na którym znajdują się podziemne przewody wodno-kanalizacyjne jako pozostałość po zlikwidowanych przyłączach: wodociągowym, kanalizacyjnym i energetycznym, które zgodnie za wskazaniem Wnioskodawców stanowią własność przedsiębiorstw przesyłowych.

W tym miejscu należy wskazać, że stosownie do art. 49 § 1 Kodeksu cywilnego, urządzenia służące do doprowadzania lub odprowadzania płynów, pary, gazu, energii elektrycznej oraz inne urządzenia podobne nie należą do części składowych nieruchomości, jeżeli wchodzą w skład przedsiębiorstwa.

Przesłanka ta jest spełniona z chwilą podłączenia wymienionych w art. 49 Kodeksu cywilnego urządzeń do sieci należących do przedsiębiorstwa. W rezultacie więc urządzenia te przestają być częścią składową nieruchomości, na której zostały wybudowane i nie stanowią własności właściciela tej nieruchomości. Dotychczasowy właściciel traci ich własność na rzecz właściciela instalacji, do której zostały one przyłączone, czyli na rzecz przedsiębiorcy sieciowego. Zatem w niniejszej sprawie mamy do czynienia z sytuacją nabycia przez Kupującego działki gruntu wraz z naniesieniami niestanowiącymi własności Sprzedającego.

Mając powyższe na uwadze należy uznać, że naniesienia, będące przedmiotem wniosku nie stanowią części składowej ww. Nieruchomości. Tym samym ich istnienie nie wpływa na ustalenie opodatkowania analizowanej transakcji.

Ponadto jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego na gruncie będącym przedmiotem wniosku znajduje się chodnik stanowiący budowlę w rozumieniu przepisów prawa budowlanego.

W tym miejscu należy zauważyć, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia „budynku”, „budowli”. W tym zakresie należy odnieść się do przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2020 r. poz. 1333 z późn. zm.).

I tak, w myśl art. 3 pkt 1 ustawy Prawo budowlane ilekroć w ustawie jest mowa o obiekcie budowlanym należy przez to rozumieć budynek, budowlę bądź obiekt małej architektury, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesiony z użyciem wyrobów budowlanych.

Jak stanowi art. 3 pkt 3 ustawy Prawo budowlane, pod pojęciem budowli należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem tablice reklamowe i urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni jądrowych, elektrowni wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

W konsekwencji nie można zgodzić się z Wnioskodawcą, że przedmiotem sprzedaży będzie grunt niezabudowany. Znajdująca się na Nieruchomości budowla pomimo faktu, że znajduje się w ocenie Wnioskodawcy w złym stanie technicznym zmienia klasyfikację gruntu jako gruntu zabudowanego. Zatem w przedmiotowym przypadku należy przeanalizować przepisy odnoszące się do kwestii opodatkowania gruntu zabudowanego.

Przechodząc do kwestii opodatkowania podatkiem VAT planowanej transakcji sprzedaży należy wskazać, że na mocy art. 41 ust. 1 ustawy – stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże na podstawie art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy – w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż – 6% stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Podkreślić należy, że dokonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może albo być opodatkowana właściwą stawką podatku, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy, ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku VAT dla dostawy nieruchomości zabudowanych spełniających określone w tych przepisach warunki.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest – co do zasady - zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
   
   

Należy również zauważyć, że w myśl art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10 i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem, że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1. są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
2. złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.
   
   

Zgodnie z art. 43 ust. 11 ustawy – oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

1. imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
2. planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;
3. adres budynku, budowli lub ich części.
   
   

Tak więc ustawodawca daje podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – możliwość zrezygnowania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych.

Jeżeli nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a, ustawy należy przeanalizować możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

W tym miejscu należy wskazać, że kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle, rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy, zgodnie z którym w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle tego przepisu, przy sprzedaży budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Powyższe przepisy wskazują, jakie muszą zostać spełnione warunki aby sprzedaż budynków, budowli lub ich części mogła korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Z przepisów tych wynika, że prawo do zwolnienia przysługuje wówczas, gdy w stosunku do obiektów będących przedmiotem sprzedaży nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, oraz dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ulepszenie tych obiektów, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do konkluzji, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z ww. podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie ww. obiektów. Stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie podatnik uprawniony będzie do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter świadczonych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Odnosząc się do niniejszych wątpliwości, mając na uwadze wskazane przez Wnioskodawcę informacje, należy stwierdzić, że sprzedaż nieruchomości będzie zwolniona od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Z opisu sprawy wynika bowiem, że w stosunku do budowli posadowionej na działkach nr 1 oraz nr 2 (chodnik) miało miejsce pierwsze zasiedlenie, oraz okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a planowaną dostawą nie będzie krótszy niż 2 lata. Ponadto, jak wynika z wniosku nie ponoszono wydatków na ulepszenie przedmiotowej nieruchomości, ani też do dnia planowanej transakcji takich wydatków Sprzedający nie zamierzają ponosić. W konsekwencji do dostawy budowli posadowionej na działkach nr (…) oraz nr (…) znajdzie zastosowanie zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Mając na uwadze treść art. 29a ust. 8 ustawy, dostawa gruntu stanowiącego działkę nr 1 i 2, na którym znajduje się chodnik stanowiący budowlę w rozumieniu przepisów prawa budowlanego również korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Końcowo należy wskazać, że Sprzedający oraz Kupujący mają prawo przed dniem dokonania dostawy Przedmiotu transakcji złożyć do właściwego naczelnika Urzędu Skarbowego, zgodne oświadczenie o wyborze opodatkowania transakcji na podstawie art. 43 ust. 10 pkt 2 i ust. 11 ustawy o VAT.

Z analizy powołanych wyżej przepisów wynika, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezzasadne.

Zatem mając na uwadze prezentowane stanowisko zgodnie, z którym przedmiotem transakcji jest grunt niezabudowany, a jego zbycie spowoduje u Zainteresowanych powstanie obowiązku podatkowego, należy ocenić je jako nieprawidłowe.

Tut. Organ informuje, że w zakresie objętym pytaniem nr 2 wniosku zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.