2020.11.16 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-3.4012.450.2020.2.MS
z 16 listopada 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 900 ze zm.) - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 25 lipca 2020 r. (data wpływu 4 sierpnia 2020 r.), uzupełnionym pismem z 15 października 2020 r. (data wpływu 19 października 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

opodatkowania nieodpłatnego wycofania z majątku Spółki działek niezabudowanych nr …, … i … oraz działki nr … zabudowanej budynkiem piekarni (w części nieobjętej rozbudową) i trzema wiatami (1 przyległą do budynku piekarni i 2 wolnostojącymi) - jest nieprawidłowe,
opodatkowania nieodpłatnego wycofania z majątku Spółki nadbudowanej części budynku piekarni oraz utwardzonego masą mineralno-bitumiczną placu (parkingu przyzakładowego) - jest nieprawidłowe,
obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego odliczonego w związku z nadbudową części budynku piekarni oraz budową utwardzonego masą mineralno-bitumiczną placu (parkingu przyzakładowego) - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 sierpnia 2020 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego wycofania składników majątku ze spółki do majątku prywatnego wspólników oraz obowiązku dokonania korekty odliczonego podatku naliczonego od nakładów inwestycyjnych.

Złożony wniosek został uzupełniony pismem z 15 października 2020 r. (data wpływu 19 października 2020 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie z 6 października 2020 r. znak: 0111-KDIB3-3.4012.450.2020.1.MS.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca od dnia 19 grudnia 2002 r. prowadzi działalność gospodarczą na terenie Polski z siedzibą w … (dalej: „Spółka”). Wspólnikami Spółki są dwie osoby fizyczne (bracia) posiadający po 50% wniesionych wkładów (prawo do udziału w zysku przysługuje Wspólnikom proporcjonalnie do posiadanych wkładów). Dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych Spółka prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. Spółka jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: „VAT”) i wykonuje czynności wyłącznie opodatkowane podatkiem VAT. Przedmiotem działalności gospodarczej Spółki jest wypiek pieczywa, jego sprzedaż i usługi.

W dniu 29 grudnia 2009 r., jeden ze wspólników wniósł do Spółki tytułem wkładu niepieniężnego nieruchomość oznaczoną jako działka numer … objęta księgą wieczystą Nr …, prowadzoną przez Sąd Rejonowy w … (dalej: „grunt wniesiony”). Wspólnik wnoszący wkład do Spółki z majątku prywatnego nie działał dla tej transakcji w charakterze podatnika podatku VAT. Powyższa czynność została udokumentowana aktem notarialnym i nie została udokumentowana fakturą VAT przez wnoszącego wkład.

W dniu 30 czerwca 2020 r. Urząd Gminy w … wydał zaświadczenie o charakterze działki nr …. Ww. Organ w dokumencie tym zaświadcza, iż miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego miejscowości … zatwierdzony Uchwałą Rady Gminy … Nr … z dnia 28 marca 2006 r. i opublikowany w Dzienniku Urzędowym Województwa … Nr …, poz. … z 30 czerwca 2006 r. określa położenie działki nr … (km 13) obręb … w strefie RP - uprawy połowę, sadownicze lub szklarniowe. Działka nie jest położona na obszarze rewitalizacji.

W dniu 1 kwietnia 2010 r. ze środków Spółki Wspólnicy zakupili od rodziców nieruchomość (dalej: „Nieruchomość”) składającą się z:

nieruchomości oznaczonej jako działki pod zabudowę o numerach: … i … objęte księgą wieczystą Nr … prowadzoną przez Sąd Rejonowy w …,
nieruchomości oznaczonej jako działka pod zabudowę o numerze … objęta księgą wieczystą Nr … prowadzoną przez Sąd Rejonowy w …,
budynku murowanego piekarni krytego blachą o wartości początkowej 400.565,88 zł,
wiaty przylegającej do budynku krytej blachą o wartości początkowej 41.083,68 zł,
dwóch wiat wolnostojących o wartości początkowej 15.406,38 zł. każda.

Budynek murowany piekarni, wiata przylegająca do budynku oraz dwie wiaty wolnostojące posadowione są na działce nr ….

Wnioskodawca dokonał ww. nabycia od rodziców, tj. podmiotu nieprowadzącego działalności gospodarczej, który nie działał dla tej transakcji w charakterze podatnika podatku VAT. Powyższe czynności zostały udokumentowane aktami notarialnymi i nie została w szczególności wystawiona faktura VAT przez sprzedającego. Każda z wymienionych pozycji, wchodząca w skład Nieruchomości, została wpisana do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych Spółki jako odrębne pozycje. Wartość Nieruchomości jest amortyzowana zgodnie z przepisami ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2019 r. poz. 1387, dalej: „ustawa o PIT”). Zarówno grunt wniesiony jak i Nieruchomość stanowią współwłasność łączną Wspólników Spółki. Z tytułu wniesienia gruntu wniesionego do Spółki jak również z tytułu zakupu Nieruchomości Spółce nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W latach 2010-2013 Spółka poniosła nakłady inwestycyjne na nadbudowę zakupionego budynku piekarni na podstawie decyzji - pozwolenia na nadbudowę budynku. Nadbudowany budynek został przyjęty do używania na podstawie decyzji - pozwolenia na użytkowanie. W ramach inwestycji został nadbudowany budynek piekarni oraz został utwardzony plac (parking przyzakładowy) masą mineralno-bitumiczną. Wnioskodawca zaznacza, że poniesione nakłady inwestycyjne (dalej: „nakłady inwestycyjne”) nie stanowiły ulepszenia istniejących środków trwałych (Nieruchomości) w rozumieniu ustawy o PIT. Dzięki nakładom inwestycyjnym poniesionym przez Spółkę powstały nowe środki trwałe, nieistniejące wcześniej. Nowe środki trwale zostały wpisane do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych Spółki w oddzielnych pozycjach, tj. nie zwiększyły wartości początkowej Nieruchomości oraz gruntu wniesionego. Od nakładów inwestycyjnych Spółka odliczyła VAT naliczony. Grunt wniesiony, Nieruchomość oraz nakłady inwestycyjne od czasu zakupu (aportu) są wykorzystywane wyłącznie na własne potrzeby Spółki. Wartość nadbudowy stanowiła 60% wartości początkowej budynku piekarni. Spółka jest czynnym podatnikiem podatku VAT i wykonuje czynności wyłącznie opodatkowane podatkiem VAT.

Wspólnicy Spółki rozważają nieodpłatne wycofanie gruntu wniesionego, Nieruchomości oraz nakładów inwestycyjnych z majątku Spółki do majątku prywatnego wspólników. Czynność ta zostanie udokumentowana uchwalą wspólników, fakturą wewnętrzną oraz aktem notarialnym. Nieruchomość zostanie przekazana do majątku prywatnego wspólników, którzy staną się jedynymi właścicielami ww. nieruchomości. Wymienione powyżej składniki majątku Spółki zostaną także wykreślone z ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych Spółki. Nieodpłatne przeniesienie (wycofanie) ww. składników majątku Spółki (prawa własności nieruchomości) przysługującego wspólnikom Spółki na zasadach wspólności łącznej, będzie dokonane nieodpłatnie, nie będzie także dokonane w ramach wypłaty z zysku ze Spółki a wkład Wnioskodawcy w Spółce nie ulegnie obniżeniu. Jednocześnie, po dokonaniu ww. nieodpłatnego przeniesienia składników majątku Spółki do majątku prywatnego wspólników, drugi ze wspólników zrzeknie się współwłasności na rzecz Wnioskodawcy bez spłaty na jego rzecz.

Wnioskodawca informuje, iż planowane przez Wnioskodawcę wycofanie składników majątku ze Spółki do majątku prywatnego Wspólników, nie będzie obejmować przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2019 r. poz. 1145) jak również nie będzie obejmować zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27c o VAT. Zgodnie z treścią art. 2 pkt 27c ustawy o VAT przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania. Spółka planuje wycofać do majątku prywatnego Wspólników środki trwałe i grunty. Pozycje te nie obejmują w szczególności zobowiązań, pracowników, żadnych finansowo i organizacyjnie wyodrębnionych elementów przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych.

Przedmiotem wycofania z majątku Spółki będą działki o numerach:

…, … objęte księgą wieczystą Nr … prowadzoną przez Sąd Rejonowy w …,
… objęta księgą wieczystą Nr … prowadzoną przez Sąd Rejonowy w … wraz z posadowionym budynkiem piekarni i trzema wiatami,
… objęta księgą wieczystą Nr … prowadzoną przez Sąd Rejonowy w ….

Działka o numerze … jest działką zabudowaną, działki o numerach …, …, … są działkami niezabudowanymi. Działki niezabudowane nr …, … i … w momencie wycofania nie będą znajdowały się na terenie objętym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego i nie są to działki przeznaczone pod zabudowę.

Na działce nr … posadowione są budynek murowany piekarni (będące budynkiem w rozumieniu ustawy Prawo budowlane) sklasyfikowany w rozumieniu Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. (Dz.U. Nr 112 poz.1316 ze zm.) pod numerem 1251 oraz wiata przylegająca do budynku kryta blachą i dwie wiaty wolnostojące. Wiaty nie stanowią zarówno budynków jak i budowli w rozumieniu ustawy Prawo budowlane i nie zostały sprecyzowane w ww. ustawie. Budynki znajdujące się na działce zabudowanej są trwale z gruntem związane. Budynek murowany piekarni używany jest przez Wnioskodawcę od dnia zakupu. Wiata przylegająca do budynku kryta blachą i dwie wiaty wolnostojące używane są od dnia zakupu. Nadbudowany budynek piekarni jest używany od dnia oddania do użytkowania (po zakończeniu inwestycji), tj. wrzesień 2013 r. W analogicznym okresie używany jest utwierdzony plac (parking przyzakładowy) masą mineralno-bitumiczną.

W piśmie z 15 października 2020 r. Wnioskodawca wskazał, że wycofanie ze Spółki wskazanych składników majątkowych do majątku prywatnego wspólników nie nastąpi w zamian za zmniejszenie udziałów wspólników w Spółce (udziały Wspólników nie będą podlegały zmniejszeniu).

Wskazane wycofanie składników majątkowych ze Spółki w żaden inny jakikolwiek sposób nie będzie czynnością odpłatną.

W momencie wycofania działka nr:

… będzie przeznaczona na cele zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej i będzie objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego i będzie przeznaczona pod zabudowę;
… będzie przeznaczona na cele zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej i będzie objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego i będzie przeznaczona pod zabudowę;
… będzie przeznaczona na uprawy połowę, sadownicze lub szklarniowe i będzie objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego i będzie przeznaczona na uprawy połowę, sadownicze lub szklarniowe.

W momencie wycofania działki nr:

… nie będzie dla niej obowiązywała decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu;
… nie będzie dla niej obowiązywała decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu;
… nie będzie dla niej obowiązywała decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

PKOB - wskazane we wniosku nakłady inwestycyjne obejmujące nadbudowaną część budynku piekarni stanowią budynek (będące budynkiem w rozumieniu ustawy Prawo budowlane) sklasyfikowany w rozumieniu Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. (Dz.U. Nr 112 poz.1316 ze zm.) pod numerem 1251.

Utwardzony masą mineralno-bitumiczną plac (parking przyzakładowy) nie stanowi budynku ani budowli w rozumieniu (Prawo budowlane) i nie jest sklasyfikowany w rozumieniu Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB). Jest to droga o nawierzchni twardej (droga mająca twardą nawierzchnię).

Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca zaznacza, że poniesione nakłady inwestycyjne nie stanowiły ulepszenia istniejących środków trwałych w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dzięki nakładom inwestycyjnym poniesionym przez Spółkę powstały nowe środki trwale, nieistniejące wcześniej. Nowe środki trwałe zostały wpisane do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych Spółki w oddzielnych pozycjach, tj. nie zwiększyły wartości początkowej Nieruchomości oraz gruntu wniesionego. Od nakładów inwestycyjnych Spółka odliczyła VAT naliczony. Grunt wniesiony, Nieruchomość oraz nakłady inwestycyjne od czasu zakupu (aportu) są wykorzystywane wyłącznie na własne potrzeby Spółki. Wartość nadbudowy stanowiła 60% wartości początkowej budynku piekarni. Spółka jest czynnym podatnikiem podatku VAT i wykonuje czynności wyłącznie opodatkowane podatkiem VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy nieodpłatne przeniesienie (wycofanie składników majątku ze Spółki do majątku prywatnego wspólników) gruntu wniesionego (działka nr …) korzystać będzie ze zwolnienia od VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT?
Czy nieodpłatne przeniesienie (wycofanie składników majątku ze Spółki do majątku prywatnego wspólników) działek niezabudowanych nr … i … korzystać będzie ze zwolnienia od VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT lub na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy o VAT?
Czy nieodpłatne przeniesienie (wycofanie składników majątku ze Spółki do majątku prywatnego wspólników) Nieruchomości oraz nakładów inwestycyjnych korzystać będzie ze zwolnienia od VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT?
Czy Spółka ma obowiązek dokonania korekty odliczonego podatku naliczonego od nakładów inwestycyjnych na podstawie art. 91 ust. 2 ustawy o VAT, jednorazowo w miesiącu nieodpłatnego przeniesienia składników majątku Spółki do majątku prywatnego w związku z art. 91 ust. 5 ustawy o VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy,

Ad.1.

W ocenie Wnioskodawcy nieodpłatne przeniesienie (wycofanie składników majątku ze Spółki do majątku prywatnego wspólników) działki niezabudowanej nr … korzystać będzie ze zwolnienia od VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT.

Ad.2.

Wnioskodawca twierdzi, iż nieodpłatne przeniesienie (wycofanie składników majątku ze Spółki do majątku prywatnego wspólników) działek niezabudowanych nr … i … korzystać będzie ze zwolnienia od VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT lub na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy o VAT.

Ad.3.

W ocenie Wnioskodawcy nieodpłatne przeniesienie (wycofanie składników majątku ze Spółki do majątku prywatnego wspólników) Nieruchomości oraz nakładów inwestycyjnych korzystać będzie ze zwolnienia od VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT?

Ad.4.

Spółka ma obowiązek dokonania korekty odliczonego podatku naliczonego VAT od nakładów inwestycyjnych na podstawie art. 91 ust. 2 ustawy o VAT, jednorazowo w miesiącu nieodpłatnego przeniesienia składników majątku Spółki do majątku prywatnego w związku z art. 91 ust. 5 ustawy o VAT.

Uzasadnienie własnego stanowiska w sprawie.

Ad.1.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Towarami, w świetle art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, są rzeczy oraz ich części, a także postacie energii.

Z przywołanych powyżej przepisów wynika, że grunt spełnia definicję towarów wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, a ich sprzedaż stanowi dostawę towarów, o których mowa w art. 7 ust. 1 ustawy. Dostawą towarów dla potrzeb VAT jest także nieodpłatne przekazanie towarów należących do przedsiębiorstwa podatnika m.in. na cele osobiste wspólników, o czym stanowi art. 7 ust. 2 ustawy o VAT. Jednakże, nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, dlatego ustawodawca przewidział stawki obniżone, jak również zwolnienie od VAT.

Zgodnie z treścią art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych, niż tereny budowlane. Z kolei zgodnie z treścią art. 2 pkt 33 ustawy o VAT tereny budowlane to grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Przeznaczenie określonego gruntu należy zatem oceniać wyłącznie w oparciu o istniejący miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego lub wydane decyzje o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Zwolnienie od VAT obejmuje zaś zbycie nieruchomości niezabudowanych (gruntów) wyłącznie w sytuacji, gdy nie są one przeznaczone pod zabudowę. Elementem, który determinuje możliwość skorzystania ze zwolnienia od VAT przy sprzedaży (nieodpłatnym przeniesieniu) gruntów jest zatem przeznaczenie gruntu na cele inne, niż budowlane. Taki pogląd znajduje potwierdzenie m.in. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 9 stycznia 2020 r. nr 0111-KDIB3-2.4012.729.2019.2.EJ. Organ podatkowy stwierdził w niej, że elementem, który determinuje możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku VAT przy zbyciu gruntów, jest przeznaczenie gruntu na cele inne niż budowlane.

W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawcy nieodpłatne przeniesienie (wycofanie składników majątku ze Spółki do majątku prywatnego wspólników) działki niezabudowanej numer … korzystać będzie ze zwolnienia od VAT. Dla ww. działki nie została wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu a z zaświadczenia wydanego przez Urząd Gminy w … o charakterze działki wynika, iż miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego określa położenie ww. działki w strefie upraw polowych, sadowniczych lub szklarniowych.

Ad.2.

W ocenie Wnioskodawcy komentarz prawny przedstawiony w uzasadnieniu własnego stanowiska dla pytania nr 1, znajduje również zastosowanie dla uzasadnienia własnego stanowiska w zakresie pytanie nr 2.

Zdaniem Spółki, nieodpłatne przeniesienie (wycofanie składników majątku ze Spółki do majątku prywatnego wspólników) działek niezabudowanych o numerach … i … korzystać będzie ze zwolnienia od VAT na postawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT. Dla ww. działek nie została wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu i nie zostało wydane zaświadczenie wydane przez Urząd Gminy w … o charakterze ww. działek. Powyższe, w związku z treścią, art. 2 ust. 1 pkt 33 ustawy o VAT, prowadzi do wniosku, iż działki o numerach … i … nie są terenami budowlanymi i są terenami niezabudowanymi.

Jednocześnie, w sytuacji gdy tutejszy Organ interpretacyjny uznałby iż, nieodpłatne przeniesienie (wycofanie składników majątku ze Spółki do majątku prywatnego wspólników) działek niezabudowanych o numerach … i … nie korzysta ze zwolnienia od VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, to w ocenie Wnioskodawcy ww. planowana przez Spółkę czynność, korzystać będzie ze zwolnienia od VAT na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy o VAT.

Zgodnie z treścią art. 7 ust. 2 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
wszelkie inne darowizny

-jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

W związku z faktem, iż z tytułu nabycia działek o numerach … i … Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (ww. działki zostały nabyte od podmiotu niebędącego podatnikiem VAT), nieodpłatne przeniesienie (wycofanie składników majątku ze Spółki do majątku prywatnego wspólników) działek niezabudowanych o numerach … i … korzystać będzie ze zwolnienia od VAT również na postawie art. 7 ust. 2 ustawy o VAT.

Ad. 3.

Z przywołanych powyżej przepisów wynika, że grunt wraz z budynkami spełniają definicję towarów wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, a ich sprzedaż stanowi dostawę towarów, o których mowa w art. 7 ust. 1 ustawy. Dostawą towarów dla potrzeb VAT jest także nieodpłatne przekazanie towarów należących do przedsiębiorstwa podatnika m.in. na cele osobiste wspólników, o czym stanowi art. 7 ust. 2 ustawy o VAT. Jednakże, nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, dlatego ustawodawca przewidział stawki obniżone, jak również zwolnienie od VAT.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku dostaw towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, który stanowi, że zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest generalnie zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata. Zatem, dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie - według art. 2 pkt 14 ustawy o VAT - rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

wybudowaniu lub
ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej;

W tym miejscu należy nadmienić, że jak wynika z art. 2 pkt 14 lit. b ustawy o VAT, dla określenia pojęcia „ulepszenia” istotne znaczenie ma rozumienie tego pojęcia wynikające z ustawy o podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 1-3 ustawy o PIT, wartość początkową środków trwałych w razie odpłatnego nabycia określa cena ich nabycia, w razie wytworzenia we własnym zakresie - koszt wytworzenia, a w razie nabycia w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób - wartość rynkowa w dniu nabycia. Tak określoną wartość początkową środków trwałych powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie (przebudowę, rozbudowę rekonstrukcję adaptację lub modernizację), w tym także o wydatki na nabycie części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 10.000 zł (art. 22g ust. 17 ustawy o PIT).

Z kolei, przepisy Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.) zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE, posługują się pojęciem „pierwszego zasiedlenia”, jednakże nie definiują tego pojęcia oraz nie wprowadzają dodatkowych warunków go określających. W konsekwencji, zarówno zgodnie z przepisami Dyrektywy 2006/112/WE oraz w świetle utrwalonego w tej materii orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, pierwsze zasiedlenie budynku należy rozumieć szeroko jako „pierwsze zajęcie budynku, używanie”. W efekcie, aby w tej sytuacji można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do zajęcia budynku, jego używania, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej.

Należy zauważyć, że w kwestii rozumienia definicji pierwszego zasiedlenia wypowiedział się NSA w wyroku z dnia 14 maja 2015 r. o sygn. akt I FSK 382/14. Sąd w wyroku tym stwierdził, że: „Wykładnia językowa, systematyczna i celowościowa dyrektywy 112 wskazuje wyraźnie, że ww. pojęcie należy rozumieć szeroko jako ((pierwsze zajęcie budynku, używanie). Zatem w taki sposób powinna być odczytywana definicja przewidziana w treści art. 2 pkt 14 ustawy o VAT. Sąd krajowy celem zapewnienia skuteczności normom dyrektywy 112 stwierdził zatem częściową niezgodność art. 2 pkt 14 lit. a) ustawy o VAT z art. 12 ust. 1 lit. a) i 2 dyrektywy 112, jak też art. 135 ust. 1 lit.j) dyrektywy 112. Mowa tu o części dotyczącej użytego w treści art. 2 pkt 14 lit. a) ustawy o VAT warunku ((w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu)). Warunek ten w istocie doprowadza do sztucznego różnicowania sytuacji podmiotu gospodarczego, który po wybudowaniu budynku część oddał w najem a część budynku wykorzystywał na potrzeby własnej działalności gospodarczej albowiem w obydwóch przypadkach doszło do korzystania z budynku. W pozostałym zaś zakresie należy dokonać wykładni prounijnej art. 2 pkt 14 lit. a) ustawy o VAT i skorygować treść w następujący sposób: pod pojęciem pierwszego zasiedlenia - rozumie się przez to użytkowanie przez pierwszego nabywcę lub użytkownika budynków, budowli lub ich części, po ich wybudowaniu”.

Jak wynika z powyższego „pierwsze zasiedlenie” budynku (po jego wybudowaniu) należy rozumieć szeroko jako pierwsze zajęcie budynku, używanie, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej. Tytułem przykładu w interpretacji indywidualnej z dnia 29 sierpnia 2017 r., nr 0112- KDIL2-1.4012.213.2017.2.AWA, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej powołując się na regulacje unijne, wskazał, że „pierwsze zasiedlenie” budynku (po jego wybudowaniu) należy rozumieć szeroko jako pierwsze zajęcie budynku, używanie, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej”.

Reasumując, w ocenie Wnioskodawcy nieodpłatne przeniesienie (wycofanie składników majątku ze Spółki do majątku prywatnego wspólników) Nieruchomości oraz nakładów inwestycyjnych korzystać będzie ze zwolnienia od VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. Dla wyżej wymienionych składników majątku Spółki, tj. dla Nieruchomości oraz nakładów inwestycyjnych nieodpłatnie wycofanych do prywatnego majątku Wspólników, zostały spełnione warunki pierwszego zasiedlenia wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Ad.4.

Spółka ma obowiązek dokonania korekty odliczonego podatku naliczonego od nakładów inwestycyjnych na podstawie art. 91 ust. 2 ustawy o VAT. Jak wynika bowiem z treści art. 91 ust. 2 ustawy o VAT korekta jest konieczna, jeżeli wycofanie nieruchomości ze Spółki nastąpi w tzw. okresie korekty, który dla nieruchomości (środków trwałych) wynosi 10 lat, licząc od roku, w którym nieruchomość została oddana do użytkowania. Ten sam okres korekty (10-letni) należy przyjąć również do wydatków modernizacyjnych (inwestycyjnych) przekraczających 15.000 zł (do wydatków o niższej wartości stosuje się roczny okres korekty). W tym przypadku okres korekty należy liczyć od roku, w którym nakłady modernizacyjne (ulepszona nieruchomość) zostały oddane do użytkowania. W świetle powyższego, uznać należy iż korekcie podlega podatek VAT naliczony w wysokości 1/10 kwoty podatku VAT za każdy rok pozostający do końca okresu korekty.

Jednocześnie, jak wynika z art. 91 ust.5 ustawy o VAT, w zw. ust. 4 w przypadku gdy w okresie korekty nastąpi sprzedaż towarów lub usług (nieodpłatne zbycie uznaje się za sprzedaż towarów lub usług) korekta odliczonego podatku naliczonego od nakładów inwestycyjnych powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy w którym nastąpiła sprzedaż (nieodpłatne wycofanie składników majątku do prywatnego majątku Wspólników).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego:

jest nieprawidłowe w zakresie opodatkowania nieodpłatnego wycofania z majątku Spółki działek niezabudowanych nr …, … i … oraz działki nr … zabudowanej budynkiem piekarni (w części nieobjętej rozbudową) i trzema wiatami (1 przyległą do budynku piekarni i 2 wolnostojącymi),
jest nieprawidłowe w zakresie opodatkowania nieodpłatnego wycofania z majątku Spółki nadbudowanej części budynku piekarni oraz utwardzonego masą mineralno-bitumiczną placu (parkingu przyzakładowego),
jest nieprawidłowe w zakresie obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego odliczonego w związku z nadbudową części budynku piekarni oraz budową utwardzonego masą mineralno-bitumiczną placu (parkingu przyzakładowego).

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z powyższych przepisów wynika, że w sytuacji, gdy przedmiotem dostawy są towary w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z dostawą tych towarów w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Czynnością zrównaną z odpłatną dostawą towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy jest także, zgodnie z ust. 2 tego artykułu, przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
wszelkie inne darowizny

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, w tym także wszelkie inne darowizny, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych.

Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego, to wszelkie przekazanie lub zużycie towarów bez wynagrodzenia (nieodpłatne przekazania), pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania).

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności.

Jak wynika natomiast z art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Podkreślić w tym miejscu należy, że odpłatności (wynagrodzenia) nie można utożsamiać jedynie ze świadczeniem pieniężnym. Także świadczenie o charakterze rzeczowym jest wynagrodzeniem. Przykładowo więc: zamiana towarów, zamiana towaru na usługę i odwrotnie, wydanie towarów (świadczenie usług) w zamian za wierzytelności itp. będzie uznane odpowiednio za odpłatną dostawę towarów czy też odpłatne świadczenie usług. Mamy bowiem do czynienia z konkretną korzyścią, która należna jest za dokonywane świadczenie.

W przedmiotowej sprawie – co istotne – w związku z planowaną czynnością nieodpłatnego przekazania przez Spółkę środków trwałych na rzecz Wspólników do ich majątku osobistego Spółka nie uzyska żadnych korzyści majątkowych z tego tytułu oraz w związku z wycofaniem przedmiotowych nieruchomości z majątku spółki i przekazaniem do majątków prywatnych wielkość wkładów pozostanie na poziomie niezmienionym. Zatem czynność przeniesienia własności majątku rzeczowego (nieruchomości) tej Spółki nastąpi bez jakiejkolwiek odpłatności, tj. zostanie wykonana bez wynagrodzenia.

Jednakże, zgodnie z powyższymi unormowaniami, w pewnych ściśle określonych przypadkach, również nieodpłatną dostawę towarów należy uznać za spełniającą definicję odpłatnej dostawy towarów, które – na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy – podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jak wynika z powołanego wyżej art. 7 ust. 2 ustawy, czynnością zrównaną z odpłatną dostawą towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy jest także, przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia pod warunkiem jednak, że podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Zatem, aby doszło do uznania czynności nieodpłatnego przekazania towarów za czynność zrównaną z odpłatną dostawą towarów, muszą być spełnione łącznie następujące warunki:

dokonującym nieodpłatnego przekazania jest podatnik podatku od towarów i usług,
przekazane przez podatnika towary należą do jego przedsiębiorstwa,
przedmiotem nieodpłatnego przekazania jest towar (lub jego części składowe), w stosunku do którego podatnikowi przysługiwało w całości lub w części prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy jego nabyciu, imporcie lub wytworzeniu.

Jak wynika z opisu sprawy w dniu 29 grudnia 2009 r., jeden ze wspólników wniósł do Spółki tytułem wkładu niepieniężnego nieruchomość oznaczoną jako działka niezabudowana numer … objętą księgą wieczystą …. Z kolei w dniu 1 kwietnia 2010 r. ze środków Spółki Wspólnicy zakupili od rodziców Nieruchomość składającą się z:

2 działek niezabudowanych o numerach: … i … objętych księgą wieczystą Nr …,
działki nr … objętej księgą wieczystą Nr …, zabudowanej budynkiem murowanego piekarni krytym blachą, wiatą przylegającą do budynku piekarni krytego blachą oraz dwoma wiatami wolnostojącymi.

Z tytułu wniesienia gruntu wniesionego do Spółki jak również z tytułu zakupu Nieruchomości Spółce nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W latach 2010-2013 Spółka poniosła nakłady inwestycyjne na nadbudowę zakupionego budynku piekarni na podstawie decyzji - pozwolenia na nadbudowę budynku. Nadbudowany budynek został przyjęty do używania na podstawie decyzji - pozwolenia na użytkowanie. W ramach inwestycji został nadbudowany budynek piekarni oraz został utwardzony plac (parking przyzakładowy) masą mineralno-bitumiczną. Wnioskodawca zaznacza, że poniesione nakłady inwestycyjne (dalej: „nakłady inwestycyjne”) nie stanowiły ulepszenia istniejących środków trwałych (Nieruchomości) w rozumieniu ustawy o PIT. Dzięki nakładom inwestycyjnym poniesionym przez Spółkę powstały nowe środki trwałe, nieistniejące wcześniej. Nowe środki trwale zostały wpisane do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych Spółki w oddzielnych pozycjach, tj. nie zwiększyły wartości początkowej Nieruchomości oraz gruntu wniesionego. Od nakładów inwestycyjnych Spółka odliczyła VAT naliczony. Grunt wniesiony, Nieruchomość oraz nakłady inwestycyjne od czasu zakupu (aportu) są wykorzystywane wyłącznie na własne potrzeby Spółki. Spółka jest czynnym podatnikiem podatku VAT i wykonuje czynności wyłącznie opodatkowane podatkiem VAT.

Wspólnicy Spółki rozważają nieodpłatne wycofanie gruntu wniesionego, Nieruchomości oraz nakładów inwestycyjnych z majątku Spółki do majątku prywatnego wspólników.

Przedmiotem wycofania z majątku Spółki będą działki o numerach:

…, … - niezabudowane - objęte księgą wieczystą Nr …,
… - zabudowana budynkiem piekarni i trzema wiatami objęta księgą wieczystą Nr …,
… - niezabudowana - objęta księgą wieczystą Nr …,
nakłady inwestycyjne obejmujące nadbudowaną cześć budynku piekarni oraz utwardzony masą mineralno-bitumiczną plac (parking przyzakładowy) stanowiące odrębne środki trwałe Wnioskodawcy.

Nieruchomość zostanie przekazana do majątku prywatnego wspólników, którzy staną się jedynymi właścicielami ww. nieruchomości. Wymienione składniki majątku Spółki zostaną także wykreślone z ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych Spółki. Nieodpłatne przeniesienie (wycofanie) ww. składników majątku Spółki (prawa własności nieruchomości) przysługującego wspólnikom Spółki na zasadach wspólności łącznej, będzie dokonane nieodpłatnie, nie będzie także dokonane w ramach wypłaty z zysku ze Spółki a wkład Wnioskodawcy w Spółce nie ulegnie obniżeniu.

Na działce nr … posadowione są budynek murowany piekarni (będący budynkiem w rozumieniu ustawy Prawo budowlane) sklasyfikowany w rozumieniu Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. (Dz.U. Nr 112 poz.1316 ze zm.) pod numerem 1251 oraz wiata przylegająca do budynku kryta blachą i dwie wiaty wolnostojące. Wiaty nie stanowią zarówno budynków jak i budowli w rozumieniu ustawy Prawo budowlane i nie zostały sprecyzowane w ww. ustawie. Budynki znajdujące się na działce zabudowanej są trwale z gruntem związane.

Wskazane we wniosku nakłady inwestycyjne obejmujące nadbudowaną część budynku piekarni stanowią budynek (będące budynkiem w rozumieniu ustawy Prawo budowlane) sklasyfikowany w rozumieniu Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. (Dz.U. Nr 112 poz.1316 ze zm.) pod numerem 1251.

W świetle powyższego Wnioskodawca ma wątpliwości odnośnie opodatkowania nieodpłatnego wycofania składników majątku ze spółki do majątku prywatnego wspólników oraz obowiązku dokonania korekty odliczonego podatku naliczonego od nakładów inwestycyjnych.

Jak wynika z informacji zawartych we wniosku przy nabyciu działek o numerach:

…, … - niezabudowanych - objętych księgą wieczystą Nr …,
… - zabudowanej budynkiem piekarni i trzema wiatami objętej księgą wieczystą Nr …,
… - niezabudowana - objętej księgą wieczystą Nr …,

nie przysługiwało Wnioskodawcy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Jednocześnie Wnioskodawca wskazał, że nadbudowa budynku piekarni nie stanowiła jego ulepszenia, w wyniku przeprowadzonej inwestycji powstał nowy środek trwały Wnioskodawcy.

Zatem, wycofanie z działalności gospodarczej ww. działek niezabudowanych nr …, … i … oraz działki 2056 wraz z budynkiem piekarni w części nieobjętej rozbudową i trzema wiatami i nieodpłatne przekazanie ich wspólnikom do majątku osobistego, nie będzie mieściło się w pojęciu dostawy towarów, w rozumieniu art. 7 ust. 2 ustawy, ponieważ nie zostaną spełnione wszystkie przesłanki wynikające z tego przepisu tj. nastąpi nieodpłatne przekazanie nieruchomości na potrzeby osobiste wspólników, przedmiotem przekazania będą towary należące do przedsiębiorstwa (Spółki), jednakże przy nabyciu ww. działek oraz ww. obiektów nie przysługiwało Wnioskodawcy prawo do odliczenia podatku naliczonego. Jednocześnie Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie ww. budynków i budowli posadowionych na tych działkach.

Zatem czynność nieodpłatnego przekazania przez Spółkę na rzecz Wspólników działek niezabudowanych nr …, … i … oraz działki nr … - zabudowanej budynkiem piekarni (w części nieobjętej rozbudową) i trzema wiatami (1 przyległą do budynku piekarni i 2 wolnostojącymi) nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, z zakresie opodatkowania działek niezabudowanych nr …, … i … oraz działki nr … zabudowanej budynkiem piekarni (w części nieobjętej rozbudową) i trzema wiatami (1 przyległą do budynku piekarni i 2 wolnostojącymi), jest nieprawidłowe, gdyż planowane wycofanie tych działek z majątku Spółki nie będzie podlegać opodatkowaniu, a nie jak wskazał Wnioskodawca korzystać będzie ze zwolnienia na podstawie art. 41 ust. 1 pkt 9 oraz art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Natomiast nieodpłatne wycofanie nadbudowanej części budynku piekarni oraz utwardzonego masą mineralno-bitumiczną placu (parkingu przyzakładowego) stanowiących odrębne środki trwałe Wnioskodawcy przy wytworzeniu których przysługiwało Wnioskodawcy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, będzie stanowiło czynność o której mowa w art. 7 ust. 2 pkt 1, a tym samym jako dostawa towarów będzie podlegało opodatkowaniu.

W związku z powyższym należy więc, zbadać czy wycofanie ww. części budynku piekarni oraz utwardzonego masą mineralno-bitumiczną placu (parkingu przyzakładowego) stanowiących odrębne środki trwałe Wnioskodawcy będzie podlegało opodatkowaniu czy też będzie zwolnione z podatku VAT.

Podkreślić należy, że dokonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może albo być opodatkowana właściwą stawką podatku, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W świetle art. 146aa ust. 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż - 6% stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przy czym zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku (podmiotowe lub przedmiotowe).

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

W art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy, ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku VAT dla dostawy nieruchomości zabudowanych spełniających określone w tych przepisach warunki.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest – co do zasady – zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie – zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy – w brzmieniu obowiązującym od 1 września 2019 r. rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

wybudowaniu lub
ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków, budowli, jeżeli w stosunku do nich nastąpiło pierwsze zasiedlenie, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.

W tym miejscu należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Powyższe przepisy wskazują, jakie muszą zostać spełnione warunki aby sprzedaż budynków, budowli lub ich części mogła korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Z przepisów tych wynika, że prawo do zwolnienia przysługuje wówczas, gdy w stosunku do obiektów będących przedmiotem sprzedaży nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, oraz dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ulepszenie tych obiektów, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Z analizy powołanych wyżej przepisów wynika, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezzasadne.

Jeżeli nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy, należy przeanalizować możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do konkluzji, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z kilku podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie ww. obiektów. Zauważyć bowiem należy, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie podatnik uprawniony będzie do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter świadczonych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

W pierwszej kolejności dla uznania w czy w sprawie znajdą zastosowanie wskazane zwolnienia koniecznym jest stwierdzenie czy są to obiekty, o których mowa w tych przepisach.

Zgodnie z art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (tj. Dz.U. z 2019 r., poz. 1186), przez obiekt budowlany należy rozumieć budynek, budowlę bądź obiekt małej architektury, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesiony z użyciem wyrobów budowlanych.

Z kolei, w myśl pkt 2 ww. artykułu, przez budynek należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Stosownie do art. 3 pkt 3 ustawy Prawo budowlane, przez budowlę należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem tablice reklamowe i urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni jądrowych, elektrowni wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

W myśl art. 3 pkt 9 ustawy Prawo budowlane, przez urządzenia budowlane należy rozumieć urządzenia techniczne związane z obiektem budowlanym, zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, jak przyłącza i urządzenia instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu lub gromadzeniu ścieków, a także przejazdy, ogrodzenia, place postojowe i place pod śmietniki.

Wnioskodawca wskazał, że posadowiony na działce nr 2056 budynek murowany piekarni jest budynkiem w rozumieniu ustawy Prawo budowlane sklasyfikowanym w rozumieniu Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) pod numerem 1251. Zatem nadbudowana jego część stanowiąca odrębny środek trwały Wnioskodawcy jest obiektem - częścią budynku, którego dostawę regulują przepisy art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy o VAT.

W celu ustalenia, czy w przedmiotowej sprawie do czynności wycofania z majątku Spółki części budynku piekarni zastosowanie znajdzie zwolnienie z opodatkowania, czy też opodatkowanie właściwą stawką należy w pierwszej kolejności rozstrzygnąć czy względem tej części budynku piekarni nastąpiło pierwsze zasiedlenie.

Analizując informacje zawarte w opisie sprawy w kontekście definicji pierwszego zasiedlenia – zawartej w art. 2 pkt 14 ustawy, należy stwierdzić, że planowane wycofanie z majątku spółki części budynku piekarni nie będzie dokonane w ramach pierwszego zasiedlenia.

Z opisu sprawy wynika, że przedmiotowa część budynku piekarni została wybudowana w latach 2010-2013 i po oddaniu do użytkowania była wykorzystywana przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej opodatkowanej. Wnioskodawca nie dokonywał jej ulepszenia.

Zatem w przypadku nadbudowanej części budynku piekarni doszło do pierwszego zasiedlenia co najmniej z chwilą jej oddania do użytkowaniu po zakończeniu w 2013 r. inwestycji.

W konsekwencji od pierwszego nadbudowanej części budynku piekarni upłynął okres dłuższy niż 2 lata.

Zatem wycofanie z nadbudowanej części budynku piekarni z majątku Spółki nie będzie dokonywane w ramach pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy, jednocześnie pomiędzy pierwszym zasiedleniem a planowanym wycofaniem upłynął okres dłuższy niż 2 lata, tym samym spełnione zostaną warunki do zwolnienia wycofania nadbudowanej części budynku piekarni od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

W konsekwencji dalsze badanie przesłanek warunkujących zwolnienie wycofania nadbudowanej części budynku piekarni z majątku Spółki w oparciu o przepisy art. 43 ust. 1 pkt 10a i art. 43 ust. 1 pkt 2 stało się bezpodstawne.

Odnosząc się z kolei do opodatkowania wycofania z majątku Spółki utwardzonego placu (parkingu przyzakładowego) masą mineralno-bitumiczną stwierdzić należy, że przedmiotowy obiekt nie jest budowlą. Jak wskazał Wnioskodawca utwardzony masą mineralno-bitumiczną plac (parking przyzakładowy) nie stanowi budynku ani budowli w rozumieniu (Prawo budowlane) i nie jest sklasyfikowany w rozumieniu Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB).

Zatem w odniesieniu do przedmiotowego obiektu nie znajda zastosowania przepisy art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy o VAT.

Koniecznym jest zatem ustalenie czy w odniesieniu do wycofania przedmiotowego placu utwardzonego masą mineralno-bitumiczną z majątku Spółki znajdzie zastosowanie zwolnienie określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, że wycofanie placu utwardzonego masą mineralno-bitumiczną z majątku Spółki z uwagi na fakt, że nie był on wykorzystywany przez Wnioskodawcę wyłącznie do działalności zwolnionej (Wnioskodawca wskazał, że był wykorzystywany w prowadzonej przez niego działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT), jak również przy wytworzeniu przedmiotowego obiektu Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, nie będzie korzystało ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.

Zatem nieodpłatne wycofanie z majątku spółki placu utwardzonego masą mineralno-bitumiczną opodatkowane będzie podstawową stawką podatku VAT na podstawie art. 41 ust. 1 w związku z art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, że wycofanie z majątku Spółki nadbudowanej części budynku piekarni oraz placu utwardzonego masą mineralno-bitumiczną korzystać będzie ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, jest nieprawidłowe, gdyż jak wskazano, że zwolnienia określonego tym przepisem korzystać będzie tylko wycofanie nadbudowanej części budynku piekarni.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą również kwestii ustalenia, czy konieczna będzie korekta odliczonego podatku VAT od wydatków na budowę nadbudowanej części budynku piekarni i budowę placu utwardzonego masą mineralno-bitumiczną, w związku z jego wycofaniem z majątku Spółki i przekazaniem na rzecz jej wspólników.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego oraz podmiotu zobowiązanego do dokonania korekty zostały określone w art. 91 ustawy.

Zgodnie z treścią art. 91 ust. 1 ustawy, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10a, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6, 10 lub 10a lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania. (art. 91 ust. 2 ustawy).

Korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej – w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy, o czym stanowi art. 91 ust. 3 ustawy.

W świetle art. 91 ust. 4 ustawy, w przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.

W przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 – w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy (art. 91 ust. 5 ustawy).

Na mocy art. 91 ust. 6 ustawy, w przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

opodatkowane – w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane z czynnościami opodatkowanymi;
zwolnione od podatku lub nie podlegały opodatkowaniu – w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku lub niepodlegającymi opodatkowaniu.

Zgodnie z brzmieniem art. 91 ust. 7 ustawy, przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Na podstawie art. 91 ust. 7a ustawy, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty.

W oparciu o art. 91 ust. 7b ustawy, w przypadku towarów i usług innych niż wymienione w ust. 7a, wykorzystywanych przez podatnika do działalności gospodarczej, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 1, ust. 2 zdanie trzecie i ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 7c.

Jak stanowi ust. 7c powołanego artykułu, jeżeli zmiana prawa do obniżenia podatku należnego wynika z przeznaczenia towarów lub usług, o których mowa w ust. 7b, wyłącznie do wykonywania czynności, w stosunku do których nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego, lub wyłącznie do czynności, w stosunku do których takie prawo przysługuje – korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym wystąpiła ta zmiana. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli od końca okresu rozliczeniowego, w którym wydano towary lub usługi do użytkowania, upłynęło 12 miesięcy.

W przypadku zmiany prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od towarów i usług, innych niż wymienione w ust. 7a i 7b, w szczególności towarów handlowych lub surowców i materiałów, nabytych z zamiarem wykorzystania ich do czynności, w stosunku do których przysługuje pełne prawo do obniżenia podatku należnego lub do czynności, w stosunku do których prawo do obniżenia podatku należnego nie przysługuje, i niewykorzystanych zgodnie z takim zamiarem do dnia tej zmiany, korekty podatku naliczonego dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okresy rozliczeniowe, w których wystąpiła ta zmiana (art. 91 ust. 7d ustawy).

Zgodnie z art. 91 ust. 7e ustawy, podatnik, który ponownie skorzysta ze zwolnień, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 3 albo art. 113 ust. 1, może dokonać korekty podatku naliczonego za pozostający okres korekty w deklaracji podatkowej składanej za ostatni okres rozliczeniowy, w którym podatnik był podatnikiem VAT czynnym.

Ponadto, zgodnie z art. 91 ust. 8 ustawy, korekty, o której mowa w ust. 5-7, dokonuje się również, jeżeli towary i usługi nabyte do wytworzenia towaru, o którym mowa w ust. 2, zostały zbyte lub zmieniono ich przeznaczenie przed oddaniem tego towaru do użytkowania.

Odnosząc się do powyższych wątpliwości Wnioskodawcy stwierdzić należy, że oddanie nadbudowanego budynku piekarni o wartości początkowej przekraczającej 15.000 zł (Wnioskodawca wskazał, że wartość nadbudowy stanowiła 60% wartości początkowej budynku piekarni wynoszącej 400.565,88 zł) do użytkowania w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej skutkowało tym, że obiekt ten podlegał 10-letniej korekcie (na podstawie art. 91 ust. 2 ustawy o VAT) licząc od roku, w którym został oddany do użytkowania. Roczna korekta podatku naliczonego wynosi jedną dziesiątą kwoty podatku naliczonego przy jego wytworzeniu.

Korekty tej Wnioskodawca był zobowiązany dokonywać w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty.

Zatem przed planowanym wycofaniem przedmiotowej nadbudowanej części budynku obiekt ten będzie wykorzystywany do wykonywania czynności opodatkowanych (Wnioskodawca wskazał, że prowadzi działalność tylko opodatkowaną). Wnioskodawca tym samym nie będzie zobowiązany dokonywać korekt za okres wykorzystywania obiektu w działalności gospodarczej.

Natomiast w momencie wycofania przedmiotowej nadbudowanej części budynku piekarni z majątku Spółki, tj. sytuacji gdy w okresie korekty nastąpi czynność, która będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, Wnioskodawca na podstawie art. 91 ust. 4-6 ustawy o VAT, będzie zobowiązany dokonać jednorazowej korekty w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty, w deklaracji podatkowej za okres w którym nastąpi sprzedaż. W momencie sprzedaży, w celu dokonania korekty Wnioskodawca będzie zatem obowiązany przyjąć, że dalsze wykorzystanie tego lokalu jest do czynności zwolnionych od podatku i będzie obowiązany dokonać korekty podatku naliczonego do końca dziesięcioletniego okresu korekty.

Natomiast w przypadku wycofania z majątku Spółki placu utwardzonego masą mineralno-bitumiczną obowiązek korekty nie wystąpi gdyż w tym przypadku nie wystąpi zmiana jego wykorzystywania przez Wnioskodawcę. Przedmiotowy obiekt zarówno przed jego wycofaniem z majątku Spółki jak i w związku z wycofaniem, która to czynność jak wskazano uprzednio podlegać będzie opodatkowaniu wykorzystywany będzie do wykonywania czynności opodatkowanych.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, w zakresie korekty podatku naliczonego, jest nieprawidłowe.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem sprawy. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem sprawy podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji należy wskazać, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach, w których indywidualnie oceniano stan faktyczny/zdarzenie przyszłe i stanowisko wnioskodawcy. Powołane interpretacje nie stanowią źródła prawa i tutejszy organ nie jest nimi związany.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Wnioskodawcy. Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Należy wskazać, że kwestia ustalenia wysokości stawki podatku od towarów i usług dla dostawy towarów lub świadczenia usług od dnia 1 lipca 2020 r. może być określona wyłącznie w ramach wydania wiążącej informacji stawkowej określonej w art. 42a ustawy o VAT.

Tut. organ wskazuje także, że przedmiotem interpretacji indywidualnej może być wyłącznie wykładnia przepisów w odniesieniu do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, a nie ocena poprawności obliczeń wskazanych przez wnioskodawcę. W związku z powyższym przedstawione we wniosku obliczenia podstaw opodatkowania i kwot podatku nie były przedmiotem analizy prawnopodatkowej dokonanej przez tut. organ w niniejszej interpretacji.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin