Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-2.4010.406.2020.2.SK
z 19 listopada 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 1325 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 16 września 2020 r. (data wpływu 22 września 2020 r.), uzupełnionym 6 listopada 2020 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy:

• wymienione wartości bonów pieniężnych NBP oraz transakcje związane z kupnem i wykupem dokonywane w trakcie roku obrotowego, Bank powinien brać przy ustalaniu wartości przychodu ze sprzedaży w kontekście „małego podatnika”,
• przy wyznaczaniu statusu „małego podatnika” Bank powinien brać pod uwagę przychody od otrzymanego dyskonta od tych bonów,
• Bank przy ustaleniu wartości przychodów ze sprzedaży w kontekście „małego podatnika” powinien brać pod uwagę przychody z tytułu rozwiązania rezerw i aktualizacji wartości,
• przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w szczególności art. 19 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 4a pkt 10, należy interpretować w ten sposób, że Bank posiada w roku 2017 i 2018 status „małego podatnika” i w konsekwencji dla obliczenia za te lata podatku dochodowego od osób prawnych Bank powinien zastosować stawkę podatku 15%,
• Bank powinien wykonać korektę podatku dochodowego za 2017 i 2018 r. i wykazać podatek należny w wysokości 15%

-jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 września 2020 r. do Organu wpłynął wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy:

• wymienione wartości bonów pieniężnych NBP oraz transakcje związane z kupnem i wykupem dokonywane w trakcie roku obrotowego, Bank powinien brać przy ustalaniu wartości przychodu ze sprzedaży w kontekście „małego podatnika”,
• przy wyznaczaniu statusu „małego podatnika” Bank powinien brać pod uwagę przychody od otrzymanego dyskonta od tych bonów,
• Bank przy ustaleniu wartości przychodów ze sprzedaży w kontekście „małego podatnika” powinien brać pod uwagę przychody z tytułu rozwiązania rezerw i aktualizacji wartości,
• przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w szczególności art. 19 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 4a pkt 10, należy interpretować w ten sposób, że Bank posiada w roku 2017 i 2018 status „małego podatnika” i w konsekwencji dla obliczenia za te lata podatku dochodowego od osób prawnych Bank powinien zastosować stawkę podatku 15%,
• Bank powinien wykonać korektę podatku dochodowego za 2017 i 2018 r. i wykazać podatek należny w wysokości 15%.
  
  

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 29 października 2020 r. Znak: 0111-KDIB1-2.4010.385.2020.1.SK wezwano do uzupełnienia braków formalnych, co też nastąpiło 6 listopada 2020 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

X Bank Spółdzielczy (dalej: „Bank”, „Wnioskodawca”) prowadzi działalność od 1982 r. i jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych. Funkcjonuje w formie spółdzielni na podstawie przepisów ustawy Prawo Bankowe, Prawo Spółdzielcze oraz ustawy z dnia 7 grudnia 2000 r. o funkcjonowaniu banków spółdzielczych, ich zrzeszaniu się i bankach zrzeszających. Rokiem podatkowym dla banku jest rok kalendarzowy.

W 2016 r. Bank osiągnął następujące przychody:

1. Przychody z tytułu odsetek: 3.312.078,31 zł, w tym z tytułu uzyskanego dyskonta od bonów pieniężnych NBP: 29.782,00 zł.
2. Przychody z tytułu prowizji: 1.016.142,23 zł.
3. Przychody z operacji finansowych: 960,48 zł.
4. Przychody z operacji wymiany walut: 41.969,02 zł.
5. Pozostałe przychody operacyjne: 184.978,27 zł.
6. Przychody z tytułu rozwiązanych rezerw i aktualizacji wartości: 248.610,06 zł.
7. Przychody z udziałów lub akcji, o zmiennej kwocie dochodu: 15.140,20 zł.
   
   

W 2016 r. Bank dokonał zakupu 7 dniowych krótkoterminowych bonów pieniężnych NBP na łączną kwotę 102.000.000,00 zł oraz wykupu krótkoterminowych bonów pieniężnych na łączną kwotę 102.000.000,00 zł. Łącznie przychody w 2016 r. wyniosły: 4.819.878,57 zł. Przychody wymienione powyżej w punktach 1, 2. 3, 4, 6 i 7 Bank uzyskał z działalności, z której nie był zobowiązany do wykazania należnego podatku VAT. Z wartości przychodów wymienionych w punkcie 5 wartość sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT wyniosła 83.652,04 zł, należny podatek VAT wyniósł 19.240,00 zł. W zeznaniu CIT-8 za rok podatkowy 2016 Bank wykazał przychody w łącznej wysokości 4.624.781,68 zł. Bank na koniec roku 2016 r. nie posiadał dłużnych papierów wartościowych. Podatek dochodowy za 2016 r. został odprowadzony przez Bank przy zastosowaniu stawki 19 %.

W 2017 r. Bank osiągnął następujące przychody:

1. Przychody z tytułu odsetek: 3.559.704,88 zł, w tym z tytułu uzyskanego dyskonta od bonów pieniężnych NBP: 18.770,00 zł.
2. Przychody z tytułu prowizji: 1.012.172,94 zł.
3. Przychody z operacji finansowych: 847,02 zł.
4. Przychody z operacji wymiany walut: 62.857,85 zł.
5. Pozostałe przychody operacyjne: 302.352,67 zł.
6. Przychody z tytułu rozwiązanych rezerw i aktualizacji wartości: 122.348,44 zł.
   
   

W 2017 r. Bank dokonał zakupu 7 dniowych krótkoterminowych bonów pieniężnych NBP na łączną kwotę 64.000 000,00 zł oraz wykupu krótkoterminowych bonów pieniężnych na łączną kwotę 64.000.000,00 zł. Łącznie przychody w 2017 r. wyniosły: 5.060.283,80 zł. Przychody wymienione powyżej w punktach 1, 2. 3, 4 i 6 Bank uzyskał z działalności, z której nie był zobowiązany do wykazania należnego podatku VAT. Z wartości przychodów wymienionych w punkcie 5 wartość sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT wyniosła 6.795.71 zł, należny podatek VAT wyniósł 1.563,00 zł. W zeznaniu CIT-8 za rok podatkowy 2017 Bank wykazał przychody w łącznej wysokości 4.936.433,63 zł. Bank na koniec roku 2017 r. posiadał dłużne papiery wartościowe na kwotę 419.074,52 zł, w tym bony pieniężne NBP w kwocie 0,00 zł. Podatek dochodowy za 2017 r. został odprowadzony przez Bank przy zastosowaniu stawki 19 %.

W 2018 r. Bank osiągnął następujące przychody:

1. Przychody z tytułu odsetek: 3.701.342,83 zł, w tym z tytułu uzyskanego dyskonta od bonów pieniężnych NBP: 41.172,00 zł.
2. Przychody z tytułu prowizji: 1.016.802,86 zł.
3. Przychody z operacji finansowych: 1.252,33 zł.
4. Przychody z operacji wymiany walut: 51.265,47 zł.
5. Pozostałe przychody operacyjne: 24.201,67 zł.
6. Przychody z tytułu rozwiązanych rezerw i aktualizacji wartości: 221.603,97 zł.
   
   

W 2018 r. Bank dokonał zakupu 7 dniowych krótkoterminowych bonów pieniężnych NBP na łączną kwotę 141.000.000,00 zł oraz wykupu krótkoterminowych bonów pieniężnych na łączną kwotę 141.000.000,00 zł. Łącznie przychody w 2018 r. wyniosły: 5.016.469,13 zł. Przychody wymienione powyżej w punktach 1,2,3, 4 i 6 Bank uzyskał z działalności, z której nie był zobowiązany do wykazania należnego podatku VAT Z wartości przychodów wymienionych w punkcie 5 wartość sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT wyniosła 425,10 zł, należny podatek VAT wyniósł 98,00 zł. W zeznaniu CIT-8 za rok podatkowy 2018 Bank wykazał przychody w łącznej wysokości 4.851.670,76 zł. Bank na koniec roku 2018 r. posiadał dłużne papiery wartościowe na kwotę 419.052,62 zł, w tym bony pieniężne NBP w kwocie 0,00 zł. Podatek dochodowy za 2018 r. został odprowadzony przez Bank przy zastosowaniu stawki 19 %.

Okoliczności wymienione w art. 19 ust. 1a, 1b i 1c ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2019 r., poz. 865, z późn.zm.) w odniesieniu do Wnioskodawcy nie mają zastosowania.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy wyżej wymienione wartości bonów pieniężnych NBP oraz transakcje kupna i wykupu dokonywane w trakcie roku obrotowego Bank powinien brać pod uwagę przy ustalaniu wartości przychodu ze sprzedaży w kontekście „małego podatnika”?
2. Czy przy ustalaniu statusu „małego podatnika” Bank powinien brać pod uwagę przychody z otrzymanego dyskonta od tych bonów?
3. Czy Bank przy ustalaniu wartości przychodów ze sprzedaży w kontekście „małego podatnika” powinien brać pod uwagę przychody z tytułu rozwiązania rezerw i aktualizacji wartości?
4. Czy przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w szczególności art. 19 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 4a pkt 10, należy interpretować w ten sposób, że Bank posiada w roku podatkowym 2017 i 2018 status „małego podatnika” i w konsekwencji dla obliczenia za te lata podatku dochodowego od osób prawnych Bank powinien zastosować stawkę podatku 15 %?
5. Czy Bank powinien wykonać korekty zeznań podatkowych CIT-8 za 2017 i 2018 i wykazać podatek należny 15%? (pytanie ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy,

Ad. 1, 2 i 3.

Zgodnie z definicją ustawową zawartą w art. 4a pkt 10 updop, pod pojęciem małego podatnika należy rozumieć podatnika, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1.200.000,00 euro. W ocenie Banku, do limitu przychodów dla statusu „małego podatnika” nie należy wliczać wartości bonów pieniężnych NBP oraz transakcji związanych z ich zakupem i wykupem przez NBP. Jednocześnie Bank uważa, że otrzymane dyskonto od bonów NBP nie stanowi przychodów ze sprzedaży w rozumieniu przepisu art. 4a pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Według Banku nie stanowi również przychodu ze sprzedaży wartość przychodów z rozwiązanych rezerw i aktualizacji wartości, gdyż są to przychody z tytułu rozwiązania rezerw utworzonych na pokrycie zmaterializowania się ewentualnego ryzyka kredytowego. Zasady tworzenia rezerw na ryzyko kredytowe reguluje rozporządzenie Ministra Finansów w sprawie zasad tworzenia rezerw na ryzyko związane z działalnością banków (Dz.U. z 2019 r., poz. 520).

Ad. 4 i 5.

Zdaniem Banku, można zastosować stawkę podatku dochodowego od osób prawnych 15% za 2017 r. i 2018 r. i dokonać korekty zeznania podatkowego za lata 2017-2018, gdyż przepisy ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1036 z póżn. zm. dalej: „updop”), w szczególności art. 19 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 4a pkt 10, należy interpretować w ten sposób, że Bank posiadał w roku podatkowym 2017 i 2018 status małego podatnika i w konsekwencji dla obliczenia należnego za ten rok podatku dochodowego od osób prawnych powinien zastosować stawkę podatku 15%. Wartość przychodu ze sprzedaży osiągniętego przez Bank w 2016 r. bez uwzględniania przychodów z rozwiązania rezerw i aktualizacji wartości oraz przychodów z dyskonta bonów pieniężnych NBP wyniosły 4.541.486,51 zł. i nie przekroczyły ww. limitu. Z kolei za 2017 r. powyższe przychody wyniosły 4.919.165,36 zł. W ocenie Banku, Bank posiadał w 2017 i 2018 roku status „małego podatnika”. W konsekwencji, dla obliczenia podatku dochodowego od osób prawnych należnego za lata 2017-2018 Bank powinien zastosować stawkę podatku 15% i dokonać korekty podatku dochodowego za 2017 i 2018 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Ze względu na przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego, przedmiotowy wniosek należy rozpatrzyć z uwzględnieniem przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych w brzmieniu obowiązującym w latach 2017 i 2018 (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1036 ze zm., dalej „updop”). Przedmiotem interpretacji jest bowiem art. 19 updop, którego aktualne brzmienie zostało nadane ustawą z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2018 r. poz. 2159). A zatem, Wnioskodawcę w przedstawionym stanie faktycznym będą obowiązywać przepisy w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2018 r.

Zgodnie z przepisem zawartym w art. 7 ust. 1 updop, przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11, art. 24a i art. 24b, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów (art. 7 ust. 2 updop).

Przepisy dotyczące 15% stawki podatku dochodowego od osób prawnych zostały wprowadzone ustawą z dnia 5 września 2016 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 1550), która nadała nowe brzmienie art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, wprowadzając stawkę podatku dochodowego od osób prawnych w wysokości 15% m.in. dla małych podatników.

A więc zgodnie z art. 19 ust. 1 updop podatek, z zastrzeżeniem art. 21, art. 22 i art. 24a, wynosi:

1. 19% podstawy opodatkowania;
   
2. 15% podstawy opodatkowania - w przypadku:
   
   1. małych podatników,
   2. podatników rozpoczynających działalność - w roku podatkowym, w którym rozpoczęli działalność.
   
   
   

Tym samym, co do zasady - podatek dochodowy od osób prawnych wynosi 19% podstawy opodatkowania. Jednocześnie w 2017 r. stawkę tę obniżono do 15% podstawy opodatkowania dla niektórych podatników. Z obniżonej stawki korzystać mogą:

• mali podatnicy,
• podatnicy rozpoczynający działalność - w roku podatkowym, w którym rozpoczęli działalność.
  
  

Innymi słowy, obok podstawowej stawki 19% ustawa wprowadziła dodatkową, obniżoną stawkę podatku dochodowego od osób prawnych w wysokości 15%. Obniżona stawka podatku ma zastosowanie także w przypadku podatników rozpoczynających działalność już w tym roku podatkowym, w którym działalność rozpoczęli.

Tych zasad nie stosuje się jednak do podatnika w roku podatkowym, w którym rozpoczął działalność, oraz w roku podatkowym bezpośrednio po nim następującym, jeżeli podatnik został utworzony (art. 19 ust. 1a updop):

1. w wyniku przekształcenia, połączenia lub podziału podatników, z wyjątkiem przekształcenia spółki w inną spółkę, albo
2. w wyniku przekształcenia przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną wykonującą we własnym imieniu działalność gospodarczą lub spółki niebędącej osobą prawną, albo
3. przez osoby prawne, osoby fizyczne albo jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które wniosły na poczet kapitału podatnika uprzednio prowadzone przez siebie przedsiębiorstwo, zorganizowaną część przedsiębiorstwa albo składniki majątku tego przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej łącznie równowartość w złotych kwoty co najmniej 10 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym wniesiono te składniki majątku, w zaokrągleniu do 1 000 zł, przy czym wartość tych składników oblicza się, stosując odpowiednio przepisy art. 14, albo
4. przez osoby prawne, osoby fizyczne albo jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej wnoszące, tytułem wkładów niepieniężnych na poczet kapitału podatnika, składniki majątku uzyskane przez te osoby albo jednostki w wyniku likwidacji innych podatników, jeżeli te osoby albo jednostki posiadały udziały (akcje) tych innych likwidowanych podatników.
   
   

Reasumując, powołany powyżej przepis ustawy ogranicza możliwość zastosowania stawki 15% m.in. dla rozpoczynających działalność podmiotów, które powstały w wyniku operacji restrukturyzacyjnych w nim wskazanych. Wyłączenie dotyczy przekształcenia (z pewnymi wyjątkami), połączenia lub podziału oraz wniesienia określonego w ustawie wkładu niepieniężnego do spółki. Ograniczenie dotyczy dwóch pierwszych lat działalności podatników.

Ponadto, z treści art. 19 ust. 1b updop, wynika, że przepisu ust. 1 pkt 2 nie stosuje się do podatkowych grup kapitałowych.

Definicja „małego podatnika” została zawarta w art. 4a pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Ilekroć w ustawie jest mowa o małym podatniku – oznacza to podatnika, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1.200.000 euro; przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1.000 zł.

Odnosząc się do powyższego wskazać należy, że za małego podatnika w 2017 r. uznaje się podatnika u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) za 2016 r. nie przekroczyła kwoty 5.157.000 zł. W 2016 r. pierwszym dniem roboczym października był 3 października i to według kursu na ten dzień należy przeliczyć kwoty wyrażone w euro. Wg wyliczenia: średni kurs euro ogłoszony przez Narodowy Bank Polski na dzień 3 października 2016 r. (zgodnie z tabelą kursów NBP z 3 października 2016 r. Nr 190/A/NBP/2016) wynosił 4,2976 zł x 1.200.000 = 5.157.120 zł, w zaokrągleniu 5.157.000 zł.

W 2018 r. za małego podatnika można uznać tego, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) za 2017 r. nie przekroczyła kwoty 5.176.000 zł. W 2017 r. pierwszym dniem roboczym października był 2 października i to według kursu na ten dzień należy przeliczyć kwoty wyrażone w euro. Wg wyliczenia: średni kurs euro ogłoszony przez Narodowy Bank Polski na dzień 2 października 2017 r. (zgodnie z tabelą kursów NBP z 2 października 2017 r. Nr 190/A/NBP/2017) wynosił 4,3137 zł x 1.200.000 = 5.176.440 zł, w zaokrągleniu 5.176.000 zł.

Ad. pytanie nr 1, 2 i 3.

Wątpliwości Banku wynikające z pytania oznaczonego nr 1, 2 i 3, na tle przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, dotyczą odpowiednio kwestii ustalenia, czy do limitu przychodów ze sprzedaży, decydującego o statusie „małego podatnika” dla celów podatku dochodowego, w rozumieniu art. 4a pkt 10 updop, Bank powinien brać pod uwagę:

• wymienione bony pieniężne (ich wartość nominalną) oraz wartość transakcji związanych z zakupem i wykupem bonów pieniężnych,
• przychody od otrzymanego dyskonta od tych bonów, oraz
• przychody z tytułu rozwiązania rezerw i aktualizacji wartości.
  
  

Kluczowym aspektem analizy tego zagadnienia jest rozumienie sformułowania „wartość przychodu ze sprzedaży”, wskazanego w art. 4a pkt 10 updop. Zauważa się, że pojęcie to nie zostało zdefiniowane w tej ustawie. Wskazać także należy, że nie można tego pojęcia utożsamiać z pojęciem przychodu podatkowego. W związku z tym, należy dokonać literalnej wykładni tego pojęcia. Przy obliczaniu powyższego limitu należy uwzględnić wszelkie przychody ze sprzedaży danego podatnika, w tym także zwolnione od podatku dochodowego, z wyłączeniem przychodów osiąganych z innego tytułu niż sprzedaż, np. uzyskane odszkodowania, odsetki od środków finansowych na rachunku bankowym, dotacje, dopłaty lub refundacje kosztów.

Taka interpretacja „przychodu ze sprzedaży” koreluje z tożsamą regulacją zawartą w art. 2 pkt 25 lit. a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), w myśl której, przez małego podatnika rozumie się podatnika od towarów i usług, u którego wartość sprzedaży (wraz z kwotą podatku) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1.200.000 euro. Z kolei, sprzedażą jest odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów (art. 2 pkt 22 ustawy o podatku od towarów i usług).

Odwoływanie się do definicji „sprzedaży” zawartej w ustawie o podatku od towarów i usług, dla potrzeb ustalenia „wartości przychodów ze sprzedaży” w rozumieniu updop nie zawsze jest uzasadnione. Wskazać bowiem należy na możliwe istotne rozbieżności, które mogą powstać pomiędzy wartością sprzedaży ustaloną na podstawie ustawy o podatku od towarów i usług, a przychodem ze sprzedaży według ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Istnieją bowiem sytuacje, w których określona sprzedaż nie podlega podatkowi VAT (np. sprzedaż usług poza terytorium kraju), a podlega podatkowi dochodowemu od osób prawnych i odwrotnie sprzedaż, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych. Należy jednak zwrócić uwagę – posługując się pomocniczo definicją stworzoną dla celów podatku od towarów i usług – że sprzedażą jest m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług.

Wobec powyższych wyjaśnień, skoro przychód ze sprzedaży należy rozumieć zgodnie z wykładnią literalną, to oznacza to, że do limitu decydującego o uznaniu podatnika za „małego” w rozumieniu updop, należy sumować wartość wszystkich przychodów stanowiących przychody ze sprzedaży (a więc wynikające z czynności sprzedaży).

Odnosząc się zatem w pierwszej kolejności do kwestii ustalenia, czy wymienione bony pieniężne NBP oraz wartość transakcji związanych z zakupem i wykupem bonów pieniężnych, Bank powinien brać pod uwagę przy określeniu, czy posiada status małego podatnika, należy zauważyć, że jeśli podatnik uzyskuje przychód z wykupu bonów pieniężnych, to przychód ten nie powinien być uwzględniony w przychodach decydujących o statusie małego podatnika. Sama wartość nominalna bonów pieniężnych nie stanowi także przychodów ze sprzedaży, nie jest więc zaliczana do limitu przy określaniu statusu małego podatnika.

Do limitu liczonego dla małego podatnika, nie należy również brać pod uwagę powstałego od tych bonów dyskonta oraz przychodów z tytułu rozwiązania rezerw i aktualizacji wartości, ponieważ przychody te nie stanowią przychodów ze sprzedaży.

Podsumowując, zdaniem Organu, wartość nominalna bonów pieniężnych oraz wartość transakcji związanych z ich zakupem i wykupem ani przychód uzyskany przez Bank w postaci dyskonta od bonów pieniężnych a także przychód z tytułu rozwiązania rezerw i aktualizacji wartości nie są wynikiem przeprowadzonej transakcji sprzedaży, nie generują więc przychodów ze sprzedaży, w rozumieniu art. 4a pkt 10 updop.

Tym samym, stanowisko Banku w zakresie pytania nr 1, 2 i 3, że do limitu przychodów dla określenia statusu „małego podatnika” nie należy wliczać wartości bonów pieniężnych NBP oraz transakcji związanych z ich zakupem i wykupem a także otrzymanego dyskonta od bonów NBP gdyż wartości te nie stanowią przychodów ze sprzedaży w rozumieniu przepisu art. 4a pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe. Podobnie należy ocenić stanowisko Banku, że nie stanowi przychodu ze sprzedaży wartość przychodów z rozwiązanych rezerw i aktualizacji wartości. Również te wartości nie powinny być uwzględniane przy obliczaniu limitu o jakim mowa w ww. przepisie.

Ad. 4 i 5.

Odnosząc się do kwestii ustalenia, czy Wnioskodawca w 2017 r. oraz 2018 r. posiadał status „małego podatnika” stwierdzić należy, że ponieważ w 2016 r. oraz w 2017 r. wartość przychodów ze sprzedaży wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług nie przekroczyła równowartości 1.200.000 euro wyrażonej w złotych, a do Wnioskodawcy nie znajdą zastosowania ograniczenia określone w art. 19 ust. 1a i ust. 1b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2018 r., to w omawianym okresie Wnioskodawca posiadał status „małego podatnika” w rozumieniu art. 4a pkt 10 tej ustawy. W konsekwencji, w roku podatkowym 2017 oraz 2018 przysługiwało mu prawo do opłacania podatku dochodowego od osób prawnych według 15% stawki, o której mowa w art. 19 ust. 1 pkt 2 lit. a ww. ustawy.

Odpowiadając z kolei na pytanie, czy Wnioskodawca może dokonać korekty zeznania za 2017 r. oraz za 2018 r. wskazać należy, że zgodnie z art. 81 § 1 i 2 ustawy Ordynacja podatkowa, jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację. Skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji.

W tym miejscu należy zwrócić uwagę na przepis art. 70 § 1 tej Ordynacji, zgodnie z którym zobowiązanie podatkowe przedawnia się z upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku.

Biorąc pod uwagę cytowane powyżej przepisy Wnioskodawca może dokonać korekty zeznania podatkowego za 2017 r. oraz za 2018 r. obliczając podatek według stawki 15%. Stanowisko Banku w tym zakresie również należy uznać za prawidłowe.

Reasumując stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia, czy:

• wymienione wartości bonów pieniężnych NBP oraz transakcje związane z kupnem i wykupem dokonywane w trakcie roku obrotowego, Bank powinien brać przy ustalaniu wartości przychodu ze sprzedaży w kontekście „małego podatnika”,
• przy wyznaczaniu statusu „małego podatnika” Bank powinien brać pod uwagę przychody od otrzymanego dyskonta od tych bonów,
• Bank przy ustaleniu wartości przychodów ze sprzedaży w kontekście „małego podatnika” powinien brać pod uwagę przychody z tytułu rozwiązania rezerw i aktualizacji wartości,
• przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w szczególności art. 19 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 4a pkt 10, należy interpretować w ten sposób, że Bank posiada w roku 2017 i 2018 status „małego podatnika” i w konsekwencji dla obliczenia za te lata podatku dochodowego od osób prawnych Bank powinien zastosować stawkę podatku 15%,
• Bank powinien wykonać korektę podatku dochodowego za 2017 i 2018 r. i wykazać podatek należny w wysokości 15%

-jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny/zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.