2020.11.20 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-3.4012.494.2020.2.KF
z 20 listopada 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 7 sierpnia 2020 r. (data wpływu 14 sierpnia 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 18 września 2020 r. (data wpływu 23 września 2020 r.) w odpowiedzi na wezwanie tut. Organu z dnia 1 września 2020 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.494.2020.1.KF (doręczone w dniu 14 września 2020 r.), oraz uzupełnione pismem z dnia 4 listopada 2020 r. (data wpływu 10 listopada 2020 r.) w odpowiedzi na wezwanie tut. Organu z dnia 23 października 2020 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.494.2020.2.KF (doręczone w dniu 30 października 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korzystania ze zwolnienia podmiotowego oraz braku prawa do odliczenia podatku VAT w związku z realizacją projektu w zakresie dot. zakupu urządzeń przeznaczonych do produkcji mebli na wymiar - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 sierpnia 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, uzupełniony pismem z dnia 18 września 2020 r. (data wpływu 23 września 2020 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 1 września 2020 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.494.2020.1.KF (doręczonym w dniu 14 września 2020 r.) oraz uzupełnione pismem z dnia 4 listopada 2020 r. (data wpływu 10 listopada 2020 r.) w odpowiedzi na wezwanie tut. Organu z dnia 23 października 2020 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.494.2020.2.KF (doręczone w dniu 30 października 2020 r.) dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korzystania ze zwolnienia podmiotowego oraz braku prawa do odliczenia podatku VAT w związku z realizacją projektu w zakresie dot. zakupu urządzeń przeznaczonych do produkcji mebli na wymiar.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Firma (…) wystąpiła z wnioskiem o dofinansowanie w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego (…) na lata 2014-2020, Konkurs (…) i otrzymała dofinansowanie.

Numer i nazwa Osi priorytetowej(…)

Numer i nazwa Działania: (…)

Numer i nazwa Poddziałania: (…)

Nazwa projektu: (…)

Umowa nr (…)

Całkowita wartość projektu 216 555,00 zł,

Wydatki kwalifikowane 216 555,00 zł,

Dofinansowanie 175 387,89 zł,

Udział własny 41 167,11 zł.

W przedmiotowym projekcie Beneficjent zaliczył podatek VAT do kosztów kwalifikowanych, gdyż zgodnie z Regulaminem konkursu w przypadku Beneficjentów, którzy na mocy ustawy są zwolnieni z podatku VAT i nie mają możliwości odliczenia podatku VAT mogli zaliczyć jego wartość do wydatków kwalifikowanych i tym samym otrzymać na jego zapłatę dofinansowanie w formie bezzwrotnej dotacji. Wnioskodawca nie jest płatnikiem podatku VAT z uwagi na wielkość osiąganych przychodów, stąd złożył do projektu następujące uzasadnienie: Zgodnie z Ustawą z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług firma (…) nie jest płatnikiem podatku VAT i nie ma prawa odzyskać w całości podatku VAT. Zwolnienie przysługuje na podst. art. 113 ust. 1 ww. ustawy. Zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca wskazał, że:

nie będzie wykorzystywał w ramach projektu nabytych towarów i usług do czynności opodatkowanych VAT,

udzielone dofinansowanie będzie w całości wykorzystywane do prowadzenia obecnej działalności tj. bezpośrednio do produkowanych mebli,

w ramach realizacji projektu Wnioskodawca będzie wykonywał czynności związane z produkcją mebli z wykorzystaniem innowacyjnej technologii w zakresie zastosowania rozkładanego blatu montowanego dodatkowo w szafce kuchennej. Bezpośrednim celem projektu jest wdrożenie produkcji oraz wprowadzenie na rynek nowego produktu w postaci szafki kuchennej z dodatkowo rozkładanym stołem (blatem pełniącym funkcję dodatkowego stołu) oraz usługi w postaci świadczenia tradycyjnych usług stolarskich produkcji mebli na wymiar w nowoczesnej formie. Zakupione w ramach realizacji projektu urządzenia pozwolą na automatyzację procesu produkcyjnego co przełoży się na jakość i szybkość realizacji usługi czyli produkcji mebli na wymiar.

W ramach projektu kwalifikowane są następujące wydatki:

Urządzenie CNC do wiercenia i frezowania (1 szt.)
Zestaw komputerowy (1 kpl.) składający się z komputera z oprogramowaniem z klawiaturą i myszą oraz monitora
Oprogramowanie do projektowania i wizualizacji wnętrza oraz mebli pozwalające na wykonanie projektu 2D i 3D, realistycznej prezentacji klientowi i przygotowanie rysunku technicznego dla wykonania mebli do produkcji przy użyciu maszyn.

Wszystkie zakupowane elementy służą bezpośrednio do produkcji mebli na wymiar (od projektu do wykonania).

W kolejnym uzupełnieniu z dnia 4 listopada 2020 r. Wnioskodawca wskazał, że działalność gospodarczą prowadzi od 1 listopada 2009 r. W całym okresie prowadzenia działalności gospodarczej Wnioskodawca korzystał ze zwolnienia podmiotowego wskazanego w art. 113 ust. 1. Wnioskodawca nie dokonuje dostaw towarów lub świadczeń usług wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy o VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy z racji prowadzonej działalności gospodarczej przysługuje Wnioskodawcy zwolnienie na podst. art. 113 ust. 1 ww. ustawy? Czy poprawnie Wnioskodawca interpretuje przepis dot. zwolnienia od podatku od towarów i usług VAT podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000 zł na mocy art. 113 ust. 1 ww. ustawy?
Czy w świetle realizowanego projektu istnieje możliwość odliczenia (odzyskania) podatku od towarów i usług VAT w przypadku Wnioskodawcy, który prowadzi działalność nie będąc podatnikiem podatku VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, powyższy artykuł mówi o zwolnieniu od podatku VAT podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000 zł. Firma Wnioskodawcy nie przekroczyła w obrotach obecnie ani w poprzednim roku podatkowym to jest w roku 2019 kwoty 200.000 zł (dwieście tysięcy złotych).

Wnioskodawca twierdzi, że nie ma takiej możliwości odliczenia i odzyskania z Urzędu Skarbowego podatku od towarów i usług wynikającego z transakcji opisanej poniżej.

Wnioskodawca wystąpił z wnioskiem o dofinansowanie projektu pn. (…), Konkurs (…), nazwa osi priorytetowej (…), numer i nazwa działania: (…), nazwa poddziałania: (…)

Umowa nr (…) z dnia 13 maja 2020 r.

Całkowita wartość projektu 216 555,00 zł

Wydatki kwalifikowane 216 555,00 zł

Dofinansowanie 175 387,89 zł

Udział własny 41 167,11 zł.

Z uwagi na wyżej przedstawione zwolnienie na mocy art. 113 ust. 1, Wnioskodawca nie ma możliwości odliczenia podatku VAT w prowadzonej działalności gospodarczej, co oznacza, że zakupując jakiekolwiek środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, czy to związane z przedmiotowym projektem czy też poza nim w obecnej sytuacji nie ma możliwości odliczenia podatku VAT, pomimo iż nabywając urządzenia Wnioskodawca zobowiązany jest do jego zapłaty. W ramach realizowanego projektu Wnioskodawca ma natomiast możliwość zaliczyć wartość podatku od towarów i usług VAT do wydatków kwalifikowanych i tym samym otrzymać na jego zapłatę dofinansowanie w formie bezzwrotnej dotacji. Jest to zgodne z przedmiotowym konkursem, do którego przystąpiła firma Wnioskodawcy.

Wobec powyższego Wnioskodawca zwraca się z prośbą o wydanie indywidualnej interpretacji w tej sprawie celem przedłożenia uzasadnienia do Instytucji Zarządzającej Regionalnym Programem Operacyjnym (…), czyli do Urzędu Marszałkowskiego Województwa (…) czy wskazane uzasadnienie w tym przypadku było zasadne.

Wnioskodawca uważa, że może korzystać ze zwolnienia podmiotowego na mocy prawa do korzystania ze zwolnienia podmiotowego zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami – w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy – są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W świetle art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Jak wynika z art. 2 pkt 22 ustawy – przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usługi w rozumieniu art. 7 ust. 1 oraz art. 8 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Z treści art. 15 ust. 1 ustawy wynika, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zawarta w ustawie o podatku od towarów i usług definicja działalności gospodarczej ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Działalność ta obejmuje producentów, handlowców i wszystkie podmioty świadczące usługi.

Stosownie do przepisu art. 96 ust. 1 ustawy, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

W myśl art. 96 ust. 3 ustawy, podmioty wymienione w art. 15, zwolnione od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 i art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne.

Należy zauważyć, że ustawodawca przewiduje zwolnienie od podatku VAT dla pewnej grupy podatników. Regulacje w tym zakresie zawarte zostały w art. 113 ustawy.

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Na podstawie art. 113 ust. 2 ustawy do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju, oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;
odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:
1. transakcji związanych z nieruchomościami,
2. usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
3. usług ubezpieczeniowych,
– jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;
odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Jak stanowi art. 113 ust. 4 ustawy, podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 9, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9 pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia, a w przypadku podatników rozpoczynających w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, którzy chcą zrezygnować ze zwolnienia od pierwszej wykonanej czynności – przed dniem wykonania tej czynności.

Z przepisu art. 113 ust. 5 ustawy, wynika, że jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Z kolei przepis art. 113 ust. 13 ustawy stanowi, że zwolnień o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

dokonujących dostaw:
1. towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,
2. towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:
  - energii elektrycznej (PKWiU 35.11.10.0),
  - wyrobów tytoniowych,
  - samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,
3. budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,
4. terenów budowlanych,
5. nowych środków transportu,
6. następujących towarów, w związku z zawarciem umowy w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość, bez jednoczesnej fizycznej obecności stron, z wyłącznym wykorzystaniem jednego lub większej liczby środków porozumiewania się na odległość do chwili zawarcia umowy włącznie:
  - preparatów kosmetycznych i toaletowych (PKWiU 20.42.1),
  - komputerów, wyrobów elektronicznych i optycznych (PKWiU 26),
  - urządzeń elektrycznych i nieelektrycznego sprzętu gospodarstwa domowego (PKWiU 27),
  - maszyn i urządzeń, gdzie indziej niesklasyfikowanych (PKWiU 28),
7. hurtowych i detalicznych części do:
  - pojazdów samochodowych (PKWiU 45.3),
  - motocykli (PKWiU 45.4),
świadczących usługi:
1. prawnicze,
2. w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,
3. jubilerskie,
4. ściągania długów, w tym factoringu;
nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.

Wątpliwości Wnioskodawcy, dotyczą kwestii czy świadcząc opisane we wniosku usługi, będzie mógł on korzystać ze zwolnienia od VAT, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Wnioskodawca nie jest czynnym podatnikiem VAT, prowadzi firmę od 1 listopada 2009 r., zajmującą się produkcją mebli. Firma Wnioskodawcy nie przekroczyła w 2019 roku, ani w obecnym roku podatkowym kwoty 200.000 zł. W całym okresie prowadzenia działalności Wnioskodawca korzystał ze zwolnienia podmiotowego wskazanego w art. 113 ust. 1. Wnioskodawca nie dokonuje dostaw towarów lub świadczenia usług wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy o VAT. Wnioskodawca wystąpił z wnioskiem o dofinansowanie w ramach (…). Wnioskodawca nie będzie wykorzystywał nabytych w ramach projektu towarów i usług do czynności opodatkowanych VAT. Wnioskodawca w ramach realizowanego projektu zakupi urządzenie CNC do wiercenia i frezowania, zestaw komputerowy składający się z komputera z oprogramowaniem z klawiaturą i myszką oraz monitora, oprogramowanie do projektowania i wizualizacji wnętrza oraz mebli pozwalające na wykonanie projektu 2D i 3D, realistycznej prezentacji klientów i przygotowanie rysunku technicznego dla wykonania mebli do produkcji przy użyciu maszyn. Udzielone dofinansowanie Wnioskodawca w całości będzie wykorzystywał do prowadzenia obecnej działalności tj. bezpośrednio do produkcji mebli.

Odnosząc się do powyższego należy wskazać, że podatnik może korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie i według zasad określonych przepisami art. 113 ust. 1 ustawy pod warunkiem, że nie wykonuje czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy.

Wnioskodawca w złożonym wniosku wskazał, że nie wykonuje czynności wymienionych w art. 113 ust. 13, których wykonywanie pozbawiałoby podatnika prawa do korzystania ze zwolnienia podmiotowego. Z opisu sprawy wynika także, że Wnioskodawca w 2019 r. ani w 2020 r. nie osiągnął wartości sprzedaży wynoszącej 200.000 zł. W związku z tym, jeśli wartość sprzedaży w roku 2020 nie przekroczy kwoty 200.000 zł, to Wnioskodawca spełni wskazane wyżej warunki i będzie miał prawo do stosowania zwolnienia od VAT określonego w art. 113 ust. 1 ustawy.

W konsekwencji, z tytułu świadczenia usług w ramach ww. działalności gospodarczej polegającej na produkcji mebli na wymiar, Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do korzystania ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy.

Wnioskodawca może korzystać ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy w następnych latach podatkowych, pod warunkiem, że nie przekroczy kwoty 200.000 zł i nie będzie wykonywał czynności wskazanych w art. 113 ust. 13 ustawy.

Ponadto Wnioskodawca ma wątpliwości czy od wydatków dokonywanych w ramach realizowanego projektu istnieje możliwość odliczenia podatku VAT.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z treści cytowanych powyżej przepisów ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz nie będą istniały przesłanki negatywne, określone w art. 88 ustawy.

Stosownie do treści art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako czynni podatnicy VAT, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Natomiast stosownie do art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę, kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca nie jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Firma Wnioskodawcy realizuje projekt pn (…). Wnioskodawca nie będzie wykorzystywał w ramach projektu nabytych towarów i usług do czynności opodatkowanych.

Jak już wyżej wskazano, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług w ramach działalności gospodarczej. Ponadto, jak wskazano powyżej, art. 88 ust. 4 ww. ustawy wyklucza odliczenie w odniesieniu do podmiotów niebędących zarejestrowanymi, czynnymi podatnikami podatku VAT.

W omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z realizacją projektu pn. (…), nie zostaną spełnione. Jak wynika z treści wniosku, Wnioskodawca, zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, ma prawo korzystać ze zwolnienia podmiotowego z podatku do towarów i usług. Towary zakupione w celu realizacji wskazanego projektu nie będą więc wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Wnioskodawca, nie posiadając statusu czynnego podatnika podatku od towarów i usług, nie spełnia warunku uprawniającego do obniżenia podatku należnego. Zatem stwierdzić należy, że Wnioskodawca nie ma możliwości odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją ww. projektu.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Należy zauważyć, iż pojęcie „koszty kwalifikowane” nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Wnioskodawcy przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowanym.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin