Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDWPT.4011.200.2020.4
z 20 listopada 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 23 września 2020 r. (data wpływu 28 września 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 13 listopada 2020 r. (data wpływu 16 listopada 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 września 2020 r. wpłynął do Organu podatkowego ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, ze zm.), w związku z powyższym pismem z dnia 4 listopada 2020 r., Nr 0113-KDWPT.4011.200.2020.2.ASZ wezwano Wnioskodawcę, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 4 listopada 2020 r. (data doręczenia 4 listopada 2020 r.). Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek pismem z dnia 13 listopada 2020 r. (data wpływu 16 listopada 2020 r.), nadanym za pośrednictwem placówki pocztowej w dniu 13 listopada 2020 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (ostatecznie przedstawiony w uzupełnieniu wniosku):

Na podstawie art. 16 ust. 4 i art. 18 ust. 1 pkt 2 i ust. 3 ustawy z dnia 31 lipca 2019 r. o powszechnym spisie rolnym w 2020 r. (Dz. U. z 2019 r., poz. 1728) Wójt Gminy Zarządzeniem Nr x z dnia 4 czerwca 2020 r. utworzył Gminne Biuro Spisowe na potrzeby powszechnego spisu rolnego 2020 r. Zgodnie z art. 18 ust. 3 ww. ustawy, prace spisowe gminnych biur spisowych wykonują pracownicy jednostek samorządu terytorialnego. Prace te są finansowane z budżetu państwa i ze środków Unii Europejskiej, przy czym środki na wykonanie powierzonych zadań przekazuje gminie Prezes Głównego Urzędu Statystycznego, za pośrednictwem właściwych miejscowo urzędów statystycznych (art. 22 ust. 1 i 4 ww. ustawy). W ramach tych środków pracownikom oddelegowanym przez komisarzy spisowych do pracy w biurach spisowych są przyznane dodatki spisowe oraz jednorazowa nagroda spisowa, a komisarzom spisowym nagrody (art. 23 ust. 1 tej ustawy). Świadczenia te są otrzymywane w związku z wykonywaniem przez te osoby prac zleconych przez inny podmiot niż pracodawca (tu: gminnego komisarza spisowego), dlatego też przychód z tego tytułu zaliczono do przychodów z działalności wykonywanej osobiście, tj. do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 13 pkt 6 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, ze zm.) i zastosowano 20% koszty uzyskania przychodów oraz pobrano zaliczkę na podatek w wysokości 17%.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku):

Czy wynagrodzenie przyznane członkom Gminnego Biura Spisowego w postaci dodatku spisowego i nagrody spisowej należy zaliczyć do przychodów z działalności wykonywanej osobiście art. 13 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i w związku z tym należy zastosować koszty uzyskania przychodu w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 pkt 4 ww. ustawy?

Zdaniem Wnioskodawcy, ostatecznie przedstawionym w uzupełnieniu wniosku, dodatki spisowe i nagrody spisowe przyznane pracownikom jednostek samorządu terytorialnego oddelegowanym do pracy w biurze spisowym nie stanowią przychodów ze stosunku pracy. Wynagrodzenia te zostają otrzymane w związku z wykonywaniem przez te osoby prac zleconych przez komisarzy spisowych, czyli inny podmiot niż pracodawca, dlatego przychód z tego tytułu należy zaliczyć do przychodów z działalności wykonywanej osobiście. W związku z tym mają zastosowanie 20% koszty uzyskania przychodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Katalog źródeł przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych zawiera art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, źródło przychodów stanowi stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

W świetle art. 10 ust. 1 pkt 2 cytowanej ustawy, źródłem przychodów jest działalność wykonywana osobiście.

Z przepisu art. 12 ust. 1 powołanej ustawy wynika, że za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Zgodnie z art. 31 ww. ustawy, osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej „zakładami pracy”, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy – wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Natomiast na podstawie art. 13 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody osób, którym organ władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, sąd lub prokurator, na podstawie właściwych przepisów, zlecił wykonanie określonych czynności, a zwłaszcza przychody biegłych w postępowaniu sądowym, dochodzeniowym i administracyjnym oraz płatników, z zastrzeżeniem art. 14 ust. 2 pkt 10, i inkasentów należności publicznoprawnych, a także przychody z tytułu udziału w komisjach powoływanych przez organy władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 9.

W myśl art. 41 ust. 1 ww. ustawy, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Płatnicy, o których mowa w art. 41 ustawy, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) - na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby (art. 42 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Stosownie do treści art. 22 ust. 9 pkt 4 przywołanej ustawy, koszty uzyskania przychodów z tytułów określonych w art. 13 pkt 2, 4, 6 i 8 określa się w wysokości 20% uzyskanego przychodu, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.

Z przedstawionego we wniosku i jego uzupełnieniu opisu stanu faktycznego wynika, że na podstawie art. 16 ust. 4 i art. 18 ust. 1 pkt 2 i ust. 3 ustawy z dnia 31 lipca 2019 r. o powszechnym spisie rolnym w 2020 r. Wójt Gminy Zarządzeniem Nr x z dnia 4 czerwca 2020 r. utworzył Gminne Biuro Spisowe na potrzeby powszechnego spisu rolnego 2020 r. Zgodnie z art. 18 ust. 3 ww. ustawy, prace spisowe gminnych biur spisowych wykonują pracownicy jednostek samorządu terytorialnego. Prace te są finansowane z budżetu państwa i ze środków Unii Europejskiej, przy czym środki na wykonanie powierzonych zadań przekazuje gminie Prezes Głównego Urzędu Statystycznego, za pośrednictwem właściwych miejscowo urzędów statystycznych (art. 22 ust. 1 i 4 ww. ustawy). W ramach tych środków pracownikom oddelegowanym przez komisarzy spisowych do pracy w biurach spisowych są przyznane dodatki spisowe oraz jednorazowa nagroda spisowa, a komisarzom spisowym nagrody (art. 23 ust. 1 tej ustawy). Świadczenia te są otrzymywane w związku z wykonywaniem przez te osoby prac zleconych przez inny podmiot niż pracodawca (tu: gminnego komisarza spisowego), dlatego też przychód z tego tytułu zaliczono do przychodów z działalności wykonywanej osobiście, tj. do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 13 pkt 6 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych i zastosowano 20% koszty uzyskania przychodów oraz pobrano zaliczkę na podatek w wysokości 17%.

Zasady przeprowadzania powszechnego spisu rolnego w 2020 r. regulują przepisy ustawy z dnia 31 lipca 2019 r. o powszechnym spisie rolnym w 2020 r. (Dz. U. z 2019 r., poz. 1728).

Zgodnie z art. 17 ust. 4 ww. ustawy, Centralne Biuro Spisowe tworzy Generalny Komisarz Spisowy, w drodze zarządzenia, określając jego strukturę organizacyjną i organizację pracy, mając na względzie konieczność zapewnienia prawidłowego i sprawnego wykonywania prac spisowych.

Zgodnie z art. 18 ust. 1 ww. ustawy, do wykonywania prac spisowych:

1. wojewódzki komisarz spisowy tworzy wojewódzkie biuro spisowe,
2. gminny komisarz spisowy tworzy gminne biuro spisowe

- w drodze zarządzenia, określając skład i organizację pracy danego biura spisowego, mając na względzie konieczność zapewnienia prawidłowego i sprawnego wykonywania prac spisowych.

Stosownie do treści art. 18 ust. 2 ww. ustawy, pracą wojewódzkiego biura spisowego kieruje zastępca wojewódzkiego komisarza spisowego, a pracą gminnego biura spisowego - gminny komisarz spisowy. Natomiast w myśl ust. 3 prace spisowe na rzecz wojewódzkich i gminnych biur spisowych wykonują odpowiednio pracownicy jednostek służb statystyki publicznej i jednostek samorządu terytorialnego.

Zadania z zakresu administracji rządowej wykonywane przez gminę w ramach prac spisowych zostały określone w art. 19 ust. 1 wskazanej ustawy.

Prace spisowe są finansowane z budżetu państwa oraz ze środków Unii Europejskiej (art. 22 ust. 1 ww. ustawy). Środki na wykonanie zadań, o których mowa w art. 19, Prezes Głównego Urzędu Statystycznego przekazuje gminie za pośrednictwem dyrektora urzędu statystycznego właściwego ze względu na miejsce położenia gminy, w terminach umożliwiających wykonanie prac spisowych (art. 22 ust. 4 ww. ustawy).

W myśl art. 23 ust. 1 ww. ustawy, w ramach wydatków osobowych mogą być finansowane:

1. wynagrodzenia pracowników jednostek służb statystyki publicznej wykonujących prace spisowe;
2. dodatki za wykonywanie prac spisowych, zwane dalej „dodatkami spisowymi”, lub jednorazowa nagroda za wykonywanie prac spisowych, zwana dalej „nagrodą spisową”, dla pracowników jednostek służb statystyki publicznej i jednostek samorządu terytorialnego oraz zastępców komisarzy spisowych;
3. nagroda spisowa dla komisarzy spisowych.
   
   

Zasady i wysokość powyższych nagród określone zostały w art. 23 ust. 2-5 ww. ustawy.

Wobec powyższego wyjaśnić należy, że w przypadku Powszechnego Spisu Rolnego przeprowadzanego w 2020 r. wynagrodzenie przyznane członkom Gminnego Biura Spisowego w postaci dodatku spisowego i nagrody spisowej, nie stanowi przychodu ze stosunku pracy. Pracodawcą dla wyznaczonych do pracy w biurach spisowych jest urząd administracji państwowej i samorządowej, a nie biuro spisowe czy komisarz spisowy, natomiast prace wykonywane w biurze spisowym są pracami zleconymi przez komisarza spisowego i wykonywane są na rzecz biura spisowego. Dlatego też dodatki spisowe i nagrody otrzymywane przez te osoby nie są związane ze stosunkiem pracy, ale z wykonywaniem zleconych przez komisarza spisowego dodatkowych zadań w ramach prac w biurze spisowym. Zgodnie z powyższym zastosowanie mają przepisy o działalności wykonywanej osobiście, na podstawie art. 13 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz wskazane przepisy prawa stwierdzić należy, że wynagrodzenie przyznane członkom Gminnego Biura Spisowego w postaci dodatku spisowego i nagrody spisowej, nie stanowi przychodu ze stosunku pracy dla pracowników zatrudnianych przez Wnioskodawcę i nie będą ciążyły na nim z tego tytułu obowiązki płatnika, wynikające z art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Świadczenia te są otrzymywane w związku z wykonywaniem przez te osoby prac zleconych przez inny podmiot niż pracodawca, dlatego też przychód z tego tytułu należy zaliczyć do przychodów z działalności wykonywanej osobiście, tj. do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 13 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do których mają zastosowanie koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 pkt 4 ww. ustawy.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała, lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemiologicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.