Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDWPT.4011.190.2020.2.MH
z 20 listopada 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 14 września 2020 r. (data wpływu 17 września 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 30 października 2020 r. (data wpływu 6 listopada 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 września 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa m.in. w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 21 października 2020 r., nr 0113-KDWPT.4011.190.2020.1.MH, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 21 października 2020 r. (data doręczenia 26 października 2020 r.). Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek pismem z dnia 30 października 2020 r. (data wpływu 6 listopada 2020 r.), nadanym za pośrednictwem placówki pocztowej w dniu 2 listopada 2020 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi wspólnie z żoną gospodarstwo rolne, w skład którego wchodzą m.in. następujące nieruchomości:

• grunty otrzymane w dniu 25 czerwca 2010 r. w drodze umowy darowizny, od rodziców Wnioskodawcy, tj. grunty oznaczone w ewidencji gruntów obrębu nr …, gmina … jako działka nr … o pow. …, z której na potrzeby niżej opisanej inwestycji drogowej powstały działki o nr: …o pow…. ha, nr …. o pow. … ha i nr … o pow. … ha,
  

• grunty zakupione wspólnie z żoną w dniu 1 marca 2017 r. w drodze umowy przeniesienia własności nieruchomości oraz umowy sprzedaży, tj. grunty oznaczone w ewidencji gruntów obrębu nr …, gmina …. jako działka nr …. o powierzchni … ha o wartości …, z której na potrzeby niżej opisanej inwestycji drogowej, powstały działki nr: …o pow. .., nr …o pow. ha i nr ….o pow. ha.
  
  

Ww. nieruchomości w dniu nabycia stanowiły wspólność ustawową majątkową małżeńską i zostały nabyte na potrzeby prowadzonej przez Wnioskodawcę oraz Jego małżonkę działalności rolniczej. Na części posiadanych przez Wnioskodawcę do niedawna nieruchomościach realizowana jest inwestycja drogowa prowadzona przez Wojewodę, sygn. sprawy: ….

Wojewoda w dniu 18 września 2019 r. wydał obwieszenie, w którym podał do publicznej wiadomości o tym, że zostało wszczęte postępowanie w sprawie wydania decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej dla zadania pn.: „Budowa drogi ekspresowej …, która to inwestycja swym zakresem obejmuje m.in. również działki będące wówczas własnością Wnioskodawcy i Jego małżonki. Natomiast w dniu 4 marca 2020 r. Wojewoda wydał obwieszczenie, w którym podał do publicznej wiadomości o tym, że została wydana decyzja Nr …z dnia 24 lutego 2020 r., o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej z nadanym rygorem natychmiastowej wykonalności dla zadania pn.: „Budowa drogi ekspresowej …”, z treści którego wynika, że działki należące na ten dzień do Wnioskodawcy i Jego małżonki zostały objęte ww. decyzją: „…”. W opisanym obwieszczeniu wskazano nadto, że ww. decyzji nadano rygor natychmiastowej wykonalności.

Wskazać w tym miejscu należy, że zgodnie z art. 11a ust. 1 ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych, Wojewoda w odniesieniu do dróg krajowych i wojewódzkich (...) wydaje decyzję o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej na wniosek właściwego zarządcy drogi.

Art. 11f ust. 1 pkt 6 tej ustawy stanowi z kolei, że decyzja o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej zawiera w szczególności oznaczenie nieruchomości lub ich części, według katastru nieruchomości, które stają się własnością Skarbu Państwa lub właściwej jednostki samorządu terytorialnego.

Zgodnie z kolei z art. 12 ust. 4 pkt 1 tej ustawy, nieruchomości lub ich części, o których mowa w art. 11f ust. 1 pkt 6 stają się z mocy prawa własnością Skarbu Państwa w odniesieniu do dróg krajowych z dniem, w którym decyzja o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej stała się ostateczna.

Po wydaniu decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej z dnia 4 marca 2020 r., zawiadomieniem z dnia 13 marca 2020 r., nr…, Wojewoda poinformował Wnioskodawcę oraz Jego małżonkę o wszczęciu z urzędu postępowania administracyjnego w sprawie ustalenia odszkodowania za nieruchomości przejęte z mocy prawa przez Skarb Państwa. Następnie pismem z 26 maja 2020 r. zawiadomił, że zostały sporządzone operaty szacunkowe dotyczące oszacowania wartości rynkowej nieruchomości. Wartość prawa własności nieruchomości określona została na łączną kwotę 148 463 zł, w tym: wartość gruntu działki nr …- 15 505 zł, wartość zadrzewień na działce nr…– 1 441 zł, wartość gruntu działki nr …– 39 064 zł, wartość gruntu działki nr…– 7 703 zł, wartość gruntu działki nr …– 84 750 zł.

Kolejno, w dniu 1 lipca 2020 r., Wojewoda na podstawie art. 12 ust. 4a, 4f, 4g w związku z art. 18 ust. 1, 1e ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych w zw. z art. 132 ust. 1 i 1a, art. 134 ustawy o gospodarce nieruchomościami oraz art. 104 kodeksu postępowania administracyjnego - wydał decyzję ustalającą odszkodowanie za ww. nieruchomości w wysokości wcześniej oszacowanej i wynoszącej 148 463 zł.

Wnioskodawca zaznacza, że zgodnie z art. 12 ust. 4a ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych - decyzję ustalającą wysokość odszkodowania za nieruchomości, o których mowa w ust. 4 wydaje organ, który wydał decyzję o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej (tj. w niniejszym stanie faktycznym decyzję ustalającą wysokość odszkodowania wydał także Wojewoda).

Jednocześnie podkreślić należy, że zgodnie z art. 12 ust. 5 specustawy drogowej do ustalenia wysokości i wypłacenia odszkodowania, o którym mowa w ust. 4a stosuje się odpowiednio przepisy o gospodarce nieruchomościami, z zastrzeżeniem art. 18.

Nadto, w decyzji z dnia 1 lipca 2020 r. Wojewoda stwierdził, że wydanie przez Wnioskodawcę i Jego małżonkę nieruchomości inwestorowi w odpowiednich terminach, zgodnie z art. 18 ust. 1e specustawy drogowej, dało podstawę do powiększenia odszkodowania za nieruchomości o 5%, tj. o kwotę 7 423 zł 15 gr. Łączna wartość otrzymanego przez Wnioskodawcę i Jego małżonkę odszkodowania wyniosła 155 886,15 zł.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 30 października 2020 r., Wnioskodawca wskazał, że postępowanie wywłaszczeniowe nieruchomości (działki nr…, nr …, nr … i nr …) zostało wszczęte przez Wojewodę w oparciu o art. 11d ust. 5 ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych. Wojewoda na podstawie ww. przepisów pismem z dnia 18 września 2019 r., znak: …zawiadomił właścicieli nieruchomości (w tym Wnioskodawcę) o wszczęciu postępowania w sprawie wydania decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej „Budowa drogi ekspresowej ….”. Decyzją nr …z dnia 24 lutego 2020 r., znak: …, Wojewoda udzielił zezwolenia na realizację ww. inwestycji. Decyzja w ww. sprawie uprawomocniła się w dniu 9 czerwca 2020 r.

Przychód z tytułu odszkodowania z tytułu przejęcia na rzecz Skarbu Państwa prawa własności nieruchomości został wypłacony w oparciu o przepisy ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2020 r., poz. 65, z późn. zm.) lub z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości na cele uzasadniające jej wywłaszczenie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.). Przedmiotowe odszkodowanie wypłacił Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad.

Odszkodowanie w wysokości 155 886 zł 15 gr Wnioskodawca otrzymał w dniu 31 lipca 2020 r., w tym: 148 463 zł - za prawo własności nieruchomości, 7 423 zł 15 gr - z tytułu niezwłocznego wydania nieruchomości. Własność działek: nr …, nr …, nr …i nr …Wnioskodawca nabył odpowiednio: 25 czerwca 2010 r., 25 czerwca 2010 r., 1 marca 2017 r., 1 marca 2017 r., tj. ponad 2 lata przed wszczęciem postępowania wywłaszczeniowego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy odszkodowanie wypłacone w związku z wywłaszczeniem gruntów w celu realizacji inwestycji drogowej korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, ostatecznie doprecyzowanym w uzupełnieniu wniosku, otrzymane odszkodowanie za przejęte przez Skarb Państwa nieruchomości zwolnione jest od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Nie ulega wątpliwości, że odszkodowanie, które Wnioskodawca otrzymał od Skarbu Państwa za działkę nr …, nr…, nr …i nr … zostało wypłacone na podstawie przepisów ustawy o gospodarce nieruchomościami, co wynika z art. 12 ust. 4a i ust. 5 ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych. Nie ulega też wątpliwości, że nabycie przez Wnioskodawcę ww. nieruchomości nastąpiło w okresie znacznie przekraczającym 2 lata przed datą wszczęcia postępowania wywłaszczeniowego (w dniu 9 czerwca 2020 r.), bo w czerwcu 2010 r. i w marcu 2017 r., a tym samym nie ma tu zastosowania wyłączenie zwolnienia, zawarte w drugiej części art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają zatem wszelkie dochody osiągane przez podatnika, z wyjątkiem tych dochodów, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę jako zwolnione od podatku, bądź od których zaniechano poboru podatku, w drodze rozporządzenia wydanego przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Rodzaje źródeł przychodów zostały określone w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdzie między innymi w pkt 9 wymieniono „inne źródła”.

Stosownie do treści art. 20 ust. 1 ww. ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Użycie w powyższym przepisie sformułowania „w szczególności” wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ww. ustawy.

O przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Odszkodowanie stanowi co do zasady przychód w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie oznacza to jednak, że wszystkie odszkodowania podlegają opodatkowaniu. Niektóre z nich, wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych określonym w art. 21 ust. 1 ww. ustawy, korzystają ze zwolnienia od podatku dochodowego. Jednakże należy podkreślić, że korzystanie z każdej preferencji podatkowej, w tym zwolnienia od podatku, jest możliwe wyłącznie w sytuacji, gdy spełnione są wszelkie przesłanki określone w przepisie stanowiącym podstawę prawną danej preferencji.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z tytułu odszkodowania wypłacanego stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami lub z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości na cele uzasadniające jej wywłaszczenie oraz z tytułu sprzedaży nieruchomości w związku z realizacją przez nabywcę prawa pierwokupu, stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami; nie dotyczy to przypadków, gdy właściciel nieruchomości, o której mowa w zdaniu pierwszym, nabył jej własność w okresie 2 lat przed wszczęciem postępowania wywłaszczeniowego bądź odpłatnym zbyciem nieruchomości za cenę niższą o co najmniej 50% od wysokości uzyskanego odszkodowania lub ceny zbycia nieruchomości na cele uzasadniające jej wywłaszczenie lub w związku z realizacją prawa pierwokupu.

Treść zacytowanego przepisu wskazuje, że podstawowym warunkiem uprawniającym do skorzystania z przedmiotowego zwolnienia jest uzyskanie przychodu między innymi z tytułu odszkodowania wypłacanego stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami.

W przypadku nabywania nieruchomości pod drogi, na zasadach określonych w ustawie z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1363, z późn. zm.) – zwanej również „specustawą” drogową, prawodawca zdecydował się na całkowite oddzielenie od siebie postępowań o wywłaszczenie i o odszkodowanie. Z chwilą wejścia w życie ww. ustawy, do katalogu zawartego w art. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2020 r., poz. 1990) dodany został zapis, że ustawa o gospodarce nieruchomościami nie narusza innych ustaw w zakresie dotyczącym gospodarki nieruchomościami, w tym omawianej ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r.

Przywołany art. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami zawiera ogólne wyłączenie stosowania jej przepisów, ale tylko w takim zakresie, w jakim nie narusza to zasad określonych w wymienionych ustawach. Ustawodawca przyznał zatem pierwszeństwo w stosowaniu regulacjom zawartym w ustawach wymienionych w tym przepisie, przed zasadami wynikającymi z ustawy o gospodarce nieruchomościami. Powyższy przepis ma charakter normy kolizyjnej co oznacza, że przepisy ustawy o gospodarce nieruchomościami mają charakter uzupełniający w stosunku do innych ustaw, w zakresie spraw nieuregulowanych w tych ustawach. Tym samym, nabywanie nieruchomości pod drogi, na zasadach określonych w „specustawie” drogowej ma charakter szczególny wobec wywłaszczenia regulowanego przepisami ustawy o gospodarce nieruchomościami; przepisy ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych stanowią lex specialis w stosunku do przepisów ustawy o gospodarce nieruchomościami.

O takiej relacji wymienionych wyżej aktów prawnych świadczy również kompleksowość regulacji zawartej w „specustawie” drogowej oraz odesłanie zawarte w art. 23 tej ustawy, zgodnie z którym w zakresie nieuregulowanym w jej rozdziale 3 (nabywanie nieruchomości pod drogi), stosuje się przepisy ustawy o gospodarce nieruchomościami.

W odniesieniu do dróg krajowych i wojewódzkich, stosownie do treści art. 11a ust. 1 ww. ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych, wojewoda wydaje decyzję o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej na wniosek właściwego zarządcy drogi.

Zgodnie z art. 11d ust. 5 ww. ustawy – wojewoda w odniesieniu do dróg krajowych i wojewódzkich albo starosta w odniesieniu do dróg powiatowych i gminnych wysyłają zawiadomienie o wszczęciu postępowania w sprawie wydania decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej wnioskodawcy, właścicielom lub użytkownikom wieczystym nieruchomości objętych wnioskiem o wydanie tej decyzji na adres wskazany w katastrze nieruchomości, a w przypadku, o którym mowa w art. 11a ust. 2, wojewodom albo starostom, na których obszarze właściwości znajdują się nieruchomości lub ich części objęte wnioskiem o wydanie decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej, oraz zawiadamiają pozostałe strony w drodze obwieszczeń, odpowiednio w urzędzie wojewódzkim lub starostwie powiatowym, a także w urzędach gmin właściwych ze względu na przebieg drogi, w urzędowych publikatorach teleinformatycznych – Biuletynie Informacji Publicznej tych urzędów i w prasie lokalnej. Doręczenie zawiadomienia na adres wskazany w katastrze nieruchomości jest skuteczne.

Decyzja o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej, zgodnie z art. 11f ust. 1 pkt 6 ustawy, zawiera w szczególności m.in. oznaczenie nieruchomości lub ich części, według katastru nieruchomości, które stają się własnością Skarbu Państwa lub właściwej jednostki samorządu terytorialnego.

W myśl przepisu art. 12 ust. 4 ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych, nieruchomości lub ich części, o których mowa w art. 11f ust. 1 pkt 6, stają się z mocy prawa:

1. własnością Skarbu Państwa w odniesieniu do dróg krajowych,
2. własnością odpowiednich jednostek samorządu terytorialnego w odniesieniu do dróg wojewódzkich, powiatowych i gminnych

-z dniem, w którym decyzja o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej stała się ostateczna.

Natomiast, zgodnie z art. 12 ust. 4a ww. ustawy, decyzję ustalającą wysokość odszkodowania za nieruchomości, o których mowa w ust. 4, wydaje organ, który wydał decyzję o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej. Odszkodowanie za nieruchomości, o których mowa w ust. 4, przysługuje dotychczasowym właścicielom nieruchomości, użytkownikom wieczystym nieruchomości oraz osobom, którym przysługuje do nieruchomości ograniczone prawo rzeczowe (art. 12 ust. 4f ww. ustawy).

W myśl art. 12 ust. 5 ww. ustawy, do ustalenia wysokości i wypłacenia odszkodowania, o którym mowa w ust. 4a, stosuje się odpowiednio przepisy o gospodarce nieruchomościami, z zastrzeżeniem art. 18.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 5 ww. ustawy o gospodarce nieruchomościami – ustawa określa zasady wywłaszczania nieruchomości i zwrotu wywłaszczonych nieruchomości.

Natomiast w myśl art. 6 pkt 1 ww. ustawy – celami publicznymi w rozumieniu ustawy jest m.in. wydzielanie gruntów pod drogi publiczne.

Zgodnie z art. 112 ust. 1 przywołanej ustawy – przepisy niniejszego rozdziału stosuje się do nieruchomości położonych, z zastrzeżeniem art. 122a, art. 124 ust. 1b, art. 124b, art. 125 i art. 126, na obszarach przeznaczonych w planach miejscowych na cele publiczne albo do nieruchomości, dla których wydana została decyzja o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego.

Z art. 128 ust. 1 ww. ustawy wynika, że – wywłaszczenie własności nieruchomości, użytkowania wieczystego lub innego prawa rzeczowego następuje za odszkodowaniem na rzecz osoby wywłaszczonej odpowiadającym wartości tych praw.

W myśl art. 130 ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami – ustalenie wysokości odszkodowania następuje po uzyskaniu opinii rzeczoznawcy majątkowego, określającej wartość nieruchomości.

W sprawach, w których wydano odrębną decyzję o odszkodowaniu, zapłata odszkodowania następuje jednorazowo w terminie 14 dni od dnia, w którym decyzja o odszkodowaniu stała się ostateczna (art. 132 ust. 1a ustawy o gospodarce nieruchomościami). Do zapłaty odszkodowania za wywłaszczone nieruchomości zobowiązany jest organ wykonawczy jednostki samorządu terytorialnego, jeżeli wywłaszczenie następuje na rzecz tej jednostki (art. 132 ust. 5 ustawy o gospodarce nieruchomościami).

Stosownie do art. 134 ust. 1 ww. ustawy – podstawę ustalenia wysokości odszkodowania stanowi, z zastrzeżeniem art. 135, wartość rynkowa nieruchomości.

Natomiast w myśl art. 18 ust. 1e ww. ustawy o szczególnych zasadach przygotowywania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych – w przypadku, w którym dotychczasowy właściciel lub użytkownik wieczysty nieruchomości objętej decyzją o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej odpowiednio wyda tę nieruchomość lub wyda nieruchomość i opróżni lokal oraz inne pomieszczenia niezwłocznie, lecz nie później niż w terminie 30 dni od dnia:

1. doręczenia zawiadomienia o wydaniu decyzji, o której mowa w art. 17,
2. doręczenia postanowienia o nadaniu decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej rygoru natychmiastowej wykonalności albo
3. w którym decyzja o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej stała się ostateczna

-wysokość odszkodowania powiększa się o kwotę równą 5% wartości nieruchomości lub wartości prawa użytkowania wieczystego.

W świetle zacytowanych wyżej przepisów należy uznać, że opisane we wniosku odszkodowanie zostało przyznane (wypłacone) stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy mieć jednak na względzie, że zwolnienie przewidziane w przepisie art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie przysługuje, jeżeli łącznie spełnione zostają następujące warunki

• nabycie nieruchomości nastąpiło w okresie 2 lat przed wszczęciem postępowania wywłaszczeniowego lub odpłatnym zbyciem,
  

• cena jej nabycia była o co najmniej 50% niższa od wysokości odszkodowania lub ceny zbycia.
  
  

Zatem zwolnienie nie będzie przysługiwać, gdy powyższe warunki dotyczące okresu nabycia oraz ceny nabycia będą spełnione łącznie. W przypadku, gdy spełniony będzie tylko jeden z nich (albo nie będzie spełniony żaden z nich), wówczas zwolnienie będzie podatnikowi przysługiwać.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca prowadzi wspólnie z żoną gospodarstwo rolne, w skład którego wchodzą m.in. następujące nieruchomości:

• grunty otrzymane w dniu 25 czerwca 2010 r. w drodze umowy darowizny od rodziców Wnioskodawcy, tj. grunty oznaczone w ewidencji gruntów jako działka nr … o pow. …ha, z której na potrzeby niżej opisanej inwestycji drogowej powstały działki o nr: …o pow. ….ha, nr …o pow. …ha i nr …o pow. ….ha,
  

• grunty zakupione wspólnie z żoną w dniu 1 marca 2017 r. w drodze umowy przeniesienia własności nieruchomości oraz umowy sprzedaży, tj. grunty oznaczone w ewidencji gruntów jako działka nr ….o pow. ….ha i wartości 26 000 zł, z której na potrzeby niżej opisanej inwestycji drogowej, powstały działki nr: … o pow. ….ha, nr …o pow. … ha i nr … o pow. ….ha.
  
  

Na części posiadanych przez Wnioskodawcę do niedawna nieruchomościach realizowana jest inwestycja drogowa. Postępowanie wywłaszczeniowe nieruchomości (działki nr…, nr…, nr …i nr ….) zostało wszczęte przez Wojewodę w oparciu o art. 11d ust. 5 ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych.

Wojewoda na podstawie ww. przepisów pismem z dnia 18 września 2019 r., zawiadomił właścicieli nieruchomości (w tym Wnioskodawcę) o wszczęciu postępowania w sprawie wydania decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej „Budowa drogi ekspresowej (…)”. Decyzją z dnia 24 lutego 2020 r., Wojewoda udzielił zezwolenia na realizację ww. inwestycji. Decyzja w ww. sprawie uprawomocniła się w dniu 9 czerwca 2020 r. Po wydaniu decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej, zawiadomieniem z dnia 13 marca 2020 r., Wojewoda poinformował Wnioskodawcę oraz Jego małżonkę o wszczęciu z urzędu postępowania administracyjnego w sprawie ustalenia odszkodowania za nieruchomości przejęte z mocy prawa przez Skarb Państwa. Następnie pismem z 26 maja 2020 r. zawiadomił, że zostały sporządzone operaty szacunkowe dotyczące oszacowania wartości rynkowej nieruchomości. Wartość prawa własności nieruchomości określona została na łączną kwotę 148 463 zł, w tym: wartość gruntu działki nr …. - 15 505 zł, wartość zadrzewień na działce nr … – 1 441 zł, wartość gruntu działki nr …. – 39 064 zł, wartość gruntu działki nr …. – 7 703 zł, wartość gruntu działki nr ….– 84 750 zł.

Kolejno, w dniu 1 lipca 2020 r., Wojewoda na podstawie art. 12 ust. 4a, 4f, 4g w związku z art. 18 ust. 1, 1e ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych w zw. z art. 132 ust. 1 i 1a, art. 134 ustawy o gospodarce nieruchomościami oraz art. 104 kodeksu postępowania administracyjnego - wydał decyzję ustalającą odszkodowanie za ww. nieruchomości w wysokości wcześniej oszacowanej i wynoszącej 148 463 zł. Przychód z tytułu odszkodowania z tytułu przejęcia na rzecz Skarbu Państwa prawa własności nieruchomości został wypłacony w oparciu o przepisy ustawy o gospodarce nieruchomościami lub z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości na cele uzasadniające jej wywłaszczenie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób. Przedmiotowe odszkodowanie wypłacił Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad. Odszkodowanie w wysokości 155 886 zł 15 gr Wnioskodawca otrzymał w dniu 31 lipca 2020 r., w tym: 148 463 zł - za prawo własności nieruchomości, 7 423 zł 15 gr - z tytułu niezwłocznego wydania nieruchomości. Własność działek Wnioskodawca nabył odpowiednio: 25 czerwca 2010 r., 25 czerwca 2010 r., 1 marca 2017 r., 1 marca 2017 r., tj. ponad 2 lata przed wszczęciem postępowania wywłaszczeniowego.

W przedmiotowej sprawie, prawo własności przedmiotowych nieruchomości, tj. działki nr …i nr …Wnioskodawca nabył w dniu 25 czerwca 2010 r., a działki nr …i nr ….w dniu 1 marca 2017 r. Zatem nabycie nieruchomości przez Wnioskodawcę nastąpiło w okresie poprzedzającym okres 2 lat przed wszczęciem postępowania w sprawie wydania decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji, o której mowa we wniosku.

Biorąc powyższe pod uwagę, uznać należy, że nie zostanie spełniona co najmniej jedna z przesłanek wyłączających zastosowanie analizowanego zwolnienia, co oznacza, że odszkodowanie, które otrzymał Wnioskodawca korzysta ze zwolnienia przedmiotowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis stanu faktycznego stwierdzić należy, że odszkodowanie wypłacone Wnioskodawcy w oparciu o przepisy ustawy o gospodarce nieruchomościami, w związku z przejęciem przez Skarb Państwa własności działek nr…, stanowi dla Niego przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1 w zw. z art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednakże korzystający ze zwolnienia przedmiotowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 29 ww. ustawy. Zatem, na Wnioskodawcy nie ciąży obowiązek uiszczenia z tego tytułu podatku dochodowego.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Jednocześnie Organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Ponadto wskazać należy, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, w związku z czym niniejsza interpretacja jest wiążąca tylko dla Wnioskodawcy jako osoby występującej z wnioskiem.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa). Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r.,poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała, lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.