Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-3.4013.156.2020.1.JS
z 19 listopada 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 19 sierpnia 2020 r. (data wpływu 21 sierpnia 2020 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie produkcji poza składem podatkowym aromatów pozyskanych z suszu tytoniowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 sierpnia 2020 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie produkcji poza składem podatkowym aromatów pozyskanych z suszu tytoniowego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

A sp. z o. o. (dalej: A. lub Spółka) jest podmiotem, który posiada status pośredniczącego podmiotu tytoniowego. W ramach swojej działalności Spółka nabywa, magazynuje, przetwarza oraz sprzedaje susz tytoniowy.

Wraz z rozwojem działalności Spółka zamierza produkować w swoim zakładzie aromaty pozyskane z suszu tytoniowego.

Wyłącznym przeznaczeniem aromatów będzie dalsze wykorzystanie ich w produkcji wyrobów nowatorskich do aromatyzowania tytoniu. Wyprodukowane aromaty nie będą produkowane oraz sprzedawane z przeznaczeniem do wykorzystania w papierosach elektronicznych, jako płyn do papierosów elektronicznych, ani jako baza do produkcji przedmiotowych płynów. Gotowe aromaty Spółka zamierza sprzedawać luzem, tj. nie będą skonfekcjonowane do opakowań jednostkowych.

Jednocześnie, Spółka zaznacza, że w ramach swojej działalności nie będzie dokonywać produkcji ani sprzedaży wyrobów nowatorskich, a wyłącznie produkcji i sprzedaży aromatów, które następnie będą przeznaczone do wykorzystania w wyrobach nowatorskich.

Wątpliwości Spółki dotyczą tego, czy produkcja przedmiotowych aromatów będzie podlegać obowiązkowi wskazanemu w art. 47 ust. 1 ustawy akcyzowej tj. czy produkcja aromatów przeznaczonych do wykorzystania w produkcji wyrobów nowatorskich powinna odbywać się w składzie podatkowym.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego, produkcja aromatów które będą sprzedawane z przeznaczeniem do wykorzystania ich w produkcji wyrobów nowatorskich oraz które nie będą sprzedawane z przeznaczeniem do ich wykorzystania jako płyn do papierosów elektronicznych, ani jako baza do produkcji płynu do papierosów elektronicznych powinna odbywać się poza składem podatkowym?

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego, produkcja aromatów które będą sprzedawane z przeznaczeniem do wykorzystania ich w produkcji wyrobów nowatorskich oraz które nie będą sprzedawane z przeznaczeniem do ich wykorzystania jako płyn do papierosów elektronicznych, ani jako baza do produkcji płynu do papierosów elektronicznych powinna odbywać się poza składem podatkowym.

Uzasadnienie:

a) Definicja płynu do papierosów elektronicznych oraz definicja wyrobów nowatorskich

(i)

Na gruncie ustawy akcyzowej, do wyrobów akcyzowych zalicza się wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, susz tytoniowy, płyn do papierosów elektronicznych oraz wyroby nowatorskie, określone w załączniku nr 1 do ustawy (art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy).

Na mocy ustawy z dnia 12 grudnia 2017 r. o zmianie ustawy o podatku akcyzowym (Dz. U. 2018 r., poz. 137 ze zm., dalej: ustawa zmieniająca), od 1 lutego 2018 r. płyny do papierosów elektronicznych wraz z wyrobami nowatorskimi stały się wyrobem akcyzowymi podlegającymi opodatkowaniu akcyzą, które nie zostały przy tym wymienione w załączniku nr 2 do ustawy (tj. w wykazie wyrobów akcyzowych, do których stosuje się procedurę zawieszenia poboru akcyzy i których produkcja odbywa się w składzie podatkowym, o których mowa w dyrektywie Rady 92/12/EWG).

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 35 ustawy akcyzowej, za płyn do papierosów elektronicznych rozumie się „roztwór przeznaczony do wykorzystania w papierosach elektronicznych, zarówno z nikotyną, jak i bez nikotyny, w tym bazę do tego roztworu zawierającą glikol lub glicerynę”.

Spółka wskazuje, że interpretacja definicji legalnej zawartej w danym akcie normatywnym powinna następować w zgodności z wykładnia literalną. W literaturze wyraźnie podkreśla się, że „jeżeli w danym akcie normatywnym użyty jest specyficzny zwrot (termin) języka prawnego, należy go rozumieć zgodnie ze znaczeniem nadanym mu w tym języku (...); argument ten ulega wzmocnieniu w przypadku definicji legalnych – definicje te ustalają wiążące interpretatora rozumienie terminu lub zwrotu (tzw. dyrektywa języka prawnego)” (Chauvin T., Stawecki T., Winczorek P., „Wstęp do prawoznawstwa”. Wyd. C.H. Beck, wyd. 8, Warszawa 2013, str. 233).

Zgodnie zatem z literalnym brzemieniem ustawy akcyzowej w przypadku płynu do papierosów elektronicznych decydujące znaczenie ma przeznaczenie roztworu. Oznacza to, że o klasyfikacji danego produktu jako płynu do papierosów elektronicznych decyduje jego przeznaczenie.

Według słownika języka polskiego Wydawnictwa Naukowego PWN S.A., (wersja internetowa: http://sjp.pwn.pl) „przeznaczenie” to „praktyczny cel, do którego coś jest przeznaczone, zakwalifikowane, któremu dana rzecz służy”. Natomiast „przeznaczyć” oznacza: „określić z góry cel, któremu coś ma służyć, przekazać coś dla kogoś, na czyjś użytek, na czyjąś korzyść”. Przeznaczenie danego wyrobu jest zatem określane przez podmiot, który decyduje, do jakich celów ma służyć dany wyrób.

Powyższe stanowisko zostało potwierdzone w interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: Dyrektor) z 7 lipca 2020 r., sygn. akt 0111-KDIB3-3.4013.96.2020.2.JS, gdzie Dyrektor stwierdził, że „Kryterium do uznania danego roztworu za płyn do papierosów elektronicznych, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 35 ustawy, stanowi zatem jego przeznaczenie, a nie rodzaj czy składniki tego wyrobu. Rozumienie to potwierdza również fakt, że ustawodawca traktuje każdy płyn do papierosów elektronicznych jako wyrób akcyzowy, wskazując go w załączniku nr 1 do ustawy w poz. 46, bez względu na kod CN. Decydującym warunkiem uznania roztworu, w tym liquidu, bazy, glikolu czy gliceryny za wyrób akcyzowy, jest przeznaczenie do wykorzystania w papierosach elektronicznych (…)”.

(ii)

Spółka wskazuje, że produkowane aromaty nie spełniają również definicji wyrobów nowatorskich. Zgodnie bowiem z art. 2 ust. 1 pkt 36 lit. a i b ustawy akcyzowej, wyroby nowatorskie to „wyroby będące mieszaniną, w której składzie znajduje się tytoń lub susz tytoniowy” lub „mieszaniną, o której mowa w lit. a, oraz zawierające odrębnie płyn do papierosów elektronicznych”.

Aromaty produkowane przez Spółkę, nie będą zawierały w swoim składzie ani tytoniu, ani suszu tytoniowego. Z tego względu nie mogą być traktowane jako wyroby nowatorskie, gdyż nie spełniają definicji wyrobów nowatorskich wskazanej w art. 2 ust. 1 pkt 36 ustawy akcyzowej. Ich przeznaczeniem będzie wyłącznie dalsze wykorzystanie w toku produkcji wyrobów nowatorskich.

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Spółki, aromaty pozyskane z suszu tytoniowego, nieprzeznaczone do wykorzystania w papierosach elektronicznych, ani jako baza do płynu do papierosów elektronicznych nie spełniają definicji płynu do papierosów elektronicznych a także definicji wyrobów nowatorskich, co za tym idzie nie są wyrobami akcyzowymi w rozumieniu ustawy akcyzowej.

b) Produkcja w składzie podatkowym

Definicja legalna składu podatkowego została wskazana w art. 2 ust. 1 pkt 10 ustawy akcyzowej. Zgodnie z przedmiotowym przepisem skład podatkowy to „miejsce, w którym określone wyroby akcyzowe są: produkowane, magazynowane, przeładowywane lub do którego wyroby te są wprowadzane, lub z którego są wyprowadzane – z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy; w przypadku składu podatkowego znajdującego się na terytorium kraju miejsce to jest określone w zezwoleniu wydanym przez właściwego naczelnika urzędu skarbowego”.

Zgodnie z art. 47 ust. 1 ustawy akcyzowej „Produkcja wyrobów akcyzowych określonych w załączniku nr 2 do ustawy, w tym opodatkowanych zerową stawką akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, oraz wyrobów akcyzowych innych niż określone w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, może odbywać się wyłącznie w składzie podatkowym (…)”.

Mając na uwadze powyższe, należy stwierdzić, że obowiązek produkcji wyrobów akcyzowych w składzie podatkowym, zgodnie z art. 47 ust. 1 ustawy akcyzowej powstaje wyłącznie gdy mamy do czynienia z wyrobami, które:

• posiadają status wyrobów akcyzowych oraz
• zostały wymienione w załączniku nr 2 do ustawy, lub
• nie zostały wymienione w załączniku nr 2 do ustawy, ale zostały objęte stawką akcyzy inną niż zerowa.
  
  

Przykładem wyrobów akcyzowych innych niż określone w załączniku nr 2 do ustawy akcyzowej, objętych stawką akcyzy inną niż zerowa są płyny do papierosów elektronicznych oraz wyroby nowatorskie.

Należy jednak zauważyć, że aby mówić o obowiązku produkcji w składzie podatkowym, w pierwszej kolejności należy zweryfikować to, czy mamy do czynienia z wyrobami akcyzowymi, gdyż tylko do takich wyrobów zastosowanie mają obowiązki nałożone ustawą akcyzową.

Aromaty, które Spółka zamierza produkować, nie spełniają legalnej definicji płynu do papierosów elektronicznych z art. 2 ust. 1 pkt 35 ustawy akcyzowej oraz definicji wyrobów nowatorskich z art. 2 ust. 1 pkt 36 ustawy akcyzowej, a co za tym idzie nie są w ogóle wyrobami akcyzowymi.

Spółka zauważa, że w interpretacji o sygn. akt 0111-KDIB3-3.4013.96.2020.2.JS, Dyrektor stwierdził, że: „Jak wskazano powyżej, przedmiotowe bazy nikotynowe w sytuacji, w której nie są przez Wnioskodawcę przeznaczone do wykorzystania w papierosach elektronicznych, w tym nie stanowią płynu (bazy) do papierosów elektronicznych zawartego odrębnie w wyrobach nowatorskich oraz nie są przez niego oferowane na sprzedaż jako surowiec do produkcji płynu wykorzystywanego w e-papierosach – nie spełniają one definicji wyrobów akcyzowych w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 35 i 36 ustawy. W konsekwencji, skoro bazy nikotynowe (roztwory zawierające nikotynę i glikol/glicerynę) w przedmiotowej sprawie stanowią produkty nieprzeznaczone do użycia w e-papierosach (na co wskazuje sam Wnioskodawca), to ich wytwarzanie i sprzedaż nie jest przedmiotem opodatkowania akcyzą”.

Ponadto, Dyrektor zauważył również, że „wytwarzanie, rozlew i sprzedaż ww. roztworów, które nie są przeznaczone jako płyn do e-papierosów w jakiejkolwiek formie i na żadnym etapie nie stanowią wyrobów akcyzowych, nie spowoduje powstania u Wnioskodawcy obowiązku podatkowego na gruncie ustawy o podatku akcyzowym”.

Mając na uwadze powyższe w ocenie Spółki, w przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego, produkcja aromatów pozyskanych z suszu tytoniowego, których przeznaczeniem będzie wykorzystanie ich w produkcji wyrobów nowatorskich oraz które nie będą przeznaczone do wykorzystania w papierosach elektronicznych, ani jako baza do płynu do papierosów elektronicznych, nie stanowi produkcji wyrobów akcyzowych, a co za tym idzie może być dokonywana poza składem podatkowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego należy uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz. U. z 2020 r., poz. 722), zwanej dalej „ustawą” – ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy, wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, susz tytoniowy, płyn do papierosów elektronicznych oraz wyroby nowatorskie, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W załączniku nr 1 do ustawy w poz. 46 wskazano – bez względu na kod CN – płyn do papierosów elektronicznych. Z kolei w poz. 47 tego załącznika wymienione są wyroby nowatorskie.

Płyn do papierosów elektronicznych, stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 35 ustawy, to roztwór przeznaczony do wykorzystania w papierosach elektronicznych, zarówno z nikotyną, jak i bez nikotyny, w tym baza do tego roztworu zawierająca glikol lub glicerynę.

Z kolei wyroby nowatorskie, w myśl art. 2 ust. 1 pkt 36 ustawy, to wyroby będące:

1. mieszaniną, w której składzie znajduje się tytoń lub susz tytoniowy,
2. mieszaniną, o której mowa w lit. a, oraz zawierające odrębnie płyn do papierosów elektronicznych

-inne niż wyroby, o których mowa w art. 98 ust. 1 i art. 99a ust. 1, które dostarczają aerozol bez spalania mieszaniny.

W myśl art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy przedmiotem opodatkowania akcyzą jest produkcja wyrobów akcyzowych.

Zgodnie z art. 99b ust. 1 ustawy, produkcją płynu do papierosów elektronicznych w rozumieniu ustawy jest jego wytwarzanie, przetwarzanie, a także jego rozlew.

Z kolei w myśl art. 99c ust. 1 ustawy, produkcją wyrobów nowatorskich w rozumieniu ustawy jest ich wytwarzanie, przetwarzanie, a także pakowanie.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 10 ustawy, skład podatkowy to miejsce, w którym określone wyroby akcyzowe są: produkowane, magazynowane, przeładowywane lub do którego wyroby te są wprowadzane, lub z którego są wyprowadzane – z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy; w przypadku składu podatkowego znajdującego się na terytorium kraju miejsce to jest określone w zezwoleniu wydanym przez właściwego naczelnika urzędu skarbowego.

Jak stanowi art. 47 ust. 1 ustawy, produkcja wyrobów akcyzowych określonych w załączniku nr 2 do ustawy, w tym opodatkowanych zerową stawką akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, oraz wyrobów akcyzowych innych niż określone w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, może odbywać się wyłącznie w składzie podatkowym, z wyłączeniem produkcji:

1. wyrobów akcyzowych, z wykorzystaniem wyłącznie wyrobów akcyzowych, od których akcyza została zapłacona w wysokości równej lub wyższej od kwoty akcyzy przypadającej do zapłaty od wyprodukowanych wyrobów akcyzowych, albo z wykorzystaniem wyłącznie wyrobów akcyzowych zwolnionych od akcyzy ze względu na przeznaczenie, pod warunkiem że wyprodukowany wyrób jest również wyrobem akcyzowym zwolnionym od akcyzy ze względu na przeznaczenie;
   
2. mniej niż 1000 hektolitrów w ciągu roku kalendarzowego, win uzyskanych z winogron pochodzących z upraw własnych, o których mowa w art. 17 ust. 3 ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o wyrobie i rozlewie wyrobów winiarskich, obrocie tymi wyrobami i organizacji rynku wina (Dz. U. z 2019 r. poz. 1534 oraz z 2020 r. poz. 425);
   
3. piwa, wina i napojów fermentowanych, wytwarzanych domowym sposobem przez osoby fizyczne na własny użytek i nieprzeznaczonych do sprzedaży;
   
4. mniej niż 10 hektolitrów w ciągu roku kalendarzowego, alkoholu etylowego, dokonywanej przez gorzelnie prawnie i ekonomicznie niezależne od wszelkich innych gorzelni oraz niedziałające na podstawie licencji uzyskanej od innego podmiotu;
   
5. wyrobów akcyzowych, od których została zapłacona przedpłata akcyzy;
   
6. energii elektrycznej;
   
7. wyrobów węglowych;
   
8. suszu tytoniowego;
   
9. wyrobów gazowych.
   
   

W przedmiotowej sprawie Spółka będąca pośredniczącym podmiotem tytoniowym w ramach swojej działalności nabywa, magazynuje, przetwarza oraz sprzedaje susz tytoniowy. Spółka zamierza produkować w swoim zakładzie aromaty pozyskane z suszu tytoniowego.

Wątpliwości Spółki dotyczą tego, czy produkcja przedmiotowych aromatów będzie podlegać obowiązkowi wskazanemu w art. 47 ust. 1 ustawy, tj. czy powinna odbywać się w składzie podatkowym.

Odnosząc się do powyższej kwestii należy wskazać, że art. 47 ust. 1 ustawy wskazuje kategorie wyrobów, których produkcja może odbywać się wyłącznie w składzie podatkowym. Z przepisu tego wynika, że w składzie podatkowym winna odbywać się produkcja wyrobów akcyzowych określonych w załączniku nr 2 do ustawy, w tym wyrobów opodatkowanych zerową stawką akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, a także wyrobów akcyzowych innych niż określone w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa – z uwzględnieniem wyjątków przewidzianych w tym przepisie.

Jednocześnie podkreślenia wymaga, że ww. obowiązek produkcji w składzie podatkowym dotyczy wyłącznie wyrobów akcyzowych. Inne wyroby, nieposiadające statusu wyrobów akcyzowych, nie podlegają regulacjom ustawy o podatku akcyzowym.

Zauważyć należy, że zgodnie z definicją zawartą w art. 2 ust. 1 pkt 35 ustawy, za płyn do papierosów elektronicznych uznaje się roztwór przeznaczony do wykorzystania w papierosach elektronicznych, zarówno z nikotyną jak i bez nikotyny, w tym bazę do tego roztworu zawierającą glikol lub glicerynę. Tym samym, za wyrób akcyzowy  płyn do papierosów elektronicznych  uznaje się wszelkie wyroby w postaci roztworu, które przeznaczone są do wykorzystania w papierosach elektronicznych. Katalog roztworów stanowiących płyn do papierosów elektronicznych jest katalogiem otwartym, a o klasyfikacji danej substancji jako płyn do papierosów elektronicznych decyduje jej przeznaczenie. Kryterium do uznania danego roztworu za płyn do papierosów elektronicznych, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 35 ustawy, stanowi zatem jego przeznaczenie do wykorzystania w papierosach elektronicznych.

Natomiast jak stanowi art. 2 ust. 1 pkt 36 ustawy o podatku akcyzowym, za wyroby nowatorskie uznaje się wyroby będące mieszaniną zawierającą tytoń lub susz tytoniowy, jak również wyroby składające się zarówno z mieszaniny zawierającej tytoń lub susz tytoniowy oraz zawierające odrębnie płyn do papierosów elektronicznych, które dostarczają aerozol bez spalania mieszaniny. Jednocześnie podkreślić należy, że powyższa definicja nie obejmuje urządzeń służących do podgrzewania ww. mieszanin. Warunek uznania danego wyrobu za wyrób nowatorski spełniają zatem mieszaniny, które dostarczają aerozol bez spalania inne niż papierosy, tytoń do palenia, cygara i cygaretki oraz susz tytoniowy, w których składzie znajduje się tytoń lub susz tytoniowy, w tym również mieszaniny o charakterze „hybrydowym”, zawierające poza tą mieszaniną odrębnie płyn do papierosów elektronicznych.

Jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca zamierza produkować w swoim zakładzie aromaty pozyskane z suszu tytoniowego. Wyłącznym przeznaczeniem tych aromatów będzie ich dalsze wykorzystanie w produkcji wyrobów nowatorskich do aromatyzowania tytoniu. Gotowe aromaty Spółka zamierza sprzedawać luzem, nie konfekcjonowane do opakowań jednostkowych.

Wyprodukowane aromaty nie będą produkowane oraz sprzedawane z przeznaczeniem do wykorzystania w papierosach elektronicznych, jako płyn do papierosów elektronicznych, ani jako baza do produkcji przedmiotowych płynów. Tym samym, z uwagi na brak spełnienia kryterium przeznaczenia roztworu do wykorzystania w e-papierosach, w ocenie Organu aromaty te nie stanowią płynu do papierosów elektronicznych w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 35 ustawy.

Jednocześnie, Wnioskodawca jednoznacznie wskazał w treści wniosku, że nie będzie dokonywać produkcji ani sprzedaży wyrobów nowatorskich, a wyłącznie aromatów, które następnie będą przeznaczone do wykorzystania w produkcji wyrobów nowatorskich. Tym samym, przedmiotowe aromaty pozyskane z suszu tytoniowego nie są również wyrobami nowatorskimi, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 36 ustawy.

Ponadto, z opisu zdarzenia przyszłego nie wynika by wskazane aromaty z suszu tytoniowego stanowiły jakiekolwiek inne wyroby akcyzowe, wymienione w załączniku nr 1 do ustawy.

W świetle powyższego, produkowane wyroby opisane przez Wnioskodawcę, tj. aromaty pozyskiwane z suszu tytoniowego nieprzeznaczone do wykorzystania w papierosach elektronicznych ani jako baza do produkcji płynu do e-papierosów, niestanowiące wyrobów nowatorskich, sprzedawane z przeznaczeniem do wykorzystania ich na dalszym etapie do produkcji wyrobów nowatorskich do aromatyzowania tytoniu – nie stanowią w ocenie Organu wyrobów akcyzowych. Tym samym, ich produkcja nie podlega obowiązkowi prowadzenia jej w składzie podatkowym.

Stanowisko Wnioskodawcy należało zatem uznać za prawidłowe.

Jednocześnie, odnosząc się do powołanej w stanowisku Wnioskodawcy interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 7 lipca 2020 r., sygn. 0111-KDIB3-3.4013.96.2020.1.JS należy zwrócić uwagę, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników. Interpretacje te niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą one wyłącznie konkretnych stanów faktycznych (zdarzeń przyszłych) – i tym samym, nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego. Oznacza to, że należy je traktować indywidualnie (por. prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z 27 marca 2015 r. sygn. akt III SA/Łd 109/15). Tut. Organ, mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkuje się wydanymi rozstrzygnięciami, to nie ma możliwości zastosowania ich wprost – z tego powodu, że nie stanowią one materialnego prawa podatkowego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…) za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54§ 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.