Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP2-3.4010.48.2017.14.S/PS/OK
z 20 listopada 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej po ponownym rozpatrzeniu sprawy w związku z prawomocnym wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 13 czerwca 2018 r. sygn. akt III SA/Wa 2599/17 (data wpływu prawomocnego wyroku oraz zwrotu akt sprawy 1 września 2020 r.) stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 5 kwietnia 2017 r. (data wpływu 5 kwietnia 2017 r.) uzupełniony pismem z dnia 23 maja 2017 r. (data wpływu 29 maja 2017 r.) na wezwanie nr 0114-KDIP2-3.4010.48.2017.1.PS z dnia 10 maja 2017 r. (data nadania 10 maja 2017 r., data doręczenia 16 maja 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie konsekwencji podatkowych połączenia Wnioskodawcy ze spółką osobową – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 kwietnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie konsekwencji podatkowych połączenia Wnioskodawcy ze spółką osobową.

Dotychczasowy przebieg postępowania.

W dniu 31 maja 2017 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydał dla Wnioskodawcy indywidualną interpretację znak: 0114-KDIP2-3.4010.48.2017.2.PS, w której uznał stanowisko Spółki w zakresie powstania przychodu po stronie spółki kapitałowej w związku z planowanym połączeniem za nieprawidłowe.

Indywidualna interpretacja przepisów prawa podatkowego z dnia 31 maja 2017 r., znak 0114-KDIP2-3.4010.48.2017.2.PS, została skutecznie doręczona w dniu 8 czerwca 2017 r.

Wnioskodawca na interpretację przepisów prawa podatkowego z 31 maja 2017 r., znak: 0114-KDIP2-3.4010.48.2017.2.PS wniósł pismem z dnia 13 czerwca 2017 r. (data wpływu 20 czerwca 2017 r.) wezwanie do usunięcia naruszenia prawa.

Po przeanalizowaniu zarzutów Strony organ stwierdził brak podstaw do zmiany interpretacji indywidualnej – pismem z dnia 11 lipca 2017 r. znak: 0114-KDIP2-3.4010.48.2017.3.PS.

Wnioskodawca na interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 31 maja 2017 r., znak 0114-KDIP2-3.4010.48.2017.2.PS złożył skargę pismem z dnia 30 czerwca 2017 r. (data wpływu 6 lipca 2017 r.).

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 13 czerwca 2018 r. sygn. akt III SA/Wa 2599/17 uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną.

Organ podatkowy, nie zgadzając się z powyższym wyrokiem, pismem z dnia 10 października 2018 r. znak 0110-KWR3.4020.118.2018.2.PK złożył skargę kasacyjną do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

W dniu 18 maja 2020 r. do organu wpłynęło postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 6 kwietnia 2020 r., sygn. akt II FSK 3602/18, dotyczące umorzenia postępowania kasacyjnego ze względu na cofnięcie skargi kasacyjnej.

W dniu 1 września 2020 r. do tut. Organu wpłynął prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 13 czerwca 2018 r. sygn. akt III SA/Wa 2599/17.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w prawomocnym wyroku z dnia 13 czerwca 2018 r. sygn. akt III SA/Wa 2599/17 uznał, że skarga zasługiwała na uwzględnienie.

W uzasadnieniu ww. wyroku Sąd wskazał, że „Organ błędnie zinterpretował art. 12 ust. 4 pkt 4 i pkt 11 ustawy, zawężając arbitralnie zakres zastosowania tych przepisów do sytuacji, kiedy podwyższenie kapitału zakładowego następuje na skutek wniesienia do spółki kapitałowej aportu w postaci przedsiębiorstwa lub jego części, albo tylko do takiej sytuacji, kiedy podwyższenie kapitału zakładowego jest celem samym w sobie i nie następuje jako szeroko rozumiane połączenie spółek. Trafnie uznała Skarżąca, że wyłączenia z przychodów określone w tych przepisach nie ograniczają się do aportów, lecz dotyczy każdego majątku otrzymanego przez spółkę kapitałową, który jest przekazywany na kapitały własne - zakładowy lub zapasowy. Rozumowanie lege non distinguente zobowiązuje zaaprobować wnioski wynikające z literalnego brzmienia art. 12 ust. 4 pkt 4 i 11 ustawy, tj. takie, że zawsze, kiedy spółka kapitałowa otrzymuje pewne wartości majątkowe na kapitał zakładowy (pkt 4) lub kiedy wartości te kierowane są na kapitał zapasowy z powodu wystąpienia tzw. agio (pkt 11), nie pojawia się przychód, niezależnie od tego, czy te wartości występują w związku z samoistnym dekapitalizowaniem spółki, czy w związku z jej połączeniem przez fuzję, inkorporację innej spółki kapitałowej, czy w końcu w związku z przejęciem spółki osobowej.

Dyrektor KIS słusznie zauważył w zaskarżonej interpretacji (str.3), że przychodem osoby prawnej jest ta wartość, która wchodząc do majątku tej osoby powiększa jej aktywa. Tymczasem poza sporem jest, że kwoty stanowiące kapitały własne zalicza się do pasywów spółki.

Nie jest jasne stanowisko Organu, który zanegował pogląd Spółki z tego względu, iż połączenie Skarżącej i spółki osobowej nastąpi według przepisów art. 491 i następnych Kodeksu spółek handlowych, i jako takie nie stanowi wniesienia aportu do spółki przejmującej (str. 4 interpretacji). Ponowić należy uwagę, że literalne brzmienie omawianych przepisów ustawy nie czyni różnicy w zakresie podatkowych skutków doposażenia spółki kapitałowej w dodatkowe wartości przeznaczane na jej kapitały, w zależności od tego, jakie zdarzenie prawne legło u podstaw tego doposażenia. Spółka prawidłowo uznała, że istotą tych przepisów był brak opodatkowania kapitałów spółki kapitałowej.

W dalszym postępowaniu stanowisko Spółki wymagać będzie pozytywnej oceny Organu.”

W myśl art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.), ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.

Wskutek powyższego, wniosek Strony wymaga ponownego rozpatrzenia przez tutejszy Organ.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą prawną, spółką kapitałową (dalej „Spółka” lub „Wnioskodawca”), podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych (dalej: „CIT”) w Polsce.

Planowane jest połączenia Wnioskodawcy ze spółką jawną lub spółką komandytową (dalej: „Sp. osobowa”). Połączenie Wnioskodawcy ze Sp. osobową nastąpi w trybie art. 492 § 1 pkt 1 kodeksu spółek handlowych (dalej: „KSH”), tj. przez przeniesienie całego majątku przejmowanej Sp. osobowej na Wnioskodawcę w zamian za udziały w podwyższonym kapitale zakładowym Wnioskodawcy wydane wspólnikom przejmowanej Sp. osobowej (łączenie się przez przejęcie) (dalej: „Połączenie”). W wyniku Połączenia, część majątku spółki przejmowanej zostanie przekazana na kapitał zapasowy/rezerwowy Wnioskodawcy. Sp. osobowa zostanie rozwiązana na podstawie art. 493 § 1 KSH, tj. bez przeprowadzania postępowania likwidacyjnego, w dniu wykreślenia z rejestru.

W momencie Połączenia Wnioskodawca nie będzie wspólnikiem w Sp. osobowej. Możliwe, że do połączenia dojdzie w 2017 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy opisane w zdarzeniu przyszłym Połączenie, dokonane zgodnie z opisem zdarzenia przyszłego, skutkujące przejęciem majątku Sp. osobowej będzie wiązało się z powstaniem po stronie Wnioskodawcy przychodu podatkowego na gruncie Ustawy o CIT?

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku otrzymania przez Wnioskodawcę majątku Sp. osobowej, w zamian za który wspólnikom Sp. osobowej wydane zostaną udziały w podwyższonym kapitale zakładowym Wnioskodawcy zastosowanie znajdzie art. 12 ust. 4 pkt 4 updop.

Na podstawie art. 12 ust. 4 pkt 11 updop, w przypadku objęcia udziałów przez wspólników Sp. osobowej (spółki przejmowanej) w podwyższonym kapitale spółki przejmującej (Wnioskodawcy) ewentualna nadwyżka wartości majątku spółki przejmowanej ponad wartość nominalną udziałów przyznanych wspólnikom Sp. osobowej, odniesiona na kapitał zapasowy spółki przejmującej (Wnioskodawcy) tzw. agio, nie stanowi przychodu dla Spółki.

W konsekwencji, w związku z art. 12 ust. 4 pkt 4 i pkt 11 Ustawy o CIT, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do rozpoznania przychodu podatkowego z tytułu przejęcia przez niego Sp. osobowej, a zatem także jej majątku, zarówno w części przekazanej na kapitał zakładowy jak i zapasowy.

Ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2016 r., poz. 1888, z późn. zm., dalej: „updop”) nie zawiera przepisów regulujących wprost konsekwencje podatkowe przejęcia spółki osobowej (jawnej, komandytowej) przez spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością lub spółkę akcyjną.

Podkreślić należy, że art. 10 ust. 2 updop, określający konsekwencje podatkowe połączenia po stronie spółki przejmującej, oraz art. 12 ust. 4 pkt 12 Ustawy o CIT, określający skutki podatkowe połączenia po stronie wspólnika spółki przejmowanej – dotyczą wyłącznie połączenia spółek kapitałowych (spółek mających osobowość prawną). Brak jest też regulacji updop nakazującej odpowiednie stosowanie art. 10 ust. 2 czy art. 12 ust. 4 pkt 12 updop w przypadku łączenia z udziałem spółek osobowych.

W konsekwencji, skutki podatkowe przedmiotowej czynności prawnej powinny być ustalane na zasadach ogólnych.

Updop w art. 12 ust. 1 wskazuje przykładowe przysporzenia stanowiące przychód dla podatnika, którymi z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności m.in.: otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe (pkt 1), wartość otrzymanych rzeczy lub praw, a także wartość innych świadczeń w naturze, w tym wartość rzeczy i praw otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez samorządowe zakłady budżetowe w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych oraz spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie (pkt 2).

Zauważyć jednak należy, że w art. 12 ust. 4 updop wskazano przypadki, gdy przysporzenia otrzymywane przez podatnika nie stanowią jego przychodów.

Zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 4 i pkt 11 updop do przychodów podatkowych nie zalicza się m.in. przychodów otrzymanych na utworzenie lub powiększenie kapitału zakładowego, funduszu udziałowego albo funduszu założycielskiego, albo funduszu statutowego w banku państwowym, albo funduszu organizacyjnego ubezpieczyciela; dopłat wnoszonych do spółki, jeżeli ich wniesienie następuje w trybie i na zasadach określonych w odrębnych przepisach, kwot i wartości stanowiących nadwyżkę ponad wartość nominalną udziałów (akcji), otrzymanych przy ich wydaniu i przekazanych na kapitel zapasowy, oraz w spółdzielniach i ich związkach – wartości wpisowego, przeznaczonych na fundusz zasobowy.

Z powyższego wynika, że w przypadku otrzymania przez Wnioskodawcę majątku Sp. osobowej, w zamian za który wspólnikom Sp. osobowej wydane zostaną udziały w podwyższonym kapitale zakładowym Wnioskodawcy zastosowanie znajdzie art. 12 ust. 4 pkt 4 updop.

Ponadto, na podstawie art. 12 ust. 4 pkt 11 updop, w przypadku objęcia udziałów przez wspólników Sp. osobowej (spółki przejmowanej) w podwyższonym kapitale spółki przejmującej (Wnioskodawcy) ewentualna nadwyżka wartości majątku spółki przejmowanej ponad wartość nominalną udziałów przyznanych wspólnikom Sp. osobowej, odniesiona na kapitał zapasowy spółki przejmującej (Wnioskodawcy) tzw. agio. nie stanowi przychodu dla Spółki z o.o.

W konsekwencji, w związku z art. 12 ust. 4 pkt 4 i pkt 11 Ustawy o CIT, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do rozpoznania przychodu podatkowego z tytułu przejęcia przez niego Sp. osobowej.

Stanowisko Wnioskodawcy znalazło potwierdzenie m.in. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 10 czerwca 2015 r. (IPPB5/4510-353/15-4/AJ).

W wyniku ponownego rozpatrzenia sprawy, po uwzględnieniu prawomocnego wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 13 czerwca 2018 r., sygn. akt III SA/Wa 2599/17 w świetle obowiązującego stanu prawnego, stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego w zakresie konsekwencji podatkowych połączenia Wnioskodawcy ze spółką osobową – jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisanym zdarzeniem przyszłym) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania pierwotnej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.