2020.11.24 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej - 0114-KDIP1-1.4012.496.2020.1.AKA

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-1.4012.496.2020.1.AKA
z 24 listopada 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 sierpnia 2020 r. (data wpływu 24 sierpnia 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku oznaczenia na fakturze zbiorczej adnotacji „mechanizm podzielonej płatności” i przyjęcia płatności z niej wynikającej w mechanizmie podzielonej płatności w sytuacji, gdy faktura dotyczy wystawionych wcześniej paragonów fiskalnych dokumentujących pojedyncze transakcje, które zostały opłacone przez klienta w momencie zakupu i dotyczą zakupu towarów i usług z załącznika nr 15 do ustawy o VAT – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 sierpnia 2020 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku oznaczenia na fakturze zbiorczej adnotacji „mechanizm podzielonej płatności” i przyjęcia płatności z niej wynikającej w mechanizmie podzielonej płatności w sytuacji, gdy faktura dotyczy wystawionych wcześniej paragonów fiskalnych dokumentujących pojedyncze transakcje, które zostały opłacone przez klienta w momencie zakupu i dotyczą zakupu towarów i usług z załącznika nr 15 do ustawy o VAT.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Spółka, prowadzi działalność gospodarczą - w zakresie m.in. sprzedaży towarów i usług na stacjach paliw. Każda sprzedaż jest potwierdzana paragonem fiskalnym lub fakturą w zależności od decyzji klienta i oczywiście jego statusu w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej. Kasy fiskalne, które obecnie działają na stacjach paliw Spółki mają funkcjonalność drukowania NIP na paragonie fiskalnym i wszystkie są - oczywiście - kasami on-line. Umieszczenie NIP klienta na paragonie fiskalnym zależy jednak od tego czy klient jest już zarejestrowany w bazie klientów Spółki lub klient poda taki numer w momencie transakcji.

W ramach zwiększenia wolumenu sprzedaży towarów i usług, Spółka uruchomiła program A. (dalej: A.), skierowany do małych i średnich przedsiębiorców, którzy po spełnieniu otrzymują rabat gotówkowy na stacjach paliw. Przystąpienie do wskazanego wyżej programu następuje po weryfikacji kopii dokumentów rejestrowych przekazanych pracownikowi stacji i podpisaniu deklaracji o przystąpieniu do programu A. Podpisanie deklaracji jest równoznaczne z akceptacją regulaminu i oznacza zawarcie umowy, której stronami jest Spółka i klient. Warto również zauważyć, że umowa nie zobowiązuje klienta do zakupu określonej ilości towarów i usług. Ilość natomiast, zakupionych towarów i usług, warunkuje tylko i wyłącznie otrzymanie przez klienta odpowiedniego rabatu (wg ustalonych w Regulaminie A. progów). Tym samym - Spółka nie posiada wiedzy ile, jakie i o jakiej wartości klient będzie nabywał towary i usługi na stacjach paliw. Schemat rozliczenia w ramach programu A. przedstawia się następująco:

Klient A. kupując towary i usług na stacji paliw Spółki:
1. dokonuje płatności (karta płatnicza, gotówka) za zakupione towary i usługi na stacji i otrzymuje paragon fiskalny z NIP potwierdzający transakcję, lub
2. dokonuje płatności (karta płatnicza, gotówka) i otrzymuje fakturę fiskalną potwierdzającą transakcję.
W przypadku, jeśli klient otrzymywał paragony fiskalne z NIP o wartości powyżej 450 zł - dokumentujące zakup towarów i usług - może otrzymać fakturę zbiorczą (na żądanie klienta).

Podobnie - w zakresie dokumentowania zakupów towarów i usług - wygląda sytuacja w przypadku klientów, którzy nie uczestniczą w programie A. Tutaj klient może otrzymać fakturę fiskalną lub paragon z NIP, a na życzenie fakturę zbiorczą do paragonów powyżej 450 zł. Jednocześnie należy dodać, że Spółka nie posiada wiedzy o ilości oraz wartości towarów i usług, które klient będzie nabywał na stacjach paliw. Odnośnie tej grupy klientów należy zaznaczyć, że Spółka nie jest w stanie na bieżąco weryfikować ich statusu pod względem prowadzenia działalności gospodarczej. Z przyczyn operacyjnych, w momencie obsługi klienta na stacji paliw nie jest sprawdzany numer NIP, odpis z KRS lub wpis do CEIDG. Spółka wystawiając fakturę fiskalną, bądź fiskalizując transakcję opiera się tylko i wyłącznie na danych przekazanych przez nabywcę, uznając w dobrej wierze, że są one prawidłowe i zgodne ze stanem rzeczywistym.

Spółka wystawiając paragon fiskalny lub fakturę fiskalną zarówno dla klientów uczestniczących w programie A., jak również dla klientów nieuczestniczących w tym programie, dokonuje ich fiskalizacji przy użyciu kas online. Rozliczenie, więc podatku z tytułu takiego zakupu następuje po każdej transakcji - automatycznie, w czasie rzeczywistym, a pełne informacje o transakcji „odkładają się” w Repozytorium MF, co nie rodzi jakiegokolwiek ryzyka uszczuplenia VAT.

Zdarzają się sytuacje, gdy faktura zbiorcza do paragonów powyżej 450 zł - wystawiona zarówno dla klientów uczestniczących w programie A., jak i dla tych, którzy w tym programie nie uczestniczą - odnosi się do zakupów towarów z załącznika nr 15 ustawy o VAT (np. paliwa silnikowe) a jej wartość brutto przekracza kwotę 15 tys. zł. W takim stanie faktycznym - Spółka nie oznacza takiej faktury zbiorczej adnotacją „Mechanizm Podzielonej Płatności”, gdyż płatności zostały dokonane na podstawie paragonów fiskalnych dokumentujących pojedynczą transakcję - pojedyncza transakcja/paragon nie przekracza wartości 15 tys. zł - w momencie ich zakupu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Spółka jest zobowiązana do oznaczania faktury zbiorczej adnotacją „mechanizm podzielonej płatności” zgodnie z art. 106e ust. 1 pkt 18a ustawy o VAT i przyjęcia płatności z niej wynikającej w mechanizmie podzielonej płatności w sytuacji, gdy faktura dotyczy wystawionych wcześniej paragonów fiskalnych dokumentujących pojedyncze transakcje, które zostały opłacone przez klienta w momencie zakupu i dotyczą zakupu towarów i usług z załącznika nr 15 do ustawy o VAT?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Ustawą z dnia 9 sierpnia 2019 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z dnia 13 września 2019 r., poz. 1751) z dniem 1 listopada 2019 r. wprowadzono m.in. nowy blok przepisów zawartych w rozdziale 1a w art. 108a-108e ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 108a ust. 1 ustawy podatnicy, którzy otrzymali fakturę z wykazaną kwotą podatku, przy dokonywaniu płatności kwoty należności wynikającej z tej faktury mogą zastosować mechanizm podzielonej płatności.

Natomiast w myśl art. 108a ust. 1a ustawy, przy dokonywaniu płatności za nabyte towary lub usługi wymienione w załączniku nr 15 do ustawy, udokumentowane fakturą, w której kwota należności ogółem stanowi kwotę, o której mowa w art. 19 pkt 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców, podatnicy są obowiązani zastosować mechanizm podzielonej płatności.

Podatnik obowiązany do wystawienia faktury, o której mowa w art. 106e ust. 1 pkt 18a, jest obowiązany do przyjęcia płatności kwoty należności wynikającej z tej faktury z zastosowaniem mechanizmu podzielonej płatności (art. 108a ust. 1b ustawy).

W myśl art. 108a ust. 2 ustawy - zastosowanie mechanizmu podzielonej płatności polega na tym, że:

zapłata kwoty odpowiadającej całości albo części kwoty podatku wynikającej z otrzymanej faktury jest dokonywana na rachunek VAT;
zapłata całości albo części kwoty odpowiadającej wartości sprzedaży netto wynikającej z otrzymanej faktury jest dokonywana na rachunek bankowy albo na rachunek w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, dla których jest prowadzony rachunek VAT, albo jest rozliczana w inny sposób.

Stosownie do art. 106b ust. 1 ustawy - podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.

Artykuł 2 pkt 31 rzeczonej ustawy stanowi, że ilekroć w przepisach ustawy jest mowa o fakturze - rozumie się przez to dokument w formie papierowej lub w formie elektronicznej, zawierający dane wymagane ustawą i przepisami wydanymi na jej podstawie.

Zakres informacji, jakie powinna zawierać faktura, wskazany został w art. 106e ust. 1 ustawy.

Zgodnie z art. 106e ust. 1 pkt 18a ustawy, w przypadku faktur, w których kwota należności ogółem stanowi kwotę, o której mowa w art. 19 pkt 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców, obejmujących dokonaną na rzecz podatnika dostawę towarów lub świadczenie usług, o których mowa w załączniku nr 15 do ustawy - faktura powinna zawierać wyrazy „Mechanizm Podzielonej Płatności”.

Idąc dalej - według art. 19 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2019 r. poz. 1292) dokonywanie lub przyjmowanie płatności związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą następuje za pośrednictwem rachunku płatniczego przedsiębiorcy, w każdym przypadku, gdy:

stroną transakcji, z której wynika płatność, jest inny przedsiębiorca oraz
jednorazowa wartość transakcji, bez względu na liczbę wynikających z niej płatności, przekracza 15 000 zł lub równowartość tej kwoty, przy czym transakcje w walutach obcych przelicza się na złote według średniego kursu walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień dokonania transakcji.

Załącznik nr 15 do ustawy - stanowiący „Wykaz towarów i usług, o których mowa w art. 105a ust. 1, art. 106e ust. 1 pkt 18a, art. 108a ust. 1a oraz art. 108e ustawy” - zawiera zamkniętą listę towarów i usług, w przypadku, których faktura dokumentująca ich dostawę lub świadczenie musi zawierać adnotację „Mechanizm Podzielonej Płatności”.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że obowiązek wystawiania faktur z adnotacją „Mechanizm Podzielonej Płatności” będzie istnieć, jeżeli łącznie spełnione będą trzy warunki, tj. faktura:

będzie wystawiana na kwotę należności ogółem (kwotę brutto) przekraczającą 15 000 zł lub jej równowartość (art. 19 pkt 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców),
będzie dokumentować dostawę towarów lub świadczenie usług, o których mowa w załączniku nr 15 do ustawy,
czynności będą dokonywane na rzecz podatnika.

W myśl art. 106h ust. 1 ustawy, w przypadku, gdy faktura dotyczy sprzedaży zaewidencjonowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, do egzemplarza faktury pozostającego u podatnika dołącza się paragon dokumentujący tę sprzedaż.

Natomiast w myśl art. 106i ust. 6 ustawy o VAT sprzedawca ma obowiązek wystawić fakturę do paragonu:

nie później niż 15. dnia kolejnego miesiąca następującego po miesiącu, w którym dostarczył towar, wykonał usługę, otrzymał całość lub część zaliczki,
nie później niż 15. dnia od dnia zgłoszenia żądania wystawienia faktury, gdy zostało ono zgłoszone po upływie miesiąca, którym nastąpiły ww. zdarzenia.

Tym samym nie istnieją prawne przeszkody uniemożliwiające sprzedawcy wystawienie jednej faktury zbiorczej do więcej niż jednego paragonu.

Należy zauważyć, że ustawodawca wprowadzając do polskiego porządku prawnego przepisy o obowiązkowym mechanizmie podzielonej płatności nie zmodyfikował przepisów już obowiązujących, a dotyczących możliwości wystawienia faktury do paragonów. Tym samym każdy podatnik ma prawo wystawienia faktury do transakcji uprzednio potwierdzonej paragonem fiskalnym, z zastrzeżeniem paragonów fiskalnych z NIP do 450 zł będących fakturami uproszczonymi.

Przepisy w zakresie obowiązkowego mechanizmu podzielonej płatności wprowadziły po stronie sprzedawcy obowiązek znakowania faktur dokumentujących sprzedaż towarów i usług z załącznika nr 15 do ustawy o VAT adnotacją „Mechanizm Podzielonej Płatności” oraz przyjęcia płatności w tym mechanizmie, natomiast po stronie nabywcy obowiązek zapłaty w mechanizmie podzielonej płatności. Zdaniem Spółki mechanizm ten ma zastosowanie tylko do przypadków, gdy sprzedaż jest potwierdzana fakturą oraz taka faktura jest podstawą do dokonania płatności należności z niej wynikających. Tylko bowiem w takiej sytuacji możliwy jest do spełnienia wyrażony w przepisach obowiązek uiszczenia zapłaty w mechanizmie podzielonej płatności. Zresztą takie rozumienie można wywnioskować z art. 106e ust. 1 pkt 18a ustawy o VAT. Przepis ten jasno mówi, że faktura musi być oznakowana odpowiednią adnotacją, jeśli wynika z niej kwota należności przewyższająca wartość, o której mowa w art. 19 pkt 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców.

Zdaniem Spółki - w opisanym stanie faktycznym - faktura zbiorcza wystawiona do paragonów fiskalnych z NIP, której wartość przekracza 450 zł (100 EURO), nie wpisuje się w dyspozycję 106e ust. 1 pkt 18a. Nie wynika bowiem z takiej faktury żadna kwota należności, do zapłaty której zobowiązany jest nabywca. Rzeczona faktura zbiorcza potwierdza jedynie szereg pojedynczych transakcji udokumentowanych paragonem fiskalnym i już zapłaconych.

Przez paragon fiskalny rozumie się wydrukowany przez kasę dla nabywcy w momencie sprzedaży dokument potwierdzający dokonaną transakcję sprzedaży. Oznacza to, że paragon fiskalny dokumentuje jednorodną, pojedynczą i zakończoną transakcję. Jednocześnie należy podkreślić, że niezbędnym warunkiem wydrukowania paragonu fiskalnego jest dokonanie płatności przez klienta, co jasno wynika z § 6 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. z 2019 r. poz. 816 z późn. zm.). Otóż zgodnie z przepisem podatnicy, prowadząc ewidencję, wystawiają i wydają - bez żądania nabywcy - paragon fiskalny po dokonaniu sprzedaży, nie później niż z chwilą przyjęcia należności, bez względu na formę płatności. Paragon fiskalny dokumentuje więc jednorazową transakcję opłaconą w momencie jej dokonania.

Sprostanie obowiązkowi zapłaty takich faktur w mechanizmie podzielonej płatności sprowadzałoby się do zwrotu już zapłaconych należności przez Spółkę klientowi i ponownej zapłaty przez klienta na rzecz Spółki należności z faktury zbiorczej w mechanizmie podzielonej płatności lub alternatywnie, zapłaty jeszcze raz przez klienta należności wynikającej z faktury w mechanizmie podzielonej płatności, a następnie zwrotu przez Spółkę otrzymanych wcześniej kwot uiszczonych przez klienta na podstawie wystawionych paragonów. Jak więc widać takie rozwiązania w oczywisty sposób naruszają strukturę relacji biznesowych i pewność obrotu pomiędzy podmiotami prowadzącymi działalność gospodarczą. Ponadto - w ocenie Wnioskodawcy - takie działania są bardzo trudne, a nawet niemożliwe do przeprowadzenia zarówno operacyjnie jak i awykonalne systemowo; wprowadzają klienta Spółki w ryzyko podatkowe, a właściwie pozbawiają go korzystania z elementarnej zasady konstrukcyjnej podatku VAT- neutralności podatku w relacjach B2B (brak odliczenia VAT naliczonego z tytułu zakupu paliw dla celów działalności gospodarczej).

W tym miejscu warto podkreślić raz jeszcze, że akceptując twierdzenie, że faktura zbiorcza, której wartość wynosi 15 000 zł brutto, wystawiona do paragonów fiskalnych z NIP - powyżej kwoty 450 zł - powinna zawierać adnotacje „Mechanizm Podzielonej Płatności” oraz powinna być opłacona w tym mechanizmie, można dojść do absurdalnych wniosków i niemożliwych do spełnienia obowiązków. Po pierwsze dlatego, że transakcje udokumentowane paragonami fiskalnymi zostały już opłacone, po drugie dlatego, że zostały już prawidłowo pod względem przepisów prawa cywilnego przeprowadzone i zakończone.

Zdaniem Spółki taka sytuacja zachodzi w przedmiotowej sprawie. Otóż pomimo tego, że wykładnia językowa daje dość oczywiste rezultaty, tj. faktura - o wartości brutto 15 000 zł i więcej - dokumentująca zakup towarów i usług z załącznika nr 15 do ustawy o VAT, powinna być odpowiednio oznakowana i opłacona w mechanizmie podzielonej płatności, to w konfrontacji z innymi przepisami m.in. o paragonach fiskalnych oraz o możliwości wystawienia do nich faktur zbiorczych, wyklucza je w praktyce, a jej stosowanie w określonych przypadkach prowadzi do nielogicznego rozstrzygnięcia.

Ponadto Spółka uważa, że godnym podkreślenia jest orzecznictwo Naczelnego Sądu Administracyjnego w zakresie stosowania wykładni prawa podatkowego.

W uchwale Naczelnego Sądu Administracyjnego z 17 stycznia 2011 r., o sygn. II FPS 2/10 przyjęto, że ze względu na tetyczny i z istoty swojej ingerencyjny charakter prawa podatkowego, przyznać należy pierwszeństwo zasadzie wykładni gramatycznej (językowej), ograniczając dyrektywy odstępstwa od językowego sensu interpretowanego przepisu do przesłanek klasycznych: gdy wykładnia językowa prowadzi do rozstrzygnięcia absurdalnego, gdy godzi w cel instytucji prawnej (podważa ratio legis przepisu), gdy pomija oczywisty błąd legislacyjny oraz gdy prowadzi do sprzeczności z fundamentalnymi wartościami konstytucyjnymi. Z kolei w wyroku z 29 lipca 2010 r., o sygn. II FSK 600/09 (publ. CBOSA), Naczelny Sąd Administracyjny wskazując na zasadę pierwszeństwa wykładni językowej wyraził pogląd, że nie powinna ona prowadzić do wniosku, że interpretatorowi wolno jest całkowicie ignorować wykładnię systemową lub funkcjonalną. Może się bowiem okazać, że sens przepisu, który wydaje się językowo jasny, będzie wątpliwy, gdy go skonfrontujemy z innymi przepisami lub weźmiemy pod uwagę cel regulacji prawnej. Zatem w każdej sytuacji, gdy nasuwa się podejrzenie, że wynik wykładni językowej może okazać się nieadekwatny, interpretator powinien go skonfrontować z wykładnią systemową i funkcjonalną.

Zdaniem Spółki w tym kontekście najbardziej prawidłowe będzie zastosowanie wykładni celowościowej art. 106e ust. 1 pkt 18a ustawy o VAT. Otóż ustawodawca wprowadził przepisy o mechanizmie podzielonej płatności w celu zabezpieczenia wpływów podatkowych z tytułu VAT oraz uszczelnienia systemu podatkowego. Jak wskazano w opisie stanu faktycznego transakcja zakończona paragonem fiskalnym jest automatycznie ewidencjonowana w rejestrach VAT Spółki, a informacja o wystawieniu takiego dokumentu trafia w czasie rzeczywistym do CRK zarządzanym przez służby podatkowe MF za pośrednictwem kas online i może być na bieżąco monitorowana. Nie ma więc możliwości, aby podatek VAT wykazany na paragonie fiskalnym nie został odprowadzony do budżetu. Interes Państwa zostaje zabezpieczony, a tym samym cel wprowadzonych przepisów o mechanizmie podzielonej płatności został osiągnięty.

W związku z powyższym w ocenie Spółki nie istnieje obowiązek znakowania faktury zbiorczej adnotacją „Mechanizm Podzielonej Płatności” wystawionej do paragonów z NIP powyżej 450 zł, nawet jeśli łączna wartość transakcji udokumentowanych tymi paragonami przekracza 15 000 zł i dokumentują one zakup towarów i usług z załącznika nr 15 ustawy o VAT. Jednocześnie zdaniem Spółki brak znakowania faktury będzie dotyczył zarówno klientów uczestniczących w programie A. jak również tych, którzy w takim programie nie uczestniczą.

Mając powyższe na uwadze, Spółka wnosi o potwierdzenie stanowiska przedstawionego w niniejszym wniosku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106 z późn. zm.) - zwanej dalej „ustawą o VAT” - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy o VAT, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Według art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Zasady wystawiania faktur zostały uregulowane w Rozdziale 1 Działu XI ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 106a pkt 1 ustawy, przepisy tego rozdziału stosuje się do sprzedaży, z wyjątkiem przypadków, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 i 5 oraz ust. 1a, w których usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego i faktura dokumentująca te transakcje nie jest wystawiana przez usługobiorcę lub nabywcę towarów w imieniu i na rzecz usługodawcy lub dokonującego dostawy towarów.

Stosownie do art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Art. 106e ust. 1 wymienia enumeratywnie jakie elementy powinny znaleźć się na fakturze.

W myśl art. 106e ust. 1 pkt 18a ustawy, w przypadku faktur, w których kwota należności ogółem stanowi kwotę, o której mowa w art. 19 pkt 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców, obejmujących dokonaną na rzecz podatnika dostawę towarów lub świadczenie usług, o których mowa w załączniku nr 15 do ustawy, faktura powinna zawierać wyrazy „mechanizm podzielonej płatności”.

Wskazać należy, że zgodnie z art. 19 pkt 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2019 r. poz. 1292, z późn. zm), dokonywanie lub przyjmowanie płatności związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą następuje za pośrednictwem rachunku płatniczego przedsiębiorcy, w każdym przypadku gdy jednorazowa wartość transakcji, bez względu na liczbę wynikających z niej płatności, przekracza 15 000 zł lub równowartość tej kwoty, przy czym transakcje w walutach obcych przelicza się na złote według średniego kursu walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień dokonania transakcji.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają pojęcia „faktura zbiorcza” nie mniej jednak przepisy ustawy umożliwiają wystawienie przez podatnika faktur zbiorczych, przy czym terminy wystawiania faktur zostały określone w art. 106i ustawy.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 106i ust. 1 ustawy o VAT, fakturę wystawia się nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru lub wykonano usługę, z zastrzeżeniem ust. 2-9.

Przepis art. 106i ustawy o VAT obejmuje również te faktury, na których uwzględniona została więcej niż jedna transakcja, dokonana w danym miesiącu z kontrahentem, przy czym w przypadku szczególnych czynności, dla których w art. 106i ustawy o VAT przewidziano odrębne terminy wystawiania faktur – wystawiając fakturę zbiorczą należy mieć na uwadze także te regulacje. Ponadto należy także mieć na względzie, że wystawianie faktur zbiorczych jest uprawnieniem sprzedawcy i w związku z tym nie ma on obowiązku wystawienia faktury zbiorczej, nawet na żądanie nabywcy.

Stosownie do art. 108a ust. 1 ustawy, podatnicy, którzy otrzymali fakturę z wykazaną kwotą podatku, przy dokonywaniu płatności kwoty należności wynikającej z tej faktury mogą zastosować mechanizm podzielonej płatności.

Zgodnie z art. 108a ust. 1a ustawy, przy dokonywaniu płatności za nabyte towary lub usługi wymienione w załączniku nr 15 do ustawy, udokumentowane fakturą, w której kwota należności ogółem stanowi kwotę, o której mowa w art. 19 pkt 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców, podatnicy są obowiązani zastosować mechanizm podzielonej płatności.

W myśl art. 108a ust. 1b ustawy, podatnik obowiązany do wystawienia faktury, o której mowa w art. 106e ust. 1 pkt 18a, jest obowiązany do przyjęcia płatności kwoty należności wynikającej z tej faktury z zastosowaniem mechanizmu podzielonej płatności.

Zgodnie z art. 108a ust. 2 ustawy, zastosowanie mechanizmu podzielonej płatności polega na tym, że:

zapłata kwoty odpowiadającej całości albo części kwoty podatku wynikającej z otrzymanej faktury jest dokonywana na rachunek VAT;
zapłata całości albo części kwoty odpowiadającej wartości sprzedaży netto wynikającej z otrzymanej faktury jest dokonywana na rachunek bankowy albo na rachunek w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, dla których jest prowadzony rachunek VAT, albo jest rozliczana w inny sposób.

Jak stanowi art. 108a ust. 3 ustawy, zapłata z zastosowaniem mechanizmu podzielonej płatności dokonywana jest w złotych polskich przy użyciu komunikatu przelewu udostępnionego przez bank lub spółdzielczą kasę oszczędnościowo-kredytową, przeznaczonego do dokonywania płatności w mechanizmie podzielonej płatności, w którym podatnik wskazuje:

kwotę odpowiadającą całości albo części kwoty podatku wynikającej z faktury, która ma zostać zapłacona w mechanizmie podzielonej płatności;
kwotę odpowiadającą całości albo części wartości sprzedaży brutto;
numer faktury, w związku z którą dokonywana jest płatność;
numer, za pomocą którego dostawca towaru lub usługodawca jest zidentyfikowany na potrzeby podatku.

Podkreślenia wymaga, że zgodnie z art. 108a ust. 3a ustawy, w przypadku wystawienia na rzecz podatnika przez jednego dostawcę lub usługodawcę w okresie nie krótszym niż jeden dzień i nie dłuższym niż jeden miesiąc więcej niż jednej faktury zapłata z zastosowaniem mechanizmu podzielonej płatności może dotyczyć więcej niż jednej faktury.

W myśl ust. 3b powyższego artykułu, w przypadku, o którym mowa w ust. 3a, komunikat przelewu, o którym mowa w ust. 3:

obejmuje wszystkie faktury wystawione dla podatnika przez jednego dostawcę lub usługodawcę w okresie nie krótszym niż jeden dzień i nie dłuższym niż jeden miesiąc;
zawiera kwotę odpowiadającą sumie kwot podatku wykazanych w fakturach, o których mowa w pkt 1.

Stosownie do art. 108a ust. 3c ustawy, w przypadku, o którym mowa w ust. 3a, w komunikacie przelewu, o którym mowa w ust. 3, w miejsce informacji, o której mowa w ust. 3 pkt 3, wpisuje się okres, za który dokonywana jest płatność.

Zgodnie z art. 108a ust. 5 ustawy, w przypadku gdy płatność zostanie dokonana w sposób określony w ust. 2 na rzecz podatnika innego niż wskazany na fakturze, o której mowa w ust. 3 pkt 3, podatnik, na rzecz którego dokonano tej płatności, odpowiada solidarnie wraz z dostawcą tych towarów lub usługodawcą za nierozliczony przez dostawcę towarów lub usługodawcę podatek wynikający z tej dostawy towarów lub tego świadczenia usług do wysokości kwoty otrzymanej na rachunek VAT.

Załącznik nr 15 stanowi wykaz towarów i usług, o których mowa w art. 105a ust. 1, art. 106e ust. 1 pkt 18a, art. 108a ust. 1a oraz art. 108e ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą - w zakresie m.in. sprzedaży towarów i usług na stacjach paliw. Każda sprzedaż jest potwierdzana paragonem fiskalnym lub fakturą w zależności od decyzji klienta i jego statusu w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej. W ramach zwiększenia wolumenu sprzedaży towarów i usług, Spółka uruchomiła program A. (dalej: A.), skierowany do małych i średnich przedsiębiorców. Schemat rozliczenia w ramach programu A. przedstawia się następująco:

Klient A. kupując towary i usług na stacji paliw Spółki:
1. dokonuje płatności (karta płatnicza, gotówka) za zakupione towary i usługi na stacji i otrzymuje paragon fiskalny z NIP potwierdzający transakcję, lub
2. dokonuje płatności (karta płatnicza, gotówka) i otrzymuje fakturę fiskalną potwierdzającą transakcję.
W przypadku, jeśli klient otrzymywał paragony fiskalne z NIP o wartości powyżej 450 zł - dokumentujące zakup towarów i usług - może otrzymać fakturę zbiorczą (na żądanie klienta).

Z uwagi na powyższe Wnioskodawca powziął wątpliwość czy będzie zobowiązany do oznaczenia faktury zbiorczej adnotacją „mechanizm podzielonej płatności” zgodnie z art. 106e ust. 1 pkt 18a ustawy o VAT i przyjęcia płatności z niej wynikającej w mechanizmie podzielonej płatności w sytuacji gdy faktura dotyczy wystawionych wcześniej paragonów fiskalnych (niebędących fakturami uproszczonymi) dokumentujących pojedyncze transakcje, które zostały opłacone przez nabywcę w momencie sprzedaży i dokumentują sprzedaż towarów i usług z załącznika nr 15 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 106e ust. 1 pkt 18a ustawy o VAT, który reguluje obowiązkową treść faktury w przypadku faktur, w których kwota należności ogółem stanowi kwotę, o której mowa w art. 19 pkt 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców, obejmujących dokonaną na rzecz podatnika dostawę towarów lub świadczenie usług, o których mowa w załączniku nr 15 do ustawy – faktura zawiera wyrazy „mechanizm podzielonej płatności”.

Powyższe oznacza, że obligatoryjny mechanizm podzielonej płatności obowiązuje podatników podatku od towarów i usług przy regulowaniu należności z faktury opiewającej na kwotę przekraczającą 15 000 zł (lub jej równowartości) dokumentującej transakcję, której przedmiotem są towary lub usługi wskazane w załączniku nr 15 do ustawy o VAT (niezależnie od wartości towarów i usług wymienionych w załączniku nr 15 do ustawy wykazanych na przedmiotowej fakturze).

W analizowanym przypadku przepis art. 106e ust. 1 pkt 18a ustawy o VAT nie znajdzie zastosowania, gdyż faktura zbiorcza zostanie wystawiona do paragonów fiskalnych, które dokumentują pojedyncze transakcje i które zostały już opłacone w dniu sprzedaży.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty opis sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek element

u przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin