Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-3.4011.660.2020.3.ID
z 19 listopada 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 sierpnia 2020 r. (data wpływu 21 sierpnia 2020 r.) uzupełnionym pismem z dnia 4 listopada 2020 r. (data wpływu 9 listopada 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 sierpnia 2020 r. do tutejszego Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

Z uwagi na braki formalne wniosku, Organ podatkowy pismem z dnia 3 listopada 2020 r., nr 0113-KDIPT2-3.4011.660.2020.1.ID (doręczonym dnia 3 listopada 2020 r.) wezwał Wnioskodawcę na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) do jego uzupełnienia, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia. W odpowiedzi na ww. wezwanie w dniu 9 listopada 2020 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku (data nadania 6 listopada 2020 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

W 2019 r. radni Rady Miejskiej (…), pełniąc swoje funkcje publiczne jako przedstawiciele władzy lokalnej, uczestniczyli w imprezach kulturalnych, konferencjach, szkoleniach, poza miejscowością, w której znajduje się siedziba Rady Miejskiej (…). Ponadto, radni realizując obowiązki i zadania wynikające z pełnionej funkcji publicznej, reprezentowali Radę Miejską (…) w służbowych wyjazdach zagranicznych (§ 1 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 31 lipca 2000 r. w sprawie sposobu ustalania należności z tytułu zwrotu kosztów podróży służbowych radnych gminy (Dz. U z 2000 r. Nr 66, poz. 800, z późn. zm.).

Koszty udziału radnych w wyjazdach krajowych i zagranicznych (szkolenia, konferencje, imprezy kulturalne) opłacono z budżetu Gminy …. na podstawie faktur, natomiast zwroty kosztów odbycia podróży służbowych radnych na podstawie przedłożonych do rozliczenia delegacji służbowych.

Termin i miejsce wykonywania zadania oraz miejscowość rozpoczęcia i zakończenia podróży służbowej radnego określa przewodniczący Rady Miejskiej (…) w poleceniu wyjazdu służbowego. Natomiast czynności te w stosunku do przewodniczącego wykonuje wiceprzewodniczący Rady Miejskiej (…) (§ 2 pkt 1, 2 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 31 lipca 2000 r. w sprawie sposobu ustalania należności z tytułu zwrotu kosztów podróży służbowych radnych gminy (Dz. U. z 2000 r., nr 66, poz. 800 z późn. zm.).

Po rozliczeniu delegacji służbowej radnego wypłacono zwrot kosztów podróży służbowej, tj. dietę, zwrot kosztów przejazdów z miejscowości określonej przez przewodniczącego rady w poleceniu wyjazdu służbowego do miejsca stanowiącego cel podróży i z powrotem, dojazdów środkami komunikacji miejskiej i innych udokumentowanych wydatków zgodnie z przepisami prawa zawartymi w:

• art. 25 ust. 4, 6, 8 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2020 r., poz. 713, z późn. zm.);
  

• § 3, § 4 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 31 lipca 2000 r. w sprawie sposobu ustalania należności z tytułu zwrotu kosztów podróży służbowych radnych gminy (Dz. U. z 2000 r., Nr 66, poz. 800, z późn. zm.);
  

• § 2 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 25 marca 2002 r. w sprawie warunków ustalania oraz sposobu dokonywania zwrotu kosztów używania do celów służbowych samochodów osobowych, motocykli i motorowerów niebędących własnością pracodawcy (Dz. U. Nr 27, poz. 271, z późn. zm.);
  

• Uchwale Nr (…) Rady Miejskiej (…) z dnia 21 grudnia 2015 r. w sprawie zasad przyznawania diet radnym za udział w posiedzeniach Rady Miejskiej, komisji, a także zwrotu kosztów podróży służbowych;
  

• Uchwale Nr (…) Rady Miejskiej (…) z dnia 30 stycznia 2019 r. zmieniającej uchwałę Nr (…) Rady Miejskiej (…) z dnia 21 grudnia 2015 r. w sprawie zasad przyznawania diet radnym za udział w posiedzeniach Rady Miejskiej, komisji, a także zwrotu kosztów podróży służbowej).
  
  
  

Urząd Miejski (…), jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych w informacji rocznej o wypłaconych podatnikowi kwotach z tytułu pełnienia obowiązków społecznych i obywatelskich, tj. w deklaracji PIT-R za 2019 r., wykazał przychody otrzymane przez radnych, które korzystają ze zwolnienia przedmiotowego, w tym diety za pełnienie obowiązków społecznych i obywatelskich oraz należności z tytułu wypłaconych delegacji służbowych krajowych i zagranicznych stanowiące zwrot kosztów podróży służbowych. Przychody radnych wykazane w deklaracji PIT-R za 2019 r. nie przekraczały limitowanej miesięcznie kwoty 3 000 zł wolnej od podatku dochodowego od osób fizycznych, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym nie wystąpiły nadwyżki przychodów podlegające opodatkowaniu. Otrzymane przez radnych świadczenia za czas podróży służbowej nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodu. Nadmienia się, że w interesie Gminy ….. należało zapewnić odpowiednie warunki pracy radnym w wykonywaniu obowiązków społecznych i obywatelskich, w tym finansowanie ze środków budżetu Gminy …., szkoleń, konferencji, imprez kulturalnych, które z tego tytułu nie generowały po stronie tych osób przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Urząd Miejski w…. jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych, powinien wykazać zwrot kosztów podróży służbowej krajowej i zagranicznej radnego gminy w rocznej informacji o wypłaconych podatnikowi kwotach z tytułu pełnienia obowiązków społecznych i obywatelskich, tj. w deklaracji PIT-R, oprócz wypłaconych zryczałtowanych diet za pełnienie obowiązków radnego gminy?

Zdaniem Wnioskodawcy, dla zabezpieczenia skutecznego realizowania obowiązków przez radnych ustawodawca zagwarantował im prawo do diet oraz zwrotu kosztów podróży służbowych (art. 25 ust. 4 ustawy o samorządzie gminnym), a także przyznał radnym status funkcjonariuszy publicznych (art. 25 ust. 1 cyt. ustawy).

Sposób ustalania należności z tytułu zwrotu kosztów podróży służbowych (krajowych i zagranicznych) radnych gminy określa § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 31 lipca 2000 r. w sprawie sposobu ustalania należności z tytułu zwrotu kosztów podróży służbowych radnych gminy (Dz. U z 2000 r., Nr 66, poz. 800, z późn. zm.) oraz wg § 4 pkt 3 Uchwały Nr … Rady Miejskiej w …. z dnia 21 grudnia 2015 r. w sprawie zasad przyznawania diet radnym za udział w posiedzeniach Rady Miejskiej, komisji, a także zwrotu kosztów podróży służbowych. W uchwale tej określono zwrot kosztów delegacji w przypadku podróży służbowej samochodem własnym na podstawie § 2 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 25 marca 2002 r. w sprawie warunków ustalania oraz sposobu dokonywania zwrotu kosztów używania do celów służbowych samochodów osobowych, motocykli i motorowerów niebędących własnością pracodawcy (Dz. U. Nr 27, poz. 271, z późn. zm.).

Zdaniem Urzędu Miejskiego w …., jako płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych, zwrot kosztów podróży służbowych krajowych i zagranicznych radnych, podlegają zwolnieniu przedmiotowemu na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i wykazane zostały w rocznej deklaracji PIT-R za 2019 r. w części D, kolumna „c”.

Zgodnie z ww. artykułem, podlegają zwolnieniu diety i inne należności za czas: podróży osoby niebędącej pracownikiem – do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub w przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju, z zastrzeżeniem art. 13 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W 2019 r. przychody radnych Rady Miejskiej w …. wykazane w deklaracji PIT-R, nie przekraczały limitowanej miesięcznie kwoty 3000 zł – wolnej od podatku dochodowego od osób fizycznych, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W przeciwnym razie, tj. gdyby otrzymane należności przekraczały miesięczną kwotę wolną od podatku, wtedy PIT-R byłby załącznikiem do PIT-11, a od nadwyżki zostałaby pobrana zaliczka na podatek dochodowy od osób fizycznych, po uwzględnieniu kosztów uzyskania przychodu i przekazana we właściwym terminie do urzędu skarbowego (art. 13 pkt 5; art. 22 ust. 9; art. 41 ust. 1; art. 42 ust. 1, 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Stosownie do art. 11a ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2020 r., poz. 713, z późn. zm.), organami gminy są:

1. rada gminy,
2. wójt (burmistrz, prezydent miasta).

Według art. 17 ww. ustawy, radę gminy tworzą radni. Przy czym radni, jak wskazuje przepis art. 24 ust. 1 ww. ustawy, są obowiązani brać udział w pracach rady gminy i jej komisji oraz innych instytucji samorządowych, do których zostali wybrani lub desygnowani.

Dla zabezpieczenia skutecznego realizowania obowiązków przez radnych ustawodawca objął ochroną ich pracę (art. 24c i 25 ust. 2 ww. ustawy) oraz zagwarantował im prawo do diet oraz zwrotu kosztów podróży służbowych (art. 25 ust. 4 ww. ustawy), a także przyznał radnym status funkcjonariuszy publicznych (art. 25 ust. 1 ww. ustawy).

W myśl art. 37b ust. 1 ww. ustawy, rada gminy może ustanowić zasady, na jakich przewodniczącemu organu wykonawczego jednostki pomocniczej będzie przysługiwała dieta oraz zwrot kosztów podróży służbowej.

Zgodnie z ust. 2, rada gminy może ustanowić zasady, na jakich członkom organu wykonawczego jednostki pomocniczej oraz członkom rady dzielnicy (osiedla), rady sołeckiej, będzie przysługiwała dieta lub zwrot kosztów podróży służbowej.

Przechodząc na grunt przepisów odnoszących się do podatku dochodowego od osób fizycznych, w pierwszej kolejności należy wskazać, że zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy

z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają zatem wszelkie dochody osiągane przez podatnika, z wyjątkiem tych dochodów, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę jako zwolnione z podatku, bądź od których zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Na podstawie art. 13 pkt 5 ww. ustawy, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy, uważa się przychody otrzymywane przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych lub obywatelskich, bez względu na sposób powoływania tych osób, nie wyłączając odszkodowania za utracony zarobek, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7.

Do osób wykonujących czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych i obywatelskich zaliczyć można m.in. parlamentarzystów, radnych (gminy, powiatu, sejmiku województwa), ławników, arbitrów sądów polubownych, czy też mediatorów. Pojęcie to rozumieć bowiem należy, zgodnie z orzecznictwem Naczelnego Sądu Administracyjnego, bardzo szeroko, jako przede wszystkim obowiązki związane z uczestnictwem obywateli w sprawowaniu władzy publicznej, zarówno wykonawczej i sądowniczej, jak i ustawodawczej.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji wykonywania obowiązków społecznych lub obywatelskich. Jednakże zgodnie z wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 25 listopada 1997 r. (sygn. akt U 6/97), „o pełnieniu obowiązku obywatelskiego możemy mówić wtedy, gdy dana osoba uczestniczy w zawiadywaniu sprawami państwowymi jako obywatel, zgodnie z zasadami demokratyzmu instytucji publicznych.

Z pełnieniem obowiązków społecznych natomiast, mamy do czynienia wówczas, gdy dana osoba uczestniczy w pracy instytucji (w szczególności instytucji samorządu terytorialnego) jako reprezentant pewnej społeczności, biorąc udział w rozwiązywaniu problemów tej społeczności w jej interesie.”

Z tych względów, za wykonywanie obowiązków społecznych lub obywatelskich należy rozumieć przede wszystkim wykonywanie obowiązków związanych z uczestniczeniem obywateli w sprawowaniu władzy publicznej, zarówno wykonawczej, sądowniczej, jak i ustawodawczej. Będą to również obowiązki związane z wykonywaniem określonych funkcji w ramach organizacji o charakterze społecznym (organizacje pozarządowe).

W świetle powyższego, mimo że ustawa nie definiuje pojęcia obowiązków społecznych lub obywatelskich, to niewątpliwie sprawowanie funkcji radnego, który jako reprezentant lokalnej społeczności ma działać na jej rzecz, mieści się w tym terminie.

Do przychodów radnego należy zatem zaliczyć wymienione w ustawie o samorządzie gminnym diety oraz zwrot kosztów podróży służbowych. Przy czym, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku są diety oraz kwoty stanowiące zwrot kosztów, otrzymywane przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych i obywatelskich – do wysokości nieprzekraczającej miesięcznie kwoty 3 000 zł.

Z kolei diety i inne należności za czas podróży radnego korzystają ze zwolnienia od podatku, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy – do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub w przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju, z zastrzeżeniem ust. 13.

Należy zatem zauważyć, że „diety i inne należności” wymienione w art. 21 ust. 1 pkt 16 i „diety oraz kwoty stanowiące zwrot kosztów”, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – stanowią różne rodzaje świadczeń.

„Przekonanie takie wypływa z założenia o racjonalności ustawodawcy, który nie bez powodu wprowadził „dwa rodzaje” diet. Pierwszy zawarty jest w art. 21 ust. 1 pkt 16 i dotyczy kosztów ponoszonych w związku z podróżą służbową lub szeroko pojętą podróżą osoby niebędącej pracownikiem, zatem drugi rodzaj diety (wskazany w pkt 17) bez wątpienia stanowić więc musi rodzaj wynagrodzenia za pełnienie szczególnych funkcji społecznych czy obywatelskich” (wyrok WSA z dnia 21 czerwca 2011 r. sygn. akt I SA/Bd 212/11).

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, że zwrot kosztów podróży służbowych krajowych i zagranicznych wypłacony radnym, nie powinien być łączony dla potrzeb zastosowania limitu zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem, wydatki pokrywane ze środków Gminy stanowiące diety i inne należności za czas podróży krajowej i zagranicznej radnych zwolnione są z podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ww. ustawy do wysokości określonej

w rozporządzeniach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju. Natomiast wartość ww. świadczeń będąca nadwyżką ponad przysługujące zwolnienie stanowi przychód radnego, o którym mowa w ww. art. 13 pkt 5 ustawy, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Zgodnie z art. 42 ust. 1 ww. ustawy, płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) – na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby.

W myśl art. 42 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani przesłać podatnikom, o których mowa w art. 3 ust. 1, oraz urzędom skarbowym przy pomocy których naczelnicy urzędów skarbowych właściwi według miejsca zamieszkania podatnika wykonują swoje zadania – imienne informacje o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 41 ust. 1, sporządzone według ustalonego wzoru.

Na mocy delegacji ustawowej zawartej w art. 45b pkt 1 i 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zostało wydane rozporządzenie Ministra Rozwoju i Finansów z dnia
9 grudnia 2019 r. w sprawie określenia niektórych wzorów oświadczeń, deklaracji i informacji podatkowych obowiązujących w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 2397).

Zgodnie z treścią § 1 pkt 3 lit. c) ww. rozporządzenia został określony wzór informacji o wypłaconych podatnikowi kwotach z tytułu pełnienia obowiązków społecznych i obywatelskich (PIT-R), będący załącznikiem nr 9 do rozporządzenia, który stosuje się do przychodów, dochodów (strat) uzyskanych (poniesionych) od dnia 1 stycznia 2019 r.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że w 2019 r. radni Rady Miejskiej, pełniąc swoje funkcje publiczne jako przedstawiciele władzy lokalnej, uczestniczyli w imprezach kulturalnych, konferencjach, szkoleniach poza miejscowością, w której znajduje się siedziba Rady Miejskiej. Ponadto, radni realizując obowiązki i zadania wynikające z pełnionej funkcji publicznej, reprezentowali Radę Miejską w służbowych wyjazdach zagranicznych (§ 1 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 31 lipca 2000 r. w sprawie sposobu ustalania należności z tytułu zwrotu kosztów podróży służbowych radnych gminy. Koszty udziału radnych w wyjazdach krajowych i zagranicznych (szkolenia, konferencje, imprezy kulturalne) opłacono z budżetu Gminy …. na podstawie faktur, natomiast zwroty kosztów odbycia podróży służbowych radnych na podstawie przedłożonych do rozliczenia delegacji służbowych. Otrzymane przez radnych świadczenia za czas podróży służbowej nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodu. Nadmienia się, że w interesie Gminy należało zapewnić odpowiednie warunki pracy radnym w wykonywaniu obowiązków społecznych i obywatelskich, w tym finansowanie ze środków budżetu Gminy, szkoleń, konferencji, imprez kulturalnych, które z tego tytułu nie generowały po stronie tych osób przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na względzie przedstawiony opis stanu faktycznego oraz powołane regulacje prawne stwierdzić należy, że zwrot kosztów podróży służbowej krajowej i zagranicznej radnego
gminy (w granicach obowiązujących limitów) oraz wypłacone radnemu gminy zryczałtowane diety za pełnienie obowiązków radnego, które jak wskazał Wnioskodawca nie przekroczyły
w 2019 r. miesięcznie 3 000 zł, Wnioskodawca powinien wykazać w rocznej informacji o wypłaconych podatnikowi kwotach z tytułu pełnienia obowiązków społecznych
i obywatelskich, tj. deklaracji PIT-R.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa). Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem Organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.