Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-2.4012.608.2020.2.AJB
z 23 listopada 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 31 sierpnia 2020 r. (data wpływu 3 września 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 2 listopada 2020 r. (data wpływu 9 listopada 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• prawa do pełnego odliczenia podatku VAT w ramach zadania pierwszego,
  

• prawa do częściowego odliczenia podatku VAT w ramach zadania drugiego,
  

z tytułu poniesionych wydatków w projekcie pn. „...” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 września 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• prawa do pełnego odliczenia podatku VAT w ramach zadania pierwszego,
  

• prawa do częściowego odliczenia podatku VAT w ramach zadania drugiego,
  

• prawa do pełnego odliczenia podatku VAT w ramach zadania trzeciego,
  

z tytułu poniesionych wydatków w projekcie pn. „...”.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 2 listopada 2020 r. o doprecyzowanie opisu sprawy oraz wskazanie adresu elektronicznego do doręczeń.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Gmina jako jednostka samorządu terytorialnego działa zgodnie z ustawą o samorządzie gminnym, wypełnia zawarte w tej ustawie zadania publiczne i jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług od 24 lipca 2000 r.

Gmina ... realizuje zadanie inwestycyjne pn. „...”. Celem operacji jest poprawa infrastruktury wodno-ściekowej na terenie Gminy ..., poprzez rozbudowę sieci kanalizacyjnej bez przyłączy (o dł. całkowitej 5750,90 mb) i rozbudowę sieci wodociągowej bez przyłączy (o dł. całkowitej 1250,40 mb) w miejscowości .... Realizacja operacji spowoduje poprawę warunków życia mieszkańców Gminy ... i poprawę jakości środowiska naturalnego.

Koszt całkowity inwestycji związany z budową i pełnieniem nadzoru inwestorskiego wyniesie … brutto. Przewiduje się dodatkowo również koszty związane z nadzorem autorskim. W zakresie realizacji przedmiotowej inwestycji podatek VAT nie będzie kosztem kwalifikowalnym. Gmina realizuje inwestycję w całości ze środków własnych.

Inwestycja będzie prowadzona po terenach działek prywatnych, drogach i terenach gminnych, terenach Skarbu Państwa, w poprzek i wzdłuż dróg gminnych, w poprzek i wzdłuż rowów. Działki przez które przebiega projektowany wodociąg i kanalizacja nie są wpisane do rejestru zabytków i nie podlegają ochronie. Projektowana długość kanalizacji sanitarnej i wodociągowej:

• razem kanały grawitacyjne 5067,6 m,
  

• razem kanały tłoczne 683,3 m,
  

• razem długość wodociągu rozdzielczego 1250,4 m.
  
  

Ścieki z przedmiotowego terenu będą odprowadzane systemem grawitacyjnym do projektowanej pompowni/tłoczni ścieków na działce …, a następnie rurociągiem tłocznym do studzienki kanalizacyjnej na kanale sanitarnym. Planowana kanalizacja sanitarna będzie włączona do istniejącej sieci kanalizacyjnej w miejscowości …, odprowadzającej ścieki do Oczyszczalni ścieków w ….

Nie planuje się podłączeń do budynków, natomiast zostaną wykonane przykanaliki zakończone studzienkami. Inwestycja będzie prowadzona na terenach: ... …, ... …, ... …, ... …, .... Na rozpatrywanym terenie przewiduje się wg. projektu budowlanego podłączenie do sieci kanalizacyjnej 28 budynków mieszkalnych, budynków Parafii Rzymskokatolickiej w … (plebania i kościół), oraz budynek użyteczności publicznej – Wiejskie Centrum Kultury w ....

W ramach umowy będą realizowane 3 zadania:

1. 1 zadanie obejmuje: rozbudowę sieci kanalizacyjnej bez przyłączy (o dł. całkowitej 5731,90 mb) w miejscowości ...,
2. 2 zadanie obejmuje: rozbudowę sieci kanalizacyjnej bez przyłączy (odcinek S19a – S19a.1 o dł. całkowitej 19 mb)
3. 3 zadanie obejmuje rozbudowę sieci wodociągowej bez przyłączy (o dł. całkowitej 1250,40 mb) w miejscowości ....
   
   

Dotychczas istniejące obiekty zaopatrywane są w wodę z prywatnych studni kopanych i wierconych, część obiektów jest podłączona do gminnej sieci wodociągowej. Istniejące domy posiadają zbiorniki, z których ścieki są okresowo wywożone lub opróżniane na teren. Wywóz indywidualny na gminną oczyszczalnię ścieków. Część budynków posiada przydomowe oczyszczalnie ścieków. Realizowane poszczególne zadania rozbudowy kanalizacji sanitarnej przyczynią się do przyjmowania ścieków z terenu ..., a rozbudowa sieci wodociągowej rozdzielczej ma na celu zaopatrzenie w wodę ww. przysiółków, zabezpieczenie terenu pod względem p. poż., podłączenie istniejących i projektowanych obiektów oraz umożliwienie płukania projektowanej pompowni.

Termin rozpoczęcia realizacji przedmiotu umowy ustalono na maj 2020 r., a zakończenie planowane jest do końca listopada 2020 r. Ponoszone w tym zakresie wydatki będą udokumentowane wystawionymi na Gminę ... jako nabywcę, Urząd Gminy jako odbiorcę przez wykonawców/dostawców fakturami VAT. Inwestorem przedsięwzięcia i użytkownikiem będzie Gmina i po zakończeniu inwestycji powstała infrastruktura będzie utrzymywana przez Gminę w sposób ciągły.

Po wykonaniu przez użytkowników przyłączy zostaną zawarte z nimi umowy cywilnoprawne, na podstawie których Gmina będzie osiągać dochody i odprowadzać VAT należny.

Pierwsze zadanie w ramach projektu przewiduje obciążanie przez Gminę opłatami za odbiór ścieków tylko odbiorców zewnętrznych (mieszkańcy, budynki Parafii w ...), natomiast w ramach trzeciego zadania użytkownicy będą obciążani opłatami za pobór wody przez Spółkę Wodociągową, gdyż po zakończeniu inwestycji Gmina zamierza nowopowstałą sieć wodociągową wydzierżawić odpłatnie tej spółce.

W ramach drugiego zadania do nowopowstałej sieci kanalizacyjnej zostanie podłączony budynek użyteczności publicznej – WCK ... i Gmina będzie refakturować koszty za odbiór ścieków na Centrum Kultury w ... i Gminną Bibliotekę Publiczną w ....

Budynek Wiejskiego Centrum Kultury w ... jest wykorzystywany w części przez samorządową instytucje kultury, tj. Centrum Kultury w ... i Gminną Bibliotekę Publiczną w ..., a w części przez jednostkę budżetową – Urząd Gminy, ze względu na zapewnienie utrzymania gotowości bojowej Ochotniczej Straży Pożarnej (Stowarzyszenie).

Centrum Kultury w ... jest zarejestrowane jako podatnik VAT (nie podlega centralizacji VAT). Gminna Biblioteka Publiczna w ... nie jest zarejestrowana jako podatnik VAT (nie podlega centralizacji VAT).

Gmina ... w budynku WCK ... o całkowitej powierzchni 867,18 m² ma podpisaną:

1. umowę najmu z Centrum Kultury w ... 681,13 m²,
2. umowę użyczenia z Gminną Biblioteką Publiczną w ... 30,96 m²,
3. Zarządzenie Wójta Gminy ... w sprawie nieodpłatnego wykorzystania części budynku przez Ochotniczą Straż Pożarną w ... 155,09 m².
   
   

Zawarte Zarządzenie Wójta Gminy ... zobowiązuje OSP ... do:

• używania części budynku zgodnie z jego przeznaczeniem,
  

• nieoddawania użytkowanej części budynku do używania osobie trzeciej w celu wykraczającym poza przeznaczenie,
  

• utrzymanie czystości, porządku i bieżących napraw w użytkowanych pomieszczeniach oraz wokół budynku,
  

• zabezpieczenia użytkowanego budynku oraz urządzeń zgodnie z obowiązującymi przepisami elektrycznymi, energetycznymi, przeciwpożarowymi, BHP i ochrony środowiska.
  
  

W budynku WCK ... wykonywane są zatem czynności opodatkowane podatkiem VAT oraz niepodlegające opodatkowaniu.

Centrum Kultury w ... oraz Gminna Biblioteka Publiczna w ... płacą za zużyte media na podstawie dokonywanych przez Gminę ... refaktur.

Umowa o dostawę mediów (energia, gaz, woda) do ww. obiektu z podmiotami dokonującymi ich dostawy została zawarta przez Gminę ... (wynajmujący/użyczający).

Gmina z tytułu umowy najmu wystawia faktury VAT za czynsz oraz refakturuje media na Centrum Kultury ... i odprowadza podatek należny. Gmina z tytułu umowy użyczenie refakturuje media na Gminną Bibliotekę Publiczną w ... i odprowadza podatek należny.

OSP ... na podstawie zawartego Zarządzenia o nieodpłatne wykorzystanie budynku na potrzeby prowadzenia działalności statutowej nie jest obciążana żadnymi kosztami.

Gmina w związku z realizowaną inwestycją dot. pierwszego i trzeciego zadania ma możliwość przypisania dokonywanych zakupów w całości do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106 z późn. zm).

Gmina w związku z realizowaną inwestycją dot. drugiego zadania nie ma możliwości przypisania dokonywanych zakupów do poszczególnych rodzajów działalności.

Towary i usługi nabywane w związku z realizacją pierwszego zadania będą wykorzystywane przez Gminę wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Budynek Wiejskiego Centrum Kultury w ... objęty realizacją drugiego zadania jest przez Gminę wykorzystywany w zakresie działalności gospodarczej opodatkowanej oraz do działalności z zakresu zadań publicznoprawnych (wynikających z ustawy o samorządzie gminnym).

W ramach trzeciego zadania Gmina zamierza nowopowstałą sieć wodociągową wydzierżawić odpłatnie spółce … Sp. z o.o. Umowa dzierżawy zostanie zawarta początkowo na okres jednego roku z możliwością dalszego przedłużenia, a w przyszłości wniesienia aportem do ww. spółki.

Wysokość nakładów (wydatków) poniesionych w związku z realizacją tego zadania będzie wynosić … zł brutto.

Czynsz dzierżawny będzie kształtował się na poziomie 1% wartości przedmiotowej inwestycji w skali roku. Co do wysokości czynszu Gmina ma na uwadze fakt, iż zadania związane z wodociągami i zaopatrzeniem w wodę należą do zadań własnych Gminy, a przy podejmowaniu decyzji o realizacji tego rodzaju inwestycji kwestia opłacalności (zwrotu z inwestycji) nie ma decydującego znaczenia. W przeciwieństwie do terenów cechujących się gęstym wskaźnikiem zaludnienia na terenach gmin miejsko-wiejskich (a takim jest teren Gminy ...) ilość osób korzystających komercyjnie z usług wodociągowych jest znacznie mniejsza, co oznacza, iż ekonomiczna opłacalność realizacji tego rodzaju inwestycji częstokroć nie występuje. Jednakże Gmina zobowiązana jest do zapewnienia zaopatrzenia w wodę, w szczególności w ramach aglomeracji, gdyż zobowiązują do tego przepisy krajowe jak i unijne.

W wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 18 grudnia 2018 r., I SA/Op 353/18 wskazano, iż „Kalkulacja czynszu nie może opierać się wyłącznie na wysokości wydatków poniesionych na inwestycję, lecz musi uwzględniać realia gospodarcze panujące na danym obszarze”. Także Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi z dnia 13 czerwca 2018 r., sygn. akt I SA/Łd 318/18 wskazał, iż „Z perspektywy wysokości czynszu nie można postrzegać prawa do zrealizowania zasady neutralności podatku VAT. Innymi słowy, nie ma żadnego pułapu czy wzorca wysokości świadczenia w ramach legalnie zawartego kontraktu (umowy), który pozwoliłby na postawienie granicy akceptującej bądź tamujące skorzystania z zasady odliczalności”. Zarazem zawarcie umowy dzierżawy daje Gminie możliwość uzyskiwania przychodów, które Gmina może przeznaczyć na realizację innych zadań własnych, w tym z zakresu użyteczności publicznej. Warto wskazać, że Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wielokrotnie potwierdzał prawo do odliczenia podatku VAT, nawet w przypadku poziomu czynszu znacznie niższego niż planowany czynsz dzierżawy, np. w interpretacji z dnia 24 września 2019 r. sygn. 0115-KDIT1-2.4012.486.2019.2.AE – Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej potwierdził prawo do odliczenia przez Gminę podatku VAT przy dzierżawie opiewającej na 1% wartości przedmiotowej inwestycji.

Towary i usługi nabywane przez Gminę w związku z realizacją trzeciego zadania będą wykorzystywane wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, iż:

1. Wysokość czynszu dzierżawnego będzie stanowiła w skali roku 1% wartości nakładów poniesionych w związku z realizacją zadania trzeciego – tj. 231 147,14 zł.
2. Planowane jest zawarcie umowy dzierżawnej na okres 1 roku. Zgodnie z obowiązującymi zasadami w … dotyczącymi zawieranych umów planowane jest wydłużenie umowy o 3 lata. Wydłużenie umowy będzie następowało sukcesywnie do momentu wniesienia aportem.
3. Wysokość czynszu dzierżawnego umożliwi zwrot poniesionych nakładów inwestycyjnych w części dotyczącej zadania trzeciego w ciągu 100 lat.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gmina w związku z realizacją projektu pod nazwą „...” ma prawo do pełnego odliczenia podatku VAT wynikającego z faktur dokumentujących wydatki poniesione w ramach realizowanego pierwszego i trzeciego zadania w trybie art. 86 ust. l ustawy o VAT oraz częściowego odliczenia podatku VAT w ramach realizowanego drugiego zadania w trybie art. 86 ust. 22 ustawy o VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do realizacji ww. projektu Gmina w ramach pierwszego i trzeciego zadania ma możliwość odliczenia w całości podatku VAT naliczonego z faktur dotyczących powyższej inwestycji tj. od poniesionych kosztów związanych z rozbudową kanalizacji i sieci wodociągowej, nadzorem inwestorskim oraz nadzorem autorskim.

Gmina jako zarejestrowany i czynny podatnik VAT po zakończeniu inwestycji będzie operatorem powstałej infrastruktury sieci kanalizacyjnej oraz wydzierżawi odpłatnie Spółce Wodociągowej nowopowstałą sieć wodociągową. Z tego tytułu będzie pobierała opłaty od użytkowników z którymi zostaną podpisane umowy cywilno prawne na odprowadzanie i oczyszczanie ścieków oraz opłatę z tytułu czynszu dzierżawnego, w wyniku których Gmina będzie osiągać dochody i odprowadzać podatek należny.

Realizowane pierwsze i trzecie zadanie projektu nie przewiduje przyłączeń do nowo wybudowanej sieci kanalizacji sanitarnej i wodociągowej budynków jednostek organizacyjnych Gminy, będą to tylko odbiorcy zewnętrzni (mieszkańcy, Parafia).

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, możliwość obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego istnieje w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

W świetle wyżej wymienionego artykułu Gmina ma obowiązek przypisania konkretnych wydatków do określonego rodzaju sprzedaży, a więc odrębnego określenia z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. alokacji podatku do czynności podlegających opodatkowaniu i czynności niepodlegających opodatkowaniu.

Jak wykazano w opisie w ramach pierwszego i trzeciego zadania ww. projektu inwestycyjnego Gmina poniesie wydatki związane z nowopowstałymi obiektami, od których zamierza odliczyć w całości podatek VAT. Ponieważ Gmina w tym przypadku poniesie wydatki mające związek tylko z czynnościami opodatkowanymi, jakimi jest dzierżawa sieci wodociągowej i sprzedaż ścieków na potrzeby mieszkańców, na podstawie zawartych z nimi umowami cywilnoprawnymi, a więc będzie w stanie bezpośrednio przypisać je do działalności gospodarczej, w związku z powyższym przysługuje jej prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z otrzymanych faktur zakupu.

Reasumując Gmina ma prawo do pełnego odliczenia podatku VAT w ramach pierwszego i trzeciego zadania wynikającego z faktur dokumentujących wydatki poniesione w związku z realizacją projektu pod nazwą: „...” w trybie art. 86 ust. l ustawy o VAT.

Ponieważ drugie zadanie projektu przewiduje przyłączenie do nowo wybudowanej sieci kanalizacji sanitarnej budynku użyteczności publicznej Gminy – Wiejskiego Centrum Kultury w ..., to Gmina będzie miała do czynienia z czynnością opodatkowaną oraz niepodlegającą opodatkowaniu, której nie jest w stanie w całości przypisać do działalności gospodarczej. W związku z powyższym, zgodnie z art. 86 ust. 22 ustawy VAT, Minister właściwy do spraw Finansów publicznych może w drodze rozporządzenia, określić w przypadku niektórych podatników sposób określenia proporcji uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć oraz wskazać dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem tego sposobu określenia proporcji, uwzględniając specyfikę prowadzenia działalności przez niektórych podatników i uwarunkowania obrotu gospodarczego.

Na podstawie delegacji zawartej w przepisie art. 86 ust. 22 ustawy, zostało wydane rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (Dz. U. z 2015 r., poz. 2193), zwane dalej rozporządzeniem w sprawie proporcji.

Rozporządzenie to określa w przypadku niektórych podatników sposób określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć, zwany dalej „sposobem określenia proporcji” oraz wskazuje dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem sposobu określenia proporcji (§ 1 pkt 1 i 2 rozporządzenia). W rozporządzeniu tym zostali wskazani podatnicy, do których przepisy w nim zawarte się odnoszą m.in. są to jednostki samorządu terytorialnego.

Reasumując, Gmina w związku z realizacją projektu pod nazwą „...” ma prawo do częściowego odliczenia podatku VAT w ramach realizowanego drugiego zadania w trybie art. 86 ust. 22 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie kwestii prawa do odliczenia w ramach zadania pierwszego oraz zadania drugiego z tytułu poniesionych wydatków w projekcie pn. „...”.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W świetle art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy. kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego.

Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza tym samym możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu VAT. Jednocześnie z zasady tej wynika, że odliczenie podatku naliczonego może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku od tych towarów i usług, w jakiej towary te (usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności nieopodatkowanych podatkiem VAT.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowoprawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Ponadto, podkreślić należy, że ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z uwagi na brzmienie cytowanych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług należy zauważyć, że obowiązkiem Gminy jest przypisanie konkretnych wydatków do określonego rodzaju sprzedaży, z którymi wydatki te są związane. Wnioskodawca ma zatem obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. alokacji podatku.

Wyrażoną w cytowanym powyżej art. 86 ust. 1 ustawy generalną zasadę uprawniającą do odliczenia podatku naliczonego, uzupełniają regulacje zawarte w art. 86 ust. 2a i następne oraz art. 90 ustawy.

Stosownie do art. 86 ust. 2a ustawy, w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

W myśl do treści art. 86 ust. 2b ustawy, sposób określenia proporcji najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, jeżeli:

1. zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane oraz
2. obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.
   
   

Zgodnie z art. 86 ust. 2c ustawy, przy wyborze sposobu określenia proporcji można wykorzystać w szczególności następujące dane:

1. średnioroczną liczbę osób wykonujących wyłącznie prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie osób wykonujących prace w ramach działalności gospodarczej i poza tą działalnością;
2. średnioroczną liczbę godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą i poza tą działalnością;
3. roczny obrót z działalności gospodarczej w rocznym obrocie podatnika z działalności gospodarczej powiększonym o otrzymane przychody z innej działalności, w tym wartość dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, otrzymanych na sfinansowanie wykonywanej przez tego podatnika działalności innej niż gospodarcza;
4. średnioroczną powierzchnię wykorzystywaną do działalności gospodarczej w ogólnej średniorocznej powierzchni wykorzystywanej do działalności gospodarczej i poza tą działalnością.
   
   

Według art. 86 ust. 2d ustawy, w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, przyjmuje się dane za poprzedni rok podatkowy.

W myśl art. 86 ust. 2e ustawy, podatnik rozpoczynający w danym roku podatkowym wykonywanie działalności gospodarczej i działalności innej niż działalność gospodarcza, w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, przyjmuje dane wyliczone szacunkowo, według prognozy uzgodnionej z naczelnikiem urzędu skarbowego w formie protokołu.

Zgodnie z art. 86 ust. 2f ustawy, przepis ust. 2e stosuje się również, gdy podatnik uzna, że w odniesieniu do wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć dane za poprzedni rok podatkowy byłyby niereprezentatywne.

Na podstawie art. 86 ust. 2g ustawy, proporcję określa się procentowo w stosunku rocznym. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej. Przepisy art. 90 ust. 5, 6, 9a i 10 stosuje się odpowiednio.

W tym miejscu należy wskazać, że w przypadku, gdy podatnik, dla którego sposób określenia proporcji wskazują przepisy wydane na podstawie ust. 22, uzna, że wskazany zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie ust. 22 sposób określenia proporcji nie będzie najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć, może zastosować inny bardziej reprezentatywny sposób określenia proporcji – art. 86 ust. 2h ustawy.

Jak stanowi art. 86 ust. 22 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, określić w przypadku niektórych podatników sposób określenia proporcji uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć oraz wskazać dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem tego sposobu określenia proporcji, uwzględniając specyfikę prowadzenia działalności przez niektórych podatników i uwarunkowania obrotu gospodarczego.

Na podstawie ww. przepisu art. 86 ust. 22 zostało wydane rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (Dz. U. z 2015 r. poz. 2193, z późn. zm.). Rozporządzenie to określa w przypadku niektórych podatników sposób określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć, zwany dalej „sposobem określenia proporcji” oraz wskazuje dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem sposobu określenia proporcji (§ 1 pkt 1 i 2 rozporządzenia).

W rozporządzeniu tym zostali wskazani podatnicy, do których przepisy w nim zawarte się odnoszą. Są to: jednostki samorządu terytorialnego, samorządowe instytucje kultury, państwowe instytucje kultury, uczelnie publiczne, instytuty badawcze.

W świetle zapisów § 2 pkt 8 rozporządzenia, ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o jednostkach organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego – rozumie się przez to:

1. urząd obsługujący jednostkę samorządu terytorialnego,
2. jednostkę budżetową,
3. zakład budżetowy.
   
   

Zgodnie z § 3 ust. 1 rozporządzenia, w przypadku jednostki samorządu terytorialnego sposób określenia proporcji ustala się odrębnie dla każdej z jednostek organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego.

Oznacza to, że w przypadku jednostek samorządu terytorialnego, nie będzie ustalany jeden „całościowy” sposób określenia proporcji dla jednostek samorządu terytorialnego jako osoby prawnej, tylko będą ustalane odrębnie sposoby określenia proporcji dla wymienionych wyżej jego poszczególnych jednostek organizacyjnych.

Należy zauważyć, że powołany wyżej przepis art. 86 ust. 2a ustawy wprost określa, co stanowi kwotę podatku naliczonego w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych. Zgodnie z tą normą, w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza (z wyjątkiem wykorzystania na cele osobiste, do których może mieć zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy), w sytuacji gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej.

Podkreślenia wymaga, że dla stwierdzenia, czy działalność lub transakcje stanowią „cele inne niż związane z działalnością gospodarczą” znaczenie ma, czy mieszczą się one w przedmiocie działalności danej jednostki.

Cele prowadzonej działalności gospodarczej należy rozpatrywać w kontekście definicji działalności gospodarczej, określonej w art. 15 ust. 2 i ust. 3 ustawy. W związku z prowadzeniem działalności gospodarczej u podatnika mogą wystąpić działania czy sytuacje, które nie generują opodatkowania podatkiem VAT. „Towarzyszą” one działalności gospodarczej i nie stanowią obok niej odrębnego przedmiotu działalności podatnika. Nie podlegają one opodatkowaniu podatkiem VAT, jednakże ich występowanie nie oznacza, że u podatnika występują czynności wykonywane poza działalnością gospodarczą. Za czynności zrównane z czynnościami wykonywanymi w ramach działalności gospodarczej uznaje się także nieodpłatną dostawę towarów lub nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste, w przypadkach, o których mowa w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy. Uzasadnia to fakt, że chociaż czynności te z definicji nie mają związku z działalnością gospodarczą, w przypadkach określonych w tych przepisach następuje obowiązek naliczenia VAT. Natomiast przez cele inne rozumie się sferę działalności danego podmiotu niebędącą działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 i ust. 3 ustawy (przykładowo działalność podmiotu w charakterze organu władzy czy nieodpłatną działalność statutową).

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – w myśl art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Wobec tego należy stwierdzić, że za podatnika VAT będzie uznany tylko taki podmiot, który dokonuje czynności zmierzających do wykorzystania nabytych towarów i usług do celów opodatkowanej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Ponadto należy zauważyć, że zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady, zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w przypadku, gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2020 r., poz. 713), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy o samorządzie gminnym, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem, jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Tylko w tym zakresie ich czynności mają bowiem charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

W tym miejscu należy podkreślić, że z uwagi na swą specyfikę jednostki samorządu terytorialnego nie są podmiotami zrównanymi z komercyjnymi przedsiębiorcami. Powyższe wynika chociażby z racji uprzywilejowania tych jednostek przez treść art. 15 ust. 6 ustawy i nieuznawania ich za podatnika w określonych okolicznościach, tj. w przypadku działania w charakterze organu władzy publicznej, którego przymiotu komercyjny przedsiębiorca nie posiada i którego działalność, co do zasady, jest opodatkowana w całości. Z tego też względu rozpatrując w zakresie podatku VAT kwestie uprawnień i obowiązków podmiotów, takich jak jednostki samorządu terytorialnego, należy mieć na względzie okoliczność, że podmioty te – co do zasady – w odniesieniu do niektórych czynności występują jako organ władzy publicznej i nie są uznawane za podatników stosownie do ww. art. 15 ust. 6 ustawy.

Jak wynika z opisu sprawy, Gmina realizuje zadanie inwestycyjne pn. „...”. W ramach umowy będą realizowane 3 zadania:

1. 1 zadanie obejmuje: rozbudowę sieci kanalizacyjnej bez przyłączy (o dł. całkowitej 5731,90 mb) w miejscowości ...,
2. 2 zadanie obejmuje: rozbudowę sieci kanalizacyjnej bez przyłączy (odcinek S19a – S19a.1 o dł. całkowitej 19 mb)
3. 3 zadanie obejmuje rozbudowę sieci wodociągowej bez przyłączy (o dł. całkowitej 1250,40 mb) w miejscowości ....
   
   

Ponoszone w tym zakresie wydatki będą udokumentowane wystawionymi na Gminę ... jako nabywcę, Urząd Gminy jako odbiorcę przez wykonawców/dostawców fakturami VAT. Inwestorem przedsięwzięcia i użytkownikiem będzie Gmina i po zakończeniu inwestycji powstała infrastruktura będzie utrzymywana przez Gminę w sposób ciągły. Pierwsze zadanie w ramach projektu przewiduje obciążanie przez Gminę opłatami za odbiór ścieków tylko odbiorców zewnętrznych (mieszkańcy, budynki Parafii w ...), natomiast w ramach trzeciego zadania użytkownicy będą obciążani opłatami za pobór wody przez Spółkę Wodociągową, gdyż po zakończeniu inwestycji Gmina zamierza nowopowstałą sieć wodociągową wydzierżawić odpłatnie tej spółce. W ramach drugiego zadania do nowopowstałej sieci kanalizacyjnej zostanie podłączony budynek użyteczności publicznej – WCK ... i Gmina będzie refakturować koszty za odbiór ścieków na Centrum Kultury w ... i Gminną Bibliotekę Publiczną w .... Budynek Wiejskiego Centrum Kultury w ... jest wykorzystywany w części przez samorządową instytucje kultury, tj. Centrum Kultury w ... i Gminną Bibliotekę Publiczną w ..., a w części przez jednostkę budżetową – Urząd Gminy, ze względu na zapewnienie utrzymania gotowości bojowej Ochotniczej Straży Pożarnej (Stowarzyszenie). W budynku WCK ... wykonywane są zatem czynności opodatkowane podatkiem VAT oraz niepodlegające opodatkowaniu. Gmina w związku z realizowaną inwestycją dot. pierwszego i trzeciego zadania ma możliwość przypisania dokonywanych zakupów w całości do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106 z późn. zm). Gmina w związku z realizowaną inwestycją dot. drugiego zadania nie ma możliwości przypisania dokonywanych zakupów do poszczególnych rodzajów działalności. Towary i usługi nabywane w związku z realizacją pierwszego zadania będą wykorzystywane przez Gminę wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Odnosząc się w pierwszej kolejności do prawa do odliczenia podatku VAT w ramach zadania pierwszego z tytułu poniesionych wydatków w projekcie pn. „...”, stwierdzić należy, że rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W omawianej sprawie, w ramach zadania pierwszego, warunki uprawniające do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego są spełnione, ponieważ – jak wynika z okoliczności sprawy – Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT, a nabywane towary i usługi w ramach zadania pierwszego są wykorzystywane wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Wobec powyższego, Wnioskodawca ma prawo do pełnego odliczenia podatku VAT w ramach zadania pierwszego z tytułu poniesionych wydatków w ww. projekcie. Przy czym prawo to przysługuje Wnioskodawcy, pod warunkiem niewystąpienia przesłanek negatywnych określonych w art. 88 ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku VAT w ramach zadania pierwszego jest prawidłowe.

Przechodząc do kwestii prawa do odliczenia podatku VAT wynikającego z faktur dokumentujących wydatki poniesione w związku z realizacją ww. projektu w ramach zadania drugiego, stwierdzić należy, iż skoro – jak wynika z okoliczności sprawy – nabywane towary i usługi są wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT, jak również do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem, to Gminie przysługuje prawo do częściowego odliczenia podatku VAT w ramach zadania drugiego w części w jakiej nabywane towary i usługi w związku z realizacją zadania drugiego związane są z czynnościami opodatkowanymi. Przy czym w celu odliczenia podatku naliczonego, w pierwszej kolejności Wnioskodawca winien przyporządkować ponoszone wydatki do poszczególnych rodzajów działalności.

W przypadku natomiast, gdy przyporządkowane wydatki w ramach zadania drugiego wykorzystywane są wyłącznie do czynności opodatkowanych wykonywanych w ramach działalności gospodarczej, to wówczas Zainteresowanemu będzie przysługiwało prawo do pełnego odliczenia podatku VAT od tych wydatków. Gdy Wnioskodawca będzie miał możliwość przyporządkowania wydatków związanych z realizacją zadania drugiego wyłącznie do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, wówczas od tych wydatków Zainteresowanemu nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT.

Z kolei w sytuacji nabycia towarów i usług w ramach zadania drugiego wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, w stosunku do których przypisanie w całości do działalności gospodarczej nie będzie możliwe, to wówczas Zainteresowanemu będzie przysługiwało prawo do częściowego odliczenia podatku naliczonego od wydatków w ramach zadania drugiego na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy w związku z art. 86 ust. 2a i następne ustawy oraz przepisów ww. rozporządzenia z dnia 17 grudnia 2015 r. Przy czym prawo do odliczenia podatku VAT będzie przysługiwało pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie prawa do częściowego odliczenia podatku VAT w ramach zadania drugiego jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej– rozpatrzone.

Jednocześnie podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego stanu faktycznego.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Końcowo informuje się, że niniejszym rozstrzygnięciem załatwiono wniosek dotyczący podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku VAT w ramach zadania pierwszego oraz prawa do częściowego odliczenia podatku VAT w ramach zadania drugiego z tytułu poniesionych wydatków w projekcie pn. „...”. Natomiast kwestia dotycząca prawa do pełnego odliczenia podatku VAT w ramach zadania trzeciego ww. projektu zostanie rozpatrzona odrębnym rozstrzygnięciem.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.