Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-2.4014.170.2020.6.PB
z 24 listopada 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) – Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Zainteresowanych przedstawione we wniosku wspólnym z 14 sierpnia 2020 r. (data wpływu 19 sierpnia 2020 r.), uzupełnionym 27 i 28 sierpnia 2020 r. oraz 20 października 2020 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży Nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 sierpnia 2020 r. wpłynął do Organu ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży Nieruchomości.

Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, pismem z 13 października 2020 r. Znak: 0114-KDIP4-1.4012.414.2020.3.MK, 0111-KDIB2-2.4014.170.2020.4.PB, wezwano Zainteresowanego będącego stroną postępowania do jego uzupełnienia.

Wniosek uzupełniono 20 października 2020 r. Ponadto wniosek został również uzupełniony przez Zainteresowanych 27 i 28 sierpnia 2020 r.

We wniosku złożonym przez:

Zainteresowanego będącego stroną postępowania:

-Pana S. Ś.;

Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania:

-Panią H. I.;

przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Pan S. Ś. (Zainteresowany będący stroną postępowania) oraz Pani H. I. (Zainteresowany niebędący stroną postępowania) (dalej: Sprzedający) to osoby fizycznie nieprowadzące działalności gospodarczej. Sprzedający nie są zarejestrowanymi czynnymi podatnikami VAT. Sprzedający prowadzili działalność gospodarczą jako wspólnicy spółki cywilnej od 1995 r. do 30 września 2016 r. Ponadto Pan S. Ś. w latach 2017-2019 (do dnia 3 kwietnia 2019 r.) prowadził jednoosobową działalność gospodarczą.

X spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa z siedzibą w W. (dalej: X lub Kupujący) jest spółką komandytową działającą na rynku nieruchomościowym, na którym realizuje projekty deweloperskie. X jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: VAT) i nie korzysta ze zwolnień podmiotowych w zakresie tego podatku.

W toku prowadzonej działalności X poszukuje gruntów w perspektywicznych lokalizacjach, na których możliwa byłaby efektywna realizacja projektu deweloperskiego.

Sprzedający są współwłaścicielami, w udziałach po 1/2 części, zabudowanej nieruchomości gruntowej, stanowiącej działkę oznaczoną w ewidencji gruntów nr (…), położonej w W. (dalej: Nieruchomość).

Sprzedający nabyli Nieruchomość na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego o stwierdzeniu nabycia spadku z 23 stycznia 2003 r. oraz umowy częściowego zniesienia współwłasności z 5 lipca 2005 r. udokumentowanej aktem notarialnym. Nabycie Nieruchomości nie nastąpiło w ramach czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. Przy nabyciu Nieruchomości Sprzedającym nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT, zaś podatek od spadków i darowizn z tytułu dziedziczenia został uiszczony. Częściowe zniesienie współwłasności nastąpiło bez spłat i dopłat, przy czym z uwagi na stopień pokrewieństwa, obowiązek podatkowy w podatku od spadków i darowizn nie wystąpił. Nieruchomość była zabudowana w momencie jej nabycia przez Sprzedających.

Przedmiotowa nieruchomość objęta jest miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego (dalej: MPZP), który określa warunki jej zabudowy oraz użytkowania.

Na nieruchomości znajduje się budynek pawilonowy drewnopochodny, zaprojektowany i użytkowany jako pawilon handlowy. Jest to obiekt jednokondygnacyjny, niepodpiwniczony, konstrukcji mieszanej (murowo-drewnianej), posadowiony bezpośrednio na betonowej płycie fundamentowej. Budynek posiada dach jednospadowy konstrukcji drewnianej kryty papą bitumiczną, elementy okapu dachu wykonane są z blachy ocynkowanej. W 2016 r. Sprzedający otrzymali pozwolenie na rozbiórkę budynku, jednak do dnia złożenia wniosku o interpretację, nie były prowadzone żadne prace rozbiórkowe w odniesieniu do pawilonu handlowego.

Budynek był wykorzystywany przez Sprzedających do celów własnej działalności gospodarczej, aż do jej zakończenia w 2016 r. Od tego czasu nie jest w nim prowadzona działalność opodatkowana. Nieruchomość nie stanowi również przedmiotu najmu, ani przedmiotu jakichkolwiek umów zawieranych z osobami trzecimi, za wyjątkiem umów dotyczących utrzymania nieruchomości (umowa na odbiór odpadów komunalnych).

Na nieruchomości znajdują się ponadto stacja transformatorowa oraz naniesienia nieistotne z punktu widzenia planowanej transakcji jak np. chodnik. Spółka planuje inwestycję deweloperską na przedmiotowym gruncie, wobec czego wszelkie istniejące naniesienia zostaną usunięte, a tym samym pozostają bez znaczenia z punktu widzenia planowanej transakcji.

W stosunku do przedmiotowej nieruchomości nie toczą się żadne postępowania.

W związku z zainteresowaniem Kupującego nabyciem Nieruchomości, X oraz Sprzedający podpisali list intencyjny, w którym ustalono warunki współpracy, w ramach których w dobrej wierze będą prowadzić negocjacje celem sfinalizowania sprzedaży Nieruchomości.

Zgodnie z treścią listu intencyjnego dotyczącego umowy sprzedaży przedmiotowej nieruchomości, przewiduje się wpłatę zadatku przez Kupującego, a następnie, po podpisaniu umowy sprzedaży, zapłatę pozostałej części ceny.

Końcowo wskazać należy, iż opis zdarzenia przyszłego, który został przedstawiony przez Zainteresowanych w treści uzupełnienia wniosku jako, że dotyczy zagadnienia objętego podatkiem od towarów i usług przedstawiony zostanie w rozstrzygnięciu obejmującym swym zakresem ocenę stanowiska Zainteresowanych w zakresie ww. podatku.

W związku z powyższym opisem (po przeformułowaniu w uzupełnieniu wniosku) zadano m.in. następujące pytanie:

Czy, w przypadku udzielenia odpowiedzi twierdzącej na pierwsze pytanie, planowana transakcja będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, skutkując powstaniem po stronie Sprzedających obowiązku podatkowego? (pytanie oznaczone we wniosku Nr 2)

Zdaniem Zainteresowanych (przeformułowanym w uzupełnieniu wniosku), planowana transakcja podlegała będzie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, jednak po stronie Sprzedających nie powstanie z tego tytułu obowiązek podatkowy.

Przepis art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz.U. z 2019 r., poz. 1519, ze zm.) zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ww. ustawy – podatkowi temu podlegają umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych.

Z treści art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych wynika natomiast, że o wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych decyduje fakt, że dana czynność jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub przynajmniej jedna ze stron tej czynności jest z tego podatku zwolniona. Pomimo zwolnienia z podatku od towarów i usług, wyłączenie z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie będzie miało miejsca wówczas, gdy czynność będzie dotyczyć m.in. umowy sprzedaży a jej przedmiotem będzie m.in. nieruchomość lub prawo wieczystego użytkowania.

Jak zostało wskazane powyżej, zgodnie z art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, podatkowi nie podlegają czynności cywilnoprawne inne niż umowa spółki i jej zmiany w zakresie, w jakim podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT. Przedmiotowa transakcja dotyczy umowy sprzedaży nieruchomości i na podstawie art. 43 ust. 10 ustawy VAT korzysta ze zwolnienia od opodatkowania podatkiem VAT.

Zgodnie z treścią art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, pomimo zwolnienia z podatku od towarów i usług wyłączenie z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie będzie miało zastosowania wówczas, gdy czynność będzie dotyczyć m.in. sprzedaży, a jej przedmiotem będzie m.in. nieruchomość.

Strony planują zawrzeć umowę sprzedaży przedmiotowej nieruchomości. Zgodnie z art. 4 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych obowiązek podatkowy przy umowie sprzedaży ciąży na kupującym.

Zdaniem Sprzedających, skoro planowana transakcja sprzedaży nieruchomości będzie zwolniona z podatku VAT, to nie znajdzie do niej zastosowania powołany wcześniej art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Opisana we wniosku czynność podlegać będzie zatem opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, a w związku z tym spowoduje powstanie obowiązku podatkowego po stronie Kupującego, nie zaś po stronie Sprzedających.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Zainteresowanych w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie zaznacza się, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Zainteresowanych wyłącznie w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych. W pozostałym zakresie wniosku, dotyczącym podatku od towarów i usług, zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Przepis art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 815, ze zm.) zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ww. ustawy – podatkowi temu podlegają umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych.

Podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają również zmiany ww. umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych oraz orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne (art. 1 ust. 1 pkt 2 i 3 ww. ustawy).

O powstaniu obowiązku podatkowego decyduje – w myśl art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych – moment dokonania czynności cywilnoprawnej.

Na podstawie art. 4 pkt 1 ww. ustawy – obowiązek podatkowy – przy umowie sprzedaży – ciąży na kupującym.

W związku z powyższym, należy stwierdzić, że sprzedaż nieruchomości podlega generalnie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych i obowiązek uiszczenia tegoż podatku ciąży na kupującym.

Ze zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku wynika, że Zainteresowani zamierzają sprzedać Kupującemu zabudowaną nieruchomość gruntową, stanowiącą działkę oznaczoną w ewidencji gruntów nr (…), położoną w W.

Wątpliwość Zainteresowanych budzi to czy w związku ze sprzedażą Nieruchomości po ich stronie powstanie obowiązek podatkowy w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych.

Mając na uwadze powyższe informacje, należy stwierdzić, że w związku ze sprzedażą Nieruchomości, na Zainteresowanych (sprzedających) nie będzie ciążył z tego tytułu obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych. Z powołanego wyżej art. 4 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych jasno wynika, że w przypadku umowy sprzedaży obowiązek podatkowy ciąży na kupującym.

Tym samym, skoro przy umowie sprzedaży obowiązek podatkowy ciąży na kupującym, a Zainteresowani są sprzedającymi, to zbędna jest analiza możliwości zastosowania wyłączenia z opodatkowania, o którym mowa w art. 2 pkt 4 ww. ustawy, zgodnie z którym nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany:

a.w zakresie, w jakim są opodatkowane podatkiem od towarów i usług,

b.jeżeli przynajmniej jedna ze stron jest zwolniona od podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej czynności, z wyjątkiem:

• umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,
• umowy sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.
  
  

Reasumując, w związku ze sprzedażą przez Zainteresowanych Nieruchomości, po stronie Zainteresowanych nie powstanie obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych. Powyższe wynika z faktu, że Zainteresowani będą sprzedającymi, a jak wynika z ww. art. 4 pkt 1 ww. ustawy obowiązek podatkowy ciąży na kupującym. W przypadku Zainteresowanych nie mają zatem zastosowania uregulowania wynikające z art. 2 pkt 4 ww. ustawy, które we własnym stanowisku wskazali Zainteresowani.

Wobec powyższego, stanowisko Zainteresowanych, zgodnie z którym nie powstanie po ich stronie obowiązek podatkowy z tytułu planowanej umowy sprzedaży nieruchomości, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Zainteresowanych i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Zainteresowanych w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w ..., za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.