2020.11.20 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP2-2.4010.245.2020.1.AS
z 20 listopada 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 oraz art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2020 r., poz. 1325) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 23 września 2020 r. (data wpływu 23 września 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie braku zastosowania ograniczenia z art. 15e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w odniesieniu do Usług IT, w części dotyczącej:

wsparcia dotyczącego systemów IT w tym SAP, polegającego m.in. na monitorowaniu pracy danego systemu, identyfikacji błędów, konfigurowaniu oprogramowania i wgrywaniu poprawek, zakwalifikowane przez Spółkę do PKWiU 62.02.30.0 - „Usługi pomocy technicznej w zakresie technologii informatycznych i sprzętu komputerowego”

– jest prawidłowe,

wsparcia dla użytkowników w ich codziennej pracy z komputerem oraz oprogramowaniem biurowym (tzw. help desk), polegającego m.in. na: wsparciu w zakresie obsługi poczty elektronicznej, systemu operacyjnego, pakietu MS Office, zapewnieniu funkcjonowania użytkowanego sprzętu oraz

wsparcia w zakresie funkcjonowania infrastruktury IT, polegającego na: instalacji i monitorowaniu działania sprzętu (serwerów, drukarek, stacji roboczych, dysków), monitorowaniu sieci teleinformatycznych, w celu zapewniania ciągłości jej działania, zakwalifikowane przez Spółkę do PKWiU 62.03.1 - „Usługi związane z zarządzaniem siecią i systemami informatycznymi”

- jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 września 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych dotyczący braku zastosowania ograniczenia z art. 15e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w odniesieniu do poszczególnych Usług IT nabywanych przez Spółki od wyspecjalizowanego w tym zakresie podmiotu powiązanego z grupy kapitałowej.

We wniosku złożonym przez:

Zainteresowanego będącego stroną postępowania:
„A.” S.A.
Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania:
„B.” Sp. z o.o.

Przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

„A.” S.A. (dalej: „Spółka A.”) jest osobą prawną mającą siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i podlega w Polsce opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania.

Przedmiotem prowadzonej przez Spółkę A. działalności jest produkcja i dystrybucja produktów żywnościowych pod rozpoznawalnymi na rynku markami. W ofercie Spółki A znajduje się aktualnie około 1500 produktów, w tym m.in. kawa, lody, słodycze, odżywki dla dzieci, wyroby kulinarne, karmy dla psów i kotów oraz inne wyroby spożywcze.

„B.” sp. z o.o. (dalej: „Spółka B.”) jest osobą prawną mającą siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i podlega w Polsce opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania. Spółka B prowadzi działalność gospodarczą, przede wszystkim w zakresie produkcji i sprzedaży płatków śniadaniowych oraz innych wyrobów zbożowych.

Spółka A. i Spółka B. (dalej łącznie jako: „Spółki” lub „Wnioskodawcy”) należą do międzynarodowej grupy podmiotów powiązanych, w której przyjęta została określona strategia działalności i podział zadań pomiędzy podmiotami powiązanymi, specjalizującymi się w danym zakresie działalności. Przyjęta przez spółki powiązane decentralizacja zadań oraz wymiana usług między tymi podmiotami, pozwala na ujednolicenie standardu realizacji określonych zadań, jak również na ograniczenie kosztów prowadzenia działalności, które byłyby wyższe w przypadku samodzielnej realizacji wszystkich koniecznych zadań, bądź też nabywania usług od podmiotów trzecich.

Spółki prowadzą działalność handlową m.in. na terenie Polski. Prowadzenie tak szeroko zakrojonej aktywności gospodarczej nie byłoby możliwe bez korzystania z profesjonalnego wsparcia IT podmiotu posiadającego odpowiednie zasoby, wiedzę i doświadczenie oraz znajomość specyfiki działalności gospodarczej spółek powiązanych. Wobec powyższego wydatki poniesione przez Spółki z tytułu nabycia usług informatycznych, pozostają w związku z osiąganiem przez Wnioskodawców przychodów z działalności gospodarczej.

W związku z działalnością w grupie podmiotów powiązanych, Spółki nabywają i nadal nabywać będą odpłatnie od podmiotów powiązanych w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: „Ustawa o CIT”), usługi, w tym również usługi informatyczne (dalej: „usługi IT”), świadczone przez podmiot wyspecjalizowany w tym zakresie i według standardów obowiązujących w grupie.

W szczególności, Spółki ponoszą na rzecz podmiotu powiązanego opłaty należne za prawo do korzystania z oprogramowania, wykorzystywanego w działalności Wnioskodawców, w tym SAP. Ponadto, Spółki nabywają od tego samego podmiotu powiązanego również inne usługi IT (usługi wsparcia), za które ponosi na rzecz usługodawcy wynagrodzenie odrębne od wynagrodzenia za korzystanie z oprogramowania.

Przedmiotem niniejszego wniosku są nabywane przez Spółki usługi IT w zakresie:

wsparcia dotyczącego systemów IT wykorzystywanych przez Spółki, w tym SAP, polegającego na:
- monitorowaniu pracy danego systemu,
- identyfikacji błędów,
- konfigurowaniu oprogramowania i wgrywaniu poprawek,
- wykonywaniu innych bieżących czynności mających na celu zapewnienie poprawności działania danego systemu,
- opracowywaniu nowych rozwiązań systemowych i ich wdrażanie.
wsparcia IT dla użytkowników w ich codziennej pracy z komputerem oraz oprogramowaniem biurowym (tzw. help desk), polegającym w szczególności na:
- wsparciu w zakresie instalacji nowych wersji oprogramowania pakietu MS Office oraz rozwiązywaniu problemów w zakresie obsługi MS Office, poczty elektronicznej i systemu operacyjnego, oraz odzyskiwaniu plików z zapasowych kopii bezpieczeństwa,
- wsparciu w funkcjonowaniu użytkowanego sprzętu będącego własnością Wnioskodawcy, np. instalacji niezbędnego oprogramowania i konfigurowaniu sprzętu wg potrzeb użytkownika spółki.
wsparcia funkcjonowania infrastruktury IT, polegającym na:
- monitorowaniu działania sprzętu (np. serwerów, drukarek, stacji roboczych, dysków), w tym wprowadzaniu poprawek, dokonywaniu napraw, rekonfigurowaniu sprzętu, itp.
- zakupie na rzecz Spółki niezbędnych urządzeń oraz usług informatycznych i teleinformatycznych od podmiotów trzecich,
- dostarczaniu sieci teleinformatycznej WAN ,
- monitorowaniu i modernizacji sieci teleinformatycznej (LAN, WAN) w celu zapewnienia ciągłości jej działania oraz zawieraniu bezpośrednio lub pośrednio umów z operatorami telekomunikacyjnymi w zakresie zapewnienia warunków do odpowiedniego funkcjonowania sieci.
zapewnienia niezbędnej infrastruktury do dostarczenia i użytkowania systemów IT wykorzystywanych przez Spółki, w tym SAP.
zapewnienia bezpieczeństwa funkcjonowania systemów komputerowych oraz ich bieżące monitorowanie i usuwanie zagrożeń, ze szczególnym uwzględnieniem zapory bezpieczeństwa internetowego, skanowanie i zapewnienie bezpieczeństwa stron internetowych oraz wsparcie przy odpieraniu cyberataków.

Zainteresowani pragną zwrócić uwagę, iż przedmiotem niniejszego wniosku są tylko i wyłącznie wyżej wymienione usługi, tj. w punktach 1-5. Podkreślenia wymaga fakt, że poza zakresem tego wniosku pozostają opłaty ponoszone za nabywane prawa do korzystania z oprogramowania.

Wskazane wyżej usługi są i nadal będą nabywane przez Spółki na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej. Poniesione przez Wnioskodawców koszty nabycia tych usług pozostają i pozostawać będą w związku z przychodami osiąganymi z prowadzonej działalności gospodarczej, które podlegają opodatkowaniu CIT.

Ponadto Spółka B zawnioskowała do Ośrodka Klasyfikacji i Nomenklatur Urzędu Statystycznego w Łodzi i otrzymała niżej wskazane przyporządkowanie usług z zakresu IT względem Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (dalej: „PKWiU”):

wsparcie dotyczące systemów IT w tym SAP, polegające m.in. na monitorowaniu pracy danego systemu, identyfikacji błędów, konfigurowaniu oprogramowania i wgrywaniu poprawek itp.:
- PKWiU 62.02.30.0 - „Usługi pomocy technicznej w zakresie technologii informatycznych i sprzętu komputerowego”;
wsparcie dla użytkowników w ich codziennej pracy z komputerem oraz oprogramowaniem biurowym (tzw. help desk), polegające m.in. na: wsparciu w zakresie obsługi poczty elektronicznej, systemu operacyjnego, pakietu MS Office, zapewnieniu funkcjonowania użytkowanego sprzętu,
wsparcie w zakresie funkcjonowania infrastruktury IT, polegające na: instalacji i monitorowaniu działania sprzętu (serwerów, drukarek, stacji roboczych, dysków), monitorowaniu sieci teleinformatycznych, w celu zapewniania ciągłości jej działania
- PKWiU 62.03.1 - „Usługi związane z zarządzaniem siecią i systemami informatycznymi”

Zważywszy na wynikające z art. 15e Ustawy o CIT ograniczenia, co do możliwości rozpoznawania kosztów podatkowych, dotyczących wskazanych w tym przepisie usług, nabywanych od podmiotów powiązanych, składając niniejszy wniosek Spółka A i Spółka B dążą do potwierdzenia prawidłowości stanowiska, czy do kosztów nabycia opisanych usług IT będą miały zastosowanie ograniczenia wynikające z art. 15e Ustawy o CIT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy ponoszone przez Spółkę A i Spółkę B koszty nabycia wskazanych usług IT od podmiotu powiązanego, podlegają ograniczeniu w zakresie zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów wynikającego z art. 15e Ustawy o CIT?

Stanowisko Zainteresowanych.

W ocenie Spółki A i Spółki B, opisane usługi IT, nie są usługami, o których mowa w art. 15e ust. 1 Ustawy o CIT i w związku z tym ograniczenia wynikające z tego przepisu nie mają zastosowania do kosztów poniesionych na ich nabycie.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawców

Niżej przedstawione uzasadnienie stanowiska odnosi się zarówno do Spółki A jak i Spółki B.

Zgodnie z art. 15e ust. 1 Ustawy o CIT koszty nabycia wymienionych usług poniesione bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotów powiązanych w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 lub podmiotów mających miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju wymienionym w przepisach wydanych na podstawie art. 11j ust. 2, podlegają ograniczeniom co do możliwości ich zaliczenia w koszty uzyskania przychodu. Przywołany przepis wskazuje niżej wymienione usługi podlegające limitowaniu:

usługi doradcze, badania rynku, usługi reklamowe, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, ubezpieczeń, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze,
wszelkiego rodzaju opłaty i należności za korzystanie lub prawo do korzystania z praw lub wartości, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4-7,
przeniesienie ryzyka niewypłacalności dłużnika z tytułu pożyczek, innych niż udzielonych przez banki i spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe, w tym w ramach zobowiązań wynikających z pochodnych instrumentów finansowych oraz świadczeń o podobnym charakterze.

Zgodnie z przepisami, wyłączenia należy dokonać w części, w jakiej wskazane wyżej koszty łącznie w roku podatkowym przekraczają 5% kwoty odpowiadającej nadwyżce sumy przychodów ze wszystkich źródeł przychodów pomniejszonych o przychody z tytułu odsetek nad sumą kosztów uzyskania przychodów pomniejszonych o wartość zaliczonych w danym roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16a-16m Ustawy o CIT i odsetek.

Biorąc pod uwagę, że Ustawa o CIT nie zawiera definicji usług wymienionych w przytoczonym przepisie, w celu ustalenia znaczenia tych pojęć, należy odwołać się do wykładni językowej.

Mając na uwadze nadrzędność wykładni językowej nad innymi rodzajami wykładni prawa podatkowego w pierwszej kolejności należy wyjść od definicji poszczególnych pojęć na gruncie języka potocznego. I tak zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego PWN (sjp.pwn.pl):

„doradczy” to „służący radą”, „doradzający”. Jednocześnie „doradzać” to „udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie”. W konsekwencji, usługi doradcze są to usługi polegające na wyrażaniu opinii w danej sprawie, z wyłączeniem usług polegających na działaniu, wykonywaniu określonych zadań.
„zarządzać” to znaczy „wydać polecenie”, „sprawować nad czymś zarząd”, z kolei „kontrola” to „sprawdzanie czegoś, zestawianie stanu faktycznego ze stanem wymaganym”, „nadzór nad kimś lub nad czymś”, „instytucja lub osoba sprawująca nad czymś nadzór”. Tym samym, należy uznać, iż czynności zarządzania i kontroli nie obejmują swoim zakresem świadczeń, których elementem jest podejmowanie czynności o charakterze wykonawczym.
„przetwarzać” to znaczy „przekształcić coś twórczo”, „zmienić coś, nadając inny kształt, wygląd” „opracować zebrane dane, informacje itp., wykorzystując technikę komputerową”. Przetwarzanie danych polega zatem na przekształcaniu treści i postaci danych wejściowych.

Limit określony w art. 15e ust. 1 Ustawy o CIT obejmuje swym zakresem usługi „o podobnym charakterze” do usług wprost wymienionych w przepisie. W celu odpowiedniej interpretacji terminu „świadczenia o podobnym charakterze”, w ocenie Wnioskodawców, pomocna może być ugruntowana praktyka organów podatkowych i sądów administracyjnych w odniesieniu do tożsamego terminu zastosowanego w art. 21 ust. 1 pkt 2a Ustawy o CIT, tj. regulacji dotyczących opodatkowania usług niematerialnych tzw. podatkiem u źródła.

Ponadto, Wnioskodawcy zwracają uwagę, że ww. termin został użyty w art. 21 ust. 1 pkt 2a Ustawy o CIT w odniesieniu do podobnego katalogu usług niematerialnych, jak usługi wskazane w art. 15e ust. 1 pkt 1 Ustawy o CIT.

Podążając za praktyką organów podatkowych, aby dana usługa mogła zostać uznana za „świadczenie o podobnym charakterze” powinna spełniać niżej wskazane cechy:

równorzędność pod względem prawnym do świadczeń wprost wymienionych w przepisie – co oznacza, że aby dane świadczenie można było zakwalifikować do katalogu wskazanego w przepisie, „należy spełnić takie same przesłanki, aby daną usługę uzyskać, albo wynikają z niej takie same prawa i obowiązki dla stron”. (Interpretacja Indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 27 listopada 2019 r., sygn. 0111-KDIB1-1.4010.386.2019.2.2019.ŚS, Interpretacja Indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 28 grudnia 2018 r., sygn. 0111-KDIB2-1.4010.425.2018.2.MJ),

podobny charakter do świadczeń nazwanych, co należy rozumieć, że posiadają również elementy charakterystyczne dla świadczeń innych od skonkretyzowanych w tym przepisie. Dla uznania, że świadczenie niewymienione wprost (...) jest objęte jego zakresem decydujące jest, aby elementy charakterystyczne dla świadczeń wprost wymienionych w omawianym przepisie przeważały nad cechami charakterystycznymi dla świadczeń w nim niewymienionych (wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 5 lipca 2016 r. sygn. akt II FSK 2369/15), opublikowane przez Ministerstwo Finansów dnia 25 kwietnia 2018 r. objaśnieniach dotyczących ograniczenia wysokości kosztów nabycia niektórych rodzajów usług i praw (art. 15e ustawy o CIT), Interpretacja Indywidualna z 12 sierpnia 2019 r., sygn. 0111-KDIB2-3.4010.144.2019.2.APA).

Tym samym, analogicznie do praktyki interpretacyjnej/orzeczniczej w odniesieniu do „świadczeń o podobnym charakterze”, w ocenie Wnioskodawcy, będą jedynie usługi, które są równorzędne do usług wskazanych w art. 15e ust. 1 pkt 1 Ustawy o CIT lub których istota, tj. elementy charakterystyczne są przynajmniej w większości tożsame z istotą usług wymienionych w art. 15e ust. 1 pkt 1 Ustawy o CIT.

Charakterystyka usług nabywanych przez Wnioskodawcę, a istota usług objętych ograniczeniem z art. 15e ust. 1 Ustawy o CIT.

Wnioskodawcy pragną zauważyć, że w katalogu usług wskazanym w art. 15e ust. 1 pkt 1 Ustawy o CIT nie zostały literalnie wymienione usługi IT.

W ocenie Wnioskodawców należy rozważyć zatem, czy usługi IT, można uznać za świadczenia o charakterze podobnym w szczególności do usług doradczych, zarządzania i kontroli lub przetwarzania danych.

Zdaniem Wnioskodawców, dokonując oceny charakteru usług kierując się podobieństwem, o którym mowa w art. 15e ust. 1 pkt 1 Ustawy o CIT należy przede wszystkim wziąć pod uwagę cel nabywanych usług oraz ich istotne charakterystyczne elementy. Ocena istoty usług dokonana z pominięciem wskazanych kryteriów mogłaby doprowadzić do zastosowania zakazanej w prawie podatkowym wykładni rozszerzającej.

Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego PWN „doradztwo” oznacza udzielanie fachowych porad, natomiast termin „doradzać” znaczy udzielać porad, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie.

W orzecznictwie termin „doradztwo” rozumiany jest jako udzielanie fachowych zaleceń, porad, zwłaszcza prawnych, ekonomicznych czy finansowych. Doradca to ten kto udziela fachowych zaleceń czy porad, wskazuje najlepsze, najbardziej optymalne rozwiązania, nakłaniając odbiorcę takiej usługi do zastosowania się do rady, porady, wskazówki, dyrektywy postępowania. Kluczową cechą, która definiuje usługi doradcze, jest fakt, że podmiot/osoba świadcząca takie usługi sugeruje, rekomenduje lub wydaje opinię na temat rozważanych scenariuszy wdrożeniowych dla osób odpowiedzialnych za realizację projektu.

Takie rozumienie usług doradczych przyjmuje Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w wydawanych przez siebie interpretacjach indywidualnych, w tym np. w interpretacji indywidualnej z dnia 17 sierpnia 2018 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.295.2018.2.JKT.

Opisane w niniejszym wniosku czynności, składające się na wskazane usługi IT nie mogą być uznane za usługi doradcze, ani też podobne do tych usług. Istotą nabywanych przez Wnioskodawcę usług nie jest bowiem uzyskanie informacji o tym, jak rozwiązać określone problemy dotyczące funkcjonowania posiadanej sieci informatycznej, posiadanej infrastruktury i korzystania z używanych systemów informatycznych, lecz podejmowanie przez usługodawcę czynności, mających na celu zapewnienie funkcjonowania systemów informatycznych i infrastruktury, wykorzystywanych przez Wnioskodawcę do zarządzania przedsiębiorstwem. A co za tym idzie, za pośrednictwem nabywanych usług IT Spółki uzyskują konkretny rezultat, a nie rekomendacje co do planowanych przez Spółki działań. Usługi IT polegają bowiem na podejmowaniu technicznych czynności mających na celu zapewnienie prawidłowego funkcjonowania infrastruktury IT, z której korzystają Spółki. Zatem celem tych usług nie jest wyrażanie opinii w danej sprawie. Innymi słowy, z perspektywy Wnioskodawców istotą usług IT jest wdrożenie czy wprowadzenie od strony technicznej danego rozwiązania, a nie udzielenie porady, jakie to rozwiązanie powinno być.

Biorąc pod uwagę powyższe, Wnioskodawcy nie mają wątpliwości, że nabywane usługi IT nie są usługami doradczymi w rozumieniu art. 15e ust. 1 Ustawy o CIT, ani usługami podobnymi do nich.

W powszechnej praktyce przyjęło się, że „zarządzać” oznacza kierować, administrować czymś. W tym kontekście, za zarządzanie należy uznać władcze uprawnienie w stosunku do realizowanego projektu lub działalności gospodarczej. Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego PWN, „kierować” oznacza „stać na czele czegoś, wskazywać sposób postępowania”. Z kolei „kontrola” definiowana jest jako „porównanie stanu faktycznego ze stanem wymaganym i ustalanie ewentualnych odstępstw, sprawdzanie, czy coś jest zgodne z obowiązującymi przepisami, bądź jako nadzór nad czymś albo nad kimś, czuwanie nad prawidłowym przebiegiem czegoś, wpływ na rozwój wydarzeń”.

W doktrynie prawa przyjęło się uważać, że zarządzanie w szerokim ujęciu oznacza „zrobienie czegoś za pomocą wysiłków innych osób” (B. Kudrycka, B.G. Peters, P.J. Suwaj, Nauka administracji, Warszawa 2009); organizowanie działań dla osiągnięcia określonych celów przy zachowaniu zasad skuteczności i sprawności organizacyjnej z uwzględnieniem realnej odpowiedzialności za osiągnięte rezultaty.

Biorąc pod uwagę przytoczone definicje, Wnioskodawcy uważają, że usługi IT nie stanowią świadczeń podobnych do usług zarządzania i kontroli. Zakres usług IT obejmuje czynności o charakterze wykonawczym, które pod względem celu oraz istotnych elementów charakterystycznych różnią się od usług zarządzania i kontroli. W szczególności w związku z realizacją usług IT usługodawca nie uzyskuje uprawnienia do zarządzania jakąkolwiek działalnością Spółek, ani też dokonywania czynności weryfikujących działanie Spółek z punktu widzenia jakiegoś wymaganego wzorca, tj. nie posiada kompetencji stanowiących o istocie usług zarządzania i kontroli. Istotą usług IT jest wykonywanie czynności zmierzających do zapewnienia dostępu do infrastruktury IT koniecznej do prowadzenia działalności Spółek oraz podejmowanie czynności w celu zagwarantowania, że infrastruktura IT będzie dostępna dla użytkowników w każdym momencie w pełnym zakresie.

Takie rozumienie usług zarządzania i kontroli przyjmuje Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w wydawanych przez siebie interpretacjach indywidualnych, w tym np. w Interpretacji Indywidualnej z dnia 21 maja 2020 r., sygn. 0114-KDIP2-2.4010.73.2020.1.PP/AM.

W ocenie Wnioskodawców, opisane w niniejszym wniosku usługi IT nabywane od podmiotu powiązanego, nie mogą być uznane również za usługi przetwarzania danych w rozumieniu art. 15e Ustawy o CIT lub usługi podobne do tych usług.

Internetowy Słownik PWN (https://sjp.pwn.pl) przez „przetwarzanie” rozumie m.in. jako „przekształcanie czegoś twórczo”, „zmienianie czegoś, nadając inny kształt, wygląd” i „opracowywanie zebranych danych, informacji itp., wykorzystując technikę komputerową”.

Z kolei internetowa Encyklopedia PWN (https://encyklopedia.pwn.pl), pojęcie „przetwarzania danych” definiuje m.in. jako przekształcanie zbioru danych w inny zbiór danych wg określonego przepisu (algorytmu).

Analogicznie usługi przetwarzania danych definiuje Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej i tak np. w wydanej Interpretacji Indywidualnej z dnia 13 lutego 2020 r., sygn. 0111-KDIB1-1.4010.574.2019.1.ŚS wskazał, że: „Przetwarzanie danych stanowi przekształcanie treści i postaci danych wejściowych metodą wykonywania systematycznych operacji w celu uzyskania wyników w postaci z góry określonej”.

Wydaje się zatem, że istotą usługi przetwarzania danych jest dostarczenie nabywcy usługi informacji/raportu/bazy danych, będących wynikiem przetworzenia danych „wejściowych” dostarczonych przez usługobiorcę. Właśnie te „przetworzone” dane są następnie wykorzystywane przez usługobiorcę.

Tymczasem, jak wynika z opisu nabywanych przez Spółki usług, ich przedmiotem są czynności podejmowane przez usługodawcę, których pożądanym przez Wnioskodawców efektem nie jest dostarczenie przetworzonych danych, które miałyby być przez nie, tj. Spółki, wykorzystywane, lecz efekt w postaci funkcjonowania sieci teleinformatycznej i infrastruktury, umożliwiających korzystanie przez Spółki z systemów informatycznych wykorzystywanych w prowadzonej działalności.

Nawet jeśli wykonanie usługi wymaga podejmowania przez usługodawcę czynności, które mogłyby zostać uznane za przetwarzanie danych, to wykonywanie tych czynności nie jest głównym celem usługi, lecz jedynie środkiem do osiągnięcia przez usługodawcę celu, którym jest zapewnienie funkcjonowania sieci i infrastruktury oraz możliwości korzystania przez usługobiorcę z systemów informatycznych.

W świetle powyższego, brak jest zatem podstaw do przyjęcia, że do ponoszonych przez Wnioskodawców kosztów nabycia opisanych usług miałoby mieć zastosowanie ograniczenia wynikające z art. 15e Ustawy o CIT, z uwagi na kwalifikację tych usług jako „usług przetwarzania danych” lub usług podobnych do „przetwarzania danych”.

Z oczywistych względów, mając na uwadze przedmiot czynności wykonywanych przez usługodawcę, nabywanych przez Wnioskodawców usług nie można zakwalifikować jako usług badania rynku, reklamowych, ubezpieczeń, gwarancji i poręczeń, czy też wskazanych w art. 15e ust. 1 pkt 3 Ustawy o CIT usług przeniesienia ryzyka niewypłacalności dłużnika z tytułu pożyczek, jak również usług podobnych do wskazanych wyżej usług.

Ponadto, Wnioskodawcy pragną podkreślić, że przedmiotem niniejszego wniosku nie są odrębnie ponoszone przez Wnioskodawców opłaty za korzystanie lub prawo do korzystania z praw lub wartości, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4-7 Ustawy o CIT.

W wielu publikowanych na stronach Ministerstwa Finansów interpretacjach indywidualnych, podobnego rodzaju czynności składające się na wykonywanie usług IT, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznaje za usługi, do których nie mają zastosowania ograniczenia kosztów podatkowych, wynikające z art. 15e Ustawy o CIT. Przykładem mogą być interpretacje indywidualne:

z dnia 13 lutego 2020 r., sygn. 0111-KDIB1-1.4010.574.2019.1.ŚS,

z dnia 9 kwietnia 2020 r., sygn. 0114-KDIP2-2.4010.558.2019.2.PP,

z dnia 18 maja 2020 r., sygn. 0111-KDIB2-1.4010.32.2020.2.BKD,

z dnia 21 maja 2020 r., sygn. 0114-KDIP2-2.4010.73.2020.1.PP/AM.

Przykładowo, zgodnie z ostatnią z wyżej wymienionych interpretacji indywidualnych, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej z zakresu zastosowania art. 15e Ustawy o CIT wyłączył usługi teleinformatyczne obejmujące:

zapewnienie niezbędnej infrastruktury IT, w tym:
- utrzymanie serwerów zlokalizowanych na terenie Niemiec, które m.in. zapewniają możliwość przechowywania danych Spółki poprzez chmury obliczeniowe.
stałego i niezakłóconego dostępu do systemów, aplikacji i programów komputerowych dedykowanych różnym obszarom działalności Spółki i różnym zespołom pracowników Spółki poprzez bieżące monitorowanie ich prawidłowego działania,
- regularny serwis i konserwacja powyższych sprzętów i oprogramowania, zapewnienie bezpieczeństwa danych podczas użytkowania systemów, aplikacji i programów komputerowych,
  zapewnienie odpowiedniej wydajności infrastruktury IT z której korzystają pracownicy Spółki, przeprowadzanie aktualizacji infrastruktury IT, w tym: testowanie i weryfikowanie nowych wersji systemów, aplikacji i programów komputerowych, usuwanie nieprawidłowości wynikających ze zidentyfikowania potencjalnych błędów w funkcjonowaniu powyższych systemów, aplikacji i programów w przypadku ich aktualizacji, przeprowadzanie aktualizacji w sposób niezakłócający pracy pracowników Spółki.
wsparcie operacyjne IT, w tym:
- zapewnienie usługi helpdesk polegającej na zdalnym diagnozowaniu i rozwiązywaniu incydentów/problemów na tzw. drugim i trzecim poziomie, tzn. jeśli lokalny zespół Spółki nie jest w stanie rozwiązać bieżących problemów związanych z funkcjonowaniem jakiegokolwiek systemu, aplikacji czy programu zgłaszanych przez ich użytkowników będących pracownikami Spółki, taki problem zgłaszany jest do zespołu helpdesk na tzw. poziomie drugim; jeśli zgłoszony problem jest bardziej skomplikowany, wymaga większego zaangażowania lub przeprowadzania zmian w systemach, programach czy aplikacjach przez wybrane upoważnione do tego osoby, taki problem zgłaszany jest na poziom trzeci i rozwiązywany przed dedykowanych do tego specjalistów, a także przez przedstawicieli producentów oprogramowania w ramach ich wsparcia dla zakupionych produktów,
- przyjmowanie i realizacja wniosków o dostęp dla nowych użytkowników systemów, aplikacji lub programów,
- przyjmowanie zgłoszeń i ich realizacja w zakresie zmian w funkcjonalności systemów, programów lub aplikacji.

Mając na uwadze powyższe, Spółka A i Spółka B stoją na stanowisku, że do kosztów poniesionych na nabycie opisanych w niniejszym wniosku usług, nie mają zastosowania ograniczenia, wynikające z art. 15e Ustawy o CIT.

Jednocześnie Wnioskodawcy pragną zauważyć, że brzmienie art. 15e Ustawy o CIT nie sugeruje, aby elementem koniecznym do klasyfikacji usługi jako podlegającej ograniczeniu z art. 15e Ustawy o CIT było przypisanie kodu PKWiU odpowiedniego do nabywanych usług. W analizowanych regulacjach wynikających z Ustawy o CIT, w przeciwieństwie przykładowo do przepisów dotyczących stawek amortyzacyjnych, czy odpowiednich regulacji normujących zastosowanie stawek opodatkowania podatkiem od towarów i usług, ustawodawca nie posłużył się bezpośrednim odniesieniem do klasyfikacji statystycznych (KŚT czy PKWiU).

Powyższe znajduje odzwierciedlenie w niżej przywołanych wyrokach, które na moment sporządzania niniejszego wniosku pozostają nieprawomocne:

wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, sygn. akt I SA/Po 306/19 z dnia 10 lipca 2019 r.,

wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, sygn. akt I SA/Bd 514/19 z dnia 16 października 2019 r.,

wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, sygn. akt I SA/Gd 1434/19 z dnia 6 listopada 2019 r.

Dla przykładu, w Wyroku I SA/Bd 514/19 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy, wskazał, że „klasyfikacja (PKWiU − przyp.) ta nie ma decydującego znaczenia dla oceny, czy dana usługa mieści się w katalogu czynności (świadczeń) opisanych w art. 15e ust. 1 pkt 1 ustawy podatkowej. W myśl tego przepisu podatnicy tam opisani są obowiązani wyłączyć w odpowiednim zakresie z kosztów uzyskania przychodów koszty usług doradczych, badania rynku, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, ubezpieczeń, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze. Przepis ten nie zawiera odesłania do klasyfikacji PKWiU ani pośredniego ani bezpośredniego”.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w zakresie braku zastosowania ograniczenia z art. 15e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w odniesieniu do Usług IT, w części dotyczącej:

wsparcia dotyczącego systemów IT w tym SAP, polegającego m.in. na monitorowaniu pracy danego systemu, identyfikacji błędów, konfigurowaniu oprogramowania i wgrywaniu poprawek, zakwalifikowane przez Spółkę do PKWiU 62.02.30.0 - „Usługi pomocy technicznej w zakresie technologii informatycznych i sprzętu komputerowego”

– należało uznać za prawidłowe,

wsparcia dla użytkowników w ich codziennej pracy z komputerem oraz oprogramowaniem biurowym (tzw. help desk), polegającego m.in. na: wsparciu w zakresie obsługi poczty elektronicznej, systemu operacyjnego, pakietu MS Office, zapewnieniu funkcjonowania użytkowanego sprzętu oraz
wsparcia w zakresie funkcjonowania infrastruktury IT, polegającego na: instalacji i monitorowaniu działania sprzętu (serwerów, drukarek, stacji roboczych, dysków), monitorowaniu sieci teleinformatycznych, w celu zapewniania ciągłości jej działania, zakwalifikowane przez Spółkę do PKWiU 62.03.1 - „Usługi związane z zarządzaniem siecią i systemami informatycznymi”

− należało uznać za nieprawidłowe.

Zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określają przepisy art. 15 oraz 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 865 z późn. zm., dalej: „ustawa o CIT”).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów.

Zgodnie z art. 15e ust. 1 ustawy o CIT, podatnicy są obowiązani wyłączyć z kosztów uzyskania przychodów koszty:

usług doradczych, badania rynku, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, ubezpieczeń, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze,

wszelkiego rodzaju opłat i należności za korzystanie lub prawo do korzystania z praw lub wartości, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4-7,

przeniesienia ryzyka niewypłacalności dłużnika z tytułu pożyczek, innych niż udzielonych przez banki i spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe, w tym w ramach zobowiązań wynikających z pochodnych instrumentów finansowych oraz świadczeń o podobnym charakterze

− poniesione bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotów powiązanych w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 lub podmiotów mających miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju wymienionym w przepisach wydanych na podstawie art. 11j ust. 2, w części, w jakiej koszty te łącznie w roku podatkowym przekraczają 5% kwoty odpowiadającej nadwyżce sumy przychodów ze wszystkich źródeł przychodów pomniejszonych o przychody z tytułu odsetek nad sumą kosztów uzyskania przychodów pomniejszonych o wartość zaliczonych w roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16a-16m, i odsetek.

Z uwagi na fakt, że wprowadzając art. 15e ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT ustawodawca nie zdefiniował usług objętych ograniczeniem, przy ustalaniu czy dana usługa podlega, czy też nie, przedmiotowemu limitowi, należy co do zasady każdorazowo odwołać się do jej językowego (słownikowego) znaczenia pojęć.

Zatem biorąc powyższe pod uwagę wskazać należy, że:

„doradczy” to „służący radą”, „doradzający”. Jednocześnie „doradzać” to „udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie”. Użyty w ustawie o CIT termin „usługi doradztwa” należy rozumieć w związku z tym szeroko. Potwierdza to jednolite orzecznictwo sądów administracyjnych, według którego termin „doradztwo” obejmować może szereg usług doradczych np. podatkowe, prawne, finansowe i inne (zob. wyrok NSA z dnia 10 października 2013 r., sygn. akt I FSK 1567/12, wyrok NSA z dnia 2 października 2014 r., sygn. akt I FSK 1441/13, wyrok NSA z dnia 2 października 2014 r., sygn. akt I FSK 1530/13, wyrok WSA w Poznaniu z dnia 28 kwietnia 2015 r. sygn. akt I SA/Po 1202/14, wyrok WSA w Gdańsku z dnia 28 marca 2012 r., sygn. akt I SA/Gd 175/12). Według sądów administracyjnych, odwołując się do powszechnego języka polskiego można stwierdzić, że przez doradztwo rozumie się udzielanie fachowych zaleceń, porad, zwłaszcza prawnych, ekonomicznych czy finansowych. Stosownie do definicji podanej w ww. słowniku, poradnictwo to „zorganizowana forma udzielania porad w jakimś zakresie”. Doradca to ten, który udziela fachowych zaleceń czy porad, wskazówek, to ktoś, kto posiadaną wiedzę wykorzystuje na wskazywanie najlepszych, najbardziej optymalnych rozwiązań, nakłaniając odbiorcę takiej usługi do zastosowania się do rady, porady, wskazówki, dyrektywy postępowania. Zdaniem sądów administracyjnych, świadczenie usługi doradztwa należy postrzegać jako wykorzystanie swojej wiedzy, znajomości rzeczy poprzez wskazywanie najlepszych, najskuteczniejszych rozwiązań do ich zastosowania do danego problemu.

Jak wskazano w treści objaśnień Ministerstwa Finansów z dnia 25 kwietnia 2018 r. „Kategorie usług objętych art. 15e ust. 1 ustawy o CIT”, charakterystyczne dla usług doradczych jest to, iż nie można ich jednoznacznie przypisać do określonej sfery działalności przedsiębiorstwa. Działalność doradcza sensu largo może dotyczyć większości sfer życia gospodarczego i jako taka, jest działalnością niejednorodną. Konsekwencją powyższego jest to, że czynności „doradcze” mogą obejmować usługi z różnych działów (grup, klas, kategorii) klasyfikacji PKWiU. Przejawy tego rodzaju usług mogą również stanowić element usług klasyfikowanych jako odrębny typ usługi.

Działalność doradcza może dotyczyć różnych dziedzin, obszarów i obiektów, a zatem może być rozpatrywana w wielu aspektach.
zapewnienie odpowiedniej wydajności infrastruktury IT z której korzystają pracownicy Spółki, przeprowadzanie aktualizacji infrastruktury IT, w tym: testowanie i weryfikowanie nowych wersji systemów, aplikacji i programów komputerowych, usuwanie nieprawidłowości wynikających ze zidentyfikowania potencjalnych błędów w funkcjonowaniu powyższych systemów, aplikacji i programów w przypadku ich aktualizacji, przeprowadzanie aktualizacji w sposób niezakłócający pracy pracowników Spółki.
o wsparcie operacyjne IT, w tym:
− zapewnienie usługi helpdesk polegającej na zdalnym diagnozowaniu i rozwiązywaniu incydentów/problemów na tzw. drugim i trzecim poziomie, tzn. jeśli lokalny zespół Spółki nie jest w stanie rozwiązać bieżących problemów związanych z funkcjonowaniem jakiegokolwiek systemu, aplikacji czy programu zgłaszanych przez ich użytkowników będących pracownikami Spółki, taki problem zgłaszany jest do zespołu helpdesk na tzw. poziomie drugim; jeśli zgłoszony problem jest bardziej skomplikowany, wymaga większego zaangażowania lub przeprowadzania zmian w systemach, programach czy aplikacjach przez wybrane upoważnione do tego osoby, taki problem zgłaszany jest na poziom trzeci i rozwiązywany przed dedykowanych do tego specjalistów, a także przez przedstawicieli producentów oprogramowania w ramach ich wsparcia dla zakupionych produktów,
− przyjmowanie i realizacja wniosków o dostęp dla nowych użytkowników systemów, aplikacji lub programów,
− przyjmowanie zgłoszeń i ich realizacja w zakresie zmian w funkcjonalności systemów, programów lub aplikacji.

„zarządzać” to znaczy „i. «wydać polecenie» 2. zarządzać «sprawować nad czymś zarząd»”, z kolei „kontrola” to „i. «sprawdzanie czegoś, zestawianie stanu faktycznego ze stanem wymaganym» 2. «nadzór nad kimś lub nad czymś», 3. pot. «instytucja lub osoba sprawująca nad czymś nadzór»”. W tym kontekście, za zarządzanie należy uznać władcze uprawnienie w stosunku do realizowanego projektu lub działalności gospodarczej. Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego PWN, „kierować” oznacza „stać na czele czegoś, wskazywać sposób postępowania”.

Według organu interpretacyjnego, pojęcie „zarządzania” musi być rozumiane szeroko jako zbiór różnorodnych czynności i działań zmierzających do osiągnięcia określonego celu związanego z interesem (potrzebą) danego przedmiotu zarządzania. Jest to zestaw metod i technik opartych na akceptowanych zasadach zarządzania (administrowania) używanych do planowania, oceny i kontrolowania pożądanych rezultatów;

„reklamować” to znaczy „1. «zachwalać towary lub usługi w taki sposób, by zachęcić do ich kupna lub do skorzystania z nich», 2. «wygłaszać o kimś lub o czymś bardzo pochlebne opinie». Reklamowanie polega zatem na aktywnym zachęcaniu i promowaniu danego produktu poprzez zachwalanie jego walorów, wypowiadanie pochlebnych opinii na jego temat, zachęcaniu winny sposób do zakupu tego produktu;

„przetwarzać” to znaczy „1. «przekształcić coś twórczo», 2. «zmienić coś, nadając inny kształt, wygląd» 3. «opracować zebrane dane, informacje itp., wykorzystując technikę komputerową»”. Przetwarzanie danych polega zatem na przekształcaniu treści i postaci danych wejściowych.

Na potrzeby niniejszej interpretacji należy w szczególności przybliżyć także pojęcia: „zarządzanie siecią” i „zarządzanie systemami informatycznymi”.

„Zarządzanie siecią” obejmuje wdrażanie, integracje i koordynacje sprzętu, oprogramowania i ludzi do monitorowania, testowania, odpytywania, konfigurowania, analizy, oceny i sterowania siecią i jej zasobami, w celu spełnienia przez sieć wymagań czasu rzeczywistego, efektywności działania i jakości usług za rozsądna cenę. Wymagania dotyczące zarządzania powinny być określane w zależności od branży i wymagań firmy. System zarządzania siecią jest zbiorem narzędzi przeznaczonych do monitorowania oraz sterowania pracą sieci, zintegrowanych tak, aby stanowiły całość.

Z kolei pojęcie „zarządzania systemami informatycznymi” obejmuje pięć głównych grup zagadnień:

inwentaryzacja zasobów informatycznych;

optymalizacja parametrów pracy systemu informatycznego;

bezpieczeństwo (zabezpieczenie) systemu informatycznego;

pomoc techniczna w bieżącej eksploatacji, działania prewencyjne;

wsparcie i efektywna pomoc w sprawnym i szybkim wyjściu z sytuacji krytycznej

− naprawę systemu i rozwiązywanie bieżących problemów użytkowników.

Istotą usług przetwarzania danych jest pozyskanie przez zlecającego określonych informacji mających zastosowanie w procesie zarządzania przedsiębiorstwem. Przetwarzanie danych stanowi przekształcanie treści i postaci danych wejściowych metodą wykonywania systematycznych operacji w celu uzyskania wyników w postaci z góry określonej. Przez przetwarzanie danych zwyczajowo rozumie się bieżącą działalność informatyczną związaną z poddawaniem danych procesom przekształcenia w celu np. zasilania bazy danych, tworzenia raportów, tabel, formularzy np. umów itp. (por.: Greg Wilson ,,Przetwarzanie danych dla programistów”, Wydawnictwo Helion 2006 r.). Przetwarzania danych dotyczy zarówno operacji w systemach informatycznych jak i papierowych kartotekach.

Zawarty w art. 15e ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, katalog świadczeń skutkujących ograniczeniem zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów można podzielić na dwie grupy. Pierwszą stanowią świadczenia wyraźnie nazwane, drugą tworzą świadczenia mające podobny charakter do świadczeń nazwanych. W tej drugiej grupie mieszczą się świadczenia posiadające cechy charakterystyczne dla świadczeń wprost wymienionych w art. 15e ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, ale posiadające również elementy charakterystyczne dla świadczeń innych od skonkretyzowanych w tym przepisie. Dla uznania, że świadczenie niewymienione wprost w art. 15e ust. 1 pkt 1 updop, jest objęte jego zakresem, decydujące jest, aby elementy charakterystyczne dla świadczeń wprost wymienionych w omawianym przepisie przeważały nad cechami charakterystycznymi dla świadczeń w nim niewymienionych (stanowi to kryterium podstawowe).

Jak wynika z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego „A” S.A. (dalej: „Spółka A”) jest osobą prawną mającą siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i podlega w Polsce opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania.

Przedmiotem prowadzonej przez Spółkę A działalności jest produkcja i dystrybucja produktów żywnościowych pod rozpoznawalnymi na rynku markami. W ofercie Spółki A znajduje się aktualnie około 1500 produktów, w tym m.in. kawa, lody, słodycze, odżywki dla dzieci, wyroby kulinarne, karmy dla psów i kotów oraz inne wyroby spożywcze.

„B” sp. z o.o. (dalej: „Spółka B”) jest osobą prawną mającą siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i podlega w Polsce opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania. Spółka B prowadzi działalność gospodarczą, przede wszystkim w zakresie produkcji i sprzedaży płatków śniadaniowych oraz innych wyrobów zbożowych.

Spółka A i Spółka B (dalej łącznie jako: „Spółki” lub „Wnioskodawcy”) należą do międzynarodowej grupy podmiotów powiązanych, w której przyjęta została określona strategia działalności i podział zadań pomiędzy podmiotami powiązanymi, specjalizującymi się w danym zakresie działalności. Przyjęta przez spółki powiązane decentralizacja zadań oraz wymiana usług między tymi podmiotami, pozwala na ujednolicenie standardu realizacji określonych zadań, jak również na ograniczenie kosztów prowadzenia działalności, które byłyby wyższe w przypadku samodzielnej realizacji wszystkich koniecznych zadań, bądź też nabywania usług od podmiotów trzecich.

Przedmiotem niniejszego wniosku są nabywane przez Spółki usługi IT w zakresie:

wsparcia dotyczącego systemów IT wykorzystywanych przez Spółki, w tym SAP, polegającego na:
- monitorowaniu pracy danego systemu,
- identyfikacji błędów,
- konfigurowaniu oprogramowania i wgrywaniu poprawek,
- wykonywaniu innych bieżących czynności mających na celu zapewnienie poprawności działania danego systemu,
- opracowywaniu nowych rozwiązań systemowych i ich wdrażanie.
wsparcia IT dla użytkowników w ich codziennej pracy z komputerem oraz oprogramowaniem biurowym (tzw. help desk), polegającym w szczególności na:
- wsparciu w zakresie instalacji nowych wersji oprogramowania pakietu MS Office oraz rozwiązywaniu problemów w zakresie obsługi MS Office, poczty elektronicznej i systemu operacyjnego, oraz odzyskiwaniu plików z zapasowych kopii bezpieczeństwa,
- wsparciu w funkcjonowaniu użytkowanego sprzętu będącego własnością Wnioskodawcy, np. instalacji niezbędnego oprogramowania i konfigurowaniu sprzętu wg potrzeb użytkownika spółki.
wsparcia funkcjonowania infrastruktury IT, polegającym na:
- monitorowaniu działania sprzętu (np. serwerów, drukarek, stacji roboczych, dysków), w tym wprowadzaniu poprawek, dokonywaniu napraw, rekonfigurowaniu sprzętu, itp.
- zakupie na rzecz Spółki niezbędnych urządzeń oraz usług informatycznych i teleinformatycznych od podmiotów trzecich,
- dostarczaniu sieci teleinformatycznej WAN ,
- monitorowaniu i modernizacji sieci teleinformatycznej (LAN, WAN) w celu zapewnienia ciągłości jej działania oraz zawieraniu bezpośrednio lub pośrednio umów z operatorami telekomunikacyjnymi w zakresie zapewnienia warunków do odpowiedniego funkcjonowania sieci.
zapewnienia niezbędnej infrastruktury do dostarczenia i użytkowania systemów IT wykorzystywanych przez Spółki, w tym SAP.
zapewnienia bezpieczeństwa funkcjonowania systemów komputerowych oraz ich bieżące monitorowanie i usuwanie zagrożeń, ze szczególnym uwzględnieniem zapory bezpieczeństwa internetowego, skanowanie i zapewnienie bezpieczeństwa stron internetowych oraz wsparcie przy odpieraniu cyberataków.

Zainteresowani pragną zwrócić uwagę, iż przedmiotem niniejszego wniosku są tylko i wyłącznie wyżej wymienione usługi, tj. w punktach 1-5. Pokreślenia wymaga fakt, że poza zakresem tego wniosku pozostają opłaty ponoszone za nabywane prawa do korzystania z oprogramowania.

wsparcie dotyczące systemów IT w tym SAP, polegające m.in. na monitorowaniu pracy danego systemu, identyfikacji błędów, konfigurowaniu oprogramowania i wgrywaniu poprawek itp.:
- PKWiU 62.02.30.0 - „Usługi pomocy technicznej w zakresie technologii informatycznych i sprzętu komputerowego”;
wsparcie dla użytkowników w ich codziennej pracy z komputerem oraz oprogramowaniem biurowym (tzw. help desk), polegające m.in. na: wsparciu w zakresie obsługi poczty elektronicznej, systemu operacyjnego, pakietu MS Office, zapewnieniu funkcjonowania użytkowanego sprzętu,
wsparcie w zakresie funkcjonowania infrastruktury IT, polegające na: instalacji i monitorowaniu działania sprzętu (serwerów, drukarek, stacji roboczych, dysków), monitorowaniu sieci teleinformatycznych, w celu zapewniania ciągłości jej działania
- PKWiU 62.03.1 - „Usługi związane z zarządzaniem siecią i systemami informatycznymi”

W związku z powyższym Zainteresowani powzięli wątpliwość, czy ponoszone przez Spółki koszty nabycia wskazanych usług IT od podmiotu powiązanego, podlegają ograniczeniu w zakresie zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów wynikającego z art. 15e ustawy o CIT.

Zdaniem Zainteresowanych opisane usługi IT nie są usługami, o których mowa w art. 15e ust. 1 ustawy o CIT i w związku z tym ograniczenia wynikające z tego przepisu nie mają zastosowania do kosztów poniesionych na ich nabycie.

Należy w tym miejscu podkreślić, że na gruncie ustawy o CIT nie występuje pojęcie usługi „kompleksowej”. Również art. 15e ust. 1 ustawy o CIT wprost wskazuje na konkretne usługi podlegające ograniczeniu, co – mając na uwadze różnorodny charakter wymienionych we wniosku usług:

wsparcia dotyczące systemów IT, polegające na: monitorowaniu pracy danego systemu, identyfikacji błędów, konfigurowaniu oprogramowania i wgrywaniu poprawek, wykonywaniu innych bieżących czynności mających na celu zapewnienie poprawności działania danego systemu, opracowywaniu nowych rozwiązań systemowych i ich wdrażanie;
wsparcia IT dla użytkowników w ich codziennej pracy z komputerem oraz oprogramowaniem biurowym (tzw. help desk), polegające w szczególności na: wsparciu w zakresie instalacji nowych wersji oprogramowania pakietu MS Office oraz rozwiązywaniu problemów w zakresie obsługi MS Office, poczty elektronicznej i systemu operacyjnego, oraz odzyskiwaniu plików z zapasowych kopii bezpieczeństwa, wsparciu w funkcjonowaniu użytkowanego sprzętu będącego własnością Wnioskodawcy, np. instalacji niezbędnego oprogramowania i konfigurowaniu sprzętu wg potrzeb użytkownika spółki;
wsparcia funkcjonowania infrastruktury IT, polegającym na: monitorowaniu działania sprzętu (np. serwerów, drukarek, stacji roboczych, dysków), w tym wprowadzaniu poprawek, dokonywaniu napraw, rekonfigurowaniu sprzętu, itp. zakupie na rzecz Spółki niezbędnych urządzeń oraz usług informatycznych i teleinformatycznych od podmiotów trzecich, dostarczaniu sieci teleinformatycznej WAN, monitorowaniu i modernizacji sieci teleinformatycznej (LAN, WAN) w celu zapewnienia ciągłości jej działania oraz zawieraniu bezpośrednio lub pośrednio umów z operatorami telekomunikacyjnymi w zakresie zapewnienia warunków do odpowiedniego funkcjonowania sieci;
zapewnienia niezbędnej infrastruktury do dostarczenia i użytkowania systemów IT wykorzystywanych przez Spółki, w tym SAP;
zapewnienia bezpieczeństwa funkcjonowania systemów komputerowych oraz ich bieżące monitorowanie i usuwanie zagrożeń, ze szczególnym uwzględnieniem zapory bezpieczeństwa internetowego, skanowanie i zapewnienie bezpieczeństwa stron internetowych oraz wsparcie przy odpieraniu cyberataków

– wyłącza w niniejszej sprawie możliwość ich kompleksowego ujęcia na potrzeby interpretacji ww. przepisu.

Odnosząc się do zaprezentowanego w sprawie stanowiska Zainteresowanych, wskazać należy, że określając brak obowiązku wyłączenia z kosztów uzyskania przychodów kosztów poszczególnych usług IT opisanych we wniosku przede wszystkim należy wziąć pod uwagę cel nabywanych usług wymienionych we wniosku oraz ich istotne charakterystyczne elementy. Dla rzetelnej oceny przedmiotowych usług i ich subsumpcji pod podlegający interpretacji art. 15e ustawy o CIT niezbędne jest także posłużenie się pomocniczo kodami PKWiU podanymi przez Spółki. Wyjaśnić bowiem należy, że klasyfikacja PKWiU ma na celu zachowanie jednolitości w wydawaniu interpretacji w zakresie zastosowania ograniczeń w stosowaniu art. 15e ustawy o CIT. Często skrótowy, hasłowy opis usług o charakterze niematerialnym dokonywany przez podatników nie może być podstawą wydania interpretacji indywidualnej. Na gruncie prawa podatkowego zasadą jest, że o rodzaju czynności decyduje nie nazwa nadana przez strony, lecz rzeczywisty charakter czynności. Niedopuszczalna jest zatem sytuacja, żeby o stosowaniu (bądź nie) ograniczenia wynikającego z art. 15e ustawy o CIT decydowało odpowiednio przedstawione przez podatników nazewnictwo. Niejednokrotnie mogłaby zdarzyć się sytuacja, w której te same usługi, tylko opisane za pomocą innych sformułowań, zostałyby ocenione przez organ interpretacyjny zupełnie inaczej. Konkretna klasyfikacja PKWiU wskazana w opisie sprawy ma zatem za zadanie wyjaśnienie ewentualnych wątpliwości, które mogą powstać przy określaniu, jaki charakter mają wskazane usługi i jak mogą być traktowane pod kątem ograniczeń wynikających z art. 15e ww. ustawy.

Biorąc pod uwagę przedstawiony opis sprawy oraz wskazane przepisy prawa podatkowego, stwierdzić należy, że nabywane przez Spółki usługi IT obejmujące wsparcie dotyczące systemów IT w tym SAP, polegające m.in. na monitorowaniu pracy danego systemu, identyfikacji błędów, konfigurowaniu oprogramowania i wgrywaniu poprawek, zakwalifikowane przez Spółkę do PKWiU 62.02.30.0 - „Usługi pomocy technicznej w zakresie technologii informatycznych i sprzętu komputerowego”, nie zostały wymienione w katalogu usług objętych zakresem art. 15e ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, w szczególności nie stanowią usług doradczych, badania rynku, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, ubezpieczeń, gwarancji i poręczeń. Nie mogą być uznane również za świadczenia podobne do usług wskazanych w art. 15e ust. 1 ustawy o CIT. W rezultacie, wysokość wydatków na nabycie tych usług nie podlega ograniczeniu w zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodu na podstawie art. 15e ustawy o CIT.

Jak wynika z opisu sprawy ww. usługi polegają na podejmowaniu przez usługodawcę czynności, mających na celu zapewnienie funkcjonowania systemów informatycznych i infrastruktury, wykorzystywanych przez Zainteresowanych do zarządzania przedsiębiorstwami. Tego rodzaju usługi IT polegają na podejmowaniu technicznych czynności mających na celu zapewnienie prawidłowego funkcjonowania infrastruktury IT, z której korzystają Spółki, a ich istotą jest wdrożenie czy wprowadzenie od strony technicznej danego rozwiązania.

Zainteresowani podkreślili przy tym, że w ramach wsparcia dotyczącego systemów IT w tym SAP, usługodawca nie uzyskuje uprawnienia do zarządzania jakąkolwiek działalnością Spółek, ani też dokonywania czynności weryfikujących działanie Spółek z punktu widzenia jakiegoś wymaganego wzorca, tj. nie posiada kompetencji stanowiących o istocie usług zarządzania i kontroli. Istotą usług IT obejmujących wsparcie dotyczące systemów IT jest wykonywanie czynności zmierzających do zapewnienia dostępu do infrastruktury IT koniecznej do prowadzenia działalności Spółek.

Zgodzić się zatem należy z Zainteresowanymi, że wskazane usługi IT obejmujące wsparcie dotyczące systemów IT w tym SAP, nie mieszczą się w dyspozycji art. 15e ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, a zatem ponoszone przez Zainteresowanych na rzecz podmiotu powiązanego wydatki z tego tytułu nie podlegają/nie będą podlegały ograniczeniom w zaliczaniu do kosztów uzyskania przychodów.

Oznacza to, że stanowisko Wnioskodawcy odnoszące się do braku zastosowania ograniczenia z art. 15e ust. 1 ustawy o CIT w odniesieniu do Usług IT, w części dotyczącej wsparcia dotyczącego systemów IT w tym SAP, polegającego m.in. na monitorowaniu pracy danego systemu, identyfikacji błędów, konfigurowaniu oprogramowania i wgrywaniu poprawek, zakwalifikowane przez Spółkę do PKWiU 62.02.30.0 - „Usługi pomocy technicznej w zakresie technologii informatycznych i sprzętu komputerowego” − należało uznać za prawidłowe.

Natomiast − wbrew stanowisku Zainteresowanych − do usług IT dotyczących:

wsparcia dla użytkowników w ich codziennej pracy z komputerem oraz oprogramowaniem biurowym (tzw. help desk), polegającego m.in. na: wsparciu w zakresie obsługi poczty elektronicznej, systemu operacyjnego, pakietu MS Office, zapewnieniu funkcjonowania użytkowanego sprzętu oraz

wsparcia w zakresie funkcjonowania infrastruktury IT, polegającego na: instalacji i monitorowaniu działania sprzętu (serwerów, drukarek, stacji roboczych, dysków), monitorowaniu sieci teleinformatycznych, w celu zapewniania ciągłości jej działania, zakwalifikowane przez Spółkę do PKWiU 62.03.1 - „Usługi związane z zarządzaniem siecią i systemami informatycznymi”,

klasyfikowanych przez Spółki do grupowania PKWiU 62.03.1 –„Usługi związane z zarządzaniem siecią i systemami informatycznymi”, zdaniem organu podatkowego znajdzie zastosowanie zasada wynikająca z art. 15e ust. 1 ustawy o CIT.

Element zarządczy powyższych usług determinuje ich charakter. Wychodząc z powyższych założeń należy stwierdzić, że powyższe usługi stanowią usługi wskazane w art. 15e ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT. W rezultacie wartość tych usług podlega limitowaniu w zaliczaniu do kosztów uzyskania przychodów na mocy art. 15e ust. 1 ustawy o CIT.

Jak wynika bowiem z opisu sprawy, wykonanie usług IT o ww. charakterze wymaga podejmowania przez usługodawcę czynności zarządczych, które związane są z system zarządzania siecią i zarządzaniem systemami informatycznymi, obejmujące:

wsparcie dla użytkowników w ich codziennej pracy z komputerem oraz oprogramowaniem biurowym (tzw. help desk), polegające m.in. na: wsparciu w zakresie obsługi poczty elektronicznej, systemu operacyjnego, pakietu MS Office, zapewnieniu funkcjonowania użytkowanego sprzętu oraz

wsparcie w zakresie funkcjonowania infrastruktury IT, polegającego na: instalacji i monitorowaniu działania sprzętu (serwerów, drukarek, stacji roboczych, dysków), monitorowaniu sieci teleinformatycznych, w celu zapewniania ciągłości jej działania.

Niewątpliwie – na co wskazali Zainteresowani − bez opisanych usług IT zawierających elementy przetwarzania danych, nie byłoby możliwe zapewnienie funkcjonowania oraz możliwości korzystania przez usługobiorcę z systemów informatycznych. Jednakże okoliczność ta w opinii organu nie zmienia charakteru poszczególnych usług IT związanych z zarządzaniem siecią i systemami informatycznym. Mają one bowiem na celu wdrażanie, integrację i koordynację sprzętu, oprogramowania i ludzi do monitorowania, testowania, odpytywania, konfigurowania, analizy, oceny i sterowania siecią i jej zasobami, w celu spełnienia przez sieć wymagań czasu rzeczywistego, efektywności działania, a także naprawę systemu i rozwiązywanie bieżących problemów użytkowników poprzez optymalizację parametrów pracy systemu informatycznego, bezpieczeństwa (zabezpieczenia) systemu informatycznego, pomoc techniczną w bieżącej eksploatacji, wsparcie i efektywną pomoc w sprawnym i szybkim wyjściu z sytuacji krytycznej, tj.: wsparcie w zakresie obsługi poczty elektronicznej, systemu operacyjnego, pakietu MS Office, zapewnieniu funkcjonowania użytkowanego sprzętu, a także instalacji i monitorowaniu działania sprzętu (serwerów, drukarek, stacji roboczych, dysków), monitorowaniu sieci teleinformatycznych, w celu zapewniania ciągłości jej działania.

W świetle powyższego, brak jest zatem podstaw do przyjęcia, że do ponoszonych przez Zainteresowanych kosztów nabycia opisanych usług IT, obejmujących usługi wsparcia dla użytkowników w ich codziennej pracy z komputerem oraz oprogramowaniem biurowym (tzw. help desk), oraz wsparcia w zakresie funkcjonowania infrastruktury IT, miałoby mieć zastosowanie ograniczenia wynikające z art. 15e Ustawy o CIT, z uwagi na kwalifikację tych usług jako „usług przetwarzania danych” lub usług podobnych do „przetwarzania danych”.

Tutejszy organ w pełni zgadza się z Zainteresowanymi, że pomocniczo można posłużyć się wykładnią wypracowaną na gruncie art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT. Niemniej jednak rzeczywisty charakter nabywanych usług IT wskazanych w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym, obejmujących ww. usługi wsparcia dla użytkowników w ich codziennej pracy z komputerem oraz oprogramowaniem biurowym (tzw. help desk), oraz wsparcia w zakresie funkcjonowania infrastruktury IT, jednoznacznie wskazuje, że usługi te posiadają typowe cechy usług zarządczych i doradczych, o których mowa w art. 15e ust. 1 ustawy o CIT jako podlegające ograniczeniu w zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów.

Tym samym, stanowisko Zainteresowanych w zakresie braku zastosowania ograniczenia z art. 15e ust. 1 ustawy o CIT w odniesieniu do Usług IT, w części dotyczącej:

wsparcia dla użytkowników w ich codziennej pracy z komputerem oraz oprogramowaniem biurowym (tzw. help desk), polegającego m.in. na: wsparciu w zakresie obsługi poczty elektronicznej, systemu operacyjnego, pakietu MS Office, zapewnieniu funkcjonowania użytkowanego sprzętu oraz
wsparcia w zakresie funkcjonowania infrastruktury IT, polegającego na: instalacji i monitorowaniu działania sprzętu (serwerów, drukarek, stacji roboczych, dysków), monitorowaniu sieci teleinformatycznych, w celu zapewniania ciągłości jej działania, zakwalifikowane przez Spółkę do PKWiU 62.03.1 - „Usługi związane z zarządzaniem siecią i systemami informatycznymi

− należało uznać za nieprawidłowe.

Podsumowując, w rozpatrywanej sprawie na podstawie opisanego we wniosku stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego oraz przywołanych przepisów prawa organ podatkowy stwierdził, że w zakresie braku zastosowania ograniczenia z art. 15e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w odniesieniu do Usług IT, w części dotyczącej:

wsparcia dotyczącego systemów IT w tym SAP, polegającego m.in. na monitorowaniu pracy danego systemu, identyfikacji błędów, konfigurowaniu oprogramowania i wgrywaniu poprawek, zakwalifikowane przez Spółkę do PKWiU 62.02.30.0 - „Usługi pomocy technicznej w zakresie technologii informatycznych i sprzętu komputerowego”

– stanowisko Zainteresowanych jest prawidłowe,

wsparcia dla użytkowników w ich codziennej pracy z komputerem oraz oprogramowaniem biurowym (tzw. help desk), polegającego m.in. na: wsparciu w zakresie obsługi poczty elektronicznej, systemu operacyjnego, pakietu MS Office, zapewnieniu funkcjonowania użytkowanego sprzętu oraz
wsparcia w zakresie funkcjonowania infrastruktury IT, polegającego na: instalacji i monitorowaniu działania sprzętu (serwerów, drukarek, stacji roboczych, dysków), monitorowaniu sieci teleinformatycznych, w celu zapewniania ciągłości jej działania, zakwalifikowane przez Spółkę do PKWiU 62.03.1 - „Usługi związane z zarządzaniem siecią i systemami informatycznymi”

− stanowisko Zainteresowanych jest nieprawidłowe.

Końcowo odnosząc się do przedstawionego przez Zainteresowanych zagadnienia i przywołanych we wniosku ORD-WS interpretacji indywidualnych, mających potwierdzać prezentowane przez Zainteresowanych stanowisko, tutejszy organ wskazuje, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych (zdarzeń przyszłych) i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego, co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Zainteresowanych w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Zainteresowanego i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Zainteresowanego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zainteresowanemu będącemu Stroną postępowania przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin