2020.11.25 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-1.4010.382.2020.1.AM
z 25 listopada 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 7 września 2020 r. (data wpływu 9 września 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy do limitu przychodów o którym mowa w art. 4a pkt 10 oraz art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wlicza się przychody z działalności rolniczej w rozumieniu art. 2 ust. 2 tej ustawy, niepodlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 1 tej ustawy - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 września 2020 r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy do limitu przychodów o którym mowa w art. 4a pkt 10 oraz art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wlicza się przychody z działalności rolniczej w rozumieniu art. 2 ust. 2 tej ustawy, niepodlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 1 tej ustawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Głównym źródłem przychodów Wnioskodawcy - spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) jest uprawa i sprzedaż zbóż, takich jak pszenica, jęczmień, rzepak, żyto, kukurydza, bobik, itp. Przychody z uprawy i sprzedaży zbóż stanowią dla Spółki przychody z działalności rolniczej w rozumieniu art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: „ustawa o CIT”), wyłączone przedmiotowo z zakresu zastosowania ustawy o CIT i tym samym wyłączone z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych (dalej: „podatek CIT”) - zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT.

Jednocześnie, Spółka uzyskuje również przychody inne niż przychody z działalności rolniczej, w tym w szczególności przychody z dzierżawy części stanowiących jej własność gruntów rolnych, z przeznaczeniem na działalność rolniczą (uprawę zbóż) prowadzoną przez dzierżawców. Przychody inne niż przychody z działalności rolniczej podlegają opodatkowaniu podatkiem CIT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy przy ustalaniu limitów przychodów, o których mowa w art. 4a pkt 10 oraz art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT Spółka powinna brać pod uwagę przychody z działalności rolniczej w rozumieniu art. 2 ust. 2 ustawy o CIT, nie

podlegające opodatkowaniu podatkiem CIT na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT?

Zdaniem Wnioskodawcy, przy ustalaniu limitów przychodów, o których mowa w art. 4a pkt 10 oraz art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT Spółka nie powinna brać pod uwagę przychodów z działalności rolniczej, niepodlegających opodatkowaniu podatkiem CIT.

Zgodnie z art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT w przypadku podatników, u których przychody osiągnięte w roku podatkowym nie przekroczyły wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1.200.000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1.000 zł - podatek od przychodów (dochodów) innych niż z zysków kapitałowych wynosi 9% podstawy opodatkowania (z zastrzeżeniem art. 21, art. 22, art. 24a, art. 24b, art. 24d i art. 24f).

Jednocześnie art. 19 ust. 1d ustawy o CIT zastrzega, że obniżoną stawkę podatku CIT w wysokości 9% stosować mogą podatnicy posiadający status tzw. małego podatnika.

Za małego podatnika uznaje się natomiast podatnika, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2.000.000 euro. Przeliczenia tej kwoty na złote dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1.000 zł (art. 4a pkt 10 ustawy o CIT).

Z powyższych regulacji wynika zatem, że stawkę podatku CIT mogą stosować podmioty, których:

przychody osiągnięte w roku podatkowym nie przekroczyły kwoty 1.200.000 euro (przeliczonej na złote po odpowiednim kursie NBP),
przychody ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyły w poprzednim roku podatkowym kwoty 2.000.000 euro (przeliczonej na złote po odpowiednim kursie NBP).

Ustawa o CIT nie precyzuje przy tym w żaden szczególny sposób jak należy ustalić wartość „przychodów” oraz „przychodów ze sprzedaży”, o których mowa w przywołanych powyżej przepisach. W ocenie Spółki należy przyjąć, że:

przychody, o których mowa w art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, to ogół przychodów podatnika podlegających opodatkowaniu podatkiem CIT (w tym opodatkowanych CIT i zwolnionych z opodatkowania na podstawie szczególnych regulacji ustawy o CIT), w kwotach netto (bez należnego podatku od towarów i usług),
przychody ze sprzedaży, o których mowa w art. 4a pkt 10 ustawy o CIT, to wszelkie przychody podatnika ze sprzedaży towarów lub usług podlegające opodatkowaniu podatkiem CIT (w tym opodatkowane CIT i zwolnione z opodatkowania na podstawie szczególnych regulacji ustawy o CIT), w kwotach brutto (wraz z należnym podatkiem od towarów i usług), z wyłączeniem przychodów z tytułów innych niż sprzedaż (np. dotacji, subwencji, otrzymanych odszkodowań czy kar umownych).

Zdaniem Spółki do przychodów, o których mowa w art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT oraz do przychodów ze sprzedaży, o których mowa w art. 4a pkt 10 ustawy o CIT, nie powinno się natomiast zaliczać przychodów, do których w ogóle nie stosuje się przepisów ustawy o CIT, w tym przychodów z działalności rolniczej, o której mowa w art. 2 ust. 2 ustawy o CIT. Skoro bowiem przychody te zostały wyłączone z zakresu normowania ustawy o CIT na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, nie można ich traktować jako „przychodów” w rozumieniu ustawy o CIT.

W konsekwencji przyjąć należy, że przychody z działalności rolniczej nie powinny być brane pod uwagę przy ustalaniu limitów przychodów, o których mowa w art. 4a pkt 10 oraz art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT. Limity przychodów, o których mowa w art. 4a pkt 10 oraz art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT odnoszą się wyłącznie do przychodów, do których mają zastosowanie przepisy ustawy o CIT.

Podkreślić przy tym należy, że prawidłowość takiego podejścia potwierdził również Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w indywidualnej interpretacji podatkowej z 30 października 2018 r. sygn. 0111-KDIB1-2.4010.405.2018.1.MS, w której jednoznacznie stwierdził, że „przychody z działalności rolniczej nie są „przychodami” w rozumieniu u.p.d.o.p. Tym samym nie są one brane pod uwagę przy ustalaniu statusu małego podatnika, o którym mowa w art. 4a pkt 10 u.p.d.o.p.”

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 1406, z późn. zm., dalej: „updop”), przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem dochodów z działów specjalnych produkcji rolnej.

Pojęcie działalności rolniczej dla celów podatku dochodowego od osób prawnych zostało określone w art. 2 ust. 2 updop, zgodnie z którym działalnością rolniczą w rozumieniu ust. 1 pkt 1 jest działalność polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw albo hodowli lub chowu, w tym również produkcja materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcja warzywnicza gruntowa, szklarniowa i pod folią, produkcja roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadownicza, hodowla i produkcja materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcja zwierzęca typu przemysłowo-fermowego oraz hodowla ryb, a także działalność, w której minimalne okresy przetrzymywania zakupionych zwierząt i roślin, w trakcie których następuje ich biologiczny wzrost, wynoszą co najmniej:

miesiąc - w przypadku roślin,
16 dni - w przypadku wysokointensywnego tuczu specjalizowanego gęsi i kaczek,
6 tygodni - w przypadku pozostałego drobiu rzeźnego,
2 miesiące - w przypadku pozostałych zwierząt

-licząc od dnia nabycia.

Natomiast działami specjalnymi produkcji rolnej są: uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin „in vitro”, fermowa hodowla i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowla i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, hodowla dżdżownic, hodowla entomofagów, hodowla jedwabników, prowadzenie pasiek oraz hodowla i chów innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym (art. 2 ust. 2 updop).

W świetle powyższego stwierdzić należy, że regulacja art. 2 ust. 1 pkt 1 updop, wskazuje, że przychody z działalności rolniczej, z wyjątkiem dochodów z działów specjalnych produkcji rolnej, zostały wyłączone z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych. Zawarty w tym przepisie zwrot normatywny „przychodów z działalności rolniczej” oznacza, że ustawodawca odwołuje się w nim do efektów działalności rolniczej (jej przychodów), a nie do działalności rolniczej jako takiej.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 updop, przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

W myśl art. 7 ust. 2 updop, dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Należy zauważyć, że od 2018 r. w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych przychody podatników zostały rozdzielone na dwa źródła:

z zysków kapitałowych oraz
z innych źródeł.

Istotą wprowadzonych zmian jest wyodrębnienie źródła przychodów w postaci zysków kapitałowych i oddzielenie dochodów uzyskiwanych z tego tytułu od pozostałych dochodów uzyskiwanych przez podatników podatku dochodowego od osób prawnych. Wydzielając odrębne źródło przychodów – z zysków kapitałowych na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawodawca zamieścił w ustawie katalog, w którym określił listę przychodów zaliczanych do tego źródła. Oznacza to, że konieczność rozdzielania źródeł przychodów na „przychody operacyjne” i „zyski kapitałowe” nie ma zastosowania jedynie do określonych podmiotów zajmujących się działalnością finansową. W przypadku takich podmiotów kategorie przychodów ze źródła „zyski kapitałowe” stanowią podstawowy rodzaj działalności (są de facto działalnością operacyjną).

Zgodnie z treścią art. 19 ust. 1 updop, podatek, z zastrzeżeniem art. 21, art. 22, art. 24a, art. 24b, art. 24d i art. 24f, wynosi:

19% podstawy opodatkowania;
9% podstawy opodatkowania od przychodów (dochodów) innych niż z zysków kapitałowych - w przypadku podatników, u których przychody osiągnięte w roku podatkowym nie przekroczyły wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1.200.000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1.000 zł.

Stawka 9% podstawy opodatkowania ma zatem zastosowanie wyłącznie do podatników, u których przychody osiągnięte w roku podatkowym nie przekroczyły równowartości 1.200.000 euro. Po przekroczeniu tego limitu podatnik traci prawo do obniżonej stawki podatku.

Regulacje wyłączające możliwość korzystania z preferencyjnej – 9% stawki podatkowej zostały określone w art. 19 ust. 1a-1c updop.

Zgodnie z art. 19 ust. 1d updop, podatnicy, o których mowa w ust. 1 pkt 2, stosują stawkę podatku, o której mowa w tym przepisie, jeżeli posiadają status małego podatnika.

Z kolei, warunek, o którym mowa w ust. 1d, nie dotyczy podatników rozpoczynających prowadzenie działalności, z zastrzeżeniem ust. 1a i 1c, w roku rozpoczęcia tej działalności (art. 19 ust. 1e updop).

Definicja „małego podatnika” została zawarta w art. 4a pkt 10 updop, zgodnie z którym w brzmieniu obowiązującym w 2019 r., ilekroć w ustawie jest mowa o małym podatniku

– oznacza to podatnika, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1.200.000 euro; przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1.000 zł.

Wskazany w art. 4a pkt 10 updop limit przychodów w 2020 r. uległ jednak zmianie. I tak, zgodnie z art. 4a pkt 10 updop w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2020 r. ilekroć w ustawie jest mowa o małym podatniku – oznacza to podatnika, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2.000.000 euro; przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1.000 zł .

Za małego podatnika w 2020 r. uznaje się zatem podmiot, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) za 2019 r. nie przekroczyła kwoty 8.746.800 zł. W 2019 r. pierwszym dniem roboczym października był 1 października i to według kursu na ten dzień należy przeliczyć kwoty wyrażone w euro. Wg wyliczenia średni kurs euro ogłoszony przez Narodowy Bank Polski na dzień 1 października 2019 r. (zgodnie z tabelą kursów NBP z 1 października 2019 r. Nr 190/A/NBP/2019) wynosił 4,3734 zł x 2.000.000 euro = 8.746.800 zł, w zaokrągleniu 8.747.000 zł.

Wskazane w art. 4a pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, sformułowanie „wartość przychodu ze sprzedaży” nie zostało zdefiniowane w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych. Wskazać także należy, że nie należy tego pojęcia utożsamiać z pojęciem przychodu podatkowego. W związku z tym należy dokonać literalnej wykładni tego pojęcia. Przy obliczaniu powyższego limitu należy uwzględnić wszelkie przychody ze sprzedaży danego podatnika, w tym także zwolnione od podatku dochodowego, z wyłączeniem przychodów osiąganych z innego tytułu niż sprzedaż, np. uzyskane odszkodowania, odsetki od środków finansowych na rachunku bankowym, dotacje, dopłaty lub refundacje kosztów.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego wynika m.in., że głównym źródłem przychodów Wnioskodawcy - spółki z ograniczoną odpowiedzialnością jest uprawa i sprzedaż zbóż, takich jak pszenica, jęczmień, rzepak, żyto, kukurydza, bobik, itp. Przychody z uprawy i sprzedaży zbóż stanowią dla Spółki przychody z działalności rolniczej w rozumieniu art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, wyłączone przedmiotowo z zakresu zastosowania tej ustawy i tym samym wyłączone z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych - zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 updop.

Wątpliwość Wnioskodawcy dotyczy ustalenia, czy do limitu przychodów o którym mowa w art. 4a pkt 10 oraz art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wlicza się przychody z działalności rolniczej w rozumieniu art. 2 ust. 2 tej ustawy, niepodlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 1 tej ustawy.

Odnosząc powyższe do przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, należy stwierdzić, że przychody z działalności rolniczej, z wyjątkiem dochodów z działów specjalnych produkcji rolnej, nie są „przychodami“ na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Tym samym nie są one brane pod uwagę przy ustalaniu limitów przychodów, o których mowa w art. 4a pkt 10 oraz art. 19 ust. 1 pkt 2 tej ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, że przy ustalaniu limitów przychodów, o których mowa w art. 4a pkt 10 oraz art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych Spółka nie powinna brać pod uwagę przychodów z działalności rolniczej, niepodlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych, należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 i 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych. Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin