Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-3.4013.177.2020.1.JS
z 25 listopada 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2020 r., poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 25 września 2020 r. (data wpływu 25 września 2020 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zabezpieczenia akcyzowego złożonego w formie weksla własnego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 września 2020 r. wpłynął do Organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zabezpieczenia akcyzowego złożonego w formie weksla własnego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka jest podatnikiem akcyzowym. Spółka jest zarejestrowana do celów akcyzy. Posiada również zezwolenie dla zarejestrowanego wysyłającego.

Spółka planuje uzyskanie kolejnych zezwoleń akcyzowych. Posiadane przez Spółkę zezwolenie akcyzowe, jak również te planowane, wiąże się z koniecznością złożenia zabezpieczenia akcyzowego.

Złożenie zabezpieczenia akcyzowego jest warunkiem uzyskania zezwolenia akcyzowego.

Spółka zamierza złożyć zabezpieczenie akcyzowe w formie weksla własnego.

Zabezpieczenie Spółki, choć ta sprawa jest neutralna dla udzielenia odpowiedzi na pytanie, będzie zabezpieczone dodatkowo hipoteką na nieruchomości podmiotu trzeciego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy zaproponowane przez Spółkę zabezpieczenie akcyzowe w formie weksla własnego na pokrycie zobowiązań podatkowych związanych z planowaną przez Spółkę działalnością akcyzową na podstawie jednego z zezwoleń akcyzowych, o których mowa w art. 84 ustawy o podatku akcyzowym, jest dopuszczone przez przepisy o podatku akcyzowym?

Zdaniem Wnioskodawcy, zaproponowane przez Spółkę zabezpieczenie w formie weksla własnego jest zgodne z przepisami ustawy o podatku akcyzowym.

Zabezpieczenie akcyzowe, jego złożenie, jest warunkiem koniecznym prowadzenia działalności gospodarczej na podstawie zezwoleń akcyzowych.

Dopuszczalne formy zabezpieczenia akcyzowego zostały określone w art. 67 ustawy o podatku akcyzowym.

Wśród dopuszczalnych form zabezpieczenia akcyzowego są wymienione, m.in. takie zabezpieczania jak weksel własny (art. 67 ust. 1 pkt 4 ustawy), czy też hipoteka na nieruchomości (art. 67 ust. 1 pkt 6 ustawy).

Wnioskodawca zamierza zatem złożyć zgodnie z ww. przepisem zabezpieczenie w formie weksla własnego.

Tak jak sprawą oczywistą jest dopuszczalność zastosowania zabezpieczenia w formie weksla własnego, dla wnioskodawcy zrozumiałe jest również, że zaproponowane zabezpieczenie, zanim zostanie przyjęte, jest oceniane przez właściwego naczelnika urzędu skarbowego pod kątem tego, czy właściwie zabezpiecza ono interes Skarbu Państwa.

Nie ulega zatem wątpliwości, że sam weksel własny, może być oceniony przez właściwy Organ Podatkowy jako niewystarczający. Oczywiście kwestia ta wykracza poza zakres interpretacji indywidualnej.

Niemniej jednak proponowane przez Spółkę zabezpieczenie akcyzowe w formie weksla własnego, dodatkowo zabezpieczone na hipotece podmiotu trzeciego, nie może być traktowane jako dodatkowa forma zabezpieczenia akcyzowego, która nie została wymieniona w art. 67 ustawy o podatku akcyzowym i jako taka niedopuszczalna przepisami.

Powtórzyć bowiem należy, że punktu widzenia przepisów akcyzowych, proponowane przez Spółkę zabezpieczenie to tylko weksel własny.

To, że proponowane przez Spółkę zabezpieczenie jest zabezpieczone dodatkowo hipoteką na nieruchomości podmiotu trzeciego, nie powoduje niedopuszczalności takiego zabezpieczenia, ponieważ weksel własny jest dopuszczalny przez przepisy ustawy o podatku akcyzowym.

Dodatkowa hipoteka na nieruchomości podmiotu trzeciego, zabezpieczająca roszczenia Skarbu Państwa ze złożonego weksla własnego, jest oceniana przez Organ Podatkowy przyjmujący zabezpieczenie akcyzowe. Nie zmienia to jednak faktu, że taki weksel własny jest jak najbardziej dopuszczalny, zaś jego zabezpieczenie dodatkowo hipoteką na nieruchomości, nie skutkuje tym, że mamy do czynienia z nową formą zabezpieczenia, która nie jest dopuszczona przez przepisy prawa akcyzowego.

Podsumowując, zabezpieczenie akcyzowe w formie weksla własnego jest zgodne z ustawą o podatku akcyzowym. Zaś jego zabezpieczenie dodatkowo hipoteką na nieruchomości nie powoduje, że mamy do czynienia z nową formą zabezpieczenia akcyzowego, która nie została wymieniona w art. 67 ustawy o podatku akcyzowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz. U. z 2020 r., poz. 722) zwanej dalej „ustawą” – ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy, wyrobami akcyzowymi są wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, susz tytoniowy, płyn do papierosów elektronicznych oraz wyroby nowatorskie, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 14a ustawy, zarejestrowany wysyłający to podmiot, któremu wydano zezwolenie na wysyłanie importowanych wyrobów akcyzowych z miejsca importu z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Na podstawie art. 84 ust. 1 ustawy, wydanie, odmowa wydania, zmiana oraz cofnięcie zezwolenia:

1. na prowadzenie składu podatkowego,
   
2. na nabywanie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany odbiorca,
   2a. na jednorazowe nabycie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany odbiorca,
   
3. (uchylony),
   3a. na wysyłanie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany wysyłający,
   
4. na wykonywanie czynności w charakterze przedstawiciela podatkowego,
   
5. na prowadzenie działalności jako podmiot pośredniczący,
   
6. wyprowadzenia
   
   • następuje w drodze decyzji.
   
   
   

Stosownie do art. 63 ust. 1 ustawy, do złożenia zabezpieczenia akcyzowego w kwocie pokrywającej powstałe albo mogące powstać zobowiązanie podatkowe albo powstałe lub mogące powstać zobowiązanie podatkowe oraz opłatę paliwową, której obowiązek zapłaty powstał albo może powstać, są obowiązane następujące podmioty:

1. podmiot prowadzący skład podatkowy;
   
2. zarejestrowany odbiorca;
   
3. zarejestrowany wysyłający;
   
4. podatnik, o którym mowa w art. 13 ust. 3;
   
5. podatnik, o którym mowa w art. 78 ust. 1, z zastrzeżeniem art. 78 ust. 2a;
   
6. podmiot pośredniczący;
   
7. przedstawiciel podatkowy;
   
8. pośredniczący podmiot tytoniowy, z wyłączeniem przedsiębiorcy zagranicznego, o którym mowa w art. 20d pkt 1 lit. c;
   
9. podmiot reprezentujący przedsiębiorcę zagranicznego, o którym mowa w art. 20d pkt 1 lit. c.
   
   

Zabezpieczenie akcyzowe może być złożone na czas oznaczony albo nieoznaczony, dla zagwarantowania pokrycia jednego lub wielu zobowiązań podatkowych, albo jednego lub wielu zobowiązań podatkowych oraz jednej lub wielu opłat paliwowych – art. 63 ust. 2 ustawy.

Zgodnie z art. 65 ust. 3 ustawy, właściwy naczelnik urzędu skarbowego ustala wysokość zabezpieczenia generalnego, z uwzględnieniem ust. 3, 3a lub 3b, na poziomie równym:

1. wysokości zobowiązań podatkowych albo zobowiązań podatkowych oraz opłat paliwowych, gdy ich kwota może zostać dokładnie obliczona przy przyjmowaniu zabezpieczenia;
2. szacunkowej kwocie maksymalnej wynikającej z mogących powstać zobowiązań podatkowych oraz opłat paliwowych, których obowiązek zapłaty może powstać.
   
   

Dla ustalenia wysokości zabezpieczenia akcyzowego stosuje się stawki akcyzy oraz stawki opłaty paliwowej, obowiązujące w dniu powstania obowiązku podatkowego, a w przypadku gdy tego dnia nie można ustalić – w dniu złożenia zabezpieczenia; jeżeli jednak stawki akcyzy lub stawki opłaty paliwowej ulegną zmianie w trakcie trwania procedury zawieszenia poboru akcyzy, właściwy naczelnik urzędu skarbowego koryguje wysokość zabezpieczenia akcyzowego i powiadamia o tym podmiot, który złożył zabezpieczenie – art. 65 ust. 4 ustawy.

W przypadku gdy jest przyjmowane zabezpieczenie generalne dla zagwarantowania pokrycia zobowiązań podatkowych albo zobowiązań podatkowych oraz opłat paliwowych, których wysokość może ulec zmianie z upływem czasu, podmioty, o których mowa w ust. 1 lub 1a, są obowiązane wstępnie oszacować wysokość takiego zabezpieczenia na poziomie pozwalającym na pokrycie w każdym czasie tych zobowiązań podatkowych oraz opłat paliwowych – art. 65 ust. 5 ustawy.

Na wniosek podmiotu określonego w ust. 1, który spełnia warunki określone w art. 64 ust. 1 pkt 1, 3 i 4, właściwy naczelnik urzędu skarbowego wyraża zgodę na złożenie zabezpieczenia ryczałtowego dla zabezpieczenia wykonania jego zobowiązań podatkowych albo wykonania jego zobowiązań podatkowych oraz obowiązku zapłaty opłaty paliwowej przez ten podmiot. Przepisy art. 64 ust. 3-5a, 8 i 9 oraz przepisy wydane na podstawie art. 64 ust. 10 dotyczące sposobu dokumentowania spełnienia warunków określonych w art. 64 ust. 1, w tym rodzaju dokumentów potwierdzających ich spełnienie, stosuje się odpowiednio – art. 65 ust. 8 ustawy.

Jak stanowi art. 67 ust. 1 ustawy, zabezpieczenie akcyzowe może zostać złożone w formie:

1. depozytu w gotówce;
2. gwarancji bankowej lub ubezpieczeniowej;
3. czeku potwierdzonego przez osobę prawną mającą siedzibę na terytorium Unii Europejskiej lub terytorium państwa członkowskiego Europejskiego Stowarzyszenia Wolnego Handlu (EFTA) - strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub przez oddział banku zagranicznego, którzy prowadzą na terytorium kraju działalność bankową w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe (Dz. U. z 2019 r. poz. 2357 oraz z 2020 r. poz. 284, 288 i 321);
4. weksla własnego;
5. innego dokumentu mającego wartość płatniczą;
6. hipoteki na nieruchomości.
   
   

Zabezpieczenie akcyzowe obowiązuje na całym terytorium Unii Europejskiej – art. 67 ust. 2 ustawy.

Jak wynika z art. 67 ust. 3 ustawy, Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia:

1. sposób i miejsce składania zabezpieczenia akcyzowego,
2. rodzaje innych dokumentów mających wartość płatniczą, które mogą być przyjmowane jako zabezpieczenie akcyzowe,
3. sposób dokonania potwierdzenia przyjęcia zabezpieczenia akcyzowego,
4. wzory druków służących do potwierdzenia przyjęcia zabezpieczenia akcyzowego

-uwzględniając konieczność właściwego zabezpieczenia wykonania zobowiązań podatkowych w akcyzie oraz obowiązku zapłaty opłaty paliwowej.

Stosownie do art. 79 ust. 1 ustawy, podmioty obowiązane do złożenia zabezpieczenia akcyzowego mogą wybrać formę zabezpieczenia spośród form określonych w art. 67 ust. 1.

Zabezpieczenie akcyzowe może być złożone w kilku formach określonych w art. 67 ust. 1, pod warunkiem że łącznie pokryją całą wymaganą kwotę zabezpieczenia akcyzowego – art. 70 ust. 2 ustawy.

Właściwy naczelnik urzędu skarbowego odmawia przyjęcia zabezpieczenia akcyzowego, jeżeli stwierdzi, że nie zapewni ono pokrycia w należnej wysokości kwoty zobowiązania podatkowego albo kwoty zobowiązania podatkowego oraz kwoty opłaty paliwowej – art. 71 ust. 1 ustawy.

Właściwy naczelnik urzędu skarbowego odmawia przyjęcia zabezpieczenia akcyzowego z określonym terminem ważności, jeżeli nie zabezpiecza ono w sposób skuteczny pokrycia w terminie kwoty zobowiązania podatkowego albo kwoty zobowiązania podatkowego oraz kwoty opłaty paliwowej – art. 71 ust. 2 ustawy.

Ponadto, zgodnie z art. 72 ust. 1 ustawy, jeżeli właściwy naczelnik urzędu skarbowego stwierdzi, że złożone zabezpieczenie akcyzowe nie zapewnia pokrycia w należnej wysokości lub w terminie kwoty zobowiązania podatkowego albo kwoty zobowiązania podatkowego oraz opłaty paliwowej, jest obowiązany zażądać przedłużenia zabezpieczenia, złożenia dodatkowego lub nowego zabezpieczenia akcyzowego.

Jeżeli określona lub zadeklarowana kwota akcyzy lub kwota opłaty paliwowej nie zostały zapłacone w terminie, organ podatkowy pokrywa je ze złożonego zabezpieczenia akcyzowego – art. 73 ust. 1 ustawy.

Organ podatkowy nie pokrywa kwoty akcyzy, o której mowa w ust. 1, z zabezpieczenia akcyzowego podmiotu, o którym mowa w art. 63 ust. 3, w przypadku, o którym mowa w art. 42 ust. 1 pkt 4, jeżeli podmiot ten nie został poinformowany lub nie mógł być poinformowany o nieotrzymaniu przez podmiot wysyłający, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 31 lit. a, raportu odbioru albo dokumentu zastępującego raport odbioru bądź raportu wywozu albo dokumentu zastępującego raport wywozu albo alternatywnego dowodu zakończenia procedury zawieszenia poboru akcyzy i, w terminie miesiąca od dnia przekazania mu informacji o tym przez organ podatkowy, przedstawi dowód, że przemieszczanie wyrobów akcyzowych z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy zakończyło się zgodnie z art. 41a ust. 2, lub dowód potwierdzający miejsce wystąpienia nieprawidłowości na terytorium państwa członkowskiego – art. 73 ust. 2 ustawy.

Na podstawie art. 73 ust. 2 ustawy, jeżeli w celu pokrycia kwoty akcyzy lub kwoty opłaty paliwowej niezapłaconych w terminie wymagana jest sprzedaż, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny, praw z dokumentów mających wartość płatniczą złożonych jako zabezpieczenie akcyzowe lub nieruchomości obciążonej hipoteką zgodnie z art. 67 ust. 1 pkt 6, do sprzedaży stosuje się przepisy ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2019 r. poz. 1438, z późn. zm.).

Na podstawie delegacji ustawowej z art. 66 ust. 1, art. 67 ust. 3 i art. 74 ust. 5 ustawy wydane zostało rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 21 grudnia 2018 r. w sprawie zabezpieczeń akcyzowych (Dz. U. z 2018 r., poz. 2543 ze zm.).

Zgodnie z § 7 pkt 4 ww. rozporządzenia, zabezpieczenie akcyzowe składa się, w przypadku zabezpieczenia akcyzowego składanego w formie określonej w art. 65 ust. 1 pkt 4 lub 5 ustawy – przez złożenie w urzędzie skarbowym weksla własnego lub innych dokumentów mających wartość płatniczą, o których mowa w § 8 ust. 1, na kwotę równą wysokości wymaganego zabezpieczenia akcyzowego określoną według wartości nominalnej tych dokumentów.

Stosownie do § 9 ust. 1 rozporządzenia, właściwy naczelnik urzędu skarbowego przyjmujący zabezpieczenie akcyzowe złożone w sposób, o którym mowa w § 7 pkt 1 lit. c oraz pkt 3 i 4, wydaje podmiotowi składającemu zabezpieczenie akcyzowe pokwitowanie złożenia tego zabezpieczenia, będące drukiem ścisłego zarachowania, zwane dalej „pokwitowaniem”. Wzór pokwitowania określa załącznik nr 3 do rozporządzenia.

W przedmiotowej sprawie, Spółka jest zarejestrowana do celów akcyzy i posiada zezwolenie dla zarejestrowanego wysyłającego. Wnioskodawca planuje uzyskanie kolejnych zezwoleń akcyzowych, a warunkiem koniecznym uzyskania tego zezwolenia jest złożenie zabezpieczenia akcyzowego. Spółka zamierza złożyć zabezpieczenie akcyzowe w formie weksla własnego. Przy czym, zabezpieczenie Spółki złożone w formie weksla będzie zabezpieczone dodatkowo hipoteką na nieruchomości podmiotu trzeciego.

Wątpliwości Spółki dotyczą kwestii, czy ww. zabezpieczenie akcyzowe w formie weksla własnego na pokrycie zobowiązań podatkowych związanych z planowaną przez Spółkę działalnością na podstawie jednego z zezwoleń akcyzowych, o których mowa w art. 84 ustawy o podatku akcyzowym jest dopuszczone przez przepisy ustawy o podatku akcyzowym.

Zaznaczenia w tym miejscu wymaga, że podstawowym celem związanym z obowiązkiem złożenia zabezpieczenia akcyzowego jest zagwarantowanie, że w ostatecznym rozrachunku należny podatek akcyzowy oraz opłata paliwowa zostaną uiszczone.

Ustawodawca w art. 67 ust. 1 wskazał sześć podstawowych form, w których może zostać złożone zabezpieczenie akcyzowe. Na gruncie przepisów ustawy, podatnicy są uprawnieni do wyboru jednej z tych form zabezpieczenia akcyzowego, jak również do łącznego wykorzystania różnych form zabezpieczenia – pod warunkiem, że całkowita kwota złożonego zabezpieczenia zapewnia w całości zabezpieczenie kwoty akcyzy oraz kwoty opłaty paliwowej. Prawo podmiotu zobowiązanego do złożenia zabezpieczenia akcyzowego do swobodnego wyboru formy tego zabezpieczenia, spośród form określonych w art. 67 ust. 1, potwierdza regulacja art. 70 ustawy.

Należy zauważyć, że weksel własny – o którym mowa w art. 67 ust. 1 pkt 4 ustawy – stanowi jedną z równoprawnych form składania zabezpieczenia akcyzowego. W tym przypadku, zabezpieczenie składane jest przez złożenie tego weksla opatrzonego prawidłowym podpisem przez podmiot we właściwym urzędzie skarbowym, wraz z deklaracją wekslową, która stwierdza treść porozumienia między wystawcą weksla a organem przyjmującym weksel, w przedmiocie jego wypełnienia. Właściwy naczelnik urzędu skarbowego, który przyjmuje weksel, jest natomiast zobowiązany wydać podmiotowi obowiązanemu do złożenia zabezpieczenia akcyzowego pokwitowanie złożenia zabezpieczenia akcyzowego, którego wzór określony został w przepisach wykonawczych do ustawy. Szczegółowe regulacje dotyczące obrotu wekslowego, a także wymaganych elementów weksla własnego zawiera ustawa z dnia 28 kwietnia 1936 r. Prawo wekslowe (Dz.U. z 2016 r., poz. 160).

Jednocześnie, należy mieć na uwadze, że właściwy naczelnik urzędu skarbowego jest uprawniony do odmowy przyjęcia zabezpieczenia akcyzowego, jeżeli nie zapewni ono pokrycia kwoty zobowiązań akcyzowych lub zobowiązań akcyzowych oraz opłat paliwowych. Sytuacja taka w praktyce mogłaby wystąpić np. wówczas, jeżeli elementy przedstawionego przez podmiot weksla wskazywałaby, że nie zapewni on pokrycia w sposób pełny kwoty wynikającej z powstałego lub mogącego powstać zobowiązania podatkowego (tj. niósłby ze sobą ryzyko nieskuteczności egzekucji, w przypadku braku zapłaty przez podmiot należnych zobowiązań podatkowych oraz opłat paliwowych). W związku z powyższym, przyjęcie przez właściwego naczelnika urzędu skarbowego zabezpieczenia akcyzowego w formie weksla własnego każdorazowo poprzedza wnikliwa analiza skuteczności tej formy zabezpieczenia w indywidualnej sprawie podmiotu. Jedynie bowiem właściwy naczelnik urzędu skarbowego w prowadzonym postępowaniu dotyczącym złożenia zabezpieczenia akcyzowego jest uprawniony do stwierdzenia, czy określona forma i elementy złożonego weksla oraz deklaracji wekslowej w sposób wystarczający zapewniają pokrycie w należnej wysokości kwoty zobowiązania podatkowego. Przy czym, nadmienić należy, że prawo wekslowe przewiduje instrumenty prawne zwiększające „skuteczność” weksla, z których w uzasadnionych przypadkach naczelnik urzędu skarbowego może skorzystać. Natomiast jeżeli naczelnik urzędu skarbowego stwierdzi, że złożone zabezpieczenie akcyzowe nie zapewnia pokrycia w całości kwoty wynikającej ze zobowiązania podatkowego, jest obowiązany zażądać złożenia dodatkowego lub nowego zabezpieczenia (art. 72 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym).

Zatem w przypadku złożenia przez Wnioskodawcę zabezpieczenia akcyzowego w postaci weksla własnego, w kompetencjach właściwego naczelnika urzędu skarbowego będzie leżało stwierdzenie, czy określona forma zabezpieczenia – w postaci tego weksla własnego dodatkowo (częściowo) zabezpieczonego hipoteką na nieruchomości podmiotu trzeciego – zapewnia w sposób wystarczający pokrycie w należnej wysokości kwoty zobowiązania podatkowego i opłaty paliwowej.

Mając na uwadze całość powyższych rozważań – odpowiadając ściśle na pytanie Wnioskodawcy postawione we wniosku – należy wskazać, że zaproponowana przez Spółkę forma zabezpieczenia, tj. zabezpieczenie akcyzowe w formie weksla własnego na pokrycie zobowiązań podatkowych związanych z planowaną przez Spółkę działalnością prowadzoną na podstawie zezwolenia akcyzowego, o którym mowa w art. 84 ustawy jest dopuszczalna w myśl przepisów ustawy o podatku akcyzowym. Przy czym, jak wskazano wyżej, analiza skuteczności konkretnego zabezpieczenia w formie weksla, który dodatkowo zabezpieczony będzie hipoteką na nieruchomości w konkretnej sprawie spoczywa na właściwym naczelniku urzędu skarbowego.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym zabezpieczenie w formie weksla własnego jest zgodne z przepisami ustawy o podatku akcyzowym, należało uznać za prawidłowe.

Zaznacza się, że niniejsza interpretacja indywidualna dotyczy wyłącznie zapytania Zainteresowanego. Inne kwestie, nieobjęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – rozpatrzone.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy lub zmiany stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2019 r, poz. 2325 ze zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.