Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-3.4010.444.2020.1.JKU
z 24 listopada 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a i art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 25 września 2020 r., (data wpływu 28 września 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, m.in. w zakresie ustalenia, czy:

• działalność Spółki, w ramach której tworzy i rozwija RTA, spełnia przesłanki uznania za działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 4a pkt 26-28 Ustawy o CIT,
• wytworzone przez Spółkę oprogramowanie komputerowe (RTA) stanowi kwalifikowane prawo własności intelektualnej w rozumieniu art. 24d ust. 2 pkt 8 Ustawy o CIT, co do których Spółka będzie uprawniona stosować ulgę IP Box,

-jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 września 2020 r. wpłynął do tut. Organu wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie zastosowania preferencji wynikających z art. 24d ust. 1 Ustawy o CIT.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

X. Sp. z o.o. (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) jest polskim rezydentem podatkowym, podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych (dalej: „CIT”) od całości osiąganych dochodów. Spółka uzyskała wpis do KRS w grudniu 2012 r.

Spółka prowadzi działalność w branży technologii i usług informatycznych, zajmuje się tworzeniem oprogramowania komputerowego. Działalność Spółki nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru.

Działalność Spółki polega na kompleksowym rozwoju oprogramowania na wszystkich etapach jego powstawania, wdrażania i utrzymywania, tj. na etapach definiowania wymagań, określania architektury systemu, doboru jego komponentów i szkieletów aplikacyjnych zgodnie z najnowszymi trendami i najlepszymi praktykami wytwarzania oprogramowania, realizacji projektu w oparciu o przyjęte założenia architektoniczne, projektu graficznego interfejsu użytkownika, implementacji wcześniej określonych wymagań przy pomocy technologii i języków programowania wynikających z przyjętej architektury i stosu technologicznego, testowania (testy jednostkowe, integracyjne, wydajnościowe), dokumentowania zrealizowanych prac implementacyjnych zarówno w obszarze technicznym (dokumentacja techniczna), jak i funkcjonalnym (dokumentacja użytkownika), wdrażania wytworzonego oprogramowania oraz jego konserwacji polegającej na usuwaniu błędów, aplikowania łat bezpieczeństwa, optymalizacji procesów i dostosowaniu do zmian w obszarach funkcjonalnych.

Obecnie Spółka realizuje kilka projektów, gdzie poziom zaawansowania prac i postępu jest różny. Jednak flagowym produktem Spółki jest RTA (dalej: „RTA”, „Produkt”, „Projekt”) i niniejszy wniosek w zakresie zastosowania preferencji wynikających z art. 24d ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1406 z późn. zm., dalej: „Ustawa o CIT”), (dalej: „ulga IP Box”) dotyczy tego Produktu.

RTA jest uniwersalną platformą robotyzacji procesów wymagających rozumienia tekstu. Prace nad platformą rozpoczęły się w styczniu 2018 r. i są realizowane do dnia dzisiejszego. Zgodnie z założeniami Spółki, RTA będzie podlegać ciągłemu rozwojowi poprzez dodawanie nowych funkcjonalności (modułów).

RTA umożliwia organizacjom przejście od ręcznej, czasochłonnej pracy do automatycznego rozumienia tekstu i podejmowania decyzji w ciągu kilku sekund.

RTA korzysta z zastrzeżonego modelu językowego uwzględniającego układ, jak i świadomości kontekstowej 2D. RTA jest jedynym rozwiązaniem technologicznym, które przetwarza zarówno nieustrukturyzowane dokumenty tekstowe, jak i częściowo ustrukturyzowane. RTA nie tylko kategoryzuje - ale także interpretuje dokumenty i podejmuje związane z tym decyzje - na podstawie treści i kontekstu.

Produkty substytucyjne dostępne na rynku są proste, uniwersalne i bardzo niedokładne lub bardzo dokładne, ale obejmują tylko wąski segment informacji i wymagają ogromnych ilości danych wejściowych i długiego procesu szkoleniowego. Pierwsze nie nadają się do rzeczywistych przypadków biznesowych, te drugie zaś są trudne do wdrożenia, nieelastyczne i bardzo ograniczone. Rozwiązanie Spółki zapewnia precyzję na poziomie człowieka; może być dostosowane do nowych przypadków użycia przez osoby niebędące ekspertami, jest niezależne od języka i obszaru zastosowania. Przez to, RTA stanowi unikalne rozwiązanie na rynku krajowym, jak i światowym.

Co do zasady, realizacja Projektu sprowadza się do realizacji zadań z zakresu badań polegających na testach poszczególnych aspektów w warunkach laboratoryjnych, zadań z zakresu prac rozwojowych polegających na testach polowych oraz pracach przedwdrożeniowych.

Spółka realizuje opisane powyżej prace, polegające na tworzeniu Produktu za pomocą dedykowanego personelu zatrudnionego na podstawie umów o pracę (dalej: „Pracownicy”). Pracownicy przenoszą na Spółkę całość praw autorskich do utworów (w przypadku utworów wspólnych, każdy ze współtwórców przenosi udział w autorskim prawie majątkowym do utworu) jako że umowy o pracę nie wyłączają stosowanie art. 74 ust. 3 prawa autorskiego. Jak wynika z art. 74 ust 3. Prawa autorskiego - Prawa majątkowe do programu komputerowego stworzonego przez pracownika w wyniku wykonywania obowiązków ze stosunku pracy przysługują pracodawcy, o ile umowa nie stanowi inaczej.

Pracownicy wykonujący czynności twórcze związane z Produktem są podmiotami niepowiązanymi ze Spółką w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 3 Ustawy o CIT.

Wytworzony przez Wnioskodawcę Produkt jest autorskim prawem do programu komputerowego podlegającym ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Wnioskodawca z tytułu udostępniania RTA obciąża klienta opłatą, która kalkulowana jest na podstawie czterech głównych tytułów:

1. opłata za wykonanie dowodu słuszności koncepcji („proof of concept”);
2. opłata roczna/kwartalna/miesięczna licencyjna/abonamentowa (np. dostęp do środowiska deweloperskiego, środowiska testowego lub demonstracyjnego);
3. opłata za liczbę przetworzonych dokumentów (np. wyceniona per strona: np. wyszukanie nazwiska z dokumentów);
4. opłata za wyszukiwane dane (np. per wyszukiwany ..data point” w dokumentach).
   
   

Poza tym, Spółka może obciążać klienta także dodatkowymi opłatami za ewentualne dodatkowe czynności np. prace wdrożeniowe, serwis czy utrzymanie.

Spółka, co do zasady, planuje traktować tylko przychody osiągane z tytułów opisanych w literach a-d powyżej (dalej: ..Przychody RTA”) jako stanowiące element dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 24d ust. 7 pkt 1 Ustawy o CIT.

Spółka nie będzie traktować dodatkowych opłat (za wdrożenie, serwis czy utrzymanie) jako elementu dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 24d ust. 7 pkt 1 Ustawy o CIT.

Na podstawie posiadanej ewidencji Wnioskodawca może wydzielić opłaty należne za ewentualne dodatkowe czynności wykonywane na rzecz klienta, o których mowa powyżej.

Spółka w celu uzyskania przychodu z tytułu RTA ponosi koszty, które można przyporządkować do dwóch kategorii:

• koszty dające powiązać się bezpośrednio z Przychodami RTA (dalej: „Koszty Bezpośrednie RTA”) oraz
• koszty dające powiązać się pośrednio z Przychodami RTA (dalej: „Koszty Pośrednie RTA”).
  
  

Do Kosztów Bezpośrednich RTA Spółka zamierza zaliczać:

• całkowity koszt wynagrodzeń i innych świadczeń na rzecz Pracowników, wraz zaliczką na podatek PIT oraz ze składkami na ubezpieczenia społeczne, Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, w części w jakiej Pracownik uczestniczy w projektach polegających na tworzeniu RTA (dalej: „ Koszty Pracowników RTA”).
  
  

W celu wyodrębnienia czasu pracy Pracowników poświęconego na projekty polegające na tworzeniu RTA Spółka korzysta z prowadzonej przez Pracowników szczegółowej ewidencji czasu pracy (dalej: „Ewidencja”).

Celem obliczenia Kosztów Pośrednich RTA, Spółka ustala współczynnik alokacji (dalej: „Współczynnik”), będący ilorazem Przychodów RTA (dzielna) oraz całości przychodów osiągniętych przez Spółkę w danym roku podatkowym (dzielnik). Do Kosztów Pośrednich RTA Spółka zaliczy koszty uzyskania przychodów związane z całokształtem działalności prowadzonej przez Spółkę (mające generalnie wpływ na osiąganie zarówno Przychodów RTA, jak i przychodów pozostałych), przykładowo:

• koszty amortyzacji (w tym amortyzacji ST i WNiP),
• koszty serwerów własnych i wynajmowanych oraz usług chmurowych (np. wynajem mocy obliczeniowych),
• koszty leasingu sprzętu komputerowego i serwerów,
• koszty usług najmu biura,
• koszty licencji oprogramowania i usług dla programistów,
• koszty informatyczne (np. prace programistyczne),
• koszty związane z zatrudnieniem pracowników oraz koszty związane ze współpracą z osobami fizycznymi w oparciu o umowy cywilnoprawne (z wyłączeniem Kosztów Pracowników RTA),
• pozostałe koszty,

-w proporcji wynikającej z przemnożenia kwoty ww. kosztów poniesionych w danym roku podatkowym przez ustalony dla danego roku podatkowego Współczynnik.

W zakresie kosztów uzyskania przychodów stosowane rozwiązania ewidencyjne polega na wyodrębnieniu kosztów (dalej: „Koszty RTA”) związanych z Przychodami RTA.

Różnica pomiędzy ustalonymi w powyższy sposób Przychodami RTA oraz Kosztami RTA będzie stanowić dochód z RTA (dalej: „Dochód RTA”).

Natomiast, wysokość kwalifikowanego Dochodu z RTA zostanie ustalona jako iloczyn Dochodu RTA osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru (wskaźnik nexus) zgodnie z art. 24d ust. 4 Ustawy o CIT: (a + b) x 1,3 / (a + b + c + d)

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a - prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d. od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 3,

c - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d. od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4.

d - nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Wydatki z tytułu realizacji prac w zakresie Projektu, w szczególności wydatki z tytułu wynagrodzeń Pracowników, zostały sfinansowane m.in. z otrzymanych przez Spółkę dotacji.

Spółka podkreśla, iż zgodnie z ogólnymi zasadami kwalifikacji kosztów jako kosztów uzyskania przychodów, wydatki bezpośrednio sfinansowane z dotacji nie stanowią kosztów uzyskania przychodów (na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 58 Ustawy o CIT). Wobec czego, Spółka nie zamierza uwzględniać wydatków sfinansowanych z dotacji w zakresie obliczania kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego IP (RTA).

Niemniej jednak powyższa zasada nie ogranicza wzięcia pod uwagę wydatków sfinansowanych z dotacji jako kosztów faktycznie poniesionych na potrzeby obliczania wskaźnika nexus. Wobec czego, Spółka uwzględni wydatki sfinansowane z dotacji przy wyliczaniu wskaźnika nexus na potrzeby kwalifikowanego IP, jakim w przypadku Spółki będzie RTA.

Spółka posiada ewidencję rachunkową, w której jest wyodrębniony Produkt. Ewidencja pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na Produkt. Ponadto, ewidencja pozwala na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 24d ust. 4 Ustawy o CIT, przypadających na Produkt.

W ujęciu bilansowym na RTA może składać się kilka WNiP (wartości niematerialnych i prawnych). Każda WNiP w ujęciu bilansowych może stanowić poszczególny moduł (funkcjonalność) Produktu. Podkreślenia wymaga, że dla celów podatkowych, Spółka traktuje Produkt jako jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej.

Należy podkreślić, że Spółka planuje skorzystać z ulgi IP Box w odniesieniu do dochodów osiągniętych w 2020 r. oraz w kolejnych latach podatkowych.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytania:

1. Czy działalność Spółki, w ramach której tworzy i rozwija RTA, spełnia przesłanki uznania za działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 4a pkt 26-28 Ustawy o CIT? (pytanie oznaczone we wniosku nr 1)
2. Czy wytworzone przez Spółkę oprogramowanie komputerowe (RTA) stanowi kwalifikowane prawo własności intelektualnej w rozumieniu art. 24d ust. 2 pkt 8 Ustawy o CIT, co do których Spółka będzie uprawniona stosować ulgę IP Box? (pytanie oznaczone we wniosku nr 2)
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Stanowisko Wnioskodawcy w przedmiocie pytania nr 1.

Zdaniem Wnioskodawcy, działalność prowadzona w związku z tworzeniem i rozwojem Produktu jest działalnością badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 4a pkt 26-28 Ustawy o CIT.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w przedmiocie pytania nr 1.

Zgodnie z art. 4a pkt 26 Ustawy o CIT, przez działalność badawczo-rozwojową rozumie się działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Na gruncie Ustawy o CIT, przez badania naukowe rozumie się badania podstawowe oraz badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Z kolei przez prace rozwojowe, rozumie się prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Zgodnie z tą definicją, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Mając na względzie powyższe definicje oraz praktykę organów podatkowych (w tym wyrażoną w Objaśnieniach podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP Box; dalej: „Objaśnienia”), wyróżnić można trzy zasadnicze kryteria działalności badawczo-rozwojowej:

1. twórczość,
2. systematyczność,
3. zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
   
   

W opinii Wnioskodawcy, wszystkie te przesłanki są spełnione w odniesieniu do prowadzonej przez niego działalności zmierzającej do wytworzenia i ulepszenia RTA.

Twórczość.

Jak wynika z Objaśnień, cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika. W Objaśnieniach wskazano również, że przez działalność twórczą należy rozumieć działalność, której rezultat powinien: być odpowiednio ustalony, mieć charakter indywidualny oraz mieć charakter oryginalny.

Działalność Wnioskodawcy ma charakter twórczy, ponieważ w ramach prowadzonych prac Spółka opracowała nowy Produkt oraz dodaje do niego nowe funkcjonalności (nie stanowiące rutynowych i okresowych zmian). Sam zaś efekt prac jest na tyle innowacyjny, że zrealizowane oprogramowanie w znacznym stopniu odróżnia się od rozwiązań już funkcjonujących oraz posiada wiele cech odróżniających je od innych konkurencyjnych rozwiązań.

Efekty prowadzonych prac są odpowiednio ustalone (co ma potwierdzenie w zgromadzonej dokumentacji) oraz mają charakter indywidualny (są efektem kreatywnych działań zespołu projektowego, a nie wyłącznie rutynowych, mechanicznych i powtarzalnych działań). Zespół zaangażowany w te prace składa się z wysokiej klasy specjalistów posiadających unikalną wiedzę i umiejętności z pogranicza informatyki i nauki. Co więcej, efekty prac mają charakter oryginalny, gdyż, tak jak w przypadku RTA wnoszą obiektywnie nową wartość (nie istnieje identyczne, uprzednio stworzone dzieło), i stanowi unikalne rozwiązane na rynku w Polsce.

Systematyczność.

Z Objaśnień wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od jej ciągłości, w tym od okresu, przez jaki działalność taka ma być prowadzona, ani też od istnienia planu, co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości.

Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził, chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Zdaniem Spółki, w niniejszej sprawie prowadzona przez nią działalność ma charakter systematyczny. Jest ona bowiem prowadzona w zorganizowany sposób, w ramach ustalonego planu oraz harmonogramu i metodyki działań. Spółka ustaliła bowiem cele projektu, zakładane funkcjonalności oraz ustaliła zasoby niezbędne do realizacji projektu.

Zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystanie ich do tworzenia nowych zastosowań.

Jak wynika z Objaśnień, „zwiększenie zasobów wiedzy” odnosi się przede wszystkim do prowadzenia badań naukowych, natomiast „wykorzystanie już istniejącej lub zwiększonej wiedzy do tworzenia nowych zastosowań” dotyczy przede wszystkim prac rozwojowych. Innymi słowy, działalność badawczo-rozwojowa to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia, w tym badań naukowych (nakierowanych na nową wiedzę i umiejętności) oraz prac rozwojowych (nakierowanych na wykorzystanie dostępnej wiedzy lub umiejętności) w celu zwiększenia zasobów wiedzy do tworzenia nowych, zmienionych lub usprawnionych produktów, procesów lub usług (również w formie nowych technologii).

Ustawodawca nie zdefiniował sformułowania „zwiększenia zasobów wiedzy”, w szczególności nie wskazał, czy zasoby wiedzy odnoszą się do wiedzy ogólnej, wiedzy pracowników, wiedzy w przedsiębiorstwie, czy też wiedzy w danej dziedzinie przemysłowej lub naukowej. Skoro ustawodawca nie przewidział minimalnego progu skalowalności zwiększenia zasobów wiedzy, to nie ma przeszkód, aby przyjąć, że sformułowanie „zwiększanie zasobów wiedzy” odnosi się wyłącznie do wiedzy danego przedsiębiorstwa.

W niniejszej sprawie działalność Wnioskodawcy ma na celu „zwiększenie zasobów wiedzy” (w zakresie związanym ze wstępną fazą tworzenia oprogramowania) oraz stanowi „wykorzystywanie wiedzy do tworzenia nowych zastosowań” (w przeważającym zakresie związanym z rozwojem RTA po stworzeniu ich pierwotnych wersji). Tworzone ulepszenia nie mają charakteru okresowych i rutynowych zmian, ale skutkują istotną jakościowo zmianą Produktu. RTA i jego ulepszenia mają charakter innowacyjny (na skalę rynku polskiego).

Stanowisko Wnioskodawcy w przedmiocie pytania nr 2.

Produkt tworzony przez Spółkę stanowią kwalifikowane prawo własności intelektualnej w rozumieniu art. 24d ust. 2 pkt 8 Ustawy o CIT, co do którego Spółka będzie uprawniona zastosować ulgę IP Box.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w przedmiocie pytania nr 2.

W art. 24d ust. 2 Ustawy o CIT, określono katalog kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W pkt 8 tego artykułu wskazano na autorskie prawo do programu komputerowego.

Z treści art. 24d ust. 2 Ustawy o CIT wynika również, że aby skorzystać z ulgi IP Box takie prawo musi podlegać ochronie prawnej oraz musi zostać wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Zdaniem Wnioskodawcy, dochody związane z Produktem będą stanowić dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w rozumieniu art. 24d Ustawy o CIT, ponieważ Produkt:

1. został wytworzony, rozwinięty i będzie ulepszany przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej,
2. należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 24d ust. 2 Ustawy o CIT,
3. podlega ochronie prawnej.
   
   

Wytworzenie, rozwiniecie i ulepszenie w ramach prowadzonej działalności badawczo- rozwojowej.

Dla spełnienia tego warunku podatnik musi prowadzić działalność badawczo-rozwojową, a efektem tych prac musi by wytworzenie bądź też rozwinięcie lub ulepszenie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (prawa zaliczonego do jednej z kategorii wskazanych w art. 24d ust. 2 Ustawy o CIT).

Jak zostało wskazane w odpowiedzi do pytania nr 1, zdaniem Wnioskodawcy, prowadzi on działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 4a pkt 26-28 Ustawy o CIT. Co więcej, to właśnie w ramach tej działalności został wytworzony i jest rozwijany Produkt Spółki - jest to bowiem cel, w jakim Spółka prowadzi tę działalność.

Tym samym, zdaniem Wnioskodawcy warunek ten jest spełniony.

Zaliczenie do kategorii praw określonych w art. 24d ust. 2 Ustawy o CIT.

W opinii Wnioskodawcy, Produkt stanowi autorskie prawo do programu komputerowego wskazane w art. 24d ust. 2 pkt 8 Ustawy o CIT.

Jak wskazano w Objaśnieniach, autorskie prawdo do programu komputerowego przyznawane jest na mocy art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (model ochrony prawnej sui generis). Minister Finansów podkreślił, że zarówno ustawy podatkowe, jak i ustawy poza podatkowe, w szczególności ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych, nie definiują pojęcia „autorskie prawo do programu komputerowego”. Praktyka stosowania tego pojęcia na świecie potwierdza, że ze względu na dynamiczny rozwój nowych technologii, w których programy komputerowa zajmują kluczową pozycję, nie da się ustalić wyczerpującej i niezmiennej definicji tego pojęcia oraz uniknąć rozbieżności interpretacyjnych. Innymi słowy, w obecnym stanie prawnym w Polsce nie ma możliwości ustawowego i wyczerpującego zdefiniowania pojęcia „autorskie prawo do programu komputerowego”.

W konsekwencji, Minister Finansów wskazał w Objaśnieniach, że podatnik chcący skorzystać z preferencji IP Box wobec dochodów z autorskiego prawa do programu komputerowego i otrzymać w tym zakresie stosowną ochronę prawnopodatkową powinien złożyć wniosek o interpretację indywidualną do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (KIS), co też niniejszym czyni Spółka.

Jak wynika z Objaśnień, podstawą przyznania ochrony prawnej dla programu komputerowego jest fakt, że stanowi on przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej danego autora lub autorów) ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od przeznaczenia i sposobu wyrażania. To oznacza, że wyeliminowanie lub ograniczenie swobody twórczej (eliminacja lub ograniczenie własnego/indywidualnego działania twórczego) wyłącza lub ogranicza prawno-autorską ochronę programu komputerowego.

Dodatkowo, w Objaśnieniach wskazano, że doktryna prawa autorskiego przyjmuje różne kazuistyczne podejścia do definiowania pojęcia „autorskie prawo do programu komputerowego”, które wskazują, że część chronioną prawem (formę (ekspresji) utworu) jest w szczególności kombinacja komend adresowanych do komputera w formie kodu źródłowego i kodu wynikowego. Pozaustawowa definicja pojęcia „autorskie prawo do programu komputerowego” w sposób uzasadniony nawiązuje zatem do terminologii informatycznej, dostosowywanej następnie do potrzeb dalszej analizy prawnej dobra niematerialnego, jakim jest program komputerowy.

Jak podniesiono w Objaśnieniach, fundamentem informatycznego rozumienia programu komputerowego jest samo pojęcie „programu”, czyli zapisanego przy pomocy wybranego języka programowania algorytmu rozwiązania określonego zadania. Zatem, program komputerowy to w szczególności zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu.

W Objaśnieniach skonkludowano także, że pojęcie „program komputerowy” nie powinno być rozumiane wąsko, lecz szeroko, w szczególności obejmując interfejs, gdy ten spełnia warunek interoperacyjności programu komputerowego z oprogramowaniem i sprzętem komputerowym, co musi być ustalone w każdym przypadku oddzielnie na podstawie rzeczywistych ustaleń, a nie tylko formalnych postanowień, na przykład umownych. Holistycznie i funkcjonalnie, program komputerowy obejmuje więc jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs.

Opisane powyżej przesłanki są zdaniem Spółki spełnione w odniesieniu do Produktu. Powstanie RTA oraz jego dalszy rozwój jest efektem twórczej działalności osób zaangażowanych w stworzenie Produktu. Innymi słowy, koncepcje Produktu oraz jego funkcjonalności są efektem twórczości intelektualnej członków zespołu. W ramach prac nad Projektem doszło zaś do stworzenia i rozwoju zestawu instrukcji przeznaczonych do wykonywania w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu.

Podleganie ochronie prawnej.

Wskazany warunek jest spełniony, ponieważ efekty prac prowadzonych przez Spółkę nad Produktem podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Nadmienić należy, że w zakresie pytań oznaczonych we wniosku Nr 3 i 4 zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.