2020.10.29 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-1.4012.467.2020.1.HW
z 29 października 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 sierpnia 2020 r. (data wpływu 7 sierpnia 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 8 października 2020 r. (data wpływu 15 października 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

uznania transakcji zbycia (rozliczenia) nakładów inwestycyjnych (na ocieplenie ścian, stropodachu, wymiany zewnętrznej stolarki okiennej i drzwiowej, przebudowę wewnętrznych i zewnętrznych instalacji centralnego ogrzewania i ciepłej wody użytkowej) za dostawę towarów korzystającą ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy (pytanie oznaczone we wniosku nr 3) – jest nieprawidłowe;
uznania transakcji zbycia (rozliczenia) nakładów inwestycyjnych (na ocieplenie ścian, stropodachu, wymiany zewnętrznej stolarki okiennej i drzwiowej, przebudowę wewnętrznych i zewnętrznych instalacji centralnego ogrzewania i ciepłej wody użytkowej) za czynność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług (pytanie oznaczone we wniosku nr 4) – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 sierpnia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania transakcji zbycia (rozliczenia) wyposażenia za dostawę towarów korzystającą ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy (pytania oznaczone we wniosku nr 1 i nr 2), uznania transakcji zbycia (rozliczenia) nakładów inwestycyjnych (na ocieplenie ścian, stropodachu, wymiany zewnętrznej stolarki okiennej i drzwiowej, przebudowę wewnętrznych i zewnętrznych instalacji centralnego ogrzewania i ciepłej wody użytkowej) za dostawę towarów korzystającą ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy (pytanie oznaczone we wniosku nr 3), uznania transakcji zbycia (rozliczenia) nakładów inwestycyjnych (na ocieplenie ścian, stropodachu, wymiany zewnętrznej stolarki okiennej i drzwiowej, przebudowę wewnętrznych i zewnętrznych instalacji centralnego ogrzewania i ciepłej wody użytkowej) za czynność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług (pytanie oznaczone we wniosku nr 4) oraz ustalenia, czy czynność odpłatnego zbycia Inwestycji należy uwzględnić w proporcji, o której mowa w art. 90 ustawy (pytanie oznaczone we wniosku nr 5). Wniosek uzupełniono w dniu 15 października 2020 r. o pełnomocnictwo dla osoby podpisanej pod wnioskiem, uzupełnienie opisu sprawy, przeformułowanie pytań i stanowiska.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca (dalej jako: „X”) jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym. Swoją działalność prowadzi m.in. w oparciu o regulacje statutu oraz ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. z 2020 r., poz. 295 t.j.). X został utworzony w celu udzielania świadczeń zdrowotnych, zapobiegania powstawaniu chorób i urazów oraz szerzenia oświaty zdrowotnej. Wskazane cele realizuje m.in. poprzez leczenie i profilaktykę, diagnostykę, rehabilitację, realizację zadań dydaktycznych i badawczych oraz inne działania medyczne wynikające z procesu leczenia lub przepisów odrębnych regulujących zasady i wykonywania w drodze stacjonarnych i całodobowych świadczeń zdrowotnych szpitalnych, innych niż szpitalne i ambulatoryjnych świadczeń zdrowotnych. Na tej podstawie X wykonuje:

badania i porady lekarskie,
leczenie w tym uzależnień,
rehabilitację leczniczą,
opiekę nad kobietami w ciąży oraz noworodkiem,
opiekę nad zdrowym dzieckiem,
zapobieganie powstawaniu urazów i chorób przez działania profilaktyczne oraz szczepienia ochronne,
badania diagnostyczne i analitykę medyczną,
pielęgnację chorych o niepełnosprawnych oraz opiekę nad nimi,
opiekę paliatywną i długoterminową,
orzekanie i opiniowanie o stanie zdrowia,
czynności z zakresu zaopatrzenia w przedmioty ortopedyczne i środki pomocnicze,
psychiatryczną opiekę zdrowotną.

Powyższe skutkuje udzielaniem przez X świadczeń zdrowotnych w zakresie:

chorób wewnętrznych, gastroenterologii, kardiologii, diabetologii, endokrynologii, chorób tarczycy, reumatologii, gruźlicy i chorób płuc, pulmonologii, nadciśnienia tętniczego, zaburzeń rytmu serca,
medycyny ratunkowej,
chirurgii ogólnej, naczyniowej, dziecięcej, onkologicznej, urologicznej, laparoskopowej,
neurochirurgii,
leczenia ciężkich oparzeń, chirurgii plastycznej i rekonstrukcyjnej,
pediatrii, alergologii dziecięcej, onkologii dziecięcej, urologii dziecięcej, gruźlicy i chorób płuc dla dzieci,
geriatrii i przewlekle chorych,
otolaryngologii,
alergologii,
okulistyki, leczenia zeza, jaskry, okulistyki dziecięcej,
neurologii,
nefrologii z dializoterapią,
intensywnej terapii i anestezjologii,
ortopedii i traumatologii, ortopedii dziecięcej, leczenia wad postawy, preluksacji,
ginekologii i położnictwa, patologii ciąży, okresu przekwitania, profilaktyki chorób piersi,
neonatologii,
psychiatrii, leczenia zaburzeń nerwicowych, detoksykacji,
leczenia uzależnień od alkoholu,
rehabilitacji, rehabilitacji narządu ruchu, neurologicznej i pulmonologicznej,
diagnostyki obrazowej,
diagnostyki laboratoryjnej,
diagnostyki mikrobiologicznej,
diagnostyki histocytopatologicznej.

X we wskazanym zakresie świadczy przede wszystkim – na podstawie zawartego kontraktu z Narodowym Funduszem Zdrowia – usługi na rzecz ludności, które finansowane są przez Narodowy Fundusz Zdrowia. Są to czynności zwolnione od podatku na podstawie ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, ze zm.) – dalej jako „ustawa o VAT” – zasadniczo zwolnienie przedmiotowe z art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o VAT.

Ponadto X świadczy również usługi na rzecz innych podmiotów, czy osób – zarówno takie, które korzystają ze zwolnienia od VAT (m.in. świadczenia medyczne), jak i takie, które są objęte podatkiem od towarów i usług (m.in. najem i dzierżawa majątku X; usługi pralnicze; usługi hotelowe; usługi sterylizacji narzędzi).

Proporcja liczona jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo, o której stanowi regulacja art. 90 ust. 3 i 4 Ustawy o VAT – w każdym roku działalności X – wynosi ponad 2%.

X w roku 20xx zawarł umowę dzierżawy nieruchomości gruntowej zabudowanej dwukondygnacyjnym budynkiem użytkowym (dalej: „NIERUCHOMOŚĆ”). Przedmiot dzierżawy od tamtego czasu w głównej mierze był wykorzystywany do udzielania świadczeń zdrowotnych, zapobiegania powstawaniu chorób i urazów oraz szerzenia oświaty zdrowotnej.

W trakcie trwania umowy X w dzierżawionym budynku dokonał inwestycji (dalej: „INWESTYCJE”) m.in.:

termomodernizacja budynku. Polegała ona m.in. na: ociepleniu ścian, stropodachu, wymiany zewnętrznej stolarki okiennej i drzwiowej; przebudowie wewnętrznych i zewnętrznych instalacji centralnego ogrzewania i ciepłej wody użytkowej. W tym celu X nabywał zarówno towary, jak i usługi zewnętrznych podmiotów niezbędne do wykonania tej części inwestycji,
montaż dźwigu osobowego dla osób niepełnosprawnych,
przebudowa ciągów komunikacyjnych (wewnętrznych i zewnętrznych),
remont niektórych pomieszczeń i ich wyposażenie m.in. w centralę telefoniczną, rolety wewnętrzne, grzejniki, powietrzną pompę ciepła, oprawy oświetleniowe wraz z żarówkami. Elementy wyposażenia nie były nierozerwalnie związane z nieruchomością, a ich techniczna budowa pozwalała na demontaż (bez uszkodzenia ich jak i NIERUCHOMOŚCI) jak i montaż w innym miejscu,
montaż platformy schodowej.

X nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków na INWESTYCJE. Ich nabycie wiązało się wyłącznie z prowadzeniem działalności objętej zwolnieniem od VAT (usługi w zakresie opieki medycznej).

W roku 20xx ww. umowa dzierżawy została rozwiązana za porozumieniem stron. W oparciu o zapisy umowne, właściciel nieruchomości zobowiązał się do zwrotu X oszacowanej wartości nakładów poniesionych przez X na INWESTYCJE. X czynności te potraktował jako objęte regulacją ustawy o VAT i udokumentował je fakturą.

Ponadto w piśmie z dnia 8 października 2020 r. – stanowiącym uzupełnienie wniosku – Zainteresowany wskazał, co następuje.

W odpowiedzi na pytanie o treści: „W odniesieniu do jakich elementów wyposażenia (ruchomości), będących przedmiotem inwestycji w dzierżawionym budynku, nastąpił zwrot wartości nakładów poniesionych przez Wnioskodawcę? Należy je wymienić”, Zainteresowany wskazał, że zwrot wartości nakładów poniesionych przez Wnioskodawcę obejmował wszystkie elementy wyposażenia (ruchomości), które były przedmiotem inwestycji w dzierżawionym budynku, tj. centrala telefoniczna, rolety wewnętrzne, grzejniki, powietrzna pompa ciepła, oprawy oświetleniowe wraz z żarówkami.
Z kolei na pytanie „Czy ww. ruchomości to wyposażenie, które może być przedmiotem odrębnego obrotu oraz czy jest możliwe jego odłączenie od rzeczy głównej (pomieszczenia) bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączanego?” Wnioskodawca poinformował, że ww. ruchomości to wyposażenie, które może być przedmiotem odrębnego obrotu. Jest możliwe odłączenie ww. ruchomości od rzeczy głównej (pomieszczenia) bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączanego. Uszkodzenia, które powstałyby po odłączeniu ww. ruchomości, to np. dziury w ścianie/suficie/ podłodze. Powodowałoby to konieczność załatania/zalepienia dziur i odmalowania pomieszczeń. W ocenie Wnioskodawcy, nie są to jednak istotne uszkodzenia, ani istotna zmiana Nieruchomości albo ruchomości. Są to standardowe następstwa demontażu ruchomości.
W odpowiedzi na pytanie o treści: „Czy ww. ruchomości, rozliczone pomiędzy Zainteresowanym, a Właścicielem Nieruchomości, były na podstawie przepisów o podatku dochodowym zaliczane przez Wnioskodawcę do środków trwałych podlegających amortyzacji?” Zainteresowany wskazał, że ww. ruchomości nie były na podstawie przepisów o podatku dochodowym zaliczane przez Wnioskodawcę jako odrębne środki trwałe, które podlegały amortyzacji.
Natomiast w odniesieniu do pytania o treści: „Czy nakłady poniesione na dzierżawiony budynek, rozliczone były między Zaineresowanym a Właścicielem Nieruchomości, na podstawie przepisów o podatku dochodowym zaliczane przez Wnioskodawcę do środków trwałych podlegających amortyzacji?”, Wnioskodawca poinformował, że nakłady poniesione na dzierżawiony budynek, rozliczone między Zaineresowanym a Właścicielem Nieruchomości, na podstawie przepisów o podatku dochodowym zaliczane były przez do środków trwałych podlegających amortyzacji. Nakłady ujęte zostały jako inwestycja w obcym środku trwałym.
Z kolei na pytanie o treści: „Czy przeniesienie prawa do rozporządzania ww. nakładami (poniesionymi na budynku oraz ruchomościami) na rzecz Właściciela Nieruchomości nastąpiło odpłatnie, czy nieodpłatnie?” Zainteresowany wskazał, że przeniesienie prawa do rozporządzania ww. nakładami (poniesionymi na budynku oraz ruchomościami) na rzecz Właściciela Nieruchomości nastąpiło odpłatnie (jako zwrot za poniesione nakłady). Właściciel Nieruchomości przekazał środki pieniężne jako zwrot poniesionych nakładów na nieruchomość. Wartość tych nakładów została ustalona przez biegłego rzeczoznawcę.
W odpowiedzi na pytanie o treści: „Czy nakłady poniesione na dzierżawiony budynek oraz ww. ruchomości były używane przez Wnioskodawcę na potrzeby jego działalności?”, Wnioskodawca poinformował, że nakłady poniesione na dzierżawiony budynek oraz ww. ruchomości były używane przez Wnioskodawcę tylko na potrzeby działalności zwolnionej od VAT (usługi medyczne).
Natomiast odpowiadając na pytanie „Czy transakcja odsprzedaży nakładów jest uzupełnieniem zasadniczej działalności Wnioskodawcy, np. usług najmu?” Wnioskodawca wskazał, że transakcja odsprzedaży nakładów nie jest uzupełnieniem zasadniczej działalności Wnioskodawcy. Sytuacja opisana w stanie faktycznym wynikała z zakończenia dzierżawy Nieruchomości i konieczności jej opuszczenia przez Wnioskodawcę.
W odpowiedzi na pytanie o treści: „Jak często występuje w prowadzonej przez Zainteresowanego działalności gospodarczej odsprzedaż nakładów?” Zainteresowany poinformował, że była to pierwsza sytuacja tego typu w działalności Wnioskodawcy. Jednocześnie Wnioskodawca nie ma podstaw, aby twierdzić, że taka sytuacja zdarzy się jeszcze kiedykolwiek w przyszłości (nie posiada już nakładów na środki trwałe, które nie są jego własnością).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy przeniesienie własności towarów wmontowanych w dzierżawionym budynku (nabytych na: ocieplenie ścian, stropodachu, wymiany zewnętrznej stolarki okiennej i drzwiowej; przebudowę wewnętrznych i zewnętrznych instalacji centralnego ogrzewania i ciepłej wody użytkowej, zamontowanych w dzierżawionym budynku) na inny podmiot i uzyskanie w zamian za to zwrotu nakładów poniesionych przez Podatnika na nabycie tych towarów, stanowi odpłatną dostawę towarów, do której stosuje się zwolnienie z opodatkowania, o czym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT? (pytanie oznaczone we wniosku nr 3 i ostatecznie sprecyzowane w piśmie z dnia 9 października 2020 r.)
Czy we wskazanych okolicznościach, przeniesienie prawa do rozporządzania jak właściciel w zakresie towarów i usług nabytych na: ocieplenie ścian, stropodachu, wymiany zewnętrznej stolarki okiennej i drzwiowej; przebudowie wewnętrznych i zewnętrznych instalacji centralnego ogrzewania i ciepłej wody użytkowej, w dzierżawionym budynku stanowi czynność opodatkowaną na gruncie ustawy o VAT? (pytanie oznaczone we wniosku nr 4)

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie sprecyzowanym w piśmie z dnia 9 października 2020 r.):

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Na mocy art. 7 ust. 1 tej ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel. Towarami, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak stanowi art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Należy podkreślić jednak, że nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy lub świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Jak wynika z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza – w myśl art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Ustawodawca – prócz standardowej stawki 23% VAT – przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku. Zastosowanie obniżonej stawki podatku albo zwolnienia od podatku, jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku dostaw towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy o VAT. Zgodnie z treścią przepisu art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

W celu zastosowania zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

towary od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,
przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Ad. 1 (pytanie oznaczone we wniosku nr 3)

W ocenie X przeniesienie własności towarów wmontowanych w dzierżawionym budynku (nabytych na: ocieplenie ścian, stropodachu, wymiany zewnętrznej stolarki okiennej i drzwiowej; przebudowę wewnętrznych i zewnętrznych instalacji centralnego ogrzewania i ciepłej wody użytkowej, zamontowanych w dzierżawionym budynku) na inny podmiot i uzyskanie w zamian za to zwrotu nakładów poniesionych przez Podatnika na nabycie tych towarów, stanowi odpłatną dostawę towarów, do której stosuje się zwolnienie z opodatkowania, o czym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT. Nabycie ww. towarów było opodatkowane podatkiem od towarów i usług. Przy ich nabyciu X nie korzystał z prawa do odliczenia VAT. Wskazane towary montowane były w dzierżawionym budynku wyłącznie w związku z wykorzystywaniem go do czynności zwolnionych od VAT. X przez cały okres działalności nie wykorzystywał towarów do czynności opodatkowanych VAT.

W związku z powyższym, biorąc pod uwagę dokonaną wcześniej analizę przepisów ustawy o VAT oraz wskazane przez X w pytaniu oznaczonym we wniosku nr 3 wątpliwości, Wnioskodawca wskazuje, że spełnione zostały przesłanki z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, przeniesienie własności towarów wmontowanych w dzierżawionym budynku (nabytych na: ocieplenie ścian, stropodachu, wymiany zewnętrznej stolarki okiennej i drzwiowej; przebudowę wewnętrznych i zewnętrznych instalacji centralnego ogrzewania i ciepłej wody użytkowej, zamontowanych w dzierżawionym budynku) na inny podmiot i uzyskanie w zamian za to zwrotu nakładów poniesionych przez Podatnika na nabycie tych towarów, stanowi odpłatną dostawę towarów, do której stosuje się zwolnienie z opodatkowania, o czym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.

Ad. 2 (pytanie oznaczone we wniosku nr 4)

X stoi na stanowisku, że przeniesienie prawa do rozporządzania jak właściciel w zakresie towarów i usług nabytych na: ocieplenie ścian, stropodachu, wymiany zewnętrznej stolarki okiennej i drzwiowej; przebudowie wewnętrznych i zewnętrznych instalacji centralnego ogrzewania i ciepłej wody użytkowej, w dzierżawionym budynku może być rozpatrywane jako czynność nieobjęta zakresem ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 tej ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, w tym również:

przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;
wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
wydanie towarów na podstawie umowy komisu między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;
oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

Na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
wszelkie inne darowizny

– jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Towarami, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak stanowi art. 8 ust 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;
nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

X nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie obrotu tego typu towarami. Dlatego też pomimo uzyskania odpłatności za zbycie wskazanych nakładów, w ocenie X, transakcja ta może być traktowana jako nieobjęta zakresem regulacji ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie:

uznania transakcji zbycia (rozliczenia) nakładów inwestycyjnych (na ocieplenie ścian, stropodachu, wymiany zewnętrznej stolarki okiennej i drzwiowej, przebudowę wewnętrznych i zewnętrznych instalacji centralnego ogrzewania i ciepłej wody użytkowej) za dostawę towarów korzystającą ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy (pytanie oznaczone we wniosku nr 3) – jest nieprawidłowe;
uznania transakcji zbycia (rozliczenia) nakładów inwestycyjnych (na ocieplenie ścian, stropodachu, wymiany zewnętrznej stolarki okiennej i drzwiowej, przebudowę wewnętrznych i zewnętrznych instalacji centralnego ogrzewania i ciepłej wody użytkowej) za czynność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług (pytanie oznaczone we wniosku nr 4) - jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary – stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak wynika z art. 2 pkt 22 ustawy – przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, na mocy art. 8 ust. 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Definicja „świadczenia usług” ma charakter dopełniający definicję „dostawy towarów” i jest wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatników w ramach ich działalności gospodarczej.

Z treści art. 8 ust. 1 ustawy wynika, że przez usługę należy rozumieć każde świadczenie na rzecz danego podmiotu. Słownik języka polskiego definiuje czasownik „świadczyć” jako „wykonywać coś na czyjąś rzecz”, „świadczenie” zaś, to obowiązek wykonywania, przekazania czegoś.

Przez świadczenie usług należy zatem rozumieć każde zachowanie się na rzecz innej osoby. Na zachowanie to składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy). Spod pojęcia usługi będzie natomiast wyłączone takie świadczenie, którego treścią jest przeniesienie na inny podmiot prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Stanowi ono bowiem dostawę towarów. Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do usług każde świadczenie niebędące dostawą towarów. Jeśli tylko mamy do czynienia ze świadczeniem, to na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług stanowi ono albo usługę, albo dostawę towarów.

Na podstawie art. 46 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r. poz. 1145, z późn. zm.), zwanej dalej kodeksem cywilnym, nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Z powyższej definicji wynika, że na gruncie polskiego prawa można wyodrębnić trzy rodzaje nieruchomości w sensie prawnym:

grunty (stanowiące część powierzchni ziemskiej),
budynki trwale z gruntem związane (tzw. nieruchomości budynkowe),
części tych budynków (tzw. nieruchomości lokalowe).

Stosownie natomiast do treści art. 47 § 1 kodeksu cywilnego, część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych.

Z kolei zgodnie z § 2 cyt. przepisu, częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego.

W myśl § 3 powołanego przepisu, przedmioty połączone z rzeczą tylko dla przemijającego użytku nie stanowią jej części składowych.

Jak stanowi art. 48 kodeksy cywilnego, z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania.

Na mocy art. 693 § 1 kodeksu cywilnego, przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz.

Do dzierżawy stosuje się odpowiednio przepisy o najmie z zachowaniem przepisów poniższych (art. 694 kodeksu cywilnego).

Dzierżawca powinien wykonywać swoje prawo zgodnie z wymaganiami prawidłowej gospodarki i nie może zmieniać przeznaczenia przedmiotu dzierżawy bez zgody wydzierżawiającego (art. 696 kodeksu cywilnego).

Dzierżawca ma obowiązek dokonywania napraw niezbędnych do zachowania przedmiotu dzierżawy w stanie niepogorszonym (art. 697 kodeksu cywilnego).

Po zakończeniu dzierżawy dzierżawca obowiązany jest, w braku odmiennej umowy, zwrócić przedmiot dzierżawy w takim stanie, w jakim powinien się znajdować stosownie do przepisów o wykonywaniu dzierżawy (art. 705 kodeksu cywilnego).

Zgodnie natomiast z art. 676 kodeksu cywilnego, jeżeli najemca ulepszył rzecz najętą, wynajmujący, w braku odmiennej umowy, może według swego wyboru albo zatrzymać ulepszenia za zapłatą sumy odpowiadającej ich wartości w chwili zwrotu, albo żądać przywrócenia stanu poprzedniego.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Do towarów i usług będących przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, niewymienionych w Nomenklaturze scalonej (CN) lub w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, stosuje się stawkę podatku w wysokości 22%, z wyjątkiem tych, dla których w przepisach ustawy lub przepisach wykonawczych wydanych na jej podstawie określono inną stawkę (art. 41 ust. 13 ustawy).

Natomiast w myśl art. 146aa ust. 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przy czym zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca (dalej jako: „X”) jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym. Swoją działalność prowadzi m.in. w oparciu o regulacje statutu oraz ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej. X został utworzony w celu udzielania świadczeń zdrowotnych, zapobiegania powstawaniu chorób i urazów oraz szerzenia oświaty zdrowotnej. Wskazane cele realizuje m.in. poprzez leczenie i profilaktykę, diagnostykę, rehabilitację, realizację zadań dydaktycznych i badawczych oraz inne działania medyczne wynikające z procesu leczenia lub przepisów odrębnych regulujących zasady i wykonywania w drodze stacjonarnych i całodobowych świadczeń zdrowotnych szpitalnych, innych niż szpitalne i ambulatoryjnych świadczeń zdrowotnych, psychiatryczną opiekę zdrowotną.

X we wskazanym zakresie świadczy przede wszystkim – na podstawie zawartego kontraktu z Narodowym Funduszem Zdrowia – usługi na rzecz ludności, które finansowane są przez Narodowy Fundusz Zdrowia. Są to czynności zwolnione od podatku na podstawie ustawy – zasadniczo zwolnione przedmiotowo z art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy.

Proporcja liczona jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo, o której stanowi regulacja art. 90 ust. 3 i 4 ustawy – w każdym roku działalności X – wynosi ponad 2%.

X w roku 20xx zawarł umowę dzierżawy nieruchomości gruntowej zabudowanej dwukondygnacyjnym budynkiem użytkowym (NIERUCHOMOŚĆ). Przedmiot dzierżawy od tamtego czasu w głównej mierze był wykorzystywany do udzielania świadczeń zdrowotnych, zapobiegania powstawaniu chorób i urazów oraz szerzenia oświaty zdrowotnej.

W trakcie trwania umowy X w dzierżawionym budynku dokonał inwestycji (INWESTYCJE) m.in.:

termomodernizacja budynku. Polegała ona m.in. na: ociepleniu ścian, stropodachu, wymiany zewnętrznej stolarki okiennej i drzwiowej; przebudowie wewnętrznych i zewnętrznych instalacji centralnego ogrzewania i ciepłej wody użytkowej. W tym celu X nabywał zarówno towary, jak i usługi zewnętrznych podmiotów niezbędne do wykonania tej części inwestycji,
montaż dźwigu osobowego dla osób niepełnosprawnych,
przebudowa ciągów komunikacyjnych (wewnętrznych i zewnętrznych),
remont niektórych pomieszczeń i ich wyposażenie m.in. w centralę telefoniczną, rolety wewnętrzne, grzejniki, powietrzną pompę ciepła, oprawy oświetleniowe wraz z żarówkami. Elementy wyposażenia nie były nierozerwalnie związane z nieruchomością, a ich techniczna budowa pozwalała na demontaż (bez uszkodzenia ich jak i NIERUCHOMOŚCI) jak i montaż w innym miejscu,
montaż platformy schodowej.

Zwrot wartości nakładów poniesionych przez Wnioskodawcę obejmował wszystkie elementy wyposażenia (ruchomości), które były przedmiotem inwestycji w dzierżawionym budynku, tj. centrala telefoniczna, rolety wewnętrzne, grzejniki, powietrzna pompa ciepła, oprawy oświetleniowe wraz z żarówkami. Ww. ruchomości to wyposażenie, które może być przedmiotem odrębnego obrotu. Jest możliwe odłączenie ww. ruchomości od rzeczy głównej (pomieszczenia) bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączanego. Uszkodzenia, które powstałyby po odłączeniu ww. ruchomości, to np. dziury w ścianie/suficie/ podłodze. Powodowałoby to konieczność załatania/zalepienia dziur i odmalowania pomieszczeń. W ocenie Wnioskodawcy, nie są to jednak istotne uszkodzenia, ani istotna zmiana Nieruchomości albo ruchomości. Są to standardowe następstwa demontażu ruchomości. Ww. ruchomości nie były na podstawie przepisów o podatku dochodowym zaliczane przez Wnioskodawcę jako odrębne środki trwałe, które podlegały amortyzacji.

Nakłady poniesione na dzierżawiony budynek, rozliczone między Zaineresowanym a Właścicielem Nieruchomości, na podstawie przepisów o podatku dochodowym zaliczane były do środków trwałych podlegających amortyzacji. Nakłady ujęte zostały jako inwestycja w obcym środku trwałym.

Zainteresowany wskazał, że przeniesienie prawa do rozporządzania ww. nakładami (poniesionymi na budynku oraz ruchomościami) na rzecz Właściciela Nieruchomości nastąpiło odpłatnie (jako zwrot za poniesione nakłady). Właściciel Nieruchomości przekazał środki pieniężne jako zwrot poniesionych nakładów na nieruchomość. Wartość tych nakładów została ustalona przez biegłego rzeczoznawcę.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą między innymi ustalenia, czy we wskazanych okolicznościach, przeniesienie prawa do rozporządzania jak właściciel w zakresie towarów i usług nabytych na: ocieplenie ścian, stropodachu, wymiany zewnętrznej stolarki okiennej i drzwiowej; przebudowie wewnętrznych i zewnętrznych instalacji centralnego ogrzewania i ciepłej wody użytkowej, w dzierżawionym budynku stanowi czynność opodatkowaną na gruncie ustawy oraz czy przeniesienie własności towarów wmontowanych w dzierżawionym budynku (nabytych na: ocieplenie ścian, stropodachu, wymiany zewnętrznej stolarki okiennej i drzwiowej; przebudowę wewnętrznych i zewnętrznych instalacji centralnego ogrzewania i ciepłej wody użytkowej, zamontowanych w dzierżawionym budynku) na inny podmiot i uzyskanie w zamian za to zwrotu nakładów poniesionych przez Podatnika na nabycie tych towarów, stanowi odpłatną dostawę towarów, do której stosuje się zwolnienie z opodatkowania, o czym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy i opis sprawy należy stwierdzić, że z punktu widzenia prawa cywilnego, nakłady poniesione na Nieruchomość (ocieplenie ścian, stropodachu; wymiana zewnętrznej stolarki okiennej i drzwiowej; przebudowa wewnętrznych i zewnętrznych instalacji centralnego ogrzewania i ciepłej wody użytkowej), stanowią część składową gruntu i tym samym własność właściciela gruntu. Wszystko to, co zostało trwale z gruntem złączone, stanowi bowiem jego część składową. W związku z tym, w sytuacji, gdy Wnioskodawca poniósł nakłady na Nieruchomość (ocieplenie ścian, stropodachu, wymiana zewnętrznej stolarki okiennej i drzwiowej; przebudowa wewnętrznych i zewnętrznych instalacji centralnego ogrzewania i ciepłej wody użytkowej), tj. poniósł nakłady na majątku, który nie stanowi jego własności, nakłady te stały się częścią nieruchomości i przypadną właścicielowi.

W świetle powyższych przepisów należy zwrócić uwagę, że nakłady, jakie zostały poniesione przez Wnioskodawcę na użytkowanym majątku (ocieplenie ścian, stropodachu, wymiana zewnętrznej stolarki okiennej i drzwiowej; przebudowa wewnętrznych i zewnętrznych instalacji centralnego ogrzewania i ciepłej wody użytkowej) nie stanowią towaru w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy (tj. w szczególności rzeczy oraz ich części). Przedmiotem zbycia są bowiem poniesione nakłady stanowiące inwestycję w obcym środku trwałym. Ww. nakłady nie stanowią zatem odrębnej rzeczy, a jedynie skutkują powstaniem po stronie Zainteresowanego roszczenia o zwrot poniesionych kosztów. Roszczenie to nie stanowi natomiast prawa rzeczowego, a jedynie prawo o charakterze zobowiązaniowym, uprawniające do żądania zwrotu dokonanych nakładów. Tym samym, prawo to nie stanowi również towaru w rozumieniu ustawy. W konsekwencji, w przypadku zbycia nakładów, nie dochodzi do przeniesienia prawa do dysponowania towarami jak właściciel. Biorąc pod uwagę powołane wcześniej regulacje ustawy należy w związku z tym wskazać, że przeniesienie nakładów poniesionych w obcym środku trwałym nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, gdyż nie mamy tu do czynienia z odrębną rzeczą, która mogłaby stanowić towar.

Niemniej jednak podmiot, który poniósł nakłady, dysponuje pewnym prawem do poniesionych nakładów i może to prawo przenieść na rzecz innego podmiotu. Wskazać zatem należy, że nakład jest prawem majątkowym, które może być przedmiotem obrotu gospodarczego.

Z uwagi na powyższe, odpłatna czynność zbycia nakładów, jako przekazanie za wynagrodzeniem nakładów na cudzą rzecz, stanowi odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy, a tym samym podlega opodatkowaniu tym podatkiem na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy.

W związku z powyższym przeniesienie przez Wnioskodawcę własności nakładów poniesionych na dzierżawiony budynek (ocieplenie ścian, stropodachu; wymiana zewnętrznej stolarki okiennej i drzwiowej; przebudowa wewnętrznych i zewnętrznych instalacji centralnego ogrzewania i ciepłej wody użytkowej) na rzecz właściciela Nieruchomości stanowi odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy, podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy. Czynność ta nie została uwzględniona w przepisach o podatku od towarów i usług jako objęta zwolnieniem od podatku, a zatem jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

W konsekwencji przeniesienie własności nakładów poniesionych na dzierżawiony budynek (ocieplenie ścian, stropodachu; wymiana zewnętrznej stolarki okiennej i drzwiowej; przebudowa wewnętrznych i zewnętrznych instalacji centralnego ogrzewania i ciepłej wody użytkowej) na inny podmiot, które nie stanowi odpłatnej dostawy towarów, nie korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Mając na uwadze powyższe stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytań nr 1 i nr 2 (oznaczonych we wniosku nr 3 i nr 4) jest nieprawidłowe.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (oraz z opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego opisu sprawy, w szczególności wykorzystywania realizowanego projektu, do wykonywania czynności opodatkowanych, wydana interpretacja straci swą aktualność.

Końcowo tut. Organ informuje, że niniejszą interpretacją rozpatrzono wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania transakcji zbycia (rozliczenia) nakładów inwestycyjnych (na ocieplenie ścian, stropodachu, wymiany zewnętrznej stolarki okiennej i drzwiowej, przebudowę wewnętrznych i zewnętrznych instalacji centralnego ogrzewania i ciepłej wody użytkowej) za dostawę towarów korzystającą ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy (pytanie oznaczone we wniosku nr 3) oraz uznania transakcji zbycia (rozliczenia) nakładów inwestycyjnych (na ocieplenie ścian, stropodachu, wymiany zewnętrznej stolarki okiennej i drzwiowej, przebudowę wewnętrznych i zewnętrznych instalacji centralnego ogrzewania i ciepłej wody użytkowej) za czynność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług (pytanie oznaczone we wniosku nr 4). Natomiast wniosek w części dotyczącej uznania transakcji zbycia (rozliczenia) wyposażenia za dostawę towarów korzystającą ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy (pytania oznaczone we wniosku nr 1 i nr 2) oraz ustalenia, czy czynność odpłatnego zbycia Inwestycji należy uwzględnić w proporcji, o której mowa w art. 90 ustawy (pytanie oznaczone we wniosku nr 5 został załatwiony postanowieniem o pozostawieniu wniosku bez rozpatrzenia z dnia 29 października 2020 r.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin