Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-1.4011.752.2020.2.MD
z 25 listopada 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni – przedstawione we wniosku z dnia 15 września 2020 r. (data wpływu 23 września 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 12 listopada 2020 r. (data wpływu za pośrednictwem platformy e-PUAP w dniu 12 listopada 2020 r., identyfikator poświadczenia przedłożenia … i …), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży udziału w nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 września 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 29 października 2020 r., Nr 0113-KDIPT2-1.4011.752.2020.1.MD, na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 w związku z art. 14h powołanej ustawy, wezwano Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano za pośrednictwem poczty w dniu 29 października 2020 r. Skuteczne doręczenie nastąpiło w dniu 5 listopada 2020 r. W dniu 12 listopada 2020 r. za pośrednictwem platformy ePUAP wpłynęło uzupełnienie wniosku; identyfikator poświadczenia przedłożenia … i ….

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Rodzice Wnioskodawczyni – M…. i T….. K….. - nabyli w dniu 18 grudnia 2002 r. prawo użytkowania wieczystego niezabudowanej nieruchomości położonej w ……, składającej się z działki numer …. w obrębie …. o pow. 0,0717 ha. W 2004 r. rodzice Wnioskodawczyni rozpoczęli na tej nieruchomości budowę budynku mieszkalnego z funkcją usługową. Prace budowlane zostały ukończone w 2020 r. W dniu 6 lipca 2020 r. zostało wydane zaświadczenie o braku podstaw do wniesienia sprzeciwu wobec zamiaru przystąpienia do użytkowania tego budynku.

Matka Wnioskodawczyni – T….. K…… - zmarła dnia 29 kwietnia 2011 r. Spadek po niej, na podstawie testamentu, nabyły wprost jej dzieci: Wnioskodawczy ni i Jej brat, po ½ części. W skład spadku po T….. K….. wszedł m.in. udział w prawie użytkowania wieczystego wskazanej wyżej nieruchomości.

W dniu 1 stycznia 2019 r. prawo użytkowania wieczystego wskazanej nieruchomości zostało przekształcone w prawo własności, na podstawie art. 4 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego gruntów zabudowanych na cele mieszkaniowe w prawo własności tych gruntów. W chwili obecnej Wnioskodawczyni zamierza odpłatnie zbyć udział w prawie własności wskazanej nieruchomości w drodze sprzedaży.

W piśmie z dnia 12 listopada 2020 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawczyni wskazała, że nie prowadzi działalności gospodarczej. Opisana we wniosku nieruchomość nie była wykorzystywana w działalności gospodarczej, nigdy nie stanowiła środka trwałego w działalności gospodarczej i nie była amortyzowana. Budynek posiada powierzchnię zabudowy wynoszącą 171,47 m², powierzchnię użytkową wynoszącą 196,75 m², kubaturę wynoszącą 824,00 m³. Powierzchnia części mieszkalnej wynosi 196,75 m². Wnioskodawczyni wyjaśniła, że w toku budowy przedmiotowego budynku doszło do wygaszenia pierwotnego pozwolenia na budowę. Budowa została dokończona na podstawie pozwolenia na budowę Nr … z dnia 10 stycznia 2020 r., wydanego przez Prezydenta Miasta …… zezwalającego na cyt.: „budynek mieszkalny jednorodzinny dwulokalowy na bazie istniejącej substancji budowlanej na działce nr …. w obr. …., przy ul. ……. Przedmiot opracowania: roboty budowlane mające na celu dokończenie budowy wraz ze zmianą sposobu funkcji obiektu na budynek mieszkalny jednorodzinny, dwulokalowy na bazie istniejącej substancji budowlanej na działce nr …. w obr. .,… przy ul. …….” Zawiadomienie o całkowitym zakończeniu prac budowlanych zostało złożone w Powiatowym Inspektoracie Nadzoru Budowlanego dla Miasta …… w dniu 23 czerwca 2020 r. w oparciu o wskazane wyżej pozwolenie na budowę i w dniu 6 lipca 2020 r. Powiatowy Inspektorat Nadzoru Budowlanego dla Miasta ……. wydał zaświadczenie o braku sprzeciwu wobec zamiaru przystąpienia do użytkowania inwestycji.

Przedmiotem spadku był udział wynoszący ½ własności nieruchomości opisanej we wniosku. Nieruchomość ta była przedmiotem majątku wspólnego małżonków, rodziców Wnioskodawczyni. Pozostałe udziały w nieruchomości należą do ojca Wnioskodawczyni M….. K….. (udział wynoszący 4/8 własności) oraz Jej brata (udział wynoszący 2/8 własności). Prawo użytkowania wieczystego zostało przekształcone w prawo własności z dniem 1 stycznia 2019 r. z urzędu (z mocy prawa), na podstawie art. 4 ust. 1 pkt 3 ustawy o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego gruntów zabudowanych na cele mieszkaniowe w prawo własności tych gruntów. Wnioskodawczyni wraz z drugim spadkobiercą nie dokonywali działu spadku po zmarłej matce.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku:

Czy odpłatne zbycie udziału w prawie własności nieruchomości opisanej w poz. 74 wniosku ORD-IN, dokonane w styczniu lub lutym 2021 r., będzie oznaczać dla Wnioskodawczyni powstanie przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawczyni, odpłatne zbycie udziału w prawie własności nieruchomości opisanej w poz. 74 wniosku ORD-IN, dokonane w styczniu lub lutym 2021 r., nie będzie oznaczać dla Niej powstania przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.).

Po pierwsze, zgodnie z powszechnie przyjętą wykładnią art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przekształcenie prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nie jest zdarzeniem prawnopodatkowym, które należy utożsamiać z nabyciem, o którym mowa w powołanym artykule. Takie przekształcenie jest zatem neutralne podatkowo i przy rozstrzyganiu, czy dana czynność podlega opodatkowaniu na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za miarodajny, należy przyjmować jedynie moment nabycia prawa użytkowania wieczystego. To od tego momentu należy liczyć pięcioletni okres, o którym mowa w powołanym artykule. Taką wykładnię przepisów potwierdzają liczne interpretacje podatkowe wydane w sprawach, w których zbycie miało za przedmiot nieruchomość, której własność nabyto poprzez przekształcenie prawa użytkowania wieczystego w prawo własności. Jako przykład można powołać interpretację indywidualną z dnia 14 sierpnia 2020 r., Nr 0113-KDWPT.4011.47.2020.3.MG.

Po drugie, z treści powołanej interpretacji prawa podatkowego wynika przy tym, że fakt wzniesienia budynku na nieruchomości oddanej w użytkowanie wieczyste, które później zostało przekształcone w prawo własności, również jest zdarzeniem neutralnym z punktu widzenia prawa podatkowego. Jak słusznie zauważono w uzasadnieniu powołanej interpretacji, zgodnie z treścią art. 46 § 1 ustawy Kodeks cywilny, nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności. Z kolei, w myśl art. 48 ww. Kodeksu, budynki i inne urządzenia trwale związane z gruntem stanowią, co do zasady, części składowe gruntu i na mocy art. 47 § 1 Kodeksu cywilnego nie mogą być odrębnym przedmiotem własności.

Grunty stanowiące odrębny przedmiot własności są więc z natury swej nieruchomościami, budynki natomiast trwale z gruntem związane są częścią składową nieruchomości, zgodnie z zasadą superficies solo cedit, w myśl której własność nieruchomości gruntowej rozciąga się na budynki, które stały się częścią składową nieruchomości. Budynek trwale związany z gruntem, jako część składowa gruntu, nie może być przedmiotem odrębnej własności. Odrębnym przedmiotem własności budynek będzie tylko wówczas, gdy wzniesiono go na gruncie będącym w użytkowaniu wieczystym. Z chwilą jednak przekształcenia prawa użytkowania wieczystego gruntu w prawo własności, budynek wzniesiony na tym gruncie nie może stanowić odrębnej własności, gdyż staje się jej częścią składową.

Oznacza to, że własność nieruchomości gruntowej rozciąga się na budynki, które stały się częścią składową nieruchomości. Budynek trwale związany z gruntem, jako część składowa gruntu, nie może być przedmiotem odrębnej własności i dlatego sprzedaż nieruchomości obejmuje zarówno zbycie gruntu, jak i posadowionego na nim budynku, trwale z nim związanego.

Skoro zatem grunt ten wraz z budynkiem stanowi jedną rzecz (nieruchomość), to datą nabycia tej nieruchomości może być wyłącznie data nabycia gruntu, nie zaś data wybudowania budynku. Wobec powyższego istotnym z podatkowego punktu widzenia jest moment nabycia gruntu. Jak już wskazano, datą nabycia gruntu w niniejszym przypadku jest data nabycia prawa użytkowania wieczystego.

Zgodnie natomiast z treścią art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości nabytych w drodze spadku pięcioletni okres, o którym mowa art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie tej nieruchomości przez spadkodawcę. Nabycie to miało miejsce 18 grudnia 2002 r., zatem pięcioletni okres liczy się od końca tego roku. Oznacza to, że upłynął on z końcem 2007 r. i w chwili obecnej zamierzona czynność nie będzie wiązać się z obowiązkiem zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego - jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów

-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Przepis ten formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w tym przepisie przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Zatem, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Wobec powyższego, w przypadku sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu dochodu ma moment jej nabycia.

Aby w przedmiotowej sprawie można było dokonać oceny, czy sprzedaż udziału w ww. nieruchomości spowoduje po stronie Wnioskodawczyni powstanie obowiązku podatkowego, istotne znaczenie ma ustalenie momentu, od którego należy liczyć bieg pięcioletniego okresu, o którym mowa w cytowanym wyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że rodzice Wnioskodawczyni nabyli w dniu 18 grudnia 2002 r. prawo użytkowania wieczystego niezabudowanej nieruchomości. W 2004 r. rozpoczęli na tej nieruchomości budowę budynku mieszkalnego z funkcją usługową. Prace budowlane zostały ukończone w 2020 r. W dniu 6 lipca 2020 r. zostało wydane zaświadczenie o braku podstaw do wniesienia sprzeciwu wobec zamiaru przystąpienia do użytkowania tego budynku. Matka Wnioskodawczyni zmarła dnia 29 kwietnia 2011 r. Spadek po niej, na podstawie testamentu, nabyły wprost jej dzieci, tj. Wnioskodawczyni i Jej brat po ½ części. W skład spadku wszedł m.in. udział w prawie użytkowania wieczystego wskazanej wyżej nieruchomości. W dniu 1 stycznia 2019 r. prawo użytkowania wieczystego wskazanej nieruchomości zostało przekształcone w prawo własności, na podstawie art. 4 ust. 1 pkt 3 ustawy o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego gruntów zabudowanych na cele mieszkaniowe w prawo własności tych gruntów. Opisana we wniosku nieruchomość nie była wykorzystywana w działalności gospodarczej, nigdy nie stanowiła środka trwałego w działalności gospodarczej i nie była amortyzowana. Przedmiotem spadku był udział wynoszący ½ własności ww. nieruchomości. Wnioskodawczyni wraz z drugim spadkobiercą nie dokonywali działu spadku po zmarłej T.K.. W chwili obecnej Wnioskodawczyni zamierza odpłatnie zbyć udział w prawie własności wskazanej nieruchomości w drodze sprzedaży.

W odniesieniu do sprawy będącej przedmiotem wniosku należy wskazać, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie reguluje kwestii własności nieruchomości oraz prawa wieczystego użytkowania gruntu, w związku z czym należy odnieść się do przepisów prawa cywilnego.

Zgodnie z art. 46 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r., poz. 1740, z późn. zm.), nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

W myśl art. 48 Kodeksu cywilnego, z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania. Część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych (art. 47 § 1 tego Kodeksu).

Grunty stanowiące odrębny przedmiot własności są więc z natury swej nieruchomościami, budynki natomiast trwale z gruntem związane są częścią składową nieruchomości, zgodnie z zasadą superficies solo cedit, w myśl której własność nieruchomości gruntowej rozciąga się na budynki, które stały się częścią składową nieruchomości. Budynek trwale związany z gruntem, jako część składowa gruntu, nie może być przedmiotem odrębnej własności.

Odrębnym przedmiotem własności budynek będzie wówczas, gdy wzniesiono go na gruncie będącym w użytkowaniu wieczystym. Tylko w przypadku odpłatnego zbycia prawa wieczystego użytkowania gruntu i budynku trwale z tym gruntem związanego źródłem przychodu jest odrębnie odpłatne zbycie prawa do gruntu i odrębnie odpłatne zbycie budynku, dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie prawa do gruntu bądź wybudowanie budynku. Okres pięcioletni, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jest w takim przypadku liczony odrębnie – od daty nabycia prawa do gruntu i od daty nabycia (wybudowania) budynku.

W przypadku przekształcenia prawa wieczystego użytkowania w prawo własności za datę nabycia nieruchomości, od której upływa pięcioletni termin określony w przywołanym powyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie można uznać momentu przekształcenia prawa wieczystego użytkowania w prawo własności na podstawie aktu administracyjnego, jakim jest decyzja administracyjna. Jest to bowiem tylko zmiana formy prawnej faktycznego prawa do nieruchomości. Natomiast nabycie prawa do nieruchomości następuje w chwili zawarcia umowy o ustanowieniu (nabyciu) prawa wieczystego użytkowania. Wobec powyższego, ww. przekształcenie nie jest zdarzeniem prawnopodatkowym, które należy utożsamiać z nabyciem, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wymaga podkreślenia, że w dniu 1 stycznia 2019 r., w związku z opublikowaniem ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2159) – w ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, wprowadzono art. 10 ust. 5, zgodnie z którym w przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.

Stosownie do art. 16 ww. ustawy zmieniającej, przepisy art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu nadanym ustawą zmieniającą, stosuje się do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2019 r.

Zgodnie z art. 922 ustawy Kodeks cywilny, spadek stanowią prawa i obowiązki majątkowe zmarłego, które z chwilą jego śmierci przechodzą na jedną lub kilka osób, stosownie do przepisów tej ustawy. W myśl art. 924 i 925 Kodeksu cywilnego, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku. Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Z kolei postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia (art. 1025 § 1 Kodeksu cywilnego).

Podkreślić należy, że jak wynika z wniosku, matka Wnioskodawczyni zmarła w dniu 29 kwietnia 2011 r. Spadek po niej, na podstawie testamentu nabyły wprost jej dzieci, tj. Wnioskodawczyni i Jej brat po ½ części. W skład spadku wszedł posiadany przez matkę udział w prawie użytkowania wieczystego zabudowanej nieruchomości nabytej do majątku wspólnego małżonków w dniu 18 grudnia 2002 r. Działu spadku nie dokonano. Wnioskodawczyni planuje odpłatnie zbyć swój udział w prawie własności wskazanej nieruchomości w drodze sprzedaży w styczniu lub lutym 2021 r.

W przedmiotowej sprawie datą nabycia udziału w przedmiotowej nieruchomości, od której liczony jest 5-letni termin, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jest dzień nabycia ww. nieruchomości przez zmarłą matkę Wnioskodawczyni, tj. 18 grudnia 2002 r.; moment przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności, jak już wskazano wyżej, nie wpływa na datę nabycia nieruchomości.

Wobec powyższego uznać należy, że 5-letni okres, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w przypadku Wnioskodawczyni niewątpliwie minął, bowiem – jak wynika z treści wniosku – od końca roku, w którym spadkodawczyni nabyła przedmiotową nieruchomość upłynęło już ponad 5 lat, a sprzedaż jest dopiero planowana.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa oraz przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że odpłatne zbycie przez Wnioskodawczynię udziału w prawie własności nieruchomości, dokonane w styczniu lub lutym 2021 r., nie będzie stanowić dla Niej źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ odpłatne zbycie ww. udziału w nieruchomości nastąpi po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości przez spadkodawczynię.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego na dzień wydania interpretacji indywidualnej.

Tutejszy Organ zastrzega również, że przy wydawaniu niniejszej interpretacji dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe jest zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n ww. ustawy, nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w ….., za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.