2020.11.27 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-2.4012.392.2020.2.PG
z 27 listopada 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 sierpnia 2020 r. (data wpływu 14 sierpnia 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 5 listopada 2020 r. (data wpływu 12 listopada 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

uznania realizacji zadania polegającego na „(…)” za odpłatne świadczenie Gminy na rzecz właścicieli nieruchomości, a w konsekwencji podlegania VAT;
opodatkowania podatkiem VAT uzyskanej dotacji z W.;
odliczenia VAT naliczonego z faktur otrzymanych od Wykonawcy

– jest nieprawidłowe;

podlegania opodatkowaniu podatkiem VAT dofinansowania ze środków własnych Gminy

– jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 sierpnia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie: uznania realizacji zadania polegającego na „(…)” za odpłatne świadczenie Gminy na rzecz właścicieli nieruchomości, a w konsekwencji podlegania VAT, opodatkowania podatkiem VAT uzyskanej dotacji z W., odliczenia VAT naliczonego z faktur otrzymanych od Wykonawcy oraz podlegania opodatkowaniu podatkiem VAT dofinansowania ze środków własnych Gminy.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 5 listopada 2020 r. (data wpływu 12 listopada 2020 r.) o informacje doprecyzowujące opis sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT. Gmina jest jednostką samorządu terytorialnego, która wykonuje swoje zadanie zgodnie z ustawą z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym i wykonuje zadania nałożone na nią odrębnymi przepisami prawa, do realizacji których zostało powołane. Większość z nich realizowana jest przez Wnioskodawcę w ramach reżimu publicznoprawnego. Poza tym Gmina dokonuje wybranych czynności na podstawie zawieranych umów cywilnoprawnych i traktuje je jako podlegające ustawie o VAT.

Gmina złożyła wniosek w sprawie udzielenia pomocy finansowej dla przedsięwzięć realizowanych w latach 2019-2020 na terenie województwa pn.: „(…)” współfinansowane ze środków Wojewódzkiego Funduszu. Kwota pomocy finansowej nie może przekroczyć iloczynu 350 zł i sumy całkowitego Efektu ekologicznego, wyrażonego w Mg unieszkodliwionych wyrobów zawierających azbest.

Pomoc finansowa udzielana jest w formie dotacji ze środków własnych Funduszu. Fundusz udzieli pomocy finansowej na podstawie Umowy zawartej z Gminą, po uprzednim rozpatrzeniu poprawnie sporządzonego Wniosku, który określa masę odpadów zawierających azbest do unieszkodliwienia, wyrażoną w [Mg].

Środki finansowe na realizację Programu pochodzić będą z budżetu Gminy oraz z dotacji Wojewódzkiego Funduszu, odpowiednio:

Miasto i Gmina – 22.000,00 zł,
W. – 50.000,00 zł.

Podstawą do usunięcia z nieruchomości wyrobów zawierających azbest jest złożenie wniosku wraz z kompletem załączników do Urzędu Gminy. Wnioski mogą składać właściciele nieruchomości z terenu Gminy, którzy figurują w Bazie Azbestowej na których znajdują się wyroby zawierające azbest.

Pomoc będzie przyznawana na realizację przedsięwzięć polegających na usuwaniu odpadów o kodach 17 06 01 (materiały izolacyjne zawierające azbest) i 17 06 05 (materiały konstrukcyjne zawierające azbest), powstałych między innymi przy likwidacji lub wymianie elementów pokryć dachowych lub elementów budowlanych budynków mieszkalnych, niemieszkalnych i użyteczności publicznej.

Usługa usuwania azbestu:

dla podmiotów prowadzących działalność gospodarczą – stanowi pomoc de minimis;
dla rolników – jeżeli dotyczy usuwania azbestu z budynku związanego z produkcją rolną – stanowi pomoc de minimis w rolnictwie.

Zrealizowanie usługi usuwania azbestu wymagać będzie złożenia wniosku i załączenia do wniosku przez wszystkich właścicieli nieruchomości w szczególności:

kserokopii aktualnego dokumentu potwierdzającego tytuł prawny do nieruchomości (budynku, działki);
w przypadku współwłaścicieli – zgody wszystkich pozostałych właścicieli na realizację zadania;
kserokopii oceny stanu i możliwości bezpiecznego użytkowania wyrobów zawierających azbest;
kserokopii zgłoszenia budowy (robót budowlanych) lub pozwolenia na budowę (rozbiórkę) w przypadku demontażu pokrycia dachu i innych elementów zawierających azbest zgodnie z ustawą z dnia 7 lipca 1994 r.;
kserokopii wszystkich zaświadczeń o pomocy de minimis, jakie przedsiębiorca otrzymał w roku, w którym ubiega się o pomoc oraz w ciągu dwóch poprzedzających go lat, albo oświadczenie o wielkości pomocy de minimis otrzymanej w tym okresie, albo oświadczenie o nieotrzymaniu takiej pomocy w tym okresie;
informację niezbędną do udzielenia pomocy, według wzoru określonego Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 marca 2010 r. w sprawie zakresu informacji przedstawianych przez podmiot ubiegający się o pomoc de minimis (Dz. U. Nr 53, poz. 311, z późn. zm.);
kserokopii wszystkich zaświadczeń o pomocy de minimis w rolnictwie, jakie otrzymał w roku, w którym ubiega się o pomoc oraz w ciągu dwóch poprzedzających go lat, albo oświadczenia o wielkości pomocy de minimis otrzymanej w tym okresie, albo oświadczenia o nieotrzymaniu takiej pomocy w tym okresie;
informację niezbędną do udzielenia pomocy de minimis w rolnictwie według wzoru.

Usuwanie wyrobów zawierających azbest obejmuje:

demontaż materiałów zawierających azbest z obiektów budowlanych, następnie ich odpowiednie zabezpieczenie, załadunek, transport na składowisko, rozładunek i unieszkodliwienie lub utylizację odpadów zgodnie z obowiązującymi przepisami;
odpowiednie zapakowanie, zabezpieczenie i załadunek wcześniej zdemontowanych wyrobów zawierających azbest, transport na składowisko, rozładunek i unieszkodliwienie lub utylizację odpadów zgodnie obowiązującymi przepisami.

Finansowanie usług polegających na usuwaniu wyrobów zawierających azbest w ramach niniejszego programu zapewnia Gmina w wysokości 100% wartości brutto usług, jednak nie więcej niż 6.000,00 zł brutto w danym roku na każdy złożony wniosek.

Realizując przedmiotową usługę na rzecz mieszkańca, Gmina będzie posiłkować się podmiotem trzecim, tj. firmą która na jej zlecenie wykonywać będzie usługę demontażu materiałów zawierających azbest.

Gmina po rozpatrzeniu wniosków zleci wyłonionemu wykonawcy usługę usunięcia wyrobów z azbestu na nieruchomościach zakwalifikowanych.

Na podstawie zlecenia, z Gminy wykonawca usług podpisze z właścicielem nieruchomości umowę na usunięcie wyrobów zawierających azbest, w której zostaną określone warunki i termin wykonania usługi.

Za wykonane usługi usuwania azbestu Wykonawca wystawi Gminie faktury VAT, osobno dla każdej nieruchomości na której realizowano zadanie, wraz ze szczegółowym zestawieniem określającym: rodzaj wykonywanych prac w rozbiciu na: demontaż transport i utylizację wyrobów zawierających azbest oraz odbiór, transport i utylizację wyrobów zawierających azbest, ilość w Mg zdemontowanego i unieszkodliwionego azbestu.

Płatności, będą realizowane na rachunek bankowy Wykonawcy, na podstawie wystawionych faktur VAT wraz z przedłożonym rozliczeniem wykonanych prac związanych z realizacją zadania, po całościowym zakończeniu przedsięwzięcia oraz z podpisanym bez zastrzeżeń końcowym protokołem odbioru prac i po przedstawieniu karty przekazania odpadu na składowisko posiadające zezwolenie na unieszkodliwianie odpadów niebezpiecznych. Karty przekazania odpadów zostaną przekazane Gminie która oryginały przedłoży do W. wraz z wnioskiem o wypłatę środków. Na podstawie ww. dokumentów W. przekaże Gminie dofinansowanie.

Działania podejmowane przez Gminę w ramach realizacji Zadania należą do jej zadań własnych, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (dalej: ustawa o samorządzie gminnym). W myśl tego przepisu: „Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej.”.

Z kolei w uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca, odpowiedział na poniższe pytania zadane przez Dyrektora KIS:

Czy w trakcie realizacji przedsięwzięcia pn.: „(…)” Wnioskodawca będzie zobowiązany do rozliczania się z otrzymanych środków finansowych z W., jeśli tak, to z kim i w jaki sposób będzie je rozliczać?
Czy w przypadku niezrealizowania ww. przedsięwzięcia Wnioskodawca będzie zobowiązany do zwrotu otrzymanych środków pieniężnych?
Czy Wnioskodawca będzie mógł przeznaczyć ww. dofinansowanie na inny cel?
Czy realizacja ww. przedsięwzięcia jest uzależniona od otrzymania dofinansowania, tj. czy w sytuacji gdy Wnioskodawca nie otrzymałby dofinansowania to realizowałaby przedsięwzięcie?
Czy otrzymane przez Gminę dofinansowanie może być przeznaczone na jej ogólną działalność?
Kto wyłoni wykonawcę prac dotyczących ww. przedsięwzięcia?
Czy wysokość otrzymanego dofinansowania będzie uzależniona od ilości uczestników biorących udział w przedsięwzięciu?
Czy Wnioskodawca zawarł lub zawrze jakiekolwiek umowy z właścicielami nieruchomości w związku z wykonaniem prac w ramach przedsięwzięcia opisanego we wniosku? Jeśli tak, to należy wskazać co jest konkretnie przedmiotem tych umów, jakie są ich postanowienia, do czego zobowiązany będzie Wnioskodawca, a do czego właściciele nieruchomości, w których zostanie usunięty azbest?
Czy ww. umowy są jednakowe dla wszystkich właścicieli nieruchomości?
Czy umowy z właścicielami nieruchomości, z których azbest zostanie usunięty przewidują możliwość odstąpienia od tej umowy zarówno przez właścicieli nieruchomości jak i przez Wnioskodawcę? Jeśli tak, to jakie są przesłanki (uregulowania) odnośnie odstąpienia od umowy przez ww. strony?
Czy Wnioskodawca będzie wystawiać faktury na rzecz właścicieli nieruchomości dokumentujące wykonanie usługi w związku z realizacją przedsięwzięcia, o którym mowa we wniosku?
Czy Wnioskodawca nabywa usługi usuwania azbestu we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej?
Czy Wnioskodawca będzie świadczył ww. usługi wyłącznie na rzecz właścicieli nieruchomości, czy też na rzecz swoich jednostek organizacyjnych?

w następujący sposób:

Gmina zgodnie z umową z Funduszem miała termin na rozliczenie się do dnia 31 października 2020 r. (przesłanie wymaganych dokumentów oraz rozliczenia wraz z potwierdzeniem przelewu za wykonanie zadania).
Gmina nie otrzymała dotacji przed realizacją zadania.
Gmina nie może dotacji przeznaczyć na inny cel.
W budżecie Gminy była ta kwota zabezpieczona. Natomiast jeśli dofinansowanie dla Gminy nie byłoby 70% z W., to Gmina tak jak w ubiegłym roku realizowałaby ten program ze Starostwem Powiatowym.
Dofinansowanie nie może być przeznaczone na działalność ogólną Gminy.
Wykonawca usług otrzymał od Gminy zlecenie usunięcia wyrobów zawierających azbest z nieruchomości zakwalifikowanych na podstawie złożonych wniosków. Prace polegające na demontażu, odbiorze, transporcie i unieszkodliwianiu odpadów zawierających azbest realizowane były przez uprawniony podmiot wybrany przez Urząd Miasta i Gminy w drodze Zapytania ofertowego.
Wysokość otrzymanego dofinansowania jest uzależniona od rzeczywistej ilości zdemontowanego, odebranego i unieszkodliwionego azbestu i tym samym całkowitego kosztu realizacji Przedsięwzięcia, z czego dofinansowane będzie maksymalnie 70% kosztów, a pozostałe 30% będzie pochodziło ze środków własnych Gminy.
Umowy z Wnioskodawcami Gmina podpisywała tylko w przypadku pomocy de minimis w rolnictwie – zgodnie z Regulaminem realizacji zadania pn.: „(…)”. Zgodnie z Rozporządzeniem w przypadku pomocy de minimis jest podpisanie umowy z Wnioskodawcą, natomiast Zaświadczenie o pomocy de minimis wydaje się z urzędu w dniu udzielenia pomocy publicznej będącej pomocą de minimis.
Umowy de minimis są jednakowe dla wszystkich, których pomoc de minimis obowiązuje.
Wnioskodawca mógł do momentu odbioru azbestu przez Wykonawcę wycofać wniosek, co tym samym Gmina nie ponosiła kosztów związanych z realizacją usunięcia azbestu od właściciela tej nieruchomości.
Fakturę wystawił Gminie Wykonawca, który został wyłoniony w Zapytaniu ofertowym. Miedzy Wykonawcą usługi, a właścicielami nieruchomości w chwili odbioru azbestu był spisywany protokół odbioru. Właściciele nie otrzymywali żadnej fakturę za tą usługę.
Wykonawca usług otrzymał od Gminy zlecenie usunięcia wyrobów zawierających azbest z nieruchomości zakwalifikowanych na podstawie złożonych wniosków. Prace polegające na demontażu, odbiorze, transporcie i unieszkodliwianiu odpadów zawierających azbest realizowane były przez uprawniony podmiot wybrany przez Urząd Miasta i Gminy w drodze Zapytania ofertowego.
Na rzecz właścicieli nieruchomości lub po przedstawieniu zgody właścicielawspółwłaściciela nieruchomości tak jak w przypadku Ochotniczej Straży Pożarnej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy realizację zadania polegającego na „(…)” dofinansowanego ze środków Wojewódzkiego Funduszu należy uznać za odpłatne świadczenie Gminy na rzecz właścicieli nieruchomości oraz czy w związku z tym zadanie to podlega VAT?
Czy uzyskana z Wojewódzkiego Funduszu dotacja powinna być opodatkowana podatkiem VAT?
Czy Gmina ma prawo odliczyć VAT naliczony z faktur VAT otrzymywanych od Wykonawcy w związku z realizacją zadania gdy nie wystawi faktur odbiorcom usługi?
Czy dofinansowanie ze środków własnych Gminy podlega opodatkowaniu podatkiem VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad 1.

Gmina, jako podmiot władzy publicznej, posiada specyficzny status na gruncie ustawy o VAT.

W pierwszej kolejności należy stwierdzić, że art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, odnoszący się do prawnopodatkowej podmiotowości organów władzy publicznej, stanowi lex specialis w odniesieniu do art. 15 ust. 1 w zw. z ust. 2 ustawy o VAT, w świetle którego dana czynność podlega VAT jeśli jest dokonywana przez przedsiębiorcę i następuje w wykonaniu jego działalności gospodarczej. Jest to zasada ogólna, odnosząca się również do organów władzy publicznej (w tym gmin).

Artykuł 15 ust. 6 ustawy o VAT ustanawia natomiast wyjątek od tej reguły, gdyż na jego mocy nie uznaje się za podatników organów władzy publicznej w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Jeżeli zatem dana czynność ma miejsce w ramach wykonywania zadań nałożonych na gminę odrębnymi przepisami prawa i nie ma formy umowy cywilnoprawnej – nie podlega VAT.

Gmina organizując usuwanie azbestu z nieruchomości Mieszkańców nie świadczy na ich rzecz żadnych usług. Gmina nie otrzymuje również z tego tytułu wynagrodzenia od Mieszkańców, w związku z czym nie występuje w niniejszej sytuacji pojęcie ceny.

Usuwanie wyrobów zawierających azbest obejmuje:

demontaż materiałów zawierających azbest z obiektów budowlanych, następnie ich odpowiednie zabezpieczenie, załadunek, transport na składowisko, rozładunek i unieszkodliwienie lub utylizację odpadów zgodnie z obowiązującymi przepisami;
odpowiednie zapakowanie, zabezpieczenie i załadunek wcześniej zdemontowanych wyrobów zawierających azbest, transport na składowisko, rozładunek i unieszkodliwienie lub utylizację odpadów zgodnie obowiązującymi przepisami.

Zainteresowany we wniosku jednoznacznie wskazał, że właściciele nieruchomości nie będą dokonywać żadnych płatności na rzecz Gminy z tego tytułu, tj. nie będą partycypować w kosztach analizowanego przedsięwzięcia. W celu zgłoszenia chęci uczestnictwa w Zadaniu mieszkańcy będą zobowiązani złożyć do Gminy stosowny wniosek. Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że w analizowanym przypadku nie wystąpi bezpośredni związek pomiędzy otrzymanym dofinansowaniem od Wojewódzkiego Funduszu na realizację ww. projektu, a ceną wykonywanych przez Gminę czynności. Należy bowiem zauważyć, że otrzymane przez Gminę środki zostaną przeznaczone na pokrycie kosztów projektu, tym samym przedmiotowa dotacja jest dotacją kosztową.

Mając na uwadze powyższe przepisy oraz przedstawiony przez Gminę opis sprawy stwierdzić należy, że przedmiotowe dofinansowanie na realizację zadania pn.: „(…)” współfinansowane ze środków Wojewódzkiego Funduszu nie będzie zwiększało podstawy opodatkowania w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy, a tym samym nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Ad 2.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Dla określenia, czy dane dotacje (subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze) są czy też nie są opodatkowane istotne są szczegółowe warunki ich przyznawania, określające cele realizowanego w określonej formie dofinansowania. Z treści powołanych wyżej przepisów wynika więc, że w sytuacji, gdy podatnik, w związku z konkretną dostawą towarów lub świadczeniem usług, otrzymuje dofinansowanie (dotację, subwencję), stanowiące dopłatę do ceny towaru lub usługi, tego rodzaju dofinansowanie stanowi obok ceny, uzupełniający element podstawy opodatkowania z tytułu danej dostawy lub świadczenia. Kryterium uznania dotacji za stanowiącą podstawę opodatkowania jest zatem stwierdzenie, że dotacja dokonywana jest w celu sfinansowania konkretnej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Natomiast dotacje nie dające się powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie stanowią podstawy opodatkowania w rozumieniu przepisu art. 29a ust. 1 ustawy.

Zatem, podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług zwiększa się tylko o takie dotacje, które w sposób bezwzględny i bezpośredni są związane z daną dostawą towarów lub świadczeniem usług. Jeżeli jednak taki bezpośredni związek nie występuje, dofinansowanie ogólne – na pokrycie kosztów działalności (czy też kosztów realizacji konkretnego zadania) nie zwiększa podstawy opodatkowania, a tym samym dotacja nie powinna być opodatkowana podatkiem VAT.

Gmina podkreśla, że realizacja zadania „(…)” jest współfinansowana ze środków W.

Usuwanie wyrobów zawierających azbest obejmuje:

demontaż materiałów zawierających azbest z obiektów budowlanych, następnie ich odpowiednie zabezpieczenie, załadunek, transport na składowisko, rozładunek i unieszkodliwienie lub utylizację odpadów zgodnie z obowiązującymi przepisami;
odpowiednie zapakowanie, zabezpieczenie i załadunek wcześniej zdemontowanych wyrobów zawierających azbest, transport na składowisko, rozładunek i unieszkodliwienie lub utylizację odpadów zgodnie obowiązującymi przepisami.

Środki finansowe na realizację Programu pochodzić będą z budżetu Gminy oraz z dotacji Wojewódzkiego Funduszu, odpowiednio:

Miasto i Gmina – 22 000,00 zł;
W. – 50.000,00 zł.

Dotacja stanowi dopłatę do ogólnej działalności Wnioskodawcy, środki będą stanowiły częściową/całkowitą refundację poniesionych wydatków na usuwanie azbestu.

Podstawą do usunięcia z nieruchomości wyrobów zawierających azbest jest złożenie wniosku wraz z kompletem załączników do urzędu gminy. Wnioski mogą składać właściciele nieruchomości z terenu Gminy, którzy figurują w Bazie Azbestowej na których znajdują się wyroby zawierające azbest.

Z uwagi na powyższe okoliczności należy stwierdzić, że dotacja stanowi dopłatę do ogólnej działalności Wnioskodawcy. Dotacja ta będzie, zatem dofinansowaniem ogólnym i będzie stanowić zwrot całkowitych/częściowych kosztów faktycznie poniesionych przez Wnioskodawcę w ramach realizacji projektu. W konsekwencji, w związku z realizacją zadania Gmina nie otrzymuje wynagrodzenia za świadczone usługi w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, a jedynie zwrot ponoszonych kosztów, wobec czego nie podlega opodatkowaniem podatkiem VAT.

Ad 3.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jednocześnie, w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Z kolei zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

Z wyżej przytoczonych przepisów wynika, iż na gruncie przepisów ustawy o VAT, opodatkowaniu podlega dostawa towarów lub świadczenie usług, wyłącznie wówczas, gdy mają one charakter odpłatny (z pewnymi wyjątkami dotyczącymi nieodpłatnych świadczeń zrównanych z czynnościami świadczonymi odpłatnie).

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z pewnymi zastrzeżeniami, które nie mają zastosowania w przedmiotowej sprawie.

Jak już wcześniej wskazano nabycie towarów i usług w związku z realizacją projektu nie będzie miało związku z prowadzoną działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, lecz z realizacją zadań własnych Gminy, w którym to zakresie Gmina działa w charakterze organu władzy, zdefiniowanego w art. 15 ust. 6 ustawy.

Zatem w omawianej sprawie – pomimo, że Gmina jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem VAT – warunki wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy, uprawniające do odliczenia nie będą spełnione, gdyż Wnioskodawca realizując opisany projekt polegający na demontażu, zebraniu, zabezpieczeniu, załadunku, transporcie oraz unieszkodliwieniu na specjalnie przeznaczonym do tego celu składowisku wyrobów zawierających azbest, nie będzie działać w charakterze podatnika VAT, a zakupione towary i usługi w ramach projektu nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Rozliczenie VAT naliczonego na zasadach określonych w ww. przepisie ustawy o VAT uwarunkowane jest zatem tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej, do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W analizowanej sprawie związek taki nie będzie występował. Nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z realizacją Zadania, ponieważ dla oceny możliwości skorzystania z prawa do odliczenia, w każdym przypadku istotne jest ustalenie, czy towary i usługi, przy zakupie których naliczono VAT:

zostały nabyte przez podatnika tego podatku,
pozostają w bezspornym związku z wykonywanymi przez niego czynnościami opodatkowanymi, a także,
czy w przedmiotowej sytuacji nie występują przesłanki negatywne uregulowane w art. 88 ustawy o VAT oraz ograniczenia prawa do odliczenia z art. 90 i 91 tejże ustawy.

Jak już zostało wskazane powyżej, w przedmiotowej sytuacji Gmina nie występuje w charakterze podatnika VAT oraz nabytych od Wykonawcy usług nie wykorzystuje do czynności opodatkowanych VAT, a tym samym, w opinii Gminy nie jest ona uprawniona do odliczenia podatku naliczonego z faktur VAT dokumentujących wydatki na realizację Zadania.

Co istotne, pogląd ten znajduje również aprobatę w interpretacjach indywidualnych wydawanych w analogicznych sprawach, przykładowo:

w przytoczonej już powyżej interpretacji indywidualnej z dnia 4 lipca 2018 r., sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.405.2018.1.MK, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał, iż: „Zatem w omawianej sprawie – pomimo, że Wnioskodawca jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem VAT – warunki wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy, uprawniające do odliczenia nie będą spełnione, gdyż Wnioskodawca realizując opisany projekt polegający na demontażu, zebraniu, zabezpieczeniu, załadunku, transporcie oraz unieszkodliwieniu na specjalnie przeznaczonym do tego celu składowisku wyrobów zawierających azbest, nie będzie działać w charakterze podatnika VAT, a zakupione towary i usługi w ramach projektu nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.”;
w interpretacji indywidualnej z dnia 7 sierpnia 2018 r., sygn. 0113-KDIPT1-MGO, w której Organ stwierdził, iż: „Wnioskodawca nie będzie miał prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w związku z realizacją zadania związanego z usuwaniem (odbiorem i unieszkodliwieniem) azbestu i wyrobów zawierających azbest od mieszkańców Gminy..., ponieważ towary i usługi nabywane w związku z realizacją ww. zadania będą wykorzystywane do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.”;
w interpretacji indywidualnej z dnia 20 lipca 2018 r., sygn. 0113-KDIPT1-ALN, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wskazał, iż: „Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy, należy stwierdzić, że Wnioskodawca nie ma/nie będzie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn.: ponieważ nabywane towary i usługi związane z realizacją przedmiotowego zadania nie służą/nie będą służyły czynnościom opodatkowanym podatkiem od towarów i usług.”.

Reasumując, Gminie nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, wynikającego z faktur dokumentujących nabycie usług związanych z realizacją Zadania.

Ad 4.

Zdaniem Gminy, wkład własny wniesiony na realizację ww. zadania nie powinien być opodatkowany. Podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług zwiększa się tylko o takie dotacje, które w sposób bezwzględny i bezpośredni są związane z daną dostawą towarów lub świadczeniem usług. Gmina uważa, że opodatkowanie (dotacji) stanowi wyjątek od zasad ogólnych wspólnego systemu podatku od towarów i usług. Wyjątki natomiast należy interpretować w sposób ścisły. Wykładnia ścisła prowadzi do wniosku, że tylko dotacje bezpośrednio wpływające na cenę transakcji podlegają opodatkowaniu.

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

W świetle przytoczonego powyżej art. 29a ust. 1 ustawy o VAT, podstawę opodatkowania zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika. Podobnie wskazuje art. 73 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L z 2006 r., 347 s. 1 z późn. zm.; dalej: „Dyrektywa VAT”), zgodnie z którym podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą dostawca lub usługodawca otrzyma w zamian za dostawę towarów lub świadczenie usług od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takiej dostawy lub świadczenia.

W konsekwencji decydujący dla opodatkowania dotacji podatkiem VAT powinien być element bezwzględnego i bezpośredniego związku dotacji z ceną jednostkową towaru lub usługi (możliwość alokacji dotacji do ceny towaru lub usługi). Jeżeli zatem sposób kalkulacji dotacji związany jest nawet z ceną jednostkową towaru lub usługi, ale jedynie pośrednio (tylko w sensie ekonomicznym) albo kalkulacja dotacji oderwana jest całkowicie od ceny towaru czy usługi świadczonej przez podatnika, dotacja (dopłata) taka nie podlega opodatkowaniu.

W związku z tym, że mieszkańcy nie ponoszą żadnych kosztów opisanego zadania, koszty ponad otrzymaną dotację z W. w będzie ponosiła Gmina. Środki te będą pochodzić z dochodów ogólnych Gminy, w tym np. podatków i innych opłat. W związku z tym, że nie istnieje związek pomiędzy pochodzeniem środków będących udziałem własnym Gminy w realizacji zadania a ich wydatkowaniem na zapłatę faktury za usuwanie azbestu z terenu Gminy wkład własny Gminy nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem VAT.

Ponadto Gmina pragnie wskazać, iż organizując usuwanie azbestu z nieruchomości Mieszkańców, realizuje zadania własne, a tym samym uznać należy, iż nie świadczy na ich rzecz żadnych usług. Gmina nie otrzymuje również z tego tytułu wynagrodzenia od Mieszkańców, w związku z czym nie występuje w niniejszej sytuacji pojęcie ceny.

Podsumowując, w przedmiotowej sytuacji, dofinansowanie ze środków własnych Gminy również nie podlega opodatkowaniem podatkiem VAT.

Regulowanie przez Gminę zobowiązań wobec wykonawcy między innymi ze środków własnych stanowiących wkład własny wniesiony w realizację opisanego we wniosku zadania nie będzie wypełniał dyspozycji ww. art. 5 ustawy. Nie będzie dochodziło bowiem w tej części po stronie Zainteresowanego do odpłatnej dostawy towaru lub odpłatnego świadczenia usług. Tym samym wkład własny Gminy w realizację ww. zadania nie będzie stanowił po stronie Wnioskodawcy podstawy opodatkowania w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie:

uznania realizacji zadania polegającego na „(…)” za odpłatne świadczenie Gminy na rzecz właścicieli nieruchomości, a w konsekwencji podlegania VAT;
opodatkowania podatkiem VAT uzyskanej dotacji z W.;
odliczenia VAT naliczonego z faktur otrzymanych od Wykonawcy

– jest nieprawidłowe

podlegania opodatkowaniu podatkiem VAT dofinansowania ze środków własnych Gminy

– jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary – stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Według art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy. Zauważyć również należy, iż usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

W świetle wskazanych unormowań, jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwoistym charakterze:

podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz
podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na postawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych.

Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Zatem Gmina, wykonując we własnym imieniu i na własny rachunek czynności spełniające definicję działalności gospodarczej, określonej w art. 15 ust. 2 ustawy, działa w charakterze podatnika podatku VAT.

Należy wskazać, że czynność może być odpłatna albo nieodpłatna. Na gruncie podatku od towarów i usług, nie występują czynności częściowo odpłatne. Jeśli tylko czynność została wykonana za wynagrodzeniem, to jest ona odpłatna. Nie ma żadnego znaczenia, czy wynagrodzenie to pokrywa koszty świadczenia tej czynności poniesione przez podatnika, czy ewentualnie kreuje dla podatnika zysk. Także czynności wykonane „po kosztach” ich świadczenia, bądź poniżej tych koszów, są czynnościami odpłatnymi, o ile tylko pobrano za nie wynagrodzenie. W istocie okoliczność, czy transakcja została dokonana po cenie niższej, czy też wyższej od kosztu świadczenia, nie ma znaczenia dla zakwalifikowania transakcji jako „transakcji odpłatnej” w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, bowiem to ostatnie pojęcie wymaga wyłącznie istnienia bezpośredniego związku między dostawą towarów lub świadczeniem usług, a świadczeniem wzajemnym (wynagrodzeniem) rzeczywiście otrzymanym przez podatnika.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2020 r., poz. 713, z późn. zm.), gmina wykonuje określone ustawami zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy o samorządzie gminnym, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej (art. 7 ust. 1 pkt 1 cyt. ustawy o samorządzie gminnym).

Obowiązki gminy w zakresie gospodarki odpadami jako zadania własnego gminy reguluje ustawa z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (Dz. U. z 2020 r., poz. 1439), zgodnie z którą gminy obejmują wszystkich właścicieli nieruchomości na terenie gminy systemem gospodarowania odpadami komunalnymi (art. 3 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach).

Definicja odpadów komunalnych zawarta jest w art. 3 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach (Dz. U. z 2020 r., poz. 797, z późn. zm.), zgodnie z którą są to odpady powstające w gospodarstwach domowych, z wyłączeniem pojazdów wycofanych z eksploatacji, a także odpady niezawierające odpadów niebezpiecznych pochodzące od innych wytwórców odpadów, które ze względu na swój charakter lub skład są podobne do odpadów powstających w gospodarstwach domowych; niesegregowane (zmieszane) odpady komunalne pozostają niesegregowalnymi (zmieszanymi) odpadami komunalnymi, nawet jeżeli zostały poddane czynności przetwarzania odpadów, która nie zmieniła w sposób znaczący ich właściwości.

Azbest (pył i włókna) został wymieniony w poz. 25 załącznika nr 4 do ww. ustawy o odpadach, w którym skatalogowane zostały „składniki, które mogą powodować, że odpady są odpadami niebezpiecznymi”.

Z zacytowanych powyżej regulacji wynika w sposób jednoznaczny, że odpady zawierające azbest nie mogą zostać uznane za odpady komunalne, ponieważ zostały zakwalifikowane do odpadów niebezpiecznych. W związku z powyższym brak podstaw aby twierdzić, że czynności objęte wnioskiem należą do zadań własnych gminy realizowanych w reżimie władztwa publicznego.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca (Gmina) złożył wniosek w sprawie udzielenia pomocy finansowej dla przedsięwzięć realizowanych w latach 2019-2020 na terenie województwa pn.: „(…)” współfinansowane ze środków Wojewódzkiego Funduszu. Podstawą do usunięcia z nieruchomości wyrobów zawierających azbest jest złożenie wniosku wraz z kompletem załączników do Urzędu Gminy. Wnioski mogą składać właściciele nieruchomości z terenu Gminy, którzy figurują w Bazie Azbestowej na których znajdują się wyroby zawierające azbest.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy Wnioskodawca ma wątpliwości dotyczące tego m.in., czy realizację zadania polegającego na „(…)” dofinansowanego ze środków Wojewódzkiego Funduszu należy uznać za odpłatne świadczenie Gminy na rzecz właścicieli nieruchomości oraz czy w związku z tym zadanie to podlega VAT oraz czy uzyskana z W. dotacja powinna być opodatkowana podatkiem VAT i czy dofinansowanie ze środków własnych Gminy podlega opodatkowaniu podatkiem VAT (pytania oznaczone nr 1, 2 i 4).

Na wstępie należy podkreślić, że Wnioskodawca udzielając odpowiedzi na pytanie oznaczone nr 13 z wezwania o treści „Czy Wnioskodawca będzie świadczył ww. usługi wyłącznie na rzecz właścicieli nieruchomości, czy też na rzecz swoich jednostek organizacyjnych?” wskazał, że usługi będą świadczone na rzecz właścicieli nieruchomości lub po przedstawieniu zgody właściciela/współwłaściciela nieruchomości. A zatem niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o powyższą odpowiedź, zgodnie z którą przedmiotowa usługa będzie świadczona na rzecz właścicieli nieruchomości, a nie swoich jednostek organizacyjnych – jak brzmiało pytanie.

Jak to już wyżej zostało wskazane pod pojęciem usługi – w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy – należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Ponadto podkreślić należy, iż usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

Biorąc powyższe pod uwagę – w kontekście przedstawionego opisu sprawy – stwierdzić należy, że Wnioskodawca świadczy na rzecz właścicieli nieruchomości usługę, a więc czynność, która podlega opodatkowaniu w myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że na podstawie zlecenia z Gminy Wykonawca usług podpisze z właścicielem nieruchomości umowę na usunięcie wyrobów zawierających azbest oraz jednocześnie umowy z wnioskodawcami Gmina podpisywała tylko w przypadku pomocy de minimis w rolnictwie.

Zatem w niniejszej sprawie mamy do czynienia z dwoma sytuacjami:

pierwsza – gdy Wykonawca podpisze umowy z właścicielami nieruchomości;
druga – gdy Gmina podpisze umowę w przypadku pomocy de minimis.

Mimo, że Wnioskodawca wskazał, że Wykonawca usług podpisze z właścicielem nieruchomości umowę na usunięcie wyrobów zawierających azbest, to tak naprawdę to Gmina nabywa ww. usługę od Wykonawcy, a następnie świadczy ją na rzecz właścicieli nieruchomości.

Powyższe potwierdzają następujące okoliczności sprawy:

to Wnioskodawca jest tym podmiotem, który zainicjował realizację opisanego we wniosku projektu,
Wykonawca usług otrzymał od Gminy zlecenie usunięcia wyrobów zawierających azbest (podmiot ten został wybrany przez Urząd Miasta i Gminy) – a zatem właściciel nieruchomości nie może skorzystać z usług innego podmiotu wybranego przez siebie,
za wykonane usługi usuwania azbestu Wykonawca wystawi Gminie faktury, a nie właścicielom nieruchomości.

Zatem – biorąc powyższe pod uwagę – stwierdzić należy, że Wnioskodawca jest zaangażowany w dość istotny sposób w realizację opisanego we wniosku projektu.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że w analizowanej sprawie, w zakresie dotyczącym wykonania czynności polegających na usunięciu wyrobów zawierających azbest na rzecz właścicieli nieruchomości, którzy będą brali udział w projekcie, mamy do czynienia z czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT (tj. świadczeniem przez Gminę usług na rzecz właścicieli nieruchomości biorących udział w projekcie), a nie z realizacją zadań własnych przez Gminę w charakterze organu władzy publicznej. Gmina bowiem, nabywa przedmiotowe usługi od Wykonawcy (podmiotu wybranego przez Urząd Miasta i Gminy w drodze Zapytania ofertowego), a następnie świadczy usługę na rzecz właścicieli nieruchomości.

Z kolei w przypadku zawarcia umów bezpośrednio z Gminą (w przypadku pomocy de minimis), to nie ma tutaj wątpliwości, że świadczenia realizowane przez Wnioskodawcę na rzecz właścicieli nieruchomości biorących udział w projekcie stanowią usługę w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy.

Tym samym, mając na uwadze ww. okoliczności sprawy oraz obowiązujące przepisy należy stwierdzić, że czynności wykonywane przez Gminę w zakresie usuwania wyrobów zawierających azbest z nieruchomości należących do ich właścicieli, należy uznać za stanowiące po stronie Gminy usługi podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, a nie z realizacją zadań własnych przez Gminę w charakterze organu władzy publicznej.

Zatem nie można przyjąć, że Gmina w tym przypadku działa jako organ władzy publicznej w sferze publicznoprawnej, a zadania związane z usuwaniem azbestu są działaniami realizowanymi w charakterze władczym.

Odnośnie natomiast opodatkowania podatkiem VAT uzyskanej dotacji z W. oraz dofinansowania ze środków własnych Gminy należy wskazać jak niżej.

W myśl art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Według art. 29a ust. 6 ustawy, podstawa opodatkowania obejmuje:

podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Z przepisu tego wynika, że podstawę opodatkowania w podatku od towarów i usług stanowi wynagrodzenie, które dostawca lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu dostawy towarów albo świadczenia usług. Wynagrodzenie to oznacza wartość rzeczywiście otrzymaną (lub która ma być otrzymana) w konkretnym przypadku.

Dla określenia, czy dane dotacje (subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze) są czy też nie są opodatkowane, istotne są szczegółowe warunki ich przyznawania, określające cele realizowanego w określonej formie dofinansowania.

Kryterium uznania dotacji za stanowiącą podstawę opodatkowania, jest zatem stwierdzenie, że dotacja dokonywana jest w celu sfinansowania konkretnej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Natomiast dotacje niedające się powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie stanowią podstawy opodatkowania w rozumieniu przepisu art. 29a ust. 1 ustawy.

Nie jest więc podstawą opodatkowania ogólna dotacja (subwencja, inna dopłata o podobnym charakterze) uzyskana przez podatnika, niezwiązana z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. W przypadku natomiast, gdy podatnik otrzymuje dofinansowanie, które jest związane z dostawą lub świadczeniem usług, jako pokrycie części ceny konkretnego świadczenia lub rekompensatę z tytułu wykonania określonego świadczenia po cenach obniżonych, płatność taką należy zaliczyć do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Istotnym zatem dla wykładni art. 29a ust. 1 ustawy, jest wyjaśnienie pojęcia „subwencja bezpośrednio związana z ceną”.

W tym celu istotne znaczenie ma orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W szczególności, wyroki w sprawach C-184/00 (Office des products wallons ASBL v. Belgian State) oraz C-353/00 (Keeping Newcastle Warm Ltd. v. Commisioners od Customs and Excise, w skrócie KNW).

I tak, w wyroku w sprawie C-184/00 TSUE stwierdził, że sam fakt, że dofinansowanie wpływa na ostateczną cenę świadczenia, nie ma znaczenia dla uznania, czy powinno ono zwiększać podstawę opodatkowania VAT. W praktyce bowiem, prawie zawsze dofinansowanie działalności podatnika wpływa w jakiś w sposób na poziom stosowanych przez niego cen. Elementem istotnym, wpływającym na ewentualne włączenie dofinansowania do podstawy opodatkowania, jest natomiast stwierdzenie, czy dotacje są przekazywane w celu dostawy konkretnych towarów lub świadczenia konkretnych usług. Ponadto Trybunał stwierdził, że sformułowanie – dotacje bezpośrednio związane z ceną – należy interpretować w taki sposób, aby dotyczyło ono jedynie dotacji odpowiadających całości lub części wynagrodzenia z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług, które wypłacane są sprzedawcy lub dostawcy przez stronę trzecią.

Z kolei, w wyroku w sprawie C-353/00, Trybunał wyraził pogląd, że niezależnie od tego, czy dofinansowanie spełnia warunek bezpośredniego związku z ceną, czy też nie spełnia takiego warunku, zwiększać będzie podstawę opodatkowania, jeśli osoba trzecia (także organ władzy publicznej) wpłaca pewną kwotę pieniędzy na poczet usług świadczonych na rzecz osoby fizycznej. Orzeczenie to dotyczyło dopłat wypłacanych firmie zajmującej się usługami związanymi z doradztwem w dziedzinie energetyki.

Związek dotacji z ceną nie został szczegółowo przeanalizowany w tym wyroku. Szersze uwagi na ten temat znalazły się natomiast w opinii rzecznika generalnego oraz pisemnym stanowisku rządu Wielkiej Brytanii, które zaaprobował Trybunał. Jak wskazuje rzecznik, dotacje mogą mieć różną formę i charakter. Zwykle, przez dotacje (subwencje) rozumie się sumy wypłacane danemu podmiotowi z funduszy publicznych w interesie ogólnym. W praktyce, dotacje mogą mieć postać dopłat ogólnych do działalności przedsiębiorstwa (i wówczas nie podlegają opodatkowaniu), albo też stanowić subsydia do konkretnych dostaw lub usług, umożliwiając nabycie ich ostatecznemu odbiorcy po niższej cenie (lub w ogóle bez odpłatności z jego strony). W tym ostatnim przypadku podlegają podatkowi VAT. Tego rodzaju dotacje występowały w przypadku KNW. Istniał bezpośredni związek pomiędzy usługami podatnika a otrzymywanymi dotacjami (dotacje były korelatem usług i wypłacano je tylko w razie ich świadczenia; również kwotowo zależały od liczby usług). Wpływ na cenę również był oczywisty: ostateczny odbiorca nie musiał płacić za usługę właśnie z powodu pokrycia jej dotacją. Mimo, że dotacje oczywiście wpływały na działalność przedsiębiorstwa i w sensie ekonomicznym pokrywały część kosztów jego funkcjonowania, przede wszystkim były one związane z ceną. Dlatego też nie można było ich traktować jako pozostających poza podatkiem VAT.

Jeżeli otrzymana dotacja jest w sposób zindywidualizowany i policzalny związana z ceną danego świadczenia (tj. świadczenie dzięki dotacji ma cenę niższą o konkretną kwotę lub świadczeniobiorca otrzymuje je za darmo), taka dotacja podlega VAT. Jeżeli natomiast związek tego rodzaju nie występuje i równocześnie dotacja nie jest elementem wynagrodzenia związanego z danymi dostawami towarów lub usług, wówczas można – i należy – potraktować ją jako płatność niepodlegającą podatkowi VAT.

Stwierdzić ponadto należy, że z art. 29a ust. 1 ustawy wynika, że nie ma znaczenia od kogo dostawca towaru lub świadczący usługę otrzymuje zapłatę – czy od nabywcy czy od osoby trzeciej, ważne jest, aby było to wynagrodzenie za dane konkretne świadczenie lub za konkretną dostawę.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina złożyła wniosek w sprawie udzielenia pomocy finansowej dla przedsięwzięć realizowanych w latach 2019-2020 na terenie województwa pn.: „(…)” współfinansowane ze środków Wojewódzkiego Funduszu. Finansowanie usług polegających na usuwaniu wyrobów zawierających azbest w ramach niniejszego programu zapewnia Gmina w wysokości 100% wartości brutto usług, jednak nie więcej niż 6.000,00 zł brutto w danym roku na każdy złożony wniosek. Gmina zgodnie z umową z Funduszem miała termin na rozliczenie się do dnia 31 października 2020 r. (przesłanie wymaganych dokumentów oraz rozliczenia wraz z potwierdzeniem przelewu za wykonanie zadania). Ponadto – jak wskazał Wnioskodawca – nie może on dotacji przeznaczyć na inny cel oraz dofinansowanie nie może być przeznaczone na działalność ogólną Gminy.

Odnosząc się do okoliczności niniejszej sprawy, stwierdzić należy, że środki finansowe pozyskane przez Gminę będą przeznaczone na realizację konkretnego zadania dotyczącego usuwania oraz unieszkodliwiania wyrobów zawierających azbest z nieruchomości należących do ich właścicieli.

Ponadto jak wynika z wniosku finansowanie usług polegających na usuwaniu wyrobów zawierających azbest w ramach niniejszego programu zapewnia Gmina w wysokości 100% wartości brutto usług. Zatem właściciele nieruchomości, którzy biorą udział w projekcie nie będą ponosili w tym zakresie odpłatności ani na rzecz Gminy, ani na rzecz Wykonawcy. Skoro więc ostateczny odbiorca usługi (właściciel nieruchomości) nie będzie musiał za tę usługę płacić z powodu przyznanego dofinansowania, to stwierdzić należy, że dofinansowanie to będzie bezpośrednio wpływać na cenę świadczonej usługi, gdyż pozwoli usługobiorcy korzystać z niej za darmo.

W konsekwencji środki pozyskane na rzecz właścicieli nieruchomości należy uznać za wynagrodzenie z tytułu świadczenia usługi, o której mowa powyżej, przez Gminę na rzecz właścicieli nieruchomości, uiszczane przez podmiot trzeci (tj. podmiot dokonujący dofinansowania i Gminę). Przedmiotowa dotacja nie może więc zostać uznana za dotację kosztową przeznaczoną na ogólną działalność Gminy, jej celem bowiem nie będzie dotowanie całej działalności Gminy, ale konkretnych czynności wykonywanych w ramach ww. projektu.

Tym samym dotacja przyznana Gminie z W. na realizację ww. projektu dotyczącego wykonania czynności na rzecz właścicieli nieruchomości, w zakresie, w jakim stanowi ona pokrycie ceny usług świadczonych na rzecz mieszkańców Gminy, podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, stanowiąc w oparciu o art. 29a ust. 1 z uwzględnieniem art. 29a ust. 6 pkt 1 ustawy, podstawę opodatkowania z tytułu wykonania przez Gminę usług w zakresie usuwania oraz unieszkodliwiania wyrobów zawierających azbestu.

Jednocześnie zaznaczyć należy, że ani przepisy ustawy, ani też rozporządzeń wykonawczych do ustawy nie przewidują zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT dla świadczenia usług w zakresie demontażu, transportu i unieszkodliwienia wyrobów zawierających azbest.

Reasumując, odpowiadając na zadane we wniosku pytania oznaczone numerami 1 i 2, należy stwierdzić, że:

realizacja zadania polegającego na „(…)” dofinansowanego ze środków Wojewódzkiego Funduszu należy uznać za odpłatne świadczenie usług przez Gminę na rzecz właścicieli nieruchomości i w związku z tym zadanie to podlega VAT;
uzyskana z Wojewódzkiego Funduszu dotacja powinna być opodatkowana podatkiem VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie należało uznać za nieprawidłowe.

Natomiast odnośnie kwestii podlegania opodatkowaniu podatkiem VAT dofinansowania ze środków własnych Gminy, w pierwszej kolejności zauważyć należy, iż stosownie do ww. art. 29a ust. 1 ustawy, do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług wlicza się tylko takie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które mają bezpośredni wpływ na kwotę należną (cenę) z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług. Podstawę opodatkowania podatkiem VAT stanowią więc kwoty, które usługodawca lub dostawca otrzymał lub ma otrzymać pomniejszone o kwotę podatku należnego.

Ponadto zgodnie z cytowanym na wstępie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług.

Regulowanie przez Gminę zobowiązań wobec Wykonawcy między innymi ze środków własnych stanowiących wkład własny Wnioskodawcy wniesiony w realizację opisanego we wniosku zadania nie będzie wypełniało dyspozycji ww. art. 5 ustawy. Nie będzie dochodziło bowiem w tej części po stronie Zainteresowanego do odpłatnej dostawy towaru lub odpłatnego świadczenia usług. Tym samym wkład własny Gminy w realizację ww. zadania nie będzie stanowił po stronie Wnioskodawcy podstawy opodatkowania w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy.

Reasumując, dofinansowanie ze środków własnych Gminy nie będzie stanowiło podstawy opodatkowania w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy, a tym samym dofinansowanie to nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zatem w tej części stanowisko Wnioskodawcy zostało uznane za prawidłowe.

Dodatkowo Wnioskodawca ma wątpliwości dotyczące prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur VAT otrzymywanych od Wykonawcy w związku z realizacją zadania gdy nie wystawi faktur odbiorcom usługi.

Odnosząc się do powyższej kwestii, w pierwszej kolejności należy wskazać, że podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego, zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy.

W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy – kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

nabycia towarów i usług,
dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z przywołanych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik zarejestrowany jako podatnik VAT czynny, a towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT lub/i niepodlegających temu podatkowi.

Podkreślić należy, że ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast, na podstawie przepisu art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług, przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Analiza opisu sprawy oraz przywołanych przepisów prawa prowadzi do wniosku, że w przedmiotowej sprawie zostanie spełniony podstawowy warunek uprawniający do odliczenia podatku od towarów i usług. Bowiem jak wyżej wskazano, czynności wykonywane przez Gminę w zakresie usuwania wyrobów zawierających azbest z nieruchomości należących do ich właścicieli, należy uznać za stanowiące po stronie Gminy usługi podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, a nie z realizacją zadań własnych przez Gminę w charakterze organu władzy publicznej. Ponadto jak wcześniej rozstrzygnięto realizacja zadania polegającego na „(…)” dofinansowanego ze środków Wojewódzkiego Funduszu należy uznać za odpłatne świadczenie usług przez Gminę na rzecz właścicieli nieruchomości i w związku z tym zadanie to podlega VAT. Uzyskana z Wojewódzkiego Funduszu dotacja powinna być opodatkowana podatkiem VAT.

Jednocześnie – jak też wyżej zaznaczono – ani przepisy ustawy, ani też rozporządzeń wykonawczych do ustawy nie przewidują zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT dla świadczenia usług w zakresie demontażu, transportu i unieszkodliwienia wyrobów zawierających azbest. A zatem czynności te będą opodatkowane podatkiem od towarów i usług przy zastosowaniu właściwej stawki tego podatku.

Jednocześnie fakt, że Wnioskodawca nie wystawi faktur odbiorcom usługi nie przekreśla prawa do odliczenia podatku VAT. Istotny jest w tym przypadku związek z wykonywanymi przez Gminę czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT.

Mając zatem na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że Gmina, będąca zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług – wbrew stanowisku Wnioskodawcy – będzie miała prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją zadania pn.: „(…)”. Powyższe wynika z faktu, że w analizowanym przypadku będą spełnione – wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy – przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego. Przy czym prawo to będzie przysługiwać o ile nie występują przesłanki negatywne wymienione w art. 88 ustawy.

Reasumując, Gmina ma prawo odliczyć VAT naliczony z faktur VAT otrzymywanych od Wykonawcy w związku z realizacją zadania gdy nie wystawi faktur odbiorcom usługi.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie braku prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie usług związanych z realizacją zadania, należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Ponadto tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytań) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin