Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-1.4010.377.2020.2.NL
z 4 grudnia 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 15 września 2020 r. (data wpływu 22 września 2020 r.), uzupełnionym 24 listopada 2020 r., o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy dochód Spółki - obliczony na podstawie całego wynagrodzenia uzyskiwanego przez Spółkę z tytułu Udzielenia Licencji z Rozszerzoną Gwarancją - jest opodatkowany 5% stawką podatku dochodowego od osób prawnych według preferencji IP Box, ponieważ jest dochodem z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. dochodem z opłat lub należności wynikających z umów licencyjnych w rozumieniu art. 24d ust. 7 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, które dotyczą autorskiego prawa do programu komputerowego (tj. kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 września 2020 r. do Organu wpłynął wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy dochód Spółki - obliczony na podstawie całego wynagrodzenia uzyskiwanego przez Spółkę z tytułu Udzielenia Licencji z Rozszerzoną Gwarancją - jest opodatkowany 5% stawką podatku dochodowego od osób prawnych według preferencji IP Box, ponieważ jest dochodem z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. dochodem z opłat lub należności wynikających z umów licencyjnych w rozumieniu art. 24d ust. 7 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, które dotyczą autorskiego prawa do programu komputerowego (tj. kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego tez pismem z 9 listopada 2020 r., Znak: 0111-KDIB1-1.4010.377.2020.1.NL wezwano do ich uzupełnienia, co też nastąpiło 24 listopada 2020 r.

We wniosku przedstawiono następujące stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest Spółką akcyjną, jest polskim rezydentem podatkowym, który płaci podatek dochodowy od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich uzyskania.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie oprogramowania oraz szeroko rozumianych technologii informatycznych i komputerowych.

W przeszłości Spółka udzielała swoim klientom (polskim rezydentom podatkowym, posiadającym siedzibę i miejsce zarządu na terytorium Polski) licencji na oprogramowanie oraz jednocześnie zawierała z tymi klientami umowy serwisowe dotyczące licencjonowanego oprogramowania (umowy o świadczenie usług informatycznych).

Wynagrodzenia za licencję i usługi serwisowe były określane odrębnie dla licencji i usług serwisowych.

Obecnie Spółka zawiera z tymi klientami umowy, na podstawie których dochodzi do udzielenia licencji na nowe funkcjonalności oprogramowania komputerowego (np. w zakresie nowego interfejsu użytkownika dla systemu informatycznego poprzez podniesienie wersji oprogramowania) wraz z dokumentacją z jednoczesnym udzieleniem rozszerzonej gwarancji w określonym czasie (dalej: „Udzielenia Licencji z Rozszerzoną Gwarancją”).

Przedmiotem udzielanej licencji są zatem nowe funkcjonalności systemu oprogramowania komputerowego w zakresie nowego interfejsu użytkownika poprzez podniesienie wersji oprogramowania z funkcjonującej obecnie u klienta do wyższej wersji tego oprogramowania.

Oznacza to, że przedmiotem licencji jest zawsze autorskie prawo do programu komputerowego podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, którego przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez Spółkę w ramach prowadzonej przez nią działalności badawczo-rozwojowej (to jest „kwalifikowane prawo własności intelektualnej” w rozumieniu przepisu art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

Certyfikat licencyjny potwierdzający udzielenie licencji na nowe funkcjonalności systemu informatycznego jest przekazywany klientowi w czasie określonym w umowie ze Spółką (ofercie handlowej Spółki przyjętej przez klienta), liczonym od otrzymania zamówienia od klienta. Certyfikat licencyjny poświadcza Udzielenie Licencji z Rozszerzoną Gwarancją oraz wskazuje datę udzielenia licencji.

Zakres rozszerzonej gwarancji jest określony w umowie (ofercie handlowej Spółki przyjętej przez klienta) w rozdziale zatytułowanym „Tryb podejmowania czynności gwarancyjnych” i obejmuje:

1. określenie zasad przyjmowania zgłoszeń klienta dotyczących licencjonowanego oprogramowania (godziny przyjmowania zgłoszeń umownie zdefiniowanych zdarzeń dotyczących licencjonowanego oprogramowania w postaci: awarii, błędów krytycznych, błędów i usterek);
2. określenie czasu reakcji Spółki na awarię, błąd krytyczny, błąd i usterkę licencjonowanego oprogramowania;
3. czas wskazania przez Spółkę rozwiązania zastępczego dla awarii, błędów krytycznych, błędów i usterek licencjonowanego oprogramowania;
4. czas usunięcia przez Spółkę awarii, błędów krytycznych, błędów i usterek licencjonowanego oprogramowania.
   
   

W okresie gwarancji, w związku z usuwaniem awarii, błędów krytycznych, błędów i usterek licencjonowanego oprogramowania Spółki może modyfikować oprogramowanie i udostępniać te modyfikacje klientowi w ramach udzielonej wcześniej licencji.

Umowa (oferta handlowa Spółki przyjęta przez klienta) stanowi, że w związku z Udzieleniem Licencji z Rozszerzoną Gwarancją Spółki uzyskuje od klienta jedynie wynagrodzenie z tytułu udzielenia licencji.

W uzupełnieniu wniosku ujętym w piśmie z 17 listopada 2020 r. Wnioskodawca wskazał m.in., że spełnia on i będzie spełniał wszystkie wymogi ewidencji księgowej podatników zawarte w art. 24e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 17 listopada 2020 r.):

Czy w przedstawionym stanie faktycznym (opisie zdarzenia przyszłego) dochód Spółki - obliczony na podstawie całego wynagrodzenia uzyskiwanego przez Spółkę z tytułu Udzielenia Licencji z Rozszerzoną Gwarancją - jest opodatkowany 5% stawką podatku dochodowego od osób prawnych według preferencji IP Box, ponieważ jest dochodem z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. dochodem z opłat lub należności wynikających z umów licencyjnych w rozumieniu art. 24d ust. 7 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, które dotyczą autorskiego prawa do programu komputerowego (tj. kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych)?

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 17 listopada 2020 r.), w przedstawionym stanie faktycznym (opisie zdarzenia przyszłego) dochód Spółki - obliczony na podstawie całego wynagrodzenia uzyskiwanego przez Spółkę z tytułu Udzielenia Licencji z Rozszerzoną Gwarancją - jest opodatkowany 5% stawką podatku dochodowego od osób prawnych według preferencji IP Box, ponieważ, jest dochodem z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. dochodem z opłat lub należności wynikających z umów licencyjnych w rozumieniu art. 24d ust. 7 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, które dotyczą autorskiego prawa do programu komputerowego (tj. kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

Umowa licencyjna i wynagrodzenie za korzystanie z utworu

Umowa licencyjna w ujęciu ustawowym jest umową upoważniającą do korzystania z utworu na ustalonych umownie polach eksploatacji oraz z określeniem zakresu, miejsca i czasu korzystania (art. 67 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 1231ze zm.).

Treścią umowy licencyjnej jest upoważnienie do korzystania z prawa udzielonego licencjobiorcy przez twórcę lub też przez inną osobę upoważnioną do udzielenia licencji. „Korzystanie” oznacza w tym przypadku upoważnienie do eksploatacji praw autorskich mieszczące się w ramach przysługującej uprawnionemu sfery wyłączności.

Pochodną prawa do korzystania z utworu lub rozporządzania nim jest prawo do wynagrodzenia. Wynagrodzenie należy się co do zasady zawsze wtedy, gdy twórca zawrze umowę zezwalającą na korzystanie z utworu.

W powyższym zakresie kluczową rolę odgrywa zasada wyrażona w art. 43 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, zgodnie z którą „jeżeli z umowy nie wynika, że przeniesienie autorskich praw majątkowych lub udzielenie licencji nastąpiło nieodpłatnie, twórcy przysługuje prawo do wynagrodzenia”. Przepis ten posiada ogromną doniosłość dla autorów jako reguła interpretacyjna umów. Wprowadza on mianowicie domniemanie, że o ile umowa nie stanowi inaczej, to twórca ma prawo do wynagrodzenia. Reguła ta ma zastosowanie nawet wówczas, gdy strony nie postanowiły nic w sprawie wynagrodzenia. Reguła interpretacyjna dotyczy zarówno umów przenoszących prawa autorskie majątkowe na inną osobę, jak i umów licencyjnych.

Umowa dotycząca praw autorskich może przewidywać rozmaite formy ustalania wynagrodzenia. Może to być w szczególności wynagrodzenie jednorazowe za wszystkie sposoby korzystania z utworu przez nabywcę praw. Wynagrodzenie jednorazowe płatne jest z reguły w związku z zawarciem lub wykonaniem umowy przez twórcę.

Zobowiązania gwarancyjne i umowa gwarancji

„Zobowiązania gwarancyjne” to nazwa zbiorcza obejmująca różne rodzaje gwarancji, w tym gwarancję bankową. Tylko niektóre postaci zobowiązań gwarancyjnych są uregulowane (poza gwarancją bankową - w zasadzie tylko art. 391 i 393 Kodeksu cywilnego). Niemniej - na zasadzie swobody umów - uznaje się dopuszczalność ustanawiania umów/zobowiązań gwarancyjnych.

Umowa gwarancji obejmująca zobowiązania gwarancyjne pełni funkcję zabezpieczającą (w sensie ekonomicznym).

Umowa gwarancji rodzi odpowiedzialność gwaranta wobec beneficjenta gwarancji za wystąpienie/niewystąpienie określonego skutku faktycznego lub prawnego i stanowi przejęcie odpowiedzialności za negatywne następstwa wystąpienia/niewystąpienia określonego zdarzenia

Gwarancja jest zobowiązaniem stanowiącym, że określony w treści zobowiązania rezultat nastąpi. Rezultat może polegać m.in. na wystąpieniu/niewystąpieniu określonych zdarzeń niezależnych od gwaranta, osoby trzeciej, a nawet kogokolwiek. W umowie gwarancji dłużnik zobowiązuje się do określonego świadczenia w razie zajścia określonego zdarzenia.

Ze względu na charakter odpowiedzialności gwaranta, ta odpowiedzialność nie jest odpowiedzialnością typu sprawczego - gwarant nie odpowiada za szkodę, którą wyrządził swoim działaniem lub zaniechaniem. Uznaje się, że odpowiedzialność gwaranta ma właśnie charakter gwarancyjny - odpowiada za doznanie szkody przez beneficjenta gwarancji. Ten ostatni może ponieść szkodę w wyniku cudzych czynów (nie gwaranta, lecz osób trzecich) albo zdarzeń niebędących czynami.

Szkoda poniesiona przez beneficjenta gwarancji, choć ujęta w art. 391 Kodeksu cywilnego, nie musi być jedną z przesłanek uzasadniających pierwotną odpowiedzialność gwaranta. Gwarant może odpowiadać za brak konkretnego rezultatu, choćby beneficjent gwarancji nie poniósł z tego tytułu szkody.

Opisana powyżej umowa gwarancji jest umową jednostronnie zobowiązującą, nieakcesoryjną, losową; może być odpłatna lub nieodpłatna.

Charakter wynagrodzenia należnego spółce z tytułu udzielenia licencji z rozszerzoną gwarancją

Z treści umów zawieranych przez Spółkę z klientami w celu Udzielenia Licencji z Rozszerzoną Gwarancją wynika, że wynagrodzenie należne Spółce na podstawie tych umów jest tylko i wyłącznie wynagrodzeniem za udzielenie licencji. Nie jest natomiast wynagrodzeniem za świadczenie usług informatycznych w okresie gwarancji, ponieważ w razie niewystąpienia awarii, błędów krytycznych, błędów i usterek licencjonowanego oprogramowania w okresie gwarancji, żadne usługi nie byłyby świadczone. Nie jest to również wynagrodzenie za gotowość do świadczenia takich usług, ponieważ z treści umowy wynika, że istotą zobowiązania Spółki nie jest gotowość do świadczenia określonych usług, lecz ograniczona w czasie gwarancja niewystąpienia nieznanych w chwili zawarcia umowy awarii, błędów krytycznych, błędów oraz usterek licencjonowanego oprogramowania i wynikające z tej gwarancji zobowiązanie do podjęcia umownie określonych działań w umownie określonym czasie w celu usunięcia wszelkich awarii, błędów krytycznych, błędów i usterek licencjonowanego oprogramowania, w tym wskazania rozwiązań zastępczych na czas ich usuwania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że przedmiotem niniejszej interpretacji była wyłącznie ocena czy dochód Spółki - obliczony na podstawie całego wynagrodzenia uzyskiwanego przez Spółkę z tytułu Udzielenia Licencji z Rozszerzoną Gwarancją - jest opodatkowany 5% stawką podatku dochodowego od osób prawnych według preferencji IP Box, ponieważ jest dochodem z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. dochodem z opłat lub należności wynikających z umów licencyjnych w rozumieniu art. 24d ust. 7 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, które dotyczą autorskiego prawa do programu komputerowego (tj. kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

Należy wskazać, że od 1 stycznia 2019 r. obowiązują przepisy ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2018, poz. 2193). Na podstawie regulacji wprowadzonych ww. ustawą zmieniającą do systemu prawa podatkowego implikowano przepisy dotyczące preferencyjnego rozwiązania w podatkach dochodowych - tzw. Innovation Box.

Powyższe zmiany wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej. W tym zakresie wpisują się one w realizację „Planu na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju”, „Strategii na rzecz doskonałości naukowej, nowoczesnego szkolnictwa wyższego, partnerstwa z biznesem i społecznej odpowiedzialności nauki” oraz „Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju” w obszarze innowacyjności. Znowelizowane przepisy mają prowadzić do wzrostu zainteresowania pracami badawczo-rozwojowymi prowadzonymi w Polsce oraz stanowić swoiste „zamknięcie” łańcucha wartości związanego z procesem tworzenia i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań będących efektem prac badawczo-rozwojowych.

Regulacje dotyczące stosowania opisanej powyżej ulgi zostały odzwierciedlone w art. 24d – 24e ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1406 ze zm.).

Zgodnie z art. 24d ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatek od osiągniętego przez podatnika kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej, w myśl art. 24d ust. 2 ww. ustawy, są:

1. patent,
2. prawo ochronne na wzór użytkowy,
3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz.U. z 2018 r., poz. 432),
8. autorskie prawo do programu komputerowego

-podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Zgodnie z art. 24d ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Natomiast zgodnie z art. 24d ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest osiągnięty przez podatnika w roku podatkowym dochód (strata):

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.
   
   

Obowiązki podatników podlegających opodatkowaniu na podstawie art. 24d zostały określone w art. 24e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Art. 24e ust. 1 ww. ustawy stanowi, że podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 24d są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonej ewidencji rachunkowej;
2. prowadzić ewidencję rachunkową w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 24d ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4. dokonywać zapisów w prowadzonej ewidencji rachunkowej w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z tych kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonej ewidencji rachunkowej nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
5. dokonywać zapisów w prowadzonej ewidencji rachunkowej w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonej ewidencji rachunkowej nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.
   
   

Zgodnie z art. 24e ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w przypadku gdy na podstawie ewidencji rachunkowej nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 19.

Należy wskazać, że regulacje te polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Możliwość skorzystania z Innovation Box ma miejsce również w sytuacji, gdy podatnik dokona zakupu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa powyżej, pod warunkiem że następnie poniesie on koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.

Podatnik może również rozwijać lub ulepszać w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej „cudze IP”, np. program komputerowy. Jeżeli w wyniku efektów ww. prac, powstaną nowe prawa własności intelektualnej, przysługujące temu podatnikowi, który rozwinął lub ulepszył „cudze IP” oraz podlegają one ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, podatnicy są wówczas również uprawnieni do zastosowania preferencyjnej stawki w wysokości 5% podatku od osiągniętego dochodu.

Należy przy tym podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) jest prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się, bądź co bądź, dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Należy także wskazać, że oprogramowanie - definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów - podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 ze zm.). Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.

W celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie - definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów - podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (ww. Raport OECD), uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jeśli jego wytworzenie, rozwinięcie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Biorąc pod uwagę powyższe stwierdzić należy, że kwalifikowane prawo własności intelektualnej to prawo własności spełniające łącznie trzy warunki:

1. zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej;
2. należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 24d ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych;
3. podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczypospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.
   
   

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego oraz jego uzupełnienia, wynika m.in., że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie oprogramowania oraz szeroko rozumianych technologii informatycznych i komputerowych. W przeszłości Spółka udzielała swoim klientom licencji na oprogramowanie oraz jednocześnie zawierała z tymi klientami umowy serwisowe dotyczące licencjonowanego oprogramowania. Wynagrodzenia za licencję i usługi serwisowe były określane odrębnie dla licencji i usług serwisowych. Obecnie Spółka zawiera z tymi klientami umowy, na podstawie których dochodzi do udzielenia licencji na nowe funkcjonalności oprogramowania komputerowego wraz z dokumentacją z jednoczesnym udzieleniem rozszerzonej gwarancji w określonym czasie. Przedmiotem udzielanej licencji są zatem nowe funkcjonalności systemu oprogramowania komputerowego w zakresie nowego interfejsu użytkownika poprzez podniesienie wersji oprogramowania z funkcjonującej obecnie u klienta do wyższej wersji tego oprogramowania. Oznacza to, że przedmiotem licencji jest zawsze autorskie prawo do programu komputerowego podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, którego przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez Spółkę w ramach prowadzonej przez nią działalności badawczo-rozwojowej (to jest „kwalifikowane prawo własności intelektualnej” w rozumieniu przepisu art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych). Certyfikat licencyjny potwierdzający udzielenie licencji na nowe funkcjonalności systemu informatycznego jest przekazywany klientowi w czasie określonym w umowie ze Spółką, liczonym od otrzymania zamówienia od klienta. Certyfikat licencyjny poświadcza Udzielenie Licencji z Rozszerzoną Gwarancją oraz wskazuje datę udzielenia licencji. W okresie gwarancji, w związku z usuwaniem awarii, błędów krytycznych, błędów i usterek licencjonowanego oprogramowania Spółki może modyfikować oprogramowanie i udostępniać te modyfikacje klientowi w ramach udzielonej wcześniej licencji. Umowa stanowi, że w związku z Udzieleniem Licencji z Rozszerzoną Gwarancją Spółka uzyskuje od klienta jedynie wynagrodzenie z tytułu udzielenia licencji. Wnioskodawca spełnia i będzie spełniał wszystkie wymogi ewidencji księgowej podatników zawarte w art. 24e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, że skoro jak wynika z wniosku:

• Spółka w ramach działalności badawczo-rozwojowej wytwarza, rozwija lub ulepsza nowe funkcjonalności systemu oprogramowania komputerowego stanowiące autorskie prawo do programu komputerowego podlegającego ochronie prawnej na podstawie odrębnych ustaw,
• w ramach zawieranych umów z klientami udziela licencji na ww. nowe funkcjonalności oprogramowania komputerowego wraz z dokumentacją z jednoczesnym udzieleniem rozszerzonej gwarancji w określonym czasie,
• przedmiotem licencji jest zawsze autorskie prawo do programu komputerowego podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw,
• wynagrodzenie należne Spółce na podstawie ww. umów licencyjnych jest tylko i wyłącznie wynagrodzeniem za udzielenie licencji do ww. oprogramowania,
• dodatkowo Spółka prowadzi/będzie prowadzić ewidencję w sposób określony w art. 24e ww. ustawy,

to dochód Wnioskodawcy uzyskany z tytułu Udzielenia Licencji z Rozszerzoną Gwarancją będzie dochodem z opłat lub należności wynikających z umów licencyjnych, które dotyczą kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 24d ust. 7 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a tym samym dochód ten może/będzie mógł zostać opodatkowany wg 5% stawki, o której mowa w art. 24d ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy, że dochód Spółki - obliczony na podstawie całego wynagrodzenia uzyskiwanego przez Spółkę z tytułu Udzielenia Licencji z Rozszerzoną Gwarancją - jest opodatkowany 5% stawką podatku dochodowego od osób prawnych według preferencji IP Box, ponieważ, jest dochodem z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. dochodem z opłat lub należności wynikających z umów licencyjnych w rozumieniu art. 24d ust. 7 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, które dotyczą autorskiego prawa do programu komputerowego (tj. kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych), należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w odniesieniu do zdarzenia przyszłego stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.