2020.12.01 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej - 0113-KDIPT2-1.4011.733.2020.2.ISL

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-1.4011.733.2020.2.ISL
z 1 grudnia 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy - przedstawione we wniosku z dnia 16 września 2020 r. (data wpływu za pośrednictwem platformy ePUAP 16 września 2020 r., identyfikator poświadczenia przedłożenia ePUAP-….), uzupełnionym pismem z dnia 23 października 2020 r. (data wpływu za pośrednictwem platformy ePUAP 26 października 2020 r.; identyfikator poświadczenia przedłożenia ePUAP-…), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 września 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 21 października 2020 r., Nr 0113-KDIPT2-1.4011.733.2020.1.ISL, na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 i § 2 w związku z art. 14h powołanej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano za pośrednictwem platformy ePUAP w dniu w dniu 21 października 2020 r. (data doręczenia za pośrednictwem platformy ePUAP 22 października 2020 r., identyfikator poświadczenia doręczenia ….).

Wnioskodawca uzupełnił powyższy wniosek pismem z dnia 23 października 2020 r. (data wpływu za pośrednictwem platformy ePUAP 26 października 2020 r.; identyfikator poświadczenia przedłożenia ePUAP-….).

We wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą od 2014 r. Od początku prowadzenia działalności do chwili obecnej jest zarejestrowanym podatnikiem VAT. Wnioskodawca nie zatrudnia pracowników, ani wykonawców na umowy cywilnoprawne, poza sporadycznymi umowami, np. na tłumaczenie dokumentacji. Prowadzi działalność w zakresie informatyki. Posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy. W roku 2019 i 2020 dochód Wnioskodawcy opodatkowany był i jest w oparciu o stawkę liniową 19% (na podstawie art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm., dalej: ustawa o PIT), choć ten fakt nie ma istotnego znaczenia dla przedmiotu zapytania. W trakcie swojej działalności Wnioskodawca wykonywał także inne usługi o charakterze informatycznym. Te usługi dodatkowe stanowiły niewielki procent udziału przychodu w stosunku do działalności programistycznej. Za efekty swojej działalności Wnioskodawca ponosi pełną odpowiedzialność, co jest nieodłącznym elementem prowadzenia działalności gospodarczej.

Opis działalności informatycznej.

Wnioskodawca realizuje umowę z kontrahentem (…), gdzie klientem docelowym jest (…). Jego praca polega na tworzeniu platformy programistycznej, czyli opracowywaniu i pisaniu oprogramowania komputerowego (programów, modułów i procedur), którego celem jest zapewnienie wysokiej jakości dedykowanego systemu (…) (do zarządzania zasobami ludzkimi w komisji europejskiej) poprzez wykrywanie błędów funkcjonalnych nowych jak i istniejących funkcji owego systemu. W skład tworzonej przez Wnioskodawcę platformy wchodzi duża ilość automatycznych testów napisanych przeze mnie przy użyciu innowacyjnych technologii i narzędzi dotychczas nieużywanych w projekcie. Poza tym platforma umożliwia użycie szeregu innowacyjnych funkcji takich jak: - testowanie dedykowanego systemu na różnych przeglądarkach - usprawnienie współpracy programistów i analityków biznesowych przy tworzeniu dedykowanego systemu - zapewnienie ciągłego codziennego procesu testowego Wspomniane wyżej funkcje zostały oraz ciągle są pisane i usprawniane w platformie przez Wnioskodawcę. Dodatkowo, jednym z Jego zadań jest wymyślenie oraz stworzenie nowych konfiguracji w narzędziu (…). Owe konfiguracje pozwalają w znacznym stopniu wspomóc rozwój implementacji i użytkowania tworzonej przez Wnioskodawcę platformy programistycznej. Wnioskodawca nie zna szczegółów współpracy pomiędzy Jego (…) partnerem, a (…). Jednakże jest oczywiste, że odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat oraz wykonywanie przez Niego czynności ponosi zleceniodawca, czyli firma (…). Jego rola polega na tworzeniu oprogramowania i przekazywania go (…) partnerowi. Tworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie, jego poszczególne moduły i procedury są rezultatem Jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej i stanowią utwory podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Są to zatem kwalifikowane prawa własności intelektualnej. Decyzje o wszystkich elementach tworzonego oprogramowania są od początku do końca decyzjami Wnioskodawcy. Od klienta Wnioskodawca dostaje jedynie wymóg, aby stworzyć platformę, która będzie umożliwiała podniesienie jakości używanego przez klienta systemu, natomiast wszystkie decyzje o tym, jakich technologii, jakiego języka programowania, jakich narzędzi testowych On używa są wyłącznie Jego decyzjami, które jednak często konsultuję z innymi osobami zaangażowanymi w tworzenie platformy programistycznej. Uprawnione zatem jest stwierdzenie, że prowadzona przez Niego działalność ma charakter twórczy. Na mocy zawartej umowy oraz odrębnego oświadczenia wraz z przekazaniem oprogramowania Wnioskodawca przenosi na zamawiającego wszelkie materialne prawa autorskie zarówno do oprogramowania, jak i baz danych i towarzyszącej dokumentacji, za co otrzymuje wynagrodzenie. A zatem, Wnioskodawca osiąga przychody ze sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Działalność gospodarcza w dziedzinie informatyki jest Jego podstawowym źródłem utrzymania i jest przez to prowadzona w sposób systematyczny (w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany). Przekazanie oprogramowania i przeniesienie praw autorskich następuje w formie zapisu programu lub procedury na platformie klienta (zdalnie za pośrednictwem Internetu – przy dostępie chronionym indywidualnym identyfikatorem i hasłem). Miejsce oraz czas wykonywania czynności na rzecz zleceniodawcy ustala On sam. Jedynie kiedy Wnioskodawca ma zalecenie, że praca powinna być wykonywana pomiędzy godziną 8 - 20 w celu umożliwienia ewentualnego kontaktu z innymi osobami zaangażowanymi, także w to samo przedsięwzięcie. Prowadzone działalność obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów programistycznych z wyuczeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Drugim aspektem działalności informatycznej Wnioskodawcy jest rozwijanie i ulepszanie oprogramowania, stosownie do wymagań zamawiającego, które często zmieniają się w fazie wdrażania tego oprogramowania u odbiorcy finalnego. W związku z rozwojem oprogramowania powstają nowe programy i procedury - nowe prawa własności intelektualnej podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. A zatem, przekazując je zleceniodawcy dochodzi także do przeniesienia praw autorskich, czyli Wnioskodawca osiąga także dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Oprogramowanie, które zmienia, rozwija lub modyfikuje jest własnością zamawiającego (partnera …), który stał się właścicielem praw autorskich w wyniku przeniesienia na niego tych praw przez programistów (przez Wnioskodawcę lub kogoś innego). Dostęp do modyfikowanego lub rozwijanego oprogramowania jest także zdalny. W przypadku modyfikacji oprogramowania zlecającego nie jest podpisywana żadna odrębna umowa licencyjna. Czynności takie wchodzą w zakres podstawowej umowy zawartej z kontrahentem.

Dokumentacja.

Z racji swoich obrotów Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów Od początku 2019 r. prowadzona jest odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, zgodna z wymogami art. 30cb ustawy o PIT ewidencja, pozwalająca na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz na wyodrębnienie kosztów o których mowa w art. 30ca ust. 4 analizowanej ustawy, przypadających na każde wyżej wymienione prawo i zapewniająca określenie kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych, obejmująca wydatki od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej zmierzającej do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, do końca danego miesiąca kalendarzowego poprzez narastające ujęcie wydatków w odniesieniu do poszczególnych zadań. Opisaną ewidencję oraz księgę prowadzi biuro rachunkowe. Zauważyć należy, że przepisy art. 30cb nie zawierają wymogu prowadzenia ewidencji na bieżąco, co zostało potwierdzone wyrokiem WSA we Wrocławiu (i SA/Wr 170/20).

Działalność badawczo-rozwojowa.

Działalność badawczo-rozwojową Wnioskodawca prowadzi w zasadzie od początku działalności gospodarczej, czyli od 2014 r., gdyż jest ona nieodłącznie związana z procesem tworzenia oprogramowania.

Wprawdzie nie prowadzi On działalności naukowej stricte, a jedynie działalność rozwojową, lecz biorąc pod uwagę określenie działalności badawczo-rozwojowej zawarte w przepisach art. 5a pkt 38-40 ustawy o PIT i art. 4 ust 2 i 3 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, należy przyjąć, że prowadzi On działalność badawczo-rozwojową:

Nowatorski i unikalny charakter tworzonych przez Wnioskodawcę rozwiązań: Wprowadzane przeze Niego procesy testowe, jak również konfiguracje narzędzi umożliwiające ich innowacyjne wykorzystanie powodujące zwiększenie wydajności uzyskiwanych rezultatów nie były stosowane do tej pory u klienta w projekcie tworzenia omawianego systemu;
Wykorzystywane nowe technologie i narzędzia informatyczne: Języki programowania (…). Technologie w ramach open source: (…). Narzędzia programistyczne z licencją komercyjną zakupioną przez kontrahenta lub komisję europejską: (…). Narzędzia open source: (…). Wytwarzając oprogramowanie Wnioskodawca korzysta z narzędzi programistycznych napisanych przez osoby trzecie, tj. z darmowych bibliotek udostępnianych powszechnie w Internecie na podstawie licencji Open Source (tzw. „otwarte oprogramowanie”), które to licencje są niewyłączne i umożliwiają Mu, a także wszystkim innym osobom korzystanie z takiego kodu w celu wytwarzania własnego oprogramowania.
Kształcenie i podnoszenie kwalifikacji: Wnioskodawca ma tytuł magistra inżyniera elektroniki i telekomunikacji. Na bieżąco rozwija swoje kwalifikacje i kompetencje zawodowe w formie samokształcenia oraz uczestnictwa w kursach i szkoleniach fachowych. Ukończył m.in. następujące kursy: - (…) nowoczesne bazy danych Kursy Wnioskodawca robił w firmach, w których świadczył usługi, m.in. (…) oraz na platformach internetowych takich jak (…), itp. Ponadto, brał udział w Konferencjach Informatycznych dotyczących, m.in. tworzenia platform programistycznych ds. zapewniania jakości organizowanych w (…). Uzasadnia to stwierdzenie, że Jego działalność jest działalnością twórczą obejmującą prace rozwojowe, podejmowane w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania tych zasobów do tworzenia nowych zastosowań. 4
Aspekty działalności rozwojowej: W ramach działalności programistycznej Wnioskodawca realizuje szereg czynności mających charakter działalności rozwojowej (a szerzej - badawczo-rozwojowej), a mianowicie:
- tworzenie rozwiązań prototypowych stanowiących części składowe złożonych systemów i ich testowanie w ramach opracowanej metodyki;
- tworzenie nowych lub udoskonalanie istniejących rozwiązań programowych;
- opracowywanie rozwiązań w zakresie wzrostu bezpieczeństwa oprogramowania;
- opracowywanie rozwiązań w zakresie bezpieczeństwa przechowywania danych;
- opracowane nowych algorytmów, skryptów, struktur i architektury;
- testowanie i walidacja oprogramowania w otoczeniu stanowiącym model warunków
- rzeczywistego funkcjonowania;
- wprowadzenie udoskonaleń do istniejących produktów;
- tworzenie rozwiązań w zakresie przetwarzania dużych zbiorów danych;
- tworzenie narzędzi analitycznych dla potrzeb procesów decyzyjnych.

W piśmie z dnia 26 października 2020 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca doprecyzował stan faktyczny wskazując, że na mocy zawartej umowy oraz odrębnego oświadczenia Wnioskodawcy wraz z przekazaniem oprogramowania przenosi On na zamawiającego wszelkie materialne prawa autorskie zarówno do oprogramowania, jak i baz danych i towarzyszącej dokumentacji, za co otrzymuje wynagrodzenie. A zatem osiąga On przychody ze sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Skoro przenosi za wynagrodzeniem na zleceniodawcę materialne prawa autorskie do oprogramowania, to oznacza, że uzyskiwane przez Niego przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej są przychodami z tytułu sprzedaży autorskiego prawa do programu komputerowego, o którym mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT. Wnioskodawca wytwarza oraz rozwija i ulepsza oprogramowanie komputerowe będące kwalifikowanym prawem własności intelektualnej i osiąga przychody z Jego sprzedaży w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej. Prawa własności intelektualnej w postaci oprogramowania komputerowego powstają u Wnioskodawcy w ramach działalności badawczo-rozwojowej, a zatem spełniony jest wymóg określony w art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT. Zatem, oprogramowanie komputerowe bądź jego część, o którym mowa we wniosku, zostało wytworzone, względnie ulepszone/rozwinięte przez Niego w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o PIT. Działalność badawczo-rozwojową Wnioskodawca prowadzi od początku działalności gospodarczej, czyli od 2014 r., gdyż jest ona nieodłącznie związana z procesem tworzenia oprogramowania. Wprawdzie nie prowadzi On działalności naukowej stricte, a jedynie działalność rozwojową, lecz biorąc pod uwagę określenie działalności badawczo-rozwojowej zawarte w przepisach art. 5a pkt 38-40 ustawy o PIT i art. 4 ust. 2 i 3 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, należy przyjąć, że prowadzi On działalność badawczo-rozwojową. Należy przez to rozumieć, że działalność, którą prowadzi, jest działalnością twórczą podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań obejmującą prace rozwojowe. Nowatorski i unikalny charakter tworzonych przez Wnioskodawcę rozwiązań: wprowadzane przeze Niego procesy testowe, jak również konfiguracje narzędzi umożliwiające ich innowacyjne wykorzystanie powodujące zwiększenie wydajności uzyskiwanych rezultatów nie były stosowane do tej pory u klienta w projekcie tworzenia omawianego systemu. Należy to rozumieć w ten sposób, że w ramach swojej działalności gospodarczej Wnioskodawca opracowuje nowe lub ulepszone produkty, usługi, procesy niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. Tworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie, jego poszczególne moduły i procedury są rezultatem Jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej i stanowią utwory podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Na mocy zawartej umowy oraz odrębnego oświadczenia Wnioskodawcy wraz z przekazaniem oprogramowania przenosi On na zamawiającego wszelkie materialne prawa autorskie zarówno do oprogramowania, jak i baz danych i towarzyszącej dokumentacji, za co otrzymuje wynagrodzenie. A zatem uzyskiwane przez Wnioskodawcę przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej są przychodami z tytułu autorskiego prawa do programu komputerowego, podlegającego ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez Niego w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej; tym odrębnym przepisem jest ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych. A zatem osiąga On przychody ze sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT. A zatem przekazując je zleceniodawcy dochodzi także do przeniesienia praw autorskich, czyli osiąga On także dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Dochodem z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej są dochody osiągnięte z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Oprogramowanie, które Wnioskodawca zmienia, rozwija lub modyfikuje jest własnością zamawiającego (partnera …), który stał się właścicielem praw autorskich w wyniku przeniesienia na niego tych praw przez programistów (przeze mnie lub kogoś innego). Dostęp do modyfikowanego lub rozwijanego oprogramowania jest także zdalny. W przypadku modyfikacji oprogramowania zlecającego nie jest podpisywana żadna odrębna umowa licencyjna. Czynności takie wchodzą w zakres podstawowej umowy zawartej z kontrahentem. Oznacza to, że oprogramowanie komputerowe lub jego część (a ściślej biorąc - majątkowe prawa do tego oprogramowania), o którym mowa we wniosku jest własnością zamawiającego, czyli podmiotu, na zlecenie którego działa Wnioskodawca. Drugim aspektem działalności informatycznej Wnioskodawcy jest rozwijanie i ulepszanie oprogramowania, stosownie do wymagań zamawiającego, które często zmieniają się w fazie wdrażania tego oprogramowania u odbiorcy finalnego. W związku z rozwojem oprogramowania powstają nowe programy i procedury - nowe prawa własności intelektualnej, podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Oznacza to, że w wyniku ulepszenia/rozwinięcia oprogramowania, tworzone były nowe kody, algorytmy w językach programowania i powstaje nowe prawo własności intelektualnej. Jak wynika z cytatu z odpowiedzi na pytanie j) przysługiwały mi prawa autorskie do ulepszenia/rozwinięcia oprogramowania bądź jego części, które podlegały ochronie prawnej zgodnie z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W związku z rozwojem oprogramowania powstają nowe programy i procedury - nowe prawa własności intelektualnej, podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. A zatem przekazując je zleceniodawcy dochodzi także do przeniesienia praw autorskich, czyli osiągam także dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej wynika jednoznacznie, że Wnioskodawca przenosił całość autorskich praw majątkowych na rzecz Zleceniobiorcy. Od początku 2019 r. prowadzona jest odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, zgodna z wymogami art. 30cb ustawy o PIT ewidencja, pozwalająca na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 analizowanej ustawy o PIT należałoby rozumieć w ten sposób, że prowadzona jest odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencja na „bieżąco”, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy. Konieczne jest w tym miejscu dodanie, że przepisy art. 30cb ustawy o PIT nie zawierają wymogu prowadzenia ewidencji na bieżąco, co zostało potwierdzone wyrokiem WSA we Wrocławiu (I SA/Wr 170/20). Wnioskodawca zamierza skorzystać z preferencyjnej 5% stawki podatku dochodowego od osób fizycznych za rok 2019 w formie korekty zeznania oraz za rok 2020. Pierwsze dochody, które Wnioskodawca chce objąć preferencyjnym opodatkowaniem osiągnął w momencie uzyskania pierwszych przychodów ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w postaci autorskiego prawa do oprogramowania komputerowego podlegającego ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych w danych latach podatkowych, a mianowicie: 30 stycznia 2019 r., 30 stycznia 2020 r.

W związku z powyższym opisem w uzupełnieniu wniosku zadano następujące pytania:

Czy mając na uwadze opisany we wniosku stan faktyczny Wnioskodawca będzie mógł w zeznaniu rocznym za rok 2019 (w formie korekty z uwagi na uwarunkowania czasowe) rozliczyć dochód uzyskany ze sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnej (autorskiego prawa do programu komputerowego wytworzonego przez Niego od podstaw lub na skutek rozwoju lub ulepszenia programu istniejącego, co do którego przysługują także autorskie prawa majątkowe) z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5% na zasadach określonych w art. 30ca ustawy o PIT?
Czy mając na uwadze opisany we wniosku stan faktyczny Wnioskodawca będzie mógł w zeznaniu podatkowym za rok 2020 rozliczyć dochód uzyskany ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (autorskiego prawa do programu komputerowego wytworzonego przez Niego od podstaw lub na skutek rozwoju lub ulepszenia programu istniejącego, co do którego przysługują także autorskie prawa majątkowe) z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5% na zasadach określonych w art. 30ca ustawy?

Zdaniem Wnioskodawcy (sformułowanym w uzupełnieniu wniosku):

Ad. 1)

Mając na uwadze opisany we wniosku stan faktyczny Wnioskodawca będzie mógł w zeznaniu podatkowym za rok 2019 (w formie korekty zeznania z uwagi na uwarunkowania czasowe) rozliczyć dochód uzyskany ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (autorskiego prawa do programu komputerowego wytworzonego przeze mnie od podstaw lub na skutek rozwoju lub ulepszenia programu istniejącego, co do którego przysługują także autorskie prawa majątkowe) z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5% na zasadach określonych w art. 30ca ustawy.

Ad. 2)

Mając na uwadze opisany we wniosku stan faktyczny Wnioskodawca będzie mógł w zeznaniu podatkowym za rok 2020 rozliczyć dochód uzyskany ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (autorskiego prawa do programu komputerowego wytworzonego przeze mnie od podstaw lub na skutek rozwoju lub ulepszenia programu istniejącego, co do którego przysługują także autorskie prawa majątkowe) z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5% na zasadach określonych w art. 30ca ustawy.

Uzasadnienie do stanowiska Wnioskodawcy w obu kwestiach: Ad. 1) i Ad. 2):

Ustawa o PIT w przepisie art. 30ca ustawy o PIT, formułuje wymagania niezbędne do zastosowania uprzywilejowanego opodatkowania stawką 5% dochodów z kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej (tzw. IP Box), a mianowicie: Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

patent,
prawo ochronne na wzór użytkowy,
prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432 oraz z 2020 r. poz. 288),
autorskie prawo do programu komputerowego

– podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Zgodnie zaś z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Ponadto przepis art. 30cb ustawy o PIT zawiera dodatkowy wymóg prowadzenia ewidencji:

Art. 30cb ust.1 ustawy o PIT, wskazuje, że podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo;
własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 ustawy o PIT).

Z zacytowanych przepisów wynika, że ustawa o PIT zawiera następujące warunki do zastosowania rozwiązania IP Box:

prowadzenie działalności gospodarczej,
prowadzenie działalności badawczo-rozwojowej,
uzyskanie dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (wymienionego enumeratywnie w
art. 30ca ust. 2) w jednej z form wymienionych w art. 30ca ust. 7,
objecie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ochroną prawną,
prowadzenie odpowiedniej ewidencji w sposób określony w art. 30cb.

Ad. a)

Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą, a zatem podstawowy wymóg wynikający z przepisu art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT został spełniony.

Ad. b)

W ramach działalności gospodarczej Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową. Działalność badawczo-rozwojowa została zdefiniowana w art. 5a pkt 38 ustawy o PIT i obejmuje działalność badawczą lub rozwojową, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Z kolei, prace rozwojowe winny być na podstawie art. 5a pkt 39 i 40 tej ustawy, rozumiane zgodnie z art. 4 ust. 2 i 3 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Prace rozwojowe są zatem działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Prace prowadzone przeze mnie polegające na wytwarzaniu oprogramowania mają twórczy charakter, ponieważ służą tworzeniu nowych i oryginalnych rozwiązań, a inwencja i zaprojektowanie tych rozwiązań leży po mojej stronie. Oprogramowanie tworzone stanowi oryginalny wytwór mojej twórczej pracy oraz jest przedmiotem ochrony prawa autorskiego. Ponadto, prace wykonywane obejmują wykorzystywanie wiedzy i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania, do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Działalność Wnioskodawcy przyczynia się do tworzenia nowych funkcji dla istniejących aplikacji, przy wykorzystaniu wiedzy, m.in. z zakresu najnowszych technologii wytwarzania oprogramowania. Jest to działalność o charakterze twórczym obejmująca badania naukowe lub prace rozwojowe podejmowana w sposób systematyczny (tj. w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany), a jej celem jest zwiększenie zasobów wiedzy lub wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Prace nad oprogramowaniem mają charakter systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany) oraz poprzedzone są testami projektowanych rozwiązań. Wnioskodawca spełnia także wymóg nabywania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności. Wprawdzie nie prowadzi On działalności badawczej lub naukowej, lecz prowadzę działalność rozwojową, a to jest wystarczającą przesłanką do ogólnego stwierdzenia, że prowadzi działalność badawczo-rozwojową. Wszystkie opisane okoliczności dowodzą, że Wnioskodawca wytwarza oraz rozwija i ulepsza oprogramowanie komputerowe będące kwalifikowanym prawem własności intelektualnej i osiąga przychody z jego sprzedaży w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej. Spełnia On zatem wymagania sformułowane w treści art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT.

Ad. c)

Kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w moim przypadku są programy komputerowe, które tworzy lub ulepsza i rozwija. Programy te wymienione zostały w przepisie art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT, a zatem należą do katalogu kwalifikowanych praw własności intelektualnej objętych uprzywilejowanym opodatkowaniem IP Box. Jak wynika z opisu stanu faktycznego, przenoszę na zamawiającego całość autorskich praw majątkowych do stworzonego lub ulepszonego przez siebie oprogramowania, a zatem uzyskuję przychody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Tym samym wypełniam dyspozycję przepisu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT.

Ad d)

Tworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie jako przejaw samodzielnej działalności twórczej objęte jest ochroną prawną na podstawie przepisu art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Zatem wymóg podlegania ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, zapisany w treści przepisu art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT został spełniony.

Ad. e)

Wnioskodawca prowadzi na bieżąco dodatkową ewidencję wymaganą przez przepis art. 30cb ustawy o PIT, a zatem spełnia warunek, o którym mowa w tym przepisie.

Jak wykazał Wnioskodawca powyżej, spełnia On wszystkie warunki wymagane przepisami art. 30ca i 30cb, które rozpisał w punktach a) – e) i uzasadnił ich spełnienie.

Z przepisu art. 30ba ust. 11 ustawy o PIT wynika, że zastosowanie rozwiązania IP Box następuje dopiero w zeznaniu podatkowym za dany rok.

Dowodzi to prawidłowości mojego stanowiska sformułowanego na wstępie niniejszej części wniosku, że:

mając na uwadze opisany we wniosku stan faktyczny Wnioskodawca będzie mógł w zeznaniu podatkowym za rok 2019 (w formie korekty zeznania z uwagi na uwarunkowania czasowe) rozliczyć dochód uzyskany ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (autorskiego prawa do programu komputerowego wytworzonego przeze mnie od podstaw lub na skutek rozwoju lub ulepszenia programu istniejącego, co do którego przysługują także autorskie prawa majątkowe) z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5% na zasadach określonych w art. 30ca ustawy;

mając na uwadze opisany we wniosku stan faktyczny będę mógł w zeznaniu podatkowym za rok 2020 rozliczyć dochód uzyskany ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (autorskiego prawa do programu komputerowego wytworzonego przeze mnie od podstaw lub na skutek rozwoju lub ulepszenia programu istniejącego, co do którego przysługują także autorskie prawa majątkowe) z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5% na zasadach określonych w art. 30ca ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego - jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej – oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Definicje badań naukowych i prac rozwojowych zostały zawarte w art. 5a pkt 39 i pkt 40 powoływanej ustawy.

I tak, w myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych − oznacza to:

badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2020 r., poz. 85, późn. zm.),
badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, badania naukowe są działalnością obejmującą:

badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zatem, z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą (jak już wyżej wskazano) przez działalność badawczo-rozwojową należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Z ustawowej definicji wynika zatem, że taka działalność musi mieć charakter twórczy. Posłużenie się tym sformułowaniem wskazuje, że działalność badawczo-rozwojowa to taka aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru. Po drugie, z art. 5a pkt 38 ww. ustawy wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi być podejmowana w systematyczny sposób. Najbardziej właściwą definicją systematyczności prowadzenia działalności B+R jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona, ani też od istnienia planu, co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. Nie ma również wymogu ciągłego lub długotrwałego prowadzenia działalności przez podatnika, by uznać daną działalność za działalność spełniającą kryterium systematyczności, albo też by podatnik musiał planować tego rodzaju działalność na przyszłość. Podobnie, nie ma wymogu, aby podatnik otworzył działalność na przykład na okres trzech miesięcy lub nawet jednego miesiąca, lub jednego tygodnia, lub jednego dnia w celu przeprowadzenia określonego projektu badawczo-rozwojowego, jeżeli takie działania są uzasadnione charakterem i planowanym rezultatem działalności badawczo-rozwojowej. W każdym z powyższych przypadków zostanie bowiem spełnione kryterium systematyczności działalności prowadzonej przez podatnika. Po trzecie, taka działalność musi mieć określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: badania naukowe (zdefiniowane w art. 5a pkt 39 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) oraz prace rozwojowe (o których mowa w art. 5a pkt 40 ww. ustawy).

Należy zwrócić uwagę na podkreślone wyłączenie zawarte w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu ulgi na działalność badawczo-rozwojową tych przejawów aktywności podatnika, które pomimo ulepszenia istniejących usług oraz innych operacji w toku z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość) nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą od 2014 r. w zakresie informatyki. Wnioskodawca realizuje umowę z kontrahentem. Jego praca polega na tworzeniu platformy programistycznej, czyli opracowywaniu i pisaniu oprogramowania komputerowego (programów, modułów i procedur), którego celem jest zapewnienie wysokiej jakości dedykowanego systemu (do zarządzania zasobami ludzkimi w komisji europejskiej) poprzez wykrywanie błędów funkcjonalnych nowych jak i istniejących funkcji owego systemu. W skład tworzonej przez Wnioskodawcę platformy wchodzi duża ilość automatycznych testów napisanych przez Niego przy użyciu innowacyjnych technologii i narzędzi dotychczas nieużywanych w projekcie. Poza tym platforma umożliwia użycie szeregu innowacyjnych funkcji. Tworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie, jego poszczególne moduły i procedury są rezultatem Jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej i stanowią utwory podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Są to zatem kwalifikowane prawa własności intelektualnej. Decyzje o wszystkich elementach tworzonego oprogramowania są od początku do końca decyzjami Wnioskodawcy. Od klienta Wnioskodawca dostaje jedynie wymóg, aby stworzyć platformę, która będzie umożliwiała podniesienie jakości używanego przez klienta systemu, natomiast wszystkie decyzje o tym, jakich technologii, jakiego języka programowania, jakich narzędzi testowych On używa są wyłącznie Jego decyzjami, które jednak często konsultuję z innymi osobami zaangażowanymi w tworzenie platformy programistycznej. Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność ma charakter twórczy. Na mocy zawartej umowy oraz odrębnego oświadczenia wraz z przekazaniem oprogramowania Wnioskodawca przenosi na zamawiającego wszelkie materialne prawa autorskie zarówno do oprogramowania, jak i baz danych i towarzyszącej dokumentacji, za co otrzymuje On wynagrodzenie. Wnioskodawca osiąga przychody ze sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Działalność gospodarcza w dziedzinie informatyki jest Jego podstawowym źródłem utrzymania i jest przez to prowadzona w sposób systematyczny (w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany). Przekazanie oprogramowania i przeniesienie praw autorskich następuje w formie zapisu programu lub procedury na platformie klienta (zdalnie za pośrednictwem Internetu – przy dostępie chronionym indywidualnym identyfikatorem i hasłem). Miejsce oraz czas wykonywania czynności na rzecz zleceniodawcy ustala On sam. Prowadzona działalność obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów programistycznych z wyuczeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Drugim aspektem działalności informatycznej Wnioskodawcy jest rozwijanie i ulepszanie oprogramowania, stosownie do wymagań zamawiającego, które często zmieniają się w fazie wdrażania tego oprogramowania u odbiorcy finalnego. W związku z rozwojem oprogramowania powstają nowe programy i procedury - nowe prawa własności intelektualnej podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. Od początku 2019 r. prowadzona jest odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, zgodna z wymogami art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ewidencja, pozwalająca na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz na wyodrębnienie kosztów o których mowa w art. 30ca ust. 4 analizowanej ustawy, przypadających na każde wyżej wymienione prawo i zapewniająca określenie kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych, obejmująca wydatki od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej zmierzającej do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, do końca danego miesiąca kalendarzowego poprzez narastające ujęcie wydatków w odniesieniu do poszczególnych zadań.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od dnia 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb. Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej (tzw. IP Box).

W uzasadnieniu do projektu powyższej ustawy, wskazano, że proponowane w projekcie ustawy rozwiązanie polega na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane dalej „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

(...) Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z projektowanej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus.

(…) Podatnik, który będzie chciał skorzystać z projektowanej preferencji będzie zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z praw IP powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ww. ustawy, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

patent,
prawo ochronne na wzór użytkowy,
prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r., poz. 432 oraz z 2020 r., poz. 288),
autorskie prawo do programu komputerowego

‒ podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Zatem, powyższe regulacje polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy autorskie prawo do programu komputerowego, zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Podstawę opodatkowania w myśl art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Stosownie z kolei do treści art. 30ca ust. 4 tej ustawy, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

[(a+b) x 1,3]/ (a+b+c+d)

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,
nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d), od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,
nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d), od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,
nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 ww. ustawy).

Z powyżej powołanych przepisów wynika, że kwalifikowane prawo własności intelektualnej to prawo własności spełniające łącznie trzy warunki:

zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej;

należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 30ca ust. 2 ustawy;

podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw.

Zgodnie z art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej mamy do czynienia wówczas, gdy jest to prawo wskazane przez ustawodawcę w art. 30ca ust. 2 pkt 1-8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1231, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.

W celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP, jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane prawo własności intelektualnej w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi na bieżąco od początku działalności badawczo-rozwojowej, tj. od początku 2019 r., odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o PIT ewidencję, pozwalającą na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, przypadających na każde prawo i zapewniającą określenie kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych, obejmująca wydatki od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej zmierzającej do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, do końca danego miesiąca kalendarzowego, poprzez narastające ujęcie wydatków w odniesieniu do poszczególnych zadań.

Zgodnie z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku, gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy, podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji. W myśl art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy, w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Jak wynika z powyższych regulacji podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencja – zgodnie z art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – ma zatem na celu obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych. Wskazana ewidencja jest bardzo ważna, ponieważ jej prowadzenie w sposób niezapewniający osiągnięcie ww. celów, spowoduje po stronie podatnika obowiązek zapłaty podatku dochodowego wg skali bądź podatkiem liniowym.

Taka odrębna ewidencja, oprócz dat dokumentów księgowych, ich numerów oraz kwot z nich wynikających, powinna także:

wyodrębniać każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, z których Wnioskodawca uzyskuje przychody (przede wszystkim, jaki to jest rodzaj kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, na podstawie jakich przepisów prawa te podlegają ochronie),

wykazywać przychody, koszty ich uzyskania, a także dochód (stratę) przypadające na każde wyodrębnione kwalifikowane prawo własności intelektualnej,

wyodrębniać koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy.

Powyższe ma zapewnić możliwość ustalenia łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Odnosząc się zatem do kwestii dokonania korekty złożonego zeznania, w celu zastosowania obniżonej stawki 5% podatku od dochodu uzyskiwanego w 2019 r. z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do wytwarzanego (w tym rozwijanego i ulepszanego) oprogramowania, wskazać należy, że zagadnienia związane z korektą deklaracji regulują przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.). Zgodnie z treścią art. 81 § 1 ww. ustawy, jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację (w tym również zeznanie, wykaz oraz informację, do których składania obowiązani są, na podstawie odrębnych przepisów prawa podatkowego, podatnicy, płatnicy i inkasenci).

W myśl art. 81 § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji. Korekta deklaracji ma na celu poprawienie błędu, który został popełniony przy poprzednim jej sporządzeniu i może dotyczyć każdej jej pozycji – o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej. Skorygowanie deklaracji polega więc na ponownym – poprawnym już – wypełnieniu jej formularza z zaznaczeniem, że w tym przypadku mamy do czynienia z korektą uprzednio złożonej deklaracji. Podatnik może skutecznie skorygować wysokość zobowiązania podatkowego, o ile zobowiązanie to nie uległo przedawnieniu. Okres przedawnienia wynosi pięć lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku, podatnik ma zatem prawo skorygować deklarację za okres pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku (art. 70 § 1 ww. ustawy). Okoliczności skutkujące przerwaniem lub zawieszeniem biegu przedawnienia wymienione zostały w art. 70 i art. 70a ww. ustawy.

Reasumując, mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony stan faktyczny i zdarzenie przyszłe, stwierdzić należy, że uzyskany przez Wnioskodawcę dochód z tytułu odpłatnego przeniesienia na Zleceniodawcę praw autorskich do wytwarzanego (w tym rozwijanego i ulepszanego) oprogramowania w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, stanowi dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. To oznacza, że Wnioskodawca ma prawo skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów uzyskanych w 2019 r. oraz w 2020 r. z tego tytułu według stawki 5%. Jeżeli w złożonym w terminie rozliczeniu rocznym za 2019 r. Wnioskodawca nie zastosował obniżonej stawki 5% podatku od dochodu uzyskiwanego w 2019 r., to przysługuje Mu prawo do złożenia korekty zeznania oraz skorzystanie z preferencji w załączniku PIT/IP, zgodnie z art. 81 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego podanymi przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku stan faktyczny i zdarzenie przyszłe będą zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego.

Informuje się jednocześnie, że samodzielne prowadzenie działalności badawczo-rozwojowej nie było przedmiotem interpretacji indywidualnej, bowiem okoliczność ta stanowiła element stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego na dzień wydania interpretacji indywidualnej.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n ww. ustawy, nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin