2020.12.04 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej - 0113-KDIPT1-1.4012.736.2020.2.AKA

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-1.4012.736.2020.2.AKA
z 4 grudnia 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 1 października 2020 r. (data wpływu), uzupełnionym pismem z dnia 23 listopada 2020 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakup wyposażenia do Domu Ludowego w A, w ramach realizacji inwestycji pn. „...” – jest nieprawidłowe,

prawa do częściowego odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakup wyposażenia do Domu Ludowego w B, Domu Ludowego w C, Świetlicy w D oraz Świetlicy w E i Świetlicy F (D), w ramach realizacji inwestycji „...” na podstawie preproporcji - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 października 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakup wyposażenia w ramach realizacji inwestycji pn. „...”,

prawa do częściowego odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakup wyposażenia do Domu Ludowego w B, Domu Ludowego w C, Świetlicy w D oraz Świetlicy w E i Świetlicy F (D), w ramach realizacji inwestycji „... na podstawie preproporcji.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem w dniu 23 listopada 2020 r., o doprecyzowanie opisu sprawy, przeformułowanie pytań oraz przedstawienie własnego stanowiska w sprawie oraz dodatkową opłatę.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (doprecyzowany w uzupełnieniu wniosku).

Gmina A jest zarejestrowanym i czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług oraz składa deklaracje VAT-7. Gmina związała się umową o przyznanie pomocy finansowej na operacje typu ,,Inwestycje w obiekty pełniące funkcje kulturalne”, na operacje typu „Kształtowanie przestrzeni publicznej” oraz na operacje typu „Ochrona zabytków i budownictwa tradycyjnego” w ramach działania „Podstawowe usługi i odnowa wsi na obszarach wiejskich” objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020.

Tytuł zrealizowanej operacji: „...”.

Opis zrealizowanej operacji:

Celem zrealizowanej operacji był rozwój ogólnodostępnej i niekomercyjnej infrastruktury kulturalnej, poprzez wyposażenie trzech Domów Ludowych oraz trzech świetlic wraz z salami wielofunkcyjnymi z zapleczem w Gminie A.

Po zrealizowanej operacji w obiektach budowlanych będących jej przedmiotem są lub będą prowadzone zajęcia artystyczne, nauka języków obcych, zajęcia opiekuńczo-wychowawcze, próba chóru lub inne inicjatywy społeczne, które mają lub będą miały charakter stały lub będą się odbywały cyklicznie, lecz nie rzadziej niż raz w miesiącu.

W ramach wyposażenia budynków Domów Ludowych oraz świetlic zostały zakupione m.in. zastawy stołowe, krzesła, telewizory, regały, laptopy, garnki, zmywarki oraz wiele innych podobnych przedmiotów.

Domy Ludowe oraz świetlice (świetlica w D, świetlica w F (D), świetlica w E oraz na Domu Ludowym w C i Domu Ludowym w A) będące przedmiotem operacji, zostały wyposażone w mikroinstalacje (instalacje fotowoltaiczne), które zapewniają pokrycie co najmniej w 50% zapotrzebowanie danego obiektu na energię elektryczną. Zakończona operacja pod nazwą „..." nie jest wykorzystywana bezpośrednio do działalności gospodarczej.

Budynki pod względem wykorzystania do działalności gospodarczej, w których została zrealizowana operacja pt. „...” służą do celów prowadzonej działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług oraz do celów innych niż działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Prowadzona jest działalność gospodarcza opodatkowana oraz niepodlegająca opodatkowaniu podatkiem VAT.

Dom Ludowy w B, Dom Ludowy w C, Świetlica w D - odpłatny wynajem sali/świetlicy w wymienionych budynkach, dokumentowany jest fakturą VAT sprzedażową. Dom Ludowy w A nie jest wynajmowany odpłatnie.

Świetlica w E oraz świetlica F (D) są użyczone Gminnemu Ośrodkowi Kultury …, wynajem tych pomieszczeń stanowi dochód wspomnianej instytucji, ich wynajmem zajmuje się Gminny Ośrodek Kultury ….

Z chwilą składania wniosku o przyznanie pomocy finansowej z PROW na operację pod nazwą „...” Gmina A oświadczyła, że VAT będzie kosztem kwalifikowanym w ramach wyposażenia Domu Ludowego w miejscowości A bez możliwości pomniejszenia podatku należnego z faktur zakupowych. Natomiast w świetlicy w E, świetlicy F (D), świetlicy D, w Domu Ludowym w B, Domu Ludowym w C podatek VAT będzie niekwalifikowalny z możliwością pomniejszenia podatku należnego z faktur zakupowych.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że Gmina poniosła wydatki w związku ze zrealizowanym projektem pn. „...” w 2020 r. w miesiącach od sierpnia do października.

Gmina A nie dokonała jeszcze odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją operacji pn. „...”.

Faktury zakupowe dotyczące wyposażenia Domu Ludowego w B, Domu Ludowego w C, Świetlicy w D oraz Domu Ludowego w A są wystawiane na Gminę A.

Jednostką organizacyjną Gminy, która obsługuje/zarządza Domem Ludowym w B, Domem Ludowym w C, Świetlicą w D oraz Domem Ludowym w A jest urząd obsługujący jednostkę samorządu terytorialnego, czyli Urząd Gminy A.

Prewspółczynnik zwany inaczej preproporcją lub prewskaźnikiem wynosi 32%. Prewspółczynnik przekracza 2% dlatego Gmina A nie uznaje, iż wynosi on 0%. Proporcja zwana inaczej wskaźnikiem sprzedaży lub współczynnikiem sprzedaży wynosi 95%. Proporcja przekracza 2% dlatego Gmina A nie uznaje, iż wynosi 0%.

Towary i usługi nabyte w ramach realizacji projektu pn. „...” w zakresie wyposażenia Domu Ludowego w B są wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług oraz do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Towary i usługi nabyte w ramach realizacji projektu pn. „...” w zakresie wyposażenia Domu Ludowego w C są wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług oraz do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Towary i usługi nabyte w ramach realizacji projektu pn. „...” w zakresie wyposażenia Świetlicy w D będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług oraz do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Towary i usługi nabyte w ramach realizacji projektu pn. „...” w zakresie wyposażenia Domu Ludowego w A na stan obecny są wykorzystywane do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Na pytanie nr 10 Organu „Czy towary i usługi nabywane w ramach realizacji projektu Gmina (za pośrednictwem ww. jednostki organizacyjnej) wykorzystuje zarówno do celów prowadzonej działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106 z późn.zm.)? Wnioskodawca odpowiedział:

Domu Ludowego w B:

Towary i usługi nabywane w ramach realizacji projektu Gmina (za pośrednictwem ww. jednostki organizacyjnej) wykorzystuje zarówno do celów prowadzonej działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106 z późn. zm.).

Domu Ludowego w C:

Świetlicy w D:

Towary i usługi nabywane w ramach realizacji projektu Gmina (za pośrednictwem ww. jednostki organizacyjnej) będzie wykorzystywać zarówno do celów prowadzonej działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106 z późn. zm.).

Domu Ludowego w A:

Towary i usługi nabywane w ramach realizacji projektu Gmina (za pośrednictwem ww. jednostki organizacyjnej) wykorzystuje na chwilę obecną do celów innych niż działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106 z późn. zm.).

Na pytanie nr 11 Organu: „W sytuacji, gdy towary i usługi nabywane w ramach realizacji ww. projektu są wykorzystywane przez Gminę (i jej jednostkę organizacyjną) zarówno do celów prowadzonej działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, czy istnieje możliwość przyporządkowania wydatków w całości do celów wykonywanej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług?” Wnioskodawca wskazał:

Domu Ludowego w B:

Towary i usługi nabywane w ramach realizacji ww. projektu są wykorzystywane przez Gminę (i jej jednostkę organizacyjną) zarówno do celów prowadzonej działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza i nie istnieje możliwość przyporządkowania wydatków w całości do celów wykonywanej przez Gminę A działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Domu Ludowego w C:

Świetlicy w D:

Towary i usługi nabywane w ramach realizacji ww. projektu będą wykorzystywane przez Gminę (i jej jednostkę organizacyjną) zarówno do celów prowadzonej działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza i nie istnieje możliwość przyporządkowania wydatków w całości do celów wykonywanej przez Gminę A działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Domu Ludowego w A:

Towary i usługi nabywane w ramach realizacji ww. projektu są wykorzystywane przez Gminę (i jej jednostkę organizacyjną) na stan obecny do celów innych niż działalność gospodarcza.

Na pytanie nr 12 Organu: „W sytuacji, gdy towary i usługi nabywane w ramach realizacji ww. projektu są wykorzystywane do czynności opodatkowanych i zwolnionych, czy istnieje możliwość przyporządkowania całości lub części kwot podatku naliczonego do poszczególnych rodzajów czynności?” Wnioskodawca wskazał:

Domu Ludowego w B:

Towary i usługi nabywane w ramach realizacji ww. projektu są wykorzystywane do czynności opodatkowanych i nieopodatkowanych. Towary i usługi nabywane w ramach realizacji ww. projektu nie są wykorzystywane do czynności zwolnionych.

Domu Ludowego w C:

Świetlicy w D:

Towary i usługi nabywane w ramach realizacji ww. projektu będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych i nieopodatkowanych. Towary i usługi nabywane w ramach realizacji ww. projektu nie są wykorzystywane do czynności zwolnionych.

Domu Ludowego w A:

Towary i usługi nabywane w ramach realizacji ww. projektu na chwilę obecną są wykorzystywane do czynności nieopodatkowanych. Towary i usługi nabywane w ramach realizacji ww. projektu nie są wykorzystywane do czynności zwolnionych.

Na pytanie nr 13 Organu: „Czy Gminny Ośrodek Kultury … jest jednostką organizacyjną Gminy czy jest odrębnym od Gminy podatnikiem podatku od towarów i usług?” Wnioskodawca wskazał: Gminny Ośrodek Kultury … jest gminą jednostką organizacyjną posiadającą osobowość prawną, ale nie jest jednostką organizacyjną gminy. Został utworzony na podstawie uchwały rady gminy. Gminny Ośrodek Kultury … nie jest podatnikiem podatku VAT.

Faktury zakupowe dotyczące wyposażenia Świetlicy w E oraz Świetlicy F (D) są wystawiane na Gminę A.

Na pytania Organu, postawione pod warunkiem „Jeśli GOK jest jednostką organizacyjną Gminy, należy wskazać” Wnioskodawca odpowiedział:

pytanie nr 15 Organu: „Ile wynosi prewspółczynnik ustalony dla GOK zgodnie z art. 86 ust. 2a ustawy?” – odpowiedź Wnioskodawcy: „Pytanie niezasadne w związku z udzieloną odpowiedzią na pytanie 13, gdyż GOK nie jest podatnikiem podatku VAT.”

pytanie nr 16 Organu: „W sytuacji, gdy ww. prewspółczynnik nie przekroczy 2%, to należy wskazać, czy GOK uznaje, iż wynosi on 0%?” odpowiedź Wnioskodawcy: „Pytanie niezasadne w związku z udzieloną odpowiedzią na pytanie 13, gdyż GOK nie jest podatnikiem podatku VAT.”

pytanie nr 17 Organu: „Ile wynosi proporcja ustalona dla GOK zgodnie z art. 90 ust. 2 - ust. 9a ustawy?” odpowiedź Wnioskodawcy: „Pytanie niezasadne w związku z udzieloną odpowiedzią na pytanie 13, gdyż GOK nie jest podatnikiem podatku VAT.”

pytanie nr 18 Organu: „W sytuacji, gdy ww. proporcja nie przekroczy 2%, to należy wskazać, czy GOK uznaje, iż wynosi ona 0%?” odpowiedź Wnioskodawcy: „Pytanie niezasadne w związku z udzieloną odpowiedzią na pytanie 13, gdyż GOK nie jest podatnikiem podatku VAT.”

pytanie nr 19 Organu: „Do wykonywania jakich czynności są wykorzystywane przez GOK towary i usługi nabywane w ramach realizacji projektu pn. „...” w zakresie wyposażenia Świetlicy w E oraz Świetlicy F (D), tj. do czynności:
- opodatkowanych podatkiem od towarów i usług,
- zwolnionych od podatku od towarów i usług,
- niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?”

pytanie nr 20 Organu: „Czy towary i usługi nabywane w ramach realizacji projektu, GOK wykorzystuje zarówno do celów prowadzonej działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106 z późn. zm.)?”

Świetlicy w E: Towary i usługi nabywane w ramach realizacji projektu, GOK wykorzystuje do celów innych niż działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106 z późn. zm.) - do celów statutowej działalności prowadzenia i koordynowania działalności świetlic wiejskich.

Świetlicy F (D): Towary i usługi nabywane w ramach realizacji projektu, GOK wykorzystuje do celów innych niż działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106 z późn. zm.) - do celów statutowej działalności prowadzenia i koordynowania działalności świetlic wiejskich.

pytanie nr 21 Organu: „W sytuacji, gdy towary i usługi nabywane w ramach realizacji ww. projektu są wykorzystywane przez GOK zarówno do celów prowadzonej działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, czy istnieje możliwość przyporządkowania wydatków w całości do celów wykonywanej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług?”

Świetlicy w E: Brak możliwości przyporządkowania wydatków w całości do celów wykonywanej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.
Świetlicy F (D): Brak możliwości przyporządkowania wydatków w całości do celów wykonywanej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

pytanie nr 22 Organu: „W sytuacji, gdy towary i usługi nabywane w ramach realizacji ww. projektu są wykorzystywane do czynności opodatkowanych i zwolnionych, czy istnieje możliwość przyporządkowania całości lub części kwot podatku naliczonego do poszczególnych rodzajów czynności?”

Świetlicy w E: Towary i usługi nabywane w ramach realizacji ww. projektu są wykorzystywane przez Wnioskodawcę do czynności opodatkowanych, nieopodatkowanych, ale nie są wykorzystywane do działalności zwolnionej.
Świetlicy F (D): Towary i usługi nabywane w ramach realizacji ww. projektu są wykorzystywane przez Wnioskodawcę do czynności opodatkowanych, nieopodatkowanych, ale nie są wykorzystywane do działalności zwolnionej.

Na pytanie nr 23 Organu: „Jeśli GOK jest odrębnym od Gminy podatnikiem, należy wskazać:

Czy umowa użyczenia między Gminą a GOK ma charakter odpłatny czy nieodpłatny?” Wnioskodawca odpowiedział: Gminny Ośrodek Kultury …nie jest podatnikiem podatku VAT. Umowa użyczenia między Gminą a GOK ma charakter nieodpłatny.

Ponadto Wnioskodawca wskazał:

„Było: „Świetlica w E oraz Świetlica F (D) są użyczone Gminnemu Ośrodkowi Kultury … wynajem tych pomieszczeń stanowi dochód wspomnianej instytucji, ich wynajmem zajmuje się Gminny Ośrodek Kultury ….”

Winno być: Świetlica w E oraz Świetlica F (D) wchodzą w skład struktury organizacyjnej Gminnego Ośrodka Kultury …. Lokale są wykorzystywane przez GOK do prowadzenia świetlic wiejskich. Świetlica w E oraz Świetlica F (D) stanowią własność Gminy A. GOK korzysta z tych lokali do prowadzenia działalności statutowej na podstawie umowy użyczenia zawartej z Gminą A. Lokale świetlicy są udostępniane Gminie A na każde jej żądanie, w celu ich odpłatnego udostępniania osobom trzecim, lub w celu nieodpłatnego do przeprowadzania zebrań wiejskich. Wynajem odpłatny stanowi dochód Gminy A.”

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy Gmina A w związku z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2017 r poz. 1221 z póżn. zm.) będzie mogła odliczyć poniesiony koszt VAT, jeśli inwestycja pn. ,,...” nie będzie wykorzystywana bezpośrednio do czynności opodatkowanych podatkiem VAT?
(ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku) Czy Gmina A będzie mogła dokonać odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakup wyposażenia wchodzącego w zakres operacji dot. „...” na podstawie preproporcji (o której mowa w rozporządzeniu MRiF lub w art. 86 ust. 2c ustawy o VAT) oraz na podstawie proporcji (o której mowa w art. 90 ust. 2-10 ustawy o VAT)?
(ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku) Czy pomniejszenie podatku należnego będzie przysługiwało z faktur zakupowych dokumentujących zakup wyposażenia do Świetlicy w E oraz Świetlicy F (D), jeśli Gminny Ośrodek Kultury … prowadzi w tych obiektach działalność statutową - prowadzenie i koordynowanie działalności świetlic wiejskich?

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie przedstawionym w uzupełnieniu wniosku):

Ad 1.

Gminie A przysługuje prawo do pomniejszenia podatku należnego lub zwrotu z Urzędu Skarbowego podatku VAT związanego z poniesionymi wydatkami w ramach operacji pn. „...”. W przypadku wymienionych robót i usług został spełniony podstawowy warunek, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT, czyli sprzedażą generującą podatek należny. Nabyte wyposażenie w ramach operacji pn. „...” będzie miało pośredni związek z prowadzoną działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a tym samym z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT. Zakupione przedmioty stanowią wyposażenie Domów Ludowych, świetlic, które nie będą bezpośrednio podlegały pod wynajem w celach zarobkowych. Zakupiona oraz zamontowana instalacja fotowoltaiczna będzie pokrywała zapotrzebowanie energetyczne budynków we własnym zakresie. Należy zaznaczyć, iż prawo do pomniejszenia podatku VAT należnego będzie możliwe z faktur zakupowych dokumentujących zakupione wyposażenie oraz instalację fotowoltaiczną do Domów Ludowych oraz Świetlic, w których prowadzona jest działalność gospodarcza polegająca na odpłatnym wynajmie, w tej części, w której są wykorzystywane do działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT, wysokość odliczenia będzie obliczona na podstawie art. 86 ustawy o VAT.

Ad 2.

Gmina A będzie mogła dokonać odliczenia podatku VAT z faktur dokumentujących zakup wyposażenia wchodzącego w zakres operacji dot. „...” na podstawie preproporcji (o której mowa w rozporządzeniu MRiF lub w art. 86 ust. 2c ustawy o VAT) wyłącznie z wyposażenia zakupionego na domy ludowe oraz świetlice, gdzie jest prowadzona działalność gospodarcza, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Czyli z Domu Ludowego w B, Domu Ludowego w C, Świetlicy w E, Świetlicy F (D) oraz Świetlicy D ponieważ na tych obiektach jest prowadzona działalność opodatkowana oraz nieopodatkowana podatkiem od towarów i usług.

Ad 3.

Gmina A ma możliwości pomniejszenia podatku należnego z faktur zakupowych dokumentujących zakup wyposażenia oraz instalacji fotowoltaicznej na świetlicach, których użytkownikiem jest Gminny Ośrodek Kultury …, ponieważ będzie spełniony podstawowy warunek, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT, czyli sprzedażą generującą podatek należny. Prawo do odliczenia VAT naliczonego przysługuje, gdy istnieje związek zakupów ze sprzedażą opodatkowaną VAT. Zasadę tę statuuje przepis art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie z którym w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi temu przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest:

nieprawidłowe – w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakup wyposażenia do Domu Ludowego w A, w ramach realizacji inwestycji pn. „...”,

prawidłowe – w zakresie prawa do częściowego odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakup wyposażenia do Domu Ludowego w B, Domu Ludowego w C, Świetlicy w D oraz Świetlicy w E i Świetlicy F (D), w ramach realizacji inwestycji „...” na podstawie preproporcji.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

nabycia towarów i usług,
dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Na mocy art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika zostały określone w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Z kolei na mocy art. 86 ust. 2a ustawy, w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2b ustawy, sposób określenia proporcji najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, jeżeli:

zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane oraz
obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.

W myśl z art. 86 ust. 2c ustawy, przy wyborze sposobu określenia proporcji można wykorzystać w szczególności następujące dane:

średnioroczną liczbę osób wykonujących wyłącznie prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie osób wykonujących prace w ramach działalności gospodarczej i poza tą działalnością;
średnioroczną liczbę godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą i poza tą działalnością;
roczny obrót z działalności gospodarczej w rocznym obrocie podatnika z działalności gospodarczej powiększonym o otrzymane przychody z innej działalności, w tym wartość dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, otrzymanych na sfinansowanie wykonywanej przez tego podatnika działalności innej niż gospodarcza;
średnioroczną powierzchnię wykorzystywaną do działalności gospodarczej w ogólnej średniorocznej powierzchni wykorzystywanej do działalności gospodarczej i poza tą działalnością.

Według art. 86 ust. 2d ustawy, w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, przyjmuje się dane za poprzedni rok podatkowy.

Na mocy art. 86 ust. 2e ustawy, podatnik rozpoczynający w danym roku podatkowym wykonywanie działalności gospodarczej i działalności innej niż działalność gospodarcza, w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, przyjmuje dane wyliczone szacunkowo, według prognozy uzgodnionej z naczelnikiem urzędu skarbowego w formie protokołu.

Stosownie do art. 86 ust. 2f ustawy, przepis ust. 2e stosuje się również, gdy podatnik uzna, że w odniesieniu do wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć dane za poprzedni rok podatkowy byłyby niereprezentatywne.

Na podstawie art. 86 ust. 2g ustawy, proporcję określa się procentowo w stosunku rocznym. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej. Przepisy art. 90 ust. 5, 6, 9a i 10 stosuje się odpowiednio.

W przypadku, gdy podatnik, dla którego sposób określenia proporcji wskazują przepisy wydane na podstawie ust. 22, uzna, że wskazany zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie ust. 22 sposób określenia proporcji nie będzie najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć, może zastosować inny bardziej reprezentatywny sposób określenia proporcji – art. 86 ust. 2h ustawy.

Jak stanowi art. 86 ust. 22 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, określić w przypadku niektórych podatników sposób określenia proporcji uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć oraz wskazać dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem tego sposobu określenia proporcji, uwzględniając specyfikę prowadzenia działalności przez niektórych podatników i uwarunkowania obrotu gospodarczego.

Na podstawie ww. przepisu art. 86 ust. 22 ustawy, zostało wydane rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (Dz. U. z 2015 r., poz. 2193), zwane dalej „rozporządzeniem”. Rozporządzenie to określa w przypadku niektórych podatników sposób określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć, zwany dalej „sposobem określenia proporcji” oraz wskazuje dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem sposobu określenia proporcji (§ 1 pkt 1 i 2 rozporządzenia).

W rozporządzeniu tym zostali wskazani podatnicy, do których przepisy w nim zawarte się odnoszą. Są to: jednostki samorządu terytorialnego, samorządowe instytucje kultury, państwowe instytucje kultury, uczelnie publiczne, instytuty badawcze.

W świetle zapisów § 2 pkt 8 rozporządzenia, ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o jednostkach organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego – rozumie się przez to:

urząd obsługujący jednostkę samorządu terytorialnego,
jednostkę budżetową,
zakład budżetowy.

Z § 2 pkt 5 rozporządzenia wynika, że przez urząd obsługujący jednostkę samorządu terytorialnego rozumie się urząd obsługujący jednostkę samorządu terytorialnego, działający w formie samorządowej jednostki budżetowej.

Przez jednostkę budżetową, zgodnie z § 2 pkt 6 rozporządzenia, rozumie się utworzoną przez jednostkę samorządu terytorialnego, samorządową jednostkę budżetową.

Z kolei zakładem budżetowym jest, stosownie do § 2 pkt 7 rozporządzenia, utworzony przez jednostkę samorządu terytorialnego, samorządowy zakład budżetowy.

Zgodnie z § 3 ust. 1 ww. rozporządzenia, w przypadku jednostki samorządu terytorialnego sposób określenia proporcji ustala się odrębnie dla każdej z jednostek organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego.

Oznacza to, że w przypadku jednostek samorządu terytorialnego, nie będzie ustalany jeden „całościowy” sposób określenia proporcji dla jednostek samorządu terytorialnego, jako osoby prawnej, tylko będą ustalane odrębnie sposoby określenia proporcji dla wymienionych wyżej jego poszczególnych jednostek organizacyjnych.

Ww. rozporządzenie wprowadza wzory, według których będą wyznaczane sposoby określenia proporcji, uznane za najbardziej odpowiadające specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć.

Zaproponowane metody mają charakter „obrotowy”, polegający na ustaleniu „udziałów” z tytułu działalności gospodarczej w całkowitym „obrocie” z tytułu działalności gospodarczej oraz działalności pozostającej poza sferą VAT.

Jak już wcześniej wspomniano, wśród wymienionych w rozporządzeniu podmiotów, Minister Finansów wskazał m.in. jednostki samorządu terytorialnego.

Zgodnie z § 3 ust. 2 rozporządzenia w sprawie proporcji – jako sposób określenia proporcji uznaje się w przypadku urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego sposób ustalony według wzoru:

X = A x 100 / Dujst

gdzie poszczególne symbole oznaczają:

X – proporcję określoną procentowo, zaokrągloną w górę do najbliższej liczby całkowitej,

A – roczny obrót z działalności gospodarczej zrealizowany przez urząd obsługujący jednostkę samorządu terytorialnego, stanowiący część rocznego obrotu jednostki samorządu terytorialnego z działalności gospodarczej,

DUJST – dochody wykonane urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego.

Definicja obrotu wskazana jest w § 2 pkt 4 rozporządzenia – zgodnie, z którym przez obrót rozumie się podstawę opodatkowania, o której mowa w art. 29a, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5 ustawy, w zakresie:

dokonywanych przez podatników:
- odpłatnych dostaw towarów na terytorium kraju,
- odpłatnego świadczenia usług na terytorium kraju,
- eksportu towarów,
- wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,
odpłatnych dostaw towarów lub świadczenia usług poza terytorium kraju, które podlegałyby opodatkowaniu podatkiem gdyby były wykonywane na terytorium kraju.

Ilekroć w ww. rozporządzeniu jest mowa o dochodach wykonanych urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego – rozumie się przez to w myśl § 2 pkt 9 ww. rozporządzenia – dochody obejmujące dochody publiczne, środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz środki pochodzące ze źródeł zagranicznych, w rozumieniu ustawy o finansach publicznych – wynikające ze sprawozdania rocznego z wykonania budżetu jednostki samorządu terytorialnego, pomniejszone o:

dochody, o których mowa w art. 5 ust. 2 pkt 4 lit. b-d i pkt 5 ustawy o finansach publicznych,
zwrot różnicy podatku, o której mowa w art. 87 ust. 1 ustawy, lub zwrot kwoty podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy,
dochody wykonane jednostki budżetowej powiększone o kwotę stanowiącą równowartość środków przeznaczonych na wypłatę przez tę jednostkę, na podstawie odrębnych przepisów, zasiłków, zapomóg i innych świadczeń o podobnym charakterze na rzecz osób fizycznych, celem realizacji zadań jednostki samorządu terytorialnego,
środki finansowe pozostające na wydzielonym rachunku, o którym mowa w art. 223 ust. 1 ustawy o finansach publicznych, odprowadzone na rachunek budżetu jednostki samorządu terytorialnego,
wpłaty nadwyżki środków obrotowych zakładu budżetowego,
kwoty stanowiące równowartość środków, innych niż stanowiące zapłatę, o której mowa w art. 29a ust. 1 ustawy, przekazanych zakładom budżetowym, innym jednostkom sektora finansów publicznych oraz innym osobom prawnym lub jednostkom organizacyjnym nieposiadającym osobowości prawnej, z wyłączeniem kwot, które zostały zwrócone, celem realizacji przez te podmioty zadań jednostki samorządu terytorialnego,
odszkodowania należne jednostce samorządu terytorialnego, pomniejszone o kwoty odszkodowań stanowiących zapłatę, o której mowa w art. 29a ust. 1 ustawy.

Zgodnie z § 3 ust. 5 rozporządzenia, dochody wykonane urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego, dochody wykonane jednostki budżetowej oraz przychody wykonane zakładu budżetowego nie obejmują przychodów uzyskanych z tytułu:

dostawy towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane odpowiednio przez jednostkę samorządu terytorialnego lub jednostkę organizacyjną jednostki samorządu terytorialnego do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli są zaliczane odpowiednio do środków trwałych jednostki samorządu terytorialnego lub jednostki organizacyjnej jednostki samorządu terytorialnego – używanych na potrzeby prowadzonej przez te jednostki działalności;
transakcji dotyczących:
1. pomocniczych transakcji w zakresie nieruchomości i pomocniczych transakcji finansowych,
2. usług wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38–41 ustawy, w zakresie, w jakim transakcje te mają charakter pomocniczy.

Należy zauważyć, że powołany wyżej przepis art. 86 ust. 2a ustawy wprost określa, co stanowi kwotę podatku naliczonego w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych. Zgodnie z tą normą, w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza (z wyjątkiem wykorzystania na cele osobiste, do których może mieć zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy), w sytuacji gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej.

Ponadto należy zauważyć, że w przypadku wykonywania w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług oraz zwolnionych z opodatkowania tym podatkiem, należy mieć na uwadze uregulowania zawarte w art. 90 ustawy. Powyższe przepisy stanowią uzupełnienie regulacji art. 86 ustawy.

Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, to – na mocy art. 90 ust. 2 ustawy – podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Na podstawie art. 90 ust. 3 ustawy, proporcję, o której mowa w cyt. wyżej ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Przepis art. 90 ust. 4 ustawy stanowi, że proporcję, o której mowa w ust. 3, określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej.

Stosownie do art. 90 ust. 10 ustawy, w przypadku gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2–8:

przekroczyła 98% oraz kwota podatku naliczonego niepodlegająca odliczeniu, wynikająca z zastosowania tej proporcji, w skali roku, była mniejsza niż 500 zł – podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 100%;
nie przekroczyła 2% – podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 0%.

Zgodnie z art. 90 ust. 10a ustawy, w przypadku jednostki samorządu terytorialnego proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się odrębnie dla każdej z jednostek organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego. Przepisy ust. 3-6 i 8-10 stosuje się odpowiednio.

W myśl art. 90 ust. 10b ustawy, przez jednostki organizacyjne jednostki samorządu terytorialnego, o których mowa w ust. 10a, rozumie się:

utworzone przez jednostkę samorządu terytorialnego samorządową jednostkę budżetową lub samorządowy zakład budżetowy;
urząd gminy, starostwo powiatowe, urząd marszałkowski.

Analiza powołanych wyżej przepisów wskazuje zatem, że na podstawie art. 90 ust. 1 ustawy, występuje obowiązek wyodrębnienia podatku naliczonego związanego z czynnościami, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego oraz kwot podatku naliczonego związanego z czynnościami, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje.

Należy jednak podkreślić, że przepisy dotyczące zasad odliczania częściowego, zawarte w art. 90 ustawy, znajdują zastosowanie wyłącznie w odniesieniu do czynności wykonywanych w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy. A zatem dotyczą czynności podlegających opodatkowaniu (opodatkowanych i zwolnionych).

Na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa również pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w myśl art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – (Dz. Urz. UE.L. Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże, w świetle unormowań prawa wspólnotowego w przypadku, gdy organy władzy publicznej bądź urzędy obsługujące te organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2020 r., poz. 713 z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. W świetle art. 7 ust. 1 tej ustawy, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. Na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 15 ww. ustawy, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy, w szczególności zadania własne obejmują sprawy utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Z opisu sprawy wynika, że Gmina A jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Gmina realizuje projekt pn. „...”. Urząd Gminy A - jednostka organizacyjna Gminy, obsługuje/zarządza Domem Ludowym w B, Domem Ludowym w C oraz Świetlicą w D. Prewspółczynnik dla Urzędu Gminy, zwany inaczej preproporcją lub prewskaźnikiem, wynosi 32%. Faktury zakupowe dotyczące wyposażenia Domu Ludowego w B, Domu Ludowego w C, Świetlicy w D są wystawiane na Gminę A. Towary i usługi nabyte w ramach realizacji ww. projektu w zakresie dotyczącym wyposażenia Domu Ludowego w B, Domu Ludowego w C oraz Świetlicy w D będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług oraz do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Towary i usługi nabyte w ramach realizacji ww. projektu w zakresie dotyczącym wyposażenia Domu Ludowego w A będą wykorzystywane do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Towary i usługi nabywane w ramach realizacji ww. projektu nie są wykorzystywane do czynności zwolnionych. Towary i usługi nabywane w ramach realizacji ww. projektu w zakresie dotyczącym wyposażenia Domu Ludowego w B, Domu Ludowego w C oraz Świetlicy w D Gmina (za pośrednictwem ww. jednostki organizacyjnej) wykorzystuje zarówno do celów prowadzonej działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Nie istnieje możliwość przyporządkowania wydatków w całości do celów wykonywanej przez Gminę A działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Towary i usługi nabywane w ramach realizacji projektu w zakresie dotyczącym wyposażenia Domu Ludowego w A Gmina (za pośrednictwem ww. jednostki organizacyjnej) wykorzystuje na chwilę obecną do celów innych niż działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Ponadto Świetlica w E oraz Świetlica F (D) wchodzą w skład struktury organizacyjnej Gminnego Ośrodka Kultury …. Lokale są wykorzystywane przez GOK do prowadzenia świetlic wiejskich. Świetlica w E oraz Świetlica F (D) stanowią własność Gminy A. GOK korzysta z tych lokali do prowadzenia działalności statutowej na podstawie umowy użyczenia zawartej z Gminą A. Lokale świetlicy są udostępniane Gminie A na każde jej żądanie, w celu ich odpłatnego udostępniania osobom trzecim, lub w celu nieodpłatnego do przeprowadzania zebrań wiejskich. Wynajem odpłatny stanowi dochód Gminy A.

W pierwszej kolejności przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest kwestia prawa odliczenia podatku VAT, jeśli inwestycja pn. ,,...” nie będzie wykorzystywana bezpośrednio do czynności opodatkowanych podatkiem VAT (zakres pytania nr 1).

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że tylko jeden z obiektów objętych ww. inwestycją, tj. Dom Ludowy w A, nie będzie wykorzystywany przez Gminę do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług – brak wynajmu lokali w ww. budynku.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa należy stwierdzić, że rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W omawianej sprawie – w odniesieniu do towarów i usług nabytych na potrzeby Domu Ludowego w A - warunek uprawniający do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie jest spełniony, ponieważ – jak wynika z przedstawionych okoliczności – towary i usługi nabyte w ramach realizacji ww. zadania nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. W związku z powyższym, Wnioskodawca nie ma możliwości obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki ponoszone z tytułu realizacji ww. operacji. Tym samym Zainteresowanemu nie przysługuje z tego tytułu prawo do zwrotu różnicy podatku, o której mowa w art. 87 ust. 1 ustawy.

Reasumując, Wnioskodawca nie ma prawa do odliczenia podatku VAT z faktur dokumentujących zakup wyposażenia do Domu Ludowego w A, w ramach realizacji projektu pn. „...”, ponieważ mienie nabywane w związku z realizacją ww. operacji nie będzie wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Wobec powyższego, stanowisko w zakresie prawa do odliczenia podatku z faktur dokumentujących zakup wyposażenia do Domu Ludowego w A, niewykorzystywanego do czynności opodatkowanych, należało uznać za nieprawidłowe.

Z uwagi na fakt, że pytanie nr 2 swym zakresem obejmuje zakres pytania nr 3, tut. Organ odpowiedzi na ww. pytania udzielił łącznie.

Odnosząc się do kwestii prawa do częściowego odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakup wyposażenia do Domu Ludowego w B, Domu Ludowego w C, Świetlicy w D oraz Świetlicy w E i Świetlicy F (D), w ramach realizacji inwestycji „...” należy zauważyć, iż:

Jak wynika z okoliczności sprawy, Gminny Ośrodek Kultury …, niebędący jednostką organizacyjną Gminy, prowadzi w Świetlicy w E oraz Świetlicy F (D), użytkowanych na podstawie umowy użyczenia, działalność statutową - prowadzenie i koordynowanie działalności świetlic wiejskich. Jednocześnie Gmina, będąca właścicielem tych budynków, wskazała, że lokale świetlicy są udostępniane Gminie A na każde jej żądanie, w celu ich odpłatnego udostępniania osobom trzecim. Towary i usługi nabyte na potrzeby Domu Ludowego w B, Domu Ludowego w C, Świetlicy w D oraz Świetlicy w E i Świetlicy F (D) są związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych i niepodlegających podatkowi od towarów i usług, nie są wykorzystywane do czynności zwolnionych. Ww. towary i usługi Gmina wykorzystuje zarówno do celów prowadzonej działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Nie istnieje możliwość przyporządkowania wydatków w całości do celów wykonywanej przez Gminę działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Faktury zakupowe dotyczące wyposażenia ww. budynków są wystawiane na Gminę A.

Zatem Wnioskodawca w celu odliczenia podatku naliczonego od nabytych towarów i usług na potrzeby Domu Ludowego w B, Domu Ludowego w C, Świetlicy w D oraz Świetlicy w E i Świetlicy F (D), w pierwszej kolejności winien przyporządkować ponoszone wydatki do poszczególnych rodzajów działalności.

Jeżeli bowiem takie wyodrębnienie jest możliwe, Wnioskodawcy, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy, przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych wyłącznie z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi w ramach działalności gospodarczej, brak natomiast takiego prawa w stosunku do podatku naliczonego związanego z zakupem towarów i usług wykorzystywanych wyłącznie do wykonywania czynności niepodlegających temu podatkowi.

Z kolei w sytuacji, gdy zakupione przez Wnioskodawcę towary i usługi na potrzeby Domu Ludowego w B, Domu Ludowego w C, Świetlicy w D oraz Świetlicy w E i Świetlicy F (D) wykorzystywane są zarówno do działalności gospodarczej (czynności opodatkowanych podatkiem VAT), jak również do celów innych niż działalność gospodarcza i Wnioskodawca nie ma możliwości przypisania tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej, to Wnioskodawca winien dokonać wyliczenia kwoty podatku naliczonego przypisanego do działalności gospodarczej, zgodnie z art. 86 ust. 2a i następne ustawy, przy uwzględnieniu przepisów ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r.

W związku z powyższym stwierdzić należy, że skoro wydatki ponoszone w związku z realizacją projektu pn.: „...” w zakresie dotyczącym wyposażenia Domu Ludowego w B, Domu Ludowego w C, Świetlicy w D, jak również Świetlicy w E i Świetlicy F (D), w których Gminny Ośrodek Kultury … prowadzi działalność statutową (prowadzenie i koordynowanie działalności świetlic wiejskich) są związane z czynnościami opodatkowanymi oraz niepodlegającymi opodatkowaniu, a Wnioskodawca nie ma możliwości przypisania poniesionych wydatków do poszczególnych rodzajów czynności, to Gminie przysługuje prawo do częściowego odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją ww. zadania na podstawie art. 86 ust. 1 w zw. z art. 86 ust. 2a i następne ustawy oraz przepisów ww. rozporządzenia z dnia 17 grudnia 2015 r. Prawo do odliczenia podatku VAT przysługuje, pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Z uwagi na fakt, iż towary i usługi nabyte w ramach realizacji przedmiotowego zadania w zakresie dotyczącym wyposażenia Domu Ludowego w B, Domu Ludowego w C, Świetlicy w D oraz Świetlicy w E i Świetlicy F (D) nie są wykorzystywane do czynności zwolnionych, to wyliczona na podstawie art. 86 ust. 2a i następne ustawy oraz przepisów rozporządzenia kwota podatku naliczonego stanowi kwotę podatku naliczonego do odliczenia. Brak podstaw do stosowania treści art. 90 ust. 2-10 ustawy.

Mając na uwadze powyższe w kontekście powołanych przepisów należy stwierdzić, że Wnioskodawca ma prawo do częściowego odliczenia podatku naliczonego w odniesieniu do ponoszonych w ramach projektu wydatków związanych z wyposażeniem Domu Ludowego w B, Domu Ludowego w C, Świetlicy w D oraz Świetlicy w E i Świetlicy F (D) w zakresie, w jakim towary i usługi służą do wykonywania przez niego czynności opodatkowanych podatkiem VAT, w wysokości obliczonej w oparciu o preproporcję, o której mowa w art. 86 ust. 2a ustawy i następne ustawy, przy uwzględnieniu przepisów rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r.

Wobec powyższego, oceniając stanowisko w zakresie prawa do częściowego odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakup wyposażenia do Domu Ludowego w B, Domu Ludowego w C, Świetlicy w D oraz Świetlicy w E i Świetlicy F (D), należało uznać je za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. Zatem, należy zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie stanu faktycznego, w szczególności na stwierdzeniu, że Świetlica w E oraz Świetlica F (D) są wykorzystywane do czynności opodatkowanych w zakresie najmu lokali i czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Należy zauważyć, iż pojęcie „kosztu kwalifikowalnego” nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowalnym. W związku z powyższym nie zajęto stanowiska w tej sprawie.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Ponadto należy wskazać, iż wniosek ORD-IN z dnia 1 października 2020 r. dotyczy dwóch zdarzeń, tj.:

prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakup wyposażenia w ramach realizacji inwestycji pn. „...”,

prawa do częściowego odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakup wyposażenia do Domu Ludowego w B, Domu Ludowego w C, Świetlicy w D oraz Świetlicy w E i Świetlicy F (D), w ramach realizacji inwestycji „...” na podstawie preproporcji,

od których należna jest opłata w wysokości 80 zł. Wnioskodawca dokonał opłaty od wniosku w dniu 1 października 2020 r. w kwocie 40 zł oraz w dniu 19 listopada 2020 r. w wysokości 80 zł. W związku z powyższym nienależna kwota w wysokości 40 zł podlega zwrotowi na podstawie art. 14f § 2b Ordynacji podatkowej.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w ..., za pośrednictwem organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin