2012.12.13 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP5/443-41/12-2/PG
z 13 grudnia 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 28 sierpnia 2012 r. (data wpływu 14 września 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania i dokumentowania rozliczeń dokonywanych pomiędzy partnerami Umowy Konsorcjum 1 - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 września 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania i dokumentowania rozliczeń dokonywanych pomiędzy partnerami Umowy Konsorcjum 1.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Wnioskodawca zajmuje się m.in. sprzedażą kursów on-line, obsługą szkoleń e-learningowych oraz promocją usług szkoleniowych w ramach prowadzonego przez siebie portalu internetowego www.edustacja.pl.

W celu zrealizowania i sprzedaży szkolenia w formule tzw. e-learningu pod nazwą „Szkolenie .. ” (dalej „Projekt 1”), Spółka zawarła porozumienie (dalej „Porozumienie 1”) o współpracy ze Szkołą … (dalej „Szkoła”) oraz spółką I. sp. z o.o. (dalej „I”) dalej zwanymi „Stronami”.

Taka forma współpracy trzech wiodących firm branży usług szkoleniowych pozwoliła na zrealizowanie ww. szkolenia w formule e-learningu i jego sprzedaż dla klientów właśnie w tej formie.

Na mocy uzgodnionego w Porozumieniu 1 podziału obowiązków i zgodnie z ustalonymi założeniami organizacyjnymi, Strony zobowiązały się do wspólnego wykonania następujących prac:

Szkoła zobowiązała się do:
1. wskazania i zapewnienia wykładowców, promotorów i egzaminatorów oraz osób koordynujących z ramienia SGSP do realizacji prac wynikających z niniejszego porozumienia;
2. przygotowania materiałów pod produkcję ekranów szkoleniowych wraz ze scenariuszem szkolenia;
3. promocji szkolenia wśród potencjalnych klientów na stronie internetowej Szkoły w postaci banneru przygotowanego przez pozostałe strony porozumienia;
4. wyznaczenia promotorów;
5. zorganizowania dyżurów promotorów na czacie - nadzór nad pracami pisanymi przez uczestników szkolenia;
6. sprawdzania prac zaliczeniowych;
7. zorganizowania i przeprowadzenia egzaminów końcowych w swojej siedzibie;
8. wystawiania i wysyłania zaświadczeń o ukończeniu kursu pocztą tradycyjną.
I zobowiązał się do:
1. nagrania filmów z zajęć praktycznych (z materiału 16-to godzinnego, 8 h na terenie zakładów pracy oraz 8 godzin w laboratorium);
2. przygotowania podkładu głosowego do połowy ilości ekranów szkoleniowych;
3. promocji szkolenia z wykorzystaniem własnych kanałów oraz w mediach należących do grupy kapitałowej I;
4. zawierania umów, prowadzenia księgowości i rozliczania uczestników kursu oraz partnerów projektu;
5. pokrycia honorariów wykładowców, promotorów i egzaminatorów, a także osób koordynujących z ramienia SGSP, na podstawie odrębnych umów zawartych przez I z tymi osobami według stawki uzgodnionej przez strony niniejszego porozumienia.
E. zobowiązała się do:
1. produkcji ekranów szkoleniowych - ok. 500 ekranów (85 godz. - szkolenie przeciwpożarowe);
2. dostosowania platformy do potrzeb szkolenia (grafika, logowanie, płatności, czaty, forum);
3. osadzenia szkolenia na platformie;
4. obsługi platformy przez cały okres trwania szkolenia;
5. promocji szkolenia w serwisie www. oraz portalach partnerskich.

Rozliczenia Stron

Najistotniejsze z punktu widzenia współpracy Stron w ramach Porozumienia 1 były rozliczenia między dwoma podmiotami, tj., Spółką oraz I. Powyższe wynika z dodatkowego porozumienia zawartego pomiędzy tymi podmiotami dnia 6 lutego 2009 r. (co zostało uzgodnione w porozumieniu pomiędzy wszystkimi trzema Stronami). Na mocy dodatkowego porozumienia to właśnie Spółka oraz I dzieliły między siebie zyski, które wystąpiły przy ostatecznym rozliczeniu rachunków z realizacji Projektu 1, poprzez odpowiednią alokację przychodów i kosztów realizowanych w trakcie prowadzenia Projektu 1.

Zdaniem Spółki, powyższe porozumienie pomiędzy Spółką i I miało charakter umowy konsorcjum (dalej „Umowa Konsorcjum 1”).

Ze względu na zakres zadań i przyjęty sposób rozliczeń, I pełnił w konsorcjum rolę wiodącą (Lidera). Umowa Konsorcjum przewidywała, że I, jako Lider Konsorcjum, otrzymywał całość przychodów należnych konsorcjum za realizację Projektu 1, tj. przychody uzyskane ze sprzedaży szkoleń do klientów konsorcjum.

W celu rozliczenia prac wykonywanych przez Szkołę w ramach realizacji Projektu 1, Szkoła wystawiła na I (Lidera Konsorcjum) odpowiednie faktury tytułem wynagrodzenia za część prac związaną z przeprowadzeniem szkolenia.

Na mocy porozumienia pomiędzy I i Spółką z dnia 6 lutego 2009 r. wynagrodzenie Szkoły zostało zapłacone przez I we własnym zakresie, ale z przychodów uzyskanych ze sprzedaży szkolenia. Pozostałe przychody z Projektu 1 pomniejszone zostały o pozostałe koszty Spółki i I (pokrywane wspólnie zgodnie z ich kalkulacją w Umowie Konsorcjum 1). Koszty przypadające na Spółkę zostały rozliczone poprzez ich przeniesienie na I jako Lidera Konsorcjum. Zysk powstały po zapłaceniu wynagrodzenia Szkoły oraz kosztów wspólnych Spółki oraz I podlegał podziałowi pomiędzy Spółkę oraz I w częściach równych. Zgodnie z Umową Konsorcjum 1 kwota zysku przypadająca Spółce została wypłacona na podstawie faktury VAT wystawionej przez Spółkę.

Kopia Porozumienia 1 pomiędzy Stronami oraz kopia Umowy Konsorcjum zostały dołączone do niniejszego wniosku.

Wyżej opisane Porozumienie 1 oraz Umowa Konsorcjum 1 zostały zawarte na czas określony.

Po upływie tego okresu, dnia 10 marca 2010 r., Strony zawarły kolejne porozumienie w celu zrealizowania i sprzedaży szkolenia w formule tzw. e-learningu, tym razem pod nazwą „Szkolenie … ” (dalej „Projekt 2”). Porozumienie to przewidywało taki sam podział zadań pomiędzy Stronami jak w porozumieniu dotyczącym Projektu 1, z tym że zakładało podział zysku pomiędzy Szkołę, Spółkę oraz I. W ocenie Spółki to porozumienie miało charakter Umowy Konsorcjum (dalej „Umowa Konsorcjum 2”).

Na podstawie Umowy Konsorcjum 2 wszystkie przychody otrzymywał I. Zysk został wygenerowany po odjęciu kosztów rozliczonych na podstawie faktur wystawionych na I przez Szkołę oraz Spółkę tytułem wynagrodzenia za prace związane z realizacją Projektu. Zysk powstały w ten sposób podlegał podziałowi w równych częściach pomiędzy wszystkich partnerów Umowy Konsorcjum 2 tj. Szkołę, I oraz Spółkę. Zgodnie z Umową Konsorcjum 2 kwota zysku przypadająca na Spółkę oraz Szkołę została wypłacona na podstawie wystawionych przez nich faktur VAT. Kopia Umowy Konsorcjum 2 została dołączona do niniejszego wniosku.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy opisane w stanie faktycznym wewnętrzne rozliczenia pomiędzy Partnerami Umowy Konsorcjum 1 (tj. rozliczenia kosztów pomiędzy Spółką a I oraz przekazanie Spółce przez I należnej części zysku) podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?
Czy opisane w stanie faktycznym wewnętrzne rozliczenia pomiędzy Partnerami Umowy Konsorcjum 1 (tj. rozliczenia kosztów pomiędzy Spółką a I oraz przekazanie Spółce przez I należnej części zysku) powinny były być dokumentowane notami księgowymi?
Jeśli opisane w stanie faktycznym wewnętrzne rozliczenia pomiędzy Partnerami Umowy Konsorcjum 1 (tj. rozliczenia kosztów pomiędzy Spółką a I oraz przekazanie Spółce przez I należnej części zysku) podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, to czy Spółka mogła zastosować stawkę „zwolniona” na fakturach VAT wystawianych na rzecz I w ramach opisanych rozliczeń wewnętrznych?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Pytanie nr 1

Zgodnie z przepisami art. 5 ust. 1 i art. 8 ust. 1 Ustawy, opisane powyżej wewnętrzne rozliczenia pomiędzy partnerami Umów Konsorcjum nie stanowią czynności opodatkowanej w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, a w związku z tym nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Umowa konsorcjum należy do tzw. umów nienazwanych i jest umową gospodarczą co najmniej dwóch przedsiębiorców zawartą w celu realizacji wspólnego przedsięwzięcia.

Zawarcie umowy konsorcjum jest dopuszczalne w ramach zasady swobody umów wyrażonej w art. 353¹ Kodeksu cywilnego. Zgodnie z tym przepisem, strony mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego.

Konsorcjum nie jest odrębnym podmiotem, nie ma własnej osobowości prawnej i nie podlega wpisowi do ewidencji działalności gospodarczej ani do rejestru przedsiębiorców.

Przedsiębiorcy działający w ramach konsorcjum są odrębnymi podmiotami.

Dla Spółki jej współpraca ze Szkołą oraz I w formie konsorcjum stanowiła najefektywniejszą strukturę umożliwiającą zrealizowanie opisanych Projektów. Charakter projektów oraz szczególne wymagania dla podmiotów realizujących poszczególne jego etapy powodują, że dla zrealizowania Projektu potrzebna jest współpraca ze Szkołą oraz I.

Specyfiką Projektów był wyraźny podział prac realizowanych samodzielnie przez Partnerów Konsorcjum, tj. na wyznaczenie wykładowców i egzaminatorów przez Szkołę, przygotowanie platformy internetowej dla potrzeb szkolenia przez Spółkę i nagranie filmów i podkładu głosowego oraz rozliczenie Projektu przez I.

Partnerzy Konsorcjum zdecydowali się dzielić zyski wynikające z realizacji Projektów w określonych ułamkowo proporcjach, co oznacza, że I jako strona pełniąca rolę wiodącą w konsorcjum i podmiot reprezentujący je w stosunkach z klientami, otrzymywał całość wynagrodzenia należnego Konsorcjum i następnie przekazał Spółce przypadającą jej część zysku, zgodnie ze wskazaną w umowie proporcją. Z kolei koszty wspólne konsorcjum, w części przypadającej na Spółkę, przenoszone były na I i w ten sposób wpływają na zysk konsorcjum, który podlegał podziałowi. Przekazanie części zysku z tytułu realizacji Projektu jest więc związane z partycypacją we wspólnym przedsięwzięciu i stosownie do udziałów określonych w Umowie Konsorcjum.

Jako, że Partnerzy Umów Konsorcjum, zgodnie z ich treścią, nie świadczyli na swoją rzecz żadnych usług, lecz przyczyniali się do realizacji Projektów i de facto świadczyli wspólnie usługi dla uczestników szkolenia, opisane w stanie faktycznym wewnętrzne rozliczenia pomiędzy Partnerami Umów Konsorcjum (sprecyzowane w pytaniu nr 1) nie stanowiły wynagrodzenia z tytułu świadczonych usług. Tym samym nie mieściły się w katalogu czynności opodatkowanych wskazanych przez art. 5 Ustawy. Wobec powyższego, zdaniem Spółki, opisane w stanie faktycznym wewnętrzne rozliczenia pomiędzy partnerami Umów Konsorcjum były neutralne w zakresie podatku od towarów i usług.

W ocenie Spółki, świadczeniem usługi nie jest każda czynność czy zdarzenie, którego efektem jest odpłatne przysporzenie jednej ze stron na skutek działania bądź zaniechania innej strony. W szeregu orzeczeń (C-498/99, C-16/93, C-89/81, C-154/80), istotnych z punktu widzenia spornej w tej sprawie kwestii, Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej, wyraził pogląd, że za świadczenie usług za wynagrodzeniem, a więc czynność podlegającą opodatkowaniu VAT uważane mogą być takie sytuacje, w których:

istnieje związek prawny między usługodawcą i usługobiorcą, w ramach którego następuje świadczenie wzajemne,
wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi wartość faktycznie przekazaną w zamian za usługi świadczone na rzecz usługobiorcy,
istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi,
odpłatność za otrzymane świadczenie (towar lub usługę) pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem,
istnieje możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości tego świadczenia wzajemnego.

Takich elementów, typowych dla świadczenia usług za wynagrodzeniem nie można dostrzec w działalności Partnerów Konsorcjum na podstawie zawartych Umów Konsorcjum.

Zdaniem Spółki, opisane w stanie faktycznym wewnętrzne rozliczenia pomiędzy Partnerami Umów Konsorcjum stanowiły jedynie transfer środków pieniężnych, których celem jest zrealizowanie ustalonych pomiędzy Partnerami Konsorcjum ułamkowych udziałów w przychodach oraz kosztach prowadzonego wspólnie przedsięwzięcia. Tym samym, opisane w stanie faktycznym wewnętrzne rozliczenia pomiędzy Partnerami Umów Konsorcjum, nie stanowiły usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 w zw. z art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy, ani żadnej innej czynności opodatkowanej określonej w art. 5 Ustawy.

Powyższe stanowisko zostało potwierdzone w licznych interpretacjach indywidualnych prawa podatkowego. Przykładowo w interpretacjach indywidualnych:

Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 14 września 2011 r. (znak ITPP2/443�893/11/MD),
Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 22 listopada 2010 r. (znak IBPP1/443�733/10/MS),
Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 23 czerwca 2010 r. (znak IPPP1�443�383/10- 4/AS),
Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 7 maja 2010 r. (znak ILPP1/443�128/10�4/AK), z dnia 16 czerwca 2010 r. (znak ILPP1/443�334/10�3/Al).

Stanowisko takie potwierdzają również orzeczenia sądów administracyjnych, zwłaszcza wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 16 grudnia 2010 r. (sygn. akt I SA/Rz 760/10). Powyższe orzeczenie WSA zostało potwierdzone poprzez wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 29 lutego 2012 r. (sygn. akt FSK 562/11), który orzekł, że „rozliczenia pieniężne między uczestnikami wspólnego przedsięwzięcia, jeśli nie towarzyszy im świadczenie usługi, nie mogą być bowiem same przez się potraktowane jako czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług”.

Kwestią podziału przychodów konsorcjum na gruncie VAT zajął się także Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w orzeczeniu z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie Empresa de Desenvolvimento Mineiro (C-77/01). W wyroku tym TSUE potwierdził argumentację podatnika o tym, że działania wykonywane przez członków konsorcjum, zgodnie z umową oraz określonym w niej udziałem w konsorcjum każdego przedsiębiorstwa (lecz go nie przekraczającym), nie stanowią odpłatnego świadczenia usług, ani dostawy towarów. Nie mogą one tym samym być zakwalifikowane jako czynności opodatkowane VAT.

Pytanie nr 2

Biorąc pod uwagę wyjaśnienia zawarte powyżej (a mianowicie, że opisane w stanie faktycznym wewnętrzne rozliczenia pomiędzy Partnerami Umów Konsorcjum nie stanowią wynagrodzenia z tytułu świadczenia usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 Ustawy, ani innej czynności opodatkowanej, o której mowa w art. 5 Ustawy), Spółka stoi na stanowisku, że opisane w stanie faktycznym wewnętrzne rozliczenia pomiędzy Partnerami Umów Konsorcjum powinny były być udokumentowane notami księgowymi.

Czynność niepodlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nie może być dokumentowana fakturą VAT. Powinna ona zostać udokumentowana innym dokumentem � pozostającym poza zakresem regulacji związanych z podatkiem od towarów i usług.

Zasadność dokumentowania rozliczeń w zakresie podziału przychodów w ramach konsorcjum za pomocą not księgowych została potwierdzona w przywołanych wyżej interpretacjach indywidualnych prawa podatkowego:

Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 14 września 2011 r. (znak ITPP2/443�893/11/MD),
Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 16 czerwca 2010 r. (znak ILPP1/443�334/10-3/AI),
Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 7 maja 2010 r. (znak ILPP1/443�128/10�4/AK).
Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 23 czerwca 2010 r. (znak IPPP1�443�383/10-4/AS) oraz z dnia 22 stycznia 2009 r. (znak IPPP2/443�1649/08-2/AS),
Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 22 listopada 2010 r. (znak IBPP1/443�733/10/MS).

Do tej kwestii odniósł się także Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie, który w przywołanym wyżej wyroku z dnia 16 grudnia 2010 r. (sygn. akt I SA/Rz 760/10) stwierdził, że „skoro w przedstawionym stanie faktycznym, nie dochodzi do czynności podlegających opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług, to w konsekwencji czynność ta nie powinna być dokumentowana fakturą VAT lecz innym dokumentem księgowym np. notą księgową”. Powyższe stanowisko zostało potwierdzone przez Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 29 lutego 2012 r. (sygn. akt FSK 562/11).

Pytanie nr 3

Zdaniem Spółki, jeżeli opisane w stanie faktycznym wewnętrzne rozliczenia pomiędzy Partnerami Umów Konsorcjum podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług to Spółka mogła zastosować stawkę „zwolniona” na fakturach VAT wystawianych na rzecz I w ramach wewnętrznych rozliczeń Projektów realizowanych przez Konsorcjum.

Na mocy art. 43 ust. 1 pkt 1 ww. Ustawy w jej brzmieniu od 1 stycznia 2009 r. do 31 grudnia 2010 r., zwolnieniu od podatku podlegały usługi wymienione w załączniku nr 4 do Ustawy. Wśród usług wymienionych w tym załączniku, pod pozycją 7 wymienione zostały usługi w zakresie edukacji sklasyfikowane w grupowaniu PKWiU ex 80. Zgodnie z objaśnieniami zamieszczonymi pod załącznikiem - „ex” dotyczy tylko danej usługi z danego grupowania. Umieszczenie „ex” przy konkretnym symbolu PKWiU powoduje zawężenie stosowania zwolnienia od podatku tylko do usług należących do danego grupowania statystycznego (w tym przypadku PKWiU 80), które spełniały określone przez ustawodawcę warunki, wskazane w obowiązujących przepisach.

Klasyfikacją, do której odwołują się przepisy ustawy o podatku VAT, jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (Dz. U. Nr 42, poz. 264), która dla celów podatku od towarów i usług stosowana była do dnia 31 grudnia 2010 r.

Do grupowania PKWiU ex 80 należała podkategoria PKWiU 80.42.10 obejmująca usługi szkolnictwa dla dorosłych, gdzie indziej niesklasyfikowane. Ponieważ ustawodawca, w załączniku nr 4 do ustawy przy pozycji 7 - usługi w zakresie edukacji o symbolu PKWiU ex 80, nie wymienił żadnych usług dla których zwolnienie to nie ma zastosowania, dlatego też należy uznać, że zwolnienie od podatku dotyczyło wszystkich usług w zakresie edukacji objętych grupowaniem PKWiU 80.

Szkolenia realizowane w ramach ww. Projektów Partnerzy Konsorcjum sklasyfikowali właśnie jako PKWiU 80.42.10. Powyższy symbol był stosowany przez Lidera Konsorcjum do celów opodatkowania opisanego szkolenia podatkiem od towarów i usług - w rozliczeniach z klientami konsorcjum czyli uczestnikami szkolenia.

Zatem biorąc pod uwagę treść cytowanych przepisów oraz przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego wskazać należy, iż odpłatne świadczenie usług polegających na organizowaniu lub współorganizowaniu szkoleń umożliwiających uzyskanie uprawnień specjalistów oraz inspektorów ochrony przeciwpożarowej sklasyfikowanych wg PKWiU 80.42.10 mogło skorzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 w związku z poz. 7 załącznika nr 4 do ustawy o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Spółki, była ona jako Partner Konsorcjum równorzędnym w stosunku do I (Lidera Konsorcjum) podmiotem realizującym Umowy Konsorcjum. Z zawartych Umów Konsorcjum wynika konieczność rozliczania kosztów wspólnych, w części przypadającej na Spółkę poprzez ich przeniesienie na I. Następnie I, w imieniu konsorcjum, otrzymywał całość przychodów od klientów konsorcjum i dzielił zyski pomiędzy Partnerów konsorcjum po uwzględnieniu kosztów działania konsorcjum, które zostały na niego przeniesione. W związku z powyższym w ocenie Spółki nie mamy do czynienia z odrębnym zakupem poszczególnych usług czy towarów jak miałoby to miejsce w przypadku zakupu usług od podwykonawcy projektu, a mamy do czynienia z równorzędną z Liderem Konsorcjum kompleksową realizacją zadań wynikających z Umów Konsorcjum.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, iż Spółka wykonywała zadania, które były niezbędne do przeprowadzenia szkoleń w formule e-learningu, a więc niezbędne do realizacji Projektów przez konsorcjum. Wykonywała je samodzielnie, ale równorzędnie z I oraz Szkołą.

Zatem skoro Projekty jako całość zostały określone jako usługa szkoleniowa o symbolu 80.42.10, a Spółka wspólnie i równorzędnie wykonywała prace związane z realizacją Projektów to (jeżeli opisane w stanie faktycznym wewnętrzne rozliczenia pomiędzy partnerami Umów Konsorcjum podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług) Spółka mogła zastosować stawkę „zwolniona” na fakturach VAT wystawianych na rzecz I w ramach wewnętrznych rozliczeń Projektów realizowanych przez Konsorcjum.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejszą interpretację oparto na przepisach prawa podatkowego obowiązujących do dnia 31 grudnia 2010 r., gdyż we wniosku z dnia 28 sierpnia 2012 r. Wnioskodawca zaznaczył, że dotyczy on zaistniałego stanu faktycznego oraz wskazał, iż przedmiotem interpretacji indywidualnej są przepisy obowiązujące do tej daty.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
eksport towarów;
import towarów;
wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl postanowień art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Art. 15 ust. 1 ustawy stanowi, iż podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - na mocy art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Obowiązek wystawiania faktur określony w art. 106 ust. 1 ustawy został sprecyzowany w § 4 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 ze zm.), zgodnie z którym zarejestrowani podatnicy jako podatnicy VAT czynni, posiadający numer identyfikacji podatkowej, wystawiają faktury oznaczone wyrazami „FAKTURA VAT”.

Z treści wniosku wynika, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Wnioskodawca zajmuje się m.in. sprzedażą kursów on-line, obsługą szkoleń e-learningowych oraz promocją usług szkoleniowych w ramach prowadzonego przez siebie portalu internetowego www.edustacja.pl. W celu zrealizowania i sprzedaży szkolenia w formule tzw. e-learningu pod nazwą „Szkolenie … ” (dalej „Projekt 1”), Spółka zawarła porozumienie (dalej „Porozumienie 1”) o współpracy ze Szkołą Główną (dalej „Szkoła”) oraz spółką I (dalej „I”) dalej zwanymi „Stronami”. Taka forma współpracy trzech wiodących firm branży usług szkoleniowych pozwoliła na zrealizowanie ww. szkolenia w formule e-learningu i jego sprzedaż dla klientów właśnie w tej formie.

Najistotniejsze z punktu widzenia współpracy Stron w ramach Porozumienia 1 były rozliczenia między dwoma podmiotami, tj. Spółką oraz I. Powyższe wynika z dodatkowego porozumienia zawartego pomiędzy tymi podmiotami dnia 6 lutego 2009 r. (co zostało uzgodnione w porozumieniu pomiędzy wszystkimi trzema Stronami). Na mocy dodatkowego porozumienia to właśnie Spółka oraz I dzieliły między siebie zyski, które wystąpiły przy ostatecznym rozliczeniu rachunków z realizacji Projektu 1, poprzez odpowiednią alokację przychodów i kosztów realizowanych w trakcie prowadzenia Projektu 1.

Na mocy porozumienia pomiędzy I i Spółką wynagrodzenie Szkoły zostało zapłacone przez I we własnym zakresie, ale z przychodów uzyskanych ze sprzedaży szkolenia. Pozostałe przychody z Projektu 1 pomniejszone zostały o pozostałe koszty Spółki i I (pokrywane wspólnie zgodnie z ich kalkulacją w Umowie Konsorcjum 1). Koszty przypadające na Spółkę zostały rozliczone poprzez ich przeniesienie na I jako Lidera Konsorcjum. Zysk powstały po zapłaceniu wynagrodzenia Szkoły oraz kosztów wspólnych Spółki oraz I podlegał podziałowi pomiędzy Spółkę oraz I w częściach równych. Zgodnie z Umową Konsorcjum 1 kwota zysku przypadająca Spółce została wypłacona na podstawie faktury VAT wystawionej przez Spółkę.

Zdaniem Spółki, powyższe porozumienie pomiędzy Spółką i I miało charakter umowy konsorcjum (dalej „Umowa Konsorcjum 1”).

Instytucja konsorcjum nie występuje ani w prawie cywilnym, ani podatkowym. Zawieranie takich porozumień jest jednak dopuszczalne (w ramach swobody umów). Stosownie do art. 353¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego.

Celem zawiązania konsorcjum jest najczęściej wspólne działanie w realizacji konkretnego przedsięwzięcia gospodarczego, które ze względu na potencjał finansowy lub też szeroki zakres przedmiotowy przekracza możliwość jednego podmiotu. Umowa konsorcjum z reguły wiąże podmioty na czas określony, najczęściej oznaczony osiągnięciem celu, do którego zostało powołane. Konsorcjum nie jest jednak podmiotem gospodarczym, nie posiada osobowości prawnej ani podmiotowości prawnej, nie musi być rejestrowane, ani mieć odrębnej nazwy czy też siedziby. Podmioty tworzące konsorcjum zachowują niezależność w działaniach nieobjętych umową zaś w działaniach konsorcjum realizują wspólną politykę finansową objętą porozumieniem. Zawierając umowę konsorcyjną podmioty mogą określić, kto będzie reprezentował konsorcjum na zewnątrz. Co do zasady, konsorcja nie mają również wspólnego majątku, chociaż mogą mieć wspólny rachunek rozliczeniowy, a wszystkie formy płatności regulowane są przez firmę lub osobę reprezentującą konsorcjum.

Odnośnie rozliczenia podatku VAT przez uczestników konsorcjum, stwierdzić należy, iż zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Oznacza to, że z punktu widzenia VAT każdy z członków konsorcjum jest odrębnym podatnikiem. Podatnikiem nie jest samo konsorcjum. Dlatego też podmioty działające w ramach konsorcjum powinny do wzajemnych rozliczeń oraz do rozliczeń z podmiotem, na rzecz którego konsorcjum świadczy usługę stosować ogólne zasady w zakresie wystawiania faktur VAT dokumentujących wykonywane przez nich czynności.

Mając na uwadze obowiązujące przepisy prawa podatkowego oraz zasady funkcjonowania konsorcjum, w tym zasadę odrębności podatników, którzy występują wobec siebie w relacji lider konsorcjum - podwykonawcy, uczestnicy konsorcjum uprawnieni są do fakturowania wzajemnych świadczeń oraz wyboru podmiotu, który odpowiedzialny jest za rozliczenia ze zleceniodawcą. Tym samym uwzględniając charakter wzajemnych powiązań kontraktowych wskazać należy, iż lider konsorcjum, jako podmiot reprezentujący konsorcjum przed zleceniodawcą we wszystkich sprawach związanych z wykonaniem oraz rozliczeniem kontraktu, świadczy na rzecz zleceniodawcy usługę i jest zobowiązany, w świetle przedstawionych powyżej założeń oraz przepisów podatkowych, do wystawiania na rzecz zleceniodawcy faktur VAT, dokumentujących całość robót wykonanych przez konsorcjum na rzecz zamawiającego. Pozostali uczestnicy konsorcjum świadczący usługi na rzecz lidera w zakresie wynikającym z zawartej umowy są również zobowiązani do wystawiania faktur dokumentujących te usługi.

Przedstawiony stan faktyczny oraz zapisy umowy dotyczące wzajemnych rozliczeń Partnerów Konsorcjum wskazują, że Lider Konsorcjum nabywa usługi od Partnerów Konsorcjum, którzy fakturują i opodatkowują wykonane przez siebie usługi na rzecz Lidera, a Lider świadczy całościowo wykonaną przez wszystkich członków konsorcjum usługę na rzecz Zamawiającego. Zamawiający oczekuje realizacji zamówienia polegającego na zrealizowaniu i przeprowadzeniu szkolenia w formule tzw. e-learningu pod nazwą „Szkolenie … ”. Wprawdzie podstawowym celem ustanowienia Konsorcjum jest wspólna realizacja zamówienia, jednakże podatnikiem podatku od towarów i usług nie jest Konsorcjum, lecz każda ze stron będzie działać w powyższym zakresie jako samodzielny i niezależny przedsiębiorca. Podatnikiem podatku jest zatem Spółka, w związku z tym ciąży na niej obowiązek podatkowy w przypadku wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu. Wobec tego, wynikające z postanowień umownych Konsorcjum zachowanie Spółki jako Partnera stanowi, określone w art. 7 ust. 1 i art. 8 ust. 1 ustawy, odpłatne świadczenie na rzecz Konsorcjum reprezentowanego przez Lidera Konsorcjum podlegające opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Wobec tego Spółka ma obowiązek opodatkowania i udokumentowania fakturą VAT każdego odpłatnego świadczenia wykonywanego na rzecz Konsorcjum reprezentowanego przez Lidera, w tym również takiego, za które otrzymuje wynagrodzenie w związku z wykonywaniem rozliczeń kosztów i zysków.

W związku z tym Spółka jako Partner Konsorcjum winna czynności wykonywane na rzecz Lidera dokumentować - zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy - fakturą VAT.

Rozliczenia przychodów i kosztów między członków konsorcjum w stosunku do ich udziału, stanowią bowiem wynagrodzenie za świadczone usługi i dostawę towarów podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i wymagają wystawiania faktur VAT. W związku z tym nie można zgodzić się z Wnioskodawcą, że opisane w stanie faktycznym wewnętrzne rozliczenia pomiędzy partnerami umowy Konsorcjum nie stanowią wynagrodzenia z tytułu świadczenia usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy, ani innej czynności opodatkowanej, o której mowa w art. 5 ustawy, a zatem powinny one były być udokumentowane notami księgowymi.

Biorąc pod uwagę powyższe stwierdzić należy, że opisane w stanie faktycznym wewnętrzne rozliczenia pomiędzy Partnerami umowy Konsorcjum 1 (tj. rozliczenia kosztów pomiędzy Spółką a I oraz przekazanie Spółce przez I należnej części zysku) podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, w związku z czym powinny one być udokumentowane fakturą VAT.

Zatem stanowisko Spółki dotyczące pytania nr 1 i 2 zostało uznane za nieprawidłowe.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, ilekroć w przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Zgodnie z art. 8 ust. 3 ustawy, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Na mocy § 3 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293) do celów podatku od towarów i usług stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. (Dz. U. Nr 42, poz. 264 ze zm.), nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2010 r.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zarówno w treści ustawy jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy, zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy, w którym pod poz. 7 zostały wymienione usługi w zakresie edukacji, oznaczone jako „ex 80”.

Oznaczenie w załączniku danej grupy „ex” oznacza, że stawka podatku odnosi się tylko do danej usługi z danego grupowania. Umieszczenie tego dopisku przy konkretnym symbolu statystycznym ma na celu zawężenie stosowania zwolnienia lub obniżonej stawki podatku VAT tylko do usług należących do wymienionego grupowania statystycznego, spełniającego określone warunki sprecyzowane przez ustawodawcę w rubryce „nazwa usługi”. Zatem, wynikająca z konkretnego załącznika stawka VAT lub zwolnienie dotyczy wyłącznie danej usługi z danego grupowania.

Jak twierdzi Wnioskodawca szkolenia realizowane w ramach ww. Projektu Partnerzy Konsorcjum sklasyfikowali jako PKWiU 80.42.10. Symbol ten był stosowany przez Lidera Konsorcjum do celów opodatkowania szkolenia opisanego we wniosku - w rozliczeniach z klientami konsorcjum, czyli uczestnikami szkolenia.

Ponadto, Zainteresowany twierdzi, iż wykonywał on zadania, które były niezbędne do przeprowadzenia szkoleń w formule e-learningu, a więc niezbędne do realizacji przedmiotowego Projektu przez Konsorcjum.

W związku z powyższym Wnioskodawca uważa, że skoro opisany we wniosku Projekt został określony jako całość - usługa szkoleniowa o symbolu PKWiU 80.42.10 - to miał on prawo zastosować stawkę „zwolniona” na fakturach VAT wystawianych na rzecz I.

Na wstępie należy zauważyć, że zgodnie z załącznikiem do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU), obowiązującym dla celów podatku od towarów i usług do dnia 31 grudnia 2010 r., usługi w zakresie edukacji sklasyfikowane w dziale 80 obejmują:

usługi w zakresie przedszkoli, szkolnictwa podstawowego, ponadpodstawowego, gimnazjalnego, ponadgimnazjalnego i wyższego,
usługi w zakresie szkolnictwa dla dorosłych oraz innych form kształcenia.

Natomiast pod wskazanym przez Wnioskodawcę symbolem PKWiU 80.42.10 mieszczą się „usługi szkół języków obcych i kształcenia ustawicznego dorosłych, gdzie indziej niesklasyfikowane”.

W tym miejscu należy przypomnieć, jakie czynności Zainteresowany wykonywał w ramach umowy Konsorcjum. Były to: produkcja ekranów szkoleniowych - ok. 500 ekranów (85 godz. � szkolenie przeciwpożarowe), dostosowanie platformy do potrzeb szkolenia (grafika, logowanie, płatności, czaty, forum), osadzenie szkolenia na platformie, obsługa platformy przez cały okres trwania szkolenia, promocja szkolenia w serwisie www.edustacja.pl oraz portalach partnerskich.

Według internetowego wydania słownika języka polskiego PWN, słowo „usługa” oznacza „pomoc okazana komuś”, natomiast „usługi” to „działalność gospodarcza służąca do zaspokajania potrzeb ludzi” (źródło: http://sjp.pwn.pl/szukaj/usługa).

Pojęcie „edukacja” w ww. słowniku zostało zdefiniowane jako „wychowanie, wykształcenie” (źródło: http://sjp.pwn.pl/szukaj/edukacja).

Z kolei, według powyższego słownika, słowo „szkolenie” oznacza „cykl wykładów z jakiegoś przedmiotu, zorganizowanych w celu uzupełnienia czyjegoś wykształcenia lub czyichś wiadomości z jakiejś dziedziny”, natomiast „szkolić” oznacza:

„kształcić kogoś w określonej dziedzinie, zwykle w trybie skróconym na kursie lub wykładach”,
„ćwiczyć np. głos, palce w jakimś zakresie”

(źródło: http://sjp.pwn.pl/szukaj/szkolenie).

Zatem, biorąc powyższe definicje pod uwagę stwierdzić należy, że szkolenie ma za zadanie kształcenie w określonej dziedzinie, a przez to zdobycie nowej wiedzy, kwalifikacji, umiejętności.

Natomiast, wykonywane i wymienione w niniejszym wniosku przez Spółkę czynności nie mają powyższych cech, tj. ich zadaniem nie jest zdobycie nowej wiedzy czy kwalifikacji. Biorąc pod uwagę opis sprawy stwierdzić należy, że czynności te mają charakter pomocniczy do usługi szkoleniowej, pomagają w jej realizacji, ale ich samych nie można nazwać usługą szkoleniową.

Bowiem produkcja ekranów szkoleniowych, dostosowanie platformy do potrzeb szkolenia (grafika, logowanie, płatności, czaty, forum), osadzenie szkolenia na platformie, obsługa platformy przez cały okres trwania szkolenia, promocja szkolenia w serwisie www. oraz portalach partnerskich są jedynie czynnościami technicznymi wspomagającymi realizację usługi szkoleniowej.

O prawidłowości tego stanowiska świadczy również treść cyt. wyżej uwag zawartych w załączniku do rozporządzenia w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, precyzujących zakres usług edukacyjnych. Wynika z nich bowiem, że grupowanie PKWiU 80 obejmuje wszelkiego rodzaju usługi szkoleniowe.

Biorąc pod uwagę powyższe stwierdzić należy, że czynności realizowane przez Wnioskodawcę nie mogły korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy, w związku z podanym symbolem PKWiU 80.42.10, ponieważ, jak wskazał sam Zainteresowany, symbol ten był stosowany przez Lidera Konsorcjum do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług szkolenia w rozliczeniach z klientami konsorcjum, czyli jego uczestnikami. Zatem dopiero cała usługa realizowana na rzecz zamawiającego, w skład której wchodziły m.in. ww. czynności, była usługą w zakresie edukacji, sklasyfikowaną zgodnie z PKWiU w grupowaniu 80, lecz poszczególne jej czynności (wykonywane na rzecz Lidera) nie mogły korzystać ze zwolnienia od podatku VAT, bowiem jak wskazano powyżej, nie były one usługami szkoleniowymi.

Reasumując, Spółka w ramach opisanych rozliczeń wewnętrznych na wystawianych fakturach VAT na rzecz I nie mogła zastosować stawki „zwolniona”, nie wykonywała bowiem usług w zakresie edukacji, o których mowa w poz. 7 załącznika nr 4 do ustawy.

Zatem stanowisko Zainteresowanego odnośnie pytania nr 3 zostało uznane także za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Ponadto, w sprawie będącej przedmiotem wniosku należy zwrócić uwagę, iż analiza załączników dołączonych do wniosku nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.), zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny prawnej załączników dołączonych przez Zainteresowanego.

Dodatkowo, zwrócić należy uwagę, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie wynikające z opisu sprawy oraz ze stanowiska własnego, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej � w wydanej interpretacji rozpatrzone.

Jak również z uwagi na indywidualny charakter interpretacji indywidualnej, uwzględniając regulacje zawarte w przepisach rozdziału 1a, działu II ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsze rozstrzygnięcie dotyczy wyłącznie Wnioskodawcy oraz nie wywołuje ono skutków prawnych dla pozostałych Partnerów Konsorcjum, w tym Lidera. Pozostali uczestnicy konsorcjum chcąc uzyskać indywidualne interpretacje dotyczące ich sytuacji powinni zwrócić się z osobnymi wnioskami o ich wydanie.

Należy zauważyć ponadto, że powołane przez Wnioskodawcę interpretacje indywidualne oraz wyroki sądów są rozstrzygnięciami w indywidualnych sprawach, osadzonych w określonych stanach faktycznych i tylko do nich się zawężają, w związku z tym nie mają mocy powszechnie obowiązującego prawa. W tym zakresie należy przytoczyć uzasadnienie wyroku WSA we Wrocławiu z dnia 31 marca 2011 r., sygn. akt I SA/Wr 232/11, w którym Sąd „podziela wprawdzie stanowisko strony, że zasada zaufania do organu wyraża się między innymi w jednolitości stosowania prawa podatkowego a tym samym unikaniu rozbieżności stanowisk organów, nie oznacza to jednak, że organ udzielający interpretacji, obowiązany jest ustosunkowywać się do wskazywanych przez wnioskodawcę orzeczeń a tym bardziej interpretacji wydanych w innych indywidualnych sprawach”.

Informuje się również, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej stanu faktycznego w podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania i dokumentowania rozliczeń dokonywanych pomiędzy partnerami Umowy Konsorcjum 1. Natomiast rozstrzygnięcie pozostałej części wniosku dotyczące opodatkowania i dokumentowania rozliczeń dokonywanych pomiędzy partnerami Umowy Konsorcjum 2, zostało zawarte w interpretacji indywidualnej o nr ILPP5/443-41/12-3/PG z dnia 13 grudnia 2012 r.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin