2020.12.07 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT2.4011.624.2020.2.MM
z 7 grudnia 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a pkt 1, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 31 sierpnia 2020 r., uzupełnionym pismem z dnia 20 listopada 2020 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 sierpnia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego.

Z uwagi na to, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, pismem z dnia 13 listopada 2020 r. wezwano Wnioskodawczynię do usunięcia stwierdzonych braków. Ww. wniosek uzupełniony został pismem z dnia 20 listopada 2020 r.

W ww. wniosku oraz w piśmie uzupełniającym przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni wraz z narzeczonym kupują wspólnie nieruchomość „A” - lokal mieszkalny w budynku mieszkalnym jednorodzinnym dwulokalowym - w stanie deweloperskim za kwotę 540.000 zł (współudziały po 50%), w którym planują zamieszkać. W celu sfinansowania zakupu i remontu oboje sprzedali posiadane przez siebie mieszkania oraz podpisali umowę kredytową. Narzeczony Wnioskodawczyni sprzedał mieszkanie własnościowe, dalej określane we wniosku jako mieszkanie „T” - w marcu 2020 r. za 279.000 zł (akt notarialny podpisany w dniu 9 marca 2020 r.). Sprzedaż nieruchomości nie nastąpiła w ramach wykonywania działalności gospodarczej. Ww. mieszkanie narzeczony Wnioskodawczyni posiadał od grudnia 2017 r. (poniżej 5 lat). Nabył je za kwotę 250.000 zł. Zakup został sfinansowany w następujący sposób: wkład własny 128.000 zł, kredyt 122.000. zł. Po sprzedaży tego mieszkania kredyt został spłacony.

Wnioskodawczyni natomiast sprzedała spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego, dalej określane jako mieszkanie „B" - w sierpniu 2020 r. za kwotę 310.000 zł (akt notarialny został podpisany w dniu 27 sierpnia 2020 r). Sprzedaż nieruchomości nie nastąpiła w ramach wykonywania działalności gospodarczej. Mieszkanie Wnioskodawczyni posiadała od 26 stycznia 2018 r. (poniżej 5 lat). Nabyła je za kwotę 255.000 zł (w całości sfinansowane ze środków własnych). Ponadto, w kwietniu 2019 r. zaciągnęła kredyt hipoteczny na zakup kolejnego mieszkania (dalej określanego jako mieszkanie ,,M”), które jest w trakcie budowy. Nabycie mieszkania „M” nastąpi na podstawie aktu notarialnego, który podpisany zostanie w grudniu 2020 r. Mieszkanie „M" będzie przeznaczone na wynajem. Środki uzyskane ze sprzedaży mieszkań „T" i „B” są przeznaczone na zakup wspólnej nieruchomości „A”. Cena nabycia wynosi 540.000 zł, a akt notarialny zostanie podpisany w październiku 2020 r. Ww. wkład własny w kwocie 122.500 zł wniesiony został przez narzeczonego (15.000 zł tytułem zadatku w dniu 11 maja 2020 r., 105.000 zł w terminie 20 czerwca 2020 r., 2.500 zł w terminie 3 lipca 2020 r.), a 417.500 zł sfinansowane miało być kredytem. Umowa kredytu została podpisana w czerwcu 2020 r. W chwili obecnej Wnioskodawczyni wraz z narzeczonym tworzą jedno gospodarstwo domowe, a 31 grudnia 2020 r. mają zaplanowany ślub, w związku z czym będą objęci wspólnością majątkową.

W piśmie uzupełniającym z dnia 20 listopada 2020 r. stanowiącym odpowiedź na wezwanie tutejszego organu Wnioskodawczyni wskazała, że w międzyczasie nastąpiła zmiana sytuacji. Uruchomiono bowiem całość kredytu na zakup lokalu mieszkalnego w budynku mieszkalnym jednorodzinnym - w zmniejszonej kwocie o 200.000 zł (powiększony wkład własny). Środki te (200.000 zł) pochodzą ze zbycia nieruchomości, która była własnością Wnioskodawczyni. Wcześniej narzeczony ze swoich środków dokonał wkładu własnego w kwocie 122.500 zł. Podpisano akt notarialny w dniu 27 października 2020 r., w którym określono udział Wnioskodawczyni i narzeczonego w równych częściach (po 50%).

Zabudowa kuchenna (w sprzedanym lokalu mieszkalnym) była wykonana i przytwierdzona do ścian i sufitu za pomocą kołków, wkrętów i kleju.

Przychód z ww. sprzedaży Wnioskodawczyni wydatkowała na powiększenie wkładu własnego przed uruchomieniem ostatniej transzy kredytu (200.000 zł), zakup części materiałów budowlanych (zawory, płytki, farby, kleje do płytek, armatura łazienka: krany, szkło prysznicowe, wanna). Część pieniędzy pozostałą po remoncie w formie gotówkowej, bądź na koncie Wnioskodawczyni zamierza przeznaczyć na spłatę rat w nadchodzących miesiącach.

Kredytobiorcami są dwie osoby: Wnioskodawczyni i jej narzeczony. W akcie własności określono udziały po 50%. Ww. kredyt został udzielony przez bank ….

Lokal mieszkalny w budynku mieszkalnym jednorodzinnym dwulokalowym będzie służył na własne cele mieszkaniowe Wnioskodawczyni i jej narzeczonego.

Zabudowa kuchenna (w kupowanym lokalu mieszkalnym) jest wykonana na wymiar i nie ma możliwości jej demontażu i przesunięcia lub przeniesienia w inne miejsce bez uszkodzenia. Zabudowa kuchenna jest przytwierdzona kołkami, wkrętami oraz przyklejona do ścian i sufitu (meble od podłogi do sufitu w formie ściany). Cześć stanowiąca wyspę kuchenną jest połączona z zabudową za pomocą blatu i śrub z elementami przytwierdzonymi do ściany.

Sprzęty umieszone w zabudowie kuchennej mieszkania, to: zmywarka, płyta indukcyjna, piekarnik oraz armatura: zlew i kran. Ponadto, nad wyspą kuchenną zamontowany jest okap, który przytwierdzono kołkami i wkrętami oraz klejem do belki stropowej.

Zakupu materiałów remontowych do nowo zakupionego mieszkania Wnioskodawczyni i narzeczony dokonują prawie zawsze wspólnie. Posiadają wspólne konto, które musieli założyć według polityki banku do wspólnego kredytu oraz jedną kartę debetową do tego konta - wystawioną na narzeczonego, ale korzystają z konta i karty wspólnie, a zakupów dokonują za wiedzą drugiej osoby (opłaty za drugą kartę byłyby dodatkowym obciążeniem budżetu). Na powyższym koncie znalazły się środki ze sprzedaży mieszkania Wnioskodawczyni oraz środki ze sprzedaży mieszkania narzeczonego. W zależności z czyich środków zakup materiałów remontowych jest dokonywany, to ta osoba podaje swoje dane na fakturze. Ponadto Wnioskodawczyni i narzeczony posiadają osobne konta bankowe, z których każdy korzysta oddzielnie i były z nich jedynie opłacane ewentualne zaliczki na poczet prac czy materiałów nim założyli wspólne konto.

Koszty notarialne w kwocie: 1.055,28 zł (umowa deweloperska) i 2.598,84 zł (akt notarialny nabycia) zostały poniesione wspólnie po 50% przez Wnioskodawczynię i narzeczonego ze środków ze sprzedaży mieszkań. Opłata została uiszczona kartą ze wspólnego konta. Na dokumencie KP z kancelarii notarialnej wskazane zostały dane narzeczonego.

Wpłata kwoty 200.000 zł została już dokonana i pochodzi ze środków ze sprzedaży mieszkania Wnioskodawczyni. Kwota została wpłacona na rzecz dewelopera, a ostatnia transza kredytu została zmniejszona o 200.000 zł (aneks do umowy kredytu).

Wnioskodawczyni będzie dokonywała spłaty rat w pierwszej kolejności ze środków pochodzących ze sprzedaży mieszkania (które jeszcze pozostały). Zostało ustalone między Wnioskodawczynią i narzeczonym, że do momentu, aż na wspólnym koncie będą środki ze sprzedaży mieszkania Wnioskodawczyni, to one będą przeznaczane w pierwszej kolejności na spłatę rat kredytu. Środki ze sprzedaży nieruchomości Wnioskodawczyni trafiły na wspólne konto, co Wnioskodawczyni jest w stanie udokumentować, a bank automatycznie co miesiąc pobiera kwotę raty kredytu z tego konta, co też Wnioskodawczyni jest w stanie udokumentować. Warunkiem obniżenia marży kredytu był wpływ wynagrodzenia co najmniej jednego kredytobiorcy na konto bankowe w …. Ze względu na to, że Wnioskodawczyni ma jeszcze drugi kredyt w …, gdzie warunkiem również był wpływ wynagrodzenia na konto w banku, a ponadto wynagrodzenie Wnioskodawczyni było zbyt niskie dla …, to na wspólne konto wpływa wynagrodzenie narzeczonego. Zebrana na koncie suma środków to: środki ze sprzedaży nieruchomości Wnioskodawczyni, środki ze sprzedaży nieruchomości narzeczonego i wpływy z jego wynagrodzenia.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy cała cena nabycia nieruchomości „A” w wysokości 540.000 zł wchodzi w zakres wydatków poniesionych na cele mieszkaniowe, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 w zw. z art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w taki sposób, że 50% kwoty 540.000 zł, tj. 270.000 tys. zł jest wydatkiem poniesionym przez Wnioskodawczynię, a pozostała kwota przez jej narzeczonego?
Czy wydatki na remont nieruchomości (płytki, panele podłogowe, kominek wraz ze stałą zabudową, armatura łazienkowa, kleje do płytek, farby, drzwi z ościeżnicami, instalacja alarmowa wraz z urządzeniami, zabudowa kuchenna) udokumentowane fakturami wchodzą w zakres wydatków poniesionych przez Wnioskodawczynię na cele mieszkaniowe, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 w zw. z art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
Czy kwoty wydatków na remont nieruchomości udokumentowane fakturami są przypisywane według danych na fakturze: jako poniesione przez Wnioskodawczynię lub jej narzeczonego, czy też Wnioskodawczyni wraz z narzeczonym mogą dowolnie określić udział procentowy obu osób w poszczególnych fakturach? Czy ma znaczenie, że od czasu zaciągnięcia kredytu w czerwcu 2020 r. Wnioskodawczyni i jej narzeczony posiadają wspólne konto w banku i z niego wspólnie opłacają faktury, niezależnie do kogo przypisana jest karta płatnicza?
Czy koszty notarialne poniesione w związku z zakupem nieruchomości „A” wchodzą w zakres wydatków poniesionych na cele mieszkaniowe, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 w zw. z art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
Czy podstawą opodatkowania odpłatnego zbycia nieruchomości „B" jest różnica pomiędzy przychodem, który stanowi cena sprzedaży nieruchomości a kosztem uzyskania przychodu, którym jest cena nabycia nieruchomości określona na podstawie aktu notarialnego, koszty notarialne i podatek od czynności cywilnoprawnych oraz poniesione i udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość nieruchomości w okresie jej posiadania, takie jak meble w zabudowie wraz ze sprzętami?

Jeżeli stanowisko Wnioskodawcy opisane w Ad. 1 jest nieprawidłowe (tzn. nie można uznać całej ceny zakupu nieruchomości „A” jako wydatku poniesionego na własne cele mieszkaniowe), to Wnioskodawca ma następujące pytania:
Czy wpłacona kwota 122.500 zł tytułem wkładu własnego wchodzi w zakres wydatków poniesionych na cele mieszkaniowe przez narzeczonego „DM”, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 w zw. z art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizyczny? Pytanie to – jak wskazała Wnioskodawczyni w piśmie uzupełniającym z dnia 20 listopada 2020 r.- jej nie dotyczy, zatem anuluje je a narzeczony złoży osobny wniosek.
Czy spłata do końca 2020 r. kwoty 200.000 zł kredytu zaciągniętego na nieruchomość „A” wchodzi w zakres wydatków poniesionych na cele mieszkaniowe, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 w zw. z art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
Czy zmniejszając kwotę kredytu przed uruchomieniem jego ostatniej transzy o 200.000 zł czyli zwiększając wkład własny o 200.000 zł (przed podpisaniem aktu notarialnego na nieruchomość „A”) wymieniona wyżej kwota wchodzi w zakres wydatków poniesionych na cele mieszkaniowe, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 w zw. z art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
Czy kwota spłaty rat w części kapitałowej i odsetkowej kredytu (w ciągu 3 lat od zbycia mieszkania „B”) zaciągniętego na nieruchomość „A” wchodzi w zakres wydatków poniesionych na cele mieszkaniowe, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 w zw. z art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
Czy kwota spłaty rat kredytu może być dzielona pomiędzy Wnioskodawcę i jej narzeczonego według ich uznania: to znaczy czy mogą określić, że 100% raty w okresie 3 lat od sprzedaży mieszkania „B” będzie zaliczone, jako wydatki na własne cele mieszkaniowe poniesione przez Wnioskodawczynię?

Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przeznaczenie uzyskanego przychodu ze zbycia mieszkania na zakup lokalu mieszkalnego w budynku mieszkalnym jednorodzinnym dwulokalowym na zasadach współwłasności należy uznać za wydatki na zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych, co pozwala skorzystać ze zwolnienia przedmiotowego. Nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku jest wymienione w art. 21 ust. 25 pkt a) jako wydatek poniesiony na własne cele mieszkaniowe. Do wydatkowania środków na zakup lokalu mieszkalnego w budynku mieszkalnym jednorodzinnym dwulokalowym doszło w okresie trzech lat, począwszy od dnia odpłatnego zbycia mieszkania Wnioskodawczyni, ponieważ nabycie własności lokalu mieszkalnego w budynku mieszkalnym jednorodzinnym dwulokalowym nastąpiło w momencie podpisania aktu notarialnego (październik 2020 r.), natomiast zbycie mieszkania miało miejsce w sierpniu 2020 r. Jako kwotę wydatkowaną na zakup lokalu mieszkalnego w budynku mieszkalnym jednorodzinnym dwulokalowym należy przyjąć 50% ceny zakupu, czyli 270.000 zł (jako kwotę wydatkowaną przez Wnioskodawczynię).

Odnosząc się do pytania nr 2 Wnioskodawczyni wskazuje, że zgodnie z art. 21 ust. 25 pkt d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wydatki na remont lokalu mieszkalnego w budynku mieszkalnym jednorodzinnym dwulokalowym można przyjąć za wydatki na nabycie materiałów przeznaczonych do remontu, udokumentowane fakturami i poczynione w okresie trzech lat od daty zbycia mieszkania Wnioskodawczyni. Stanowisko takie zostało potwierdzone w interpretacji indywidualnej z dnia 4 sierpnia 2020 r., sygnatura 0115- KDIT1.4011.408.2020.2.MST, wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, w której organ stwierdził, że „stanowisko Wnioskodawcy [...] jest prawidłowe w zakresie możliwości zastosowania powyższego zwolnienia w związku z wydatkowaniem takiego przychodu na pozostałe, wymienione w pytaniu nr 4 wydatki związane z remontem własnego budynku mieszkalnego”.

Przedstawiając stanowisko w zakresie pytania nr 3 Wnioskodawczyni wskazała, że wydatki remontowe finansowane ze wspólnego konta, na którym znajdują się środki ze sprzedaży mieszkania Wnioskodawczyni oraz ze sprzedaży mieszkania narzeczonego mogą zostać podzielone zgodnie z deklaracją ile wyniósł wkład Wnioskodawcy w daną fakturę. Bez znaczenia pozostaje tutaj fakt czy na fakturze znajdują się dane Wnioskodawczyni czy narzeczonego, ponieważ oboje są współposiadaczami danego konta. (Przykład: Płacąc wspólnie po 50% za np. jeden worek kleju do glazury muszą wskazać jedną osobę na fakturę. W takim przypadku wystarczy deklaracja takiego stanu faktycznego).

W kwestii pytania nr 4 Wnioskodawczyni uważa, że koszty notarialne poniesione w związku z zakupem lokalu mieszkalnego w budynku mieszkalnym jednorodzinnym dwulokalowym wchodzą w zakres wydatków poniesionych na cele mieszkaniowe, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 w zw. z art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W ocenie Wnioskodawczyni – w zakresie pytania nr 5 – podstawą obliczenia podatku dochodowego w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości jest uzyskany przychód (ustalony zgodnie z art. 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) pomniejszony o koszty jego uzyskania (ustalone zgodnie z art. 22 ust. 6c). Zatem, przychodem jest cena sprzedaży nieruchomości, natomiast kosztem uzyskania przychodu jest cena nabycia nieruchomości określona na podstawie aktu notarialnego wraz z kosztami notarialnymi i podatkiem od czynności cywilnoprawnych oraz udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość nieruchomości w okresie jej posiadania.

Pytanie nr 6 nie dotyczy Wnioskodawczyni, zatem narzeczony złoży osobny wniosek.

Odnosząc się do pytania nr 7 Wnioskodawczyni stwierdziła, że w obecnej sytuacji nie ma zastosowania, ponieważ Wnioskodawczyni postąpiła zgodnie z sytuacją opisaną w pytaniu nr 8.

Przedstawiając własne stanowisko w zakresie pytania nr 8 Wnioskodawczyni wskazała, że zwiększenie wkładu własnego w kwocie 200.000 zł i tym samym zmniejszenie kwoty zaciągniętego kredytu w czerwcu 2020 r. celem sfinansowania zakupu lokalu mieszkalnego w budynku mieszkalnym jednorodzinnym dwulokalowym wchodzi w zakres wydatków poniesionych na cele mieszkaniowe, o czym mowa w art. 21 ust. 25 pkt 2a.

W opinii Wnioskodawczyni – dotyczącej pytania nr 9 – cała kwota spłaconych rat kredytu (w części kapitałowej i odsetkowej) zaciągniętego na zakup lokalu mieszkalnego w budynku mieszkalnym jednorodzinnym dwulokalowym w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie jej mieszkania wchodzi w zakres wydatków poniesionych na cele mieszkaniowe. Ustawodawca w art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje, że za wydatki poniesione na własne cele mieszkaniowe, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia.

Wnioskodawczyni w zakresie pytania nr 10 uważa, że może zgodnie ze stanem faktycznym zadeklarować udziały w każdej spłacanej racie kredytu, w szczególności mając na uwadze, iż:

współwłaściciele posiadają wspólne konto, z którego spłacane są raty kredytu i na którym deponowane są środki ze zbycia nieruchomości Wnioskodawczyni i nieruchomości narzeczonego,
od grudnia 2020 roku będą małżeństwem, w związku z czym będą posiadać wspólnotę majątkową.

Podsumowując Wnioskodawczyni wskazuje, że jej zdaniem będzie zwolniona od zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych w oparciu o art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ za środki uzyskane ze sprzedaży mieszkania zakupiony został na współwłasność (po 50%) lokal mieszkalny w budynku mieszkalnym jednorodzinnym dwulokalowym (który będzie służył na zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych Wnioskodawczyni i narzeczonego) oraz sfinansowany remont nieruchomości lokalu mieszkalnego w budynku mieszkalnym jednorodzinnym dwulokalowym, pod warunkiem, że wydana na wskazane cele kwota będzie nie mniejsza niż 310.000 zł w ciągu 3 lat od sprzedaży mieszkania Wnioskodawczyni.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
prawa wieczystego użytkowania gruntów,
innych rzeczy,

jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

W świetle powyższego, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub ww. praw majątkowych następuje przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie zostaje dokonane w wykonaniu działalności gospodarczej stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni wraz z narzeczonym kupują wspólnie nieruchomość „A” - lokal mieszkalny w budynku mieszkalnym jednorodzinnym dwulokalowym - w stanie deweloperskim za kwotę 540.000 zł (współudziały po 50%), w którym planują zamieszkać. W celu sfinansowania zakupu i remontu oboje sprzedali posiadane przez siebie mieszkania oraz podpisali umowę kredytową. Narzeczony Wnioskodawczyni sprzedał mieszkanie własnościowe, dalej określane we wniosku jako mieszkanie „T” - w marcu 2020 r. za 279.000 zł (akt notarialny podpisany w dniu 9 marca 2020 r.). Sprzedaż nieruchomości nie nastąpiła w ramach wykonywania działalności gospodarczej. Ww. mieszkanie narzeczony Wnioskodawczyni posiadał od grudnia 2017 r. (poniżej 5 lat). Nabył je za kwotę 250.000 zł. Zakup został sfinansowany w następujący sposób: wkład własny 128.000 zł, kredyt 122.000. zł. Po sprzedaży tego mieszkania kredyt został spłacony.

Ponadto, w kwietniu 2019 r. Wnioskodawczyni zaciągnęła kredyt hipoteczny na zakup kolejnego mieszkania (dalej określanego jako mieszkanie ,,M”), które jest w trakcie budowy. Nabycie mieszkania „M” nastąpi na podstawie aktu notarialnego, który podpisany zostanie w grudniu 2020 r. Mieszkanie „M" będzie przeznaczone na wynajem.

Środki uzyskane ze sprzedaży mieszkań „T" i „B” są przeznaczone na zakup wspólnej nieruchomości „A”. Cena nabycia wynosi 540.000 zł, a akt notarialny zostanie podpisany w październiku 2020 r. Ww. wkład własny w kwocie 122.500 zł wniesiony został przez narzeczonego (15.000 zł tytułem zadatku w dniu 11 maja 2020 r., 105.000 zł w terminie 20 czerwca 2020 r., 2.500 zł w terminie 3 lipca 2020 r.), a 417.500 zł finansowane jest kredytem. Umowa kredytu została podpisana w czerwcu 2020 r. W chwili obecnej Wnioskodawczyni wraz z narzeczonym tworzą jedno gospodarstwo domowe, a w grudniu 2020 r. mają zaplanowany ślub, w związku z czym będą objęci wspólnością majątkową. W międzyczasie uruchomiono całość kredytu na zakup lokalu mieszkalnego w budynku mieszkalnym jednorodzinnym - w zmniejszonej kwocie o 200.000 zł (powiększony wkład własny). Wpłata kwoty 200.000 zł została już dokonana i pochodzi ze środków ze sprzedaży mieszkania Wnioskodawczyni. Kwota została wpłacona na rzecz dewelopera, a ostatnia transza kredytu została zmniejszona o 200.000 zł (aneks do umowy kredytu).

Część pieniędzy pozostałą po remoncie w formie gotówkowej, bądź na koncie Wnioskodawczyni zamierza przeznaczyć na spłatę rat w nadchodzących miesiącach.

Uwzględniając powyższe stwierdzić należy, że skoro odpłatne zbycie przez Wnioskodawczynię – w dniu 27 sierpnia 2020 r. – spółdzielczego własnościowe prawa do lokalu mieszkalnego , które nabyła w dniu 26 stycznia 2018 r. zostało dokonane przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie – to stanowi źródło przychodu, w rozumieniu przywołanego wyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na mocy art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Zgodnie z art. 30e ust. 2 ww. ustawy podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Z art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.

Stosownie natomiast do art. 30e ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł (art. 30e ust. 5 ww. ustawy).

W myśl art. 22 ust. 6c ww. ustawy, koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Ponadto zgodnie z art. 22 ust. 6e ww. ustawy wysokość nakładów, o których mowa powyżej, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Zatem należy zgodzić się z twierdzeniem Wnioskodawczyni, że podstawą obliczenia podatku dochodowego w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości jest uzyskany przychód (ustalony zgodnie z art. 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) pomniejszony o koszty jego uzyskania (ustalone zgodnie z art. 22 ust. 6c). Przychodem jest więc cena sprzedaży nieruchomości, natomiast kosztem uzyskania przychodu jest cena nabycia nieruchomości określona na podstawie aktu notarialnego wraz z kosztami notarialnymi i podatkiem od czynności cywilnoprawnych oraz udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość nieruchomości w okresie jej posiadania.

Z zacytowanych powyżej przepisów wynika więc jednoznacznie, że do kosztów uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego Wnioskodawczyni może zaliczyć kwotę, którą wydatkowała na nabycie tego prawa wynikającą z aktu notarialnego czyli cenę zakupu tego prawa i wydatki na sporządzenie aktu notarialnego obejmujące koszty notarialne, podatek od czynności cywilnoprawnych oraz udokumentowane fakturami VAT wydatki na nakłady, które zwiększyły wartość ww. lokalu w okresie jego posiadania przez Wnioskodawczynię. Do ww. nakładów Wnioskodawczyni może zakwalifikować wydatki poniesione na zabudowę kuchni, która była wykonana i przytwierdzona do ścian i sufitu za pomocą kołków, wkrętów i kleju, zakup: płyty indukcyjnej, piekarnika, zlewu i kranu oraz okapu kuchennego będącego częścią instalacji wentylacyjnej. Do kosztów uzyskania przychodów nie sposób natomiast zakwalifikować wydatków na zakup zmywarki, gdyż stanowi ona wyposażenie lokalu, zatem nie jest to wydatek na nakłady poczynione na lokal.

Osiągnięty ze sprzedaży lokalu mieszkalnego dochód może zostać objęty zwolnieniem z opodatkowania na zasadach określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Stosownie do art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w art. 21 ust.1 pkt 131 uważa się:

wydatki poniesione na:
1. nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
2. nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,
3. nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,
4. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,
5. rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego
  - położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej;
wydatki poniesione na:
1. spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, na cele określone w pkt 1,
2. spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, na spłatę kredytu (pożyczki), o którym mowa w lit. a,
3. spłatę każdego kolejnego kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, na spłatę kredytu (pożyczki), o których mowa w lit. a lub b

- w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, mających siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, z zastrzeżeniem ust. 29 i 30.

Wydatki, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. a-c, uznaje się za wydatki poniesione na cele mieszkaniowe, jeżeli przed upływem okresu, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, nastąpiło nabycie własności rzeczy lub praw wymienionych w ust. 25 pkt 1 lit. a-c, w związku z którymi podatnik ponosił wydatki na nabycie (art. 21 ust. 25a ww. ustawy).

Z treści przepisu art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że ustawodawca uzależnia skorzystanie z przedmiotowego zwolnienia od wydatkowania przez podatnika w określonym terminie, środków uzyskanych z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a - c na realizację własnego celu mieszkaniowego.

W związku z tym, tylko wydatkowanie środków uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości – w terminie i na cele wskazane w art. 21 ust. 1 pkt 131, a szczegółowo opisane w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pozwala na zastosowanie przedmiotowego zwolnienia.

Z art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika zatem, że cele mieszkaniowe uprawniające do zastosowania ww. zwolnienia przedmiotowego obejmują m.in.:

nabycie lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym lokalem,
remont własnego lokalu mieszkalnego,
spłatę kredytu udzielonego na nabycie lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym lokalem.

Do wydatków na cele mieszkaniowe, o których mowa w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych Wnioskodawczyni – w opisanym zdarzeniu przyszłym - może zatem zakwalifikować wydatki związane z nabyciem nowego lokalu mieszkalnego, w wysokości faktycznie przez siebie poniesionej czyli jak wskazała w kwocie 200.000 zł wpłaconej deweloperowi na zwiększenie wkładu własnego ze środków uzyskanych ze sprzedaży spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego.

Natomiast – jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego – wkład własny na nabycie ww. lokalu mieszkalnego w kwocie 122.500 zł wniesiony został przez narzeczonego Wnioskodawczyni, zatem wydatku tego Wnioskodawczyni nie poniosła ze środków uzyskanych ze sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego. Tym samym nie jest to wydatek, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a w konsekwencji Wnioskodawczyni nie będzie mogła uwzględnić tego wydatku do przedmiotowego zwolnienia.

Odnosząc się natomiast do pozostałych wydatków wskazanych przez Wnioskodawczynię wyjaśnić należy, że wśród wydatków na własne cele mieszkaniowe w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymienione zostały wydatki poniesione na remont własnego lokalu mieszkalnego.

Przez „własny” lokal mieszkalny rozumie się zarówno lokal mieszkalny, do którego przysługuje podatnikowi prawo własności (tj. nieruchomość lokalową), jak również lokal mieszkalny do którego przysługuje podatnikowi spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu. Ponadto przez własny lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d i e, rozumie się również niestanowiące własności lub współwłasności podatnika budynek, lokal lub pomieszczenie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, podatnik nabędzie ich własność lub współwłasność albo spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach, jeżeli uprzednio prawo takie mu nie przysługiwało.

Zauważyć również należy, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje „remontu”. Dla wyjaśnienia tego pojęcia, należy odnieść się do jego znaczenia funkcjonującego w języku powszechnym. I tak, „remont” to „doprowadzenie jakiegoś budynku lub urządzenia do stanu używalności; naprawa, odnawianie (czegoś)”. Synonimami tego pojęcia są m.in. „naprawa, przebudowa, odrestaurowanie, modernizacja”.

Pojęcie remontu zostało zdefiniowane w art. 3 pkt 8 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (t.j. Dz. U. z 2020 r.,poz. 471) jako „wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym”. Niemniej jednak, ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie odwołuje się do tego przepisu. Tym samym, definicja „remontu” funkcjonująca na gruncie Prawa budowlanego nie może być wprost przenoszona na grunt omawianej ustawy podatkowej. Może być natomiast uwzględniona jako jeden z elementów służących ustaleniu znaczenia pojęcia „remontu” dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych.

Za „remont” lokalu mieszkalnego, o którym mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy więc uznać prace dotyczące tego lokalu służące utrzymaniu lokalu we właściwym stanie, doprowadzeniu go do pożądanej zdolności użytkowej, modernizacji jego elementów składowych. „Remontem” w rozumieniu omawianego przepisu jest również tzw. wykończenie lokalu mieszkalnego, a więc prace służące doprowadzeniu do zdolności użytkowej nowo wybudowanego lokalu. W każdym przypadku remont dotyczy „materii” lokalu mieszkalnego, a więc jego ścian, podłóg, sufitu, okien, drzwi, wyposażenia technicznego takiego jak instalacje: wodna, kanalizacyjna, elektryczna, grzewcza, gazowa bądź innych elementów trwale połączonych konstrukcyjnie z elementami budowlanymi lokalu.

Wobec powyższego, należy uznać, że wydatki poniesione przez Wnioskodawczynię na zakup: (płytek, paneli podłogowych, kominka wraz ze stałą zabudową, armatury łazienkowej, kleju do płytek, farby, drzwi z ościeżnicami, instalacji alarmowej wraz z urządzeniami uprawniają do zastosowania zwolnienia przedmiotowego wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Za wydatki uprawniające do zwolnienia przedmiotowego należy również uznać wydatki na zabudowę kuchenną, o ile rzeczywiście – jak wskazała Wnioskodawczyni – zabudowa ta jest przytwierdzona kołkami, wkrętami oraz przyklejona do ścian i sufitu, zakup płyty indukcyjnej, piekarnika, zlewu i kranu oraz okapu kuchennego będącego częścią instalacji wentylacyjnej.

Z zacytowanych powyżej przepisów wynika, że do przedmiotowego zwolnienia uprawniają jedynie wydatki poniesione przez podatnika, a zatem osoba chcąca skorzystać z tego zwolnienia winna posiadać dokumenty stwierdzające poniesienie wydatków na remont lokalu mieszkalnego, zawierające w szczególności: dane identyfikujące kupującego i sprzedającego, rodzaj zakupionego towaru oraz kwotę zapłaty, co oznacza, że z treści tych dokumentów powinno wynikać, że to ta osoba rzeczywiście poniosła wydatek.

Powyższe oznacza, że Wnioskodawczyni, która chce zakwalifikować ww. wydatki do wydatków uprawniających do zwolnienia wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, powinna posiadać dokumenty (faktury, rachunki) wystawione na jej imię i nazwisko, potwierdzające poniesienie przez nią wydatków. Brak imiennego dowodu poniesienia przez Wnioskodawczynię wydatków na ww. cele uniemożliwia zakwalifikowanie ich do wydatków o których mowa w powołanym powyżej przepisie. Bez znaczenia w tym wypadku pozostaje fakt, że Wnioskodawczyni posiada z narzeczonym wspólne konto bankowe i że 31 grudnia 2020 r. zamierza zawrzeć z nim związek małżeński.

Do wydatków na nabycie lokalu mieszkalnego, o których mowa w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – co do zasady – zalicza się również wydatki poniesione na koszty notarialne związane z zakupem nieruchomości. Jednakże z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że na dokumencie KP z kancelarii notarialnej wskazane zostały dane narzeczonego Wnioskodawczyni. Skoro zatem Wnioskodawczyni nie dysponuje dokumentami potwierdzającymi poniesienie tych wydatków, to nie może uwzględnić ich do zwolnienia wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jako uprawniające do zwolnienia uregulowanego w art. 21 ust. 1 pkt 131 w związku z art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ustawodawca zaliczył również wydatkowanie przychodu – przy spełnieniu pozostałych warunków wynikających z ww. przepisów – w okresie trzech lat od dnia sprzedaży na faktyczną spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, na cele określone w pkt 1.

Wobec okoliczności przedstawionych we wniosku wskazać należy, iż w sytuacji gdy na podstawie umowy kredytowej, kredytobiorcą jest więcej niż jedna osoba i każda odpowiada solidarnie za spłatę zadłużenia, to każda z tych osób ma wówczas obowiązek dokonywać spłaty kredytu (odsetek).

Z punktu widzenia zastosowania przedmiotowego zwolnienia istotne znaczenie ma natomiast faktyczne wydatkowanie (nie później niż w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie) przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości i określonych praw majątkowych na wskazane w art. 21 ust. 25 ww. ustawy cele mieszkaniowe.

Jednakże aby podatnik mógł skorzystać z przedmiotowego zwolnienia powinien zadbać o to, by wydatek na cele mieszkaniowe uprawniające do tego zwolnienia został odpowiednio udokumentowany.

Zatem w sytuacji, gdy raty kredytu hipotecznego będą spłacane ze wspólnego konta Wnioskodawczyni i jej narzeczonego i to Wnioskodawczyni zostanie wpisana na dowodach wpłaty jako osoba spłacająca zobowiązanie, a dodatkowo będzie w stanie udowodnić, że środki zgromadzone na wspólnym koncie należą do niej, to wydatki na spłatę części kapitałowej i odsetkowej kredytu zaciągniętego w czerwcu 2020 r., tj. przed dokonaniem przez Wnioskodawczynie sprzedaży lokalu mieszkalnego (która miała miejsce w sierpniu 2020 r.), a poniesione począwszy od dnia odpłatnego zbycia przez Wnioskodawczynie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, nie później niż w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym zbycie to nastąpiło, będą uprawniały do zastosowania zwolnienia przedmiotowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym nie sposób zgodzić się z twierdzeniem Wnioskodawczyni, że wraz z narzeczonym mogą według własnego uznania określać ich udziały w każdej spłaconej racie kredytu.

Zwolnienie przedmiotowe wynikające z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych będzie obejmowało taką część dochodu uzyskanego z tytułu sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego jaka proporcjonalnie będzie odpowiadała udziałowi ww. wydatków poniesionych przez Wnioskodawczynię (i udokumentowanych w sposób powyżej wskazany) na własne cele mieszkaniowe (tj. na nabycie lokalu mieszkalnego i jego wykończenie oraz na spłatę przez Wnioskodawczynię kredytu mieszkaniowego) w osiągniętym z odpłatnego zbycia przychodzie.

Zatem nie sposób zgodzić się z twierdzeniem Wnioskodawczyni, że wydatki remontowe finansowane ze wspólnego konta, na którym znajdują się środki ze sprzedaży mieszkania Wnioskodawczyni oraz ze sprzedaży mieszkania narzeczonego mogą zostać podzielone zgodnie z deklaracją ile wyniósł wkład Wnioskodawcy w daną fakturę.

Również – mając na uwadze fakt, że wkład własny na zakup mieszkania „A” wniesiony został w kwocie 122.500 zł przez narzeczonego Wnioskodawczyni natomiast w kwocie 200.000 zł przez Wnioskodawczynię nie sposób zaakceptować stanowiska Wnioskodawczyni zgodnie z którym cała cena nabycia nieruchomości „A” w wysokości 540.000 zł wchodzi w zakres wydatków poniesione na cele mieszkaniowe (…), w taki sposób, że 50% kwoty 540.000 zł, tj. 270 000 jest wydatkiem przez nią poniesionym, a pozostała przez narzeczonego.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin