2020.12.07 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej - 0113-KDIPT1-3.4012.658.2020.4.MK

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-3.4012.658.2020.4.MK
z 7 grudnia 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 13 sierpnia 2020 r. (data wpływu 26 sierpnia 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 12 listopada 2020 r. (data wpływu 17 listopada 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania transakcji wydzielenia ze Spółki dzielonej Oddziału i przeniesienia go do nowo zawiązanej Spółki za czynność niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 sierpnia 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania transakcji wydzielenia ze Spółki dzielonej Oddziału i przeniesienia go do nowo zawiązanej Spółki za czynność niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT oraz w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, podatku dochodowego od osób fizycznych, podatku od czynności cywilnoprawnych.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 12 listopada 2020 r. o doprecyzowanie opisu sprawy oraz wycofanie wniosku w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, podatku dochodowego od osób fizycznych, podatku od czynności cywilnoprawnych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (ostatecznie przedstawione w uzupełniniu wniosku).

Wnioskodawca - Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (zwana dalej „Spółką”) jest polskim rezydentem podatkowym i podlega opodatkowaniu w Polsce od całości osiąganych dochodów niezależnie od miejsca ich uzyskania oraz jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wspólnikami Spółki są osoby fizyczne będące rezydentami podatkowymi Polski. Spółka specjalizuje się w budowie sieci wodociągowych i kanalizacyjnych, instalacji wewnętrznych oraz technologii uzdatniania wody i oczyszczania ścieków. W zakresie prowadzonej działalności produkcyjnej Wnioskodawca przede wszystkim zajmuje się produkcją zaworów zwrotnych, przepompowni i systemu monitoringu.

Na mocy uchwały Zarządu Spółki z dnia … r., nr …, utworzono Oddział, który rozpoczął z dniem 01 stycznia 2020 r. swoją działalność.

Oddział prowadzi działalność ograniczoną wobec przedmiotu działalności Spółki, a mianowicie:

produkcja pozostałych gotowych wyrobów metalowych, gdzie indziej niesklasyfikowana (PKD 25.99.Z),

produkcja pozostałych kurków i zaworów (PKD 28.14.Z),

naprawa i konserwacja metalowych wyrobów gotowych (PKD 33.11.Z),

działalność agentów zajmujących się sprzedażą towarów różnego rodzaju (PKD 46.19.Z),

sprzedaż hurtowa niewyspecjalizowana (PKD 46.90.Z),

sprzedaż detaliczna prowadzona przez domy sprzedaży wysyłkowej lub Internet (PKD 47.91.Z),

pozostała sprzedaż detaliczna prowadzona poza siecią sklepową, straganami i targowiskami (PKD 47.99. Z),

magazynowanie i przechowywanie pozostałych towarów (PKD 52.10.B).

Decyzją Zarządu Spółki działalność polegająca na produkcji zaworów, pozyskiwaniu inwestorów, rozwijaniu eksportu zaworów, od dnia … r., jest tylko i wyłącznie prowadzona przez Oddział Wnioskodawcy. Ponadto, dla Oddziału została ustanowiona siedziba odrębna od siedziby Spółki. Do kierowania Oddziałem został powołany Dyrektor Oddziału, do którego zadań należy między innymi: podejmowanie decyzji organizacyjnych wewnątrz Oddziału w zakresie zwykłego zarządu, zawieranie umów handlowych dotyczących sprzedaży krajowej, dostaw unijnych i eksportu, prowadzenie działań promocyjno-reklamowych i marketingowych. Oddział posiada własny regulamin organizacyjny, własny rachunek bankowy, jak również posiada status pracodawcy tj. zatrudnia i zwalnia pracowników oraz podejmuje inne czynności z zakresu prawa pracy. Oddziałowi zostały przypisane składniki majątkowe związane z jego działalnością obejmujące m.in.: biura, wieczyste użytkowanie, komputery, samochód dostawczy, wyposażenie magazynu, urządzenia techniczne i maszyny oraz oprzyrządowanie odlewnicze, formy i licencje niezbędne do produkcji zaworów. Spis dedykowanych Oddziałowi składników majątkowych zawarty został w załączniku numer 1 przedmiotowej Uchwały.

Oddział jako jednostka organizacyjna samodzielnie sporządza sprawozdanie finansowe a Spółka zgodnie z art. 51 ust. 1 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (tj. Dz. U. z 2019 r. poz. 351 z późn. zm.) sporządza łączne sprawozdanie finansowe będące sumą sprawozdania finansowego Spółki i jej Oddziału. Dokumentacja księgowa dotycząca Oddziału przechowywana jest w sposób umożliwiający jej zidentyfikowanie w ramach dokumentacji Wnioskodawcy.

Zespół składników materialnych i niematerialnych przeniesionych do Oddziału, jak również pozostających w Spółce, stanowi zorganizowane zespoły praw, obowiązków, umów i rzeczy, ukierunkowane funkcjonalnie na realizację prowadzonej działalności gospodarczej przez Oddział w zakresie produkcji zaworów oraz przez Spółkę w zakresie pozostałej działalności usługowej i handlowej. Wydzielenie zespołu składników przypisanych do Oddziału nastąpiło na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej.

Warunek wyodrębnienia organizacyjnego został spełniony poprzez:

formalne powołanie Oddziału Uchwałą oraz wpisanie Oddziału do Krajowego Rejestru Sądowego,

uzyskanie numeru NIP dla Oddziału i uzyskanie statusu odrębnego od Spółki pracodawcy,

wyznaczenie dla Oddziału siedziby odrębnej od siedziby Spółki, jak również powołanie Dyrektora Oddziału,

funkcjonowanie Regulaminu Organizacyjnego Oddziału,

przyporządkowanie do Oddziału pracowników, współpracowników, co znajduje swoje odzwierciedlenie w dokumentacji Spółki i Oddziału,

posiadanie przez Oddział odrębnych danych teleadresowych, tj. numerów telefonów, adresów mailowych, danych adresowych na wizytówkach pracowników,

umieszczanie na fakturach sprzedaży Oddziału, jak również na paragonach, oznaczenia Oddziału,

siedziba Oddziału, jak i miejsce wykonywania przez Dyrektora Oddziału powierzonych obowiązków posiadają cechy indywidualizujące działalność Oddziału (szyldy, banery);

dokumentacja dotycząca Oddziału podlega odrębnej archiwizacji.

Warunek wyodrębnienia finansowego został spełniony poprzez:

księgi rachunkowe prowadzone są w sposób pozwalający na przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań zarówno do Oddziału, jak i do Spółki,

Oddział sporządza samodzielnie sprawozdanie finansowe, na dzień … r. został sporządzony bilans otwarcia Oddziału,

Oddział posiada własne rachunki bankowe,

Oddział prowadzi produkcję i sprzedaż zaworów, a więc posiada własne źródło finansowania bieżącej działalności,

dokumentacja finansowa Oddziału przechowywana jest w sposób umożliwiający jej zidentyfikowanie w ramach działalności Spółki.

Warunek wyodrębnienia terytorialnego został spełniony poprzez:

Oddział posiada odrębną od Spółki siedzibę i miejsce prowadzenia działalności,

produkcja zaworów odbywa się w lokalizacji odrębnej od innych działalności Spółki,

kierownictwo i pracownicy Oddziału wykonują swoje zadania i obowiązki na terenie Oddziału.

Zarząd Spółki, w związku z dynamicznym rozwojem Oddziału, w celu dywersyfikacji ryzyka finansowego, rozważa w przyszłości dokonanie podziału Spółki przez wydzielenie Oddziału do nowoutworzonej w tym celu, w trakcie procedury podziału, spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej jako „Spółka Nowo Zawiązana”), w trybie art. 529 § 1 pkt 4 ustawy Kodeks Spółek Handlowych. W tym miejscu należy zaznaczyć, iż biorąc pod uwagę obecną nadzwyczajną sytuację jaką jest COVID-19 oraz to, że dla wspólników Spółki jest to wielopokoleniowy dorobek, naturalnym jest poszukiwanie możliwości dywersyfikacji, aby możliwie najbardziej zabezpieczyć wszystkie rodzaje prowadzonej przez Spółkę działalności.

Udziały w Spółce Nowo Zawiązanej zostaną objęte przez dotychczasowych Wspólników. Spółka Nowo Zawiązana będzie rezydentem podatkowym Polski, podobnie jak wszyscy jej Wspólnicy. Na skutek podziału przez wydzielenie, wszystkie składniki majątkowe i niemajątkowe związane z Oddziałem wraz ze zobowiązaniami, zostaną przeniesione (wydzielone) do Spółki Nowo Zawiązanej. Już teraz działalność Oddziału i pozostała działalność prowadzona przez Spółkę, stanowią dwa odrębne zespoły składników materialnych i niematerialnych, zdolne do osobnego, niezależnego funkcjonowania.

Po dokonaniu podziału Spółki przez wydzielenie Oddziału, możliwe będzie kontynuowanie działalności przez Spółkę Nowo Zawiązaną - obie spółki, zarówno spółka dzielona, jak i Spółka Nowo Zawiązana będą kontynuowały swoją działalność.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że wnosi o wycofanie wniosku w części, a mianowicie w zakresie pytania numer 2 dotyczącego podatku od czynności cywilnoprawnych, pytania numer 3 dotyczącego podatku dochodowego od osób fizycznych oraz pytania nr 4 dotyczącego podatku dochodowego od osób prawnych. W tym zakresie zostanie złożony odrębny wniosek przez osoby planujące utworzenie spółki tj. Wspólników Spółki Dzielonej.

Ponadto, uzupełniony został stan faktyczny w zakresie wskazanym w wezwaniu.

Oddział, mający być przedmiotem wydzielenia do Spółki Nowo Zawiązanej, zarówno na dzień planowanej transakcji, jak i obecnie, będzie stanowił zespół składników materialnych i niematerialnych wraz ze zobowiązaniami, który mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze.

Wskutek wyodrębnienia działalność wydzielona, czyli Oddział i działalność pozostająca w Spółce Dzielonej, będzie posiadała zdolność do prowadzenia samodzielnej działalności gospodarczej.

Zespół składników majątkowych podlegających wydzieleniu do Spółki Nowo Zawiązanej zawiera zobowiązania.

Spółka Nowo Zawiązana będzie kontynuowała działalność Oddziału przy pomocy wszystkich wymienionych we wniosku składników osobowo-majątkowych będących przedmiotem wydzielenia do Spółki Nowo Zawiązanej. Spółka Nowo Zawiązana będzie miała faktyczną możliwość kontynuowania działalności w oparciu o wszystkie składniki będące przedmiotem wydzielenia do spółki. Nie będzie koniecznym dla kontynuowania działalności gospodarczej angażowanie innych składników majątku lub podejmowanie dodatkowych działań.

Wyodrębnienie Oddziału do Nowo Zawiązanej Spółki będzie wiązało się z tzw. „przejściem zakładu pracy lub jego części na innego pracodawcę” w myśl art. 231 ust.1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks Pracy (DZ.U. z 2018 r., poz. 917 ze zmianami).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w świetle opisanego wyżej zdarzenia przyszłego, dokonanie podziału Spółki dzielonej przez wydzielenie Oddziału do Spółki Nowo Zawiązanej (spółki z ograniczoną odpowiedzialnością), w trybie art. 529 § 1 pkt 4 KSH, będzie stanowiło zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa, w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług i w konsekwencji nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 6 ust. 1 przedmiotowej ustawy?

Zdaniem Wnioskodawcy, opisany we wniosku zespół składników materialnych i niematerialnych Oddziału Spółki stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 106 z późn. zm.) i w konsekwencji podział Spółki poprzez wydzielenie Oddziału do Spółki Nowo Zawiązanej nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 6 ust. 1 przedmiotowej ustawy.

Zgodnie z ww. przepisami ustawy przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Podstawowym wymogiem jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych). Elementami zespołu składników materialnych i niematerialnych, stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa, powinny być w szczególności aktywa trwałe, obrotowe, a także czynnik ludzki (pracownicy). Finalnie zespół taki powinien być przeznaczony do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej. Ocena ta musi być dokonana według podstawowego kryterium, tj. ustalenia, jaką rolę składniki majątkowe i związane z nimi prawa materialne odgrywały w funkcjonowaniu dotychczasowego przedsiębiorstwa (na ile stanowiły wyodrębnioną organizacyjnie całość). Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość - obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona - obiektywnie oceniając - posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa. Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki będące we wzajemnych relacjach, takich, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać uznany za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym. Przesłanki takiego wyodrębnienia są spełnione w sytuacji organizacyjnego wyodrębnienia w wewnętrznej strukturze przedsiębiorstwa oraz ewidencjonowania zdarzeń gospodarczych w sposób pozwalający na przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań związanych z tą częścią przedsiębiorstwa. Jednocześnie zorganizowana część przedsiębiorstwa powinna być gospodarczo samodzielna, zanim dojdzie do transakcji zbycia. Wydzielona jednostka jeszcze przed jej zbyciem powinna uzyskać samodzielność gospodarczą i realizować ją w praktyce. Skutki prawne po stronie zbywcy nie powinny bowiem zależeć od zdarzeń przyszłych i niepewnych (samodzielne realizowanie zadań gospodarczych) powstałych już w innym podmiocie (u nabywcy).

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są wszystkie następujące przesłanki:

istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,

zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,

składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,

zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Zatem dla uznania, że zbywana część przedsiębiorstwa stanowi jego zorganizowaną część, istotne znaczenie ma ocena, czy ta zbywana część przedsiębiorstwa jest zdolna do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej.

Odnosząc powyższe do przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że wyodrębniony zespół składników majątkowych (materialnych i niematerialnych) dotyczący Oddziału, będący przedmiotem planowanej przez Wnioskodawcę transakcji wydzielenia, spełnia (i będzie spełniał na moment dokonania tej czynności) kryteria uznania go za zorganizowaną część przedsiębiorstwa (ZCP) w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług. Tym samym czynność podziału Spółki przez wydzielenie Oddziału będzie stanowiła na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa i nie będzie podlegała opodatkowaniu tymże podatkiem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106 z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary, według art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przepisy art. 6 ustawy wskazują na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Przepisów ustawy nie stosuje się do:

transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa;
czynności, które nie mogą być przedmiotem prawnie skutecznej umowy.

Z uwagi na stosowne wyłączenie, czynności te – chociaż można je zakwalifikować jako odpłatną dostawę towarów, czy też odpłatne świadczenie usług – nie podlegają opodatkowaniu.

Przy czym należy zaznaczyć, że użyte w cyt. przepisie sformułowanie „transakcje zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Zagadnienie podziału spółek jest uregulowane w tytule IV dziale II ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2019 r., poz. 505, z późn. zm.), zwanej dalej „k.s.h.”.

W treści art. 529 § 1 k.s.h. wyróżniono cztery sposoby dokonania podziału spółek kapitałowych. Jednym z nich jest, zgodnie z pkt 4 tego przepisu, podział przez przeniesienie części majątku spółki dzielonej na istniejącą spółkę lub spółkę nowo zawiązaną (podział przez wydzielenie).

Do podziału przez wydzielenie stosuje się przepisy o podziale spółek dotyczące odpowiednio spółki przejmującej lub spółki nowo zawiązanej (art. 529 § 2 k.s.h.).

Podział przez wydzielenie jest instytucją prawa handlowego będącą jedną z form restrukturyzacji, polegającą na rozdrobnieniu majątku spółki dzielonej, które polega na przekazaniu składników majątkowych (pasywów i aktywów) spółki dzielonej bez przeprowadzenia likwidacji, do spółek nowo tworzonych. Instytucję podziału spółek regulują przepisy art. 528-550 k.s.h.

Stosownie do art. 531 § 1 k.s.h., spółki przejmujące lub spółki nowo zawiązane powstałe w związku z podziałem wstępują z dniem podziału bądź z dniem wydzielenia w prawa i obowiązki spółki dzielonej, określone w planie podziału.

Na spółkę przejmującą lub spółkę nowo zawiązaną powstałą w związku z podziałem przechodzą z dniem podziału bądź z dniem wydzielenia w szczególności zezwolenia, koncesje oraz ulgi, pozostające w związku z przydzielonymi jej w planie podziału składnikami majątku spółki dzielonej, a które zostały przyznane spółce dzielonej, chyba że ustawa lub decyzja o udzieleniu zezwolenia, koncesji lub ulgi stanowi inaczej (art. 531 § 2 k.s.h.).

Zgodnie z art. 532 § 1 k.s.h., do podziału spółki stosuje się przepis art. 441 § 3 oraz odpowiednio przepisy dotyczące powstania właściwego typu spółki przejmującej albo nowo zawiązanej, z wyłączeniem przepisów o wkładach niepieniężnych, jeżeli przepisy niniejszego działu nie stanowią inaczej.

Cechą szczególną trybu podziału spółki wskazanego w art. 529 § 1 pkt 4 k.s.h. jest to, że spółka dzielona nie przestaje istnieć, nie traci swojej podmiotowości prawnej, a jedynie zmniejsza swój majątek o część, która jest przenoszona do istniejącego podmiotu (następuje tylko przeniesienie części majątku tej spółki na inną spółkę już istniejącą lub nowo zawiązaną). W takiej sytuacji ma miejsce sukcesja uniwersalna częściowa (art. 531 § 1 k.s.h.), tj. następstwo generalne dotyczące praw i obowiązków związanych z przenoszonymi składnikami majątku (określonymi w planie podziału). Zatem następstwo prawne, w zakresie, o którym mowa powyżej dotyczy tylko i wyłącznie określonej w planie podziału części przenoszonej na inny podmiot (sukcesja uniwersalna częściowa).

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma on zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Należy zauważyć, że powyższa regulacja stanowi implementację art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady, zgodnie z którym w przypadku przekazania, odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego. W przypadkach gdy odbiorca nie podlega w pełni opodatkowaniu, państwa członkowskie mogą przedsięwziąć środki niezbędne w celu uniknięcia zakłóceń konkurencji. Mogą także przyjąć wszelkie niezbędne środki, aby zapobiec uchylaniu się od opodatkowania lub unikaniu opodatkowania poprzez wykorzystanie przepisów niniejszego artykułu.

Z powyższego przepisu wynika, że wprowadza on, tak samo jak ma to miejsce w ustawie o podatku od towarów i usług, możliwość wyłączenia z zakresu opodatkowania przekazania całości lub części majątku przedsiębiorstwa.

Przepis art. 2 pkt 27e ustawy stanowi, że pod pojęciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Zorganizowana część przedsiębiorstwa, jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.

Podstawowym wymogiem dla uznania, że transakcja dotyczy zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest to, aby stanowiła ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązania). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie, które winno zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział, itp. Przy czym w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące „część przedsiębiorstwa” powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna występować w „istniejącym przedsiębiorstwie”, a więc w ramach prowadzonej działalności i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa.

Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość – obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona – obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne, niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Oznacza to, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

W związku z powyższym, w rozumieniu przepisów podatkowych, aby określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Przesłanki takiego wyodrębnienia są spełnione w sytuacji organizacyjnego wyodrębnienia w wewnętrznej strukturze przedsiębiorstwa oraz ewidencjonowania zdarzeń gospodarczych w sposób pozwalający na przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań związanych z tą częścią przedsiębiorstwa.

Jednocześnie zorganizowana część przedsiębiorstwa powinna być gospodarczo samodzielna, zanim dojdzie do transakcji zbycia. Zatem wydzielona jednostka jeszcze przed jej zbyciem powinna uzyskać samodzielność gospodarczą i realizować ją w praktyce. Skutki prawne po stronie zbywcy nie powinny bowiem zależeć od zdarzeń przyszłych i niepewnych (samodzielne realizowanie zadań gospodarczych) powstałych już w innym podmiocie (u nabywcy).

Mając na uwadze powyższe wskazać należy, że nie wystarczy zatem zorganizowanie jakiejkolwiek masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością organizacyjną i finansową, z możliwością samodzielnego funkcjonowania w razie zaistnienia takiej potrzeby w obrocie gospodarczym. W przeciwnym razie nie można bowiem uznać, że dojdzie do powstania zespołu składników, które mogłyby stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania,
zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,
zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy zaś zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

O tym, czy nastąpiło zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

Podkreślić w tym miejscu należy, że nie wszystkie jednak elementy tworzące pojęcie przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części są na tyle istotne, aby bez ich zbycia nie można było mówić o zbyciu przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części. W praktyce obrotu gospodarczego zdarzają się sytuacje, w których niektóre elementy przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części podlegają wyłączeniu z transakcji zbycia. Jednak nawet w takim przypadku, składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w taki sposób, by można było o nich mówić jako o zespole, a nie tylko zbiorze pewnych elementów. Decydujące zatem jest to, aby w zbywanym przedsiębiorstwie lub jego zorganizowanej części zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami w sposób umożliwiający kontynuowanie określonej działalności gospodarczej.

Aby zatem ocenić czy w danej, konkretnej sytuacji mamy do czynienia ze zbyciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa, należy dokładnie przeanalizować zarówno to jakie składniki majątku będą przedmiotem transakcji, ale także czy istniejące między nimi funkcjonalne zależności pozwolą na kontynuowanie działalności zbywanego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części. Przy dokonaniu tej analizy pomocne, a czasami nawet niezbędne mogą okazać się orzeczenia TSUE.

W zakresie braku obowiązku opodatkowania czynności zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części wypowiedział się Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 27 listopada 2003 r. sprawa C-497/01, Zita Modes Sarl, w którym stwierdził, że celem ww. opcji jest uproszczenie rozliczeń związanych z przeniesieniem majątku przedsiębiorstwa lub jego części, bądź wniesieniem ich aportem. W wyroku tym przyjęto, że jeżeli państwo członkowskie wprowadziło do swojego systemu VAT opcję zawartą w pierwszym zdaniu art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy uznając, że w przypadku wydania całości majątku nie ma miejsca dostawa towarów w rozumieniu regulacji VAT, to zasada ta ma zastosowanie – nie wyłączając możliwości ograniczenia jej stosowania do okoliczności zawartych w zdaniu drugim tego samego paragrafu – do każdego wydania przedsiębiorstwa lub samodzielnej części przedsiębiorstwa, włączając składniki materialne i niematerialne, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa, mogącego samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą. Nabywca musi jednak wyrazić zamiar dalszego prowadzenia nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie jego bezpośredniej likwidacji i sprzedaży zapasów. TSUE wskazał, że biorąc pod uwagę cel dyrektywy, pojęcia w niej użyte powinny być interpretowane w sposób jednolity i niezależny (autonomiczny), uwzględniając kontekst i cel regulacji. W wyroku tym, dokonując wykładni funkcjonalnej art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy, TSUE uznał, że celem wyłączenia zbycia przedsiębiorstwa z opodatkowania jest zapewnienie neutralności podatkowej takiej czynności, która obciążając stronę istotnym zobowiązaniem podatkowym i tak rodziłaby prawo do odliczenia lub zwrotu podatku naliczonego. Trybunał podkreślił, że przeniesienie, o jakim mowa w art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE, dotyczy między innymi części przedsiębiorstwa, a istotne znaczenie ma funkcjonalne powiązanie składników majątkowych umożliwiające realizację określonego zadania gospodarczego.

W wyroku z dnia 10 listopada 2011 r., w sprawie C-444/10 Finanzamt Ludenscheid przeciwko Christel Schriever, TSUE wywiódł, że regulacja art. 5 (8) VI Dyrektywy Rady (obecnie art. 19 Dyrektywy 112) obejmuje przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części, w tym składników materialnych i ewentualnie niematerialnych, łącznie składających się na przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną prowadzić samodzielną działalność gospodarczą, nie obejmuje natomiast samego zbycia towarów, jak sprzedaż zapasu produktów. Jak wskazuje Trybunał, stwierdzenie, że nastąpiło przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części w rozumieniu art. 19 Dyrektywy 112, wymaga, by całość przekazanych składników pozwalała na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej. W wyroku tym Trybunał wywiódł, że jeżeli działalność gospodarcza tego nie wymaga, przedmiotem zbycia nie muszą być wszystkie składniki z nią związane, aby czynność ta wyłączona była z opodatkowania na podstawie art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy.

Jak już wyjaśniono, zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich, by można było mówić o nich jak o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa w momencie przekazania określonych składników majątkowych (na ile stanowią w nim w tym momencie wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca specjalizuje się w budowie sieci wodociągowych i kanalizacyjnych, instalacji wewnętrznych oraz technologii uzdatniania wody i oczyszczania ścieków. W zakresie prowadzonej działalności produkcyjnej Wnioskodawca przede wszystkim zajmuje się produkcją zaworów zwrotnych, przepompowni i systemu monitoringu. Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Na mocy uchwały Zarządu Spółki z dnia 22 listopada 2019 r., nr 3/2019, utworzono Oddział, który rozpoczął z dniem 01 stycznia 2020 r. swoją działalność. Decyzją Zarządu Spółki działalność polegająca na produkcji zaworów, pozyskiwaniu inwestorów, rozwijaniu eksportu zaworów, od dnia 01 stycznia 2020 r., jest tylko i wyłącznie prowadzona przez Oddział Wnioskodawcy. Ponadto, dla Oddziału została ustanowiona siedziba odrębna od siedziby Spółki. Do kierowania Oddziałem został powołany Dyrektor Oddziału, do którego zadań należy między innymi: podejmowanie decyzji organizacyjnych wewnątrz Oddziału w zakresie zwykłego zarządu, zawieranie umów handlowych dotyczących sprzedaży krajowej, dostaw unijnych i eksportu, prowadzenie działań promocyjno-reklamowych i marketingowych. Oddział posiada własny regulamin organizacyjny, własny rachunek bankowy, jak również posiada status pracodawcy tj. zatrudnia i zwalnia pracowników oraz podejmuje inne czynności z zakresu prawa pracy. Oddziałowi zostały przypisane składniki majątkowe związane z jego działalnością obejmujące m.in.: biura, wieczyste użytkowanie, komputery, samochód dostawczy, wyposażenie magazynu, urządzenia techniczne i maszyny oraz oprzyrządowanie odlewnicze, formy i licencje niezbędne do produkcji zaworów. Oddział, mający być przedmiotem wydzielenia do Spółki Nowo Zawiązanej, zarówno na dzień planowanej transakcji, jak i obecnie, będzie stanowił zespół składników materialnych i niematerialnych wraz ze zobowiązaniami, który mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, Wskutek wyodrębnienia działalność wydzielona, czyli Oddział i działalność pozostająca w Spółce Dzielonej, będzie posiadała zdolność do prowadzenia samodzielnej działalności gospodarczej. Zespół składników majątkowych podlegających wydzieleniu do Spółki Nowo Zawiązanej zawiera zobowiązania. Spółka Nowo Zawiązana będzie kontynuowała działalność Oddziału przy pomocy wszystkich wymienionych we wniosku składników osobowo-majątkowych będących przedmiotem wydzielenia do Spółki Nowo Zawiązanej. Spółka Nowo Zawiązana będzie miała faktyczną możliwość kontynuowania działalności w oparciu o wszystkie składniki będące przedmiotem wydzielenia do spółki. Nie będzie koniecznym dla kontynuowania działalności gospodarczej angażowanie innych składników majątku lub podejmowanie dodatkowych działań. Wyodrębnienie Oddziału do Nowo Zawiązanej Spółki będzie wiązało się z tzw. „przejściem zakładu pracy lub jego części na innego pracodawcę” w myśl art. 231 ust.1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks.

Mając zatem na uwadze powołane przepisy oraz całokształt okoliczności sprawy stwierdzić należy, że zespół składników majątku Spółki dzielonej stanowiący Oddział i przeniesiony w ramach podziału na Spółkę nowo zawiązaną cechować się będzie wyodrębnieniem organizacyjnym, finansowym i funkcjonalnym. W związku z powyższym ww. zespół składników materialnych i niematerialnych stanowić będzie zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy. W konsekwencji transakcja przeniesienia wydzielonego Oddziału w wyniku podziału do Spółki nowo zawiązanej będzie wyłączona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na mocy art. 6 pkt 1 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Niniejszą interpretacją załatwiono wniosek w zakresie podatku od towarów i usług. Natomiast Wniosek w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku od czynności cywilnoprawnych zostanie załatwiony odrębnymi rozstrzygnięciami.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Zainteresowanego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

W związku wnioskiem o wycofanie wniosku w części dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku od czynności cywilnoprawnych Wniosek dotyczy jednego zdarzenia przyszłego. Natomiast Wnioskodawca w dniu 21 sierpnia 2020 r. dokonał wpłaty 160 zł od wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej. W związku tym, kwota 120 zł jest wpłatą wyższą od należnej. Zatem stanowi nadpłatę w rozumieniu art. 14f § 2b pkt 3 Ordynacji podatkowej i zostanie zwrócona – stosownie do art. 14f § 2a ustawy Ordynacja podatkowa – zgodnie z dyspozycją na rachunek bankowy Wnioskodawcy.

Jednocześnie podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach opisu sprawy przedstawionego przez Wnioskodawcę.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin