2020.12.08 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej - 0111-KDIB1-3.4010.455.2020.2.JKT

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-3.4010.455.2020.2.JKT
z 8 grudnia 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1325, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 21 września 2020 r. (data wpływu 1 października 2020 r.), uzupełnionym 2 grudnia 2020 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy koszty, o których mowa w stanie faktycznym tj.:

podatek rolny,
podatek od nieruchomości,
koszt przyłączenia do sieci gazowej i elektrycznej,
koszt aranżacji terenów zielonych,
koszt przeniesienia produkcji do zakładu na terenie SSE,
opłaty administracyjne dla SSE

poniesione w czasie, kiedy Spółka nie spełnia jeszcze warunków do korzystania ze zwolnienia podatkowego określonego w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowych od osób prawnych, tj. w latach: 2018, 2019 i 2020, stanowić będą koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami i będą potrącane w momencie uzyskania pierwszych przychodów spółki z działalności zwolnionej prowadzonej na terenie SSE – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 października 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy koszty, o których mowa w stanie faktycznym tj.:

podatek rolny,
podatek od nieruchomości,
koszt przyłączenia do sieci gazowej i elektrycznej,
koszt aranżacji terenów zielonych,
koszt przeniesienia produkcji do zakładu na terenie SSE,
opłaty administracyjne dla SSE

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca, Spółka posiadająca siedzibę w Polsce, będąca podatnikiem podatku CIT oraz czynnym podatnikiem podatku VAT w chwili obecnej prowadzi działalność produkcyjną w zakresie wytwarzania części do łóżek. W dniu 16 maja 2018 r. otrzymała zezwolenie na działalność w specjalnej strefie ekonomicznej (dalej: „SSE”). Obecnie Spółka generuje przychody tylko z działalności wykonywanej poza strefą. Na terenie SSE prowadzona jest inwestycja polegająca na budowie nowej fabryki, do której zostanie przeniesiona cała działalność Spółki po zakończeniu inwestycji. Zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej zawiera następujące warunki:

Poniesienie na terenie strefy wydatków inwestycyjnych, w rozumieniu 6 ust. 1 rozporządzenia rady ministrów z dnia 10 grudnia 2008 roku w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 465) w wysokości co najmniej 7.150.540,00 zł w terminie do dnia 31 grudnia 2022 roku.
Zatrudnienie przez przedsiębiorcę przy prowadzeniu działalności gospodarczej na terenie strefy, po dniu uzyskania zezwolenia, co najmniej 24 pracowników w terminie do dnia 30 września 2023 roku oraz utrzymanie zatrudnienia na terenie strefy na poziomie co najmniej 24 pracowników do dnia 30 września 2026 roku.
Zakończenie inwestycji w terminie do dnia 31 grudnia 2022 roku.

Spółka nie spełniła wyżej wymienionych warunków z uwagi na fakt, że nie zrealizowała jeszcze wymaganej zezwoleniem inwestycji. W związku z tym Spółka nadal prowadzi działalność w starej fabryce usytuowanej poza terenem specjalnej strefy ekonomicznej, czyli nie uzyskała jeszcze żadnych przychodów zwolnionych z działalności na terenie SSE. Jednakże w toku realizacji inwestycji strefowej Spółka poniosła w 2018 i 2019 oraz przed zakończeniem inwestycji w 2020 roku koszty związane z inwestycją, które nie mogą być uznane za koszty kwalifikowane. Do kosztów tych należy podatek rolny uiszczony po zakupie gruntu na terenie strefy, ale przed rozpoczęciem budowy oraz podatek od nieruchomości, który Spółka zobowiązana jest uiszczać po rozpoczęciu budowy. Dodatkowo poniesione zostały koszty przyłączenia do sieci elektrycznej i gazowej oraz koszt prac związanych z aranżacją terenów zielonych wokół hali produkcyjnej. Ponadto, w toku realizacji inwestycji w każdym miesiącu był i będzie ponoszony koszt opłaty administracyjnej dla SSE. Spółka poniosła i będzie ponosić także koszty przeniesienia środków trwałych ze starego zakładu znajdującego się poza terenem objętym zwolnieniem strefowym do nowego zakładu będącego przedmiotem inwestycji Spółki. Powyższe wydatki związane z rozpoczęciem działalności w SSE. Spółka ujmuje w kosztach dla celów bilansowych oraz ewidencjonuje na koncie pozabilansowym nazwanym „koszty dotyczące działalności strefowej do rozliczenia w okresie późniejszym” i oczekuje na odniesienie ich statystycznie w koszty podatkowe w momencie rozpoczęcia uzyskiwania przychodów z działalności zwolnionej po spełnieniu wymienionych wymogów do korzystania ze zwolnienia z podatku dochodowego określonego w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W uzupełnieniu wniosku z 2 grudnia 2020 r., Wnioskodawca wskazał, że wszystkie wydatki które są przedmiotem wniosku o interpretację zostały poniesione przez Spółkę po uzyskaniu zezwolenia na działalność w specjalnej strefie ekonomicznej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy koszty, o których mowa w stanie faktycznym tj.:

podatek rolny,
podatek od nieruchomości,
koszt przyłączenia do sieci gazowej i elektrycznej,
koszt aranżacji terenów zielonych,
koszt przeniesienia produkcji do zakładu na terenie SSE,
opłaty administracyjne dla SSE

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki, o których mowa w przedstawionym przez Spółkę stanie faktycznym są kosztami innymi niż bezpośrednio związane z przychodami, co oznacza, że nie można ich w sposób bezpośredni przypisać określonym przychodom. Jednocześnie ich poniesienie jest racjonalne i uzasadnione z uwagi na fakt, że prowadzą one do utworzenia nowego źródła przychodów, jakim będzie działalność prowadzona na terenie SSE. Wobec tego Spółka potrąci wydatki, o których mowa w stanie faktycznym w koszty uzyskania przychodu w momencie uzyskania pierwszych przychodów z działalności zwolnionej prowadzonej na terenie SSE.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty mogą być również kapitalizowane do wartości środka trwałego w przypadku, gdy są one związane z jego wytworzeniem.

Wymienionych w stanie faktycznym kosztów w ocenie Spółki nie należy kapitalizować do wartości początkowej środka trwałego z uwagi na ich ogólnozakładowy charakter. Wątpliwości może budzić koszt przyłączenia do sieci gazowej i elektrycznej, jednak pomimo wyraźnego związku poniesionego kosztu z prowadzoną inwestycją, nie powinien być on kapitalizowany do wartości środka trwałego. Wynika to z faktu, że nie jest to wydatek warunkujący wytworzenie przedmiotowego środka, a jedynie warunkujący możliwość jego wykorzystywania do celów działalności poprzez umożliwienie korzystania z mediów. Stanowisko to potwierdza Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z 20 listopada 2014 r. (IBPBI/2/423/868/14/JD). Podobnie traktować należy wydatki na aranżację terenów zielonych. Zgodnie z interpretacją Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 9 października 2013 r. (ILPB4/423-214/13-5/MC) wydatki na zagospodarowanie terenu działki, takie jak wykonanie nasadzeń zieleni i trawników, wywóz gruzu i ziemi, utrzymanie i konserwacja zieleni, do dnia oddania inwestycji do użytkowania nie podlegają kapitalizacji do wartości początkowej tworzonego środka trwałego. Reasumując, kosztów przedstawionych w przedmiotowym wniosku, zdaniem Spółki nie należy kapitalizować do wartości środka trwałego, a zatem należy traktować je jako koszty uzyskania przychodów bieżącej działalności gospodarczej.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera definicji kosztu „bezpośredniego” oraz kosztu „pośredniego”. Niemniej jednak, zgodnie z ugruntowanym poglądem, kosztami uzyskania przychodów bezpośrednio związanymi z przychodami są takie wydatki, których poniesienie przekłada się wprost (w sposób bezpośredni) na uzyskanie konkretnych przychodów. Do kosztów pośrednich zalicza się natomiast wydatki, które nie mają bezpośredniego odzwierciedlenia w osiąganych przychodach, a więc takie, którym nie można przypisać konkretnego przychodu, jakkolwiek ich ponoszenie warunkuje ich uzyskanie. Tego rodzaju koszty, chociaż niewątpliwie związane są z osiąganymi przychodami, nie pozostają w uchwytnym związku z konkretnymi przychodami.

Wobec powyższego rozumienia pojęcia bezpośrednich i pośrednich kosztów uzyskania przychodów, wydatki, które poniosła spółka w fazie poprzedzającej rozpoczęcie działalności na terenie SSE i korzystanie ze zwolnienia podatkowego określonego w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, należy zaliczyć do kosztów pośrednio związanych z jej przychodami. Poniesienie przedmiotowych kosztów jest związane z możliwością rozpoczęcia działalności w SSE, a zatem koszty te są związane w sposób ogólny (pośredni) z przychodami z tej działalności.

W ocenie Spółki, ww. koszty, o których mowa w stanie faktycznym należy uznać za koszty strefowe i winny być one kwalifikowane, jako wydatki poniesione w celu uzyskania przychodów, z których dochód zwolniony będzie od podatku, wydatki te bowiem są bezpośrednio związane z inwestowaniem na terenie SSE w celu korzystania ze zwolnienia podatkowego, tj. z utworzeniem źródła przychodów, z którego dochód jest zwolniony od podatku na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wolne od podatku są dochody uzyskane z działalności prowadzonej na terenie SSE na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych. Z treści powyższego przepisu wynika, że warunkiem korzystania z przedmiotowego zwolnienia jest uzyskanie dochodu z działalności gospodarczej, prowadzonej w zakresie przedmiotowym określonym w zezwoleniu, przy czym działalność ma być prowadzona na terenie SSE.

Reasumując, biorąc pod uwagę przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych należy stwierdzić, że koszty wskazane we wniosku, tj.:

podatek rolny,
podatek od nieruchomości,
koszt przyłączenia do sieci gazowej i elektrycznej,
koszt aranżacji terenów zielonych,
koszt przeniesienia produkcji do zakładu na terenie SSE,
opłaty administracyjne dla SSE

nie mają bezpośredniego odzwierciedlenia w konkretnych przychodach osiąganych przez Spółkę, przez co nie należy ich traktować, jako kosztów bezpośrednich, natomiast ze względu na ich powiązanie z całokształtem działalności spółki koszty te należy traktować jako koszty uzyskania przychodu o charakterze pośrednim. jednocześnie moment potrącenia wyżej wymienionych kosztów należy odroczyć do czasu osiągnięcia przez spółkę przychodu z działalności strefowej.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie m.in. w następujących interpretacjach podatkowych:

interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej z 1 sierpnia 2018 r. (0111-KDIB1-3.4010.284.2018.1.JKT), w której wskazano: „ (...) wydatki poniesione przez spółkę w związku z rozpoczęciem prowadzenia działalności w specjalnej strefie ekonomicznej w okresie, kiedy spółka nie spełnia jeszcze warunków do korzystania ze zwolnienia podatkowego określonego w art. 17 ust. 1 pkt 34 updop, będą kosztami w momencie uzyskania pierwszych przychodów spółki z działalności zwolnionej prowadzonej na terenie strefy.
interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 21 stycznia 2015 r. (IPTPB3/423-375/14-2/KJ), w której wskazano: „(...) wydatki poniesione przez spółkę w związku z uzyskaniem zezwolenia na prowadzenie działalności w specjalnej strefie ekonomicznej w okresie, kiedy spółka nie spełnia jeszcze warunków do korzystania ze zwolnienia podatkowego określonego w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych będą kosztami bieżącej działalności w momencie uzyskania pierwszych przychodów spółki z działalności zwolnionej prowadzonej na terenie strefy”.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Specjalne strefy ekonomiczne są częścią terytorium kraju wyodrębnioną administracyjnie, na której możliwe jest prowadzenie działalności gospodarczej na preferencyjnych warunkach, a w szczególności korzystania ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych lub podatku dochodowego od osób fizycznych, o czym stanowi art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t.j. Dz.U z 2019 r., poz. 482, z późn. zm., dalej: „ustawa o SSE”).

Podstawą do korzystania ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej (art. 16 ustawy o SSE), które uprawnia do prowadzenia działalności gospodarczej na terenie strefy i korzystania z pomocy publicznej. Określa ono przedmiot i warunki prowadzenia działalności.

Stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 1306 z późn. zm., dalej: „updop”), wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6d, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz.U. z 2019 r. poz. 482), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Na podstawie art. 17 ust. 4 updop, zwolnienia podatkowe, o których mowa w ust. 1 pkt 34 i 34a, przysługują podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy lub na terenie określonym w decyzji o wsparciu.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest w trakcie przeprowadzania inwestycji polegającej na budowie nowej fabryki i prowadzenia tam produkcji, w zakresie wytwarzania części do łóżek. W związku z powyższą inwestycją, Spółka uzyskała zezwolenie z 16 maja 2018 r. na prowadzenie działalności na terenie SSE. Spółka jeszcze nie rozpoczęła działalności produkcyjnej w nowej fabryce.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy koszty poniesione w czasie, kiedy Spółka nie spełnia jeszcze warunków do korzystania ze zwolnienia podatkowego określonego w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowych od osób prawnych, tj. w latach: 2018, 2019 i 2020, stanowić będą koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami i będą potrącane w momencie uzyskania pierwszych przychodów spółki z działalności zwolnionej prowadzonej na terenie SSE.

Ustalając moment potrącalności kosztów konieczna jest ocena charakteru związku przyczynowego istniejącego pomiędzy tymi wydatkami, a osiąganymi przychodami. Ustawodawca wyróżnia bowiem koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami i inne niż bezpośrednio związane z przychodami (tzw. koszty pośrednie), odrębnie normując zasady ich potrącalności (art. 15 ust. 4, 4b - 4d updop).

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera legalnych definicji ww. pojęć. Zgodnie jednak z ugruntowanym poglądem, kosztami uzyskania przychodów bezpośrednio związanymi z przychodami są takie wydatki, których poniesienie przekłada się wprost (w sposób bezpośredni) na uzyskanie konkretnych przychodów. W ich przypadku możliwe jest „zidentyfikowanie” wpływu danego kosztu na wielkość osiągniętych przychodów. Do tej kategorii należą głównie te koszty, które mogą być przydzielone, przypisane do określonych wyrobów bądź usług. Klasycznym przykładem bezpośredniego związku kosztów z przychodami jest relacja, w jakiej pozostają wydatki na nabycie lub wytworzenie jednostki towaru i przychód ze zbycia tej jednostki towaru.

Natomiast, pośrednie koszty uzyskania przychodów to takie wydatki, których nie da się przypisać wprost do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia. Nie pozostają one w uchwytnym związku z konkretnymi przysporzeniami podatnika - brak jest możliwości ustalenia, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód. Do tego rodzaju kosztów zalicza się m.in. koszty ogólnego zarządu, koszty administracyjne, wydatki na utrzymanie obiektów, obsługę prawną, ubezpieczenia. Każdy z ww. wydatków jest związany z działalnością prowadzoną przez podatnika i przyczynia się w sposób ogólny do osiągania przez niego przychodów. Nie można jednak ustalić, uzyskaniu jakiego konkretnego przychodu dany wydatek służy.

Zauważyć jednak należy, że zgodnie z art. 7 ust. 1 updop, przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód. Dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów (art. 7 ust. 2 updop).

Jednocześnie należy zwrócić uwagę, że zgodnie z art. 7 ust. 3 pkt 1 i 3 updop, przy ustalaniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się:

przychodów ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub za granicą, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo są wolne od podatku,
kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w pkt 1 i 2, przy czym w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, prowadzących działalność poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład uwzględnia się koszty uzyskania przychodów wymienionych w art. 21, jeżeli przychody te zostały uwzględnione przez podatnika przy ustalaniu dochodu przypadającego na zagraniczny zakład.

Biorąc pod uwagę cyt. wyżej przepisy należy stwierdzić, że poniesione przez Wnioskodawcę koszty, o których mowa w stanie faktycznym tj.:

podatek rolny,
podatek od nieruchomości,
koszt przyłączenia do sieci gazowej i elektrycznej,
koszt aranżacji terenów zielonych,
koszt przeniesienia produkcji do zakładu na terenie SSE,
opłaty administracyjne dla SSE

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin