2020.12.09 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP4-1.4012.536.2020.2.PS
z 9 grudnia 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z poźn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 13 października 2020 r. (data wpływu 15 października 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 20 listopada 2020 r., data nadania 20 listopada 2020 r. (data wpływu 20 listopada 2020 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 19 listopada 2020 r. nr 0114-KDIP4-1.4012.536.2020.1.PS (doręczone w dniu 19 listopada 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku ujmowania dotacji inwestycyjnych w mianowniku prewspółczynnika – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 października 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku ujmowania dotacji inwestycyjnych w mianowniku prewspółczynnika.

Złożony wniosek został uzupełniony pismem z dnia 20 listopada 2020 r., data nadania 20 listopada 2020 r. (data wpływu 20 listopada 2020 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 19 listopada 2020 r. nr 0114-KDIP4-1.4012.536.2020.1.PS.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Zespół (dalej: Wnioskodawca lub Zespół) jest samorządową, artystyczną instytucją kultury, wpisaną do rejestru instytucji kultury prowadzonego przez Samorząd Województwa, działającą w szczególności na podstawie:

ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (tj. Dz. U. z 2018 r.; poz. 1983 z późn. zm.),

aktu o utworzeniu Zespołu na podstawie zarządzenia (…) Ministra Kultury i Sztuki z dnia (…),

Statutu zatwierdzonego Uchwałą nr (…) Sejmiku Województwa z dnia (…).

Zgodnie z treścią statutu ujętego w załączniku do uchwały nr (…) Sejmiku Województwa z dnia (…) (dalej: „Statut”) przedmiotem działania Zespołu jest profesjonalne artystyczne prezentowanie i popularyzowanie bogactwa kultury narodowej, ze szczególnym uwzględnieniem polskiego folkloru wiejskiego i miejskiego, widowisk muzycznych, znaczących dzieł kompozytorów polskich i obcych. Wnioskodawca posiada osobowość prawną. Jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zgodnie ze swoim Statutem Zespół może prowadzić, jako dodatkową, działalność odpłatną, w zakresie zbieżnym z jego zadaniami statutowymi. Środki uzyskane z działalności odpłatnej mogą być wykorzystane wyłącznie na realizację zadań statutowych Zespołu.

Zespół realizuje wskazane zadania, w szczególności przez:

prowadzenie działalności koncertowej;

prowadzenie programów edukacyjnych dla dzieci i młodzieży;

opracowywanie i prezentację programów zawierających polskie kolędy, pieśni religijne, historyczne i patriotyczne, widowiska muzyczne oraz dzieła kompozytorów polskich i obcych;

dokonywanie rejestracji audialnej i audiowizualnej działalności artystycznej;

gromadzenie i opracowywanie zabytków folkloru polskiego;

gromadzenie i systematyzowanie materiałów archiwalnych w celu zachowania dorobku Zespołu;

ochronę zbioru zabytkowych strojów ludowych i stałe jego uzupełnianie.

Wnioskodawca dodatkowo uzyskuje i może uzyskiwać w przyszłości następujące rodzaje przychodów:

dotację podmiotową od organizatora,

dotacje celowe,

dotacje inwestycyjne.

Dotacje podmiotowe, celowe na określone zadania statutowe oraz inwestycyjne nie stanowią dopłaty do ceny.

Dodatkowo Zespół wskazuje, że wykorzystuje otrzymane dotacje do zakupu środków trwałych (np. sprzęt akustyczny, oświetleniowy, instrumenty muzyczne, sprzęt diagnozujący lub zabezpieczający przed COVID-19), wartości niematerialnych i prawnych (np. licencje), czy ulepszenia środków trwałych (np. dodatkowe instalacje przy scenie, ulepszenie budynków, w których działa Wnioskodawca). O decyzji dotyczącej wnioskowania o dotację inwestycyjną decydują bieżące potrzeby Wnioskodawcy. Wszystkie te wydatki dotyczą działalności statutowej (odpłatnej lub nieodpłatnej) prowadzonej przez Wnioskodawcę.

Obecnie do odliczania VAT od zakupów związanych z działalnością gospodarczą oraz celami innymi niż działalność gospodarcza, których nie można bezpośrednio przyporządkować, Wnioskodawca stosuje tzw. Prewspółczynnik, tj. sposób określania proporcji w zakresie odliczania podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 2a i n. ustawy o VAT. Konieczność stosowania prewspółczynnika Wnioskodawca potwierdził w drodze uzyskania interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej 21 lutego 2017 r., nr 1462-IPPP1.4512.957.2016.2.KC; (dalej: „Interpretacja”). Kalkulując prewspółczynnik Wnioskodawca w mianowniku prewspółczynnika uwzględnia obecnie wszystkie dotacje, w tym dotacje inwestycyjne.

W związku z pojawieniem się szeregu orzeczeń sądów administracyjnych wskazujących, że dotacje inwestycyjne nie powinny być ujmowane przez podmioty takie jak Zespół w mianowniku prewspółczynnika, Wnioskodawca powziął wątpliwość, czy powinien do mianownika prewspółczynnika zgodnie ze wzorem z Rozporządzenia właściwym dla samorządowej instytucji kultury (§ 4 ust. 1 Rozporządzenia) ujmować dotacje inwestycyjne uznając je jako swoje przychody wykonane.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca doprecyzował stan faktyczny i zdarzenie przyszłe, wskazując, że przez przychody wykonane samorządowej instytucji kultury rozumie się przychody samorządowej instytucji kultury w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 869 ze zm., dalej: „Ustawa o finansach publicznych”), w tym dotacje przekazane tej instytucji z budżetu jednostki samorządu terytorialnego, pomniejszone o:

kwoty zwróconych dotacji,
odsetki od środków na rachunkach bankowych zaliczonych do przychodów z mienia tej instytucji
oraz o odszkodowania należne tej instytucji inne niż odszkodowania stanowiące zapłatę, o której mowa w art. 29a ust. 1 ustawy o VAT

- wynikające ze sprawozdania rocznego z wykonania planu finansowego, z których instytucja ta pokrywała koszty swojej działalności wykonując przypisane jej zadania jednostki samorządu terytorialnego (§ 2 pkt 12 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (Dz. U. poz. 2193 z. zm., dalej: „Rozporządzenie”).

Ustawodawca posłużył się terminem „przychodów wynikających ze sprawozdania rocznego z wykonania planu finansowego”. Dotacje inwestycyjne nie są ujmowane w sprawozdaniu rocznym w momencie ich otrzymania, w świetle powołanych przepisów nie są więc traktowane jako przychody wykonane samorządowej instytucji kultury w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych.

W świetle art. 31 ustawy o finansach publicznych jednostki obowiązane są do wyodrębnienia w swoich planach finansowych m.in. kategorii środków na wydatki majątkowe (art. 31 pkt 4 Ustawy o finansach publicznych). To właśnie w tej kategorii mieszczą się środki z dotacji inwestycyjnych. Środków z dotacji inwestycyjnych nie zalicza się natomiast do odrębnej kategorii przychodów z prowadzonej działalności (art. 31 pkt 1 Ustawy o finansach publicznych), czy kategorii dotacji z budżetu państwa lub budżetów jednostek samorządu terytorialnego (art. 31 pkt 2 Ustawy o finansach publicznych).

Z powyższego wynika, że na gruncie Ustawy o finansach publicznych, do których odwołuje się definicja przychodów wykonanych z § 2 pkt 12 Rozporządzenia, dotacja inwestycyjna nie jest traktowana jako przychód wykonany Wnioskodawcy.

W sprawozdaniu jest ujmowana jedynie amortyzacja środków nabywanych z dotacji inwestycyjnych. Tym samym, kwoty dotacji inwestycyjnych nie wynikają ze sprawozdania z wykonania planu finansowego, z którego Wnioskodawca pokrywa koszty swojej działalności wykonując przypisane mu zadania samorządowej instytucji kultury.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca stosując wzór z Rozporządzenia dla samorządowej instytucji kultury (§ 4 ust. 1 Rozporządzenia) powinien w mianowniku prewspółczynnika ujmować dotacje inwestycyjne uznając je jako przychody wykonane Wnioskodawcy?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie powinien w mianowniku prewspółczynnika ustalanego zgodnie ze wzorem z Rozporządzenia dla samorządowych instytucji kultury (§ 4 ust. 1 Rozporządzenia) włączać otrzymywanych dotacji inwestycyjnych.

Uwagi ogólne

Zgodnie z podstawową zasadą dotyczącą odliczenia VAT, ujętą w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z kolei w świetle art. 86 ust. 2a ustawy o VAT w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 - w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Stosownie do art. 86 ust. 2b ustawy o VAT sposób określenia proporcji najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, jeżeli:

zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane oraz
obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 - w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.

Na podstawie delegacji z art. 86 ust. 22 ustawy o VAT, zostało wydane Rozporządzenie. Rozporządzenie określa w przypadku niektórych podatników sposób określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć, zwany dalej „sposobem określenia proporcji” oraz wskazuje dane, na podstawie, których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem sposobu określenia proporcji (§ 1 pkt 1 i 2 Rozporządzenia).

W Rozporządzeniu zostali wskazani podatnicy, do których przepisy w nim zawarte się odnoszą. Są to w szczególności samorządowe i państwowe instytucje kultury.

Stosownie do § 4 ust. 1 Rozporządzenia, w przypadku samorządowej instytucji kultury jako sposób określenia proporcji podaje się sposób ustalony wg wzoru:

A x 100

X = ---------------

gdzie poszczególne symbole oznaczają:

X - proporcja określona procentowo, zaokrąglona w górę do najbliższej liczby całkowitej,

A - roczny obrót z działalności gospodarczej zrealizowany przez samorządową instytucję kultury,

P - przychody wykonane samorządowej instytucji kultury.

Z kolei przez przychody wykonane samorządowej instytucji kultury rozumie się przychody samorządowej instytucji kultury w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 869 ze zm., dalej: „ustawa o finansach publicznych”), w tym dotacje przekazane tej instytucji z budżetu jednostki samorządu terytorialnego, pomniejszone o:

kwoty zwróconych dotacji,
odsetki od środków na rachunkach bankowych zaliczonych do przychodów z mienia tej instytucji,
oraz o odszkodowania należne tej instytucji inne niż odszkodowania stanowiące zapłatę, o której mowa w art. 29a ust. 1 ustawy o VAT,

Zdaniem Wnioskodawcy, oznacza to, że daną kategorię przychodów Wnioskodawca uwzględnia w mianowniku prewspółczynnika, gdy:

jest ona przychodem w rozumieniu ustawy o finansach publicznych,
wynika ze sprawozdania rocznego z wykonania planu finansowego,
z przychodów tych Zespół pokrywał koszty swojej działalności wykonując przypisane zadania.

Przywołana wyżej ustawa o finansach publicznych wskazuje w art. 30, że:

Państwowe i samorządowe osoby prawne są tworzone na podstawie odrębnych ustaw.
Podstawą gospodarki finansowej państwowych i samorządowych osób prawnych jest plan finansowy.
Plany finansowe państwowych i samorządowych osób prawnych są sporządzane zgodnie z ustawami o ich utworzeniu, z uwzględnieniem przepisów niniejszej ustawy.
Projekty planów finansowych państwowych osób prawnych, o których mowa w art. 9 pkt 14, są przekazywane Ministrowi Finansów w trybie i terminach określonych w przepisach dotyczących prac nad projektem ustawy budżetowej.

Z kolei zgodnie z art. 31 ustawy o finansach publicznych, jednostki o których mowa w art. 30 ust. 1 (np. Zespół), wyodrębniają w planach finansowych:

przychody z prowadzonej działalności;
dotacje z budżetu państwa lub budżetów jednostek samorządu terytorialnego;
koszty, w tym:
1. wynagrodzenia i składki od nich naliczane,
2. płatności odsetkowe wynikające z zaciągniętych zobowiązań,
3. zakup towarów i usług;
środki na wydatki majątkowe;
środki przyznane innym podmiotom;
stan należności i zobowiązań na początek i koniec roku;
stan środków pieniężnych na początek i koniec roku.

Z uwagi na fakt, iż dotacji inwestycyjnych nie ujmuje się w sprawozdaniu rocznym w momencie ich otrzymania, zdaniem Zespołu, nie powinny one być ujmowane w mianowniku prewspółczynnika.

Należy bowiem stwierdzić, że samorządowa instytucji kultury powinna zaliczyć do przychodów wykonanych, które przyjmuje się w mianowniku wzoru dla wyliczenia proporcji, o której mowa w art. 86 ust. 2a ustawy o VAT, wyłącznie te przychody wymienione w § 2 pkt 12 rozporządzenia, z których pokrywa koszty swojej działalności wykonując przypisane jej zadania, a które to przychody wynikają ze sprawozdania rocznego z wykonania planu finansowego. Ustawodawca posłużył się jednoznacznym terminem „przychodów wynikających ze sprawozdania rocznego z wykonania planu finansowego”. Skoro otrzymywanych dotacji inwestycyjnych nie ujmuje się w sprawozdaniu rocznym w momencie ich otrzymania, to nie powinny one być więc traktowane jako przychody wykonane dla potrzeb kalkulacji prewspółczynnika.

Zauważyć bowiem należy, że w świetle art. 31 ustawy o finansach publicznych jednostki obowiązane są do wyodrębnienia w swoich planach finansowych m.in. kategorii środków na wydatki majątkowe (art. 31 pkt 4 ustawy o finansach publicznych). To właśnie w tej kategorii mieszczą się środki z dotacji inwestycyjnych. Środków z dotacji inwestycyjnych nie zalicza się natomiast do odrębnej kategorii przychodów z prowadzonej działalności (art. 31 pkt 1 ustawy o finansach publicznych), czy kategorii dotacji z budżetu państwa lub budżetów jednostek samorządu terytorialnego (art. 31 pkt 2 ustawy o finansach publicznych).

Z powyższego wynika, że na gruncie ustawy o finansach publicznych, do których odwołuje się definicja przychodów wykonanych z § 2 pkt 12 Rozporządzenia, dotacja inwestycyjna nie jest traktowana jako przychód Wnioskodawcy, w związku z czym uwzględnienie takiej dotacji w ramach prewspółczynnika nie jest uzasadnione.

Przyjęcie wskazanego wyżej stanowiska powoduje, że w sposób racjonalny i spójny z ustawą o finansach publicznych, Wnioskodawca jest w stanie ustalić te kategorie otrzymywanych środków, które powinny być uwzględnione w mianowniku na potrzeby kalkulacji prewspółczynnika. Będą więc to te przychody, które:

są przychodami w rozumieniu ustawy o finansach publicznych,

wynikają ze sprawozdania rocznego z wykonania planu finansowego,

z przychodów tych Wnioskodawca pokrywał koszty swojej działalności wykonując przypisane jej zadania.

Biorąc zatem pod uwagę, że:

dotacji inwestycyjnych nie ujmuje się w sprawozdaniu rocznym w momencie ich otrzymania,

w sprawozdaniu z wykonania planu finansowego w przychodach wykonanych instytucji nie wykazuje się dotacji inwestycyjnych, ponieważ są one ujmowane w odrębnej pozycji planu jako środki na wydatki majątkowe,

- nie będzie spełniony warunek „wynikania ze sprawozdania rocznego z wykonania planu finansowego”. Nie jest zatem uzasadnione uwzględnianie dotacji inwestycyjnych w mianowniku prewspółczynnika, zgodnie ze wzorem określonym w § 4 ust. 1 Rozporządzenia.

Na prawidłowość nieujmowania przez Zespół dotacji inwestycyjnych w mianowniku prewspółczynnika wskazuje wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z 11 kwietnia 2019 r. sygn. I SA/Rz 138/19:

„W ocenie Sądu, rację ma skarżący uznając, że w świetle przepisów o finansach publicznych, w przychodach instytucji kultury nie są ujmowane wszelkie dotacje, a jedynie dotacje na cele związane z bieżącą działalnością. Natomiast dotacje inwestycyjne ujmowane są i rozliczane w odrębnej pozycji planu finansowego – „środki na wydatki majątkowe” i nie podlegają wykazaniu w sprawozdaniu rocznym z wykonania planu finansowego jako przychody, z których instytucja pokrywała koszty swojej działalności wykonując przypisane jej zadania jednostki samorządu terytorialnego. Zasadny jest zatem zarzut błędnej interpretacji przepisów § 2 pkt 12 i § 4 rozporządzenia w sprawie prewspółczynnika w zw. z art. 30 oraz art. 31 ustawy o finansach publicznych, przez zastosowanie rozszerzającej wykładni odnośnie do pojęcia przychodów wykonanych i objęcia zakresem tego pojęcia otrzymywanych od jednostki samorządu dotacji inwestycyjnych, a w konsekwencji naruszenie art. 86 ust. 2a i ust. 2b ustawy o VAT, przez nieadekwatne do prowadzonej działalności ustalanie prewspółczynnika do odliczania VAT, powodujące istotne ograniczenie możliwości odliczenia podatku naliczonego”.

Tożsame konkluzje wynikają z wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 29 sierpnia 2019 r. sygn. I FSK 338/17:

„Prawidłowo Zespół uzasadnił wybór tej metody wyjaśniając, że przy obliczeniu prewspółczynnika do mianownika wzoru nie należy wliczać dotacji nr(…), gdyż jest ona przeznaczona na cele inwestycyjne, a ponadto wystąpi tylko w roku 2015, a zatem nie jest reprezentatywna dla wyliczenia proporcji stosowanej w roku 2016”.

Reasumując, w ocenie Zespołu, przy wyliczaniu prewspółczynnika zgodnie ze wzorem określonym w § 4 ust. 1 Rozporządzenia, w mianowniku stosowanego wzoru nie powinny być ujmowane dotacje inwestycyjne.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

nabycia towarów i usług,
dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do obniżenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na mocy art. 86 ust. 2a ustawy, w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 - w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Stosownie do art. 86 ust. 2b ustawy, sposób określenia proporcji najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, jeżeli:

zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane oraz
obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 - w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.

W przypadku, gdy podatnik, dla którego sposób określenia proporcji wskazują przepisy wydane na podstawie ust. 22, uzna, że wskazany zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie ust. 22 sposób określenia proporcji nie będzie najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć, może zastosować inny bardziej reprezentatywny sposób określenia proporcji - art. 86 ust. 2h ustawy.

Jak stanowi art. 86 ust. 22 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, określić w przypadku niektórych podatników sposób określenia proporcji uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć oraz wskazać dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem tego sposobu określenia proporcji, uwzględniając specyfikę prowadzenia działalności przez niektórych podatników i uwarunkowania obrotu gospodarczego.

Powołany wyżej art. 86 ust. 2a ustawy będzie mieć zatem zastosowanie wyłącznie do sytuacji, w której nabywane towary i usługi, wykorzystywane są zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, w sytuacji gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Zespół jest samorządową, artystyczną instytucją kultury wpisaną do rejestru instytucji kultury prowadzonego przez Samorząd Województwa.

Przedmiotem działania Zespołu jest profesjonalne artystyczne prezentowanie i popularyzowanie bogactwa kultury narodowej, ze szczególnym uwzględnieniem polskiego folkloru wiejskiego i miejskiego, widowisk muzycznych, znaczących dzieł kompozytorów polskich i obcych.

Zgodnie ze swoim Statutem Zespół może prowadzić, jako dodatkową działalność odpłatną, w zakresie zbieżnym z jego zadaniami statutowymi. Środki uzyskane z działalności odpłatnej mogą być wykorzystane wyłącznie na realizację zadań statutowych Zespołu.

Zespół realizuje wskazane zadania, w szczególności przez: prowadzenie działalności koncertowej, prowadzenie programów edukacyjnych dla dzieci i młodzieży, opracowywanie i prezentację programów zawierających polskie kolędy, pieśni religijne, historyczne i patriotyczne, widowiska muzyczne oraz dzieła kompozytorów polskich i obcych, dokonywanie rejestracji audialnej i audiowizualnej działalności artystycznej, gromadzenie i opracowywanie zabytków folkloru polskiego, gromadzenie i systematyzowanie materiałów archiwalnych w celu zachowania dorobku Zespołu, ochronę zbioru zabytkowych strojów ludowych i stałe jego uzupełnianie.

Wnioskodawca dodatkowo uzyskuje i może uzyskiwać w przyszłości następujące rodzaje przychodów: dotację podmiotową od organizatora, dotacje celowe, dotacje inwestycyjne.

Dotacje podmiotowe, celowe na określone zadania statutowe oraz inwestycyjne nie stanowią dopłaty do ceny.

Dotacje inwestycyjne nie są ujmowane w sprawozdaniu rocznym w momencie ich otrzymania, w świetle powołanych przepisów nie są więc traktowane jako przychody wykonane samorządowej instytucji kultury w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych.

Dodatkowo, Wnioskodawca wskazuje, że kwot dotacji inwestycyjnych nie ujmuje się w sprawozdaniu rocznym w momencie ich otrzymania, w sprawozdaniu z wykonania planu finansowego w przychodach wykonanych instytucji nie wykazuje się kwot dotacji inwestycyjnych, ponieważ są one ujmowane w odrębnej pozycji planu jako środki na wydatki majątkowe.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii obowiązku uwzględniania w mianowniku otrzymanych dotacji inwestycyjnych przy wyliczaniu prewspółczynnika.

W przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z samorządową instytucją kultury. Zatem zasadnym jest odwołanie do przepisów ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz. U. z 2020 r., poz. 194) określającej zasady tworzenia i działania instytucji kultury.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, jednostki samorządu terytorialnego organizują działalność kulturalną, tworząc samorządowe instytucje kultury, dla których prowadzenie takiej działalności jest podstawowym celem statutowym.

Stosownie do art. 9 ust. 2 ww. ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, prowadzenie działalności kulturalnej jest zadaniem własnym jednostek samorządu terytorialnego o charakterze obowiązkowym.

Instytucje kultury, dla których organizatorami są jednostki samorządu terytorialnego, mogą otrzymywać dotacje celowe na zadania objęte mecenatem państwa, w tym dotacje celowe na finansowanie lub dofinansowanie kosztów realizacji inwestycji, z budżetu państwa z części, której dysponentem jest minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego (art. 9 ust. 3 ww. ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej).

Na mocy art. 12 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, organizator zapewnia instytucji kultury środki niezbędne do rozpoczęcia i prowadzenia działalności kulturalnej oraz do utrzymania obiektu, w którym ta działalność jest prowadzona.

Stosownie do art. 28 ust. 1 cyt. ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, instytucja kultury pokrywa koszty bieżącej działalności i zobowiązania z uzyskiwanych przychodów.

Zgodnie z art. 28 ust. 1a cyt. ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego oraz za jego zgodą państwowe instytucje kultury, których organizatorem jest ten minister, mogą udzielać dofinansowania, w tym wydatków inwestycyjnych i bieżących, podmiotom prowadzącym działalność w dziedzinie kultury i ochrony dziedzictwa narodowego, w tym poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej.

Natomiast przepis art. 28 ust. 2 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej stanowi, że przychodami instytucji kultury są przychody z prowadzonej działalności, w tym ze sprzedaży składników majątku ruchomego, przychody z najmu i dzierżawy składników majątkowych, dotacje podmiotowe i celowe z budżetu państwa lub jednostki samorządu terytorialnego, środki otrzymane od osób fizycznych i prawnych oraz z innych źródeł.

Zgodnie z art. 28 ust. 3 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, organizator przekazuje instytucji kultury środki finansowe w formie dotacji:

podmiotowej na dofinansowanie działalności bieżącej w zakresie realizowanych zadań statutowych, w tym na utrzymanie i remonty obiektów;
celowej na finansowanie lub dofinansowanie kosztów realizacji inwestycji;
celowej na realizację wskazanych zadań i programów.

W myśl art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 869, z późn. zm.), że dochodami publicznymi są:

daniny publiczne, do których zalicza się: podatki, składki, opłaty, wpłaty z zysku przedsiębiorstw państwowych i jednoosobowych spółek Skarbu Państwa oraz banków państwowych, a także inne świadczenia pieniężne, których obowiązek ponoszenia na rzecz państwa, jednostek samorządu terytorialnego, państwowych funduszy celowych oraz innych jednostek sektora finansów publicznych wynika z odrębnych ustaw;
inne dochody budżetu państwa, jednostek samorządu terytorialnego oraz innych jednostek sektora finansów publicznych należne na podstawie odrębnych ustaw lub umów międzynarodowych (...).

Zgodnie z art. 30 ust. 2 ww. ustawy o finansach publicznych, podstawą gospodarki finansowej państwowych i samorządowych osób prawnych jest plan finansowy.

Stosownie do art. 31 ustawy o finansach publicznych, jednostki, o których mowa w art. 30 ust. 1, wyodrębniają w planach finansowych:

przychody z prowadzonej działalności;
dotacje z budżetu państwa lub budżetów jednostek samorządu terytorialnego;
koszty, w tym:
1. wynagrodzenia i składki od nich naliczane,
2. płatności odsetkowe wynikające z zaciągniętych zobowiązań,
3. zakup towarów i usług;
środki na wydatki majątkowe;
środki przyznane innym podmiotom;
stan należności i zobowiązań na początek i koniec roku;
stan środków pieniężnych na początek i koniec roku.

Na podstawie delegacji ustawowej z art. 86 ust. 22 ustawy, wydane zostało rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (Dz. U. z 2015 r., poz. 2193, ze zm.), zwane dalej rozporządzeniem.

Rozporządzenie to określa w przypadku niektórych podatników sposób określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć, zwany dalej „sposobem określenia proporcji” oraz wskazuje dane na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem sposobu określenia proporcji (§ 1 pkt 1 i 2 rozporządzenia).

Rozporządzenie dotyczy jednostek samorządu terytorialnego, samorządowych instytucji kultury, państwowych instytucji kultury, uczelni publicznych i instytutów badawczych. W świetle obowiązującego prawa, w przypadku jednostek samorządu terytorialnego, samorządowych instytucji kultury, państwowych instytucji kultury, uczelni i instytutów badawczych, metodą najbardziej odpowiadająca specyfice prowadzonej przez tych podatników działalności i dokonywanych nabyć co do zasady jest metoda wskazana w rozporządzeniu.

Stosownie do § 4 ust. 1 rozporządzenia, w przypadku samorządowej instytucji kultury, jako sposób określenia proporcji uznaje się sposób ustalony według wzoru:

A x 100

X = ------------

gdzie poszczególne symbole oznaczają:

X - proporcję określoną procentowo, zaokrągloną w górę do najbliższej liczby całkowitej,

A - roczny obrót z działalności gospodarczej zrealizowany przez samorządową instytucję kultury,

P - przychody wykonane samorządowej instytucji kultury.

Zgodnie z § 2 pkt 4 rozporządzenia, przez obrót należy rozumieć podstawę opodatkowania, o której mowa w art. 29a, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5 ustawy, w zakresie:

dokonywanych przez podatników:
- odpłatnych dostaw towarów na terytorium kraju,
- odpłatnego świadczenia usług na terytorium kraju,
- eksportu towarów,
- wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,
odpłatnych dostaw towarów lub świadczenia usług poza terytorium kraju, które podlegałyby opodatkowaniu podatkiem gdyby były wykonywane na terytorium kraju.

Wyjaśnić należy, że pojęcie obrotu, o którym mowa w powyższej regulacji powinno być interpretowane tak jak w przypadku art. 90 ustawy. Obrót powinien być rozumiany jako kwota należna z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług pomniejszona o VAT.

Natomiast przez przychody wykonane samorządowej instytucji kultury rozumie się - w myśl § 2 pkt 12 rozporządzenia - przychody samorządowej instytucji kultury w rozumieniu ustawy o finansach publicznych, w tym dotacje przekazane tej instytucji z budżetu jednostki samorządu terytorialnego, pomniejszone o kwoty zwróconych dotacji, o odsetki od środków na rachunkach bankowych zaliczonych do przychodów z mienia tej instytucji oraz o odszkodowania należne tej instytucji inne niż odszkodowania stanowiące zapłatę, o której mowa w art. 29a ust. 1 ustawy - wynikające ze sprawozdania rocznego z wykonania planu finansowego, z których instytucja ta pokrywała koszty swojej działalności wykonując przypisane jej zadania jednostki samorządu terytorialnego.

Zgodnie z § 4 ust. 2 rozporządzenia, przychody wykonane samorządowej instytucji kultury nie obejmują przychodów uzyskanych z tytułu:

dostawy towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez samorządową instytucję kultury do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli są zaliczane do środków trwałych samorządowej instytucji kultury - używanych na potrzeby prowadzonej przez tę instytucję działalności;
transakcji dotyczących:
1. pomocniczych transakcji w zakresie nieruchomości i pomocniczych transakcji finansowych,
2. usług wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41 ustawy, w zakresie, w jakim transakcje te mają charakter pomocniczy.

Wyłączenie ww. transakcji z przychodów wykonanych samorządowej instytucji kultury (mianownik proporcji) zapewnia spójność (symetrię) z wyłączeniem tych transakcji z obrotu z działalności gospodarczej (licznik proporcji), i ma na celu „oczyszczenie” kwoty przychodów przyjmowanej do wyliczenia proporcji z danych, które zniekształcałyby tę proporcję.

Powołując się na zapisy ww. ustawy o finansach publicznych wskazać należy, że dochody publiczne (budżetowe) to należne lub faktyczne wpływy środków pieniężnych do budżetów publicznych pobierane przez organy finansowe lub przez jednostki budżetowe, które zrealizowane dochody przekazują do organów finansowych, ze względu na powiązanie z budżetem systemem brutto (art. 5 ust. 2 ustawy o finansach publicznych). Obok dochodów występują także wpływy o charakterze zwrotnym, będące przychodami, które służą finansowaniu deficytu budżetowego oraz przychody jednostek organizacyjnych (np. zakładów budżetowych, gospodarstw pomocniczych, funduszy celowych) i osób prawnych (np. szkół wyższych, instytucji kulturalnych), zaliczanych do sektora finansów publicznych, pochodzące z prowadzonej przez nie odpłatnej działalności, oraz z innych źródeł.

Z uwagi na fakt, że w przypadku samorządowej instytucji kultury utrudnione jest wyliczenie „obrotu” uzyskanego z tytułu czynności pozostających poza systemem VAT przyjęto zasadę - dla celów zastosowania sposobu obliczenia proporcji - że całkowity „obrót” z tytułu działalności gospodarczej oraz działalności pozostającej poza sferą podlegającą opodatkowaniu odpowiada wysokości wykonanych przychodów, z uwzględnieniem otrzymanych dotacji, (z wyjątkiem zwróconych dotacji, odsetek od środków na rachunkach bankowych zaliczanych do przychodów z mienia tej instytucji, odszkodowań innych niż stanowiące zapłatę, oraz dostawy towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez samorządową instytucję kultury do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli są zaliczane do środków trwałych samorządowej instytucji kultury, używanych na potrzeby prowadzonej przez tę instytucję działalności, a także transakcji dotyczących pomocniczych transakcji w zakresie nieruchomości i pomocniczych transakcji finansowych, oraz usług wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41 ustawy, w zakresie, w jakim transakcje te mają charakter pomocniczy).

Jak wynika z § 4 ust. 1 ww. rozporządzenia, w przypadku samorządowych instytucji kultury w mianowniku ujmuje się przychody wykonane samorządowej instytucji kultury.

W przedmiotowej sprawie, Wnioskodawca wskazuje, że dotacje inwestycyjne nie są ujmowane w sprawozdaniu rocznym w momencie ich otrzymania, nie są więc traktowane przez Wnioskodawcę jako przychody wykonane samorządowej instytucji kultury w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych. Środki z dotacji inwestycyjnych mieszą się w kategorii środków na wydatki majątkowe. Środków z dotacji inwestycyjnych nie zalicza się natomiast do odrębnej kategorii przychodów z prowadzonej działalności czy kategorii dotacji z budżetu państwa lub budżetów jednostek samorządu terytorialnego.

Dotacja inwestycyjna nie jest traktowana jako przychód wykonany Wnioskodawcy.

Dodatkowo, Wnioskodawca wskazuje, że kwot dotacji inwestycyjnych nie ujmuje się w sprawozdaniu rocznym w momencie ich otrzymania, dodatkowo w sprawozdaniu z wykonania planu finansowego w przychodach wykonanych instytucji nie wykazuje się kwot dotacji inwestycyjnych, ponieważ są one ujmowane w odrębnej pozycji planu jako środki na wydatki majątkowe. W sprawozdaniu jest ujmowana jedynie amortyzacja środków nabywanych z dotacji inwestycyjnych. Tym samym, kwoty dotacji inwestycyjnych nie wynikają ze sprawozdania z wykonania planu finansowego, z którego Wnioskodawca pokrywa koszty swojej działalności wykonując przypisane mu zadania samorządowej instytucji kultury.

Zatem skoro – jak jednoznacznie podano w opisie sprawy – dotacje inwestycyjne nie stanowią przychodu wykonanego Wnioskodawcy w rozumieniu ustawy o finansach publicznych oraz nie wynikają ze sprawozdania z wykonania planu finansowego, to tym samym nie należy ich uwzględniać w mianowniku przy określaniu proporcji według wzoru mającego zastosowanie do Wnioskodawcy - samorządowej instytucji kultury (§ 4 ust. 1 rozporządzenia), który w swej treści odnosi się do przychodów samorządowej instytucji kultury w rozumieniu ustawy o finansach publicznych.

Reasumując, Wnioskodawca stosując wzór z Rozporządzenia dla samorządowej instytucji kultury nie powinien w mianowniku prewspółczynnika ujmować dotacji inwestycyjnych, które nie są przychodem wykonanym.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Jednocześnie podkreślić należy, że Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanego przez Wnioskodawcę. Tut. Organ informuje, że nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Zatem w przypadku stwierdzenia w toku postępowania podatkowego stanu faktycznego odmiennego od przedstawionego we wniosku, tj. jeśli w wyniku zebranego materiału dowodowego organ podatkowy stwierdzi, że dotacje inwestycyjnie błędnie zakwalifikowano, to interpretacja nie wywołuje skutków podatkowoprawnych. Organ nie ma kompetencji do oceny czy dane, które ewentualnie wynikają ze sprawozdawczości budżetowej danej jednostki są prawidłowe w kontekście przepisów ustawy o finansach publicznych. Powyższe wykracza bowiem poza zakres interpretacji podatkowych.

Ponadto tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (pytań) Wnioskodawcy. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem –nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin