Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-2.4012.685.2020.2.AMO
z 8 grudnia 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 5 października 2020 r. (data wpływu 6 października 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 18 listopada 2020 r. (data wpływu 23 listopada 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie niepodlegania opodatkowaniu podatkiem VAT transakcji sprzedaży działek …,…,….,…,…,…,…,…,…,…,… wraz z udziałem w działce nr … (udział w drodze) powstałych w wyniku podziału działki … – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 października 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie niepodlegania opodatkowaniu podatkiem VAT transakcji sprzedaży działek …,…,….,…,…,…,…,…,…,…,… wraz z udziałem w działce nr … (udział w drodze) powstałych w wyniku podziału działki ….

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 18 listopada 2020 r. poprzez doprecyzowanie opisu sprawy, przeformułowanie pytania, przedstawienie własnego stanowiska oraz wniesienie opłaty.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (uzupełnione pismem z dnia 18 listopada 2020 r.).

Wnioskodawca jest osobą fizyczną na etacie, nie prowadzi działalności gospodarczej i nie opłaca składek do KRUS.

Zamierza zbyć majątek osobisty w częściach tj. zamierza podzielić działkę, która dostał od rodziców w darowiźnie w 1988 roku, a która wchodzi w skład majątku osobistego Wnioskodawcy i zamierza sprzedać ją w częściach.

Sprzedaż działek, powstałych w wyniku podziału, będzie prowadził w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Działka, którą zamierza podzielić, położona jest na obszarze objętym Miejscowym Planem Zagospodarowania Przestrzennego, który wykonała Gmina …, a Wnioskodawca nigdy nie występował o wydanie, dla tej działki, decyzji o warunkach zabudowy, ani nie wnioskował do Gminy o wykonanie MPZP.

Obecnie, zgodnie z zapisami MPZP działka przeznaczona jest pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną. Działka jest nieuzbrojona - brak przyłączy wody, kanalizacji, gazu i prądu.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał:

1. Wnioskodawca zamieszkuje w miejscowości … w domu jednorodzinnym posadowionym na działce nr X.
2. Działka nr X z uwagi na duży areał podzielona została na dwie odrębne działki, z której jedną część Wnioskodawca zamierzał sprzedać znajomemu.
3. Na wydzieloną działkę znalazł się chętny, który wpłacił Wnioskodawcy zadatek.
4. Po powrocie z zagranicy córka Wnioskodawcy poinformowała go, że ma zamiar wybudować się na ww. działce i nie zgadza się na jej sprzedaż.
5. Ponieważ odstąpienie od umowy przy zwrocie zadatku wygenerowałoby u Wnioskodawcy duże koszty, będąc właścicielem innej działki nr …, Wnioskodawca zaproponował kupującemu w zamian część działki …,
6. Działka … jest odrębną własnością Wnioskodawcy i stanowi jego majątek osobisty otrzymany w darowiźnie od rodziców.
7. Z uwagi na to, że nieruchomość - działka … jest działką o dużym areale powierzchnia … m² Wnioskodawca postanowił ją podzielić na 12 działek, w tym 11 na budownictwo mieszkaniowe oraz 1 na poszerzenie drogi zgodnie z Planem Zagospodarowania, który wykonała Gmina ….
8. Działka nr … zgodnie z zapisami Planu Zagospodarowania Przestrzennego wykonanego i sfinansowanego wcześniej przez Gminę …, stanowi teren pod budownictwo mieszkaniowe.
9. Nieruchomość w chwili obecnej jest niezabudowana i składa się z jednej działki, która jest w trakcie podziału.
10. Wydzielone działki nie będą przez Wnioskodawcę zabudowywane ani uzbrajane.
11. Nieruchomość nigdy nie była wykorzystywana dla celów opodatkowanych VAT.
12. Wnioskodawca od 12 lat pracuje na etacie, nie płaci KRUS.
13. Wcześniej od 1988 roku Wnioskodawca przez 19 lat płacił KRUS, posiadał status rolnika nie był zarejestrowanym podatnikiem VAT.
14. Obecnie działkę nieodpłatnie, uprawia rodzina Wnioskodawcy na własne potrzeby na podstawie umowy użyczenia - uprawa ziemniaków.
15. Obecnie … 2020 r. nieruchomość jest w trakcie podziału geodezyjnego na wniosek Wnioskodawcy i składać się będzie z 12 działek o numerach: … - działka na poszerzenie drogi - zgodnie z wytycznymi w Planie Zagospodarowania Przestrzennego, …,…,….,…,…,…,…,…,…,…,…- zgodnie z Postanowieniem Gminy … o zatwierdzeniu wstępnego podziału działki ….
16. Wstępny podział geodezyjny działek zgodny z Miejscowym Planem Zagospodarowania został zaopiniowany pozytywnie przez Burmistrza Miasta … w dniu ….2020 r. sygnatura …. W celu ostatecznego zatwierdzenia podziału niezbędna jest również zgoda Starostwa Powiatowego w … - postępowanie w trakcie.
    
    

Działki są nieuzbrojone, Wnioskodawca dotychczas nie wnioskował i nie zamierza wnioskować o wydanie decyzji związanej z ich uzbrojeniem, jak też nie występował o wydanie warunków zabudowy, ponieważ takie warunki wynikają z Miejscowego Planu Zagospodarowania ustalonego przez Gminę wobec czego nie ponosił wydatków z przekształceniem.

Wnioskodawca jako właściciel nie podejmował działań marketingowych dot. sprzedaży działek, działkę … odziedziczył po rodzicach, nie kupił działki w celu podziału i sprzedaży z zyskiem, nie prowadzi działalności o charakterze developerskim, rezygnacja z uprawy i konieczność sprzedaży wynika z nieopłacalności jej uprawiania z uwagi na małą powierzchnię.

Jako jedyny właściciel Wnioskodawca zawarł jedną tylko umowę przedwstępną sprzedaży działki - nr … powstałej po podziale nr … - wcześniej zamierzał sprzedać działkę, która powstała po podziale działki na której stoi dom Wnioskodawcy, miał z kupującymi zawartą przedwstępną umowę sprzedaży z zadatkiem. Z uwagi na zmianę sytuacji życiowej (córka po powrocie do kraju zdecydowała, że na tej działce będzie budowała dom) Wnioskodawca wynegocjował z kupującymi, aby poczekali na podział działki … i zgodzili się przepisać umowę przedwstępna na działkę … Wnioskodawca uniknął w ten sposób zwrotu podwójnego zadatku.

Z potencjalnymi kupującymi nie są podpisane umowy przedwstępne sprzedaży, ponieważ takich nabywców do tej pory nie ma, za wyjątkiem jednej działki …, z kupującym, który wcześniej wpłacił zadatek na działkę nr X - zmieniona przedwstępna umowa, zamieniono numery działek z nr X na działkę nr ….

Jedynym warunkiem sprzedaży części działki jest ich podział geodezyjny oraz zapłata ceny.

Pozostałe działki o numerach …,…,….,…,…,…,…,…,…,…będą sprzedawane ewentualnym klientom wraz z udziałem w działce nr … (udział w drodze) po ostatecznym zatwierdzeniu podziału w momencie, kiedy trafi się klient z informacji na tablicy wystawionej na przedmiotowej nieruchomości.

W umowie przedwstępnej nie udzielił kupującemu pełnomocnictwa, umowa jest prosta, jeden sprzedaje, drugi kupuje, jedyny warunek to to, że sprzedaż nastąpi niezwłocznie po podziale.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku).

Czy opisane, a zaplanowane transakcje sprzedaży działek podlegać będą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowanym w uzupełnieniu wniosku), transakcje nie będą podlegały opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług bowiem stanowią sprzedaż prywatnego majątku i nie są sprzedażą w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 u.p.t.u., rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Powyższe oznacza, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy czynność podlegającą opodatkowaniu wykona podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Jednocześnie okoliczności dokonania tej czynności powinny nosić znamiona działalności gospodarczej, o której mowa w ustawie.

Działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego. Jeżeli dana czynność została wykonana poza zakresem działań producenta, handlowca, usługodawcy, pozyskującego zasoby naturalne, rolnika, czy wykonującego wolny zawód i jednocześnie okoliczności dokonania tej czynności nie noszą znamion działalności gospodarczej, o której mowa w u.p.t.u., to w świetle cytowanego powyżej art. 15 ust. 2 u.p.t.u., podmiotu dokonującego tych czynności nie można uznać za podatnika podatku od towarów i usług. Taka sytuacja występuje w przypadku sprzedaży przez daną osobę majątku prywatnego. Biorąc pod uwagę powyższe definicje oraz stan faktyczny opisany powyżej Wnioskodawca uważa, że jako osoba nieprowadząca działalności gospodarczej, nie kupując działek w celu ich odprzedaży z zyskiem przeprowadzone transakcje nie będą podlegać opodatkowaniu VAT.

Z powyższymi rozważaniami potwierdzającymi stanowisko Wnioskodawcy koresponduje wyrok TSUE w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10, w którym Trybunał podkreślił, że „zakres transakcji sprzedaży nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą”. Stwierdził także, że sam podział działek nie jest okolicznością decydującą przy badaniu, czy transakcja dokonywana jest przez podatnika dodając, iż „inaczej jest natomiast w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców (...). Takie aktywne działania mogą polegać na przykład na uzbrojeniu terenu albo na działaniach marketingowych”.

Ze stanu faktycznego wynika bowiem, że Wnioskodawca nie podejmując dotychczas i w przyszłości aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, a także nie angażował i nie będzie angażował środków podobnych do wykorzystywanych przez producentów, handlowców lub usługodawców. Co więcej, Wnioskodawca nie wykorzystywał i nie będzie wykorzystywał opisanej nieruchomości w sposób ciągły dla celów zarobkowych (np. do celów najmu czy dzierżawy).

W szczególności należy uznać, że samo wystąpienie o podział działek nie jest działaniem typowym dla handlowca, a zakres ten nie wykracza poza czynności, które zwyczajowo wykonywane są przy rozporządzaniu majątkiem prywatnym. Takie podejście prezentują sądy administracyjne. Jak wskazał WSA w Łodzi w wyroku z dnia 7 grudnia 2017 r. (I SA/Łd 816/17), „nie jest przy tym tak jak uważa organ interpretacyjny, że elementem decydującym o zorganizowanej aktywności wnioskodawcy w zakresie obrotu nieruchomościami jest fakt wystąpienia przez niego o wydanie decyzji o warunkach zabudowy (przed podziałem) i podział nieruchomości, w wyniku którego powstało kilkanaście działek”.

W świetle powyższego zdaniem Wnioskodawcy opisane, planowane transakcje sprzedaży działek nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu ww. podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary – na mocy art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Należy więc przyjąć, że w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości gruntowych (działek, udziałów w działkach), traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Określona czynność będzie opodatkowana podatkiem VAT, jeśli zostanie wykonana przez podatnika, a więc osobę prowadzącą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych – art. 15 ust. 2 ustawy.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Przy czym, w świetle przytoczonych wyżej przepisów status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Dla ustalenia, czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT istotne jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Zatem, kiedy osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza to prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Jednocześnie wykorzystywanie składników majątku, tj. takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania, które polega na czerpaniu dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej. Należy stwierdzić, że każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług.

W konsekwencji, wykorzystywanie majątku należącego do danej osoby stanowi również działalność gospodarczą jeżeli jest dokonywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży nieruchomości jest ustalenie, czy działanie to można uznać za wykorzystywanie majątku w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy majątek nabyty został i faktycznie wykorzystany na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ustawy.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z dnia 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Ponadto jak wynika z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10), dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Z ww. orzeczeń C-180/10 i C-181/10 wynika również, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą.

Inaczej jest natomiast – wyjaśnił Trybunał – w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Wskazać należy, iż przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając nieruchomości działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czego przejawem jest taka aktywność tej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną, np. nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu zaistnienia pojedynczych z nich.

Stwierdzić należy, że uznanie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca zamierza działkę … - którą dostał od rodziców w darowiźnie w 1988 roku, a która wchodzi w skład majątku osobistego Wnioskodawcy - podzielić i sprzedać w częściach. Działka, którą zamierza podzielić, położona jest na obszarze objętym Miejscowym Planem Zagospodarowania Przestrzennego, który wykonała Gmina …, a Wnioskodawca nigdy nie występował o wydanie, dla tej działki decyzji o warunkach zabudowy, ani nie wnioskował do Gminy o wykonanie MPZP. Z uwagi na to, że nieruchomość - działka … jest działką o dużym areale powierzchnia … m² Wnioskodawca postanowił ją podzielić na 12 działek, w tym 11 na budownictwo mieszkaniowe oraz 1 na poszerzenie drogi zgodnie z Planem Zagospodarowania, który wykonała Gmina …. Nieruchomość jest niezabudowana, nigdy nie była wykorzystywana dla celów opodatkowanych VAT. Wydzielone działki nie będą przez Wnioskodawcę zabudowywane ani uzbrajane. Wnioskodawca od 12 lat (od 2008 roku) pracuje na etacie, nie płaci KRUS. Wcześniej od 1988 roku Wnioskodawca przez 19 lat płacił KRUS (czyli do 2007 roku), posiadał status rolnika nie był zarejestrowanym podatnikiem VAT. Działkę nieodpłatnie, uprawia rodzina Wnioskodawcy na własne potrzeby na podstawie umowy użyczenia - uprawa ziemniaków. Obecnie … 2020 r. nieruchomość jest w trakcie podziału geodezyjnego na wniosek Wnioskodawcy i składać się będzie z 12 działek o numerach … - działka na poszerzenie drogi - zgodnie z wytycznymi w Planie Zagospodarowania Przestrzennego, …,…,….,…,…,…,…,…,…,…,… - zgodnie z Postanowieniem Gminy … o zatwierdzeniu wstępnego podziału działki …. Wnioskodawca jako właściciel nie podejmował działań marketingowych dot. sprzedaży działek. Zawarta umowa przedwstępną sprzedaży działki nr … powstałej po podziale działki nr …. W umowie tej Wnioskodawca nie udzielił kupującemu pełnomocnictwa, umowa jest prosta, jeden sprzedaje, drugi kupuje, jedyny warunek to to, że sprzedaż nastąpi niezwłocznie po podziale. Z potencjalnymi kupującymi na działki …,…,….,…,…,…,…,…,…,… nie są podpisane umowy przedwstępne sprzedaży, ponieważ takich nabywców do tej pory nie ma.

Należy w tym miejscu wskazać, że w myśl art. 710 i art. 713 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r., poz. 1740), przez umowę użyczenia użyczający zobowiązuje się zezwolić biorącemu, przez czas oznaczony lub nieoznaczony, na bezpłatne używanie oddanej mu w tym celu rzeczy. Biorący do używania ponosi zwykłe koszty utrzymania rzeczy użyczonej. Jeżeli poczynił inne wydatki lub nakłady na rzecz, stosuje się odpowiednio przepisy o prowadzeniu cudzych spraw bez zlecenia.

Główną cechą umowy użyczenia jest całkowita nieodpłatność. Umowa ta nie przenosi też własności rzeczy. Oznacza to, że oddanie do bezpłatnego używania na podstawie umowy użyczenia jest nieodpłatnym świadczeniem usług.

W niniejszej sprawie, brak jest zatem przesłanek świadczących o takiej aktywności Zainteresowanego w przedmiocie zbycia opisanych działek, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego – stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności). Nie wystąpił bowiem ciąg zdarzeń, które jednoznacznie przesądzają, że sprzedaż wskazanych we wniosku działek wypełnia przesłanki działalności gospodarczej. Wnioskodawca nie podjął takich aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców. Zainteresowany, sprzedając przedmiotowe działki, będzie korzystał zatem z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której nie mają zastosowania przepisy ustawy o podatku od towarów i usług. Tym samym transakcja zbycia działek, nie będzie podlegała przepisom ustawy, ponieważ przedmiotem transakcji będzie majątek osobisty.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy oraz powołane regulacje ustawy o podatku od towarów i usług stwierdzić należy, że planowana sprzedaż działek o numerach …,…,….,…,…,…,…,…,…,…,… wraz z udziałem w działce nr … (udział w drodze) powstałych w wyniku podziału działki … nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy, z uwagi na fakt, że Wnioskodawca z tytułu tych transakcji nie będzie działał w charakterze – zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy – podatnika VAT, prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a sprzedaż działek gruntu będzie stanowiła realizację prawa do rozporządzania majątkiem osobistym. W konsekwencji w związku z ww. planowaną sprzedażą działek po stronie Wnioskodawcy nie powstanie obowiązek podatkowy i Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do zapłaty podatku VAT od sprzedaży przedmiotowych działek.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Zainteresowanego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Jednocześnie podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego zdarzenia przyszłego.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy wyjaśnić, że zgodnie z wyżej cytowanym art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Wnioskodawcy dotycząca przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego. Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny załączonych do wniosku o interpretację dokumentów, a niniejszą interpretację wydano jedynie w oparciu o opis zdarzenia przyszłego w nim przedstawiony.

Końcowo nadmienia się, że w związku z przeformułowaniem pytania w uzupełnieniu wniosku kwota należna z tytułu przedmiotowego wniosku wynosi 40 zł. Wnioskodawca na poczet wniosku dokonał uiszczenia opłaty wyższej od należnej o 440 zł, to ww. kwota stanowi nadpłatę podlegającą zwrotowi zgodnie z art. 14f § 2b pkt 3 Ordynacji podatkowej i zostanie zwrócona przekazem pocztowym na adres wskazany we wniosku ORD-IN.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.