2020.12.10 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT2.4011.625.2020.2.MM
z 10 grudnia 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a pkt 1, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 26 sierpnia 2020 r. (data wpływu 31 sierpnia 2020 r.) uzupełnionym pismem z dnia 23 listopada 2020 r. (data wpływu do tutejszego organu dnia 24 listopada 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 sierpnia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika. Z uwagi, iż wniosek nie spełniał wymogów formalnych, pismem z dnia 13 listopada 2020 r. wezwano Wnioskodawcę do usunięcia stwierdzonych braków formalnych. Ww. wniosek uzupełniony został pismem z dnia 23 listopada 2020 r. (wpływ do tutejszego organu dnia 24 listopada 2020 r.).

We wniosku oraz w piśmie uzupełniającym przedstawiono następujący stan faktyczny.

Bank wykonuje czynności bankowe w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe, w tym prowadzi rachunki bankowe dla klientów Banku. Bank, jest płatnikiem zaliczek na podatek dochodowy od dokonywanych na rachunek bankowy wpłat z tytułu emerytur i rent. W związku z tym, na gruncie zaistniałego stanu faktycznego, powziął wątpliwości dotyczące swoich obowiązków w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Na rachunek Klientki w Banku wpływają dwa świadczenia emerytalne z zagranicy. Klientka ma miejsce zamieszkania, tzw. rezydencję podatkową w Polsce. Posiada obywatelstwo polskie i angielskie.

Jedno świadczenie emerytalne jest wypłacane przez Międzynarodowe Centrum Emerytalne (International Pension Centre) z funduszy utworzonych przez Wielką Brytanię. Jest to emerytura państwowa, płatna wg stawki tygodniowej co cztery tygodnie. Emeryturę tę otrzymuje Klientka w ramach pracowniczego programu emerytalnego w związku z osiągnięciem wieku emerytalnego, która później w związku ze śmiercią męża została przekształcona na emeryturę wdowią.

Klientka przedłożyła Bankowi dokumenty, z których wynika, że emerytura jest płatna w funtach brytyjskich (GBP). Do Banku oba świadczenia wpływają na rachunek bankowy Klientki w złotych polskich (PLN). W tytule nie jest podana wysokość kwoty pierwotnej, tj. GBP, ani wysokość kursu, tylko w języku angielskim jest napisana informacja, że jest to emerytura/renta wdowia. Nadawcą jest ..., adres angielski. Bank kontaktował się z bankiem pośredniczącym tj. ..., który oświadczył, że klient zlecił wypłatę w złotówkach. Bank nie dokonywał żadnych przewalutowań.

Klientka otrzymuje też drugie świadczenie wypłacane z funduszy Wielkiej Brytanii przez brytyjski Fundusz Ochrony Emerytalnej (Pension Protection Fund). Fundusz ten jest statutową korporacją publiczną kierowaną przez zarząd i odpowiedzialną przed Parlamentem za pośrednictwem Sekretarza Stanu ds. Pracy i Emerytur. Świadczenie to jest emeryturą, wypłacaną co miesiąc w ramach pracowniczego programu emerytalnego. Także to świadczenie jest wpłacane na rachunek Klientki w PLN. Klientka w związku z opłacaniem dodatkowych składek otrzymała emeryturę (w ramach programu ubezpieczeń emerytalnych na życie GC Bateman Group).

Oba wyżej wymienione świadczenia stanowią emerytury wypłacane z pracowniczych programów emerytalnych, funkcjonujących w oparciu o przepisy dotyczące pracowniczych programów emerytalnych obowiązujące w Wielkiej Brytanii.

Świadczenie emerytalne wypłacane przez Międzynarodowe Centrum Emerytalne (International Pension Centre) to emerytura państwowa, która wypłacana jest w ramach pracowniczych programów emerytalnych obowiązujących w Wielkiej Brytanii. Emeryturę tę Klientka otrzymuje w związku z osiągnięciem wieku emerytalnego, która później z powodu śmierci męża została przekształcona na emeryturę „wdowią”.

Świadczenie wypłacane z funduszy Wielkiej Brytanii przez brytyjski Fundusz Ochrony Emerytalnej (Pension Protection Fund), również wypłacane jest w ramach pracowniczego programu emerytalnego obowiązującego w Wielkiej Brytanii. Emeryturę tę Klientka otrzymuje w związku z wcześniejszym przejściem na emeryturę z powodu likwidacji zakładu pracy w miejscowości, w której mieszkała w Wielkiej Brytanii.

Żadne z ww. świadczeń otrzymywanych przez Klientkę nie są wypłacane z tytułu usług w związku z działalnością gospodarczą prowadzoną przez Wielką Brytanię, jej jednostkę terytorialną lub organ lokalny. Świadczenia nie są wypłacane z tytułu pełnienia funkcji publicznych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Bank według obowiązujących przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych powinien pobrać zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych od zagranicznych emerytur otrzymywanych przez Klientkę z Wielkiej Brytanii, czy też świadczenia te są zwolnione z podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie umowy o unikania podwójnego opodatkowania i Bank nie ma obowiązku pobierania zaliczek na ten podatek?

Zdaniem Wnioskodawcy w przedstawionym powyżej stanie faktycznym, Bank ma obowiązek pobierania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych od obu emerytur wypłacanych Klientce przez instytucje z Wielkiej Brytanii, tj. przez Międzynarodowe Centrum Emerytalne (International Pension Centre) oraz przez brytyjski Fundusz Ochrony Emerytalnej (Pension Protection Fund).

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Przepis art. 3 ust. 1a ww. ustawy wskazuje na dwa warunki, od spełnienia których uzależnia się kwalifikację danej osoby jako mającej miejsce zamieszkania w Polsce. Powyższe przesłanki są rozdzielone spójnikiem „lub", co oznacza, że wystarczy spełnienie którejkolwiek z nich, aby uznać, że osoba posiada miejsce zamieszkania w Polsce, a co za tym idzie - podlega w kraju nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu (od wszystkich osiąganych dochodów). Ww. przepisy art. 3 ust. 1a (a także ust. 1, 2a i 2b) stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ww. ustawy).

W przedstawionym stanie faktycznym Klientka Banku otrzymuje emerytury z Wielkiej Brytanii.

Klienta Banku - jak wynika z jej oświadczenia - ma w rozumieniu cyt. powyżej przepisów miejsce zamieszkania w Polsce. W przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdą więc przepisy Konwencji z dnia 20 lipca 2006 r. podpisanej między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresu podatków od dochodu i od zysków majątkowych zwana dalej: „Konwencją”.

Zgodnie z treścią art. 17 ust. 1 Konwencji, z zastrzeżeniem postanowień artykułu 18 ustęp 2 niniejszej Konwencji, emerytury, renty i inne podobne wynagrodzenia wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie.

Przepisy art. 18 ust. 2 stanowią zaś:

Jakakolwiek emerytura wypłacana lub pochodząca z funduszy utworzonych przez Umawiające się Państwo, lub jego jednostkę terytorialną albo organ lokalny, osobie fizycznej z tytułu świadczenia usług na rzecz tego Państwa lub jego jednostki terytorialnej lub organu lokalnego, podlega opodatkowaniu tylko w tym Państwie.
Bez względu na postanowienia punktu a) niniejszego ustępu, taka emerytura podlega opodatkowaniu tylko w drugim Umawiającym się Państwie, jeśli osoba ma miejsce zamieszkania w tym Państwie i jest obywatelem tego Państwa.

Z treści zacytowanych powyżej przepisów wynika, że świadczenia emerytalne, co do zasady, podlegają opodatkowaniu w państwie zamieszkania osoby otrzymującej świadczenie, co w przedmiotowej sprawie oznacza opodatkowanie w Polsce. Bank jest więc w takiej sytuacji zobowiązany do pobrania zaliczki na podatek dochodowy od obu otrzymywanych przez Klientkę świadczeń.

Powyższe stanowisko jest oparte o Konwencję czyli umowę dwustronną zawartą pomiędzy Polską a Wielką Brytanią, co oznacza że na obecnym etapie nie zmienia ww. wniosków tzw. brexit, czyli wyjście Wielkiej Brytanii z Unii Europejskiej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 35 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2020 r., poz.1426 ze zm.), do poboru zaliczek miesięcznych jako płatnicy są obowiązane osoby prawne i ich jednostki organizacyjne, które dokonują wypłaty emerytur i rent z zagranicy - od wypłacanych przez nie emerytur i rent.

Stosownie natomiast do art. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 1a ww. ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Natomiast art. 3 ust. 2a cytowanej ustawy stanowi, że osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

W świetle art. 4a wyżej cytowanej ustawy przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Jak wynika z opisu stanu faktycznego Bank wykonuje czynności bankowe w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe, w tym prowadzi rachunki bankowe dla klientów Banku. Bank, jest płatnikiem zaliczek na podatek dochodowy od dokonywanych na rachunek bankowy wpłat z tytułu emerytur i rent. W związku z tym, na gruncie zaistniałego stanu faktycznego, powziął wątpliwości dotyczące swoich obowiązków w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Na rachunek Klientki w Banku wpływają dwa świadczenia emerytalne z zagranicy. Klientka ma miejsce zamieszkania, tzw. rezydencję podatkową w Polsce. Posiada obywatelstwo polskie i angielskie.

Jedno świadczenie emerytalne jest wypłacane przez Międzynarodowe Centrum Emerytalne (International Pension Centre) z funduszy utworzonych przez Wielką Brytanię. Jest to emerytura państwowa, płatna według stawki tygodniowej co cztery tygodnie. Emeryturę tę otrzymuje klientka w ramach pracowniczego programu emerytalnego w związku z osiągnięciem wieku emerytalnego, która później w związku z śmiercią męża została przekształcona na emeryturę wdowią.

Mając zatem na uwadze opisany stan faktyczny wskazać należy, że stosownie do art. 4 ust. 1 Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i zysków majątkowych (Dz. U. z 2006 r. Nr 250, poz. 1840, z późn. zm.) określenie „osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie” oznacza każdą osobę, która według prawa tego Państwa podlega tam opodatkowaniu, z uwagi na jej miejsce zamieszkania, miejsce stałego pobytu, siedzibę zarządu, miejsce utworzenia albo inne kryterium o podobnym charakterze, i obejmuje również to Państwo oraz jakąkolwiek jego jednostkę terytorialną lub organ lokalny. Jednakże, określenie to nie obejmuje osoby, która podlega opodatkowaniu w tym Państwie tylko dlatego, że osiąga ona dochód lub zyski majątkowe ze źródeł w nim położonych.

Definicja „osoby mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie” odnosi się zatem bezpośrednio do określenia „miejsca zamieszkania” przyjętego w ustawodawstwach wewnętrznych państw i uwzględnia różne formy więzi osobistej z państwem, które we własnym ustawodawstwie ustala podstawę do nieograniczonego obowiązku podatkowego.

Stosownie do art. 17 ust. 1 Konwencji polsko-brytyjskiej, z zastrzeżeniem postanowień artykułu 18 ustęp 2, emerytury, renty i inne podobne wynagrodzenia wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie.

Artykuł 18 ust. 2 pkt a) Konwencji stanowi zaś, że jakakolwiek emerytura wypłacana lub pochodząca z funduszy utworzonych przez Umawiające się Państwo, lub jego jednostkę terytorialną albo organ lokalny, osobie fizycznej z tytułu świadczenia usług na rzecz tego Państwa lub jego jednostki terytorialnej lub organu lokalnego, podlega opodatkowaniu tylko w tym Państwie. Bez względu na postanowienia punktu a) niniejszego ustępu, taka emerytura podlega opodatkowaniu tylko w drugim Umawiającym się Państwie, jeśli osoba ma miejsce zamieszkania w tym Państwie i jest obywatelem tego Państwa (art. 18 ust. 2 pkt b Konwencji).

Wskazane przepisy jednoznacznie regulują, że – co do zasady – emerytura wypłacana z Wielkiej Brytanii osobie, która ma miejsce zamieszkania w Polsce – podlega opodatkowaniu tylko w Polsce. Wyjątek dotyczy tzw. emerytur z funduszy publicznych, których zasady opodatkowania reguluje art. 18 Konwencji.

Zauważyć trzeba, że art. 18 ust. 2 ww. Konwencji dotyczy emerytur wypłacanych z tytułu uprzednio wykonywanej pracy, jednakże nie każdej emerytury, a wyłącznie związanej z usługami na rzecz wypłacającego ją państwa, jego jednostki terytorialnej lub organu lokalnego. Nadmienić należy, że wspomniane przepisy dotyczą osób piastujących funkcje publiczne w ramach administracji publicznej (tj. państwowej czy samorządowej). W znaczeniu potocznym tego terminu – bowiem przepisy podatkowe nie definiują „funkcji publicznych” – funkcjonariuszem publicznym jest osoba będąca pracownikiem administracji publicznej, niepełniąca funkcji wyłącznie usługowych (np. sędzia), a także osoba korzystająca z ochrony prawnej z mocy przepisu szczególnego (np. poseł, senator, radny). W przypadku tej emerytury podlega ona – co do zasady opodatkowaniu w Wielkiej Brytanii. Wyjątkiem jest jednak sytuacja, gdy taką emeryturę otrzymuje osoba, która mieszka w Polsce i jest obywatelem Polski. Wówczas tego rodzaju emerytura podlega opodatkowaniu tylko i wyłącznie w Polsce.

Zatem w przedmiotowej sprawie świadczenia emerytalne z Wielkiej Brytanii z pracowniczego programu emerytalnego wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Polsce podlegają opodatkowaniu w Polsce według zasad wynikających z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłem przychodu jest m.in. emerytura.

W myśl art. 12 ust. 7 ww. ustawy przez emeryturę lub rentę rozumie się łączną kwotę świadczeń emerytalnych i rentowych, w tym kwoty emerytur kapitałowych wypłacanych na podstawie ustawy o emeryturach kapitałowych, wraz ze wzrostami i dodatkami, z wyłączeniem dodatków rodzinnych i pielęgnacyjnych oraz dodatków dla sierot zupełnych do rent rodzinnych.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 58 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są wypłaty środków zgromadzonych w pracowniczym programie emerytalnym dokonane na rzecz uczestnika lub osób uprawnionych do tych środków po śmierci uczestnika.

Jak wynika z ust. 33 ww. artykułu przez pracownicze programy emerytalne rozumie się pracownicze programy emerytalne utworzone i działające w oparciu o przepisy dotyczące pracowniczych programów emerytalnych obowiązujące w państwach członkowskich Unii Europejskiej lub w innych państwach należących do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

Zatem jeżeli rzeczywiście – jak wskazał Wnioskodawca – emerytury przekazywane z Wielkiej Brytanii jego klientce wypłacane są z w ramach pracowniczych programów emerytalnych funkcjonujących w oparciu o przepisy dotyczące pracowniczych programów emerytalnych obowiązujące w Wielkiej Brytanii, to – w okresie przejściowym – objęte są zwolnieniem przedmiotowym, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 58 lit. b oraz art. 21 ust. 33 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednocześnie wyjaśnić należy, że wystąpienie Wielkiej Brytanii z Unii Europejskiej na podstawie Umowy o wystąpieniu Wielkiej Brytanii z UE wiąże się z rozpoczęciem obowiązywania, od 1 lutego 2020 r. tak zwanego okresu przejściowego. Okres przejściowy ma zapewnić kontynuację obecnych relacji pomiędzy Unią Europejską a Wielką Brytanią. Zgodnie z założeniem podczas jego obowiązywania Wielka Brytania ma być traktowana jak państwo członkowskie z wyłączeniem możliwości udziału w unijnym procesie decyzyjnym. Oznacza to, że odniesienia w prawie polskim dotyczące praw i obowiązków związanych z członkostwem w Unii Europejskiej – w tym odniesienia w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych należy w trakcie okresu przejściowego rozumieć tak, że obejmują one także Wielką Brytanię, o ile nie zachodzi żadne z odstępstw wskazanych w Umowie o wystąpieniu.

Warunki obowiązywania okresu przejściowego w polskim porządku prawnym zostały potwierdzone w ustawie z dnia 19 lipca 2019 r. o okresie przejściowym, o którym mowa w Umowie o wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej (Dz.U. 2019 poz. 1516). Zgodnie z art. 1 wskazanej ustawy, w okresie przejściowym Wielka Brytania będzie w polskim porządku prawnym traktowana nadal jak państwo członkowskie Unii. Nieliczne wyjątki od tej zasady dotyczą wdrożenia odstępstw wymienionych w art. 127 ust. 1, 4, 5 i 7 Umowy o wystąpieniu, do których odsyła art. 2 tej ustawy.

Okres przejściowy rozpoczął się z chwilą wejścia w życie Umowy o wystąpieniu (tj. od 1 lutego 2020 r.) i zakończy się 31 grudnia 2020 r. Umowa o wystąpieniu Wielkiej Brytanii z UE przewiduje możliwość jednorazowego przedłużenia okresu przejściowego o rok lub dwa. Decyzja o przedłużeniu musi być jednak podjęta przed 1 lipca 2020 r.

Reasumując skoro klientka Banku ma miejsce zamieszkania w Polsce, to podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, a dochody z emerytury wypłacanej z Wielkiej Brytanii – na mocy art. 17 ust. 1 Konwencji polsko-brytyjskiej podlegają opodatkowaniu tylko w Polsce. Zatem ww. emerytury są opodatkowana na zasadach określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. W sytuacji, gdy wypłacane przez Międzynarodowe Centrum Emerytalne (International Pension Centre) na rzecz klientki Banku środki stanowią świadczenie emerytalne w związku z osiągnięciem przez tą osobę wieku emerytalnego oraz przez brytyjski Fundusz Ochrony Emerytalnej (Pension Protection Fund) w związku z przejściem na wcześniejszą emeryturę z powodu likwidacji zakładu pracy w miejscowości, w której ona mieszkała (w Wielkiej Brytanii) i w istocie – jak wskazał Wnioskodawca - świadczenia te wypłacane są z w ramach pracowniczych programów emerytalnych, to w okresie przejściowym stanowią dochód zwolniony z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 58 lit. b oraz art. 21 ust. 33 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

Wobec powyższego - w związku z przedstawionym stanem faktycznym – Bank nie miał obowiązku poboru od ww. emerytury zaliczek, o których mowa w art. 35 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanego przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin