Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-3.4011.698.2020.4.KS
z 9 grudnia 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 2 września 2020 r. (data wpływu 4 września 2020 r.), uzupełnionym pismami z dnia 21 października 2020 r. (data wpływu 26 października 2020 r.) oraz z dnia 30 listopada 2020 r. (data wpływu 4 grudnia 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 września 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej.

Z uwagi na braki formalne wniosku, Organ podatkowy pismem z dnia 9 października 2020 r., nr 0113-KDIPT2-3.4011.698.2020.1.KS (doręczonym dnia 15 października 2020 r.), wezwał Wnioskodawcę na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) do jego uzupełnienia, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia. W odpowiedzi na ww. wezwanie w dniu 26 października 2020 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku (nadane w dniu 22 października 2020 r.).

Wniosek ten w dalszym ciągu nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 24 listopada 2020 r., nr 0113-KDIPT2-3.4011.698.2020.3.KS, na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 w zw. z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia. Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 24 listopada 2020 r. (data doręczenia 24 listopada 2020 r.). Wnioskodawca uzupełnił wniosek pismem z dnia 30 listopada 2020 r. (nadanym dnia 1 grudnia 2020 r.).

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w formie jednoosobowej działalności gospodarczej (według danych z CEIDG od dnia … r.) pod nazwą X i jest podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych. Wnioskodawca posiada na terenie Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy, w świetle art. 3 ust. 1 oraz art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca wybrał opodatkowanie dochodów na podstawie art. 30c ww. ustawy (podatek liniowy). Wnioskodawca jest również wspólnikiem w spółce z o.o. („Spółka”), zajmującej się produkcją wyrobów budowlanych z betonu.

W ramach działalności gospodarczej Wnioskodawca realizuje m.in. działalność badawczo-rozwojową, której celem jest zaprojektowanie i budowa …. Efektem prowadzonych przez Wnioskodawcę prac badawczo-rozwojowych jest opracowany „…” zwany dalej: „Wynalazkiem”. W dniu .. Wnioskodawca złożył jako osoba fizyczna wniosek do Urzędu Patentowego o przyznanie patentu na ten Wynalazek na podstawie art. 63 i następne ustawy – Prawo własności przemysłowej, w drodze wydania decyzji o udzieleniu patentu na podstawie art. 52 ust. 1 ustawy – Prawo własności przemysłowej. W dniu 27 kwietnia 2020 r. Wnioskodawca uzyskał decyzję o udzieleniu patentu na Wynalazek.

W branży budowlanej dotychczas znany sposób wykonywania … polega na …. Sposób ten przyjmuje następujące warianty:

1. wariant …, polegający na …;
2. wariant …, polegający na …
   
   

Celem prowadzenia przez Wnioskodawcę prac nad Wynalazkiem w ramach działalności badawczo-rozwojowej było wyeliminowanie konieczności użycia … i skrócenie procesu produkcji … Wnioskodawca osiągnął zamierzony cel, opracowując innowacyjny sposób do produkcji … oraz opracowując innowacyjne urządzenie umożliwiające realizację tego sposobu produkcji.

Sposób produkcji … jest znamienny tym, że …

Urządzenie do produkcji … charakteryzuje to, że …

Wnioskodawca prowadził prace badawczo-rozwojowe, których efektem jest opracowanie Wynalazku, w sposób zaplanowany i uporządkowany. Określił On przede wszystkim cel prowadzonych prac z wykorzystaniem odpowiednich zasobów. Stworzony został szczegółowy harmonogram prac badawczo-rozwojowych. Wnioskodawca wykorzystał dostępną wiedzę techniczną do stworzenia Wynalazku.

Wnioskodawca rozważa aktualnie skomercjalizowanie wytworzonych przez siebie praw własności przemysłowych. W tym celu rozważa sprzedaż patentu na Wynalazek w ramach działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę lub też oddanie go w odpłatne użytkowanie na podstawie umowy licencyjnej. Wnioskodawca zamierza sprzedać bądź oddać w odpłatne użytkowanie na podstawie umowy licencyjnej patent na Wynalazek, a nie Wynalazek.

Wnioskodawca wypełnia obowiązki ewidencyjne, o których mowa w art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów oraz odrębną ewidencję w sposób zapewniający wyodrębnienie poszczególnych patentów oraz ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów, kosztów określonych w art. 30ca ust. 4 przypadających na każde z kwalifikowanych praw własności intelektualnej oraz dochodu (straty) przypadające na każde z takich praw.

Odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencja, o której mowa we wniosku, jest prowadzona na bieżąco od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej zmierzającej do wytworzenia kwalifikowanego IP, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca w ramach prowadzonych prac nad Wynalazkiem ponosił m.in. następujące koszty:

1. materiały i surowce bezpośrednio związane z prowadzoną działalnością badawczo- rozwojową,
2. wydatki na uzyskanie i utrzymanie patentu.
   
   

Powyższe koszty wiążą się bezpośrednio z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Wnioskodawca jest w stanie przyporządkować konkretną wartość kosztów, o których mowa we wniosku do wytworzenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Patent na Wynalazek nie jest wprowadzony do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

W piśmie z dnia 30 listopada 2020 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca doprecyzował, że zarówno sprzedaż patentu na Wynalazek, jak i oddanie go do odpłatnego użytkowania na podstawie umowy licencyjnej, rozważa w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):

Czy Wnioskodawca jest uprawniony do opodatkowania dochodu ze sprzedaży patentu na Wynalazek lub oddania go do odpłatnego użytkowania na podstawie umowy licencyjnej zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – przy założeniu, że zarówno sprzedaż, jak i oddanie do odpłatnego użytkowania nastąpią w ramach prowadzonej działalności gospodarczej?

Zdaniem Wnioskodawcy, z tytułu sprzedaży patentu na Wynalazek lub oddania go do odpłatnego użytkowania na podstawie umowy licencyjnej jest On uprawniony do opodatkowania dochodu zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – przy założeniu, że zarówno sprzedaż, jak i oddanie do odpłatnego użytkowania nastąpią w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Art. 30ca ust. 2 ww. ustawy wskazuje zamknięty katalog praw własności intelektualnych, z których dochód może zostać objęty preferencyjnym opodatkowaniem. Patent stanowi jedno z praw własności intelektualnych wskazanych w tym artykule w ust. 2 pkt 1.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

By można było mówić o „kwalifikowanym” prawie własności intelektualnej przepis ten wymaga również, by spełnione zostały dwa kryteria:

1. przedmiot ochrony jest wytworzony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, oraz
2. prawo własności intelektualnej podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.
   
   

Art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych normuje działalność badawczo-rozwojową jako działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Zgodnie z art. 5a pkt 40 ww. ustawy, pojęcie prace rozwojowe oznacza prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, czyli działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

W tym miejscu wskazać należy na pewne cechy dotyczących możliwości zakwalifikowania przedmiotowego Wynalazku stworzonego przez Wnioskodawcę jako efektu prac badawczo-rozwojowych. Działalność badawczo-rozwojowa powinna obejmować badania naukowe lub prace rozwojowe, mieć twórczy charakter, być podejmowana w sposób systematyczny, oraz być podejmowana w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Oprócz tego w Objaśnieniach podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r., dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP Box w definiowaniu działalności B+R następuje odniesienie do kryteriów z tzw. Podręcznika Frascati (OECD (2018), Podręcznik Frascati 2015: Zalecenia dotyczące pozyskiwania i prezentowania danych z zakresu działalności badawczej i rozwojowej, Pomiar działalności naukowo-technicznej i innowacyjnej).

Według Podręcznika, działalność badawczo-rozwojowa musi być: nowatorska, twórcza, nieprzewidywalna, metodyczna, możliwa do przeniesienia lub odtworzenia. Działalność podejmowana przez Wnioskodawcę polega na stworzeniu nowego sposobu i urządzenia do produkcji ... Działania te stanowią prace rozwojowe w rozumieniu przedmiotowych ustaw. Polegają one bowiem na wykorzystaniu istniejącej wiedzy technicznej do zaprojektowania i stworzenia sposobu i urządzenia do produkcji ….

Zdaniem Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę przedstawione zdarzenie przyszłe, jak i kryteria niezbędne do uznania działalności za działalność badawczo-rozwojową, Jego działalność spełnia cechy takowej:

1. jest nowatorska i twórcza – Wynalazek będzie różnił się w sposób znaczący od dotychczas stosowanych rozwiązań w przemyśle budowlanym; zastosowany sposób i urządzenie umożliwi …;
2. wykorzystana jest wiedza do nowych zastosowań – cel prac prowadzonych przez Wnioskodawcę jest co prawda określony, natomiast proces tworzenia danego rozwiązania, pomimo korzystania z istniejących metod technicznych, powoduje wytworzenie całkowicie nowego rozwiązania, lub znaczną modyfikację dotychczas stosowanych rozwiązań;
3. jest systematyczna – Wnioskodawca prowadził prace nad Wynalazkiem w sposób zaplanowany i uporządkowany. Określił przede wszystkim cel prowadzonych prac (…). Do osiągnięcia tego celu Wnioskodawca przeznaczył odpowiednie zasoby. Stworzony został szczegółowy harmonogram prac badawczo-rozwojowych. Wnioskodawca wykorzystał dostępną wiedzę techniczną do stworzenia Wynalazku.
   
   

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 w zw. z art. 30ca ust. 7 pkt 1 i pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, preferencyjna 5% stawka opodatkowania może mieć zastosowanie do dochodów m.in.:

• z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (Wynalazku);
  

• ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (Wynalazku).
  
  

Analizując powyższe przepisy należy zwrócić uwagę, że w przedmiotowej sprawie bez znaczenia pozostaje fakt, że Wnioskodawca zgłosił patent na Wynalazek „prywatnie”, a nie jako osoba fizyczna prowadząca jednoosobową działalność gospodarczą. Przepisy podatkowe w żaden sposób nie uzależniają możliwości skorzystania z preferencyjnej 5% stawki od sposobu zgłoszenia patentu. Również przepisy Prawa Własności Przemysłowej nie różnicują w żaden sposób zgłoszenia patentu „prywatnie”, od zgłoszenia patentu jako osoba prowadząca jednoosobową działalność gospodarczą. Kryterium koniecznym do spełnienia jest osiągnięcie dochodu ze sprzedaży patentu w ramach działalności gospodarczej, a nie sposób zgłoszenia patentu. Wnioskodawca powyższe kryterium spełnił – jak zostało wykazane w treści wniosku – stworzony przez Niego Wynalazek jest efektem prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

Kolejnym kryterium jest wymóg, aby prawo własności intelektualnej podlegało ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska. Na wynalazek udzielany jest patent (ochrona prawna) na podstawie ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. – Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2020 r., poz. 286, z późn. zm.). W dniu 16 października 2015 r. Wnioskodawca złożył jako osoba fizyczna w Urzędzie Patentowym wniosek o udzielenie patentu na wynalazek w postaci „…”. W ... Wnioskodawca uzyskał decyzję o udzieleniu patentu na Wynalazek.

W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy, ma On prawo do opodatkowania dochodu ze sprzedaży patentu na Wynalazek w wysokości 5% podstawy opodatkowania. Wobec powyższego Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie prawidłowości przedstawionego stanowiska.

Stanowisko takie potwierdza m.in. wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej interpretacja indywidualna z dnia 17 lipca 2020 r., nr 0113-KDIPT2-1.4011.417.2020.2.MD.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl natomiast art. 9 ust. 2 ww. ustawy, dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Jednocześnie, należy wskazać, że od dnia 1 stycznia 2019 r. obowiązują przepisy ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018, poz. 2193). Na podstawie regulacji wprowadzonych ww. ustawą zmieniającą do systemu prawa podatkowego implikowano przepisy dotyczące preferencyjnego rozwiązania w podatkach dochodowych – tzw. Innovation Box.

Powyższe zmiany wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej. W tym zakresie wpisują się one w realizację „Planu na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju”, „Strategii na rzecz doskonałości naukowej, nowoczesnego szkolnictwa wyższego, partnerstwa z biznesem i społecznej odpowiedzialności nauki” oraz „Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju” w obszarze innowacyjności. Znowelizowane przepisy mają prowadzić do wzrostu zainteresowania pracami badawczo-rozwojowymi prowadzonymi w Polsce oraz stanowić swoiste „zamknięcie” łańcucha wartości związanego z procesem tworzenia i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań będących efektem prac badawczo-rozwojowych.

Regulacje dotyczące stosowania opisanej powyżej ulgi zostały odzwierciedlone w art. 30ca-30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ww. ustawy podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,
2. prawo ochronne na wzór użytkowy,
3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r., poz. 432),
8. autorskie prawo do programu komputerowego

– podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

W świetle powyższego, kwalifikowane IP to prawo własności intelektualnej spełniające łącznie trzy warunki:

1. zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej;
2. należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 30ca ust. 2 ww. ustawy;
3. podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.
   
   

Zatem, kwalifikowane IP musi zostać wytworzone, rozwinięte lub ulepszone w ramach prowadzonej przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej. To oznacza, że zakres działalności badawczo-rozwojowej będzie zawsze obejmować całość działań podatnika zmierzających do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego IP, i że działania te nigdy nie będą wykraczać poza działalność badawczo-rozwojową.

Zgodnie z art. 30ca ust. 3 ww. ustawy, podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Sposób obliczenia wysokości kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej zawarty jest w art. 30ca ust. 4. Zgodnie z treścią tego przepisu, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru (wskaźnik nexus):

[(a+b) x 1,3]/(a+b+c+d)

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

1. prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,
2. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d), od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,
3. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d), od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,
4. nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
   
   

Należy zauważyć, że istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy, wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

• wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,
  

• kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz
  

• dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.
  
  

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym Wnioskodawca powinien również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Należy zatem przyjąć, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktyczne poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl bowiem art. 30ca ust. 5 ww. ustawy, do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

W przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1 (art. 30ca ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Natomiast zgodnie z art. 30ca ust. 7 ww. ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.
   
   

Jak stanowi przepis art. 30ca ust. 11 ww. ustawy, podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, w ramach której realizuje m.in. działalność badawczo-rozwojową. Efektem prowadzonych przez prac badawczo-rozwojowych jest opracowany „…” zwany dalej: „Wynalazkiem”. Celem prowadzenia przez Wnioskodawcę prac nad Wynalazkiem w ramach działalności badawczo-rozwojowej było …. Wnioskodawca osiągnął zamierzony cel, opracowując innowacyjny …. W dniu … Wnioskodawca złożył jako osoba fizyczna wniosek do Urzędu Patentowego o przyznanie patentu na ten Wynalazek. W dniu … Wnioskodawca uzyskał decyzję o udzieleniu patentu na Wynalazek. Patent na Wynalazek nie jest wprowadzony do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Wnioskodawca rozważa aktualnie sprzedaż patentu na Wynalazek w ramach prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej lub też oddanie go w odpłatne użytkowanie na podstawie umowy licencyjnej. Zarówno sprzedaż, jak i oddanie do odpłatnego użytkowania na podstawie umowy licencyjnej nastąpią w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów oraz odrębną ewidencję w sposób zapewniający wyodrębnienie poszczególnych patentów oraz ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów, kosztów określonych w art. 30ca ust. 4 przypadających na każde z kwalifikowanych praw własności intelektualnej oraz dochodu (straty) przypadające na każde z takich praw. Odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencja jest prowadzona na bieżąco od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej zmierzającej do wytworzenia kwalifikowanego IP, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zauważyć należy, że obowiązki podatników podlegających opodatkowaniu na podstawie art. 30ca zostały określone w art. 30cb ww. ustawy.

Art. 30cb ust. 1 ww. ustawy stanowi, że podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.
   
   

Ponadto jak wynika z art. 30cb ust. 2 ww. ustawy podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Jak stanowi art. 30cb ust. 3 ww. ustawy w przypadku, gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Dodać należy w tym miejscu, że ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. – Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2020 r., poz. 286, z późn. zm.) normuje stosunki w zakresie wynalazków, wzorów użytkowych, wzorów przemysłowych, znaków towarowych, oznaczeń geograficznych i topografii układów scalonych.

Zgodnie z art. 6 ww. ustawy, na warunkach określonych w ustawie udzielane są patenty oraz dodatkowe prawa ochronne na wynalazki, prawa ochronne na wzory użytkowe i znaki towarowe, a także prawa z rejestracji na wzory przemysłowe, topografie układów scalonych oraz oznaczenia geograficzne. W sprawach, o których mowa w ust. 1, właściwy jest Urząd Patentowy.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy – Prawo własności przemysłowej, na warunkach określonych w ustawie twórcy wynalazku, wzoru użytkowego, wzoru przemysłowego oraz topografii układu scalonego przysługuje prawo do:

1. uzyskania patentu, prawa ochronnego albo prawa z rejestracji;
2. wynagrodzenia;
3. wymieniania go jako twórcy w opisach, rejestrach oraz w innych dokumentach i publikacjach.
   
   

Stosownie do art. 11 ust. 1 ww. ustawy prawo do uzyskania patentu na wynalazek albo prawa ochronnego na wzór użytkowy, jak również prawa z rejestracji wzoru przemysłowego przysługuje, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, twórcy.

Zgodnie z treścią art. 20 ustawy Prawo własności przemysłowej, twórca wynalazku, wzoru użytkowego albo wzoru przemysłowego uprawniony do uzyskania patentu, prawa ochronnego lub prawa z rejestracji może przenieść to prawo nieodpłatnie lub za uzgodnioną zapłatą na rzecz przedsiębiorcy albo przekazać mu wynalazek, wzór użytkowy albo wzór przemysłowy do korzystania.

Zgodnie z art. 24 ww. ustawy, patenty są udzielane – bez względu na dziedzinę techniki – na wynalazki, które są nowe, posiadają poziom wynalazczy i nadają się do przemysłowego stosowania.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy, należy wskazać, że w myśl art. 30ca ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest patent, podlegający ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Zatem, jeżeli Wnioskodawca w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej rzeczywiście prowadzi działalność badawczo-rozwojową i w związku z tym wytworzył kwalifikowane prawo własności intelektualnej (patent), to w przypadku uzyskiwania dochodów ze sprzedaży tego patentu bądź oddania go w odpłatne użytkowanie na podstawie umowy licencyjnej, w sytuacji gdy zarówno sprzedaż, jak i oddanie do odpłatnego użytkowania nastąpią w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, to Wnioskodawca osiągnie dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 1 w związku z art. 30ca ust. 7 pkt 1 lub pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i może skorzystać z opodatkowania preferencyjną stawką opodatkowania w wysokości 5%.

W świetle powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Tutejszy Organ zaznacza, że samodzielne prowadzenie przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej nie było przedmiotem interpretacji indywidualnej, bowiem okoliczność ta stanowiła element zdarzenia przyszłego.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Końcowo należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe jest zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. Pełna weryfikacja prawidłowości stanowiska Wnioskodawcy może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy Ordynacja podatkowa.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji indywidualnej.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa). Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.