Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP4-2.4012.465.2020.4.AA
z 9 grudnia 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 15 września 2020 r. (data wpływu 21 września 2020 r.) uzupełnionym w dniu 27 listopada 2020 r. (data wpływu 30 listopada 2020 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 20 listopada 2020 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu zakupu roweru – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 września 2020 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu zakupu roweru.

Wniosek uzupełniony został w dniu 27 listopada 2020 r. (data wpływu 30 listopada 2020 r.) na wezwanie Organu z dnia 20 listopada 2020 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Od dnia 2 stycznia 1998 roku Wnioskodawczyni prowadzi jednoosobowo pozarolniczą działalność, przedmiotem której są głównie sprawy biurowo-kadrowe oraz czyszczenie sprzętu komputerowego. Wnioskodawczyni jest podatnikiem VAT, prowadzi księgę przychodów i rozchodów na zasadach ogólnych. Zgodnie z wpisem REGON, działalność przeważająca wg PKD to: 8211Z: działalność usługowa związana z administracyjną obsługą biura, natomiast pozostałe działalności to: 7022Z: pozostałe doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania, 8129Z: pozostałe sprzątanie, oraz 8219Z: wykonywanie fotokopii, przygotowywanie dokumentów i pozostała specjalistyczna działalność wspomagająca prowadzenie biura.

Firma Wnioskodawczyni do niedawna radziła sobie nieźle, Wnioskodawczyni otrzymywała bowiem zawsze dochody od dwóch stałych kontrahentów. Dochody z obsługi kadrowej comiesięcznie wynosiły kwotę ok. 1200-1500 zł netto + VAT. Dopiero teraz, w 2020 roku, kondycja finansowa Firmy Wnioskodawczyni pogorszyła się znacznie, bowiem gdy sytuacja na rynku uległa zmianie w związku z koronawirusem, z dniem 1 czerwca 2020 roku Wnioskodawczyni utraciła głównego kontrahenta. Obecnie Wnioskodawczyni uzyskuje niewielkie dochody czyszcząc jedynie sprzęt komputerowy u jednego kontrahenta, na poziomie 100 zł netto.

W działalności Wnioskodawczyni posługuje się samochodem osobowym (…), który znajduje się w rejestrze środków trwałych. To dość stare auto z przebiegiem ok. 220.000 km, rok produkcji 2006. Często więc wymaga ono napraw, a wówczas Wnioskodawczyni nie ma transportu do pracy. Jednakże Wnioskodawczyni zamierza dodatkowo zakupić do Firmy rower elektryczny, ewidencjonując ten zakup w rejestrze środków trwałych, oraz w związku z tym obniżyć kwotę podatku należnego VAT o kwotę podatku naliczonego VAT.

W odpowiedzi na wezwanie do uzupełnienia opisu zdarzenia przyszłego Wnioskodawczyni wskazała co następuje:

1. Opisany we wniosku rower elektryczny będzie wykorzystywany wyłącznie w prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej. Wnioskodawczyni posiada bowiem inny do celu prywatnego rower, wykorzystuje też samochód osobowy.
2. Opisany we wniosku rower elektryczny będzie wykorzystywany w działalności gospodarczej w sposób następujący:
   • dojazdy do miejsca świadczenia pracy,
     
   • powroty z pracy,
   • poruszanie się rowerem w celu poszukiwania nowych klientów,
     
   • dojazdy do nowych kontrahentów pozyskanych w przyszłości,
   • dojazdy do Urzędów w sprawach związanych z prowadzoną działalnością, w tym przede wszystkim do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy wydatek na zakup roweru elektrycznego, którego koszt wyniesie ok. 6000-10000 zł netto + podatek VAT będzie można uznać za zakup, od którego Wnioskodawczyni będzie przysługiwać prawo do obniżenia kwoty podatku należnego VAT o kwotę podatku naliczonego VAT w 100%?

Zdaniem Wnioskodawczyni:

Wydatek związany z kupnem roweru elektrycznego należy uznać za zakup, od którego przysługuje Wnioskodawczyni prawo do obniżenia kwoty podatku należnego VAT o kwotę podatku naliczonego VAT w 100%.

Uzasadnienie:

Zakup roweru elektrycznego nawet przy niewielkich obecnie dochodach Wnioskodawczyni jest uzasadniony. Jest on potrzebny w Firmie z uwagi na fakt, że Wnioskodawczyni została zmuszona znacznie ograniczyć dojazdy do pracy komunikacją miejską, gdzie jak wiadomo występuje zwiększone zagrożenie COVID-19, z której będąc osobą 53-letnią z orzeczoną niepełnosprawnością, Wnioskodawczyni często korzystała. Dodatkowo zamiarem Wnioskodawczyni jest pozyskanie nowych klientów i uzyskanie wzrostu przychodów z tytułu prowadzonej działalności. W tym celu Wnioskodawczyni będzie posługiwała się właśnie rowerem, poszukując nowych pomysłów i wyzwań biznesowych. Zarówno samochód jak i rower będą Wnioskodawczyni potrzebne w obecnej działalności, przede wszystkim aby ją w obecnych warunkach utrzymać, oraz mieć możliwość wykonywania działań związanych z pozyskaniem nowych klientów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106 z późn. zm.) w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z przepisu art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z ww. art. 86 ust. 1 ustawy VAT, tj. m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ww. ustawy VAT. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Dla realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego, niezbędne jest m.in. istnienie związku między dokonywanymi zakupami towarów i usług, a prowadzoną działalnością. Jednakże ustawodawca nie precyzuje, w jakim zakresie i w jaki sposób towary i usługi muszą być wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, aby pozwoliło to podatnikowi na odliczenie podatku naliczonego. Związek dokonywanych zakupów z działalnością podatnika może mieć zatem charakter pośredni lub bezpośredni.

O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy nabywane towary i usługi służą np. dalszej odsprzedaży – towary handlowe lub też są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług będących przedmiotem dostawy; bezpośrednio więc wiążą się z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika.

Natomiast o pośrednim związku nabywanych towarów i usług z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążąc się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa, mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym osiąganymi przez podatnika obrotami.

W prawie zarówno europejskim, jak i krajowym, zasada potrąceń podatku naliczonego stanowi wprost o związku podatku naliczonego ze sprzedażą opodatkowaną. Zgodnie z nią, w stopniu, w jakim nabywane towary i usługi są wykorzystywane do celów transakcji opodatkowanych, podatnik jest uprawniony do odliczenia podatku naliczonego od nabywanych towarów i usług od podatku należnego. Innymi słowy, jeżeli nabywane towary lub usługi są przeznaczone do transakcji opodatkowanych, podatnik będzie mieć prawo do odliczeń z podatku należnego do zapłaty.

Zatem niezbędnym warunkiem odliczenia VAT jest istnienie bezspornego związku pomiędzy zakupami a konkretną transakcją opodatkowaną. Prawo do odliczenia podatku naliczonego powinno przysługiwać podatnikowi w takim zakresie, w jakim działalność podatnika daje to prawo. Aby odliczenie podatku było dopuszczalne, transakcje powodujące naliczenie podatku winny pozostawać w ścisłym związku z transakcjami, które rodzą prawo do odliczenia. W ten sposób prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu towarów i usług zakłada, że poczynione wydatki stanowią element cenotwórczy transakcji obciążonych podatkiem należnym, rodzącym prawo do jego odliczenia.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni jest podatnikiem VAT. Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą przedmiotem, której zgodnie z PKD jest przede wszystkim 8211Z: działalność usługowa związana z administracyjną obsługą biura, natomiast w pozostałej części to: 7022Z: pozostałe doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania, 8129Z: pozostałe sprzątanie oraz 8219Z: wykonywanie fotokopii, przygotowywanie dokumentów i pozostała specjalistyczna działalność wspomagająca prowadzenie biura. Wnioskodawczyni zamierza dodatkowo zakupić do Firmy rower elektryczny, ewidencjonując ten zakup w rejestrze środków trwałych, oraz w związku z tym obniżyć kwotę podatku należnego VAT o kwotę podatku naliczonego VAT. Rower elektryczny będzie wykorzystywany wyłącznie w prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Z przedstawionych okoliczności bezsprzecznie wynika, iż sposób wykorzystania przez Wnioskodawczynię zakupionego roweru, tj. dojazdy do miejsca świadczenia pracy, powroty z pracy, poruszanie się rowerem w celu poszukiwania nowych klientów, dojazdy do nowych kontrahentów pozyskanych w przyszłości czy dojazdy do urzędów w sprawach związanych z prowadzoną działalnością, świadczy o wykorzystywaniu go w ramach działalności gospodarczej. Ww. działania wiążą się z całokształtem funkcjonowania prowadzonej działalności, przedmiotem której jest obsługa biurowo-księgowa oraz czyszczenie sprzętu komputerowego. Zakup roweru ułatwi Wnioskodawczyni wykonywanie obowiązków związanych z prowadzoną firmą, a zatem ma pośredni związek z działalnością gospodarczą - nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania obrotu, lecz przez wpływ na ogólne funkcjonowanie działalności przyczynia się do generowania przez Wnioskodawczynię obrotu opodatkowanego.

W konsekwencji, odnosząc treść powołanych przepisów do niniejszej sprawy stwierdzić należy, że w odniesieniu do zakupu roweru elektrycznego, Wnioskodawczyni jako czynnemu podatnikowi podatku VAT będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy, gdyż jak dowiedziono powyżej, rower elektryczny będzie wykorzystywany w prowadzonej działalności gospodarczej, a działalność ta jest co do zasady opodatkowana.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie tut. Organ informuje, że w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), ul. (…) za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.