2020.12.11 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-1.4012.578.2020.4.IZ
z 11 grudnia 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1, art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 23 września 2020 r. (data wpływu 28 września 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 1 grudnia 2020 r. (data wpływu 1 grudnia 2020 r.), stanowiącym odpowiedź na wezwanie Organu z dnia 25 listopada 2020 r. (skutecznie doręczone 25 listopada 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania wniesienia wkładu niepieniężnego w postaci know-how za świadczenie usług oraz prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony z tytułu tej transakcji oraz zwrotu podatku – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 września 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek wspólny, uzupełniony pismem z dnia 1 grudnia 2020 r. (data wpływu 1 grudnia 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie podatku od towarów i usług dotyczącej uznania wniesienia do spółki aportu w postaci wiedzy know-how za świadczenie usług i opodatkowania tej czynności podstawową stawką podatku oraz prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony z tytułu tej transakcji oraz zwrotu podatku.

We wniosku wspólnym przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną zamieszkałą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i polskim rezydentem podatkowym.

Wnioskodawca pełni funkcję prezesa zarządu Spółki, której przedmiotem przeważającej działalności jest działalność obiektów sportowych (93.11.10.0). Spółka realizuje inwestycję polegającą na budowie basenu umożliwiającego nurkowanie na dużych głębokościach.

Wnioskodawca prowadzi również jednoosobową działalność gospodarczą - jest wpisany do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej (CEIDG), gdzie w opisie swojej działalności wskazał m.in. - „pozostałą działalność profesjonalną, naukową i techniczną, gdzie indziej niesklasyfikowaną (PKD 70.22.Z) i „Pozostałą działalność profesjonalną, naukową i techniczną, gdzie indziej niesklasyfikowaną” (PKD 74.90.Z). W zakresie prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT.

W ramach doświadczenia pozyskanego w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą Wnioskodawca uzyskał informacje i rozwinął wiedzę (know-how), która jest wykorzystywana przez niego przy prowadzeniu tej działalności. Wypracowane know-how dotyczy w szczególności specyficznych metod optymalizacji w logistyce….

Wskazane powyżej know-how zostało przedstawione i opisane w przygotowanym przez Wnioskodawcę opracowaniu zatytułowanym: „Sposoby optymalizacji logistyki… ” „Opracowanie”). Opracowanie przedstawia wpływ zastosowania opisanych w nim metod optymalizacji na zwiększenie przychodów (obrotów) przedsiębiorstwa.

Informacje zawarte w Opracowaniu mają charakter niejawny, albowiem nie są powszechnie znane lub łatwo dostępne. Informacje te są zidentyfikowane, albowiem zostały zapisane w postaci dokumentu papierowego, przechowywanego przez Wnioskodawcę w sposób uniemożliwiający zapoznanie się z nim innym osobom. Informacje te są istotne, albowiem są ważne i użyteczne z punktu sprzedawanych usług.

Wnioskodawca jest zatem osobą, która wytworzyła opisane prawa majątkowe i ma prawo do dysponowania nimi, w tym również do ich zbycia. Wnioskodawca, jako twórca uprawniony do opisanej we wniosku udokumentowanej wiedzy (informacji), która nadaje się do wykorzystania w działalności handlowej (know-how), zamierza wnieść ją do Spółki jako wkład niepieniężny w zamian za udziały. Podwyższenie kapitału zakładowego spółki z ograniczoną odpowiedzialnością zostanie dokonane na podstawie art. 257 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 505, z późn. zm.) (dalej: „KSH”).

W oparciu o te informacje Spółka nabędzie prawo do dalszego rozwijania oferty swoich usług oraz uzyska możliwość zwiększenia wartości ich sprzedaży, co z kolei będzie się wiązało ze zwiększeniem przychodów Spółki.

Należy jednocześnie podkreślić, że wiedza ta nie została pozyskana w ramach pełnienia funkcji prezesa zarządu Spółki, gdyż obowiązki Wnioskodawcy z tytułu pełnienia tej funkcji ograniczają się do podstawowych zadań członków zarządu, określonych w art. 201 KSH.

W ocenie Wnioskodawcy, opisany we wniosku wkład niepieniężny spełnia definicję komercjalizowanej własności intelektualnej, o której mowa w art. 5a pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Biorąc pod uwagę powyższe, Wnioskodawca uważa, że jest podmiotem komercjalizującym w rozumieniu art. 5a pkt 35 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 2032, z późn. zm.).

Zainteresowany niebędący stroną postępowania, tj. Spółka, będzie wykorzystywała prawa majątkowe do opisanego we wniosku Opracowania, które zostaną wniesione przez Zainteresowanego będącego stroną postępowania, tj. Wnioskodawcę, do Spółki w zamian za udziały w Spółce, do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy wniesienie do Spółki wkładu niepieniężnego w postaci opisanego we wniosku know-how dokonane przez Wnioskodawcę działającego w charakterze podatnika VAT w ramach jego działalności gospodarczej, będzie stanowiło świadczenie usług w rozumieniu ustawy o VAT opodatkowane podatkiem w wysokości 23%?
W przypadku uznania stanowiska wyrażonego w odniesieniu do pytania nr 1 za prawidłowe, czy Spółce będzie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z otrzymanej od Wnioskodawcy faktury dokumentującej wniesienie wkładu w postaci know-how oraz prawo do otrzymania zwrotu ewentualnej nadwyżki podatku naliczonego nad podatkiem należnym wykazanej w danym okresie rozliczeniowym na swój rachunek bankowy?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Wniesienie do Spółki wkładu niepieniężnego w postaci opisanego we wniosku know-how dokonane przez Wnioskodawcę działającego w charakterze podatnika VAT w ramach jego działalności gospodarczej, będzie stanowiło świadczenie usług w rozumieniu ustawy o VAT opodatkowane podatkiem w wysokości 23%.
Spółce będzie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z otrzymanej od Wnioskodawcy faktury dokumentującej wniesienie wkładu w postaci know-how oraz prawo do otrzymania zwrotu ewentualnej nadwyżki podatku naliczonego nad podatkiem należnym wykazanej w danym okresie rozliczeniowym na swój rachunek bankowy.

Uzasadnienie

Uzasadnienie stanowiska dotyczącego Pytania 1.

Zdaniem Wnioskodawcy, wniesienie do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością wkładu niepieniężnego w postaci opisanego we wniosku know-how będzie dokonane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej a Wnioskodawca będzie działał w charakterze podatnika, w rozumieniu ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 15 ustawy o VAT, podatnikami VAT są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Ustawa o VAT definiuje działalność gospodarcza jako wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca dokona wniesienia know-how do Spółki w ramach zarejestrowanej, indywidualnie prowadzonej działalności gospodarczej. Pełnienie przez Wnioskodawcę funkcji prezesa zarządu Spółki nie jest w tym kontekście istotne, gdyż wiedza w postaci know-how, które ma być przedmiotem aportu, została wytworzona w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawcy a nie w związku ze sprawowaniem wspomnianej funkcji.

Skoro zatem wniesienie do Spółki wkładu niepieniężnego w postaci opisanego we wniosku know-how będzie dokonane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, wnosząc wkład Wnioskodawca będzie działał w charakterze podatnika w rozumieniu ustawy o VAT. Na gruncie przepisów ustawy o VAT, czynnościami podlegającymi opodatkowaniu są m.in. odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług.

Czynność wniesienia wkładu niepieniężnego w zależności od jego przedmiotu, może spełniać przesłanki uznania jej za dostawę towarów w myśl art. 7 ustawy o VAT (przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel) lub za świadczenie usług w świetle art. 8 ustawy o VAT (każde świadczenie które nie jest dostawą towarów, w szczególności przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych).

Odnosząc powyższe ogólne stwierdzenia do przedmiotowej sprawy należy zatem stwierdzić, że rozstrzygnięcie jaki status w zakresie VAT ma wniesienie know-how do Spółki wymaga przeanalizowania, czy czynność ta wypełnia definicję usługi w świetle przepisów ustawy o VAT. Zgodnie z przepisami ustawy o VAT, świadczeniem usług jest każda transakcja, która nie stanowi dostawy towarów, w tym:

zbycie wartości niematerialnej, niezależnie od istniejącego tytułu prawnego;

obowiązek powstrzymania się od działania lub tolerowania czynu lub sytuacji,

usługi świadczone zgodnie z (i) prawem lub (ii) nakazem wydanym przez organ publiczny lub w jego imieniu.

W przedmiotowej sprawie, Wnioskodawca dokonuje wniesienia know-how do Spółki, która to transakcja wyczerpuje, zdaniem Wnioskodawcy, definicję świadczenia usług ustanowioną w ustawie o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, przedmiotowe świadczenie usług będzie zatem opodatkowane VAT (w ocenie Wnioskodawcy będzie ono objęte podstawową 23% stawką VAT).

Uzasadnienie stanowiska dotyczącego Pytania 2

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółce będzie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z otrzymanej od Wnioskodawcy faktury dokumentującej świadczenie usług na podstawie art. 86 ust. 1, ust. 10, ust. 10b oraz ust. 11 ustawy o VAT oraz prawo do otrzymania zwrotu ewentualnej nadwyżki podatku naliczonego na rachunek bankowy na podstawie art. 87 ustawy o VAT.

W świetle art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem przepisów wskazanych w ustawie.

Jeżeli zatem dane towary lub usługi są wykorzystywane wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia całości podatku VAT naliczonego przy ich nabyciu.

Po wniesieniu know-how jako wkładu niepieniężnego do Spółki, Spółka zamierza wykorzystywać uzyskaną wiedzę w ramach prowadzonej działalności, tzn. usług związanych z działalnością obiektów sportowych. Wypracowane know-how dotyczy bowiem specyficznych metod optymalizacji w logistyce ….

Opracowanie przedstawia wpływ zastosowania opisanych w nim metod optymalizacji na zwiększenie przychodów (obrotów) przedsiębiorstwa.

W konsekwencji, nabycie przez Spółkę know-how będzie związane z wykonywaniem czynności podlegających opodatkowaniu VAT. Warunek odliczenia podatku naliczonego określony w art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT będzie zatem spełniony.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających m.in. z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług, ale także kwota podatku należnego z tytułu świadczenia usług oraz dostawy towarów, dla których zgodnie z Ustawą o VAT podatnikiem jest ich nabywca. Spółka będzie miała prawo do odliczenia podatku naliczonego na podstawie otrzymanej od Wnioskodawcy faktury dokumentującej wniesienie wkładu w postaci know-how.

W myśl art. 86 ust. 10, ust. 10b i ust. 11 ustawy o VAT, prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego powstanie w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy; jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w art. 86 ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Zgodnie natomiast z art. 87 ust. 1 ustawy o VAT, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy. Wykazana zatem przez Spółkę w danym okresie rozliczeniowym nadwyżka podatku VAT naliczonego nad podatkiem VAT należnym podlegać będzie zwrotowi na zasadach określonych w art. 87 ust. 1-13 ustawy o VAT.

Podsumowując, Spółka będzie miała prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego w związku z wniesieniem przez Wnioskodawcę wkładu w postaci know-how, a w przypadku, gdy w danym okresie rozliczeniowym wartość podatku naliczonego będzie przewyższała wartość podatku należnego wykazanego w tym okresie rozliczeniowym, Spółka będzie uprawniona do wystąpienia do właściwego naczelnika urzędu skarbowego z wnioskiem o zwrot nadwyżki podatku naliczonego nad należnym na wskazany przez Spółkę rachunek bankowy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie uznania wniesienia wkładu niepieniężnego w postaci know-how za świadczenie usług oraz prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony z tytułu tej transakcji oraz zwrotu podatku jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zarówno dostawa towarów jak i świadczenie usług mieszczą się w definicji sprzedaży, określonej w art. 2 pkt 22 ustawy, według której sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, Wnioskodawca pełni funkcję prezesa zarządu Spółki, której przedmiotem przeważającej działalności jest działalność obiektów sportowych. Dodatkowo, Spółka realizuje inwestycję polegającą na budowie basenu umożliwiającego nurkowanie na dużych głębokościach.

Wnioskodawca prowadzi również jednoosobową działalność gospodarczą, gdzie w opisie swojej działalności wskazał m.in. - „pozostała działalność profesjonalną, naukową i techniczną, gdzie indziej niesklasyfikowana” i „pozostała działalność profesjonalna, naukowa i techniczna, gdzie indziej niesklasyfikowana”. W zakresie prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT.

Wskazane powyżej know-how zostało przedstawione i opisane w przygotowanym przez Wnioskodawcę opracowaniu zatytułowanym: „Sposoby optymalizacji logistyki ….” Opracowanie przedstawia wpływ zastosowania opisanych w nim metod optymalizacji na zwiększenie przychodów (obrotów) przedsiębiorstwa.

Wnioskodawca jest zatem osobą, która wytworzyła opisane prawa majątkowe i mają prawo do dysponowania nimi, w tym również do ich zbycia. Wnioskodawca, jako twórca uprawniony do opisanej we wniosku udokumentowanej wiedzy (informacji), która nadaje się do wykorzystania w działalności handlowej (know-how), zamierza wnieść ją do Spółki jako wkład niepieniężny w zamian za udziały. Podwyższenie kapitału zakładowego spółki z ograniczoną odpowiedzialnością zostanie dokonane na podstawie art. 257 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych.

Spółka będzie wykorzystywała prawa majątkowe do opisanego we wniosku Opracowania, które zostaną wniesione przez Wnioskodawcę, do Spółki z zamian za udziały w Spółce, do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Na tle przedstawionego opisu sprawy Wnioskodawca powziął wątpliwość, czy wniesienie do Spółki wkładu niepieniężnego w postaci opisanego we wniosku know-how będzie stanowiło świadczenie usług w rozumieniu ustawy o VAT opodatkowane podatkiem w wysokości 23%.

Z analizy wyżej powołanego art. 8 ust. 1 ustawy wynika, że ustawodawca, poza wskazaniem, że przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, wskazał ponadto, że za świadczenie usług uznawana jest każda transakcja, która nie stanowi dostawy towarów.

Przyjęcie podziału na dostawę towaru oraz świadczenie usług oznacza w praktyce, że wolą ustawodawcy było określenie maksymalnie szeroko przedmiotu opodatkowania podatkiem od towarów i usług, jeżeli nawet wykazane zostałoby w konkretnym przypadku, że nie występuje dostawa towarów, to i tak z reguły należy opodatkować czynność kwalifikowaną wówczas jako świadczenie usług.

Głównym celem wprowadzenia takiej konstrukcji jest zagwarantowanie, aby każda transakcja, która nie mogłaby zostać uznana za dostawę towarów była opodatkowana jako świadczenie usług, za wyjątkiem tych transakcji, które zostały wyłączone lub zwolnione z opodatkowania.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę. O dokonanej czynności za wynagrodzeniem można mówić zatem w sytuacji, gdy istnieje ścisły związek pomiędzy wykonanymi czynnościami i wysokością otrzymanego wynagrodzenia, oparty na relacjach cywilnoprawnych pomiędzy podmiotami, wynagrodzenie może być wyrażone w pieniądzu, związek, o którym mowa powyżej ma charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można było powiedzieć, że odpłatność następuje za dane świadczenie.

Wniesienie aportem towarów jako odpłatna dostaw towarów, jak również wniesienie aportem praw do wartości niematerialnych i prawnych, które w świetle ustawy o podatku od towarów i usług stanowi świadczenie usług, do spółki prawa handlowego lub cywilnego w rozumieniu powołanego art. 2 pkt 22 ustawy, uznawane jest za sprzedaż.

Należy wskazać, że aport to wkład na utworzenie lub powiększenie majątku spółki, który daje prawo do udziału w jej zyskach. Przedmiotem aportu mogą być pieniądze (aport pieniężny), rzeczy lub prawa (aport rzeczowy) oraz umiejętności, kompetencje techniczne czy zawodowe.

W związku z wniesieniem wkładu do spółki realizują się dwa rodzaje świadczeń ekonomicznych. Z jednej strony wnoszący wkład (aport) przenosi na spółkę, do której dokonuje wkładu, prawo o rozporządzania określonymi składnikami majątku, w zamian za co otrzymuje pewne uprawnienia (udziały), które posiadają określoną wartość. W związku z tym, powyższa transakcja bez wątpienia ma charakter odpłatny (z którego wynika konieczność opodatkowania VAT). Wskazać należy, że z odpłatnością za dostawę towarów lub świadczenie usług mamy do czynienia w sytuacji, gdy pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usługi a zapłatą istnieje adekwatny związek. Odpłatność może przybierać różne formy – nie jest warunkiem to, aby została ustalona lub dokonana w pieniądzu. Odpłatnością jest więc także np. otrzymanie udziałów spółki, w związku z którym wnoszący aport uzyskuje pewną, wymierną korzyść.

W związku z powyższymi przepisami, w przypadku aportu:

mamy do czynienia ze stosunkiem prawnym wspólnika ze spółką, do której wnoszony jest aport;

istnieje bezpośredni związek pomiędzy danym świadczeniem a otrzymanym wynagrodzeniem (w formie m.in. udziałów/akcji), będącym świadczeniem wzajemnym;

wynagrodzenie otrzymywane w zamian za wniesienie aportu w postaci m.in. udziałów/akcji posiada określoną wartość ekonomiczną.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia know-how, dlatego też należy powołać się na określenie zawarte w przepisach ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1406 z późn. zm.). Ustawa wskazuje pośrednio, że „know–how” dotyczy:

informacji związanych ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (art. 21 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy);

informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (art. 16b ust. 1 pkt 7 powołanej ustawy).

W literaturze przedmiotu pod pojęciem know-how rozumie się określoną wiedzę techniczną oraz technologiczną o poufnym charakterze, w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej, przy czym prawa do korzystania z tej wiedzy mogą być przedmiotem obrotu (zob. R. Pęk w: S. Babiarz, L. Błystak, B. Deuter, A. Gomułowicz, R. Pęk, K. Winiarski, Podatek dochodowy od osób prawnych. Komentarz 2009, s. 737.).

Prawa majątkowe w rodzaju know-how, które mogą być przenoszone na inne osoby, mają zdolność aportową, a więc mogą być przedmiotem wkładu. Zatem wnoszenie aportu w postaci know-how jest czynnością opodatkowaną podatkiem od towarów i usług jako odpłatne świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, na zasadach ogólnych.

Jednakże samo stwierdzenie, że podmiot dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu nie jest wystarczającą przesłanką, aby daną czynność opodatkować podatkiem od towarów i usług. Istotne jest, aby podmiot działał w charakterze podatnika, a więc osoby prowadzącej działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Z analizy wyżej powołanych art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy wynika, że przepisy te w pierwszej kolejności dotyczą podmiotów, które zajmują się działalnością w sposób profesjonalny. Świadczy o tym użycie między innymi takich sformułowań jak: producent, czyli ten kto produkuje jakieś dobra materialne; handlowiec, tj. osoba zajmująca się handlem, tj. działalnością polegającą na nabywaniu jakiś dóbr, usług, walorów, w celu sprzedaży, wynajmowania, ich odstępowania za jakąś cenę; usługodawca - podmiot świadczący usługi, tj. działalność mającą na celu zaspokojenie wielorakich ludzkich potrzeb, mający odpowiednie kwalifikacje i dysponujący odpowiednim sprzętem, lokalem itp. Są to osoby, które mają zamiar stałego prowadzenia określonej działalności. Działają w sposób powtarzalny, wielokrotny czyli częstotliwy. Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” te wszystkie podmioty, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Powołane przepisy stanowią implementację art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347, s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym „podatnikiem” jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel, czy też rezultaty takiej działalności. „Działalność gospodarcza” obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Uwzględniając treść złożonego wniosku w kontekście obowiązujących przepisów należy uznać, że z tytułu wniesienia przez Wnioskodawcę do Spółki wkładu niepieniężnego w postaci opisanego we wniosku know-how, Wnioskodawca działać będzie w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, czynność ta stanowić będzie świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy, a w konsekwencji, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów właściwą stawką podatku.

Wnioskodawca wskazał bowiem, że w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą Wnioskodawca uzyskał informacje i rozwinął wiedzę (know-how), która jest wykorzystywana przez niego przy prowadzeniu tej działalności. Wiedza ta została wykorzystana do przygotowania przez Wnioskodawcę opracowania „Sposobu optymalizacji logistyki …”, w którym przedstawiono metody optymalizacji w logistyce usług … Opracowanie przedstawia wpływ zastosowania opisanych w nim metod optymalizacji na zwiększenie przychodów (obrotów) przedsiębiorstwa. W zamian za wniesienie wkładu niepieniężnego udziału do Spółki w postaci przedmiotowego Opracowania (know-how), Wnioskodawca otrzyma wynagrodzenie w postaci nabycia udziałów Spółki.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 w części dotyczącej uznania wniesienia do Spółki wkładu niepieniężnego w postaci opisanego we wniosku know-how za świadczenie usług w rozumieniu ustawy o VAT uznać należy za prawidłowe.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą również prawa Spółki do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z otrzymanej od Wnioskodawcy faktury dokumentującej wniesienie wkładu w postaci know-how oraz prawo do otrzymania zwrotu ewentualnej nadwyżki podatku naliczonego nad podatkiem należnym wykazanej w danym okresie rozliczeniowym na rachunek bankowy.

Odnosząc się do prawa do odliczenia podatku naliczonego stwierdzić należy, że zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Zgodnie z 86 ust. 10 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

W myśl art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a - powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny.

Zgodnie z art. 86 ust. 11 ustawy, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Według art. 87 ust. 1 ustawy – w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Należy podkreślić, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 tej ustawy.

W myśl art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

W świetle art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Z wniosku wynika, że wniesiony przez Wnioskodawcę w zamian za udziały wkład niepieniężny w postaci opisanego we wniosku know-how (Opracowanie), Spółka będzie wykorzystywała do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Zatem w sytuacji, gdy Spółka będzie w posiadaniu faktury z wykazaną kwotą podatku wystawionej przez Wnioskodawcę dokumentującej wniesienie do Spółki wkładu niepieniężnego w postaci know-how, Spółce, przysługiwać będzie prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony z tej faktury wynikający, a także prawo do otrzymania na rachunek bankowy zwrotu ewentualnej nadwyżki podatku naliczonego nad podatkiem należnym wykazanej w danym okresie rozliczeniowym, na podstawie i na zasadach określonych odpowiednio w art. 86 i 87 ustawy, pod warunkiem, że nie wystąpi żadna z przesłanek wymienionych w art. 88 ustawy.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 uznać należy za prawidłowe.

W tym miejscu wskazać należy, że odnośnie części pytania nr 1 dotyczącego opodatkowania wniesienia do Spółki wkładu niepieniężnego w postaci know-how stawką podatku VAT w wysokości 23% wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego).

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty opis sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W tym miejscu wskazać należy, że w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin