2020.12.08 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-1.4012.438.2020.4.AW
z 8 grudnia 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1, art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 2 października 2020 r. (data wpływu 2 października 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 2 października 2020 r. (data wpływu 7 października 2020 r.) oraz pismem z dnia 19 listopada 2020 r. (data wpływu 19 listopada 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania podatkiem VAT, na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy, transakcji przeniesienia składników materialnych i niematerialnych do Spółki Przejmującej (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 października 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania podatkiem VAT, na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy, transakcji przeniesienia składników materialnych i niematerialnych do Spółki Przejmującej (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) oraz prawa do odliczenia podatku VAT przez Zainteresowanego w związku z nabyciem składników materialnych i niematerialnych (pytanie oznaczone we wniosku nr 5).

Wniosek uzupełniono pismem z dnia 2 października 2020 r. o przedstawienie pełnomocnictw oraz pismem z dnia 18 listopada 2020 r. o doprecyzowanie opisu sprawy, przeformułowania pytania nr 5 i własnego stanowiska w odniesieniu do przeformułowanego pytania nr 5.

We wniosku złożonym przez:

Zainteresowanego będącego stroną postępowania:
A Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością;
Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania:
B Spółka Akcyjna

przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (dalej: „A” lub „Spółka Przejmująca”) jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, która podlega (i na moment zaistnienia zdarzenia przyszłego opisanego w niniejszym wniosku będzie podlegać) w Rzeczypospolitej Polskiej obowiązkowi podatkowemu w CIT od całości dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania (nieograniczony obowiązek podatkowy). Ponadto, Spółka Przejmująca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Spółka Przejmująca prowadzi działalność handlową, koncentrującą się na sprzedaży hurtowej i detalicznej odzieży oraz obuwia, zarówno w wyspecjalizowanych sklepach, jak i przez domy sprzedaży wysyłkowej lub Internet. Kapitał zakładowy Spółki Przejmującej wynosi (…).

Z kolei Spółka Dzielona (dalej: „Zainteresowany”, „B” lub „Spółka Dzielona”), prowadzi działalność inwestycyjną na rynku nieruchomości, koncentrującą się na wynajmie i zarządzaniu nieruchomościami, inwestycjach w budynki oraz pośrednictwie w obrocie nieruchomościami. Kapitał zakładowy B wynosi (…).

Wnioskodawca oraz Zainteresowany (Wnioskodawca i Zainteresowany dalej łącznie jako: „Wnioskodawcy” lub „Zainteresowani”) planują wydzielenie z B do A części majątku w postaci nieruchomości położonej w (…) wraz z związanymi z nią aktywami i pasywami, (dalej: „Podział”).

W wyniku Podziału przez wydzielenie Spółki Dzielonej na Spółkę Przejmującą na Spółkę Przejmującą przejdzie m.in. nieruchomość zlokalizowana w (…), w dzielnicy (…), przy ul. (…), oznaczona jako działki nr 1, 2, 3, 4, 5 położone w obrębie ewidencyjnym (…), oznaczone symbolem Bi - Inne tereny zabudowane, dla których prowadzona są księgi wieczyste o numerach (…), (…), (…), (…) wraz z przynależną infrastrukturą oraz niezbędnym wyposażeniem (dalej: „Grunt”). Działki nr 2, 3, 4, 5 są własnością Miasta (…), natomiast działka nr 1 jest własnością Skarbu Państwa. Użytkownikiem wieczystym wszystkich działek jest Spółka Dzielona. Działka nr 1 jest w użytkowaniu wieczystym do dnia 5 grudnia 2089 r., natomiast działki nr 2, 3, 4, 5 do dnia 11 października 2100 r.

Ponadto, na Gruncie usytuowany jest budynek położony przy ulicy (…) w (…), którego własność jest zarejestrowana w Księgach Wieczystych nr (…), (…), (…), (…) (dalej: „Budynek”). Budynek został wybudowany w 2011 r. i mieści 11.334,50 mkw. powierzchni handlowej do wynajęcia. Budynek obejmuje także niezbędną do jego prawidłowego funkcjonowania infrastrukturę techniczną (m. in rury, kable itp.) oraz przynależności w postaci chodników, trawników, itp. (Grunt oraz Budynek wraz z infrastrukturą techniczną i przynależnościami dalej łącznie jako: „Nieruchomość"). Nieruchomość w strukturze Spółki Dzielonej wyodrębniona jest jako Oddział w rozumieniu przepisów KSH na podstawie uchwały zgromadzenia wspólników w formie aktu notarialnego. Spółka Dzielona corocznie przygotowuje sprawozdanie finansowe dotyczące nie tylko jej całokształtu jej działalności, ale także odrębne sprawozdania finansowe dla każdego ze swoich oddziałów, w tym Nieruchomości.

Obecnie Nieruchomość jest wykorzystywana przez Spółkę Dzieloną dla celów jej działalności gospodarczej, tj. Zainteresowany uzyskuje przychody z Nieruchomości na podstawie zawartych umów najmu.

Nieruchomość stanowi jedną z inwestycji, którymi zarządza Spółka Dzielona. Spółka posiada również inne nieruchomości, które podobnie jak Nieruchomość są wyodrębnione w strukturze Spółki jako oddziały w rozumieniu KSH („Pozostałe Nieruchomości”). Spółka Dzielona sporządza również corocznie odrębne sprawozdanie finansowe dla każdej z nieruchomości (oddziału w rozumieniu KSH) wchodzącej w skład Pozostałych Nieruchomości. Obecnie Pozostałe Nieruchomości są wykorzystywane przez Spółkę Dzieloną dla celów jej działalności gospodarczej, tj. Zainteresowany uzyskuje przychody z Pozostałych Nieruchomości na podstawie zawartych umów najmu.

Planowany Podział Spółki Dzielonej ma zostać dokonany w trybie art. 529 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych („KSH”) przez przeniesienie części majątku Spółki Dzielonej na istniejącą spółkę, tj. Spółkę Przejmującą. Po Podziale w Spółce Dzielonej pozostanie część jej majątku, która nie zostanie przeniesiona w wyniku Podziału na Spółkę Przejmującą, czyli w Spółce Dzielonej pozostaną Pozostałe Nieruchomości.

W zamian za część majątku Spółki Dzielonej, która zostanie przeniesiona w ramach Podziału na Spółkę Przejmującą (Nieruchomość), Spółka Przejmująca wyda nowe udziały, które zostaną objęte przez udziałowców Spółki Dzielonej w proporcji udziału każdego z tych wspólników odpowiadającej jego udziałowi w kapitale zakładowym Spółki Dzielonej. Skutkiem Podziału Spółki Dzielonej będzie zatem podwyższenie kapitału zakładowego Spółki Przejmującej.

Zgodnie z art. 530 § 2 zdanie trzecie KSH, w przypadku przeniesienia części majątku spółki dzielonej na istniejącą spółkę, wydzielenie następuje w dniu wpisu do rejestru podwyższenia kapitału zakładowego spółki przejmującej (dzień wydzielenia). W przypadku planowanego Podziału, będzie to dzień wpisu do rejestru podwyższenia kapitału zakładowego Spółki Przejmującej (dalej: „Dzień Podziału”). W Dniu Podziału składniki majątku Spółki Dzielonej, składające się na Nieruchomość i związane z nią prawa określone w planie Podziału, sporządzonym zgodnie z przepisami KSH, zostaną z mocy prawa przeniesione ze Spółki Dzielonej na Spółkę Przejmującą.

Z Dniem Podziału Spółka Przejmująca przejmie składniki majątku składające się na Nieruchomość i będzie kontynuować działalność prowadzoną dotychczas przez Spółkę Dzieloną przy użyciu Nieruchomości. Do Nieruchomość przypisane będą następujące aktywa i pasywa przedsiębiorstwa Spółki Dzielonej, związane z jej działalnością, w tym m.in. prawa użytkowania wieczystego Gruntu oraz prawa własności Budynków oraz zobowiązania kredytowe związane z nabyciem prawa wieczystego użytkowania Gruntów oraz prawa własności budynków (zobowiązane te zostały zaciągnięte w celu sfinansowania inwestycji w postaci zakupu Nieruchomości oraz zapewnienia jej bieżącego funkcjonowania).

Jednocześnie, do majątku pozostałego w Spółce Dzielonej, tj. Pozostałych Nieruchomości, przypisane zostaną wszystkie pozostałe składniki przedsiębiorstwa Wnioskodawcy, w tym aktywa i pasywa, służące działalności z nimi związanej. W konsekwencji, do Pozostałych Nieruchomości przyporządkowane będą m.in. prawa użytkowania wieczystego gruntu oraz prawa własności budynków.

Do Nieruchomości i Pozostałych Nieruchomości alokowane będą również koszty działalności przedsiębiorstwa Spółki Dzielonej, funkcjonalnie związane z aktywnością gospodarczą Nieruchomości i Pozostałych Nieruchomości. Ewidencja księgowa prowadzona dla Spółki Dzielonej pozwalać będzie na identyfikację i przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz aktywów i pasywów związanych z prowadzeniem działalności w ramach Nieruchomości oraz Pozostałych Nieruchomości. Koszty i przychody związane z działalnością Nieruchomości jak i Pozostałych Nieruchomości, wynikające ze świadczonych usług i realizowanych funkcji, przyporządkowane będą na podstawie prowadzonych ewidencji i stosowanych przez Spółkę Dzieloną kluczy alokacji. Możliwe więc będzie ustalenie wyniku finansowego (określenie kosztów i przychodów) zarówno dla Nieruchomości, jak i dla Pozostałych Nieruchomości, czego Spółka Dzielona dokonuje rokrocznie w ramach procesu sporządzania odrębnych sprawozdań finansowych dla swoich oddziałów. Ponadto, do Nieruchomości przyporządkowane zostaną środki pieniężne zgromadzone i należności, które w zamierzeniu powinny zapewnić płynność finansową Spółce Przejmującej kontynuującej działalność gospodarczą Nieruchomości w okresie bezpośrednio po wydzieleniu.

Wskutek wydzielenia Spółka Przejmująca wyda akcjonariuszom Spółki Dzielonej udziały w podwyższonym kapitale zakładowym o wartości nominalnej odpowiadającej wartości rynkowej przejętego zespołu składników materialnych i niematerialnych przedsiębiorstwa Wnioskodawcy w postaci wydzielonej Nieruchomości.

Spółka Przejmująca współpracuje z podmiotem powiązanym, który zapewnia Spółce Przejmującej wsparcie wykwalifikowanego personelu posiadającego wiedzę i kompetencję niezbędne do kontynuowania działalności gospodarczej związanej z Nieruchomością po dokonaniu Podziału. Zatem, z uwagi na personel outscourcowany od podmiotu powiązanego Spółka Przejmująca nie będzie musiała zatrudniać pracowników lub podejmować dodatkowej współpracy z innym podmiotem, aby kontynuować po Podziale działalność gospodarczą prowadzoną obecnie przez Spółkę Dzieloną z wykorzystaniem Nieruchomości.

Dodatkowo, wraz z Nieruchomością, na Spółkę Przejmującą przejdą prawa i obowiązki z umów związanych z Nieruchomością, takich jak umowy:

związane z finansowaniem nabycia Nieruchomości;
zarządzanie Nieruchomością, która zawarta jest z podmiotem świadczącym profesjonalne usługi w tym zakresie (umowa ta dotyczy bieżącego zarządzania Nieruchomością jako obiektem);
zarządzanie aktywami, która zawarta jest z podmiotem świadczącym profesjonalne usługi w tym zakresie (umowa ta dotyczy maksymalizacji stopu zwrotu z Nieruchomości jako inwestycji, w tym podejmowania działań mających na celu obniżenie kosztów i wzrost przychodów generowanych przez Nieruchomość);
z których wynikają prawa do należności pieniężnych związanych z Nieruchomością (w szczególności obejmuje to umowy rachunków bankowych związanych z Nieruchomością);
różnego rodzaju umowy, które mają na celu utrzymanie właściwego stanu technicznego Nieruchomości oraz możliwości świadczenia usług najmu jej powierzchni (m.in. umowy w zakresie dostawy mediów, wywozu nieczystości, zapewnienia serwisu sprzątającego).

Co więcej, z mocy prawa, w wyniku Podziału, Spółka Przejmująca wstąpi w prawa i obowiązki wynikające z umów najmu zawartych przez Spółkę Dzieloną, które są związane z Nieruchomością.

Po dokonaniu Podziału, Spółka Przejmująca nie zamierza dokonywać żadnych dodatkowych kroków faktycznych lub prawnych, które byłyby związane z kontynuowaniem działalności gospodarczej prowadzonej obecnie przez Spółkę Dzieloną z wykorzystaniem Nieruchomości. Spółka Przejmująca zamierza kontynuować po Podziale działalność gospodarczą polegającą na uzyskiwaniu przychodów z Nieruchomości na podstawie zawartych umów najmu.

Wnioskodawcy wskazują, że opisany w niniejszym wniosku Podział przez wydzielenie odbędzie się z uzasadnionych przyczyn ekonomicznych, a zatem, w ocenie Wnioskodawców, nie znajdą do niego zastosowania przepisy art. 119a i następne Ordynacji podatkowej w przedmiocie ogólnej klauzuli przeciwko unikaniu opodatkowania.

W uzupełnieniu wniosku, ujętym w piśmie z dnia 18 listopada 2020 r., Wnioskodawca wskazał, że:

Na dzień dokonania opisanej transakcji część majątku Spółki Dzielonej, która zostanie przeniesiona na Spółkę Przejmującą będzie stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych wyodrębniony organizacyjnie w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy. Wydzielana z majątku Spółki Dzielonej Nieruchomość wyodrębniona jest w jej strukturze jako oddział w rozumieniu KSH. Wskazane wyodrębnienie dokonane zostało na podstawie uchwały zgromadzenia wspólników w formie aktu notarialnego. Zatem nie ulega wątpliwości, że Nieruchomość jest wyodrębniona organizacyjnie w strukturze Spółki Dzielonej. Ponadto Spółka Dzielona corocznie przygotowuje sprawozdanie finansowe dotyczące nie tylko jej całokształtu jej działalności, ale także odrębne sprawozdania finansowe dla każdego ze swoich oddziałów, w tym przenoszonej Nieruchomości stanowiącej majątek przenoszony. Składniki majątkowe i niemajątkowe, które pozostaną w Spółce Dzielonej to przede wszystkim Pozostałe Nieruchomości. Do wskazanych nieruchomości przypisane są wszystkie pozostałe składniki przedsiębiorstwa Wnioskodawcy (w tym aktywa i pasywa) służące działalności z nimi związanej. W konsekwencji, do Pozostałych Nieruchomości przyporządkowane będą m.in. prawa użytkowania wieczystego gruntu oraz prawa własności budynków.
Na dzień dokonania opisanej transakcji część majątku Spółki Dzielonej, która zostanie przeniesiona na Spółkę Przejmującą będzie stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych wyodrębniony finansowo w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy. Spółka Dzielona sporządza odrębne sprawozdanie finansowe dla każdego ze swoich oddziałów, co dotyczy również Nieruchomości. Nieruchomość posiada zatem odrębny bilans, rachunek zysków i strat oraz inne elementy sprawozdania finansowego. Oznacza to, że Spółka Dzielona prowadzi dla Nieruchomości stałą i wyodrębnioną ewidencję księgową, na podstawie której możliwe jest sporządzenie sprawozdania finansowego dla Nieruchomości. Ewidencja księgowa prowadzona dla Spółki Dzielonej pozwalać będzie na identyfikację i przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz aktywów i pasywów związanych z prowadzeniem działalności w ramach Nieruchomości. Koszty i przychody związane z działalnością Nieruchomości wynikające ze świadczonych usług i realizowanych funkcji, przyporządkowane będą na podstawie prowadzonych ewidencji i stosowanych przez Spółkę Dzieloną kluczy alokacji. Możliwe więc będzie ustalenie wyniku finansowego (określenie kosztów i przychodów) dla Nieruchomości, czego Spółka Dzielona dokonuje rokrocznie w ramach procesu sporządzania odrębnych sprawozdań finansowych dla swoich oddziałów. Ponadto, do Nieruchomości przyporządkowane zostaną środki pieniężne zgromadzone i należności, które w zamierzeniu powinny zapewnić płynność finansową Spółce Przejmującej kontynuującej działalność gospodarczą Nieruchomości w okresie bezpośrednio po wydzieleniu.
Możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań (aktywów i pasywów) do mającej być przedmiotem dostawy części przedsiębiorstwa i oddzielenie finansów przenoszonej części majątku Spółki Dzielonej od finansów pozostałej części przedsiębiorstwa.
Na dzień dokonania opisanej transakcji część majątku Spółki Dzielonej, która zostanie przeniesiona na Spółkę Przejmującą będzie stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych wyodrębniony funkcjonalnie w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy. Nieruchomość obejmuje różnego rodzaju aktywa i pasywa, a także prawa i obowiązki, stanowi wystarczający zbiór powiązanych ze sobą elementów, który umożliwi Spółce Przejmującej samodzielne prowadzenie działalności gospodarczej, prowadzonej uprzednio przez Spółkę Dzieloną przy wykorzystaniu Nieruchomości. Do Nieruchomości alokowane będą również koszty działalności przedsiębiorstwa Spółki Dzielonej, funkcjonalnie związane z aktywnością gospodarczą Nieruchomości. Po dokonaniu Podziału, Spółka Przejmująca nie będzie musiała dokonywać dodatkowych czynności (z wyjątkiem czynności związanych z przejęciem składników majątku i technicznymi aspektami prowadzenia działalności prowadzącymi do umożliwienia jej kontynuowania jak np. aneksowanie zawartych umów), aby rozpocząć samodzielnie prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie wynajmu powierzchni Nieruchomości.
Na dzień dokonania opisanej transakcji część majątku Spółki Dzielonej, która zostanie przeniesiona na Spółkę Przejmującą stanowi w istniejącym przedsiębiorstwie Wnioskodawcy zespół funkcjonalnie ze sobą połączonych składników materialnych i niematerialnych, który będzie stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące określone zadania gospodarcze, które aktualnie (tj. przed przeniesieniem) realizuje w istniejącym przedsiębiorstwie Wnioskodawcy. Spółka Przejmująca będzie w stanie realizować zadania gospodarcze w oparciu o same składniki majątku przeniesione na nią w ramach Podziału. Nie będzie konieczne angażowanie dodatkowych składników majątkowych przez Spółkę Przejmująca. Należy więc stwierdzić, że Nieruchomość na obecnym etapie mogłaby być samodzielnym przedsiębiorstwem realizującym zadania gospodarcze. Możliwe jest bowiem faktyczna możliwość kontynuowania działalności Spółki Dzielonej w zakresie związanym z Nieruchomością bez podejmowania przez Spółkę Przejmującą dodatkowych działań (z wyjątkiem czynności związanych z przejęciem składników majątku i technicznymi aspektami prowadzenia działalności prowadzącymi do umożliwienia jej kontynuowania, jak np. aneksowanie zawartych umów) niezbędnych do kontynuowania prowadzenia działalności gospodarczej w oparciu o Nieruchomość.
Na dzień dokonania opisanej transakcji przedmiotem zbycia będą składniki majątku (materialne i niematerialne) związane z wyodrębnioną częścią przedsiębiorstwa, w tym zobowiązania w całości. Brak jest składników majątkowych związanych z wyodrębnioną częścią przedsiębiorstwa, które nie byłyby przenoszone w ramach transakcji.
Na moment zbycia zespół składników majątkowych będący przedmiotem transakcji będzie na tyle zorganizowany, że będzie mógł samodzielnie wykonywać zadania i prowadzić działalność bez udziału pozostałych struktur przedsiębiorstwa Wnioskodawcy. Spółka Przejmująca będzie w stanie realizować zadania gospodarcze w oparciu o same składniki majątku przeniesione na nią w ramach Podziału. Nie będzie konieczne angażowanie dodatkowych składników majątkowych przez Spółkę Przejmującą.
Po nabyciu składników majątkowych będących przedmiotem transakcji Spółka Przejmująca będzie kontynuować działalność prowadzoną dotychczas przez Spółkę Dzieloną przy użyciu Nieruchomości w analogicznym zakresie, co Spółka Dzielona.
Spółka Przejmująca ma faktyczną możliwość kontynuowania tej działalności w oparciu wyłącznie o składniki będące przedmiotem transakcji. Spółka Przejmująca będzie w stanie realizować zadania gospodarcze w oparciu o same składniki majątku przeniesione na nią w ramach Podziału. Nie będzie konieczne angażowanie dodatkowych składników majątkowych przez Spółkę Przejmującą.
W celu kontynuowania działalności gospodarczej w oparciu o nabyte od Spółki Dzielonej składniki majątkowe, Spółka Przejmująca nie będzie musiała zapewniać innych składników majątku poza nabytymi. W zakresie działań faktycznych lub prawnych będzie ona natomiast zobowiązana do:
- zawarcia odpowiednich umów lub aneksów z najemcami Nieruchomości,
- zawarcia odpowiednich umów lub aneksów z innymi kontrahentami (np. co do personelu, który jest outsource’owany) – lecz bez konieczności zatrudniania nowych pracowników lub podejmowania dodatkowej współpracy z innym podmiotem,
- dokonania wpisów do ksiąg wieczystych,
- wypełnienia obowiązków związanych z przepisami podatkowymi (np. podatek od nieruchomości, podatek od nieruchomości komercyjnych),
- uwzględnienia nabytych składników majątkowych w wewnętrznej księgowości.
Wskutek wydzielenia Spółka Przejmująca wyda akcjonariuszom Spółki Dzielonej udziały w podwyższonym kapitale zakładowym o wartości nominalnej odpowiadającej wartości rynkowej przejętego zespołu składników materialnych i niematerialnych przedsiębiorstwa Wnioskodawcy w postaci wydzielonej Nieruchomości przy czym wartość rynkowa Nieruchomości zostanie określona na podstawie wyceny sporządzonej przez biegłego rzeczoznawcę.
Spółka Dzielona posiada inne nieruchomości, które podobnie jak Nieruchomość są wyodrębnione w strukturze Spółki jako oddziały w rozumieniu KSH. Spółka sporządza corocznie odrębne sprawozdanie finansowe dla każdej z nieruchomości (oddziału w rozumieniu KSH) wchodzącej w skład Pozostałych Nieruchomości. Do Pozostałych Nieruchomości alokowane są koszty działalności przedsiębiorstwa Spółki Dzielonej, funkcjonalnie związane z aktywnością gospodarczą Pozostałych Nieruchomości. Ewidencja księgowa prowadzona dla Spółki Dzielonej pozwala na identyfikację i przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz aktywów i pasywów związanych z prowadzeniem działalności w ramach Pozostałych Nieruchomości. W związku z powyższym uznać można, iż pozostający w Spółce Dzielonej majątek będzie składał się na szereg składników mogących stanowić niezależne przedsiębiorstwa (więcej niż jedno).

Ponadto, Wnioskodawca wskazał w ww. uzupełnieniu, że:

Wszystkie 5 działek jest zabudowanych. Znajduje się na nich wskazany we Wniosku budynek handlowo – usługowy z parkingami podziemnymi (…).
Numery ewidencyjne działek: 1, 2, 3, 4, 5. Działki nr 2, 3, 4, 5 są własnością Miasta (…), natomiast działka nr 1 jest własnością Skarbu Państwa.
Na wszystkich 5 działkach: 1, 2, 3, 4, 5 – znajduje się budynek handlowo-usługowy z parkingami podziemnymi (…). Posiada on status budynku w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2019 r., poz. 1186, z późn. zm.). Brak jest innych budynków, budowli lub ich części.
Na wszystkich 5 działkach: 1, 2, 3, 4, 5 – brak jest urządzeń budowlanych w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane.
W odniesieniu do wskazanego budynku handlowo-usługowego z parkingami podziemnymi (…) znajdującego się na wszystkich 5 działkach (1, 2, 3, 4, 5) – obiekt ten został zasiedlony przez najemców 1 grudnia 2011 r.
W związku z faktem, iż pierwsze zasiedlenie budynku handlowo-usługowego z parkingami podziemnymi (…) znajdującego się na wszystkich 5 działkach (1, 2, 3, 4, 5) nastąpiło 1 grudnia 2011 r. – upłynął już okres dłuższy niż 2 lata od planowanej dostawy budynku.
Spółka Dzielona nie prowadziła i nie prowadzi ani w obiekcie, ani na działkach, na których budynek handlowo-usługowy z parkingami podziemnymi (...) jest posadowiony, działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług.
W związku z budową budynku handlowo-usługowego z parkingami podziemnymi (...) Spółce Dzielonej przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego.
Od momentu wybudowania do dnia dzisiejszego Spółka Dzielona nie poniosła wydatków na zmianę sposobu wykorzystania lub zmianę warunków zasiedlenia budynku handlowo-usługowego z parkingami podziemnymi (...), stanowiących co najmniej 30% wartości początkowej nieruchomości.
Brak działek niezabudowanych.
Obecnie brak uchwalonego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Wnioskodawca nie ma wiedzy o tym, czy wskazany plan zostanie uchwalony, kiedy to może nastąpić ani jakiej będzie treści (tj. co będzie z niego wynikać w kontekście przeznaczenia działek).
Do momentu planowanej dostawy dla działek będących przedmiotem dostawy nie będzie wydawana decyzja o warunkach zabudowy co do żadnej z działek (1, 2, 3, 4, 5).
W związku z budową budynku handlowo-usługowego z parkingami podziemnymi (...) Spółce Dzielonej przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Spółka Dzielona nie dokonywała nabycia Nieruchomości.
Działki będące przedmiotem dostawy (1, 2, 3, 4, 5) nie były wykorzystywane przez Spółkę Dzieloną do działalności zwolnionej od podatku.

Dodatkowo Wnioskodawca wskazał, że przedmiotem pytania oznaczonego we wniosku nr 5 ma być kwestia rozstrzygnięcia, czy transakcja zbycia Nieruchomości korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług lub jest opodatkowana podatkiem VAT oraz kwestia prawa do odliczenia podatku naliczonego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy wyodrębniony w przedsiębiorstwie Spółki Dzielonej majątek w postaci Nieruchomości w kształcie opisanym w niniejszym wniosku będzie stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, a zatem jego przeniesienie w związku z podziałem Spółki Dzielonej nie będzie podlegać opodatkowaniu VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT? (pytanie oznaczone we wniosku nr 2)
W przypadku uznania stanowiska Zainteresowanych za nieprawidłowe w odniesieniu do pytania oznaczonego nr 2, tj. uznania, że wydzielenie majątku w postaci Nieruchomości nie będzie stanowić przeniesienia zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, a zatem że do transakcji tej nie znajdzie zastosowania przepis art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, czy wydzielenie składników majątku w postaci Nieruchomości stanowić będzie czynność opodatkowaną VAT stosownie do przepisów art. 5 ustawy o VAT i nie korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 Ustawy o VAT, a Spółka Przejmująca – zgodnie z przepisami art. 86 ustawy o VAT – będzie mieć prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony wykazany na fakturze, pod warunkiem dalszego wykorzystywania nabytych składników Nieruchomości do wykonywania czynności opodatkowanych? (pytanie oznaczone we wniosku nr 5 ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 18 listopada 2020 r.)

Zdaniem Zainteresowanych:

Ad. 1

Wyodrębniony w przedsiębiorstwie Zainteresowanego majątek w postaci Nieruchomości w kształcie opisanym w niniejszym wniosku będzie stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, a zatem jego przeniesienie w związku z podziałem Spółki Dzielonej nie będzie podlegać opodatkowaniu VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

Ad. 2 (stanowisko ostatecznie doprecyzowane w piśmie z dnia 18 listopada 2020 r.)

W przypadku uznania stanowiska Zainteresowanych za nieprawidłowe w odniesieniu do pytania oznaczonego nr 2, tj. uznania, że wydzielenie majątku w postaci Nieruchomości nie będzie stanowić przeniesienia zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, a zatem że do transakcji tej nie znajdzie zastosowania przepis art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, czy wydzielenie Nieruchomości stanowić będzie czynność opodatkowaną VAT stosownie do przepisów art. 5 ustawy o VAT i nie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 Ustawy o VAT, a Spółka Przejmująca – zgodnie z przepisami art. 86 ustawy o VAT – będzie mieć prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony wykazany na fakturze, pod warunkiem dalszego wykorzystywania nabytych składników Nieruchomości do wykonywania czynności opodatkowanych

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawców.

Ad. 1

Zgodnie z art. 2 pkt 27e Ustawy o VAT, przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się z kolei organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Zgodnie z przywołanym przepisem, o zorganizowanej części przedsiębiorstwa można mówić w sytuacji, gdy łącznie spełnione są następujące przesłanki:

istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania,
zespół ten jest organizacyjnie wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie (wyodrębnienie organizacyjne),
zespół ten jest finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie (wyodrębnienie finansowe),
zespół ten jest przeznaczony do realizacji określonych zadań gospodarczych (wyodrębnienie funkcjonalne),
zespół ten mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Zdaniem Wnioskodawców, Nieruchomość posiada wskazane cechy zorganizowanej części przedsiębiorstwa z uwagi na wskazane poniżej czynniki.

Ad. a)

Podstawowym wymogiem aby uznać, że zbywane aktywa i pasywa stanowią ZCP, jest potwierdzenie, że elementy te tworzą jeden zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązania). Oznacza to, że przedmiotowe składniki powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, iż można mówić o nich jako o zespole, a nie jedynie o zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby za pomocą zbywanego zespołu elementów można było kontynuować określoną działalność gospodarczą bez konieczności wykorzystania innych składników spoza tego zbioru. Zgodnie bowiem ze stanowiskiem wyrażonym przez Naczelny Sąd Administracyjny (m.in. w wyrokach z dnia 24 listopada 2016 r., sygn. akt I FSK 1316/15 oraz z dnia 1 lutego 2017 r., sygn. akt I FSK 999/15): „Okoliczność, że zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzy zespół składników majątkowych zdolny do prowadzenia niezależnej (samodzielnej) działalności gospodarczej należy rozumieć w ten sposób, że w kształcie, w jakim zespół ten jest zbywany, może on wykonywać określone zadania gospodarcze. Innymi słowy, realizacja określonych zadań gospodarczych możliwa jest z wykorzystaniem tego określonego zespołu składników majątkowych, nie zaś dopiero w połączeniu z innymi składnikami majątkowymi, czy też dopiero w połączeniu z przedsiębiorstwem nabywcy”.

W orzecznictwie sądów administracyjnych i interpretacjach organów podatkowych podkreśla się ponadto, że warunek przeniesienia składników niematerialnych, w tym zobowiązań, uważa się za spełniony, gdy przedmiotem zbycia są wszystkie umowy, wierzytelności i zobowiązania, które są niezbędne do prowadzenia działalności gospodarczej przez zbywaną część przedsiębiorstwa. Analizowany Podział dotyczyć będzie właśnie takiej sytuacji, ponieważ łącznie z Nieruchomością na Spółkę Przejmującą przejdą związane z nią aktywa i zobowiązania, w tym w szczególności prawa i obowiązki z umów, które umożliwiają kontynuację prowadzenia działalności gospodarczej związanej z Nieruchomością bez konieczności podejmowania dodatkowych czynności faktycznych lub prawnych przez Spółkę Przejmującą.

Kolejnymi warunkami do uznania, że zespół aktywów i pasywów tworzy ZCP jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej.

Ad. b)

Zgodnie ze stanowiskiem organów podatkowych przedstawianym w interpretacjach podatkowych (m.in. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 31 października 2019 r., sygn. 0111-KDIB3-2.4012.682.2019.1.SR; z dnia 21 marca 2019 r., sygn. 0111-KD1B3-3.4012.16.2019.1.MAZ, czy też z dnia 19 grudnia 2018 r., sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.746.2018.2.MK): „Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej jako: dział, wydział, oddział, itp. Przy czym w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące „część przedsiębiorstwa” powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna występować w „istniejącym przedsiębiorstwie”, a więc w ramach prowadzonej działalności i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa”.

Organizacyjne wyodrębnienie w istniejącym przedsiębiorstwie oznacza wydzielenie w strukturze przedsiębiorstwa jako odrębny dział, wydział lub oddział. Jednocześnie, na podstawie powołanego fragmentu z interpretacji indywidualnych, wyodrębnienie organizacyjne wynikać musi z umowy spółki, regulaminu organizacyjnego lub innego wewnętrznego aktu o podobnym charakterze.

Jak zostało wskazane w opisie sprawy, Nieruchomość wyodrębniona jest w strukturze Spółki Dzielonej jako oddział w rozumieniu KSH. Wskazane wyodrębnienie dokonane zostało na podstawie uchwały zgromadzenia wspólników w formie aktu notarialnego. Zatem nie ulega wątpliwości, że Nieruchomość jest wyodrębniona organizacyjnie w strukturze Spółki Dzielonej.

Ad. c)

We wskazanych interpretacjach indywidualnych Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej opisano szerzej także warunek finansowego wyodrębnienia w istniejącym przedsiębiorstwie: „Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową”. Zgodnie z powyższym, wyodrębnienie finansowe ma miejsce, gdy możliwe jest oddzielenie finansów przedsiębiorstwa od finansów jego zorganizowanej części.

Jak wskazano w opisie sprawy, Spółka Dzielona sporządza odrębne sprawozdanie finansowe dla każdego ze swoich oddziałów, co dotyczy również Nieruchomości. Nieruchomość posiada zatem odrębny bilans, rachunek zysków i strat oraz inne elementy sprawozdania finansowego. Oznacza to, że Spółka Dzielona prowadzi dla Nieruchomości stałą i wyodrębnioną ewidencję księgową, na podstawie której możliwe jest sporządzenie sprawozdania finansowego dla Nieruchomości. W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawców, Nieruchomość jest wyodrębniona finansowo w strukturze Spółki Dzielonej.

Ad. d)

W odniesieniu natomiast do warunku wyodrębnienia funkcjonalnego, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w powoływanych interpretacjach podatkowych wskazał, że: „Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość – obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona – obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa”.

Na podstawie powyższego, powszechnie podkreśla się zatem, że ZCP powinna stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo, zdolne do samodzielnego wykonywania zadań gospodarczych, do realizacji których służy w ramach istniejącego przedsiębiorstwa. W tym zakresie należy wskazać, że Nieruchomość obejmujące różnego rodzaju aktywa i pasywa, a także prawa i obowiązki, stanowi wystarczający zbiór powiązanych ze sobą elementów, który umożliwi Spółce Przejmującej samodzielne prowadzenie działalności gospodarczej, prowadzonej uprzednio przez Spółkę Dzieloną przy wykorzystaniu Nieruchomości. Po dokonaniu Podziału, Spółka Przejmująca nie będzie musiała dokonywać dodatkowych czynności, zarówno faktycznych jak i prawnych, aby rozpocząć samodzielnie prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie wynajmu powierzchni Nieruchomości.

Ad. e)

Spółka Przejmująca będzie w stanie realizować zadania gospodarczych jedynie w oparciu o składniki majątku przeniesione na nią w ramach Podziału. Nie będzie konieczne angażowanie dodatkowych składników majątkowych przez Spółkę Przejmująca. Należy więc stwierdzić, że Nieruchomość na obecnym etapie mogłaby być samodzielnym przedsiębiorstwem realizującym zadania gospodarcze. Możliwe jest bowiem faktyczna możliwość kontynuowania działalności Spółki Dzielonej w zakresie związanym z Nieruchomością bez podejmowania przez Spółkę Przejmującą dodatkowych działań faktycznych lub prawnych niezbędnych do kontynuowania prowadzenia działalności gospodarczej w oparciu o Nieruchomość.

Dodatkowo, w zakresie VAT, przy analizie przesłanek decydujących o tym, czy zespół danych składników należy definiować jako przedsiębiorstwo albo ZCP, należy wziąć pod uwagę, że przepisy z art. 2 pkt 27e i art. 6 ust. 1 ustawy o VAT stanowią implementację art. 19 dyrektywy 2006/112/WE z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE. L2006.347.1 z późn. zm., dalej: „Dyrektywa”). Zgodnie ze wskazaną regulacją, w przypadku przekazania, odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego. W przypadkach gdy odbiorca nie podlega w pełni opodatkowaniu, państwa członkowskie mogą przedsięwziąć środki niezbędne w celu uniknięcia zakłóceń konkurencji. Mogą także przyjąć wszelkie niezbędne środki, aby zapobiec uchylaniu się od opodatkowania lub unikaniu opodatkowania poprzez wykorzystanie przepisów niniejszego artykułu. W orzeczeniach Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej dotyczących interpretacji art. 19 Dyrektywy, np. w wyroku z dnia 27 listopada 2003 r. w sprawie C-497/10 oraz w wyroku z dnia 10 listopada 2011 r. w sprawie C-444/10 wskazano, że przekazanie odpłatnie, nieodpłatnie lub jako wkładu do spółki całości lub części aktywów użyte w przedmiotowym przepisie, jest terminem autonomicznym prawa Unii Europejskiej, który należy interpretować jednolicie na całym jej obszarze. W związku z tym stwierdzenie, że nastąpiło przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części wymaga, by całość przekazanych składników pozwalała na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej. Kwestię czy całość ta musi obejmować określone dobra, zarówno ruchome jak i nieruchome należy rozpatrywać z punku widzenia charakteru prowadzonej działalności. Reasumując, aby móc uznać, że przedmiotem zbycia na gruncie VAT jest ZCP, zespół składników musi stanowić całość, nie zaś jedynie zbiór pewnych elementów, oraz musi być spójny pod względem organizacyjnym, funkcjonalnym i finansowym. Oznacza to, ze najistotniejsze dla analizowanego zagadnienia jest ustalenie, czy wydzielany majątek Spółki Dzielonej w postaci Nieruchomości stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do samodzielnej realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.

W objaśnieniach Ministerstwa Finansów („Objaśnienia podatkowe z dnia 11 grudnia 2018 r., Opodatkowanie podatkiem od towarów i usług transakcji zbycia nieruchomości komercyjnych” – dalej: „Objaśnienia”) dotyczących dostaw nieruchomości komercyjnych (np. budynków handlowo-usługowych będących w całości przedmiotem najmu – analogicznych do Nieruchomości) Minister Finansów skoncentrował się na wykładni funkcjonalnej definicji przedsiębiorstwa zawartej w przepisach Kodeksu cywilnego wskazując przy tym, że przedsiębiorstwem w rozumieniu Ustawy o VAT jest zorganizowany zespół składników majątkowych, w oparciu o który zbywca prowadził działalność opodatkowaną, i w ramach którego (1) istnieje zamiar kontynuowania przez nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem transakcji oraz (2) istnieje faktyczna możliwość kontynuowania tej działalności w oparciu o składniki będące przedmiotem transakcji.

Zgodnie z Objaśnieniami, co do zasady, dostawa nieruchomości komercyjnych stanowi dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu VAT. W tym zakresie, jako standardowe elementy typowe dla transakcji nieruchomościowych opodatkowanych VAT, wskazano elementy takie jak: grunt, budynek (budynki), budowle, infrastruktura techniczna oraz przynależności, a także prawa i obowiązki z umów najmu, które przechodzą na kupującego z mocy prawa, jak również prawa i obowiązki z umów najmu (odpowiednio dzierżawy), na podstawie których wynajmowane powierzchnie nie zostały (i nie zostaną do dnia transakcji) przekazane najemcom.

W pewnych okolicznościach dostawa nieruchomości komercyjnych może zostać uznana za czynność niepodlegającą opodatkowaniu VAT (pozostającą poza zakresem zastosowania Ustawy o VAT). Takie okoliczności zachodzą – w świetle Objaśnień – wówczas, gdy po pierwsze, istnieje zamiar kontynuowania przez nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem transakcji oraz, po drugie, istnieje faktyczna możliwość kontynuowania tej działalności w oparciu o składniki będące przedmiotem transakcji.

Przy czym Minister Finansów doprecyzował, że w celu ustalenia, czy przenoszony na nabywcę zespół składników umożliwia kontynuację działalności prowadzonej przez zbywcę należy ustalić, czy oprócz przeniesienia standardowych elementów typowych dla transakcji nieruchomościowych opodatkowanych VAT na nabywcę są przeniesione wszystkie poniżej wskazane elementy:

prawa i obowiązki z umów, na podstawie których udzielono zbywcy finansowania dłużnego na realizację, nabycie, modernizację, adaptację lub przebudowę przenoszonej nieruchomości, o ile zbywca korzystał z takiego finansowania i jest stroną takich umów;
umowy o zarządzanie nieruchomością;
umowy zarządzania aktywami;
należności o charakterze pieniężnym związanych z przenoszonym majątkiem.

Dodatkowo Minister Finansów wskazał, że w sytuacji, w której konieczne jest podejmowanie przez nabywcę dodatkowych działań faktycznych lub prawnych (np. zawarcia umów) niezbędnych do prowadzenia działalności gospodarczej w oparciu o przejęte składniki, wykluczona jest możliwość stwierdzenia, że przenoszony na nabywcę zespół składników „umożliwia kontynuację działalności prowadzonej przez zbywcę”.

W świetle powyższego, Wnioskodawcy wskazują, że w przypadku Podziału, oprócz przeniesienia standardowych elementów typowych dla transakcji nieruchomościowych opodatkowanych VAT dojdzie do przeniesienia w ramach Nieruchomości również innych elementów, w tym w szczególności tych wyszczególnionych w Objaśnieniach jako wymagane do uznania przenoszonej nieruchomości za przedsiębiorstwo lub jego zorganizowaną część:

Ad. I

Jak wskazano w opisie sprawy, w ramach Podziału dojdzie do przeniesienia zobowiązań finansowych Spółki Dzielonej, zaciągniętych w celu sfinansowania inwestycji w postaci zakupu Nieruchomości oraz zapewnienia jej bieżącego funkcjonowania.

W świetle powyższego, w ocenie Wnioskodawców należy uznać, że w ramach Podziału dojdzie do przeniesienia praw i obowiązków z umów, na podstawie których udzielono zbywcy finansowania dłużnego na realizację, nabycie, modernizację, adaptację lub przebudowę przenoszonej nieruchomości.

Ad. II

Jak wskazano w opisie sprawy, w ramach Podziału dojdzie również do przeniesienia praw i obowiązków wynikających z obowiązującej umowy o zarządzanie Nieruchomością (property management).

W świetle powyższego, w ocenie Wnioskodawców, należy uznać, że w ramach Podziału dojdzie do przeniesienia praw i obowiązków wynikających z umowy o zarządzanie nieruchomością.

Ad. III

Jak wskazano w opisie sprawy, w ramach Podziału dojdzie również do przeniesienia praw i obowiązków wynikających z obowiązującej umowy o zarządzanie aktywami (asset management).

W świetle powyższego, w ocenie Wnioskodawców, należy uznać, że w ramach Podziału dojdzie do przeniesienia praw i obowiązków z umową o zarządzanie aktywami.

Ad. IV

Jak wskazano w opisie sprawy, w ramach Podziału na Spółkę Przejmującą przejdą prawa do należności pieniężnych związanych z Nieruchomością, co w szczególności obejmuje to umowy rachunków bankowych. Tym samym, w ramach podziału dojdzie także do przeniesienia środków pieniężnych związanych z Nieruchomością. Zatem, w wyniku Podziale dojdzie do przeniesienia należności o charakterze pieniężnym związanych z przenoszonych majątkiem.

Mając na uwadze powyższe, Spółka Przejmująca nie będzie zmuszona podejmować we własnym zakresie szeregu działań faktycznych lub prawnych niezbędnych do kontynuowania prowadzenia działalności gospodarczej polegającej na wynajmie powierzchni użytkowej Nieruchomości. W szczególności, nie będzie zmuszona zrekrutować i zatrudnić odpowiednich osoby posiadające określone kompetencje, budując tym samym własny zespół zarządzania Nieruchomością lub zawrzeć umowę o zarządzanie z wyspecjalizowanym podmiotem gospodarczym oferującym usługi w tym zakresie.

Dodatkowo, Spółka nie będzie zmuszona we własnym zakresie zapewnić usług niezbędnych do prawidłowego funkcjonowania Nieruchomości, z uwagi na już zawarte umowy na świadczenie usług dotyczących utrzymania właściwego stanu technicznego Nieruchomości oraz możliwości świadczenia usług najmu jej powierzchni (m. in. umowy w zakresie dostawy mediów, wywozu nieczystości, zapewnienia serwisu sprzątającego).

W ramach Podziału dojdzie zatem do przeniesienia szeregu elementów niezbędnych do kontynuowania gospodarczego wykorzystania Nieruchomości. Zatem Spółka Przejmująca kontynuując działalność polegają na wynajmie powierzchni użytkowej Nieruchomości nie będzie musiała we własnym zakresie dokonywać dodatkowych czynności faktycznych lub prawnych, które miałyby dopiero umożliwić kontynuowanie działalności prowadzonej uprzednio przez Spółkę Dzieloną.

Oznacza to, że nabycie Nieruchomości w ramach Podziału umożliwia prowadzenia działalności bez podejmowania dodatkowych działań faktycznych lub prawnych przez A.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawców, wydzielany majątek Spółki Dzielonej w postaci Nieruchomości będą stanowić ZCP w rozumieniu Ustawy o VAT.

Ad. 2

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju,
eksport towarów,
import towarów na terytorium kraju,
wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju,
wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Stosownie natomiast do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT.

Generalna zasada określająca prawne możliwości odliczenia podatku naliczonego wyrażona jest w art. 86 ust. 1 ustawy. Zgodnie z tym przepisem w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

nabycia towarów i usług,
dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Jednocześnie, zgodnie z przepisami art. 86 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi w przypadku importu towarów – kwota podatku:

wynikająca z otrzymanego dokumentu celnego,
należnego, w przypadku, o którym mowa w art. 33a ustawy o VAT,
wynikająca z deklaracji importowej, w przypadku, o którym mowa w art. 33b ustawy o VAT.

Zgodnie natomiast z treścią art. 86 ust. 10 ustawy o VAT, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy. Dodatkowo, w myśl przepisów art. 86 ust. 10b ustawy o VAT, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 1 i pkt 2 lit. a) ustawy o VAT, powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny.

Na podstawie dyspozycji art. 86 ust. 11 ustawy, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, l0d i l0e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Jednocześnie, w odniesieniu do prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony istotne znaczenie mają przepisy art. 88 ustawy o VAT, literalnie wyłączające to prawo wobec podatku naliczonego od określonych w tym przepisie nabyć.

Z powyższego wynika zatem, że podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych w postaci wykorzystywania nabytych towarów i usług do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o VAT.

W rezultacie, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest natomiast związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, których następstwem jest powstanie zobowiązania podatkowego.

Przechodząc na grunt sytuacji opisanej w opisie sprawy, w przypadku uznania, że przeniesienie Nieruchomości do Spółki Przejmującej w ramach Podziału nie będzie stanowić transakcji mającej za przedmiot ZCP w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, a zatem że to wskazanej transakcji nie znajdzie również zastosowania przepis art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, przeniesienie składników Nieruchomości stanowić powinna wówczas czynności polegające na odpłatnej dostawie towarów i odpłatnym świadczeniu usług w rozumieniu ustawy o VAT.

Powyższe oznaczać będzie zatem, że:

w przypadku przedmiotów spełniających definicję towaru zawartą w art. 2 pkt 6) ustawy o VAT, tj. rzeczy oraz ich części, tytułem sprzedaży Wnioskodawca dokona na rzecz Spółki Przejmującej dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT,
w przypadku przenoszonych funkcji, oraz praw i obowiązków z umów, jak również składników stanowiących wartości niematerialne i prawne oraz pozostałych składników Nieruchomości niebędących towarami, świadczenie Spółki Dzielonej stanowić będzie odpłatne świadczenie usług na rzecz Spółki Przejmującej w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT.

W rezultacie, na Spółce Dzielonej spoczywać będzie obowiązek opodatkowania dokonanych świadczeń stosownie do przepisów art. 19a, a cena należna od Spółki Przejmującej, stanowiąca podstawę opodatkowania, zgodnie z art. 29a ustawy o VAT, powinna zostać powiększona przez Spółkę Dzieloną o VAT według właściwej stawki określonej przepisami art. 41 ustawy o VAT.

Powyższe będzie mieć zatem również znaczenie z perspektywy A, bowiem dotyczyć będzie prawa do odliczenia przez Spółkę Przejmującą podatku naliczonego wykazanego na fakturze dokumentującej przeniesienie składników Nieruchomości.

W rezultacie, w przypadku uznania, że wydzielenie w ramach podziału Nieruchomości do Spółki Przejmującej nie będzie stanowić transakcji mającej za przedmiot ZCP w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, a zatem że to wskazanej transakcji nie znajdzie również zastosowania przepis art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, Spółka Przejmująca nabywając składniki Nieruchomości wraz z ceną poniesie ciężar podatku naliczonego. Wskutek powyższego, w świetle przytoczonych powyżej przepisów art. 86 ustawy o VAT, w analizowanej sytuacji Spółka Przejmująca powinna mieć zatem prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wykazanego na fakturze pod warunkiem, że nabyte towary i usług, tj. rzeczy lub ich części oraz prawa i obowiązki z umów oraz pozostałe niematerialne składniki Nieruchomości nabyte od Spółki Dzielonej, będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Towarami, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy, sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Jednocześnie przepisy art. 6 ustawy wskazują na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy. Są tutaj wskazane te czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszcząc się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług. Z uwagi jednakże na stosowne wyłączenie, czynności te nie podlegają opodatkowaniu.

Na mocy art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy, nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Przy czym należy zaznaczyć, że użyte w cyt. przepisie sformułowanie „transakcje zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Podkreślenia wymaga, że ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma on zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Należy zauważyć, że powyższa regulacja stanowi implementację art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L z 11.12.2006, Nr 347, str. 1, z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady.

W świetle art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE Rady, w przypadku przekazania, odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego. W przypadkach gdy odbiorca nie podlega w pełni opodatkowaniu, państwa członkowskie mogą przedsięwziąć środki niezbędne w celu uniknięcia zakłóceń konkurencji. Mogą także przyjąć wszelkie niezbędne środki, aby zapobiec uchylaniu się od opodatkowania lub unikaniu opodatkowania poprzez wykorzystanie przepisów niniejszego artykułu.

Zaznaczyć należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji „przedsiębiorstwa”. Dlatego też, dla potrzeb przepisów ustaw podatkowych należy posłużyć się definicją sformułowaną w art. 551 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r., poz. 1740), zwanej dalej Kodeks cywilny.

Zgodnie z powołanym wyżej przepisem, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
koncesje, licencje i zezwolenia;
patenty i inne prawa własności przemysłowej;
majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
tajemnice przedsiębiorstwa;
księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Przy czym, zgodnie z art. 55² Kodeksu cywilnego, czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych. Przepis ten odgrywa szczególnie istotną rolę, gdyż konstytuuje on zasadę, że przedsiębiorstwo może stanowić przedmiot obrotu prawnego jako jednolita całość.

Należy zauważyć, że powyższa definicja opisuje przedsiębiorstwo w ujęciu przedmiotowym, jako zespół niematerialnych i materialnych składników stanowiący przedmiot prawa w szerokim znaczeniu. Użyte w art. 55¹ Kodeksu cywilnego określenie „w szczególności” wskazuje jedynie na przykładowe wyliczenie składników przedsiębiorstwa. Oznacza to, że z jednej strony w jego skład mogą wchodzić inne elementy, niewymienione w tym artykule, a z drugiej, brak któregoś z tych elementów nie pozbawia zespołu rzeczy i praw przymiotu przedsiębiorstwa. O tym, jakie konkretne składniki muszą być przeniesione na nabywcę, aby można było uznać, że nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa, decydują okoliczności faktyczne, których nie można określić apriorycznie.

Zatem, składniki materialne i niematerialne, wchodzące w skład przedsiębiorstwa, powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, że można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej. Powyższa definicja opisuje przedsiębiorstwo w ujęciu przedmiotowym jako zespół niematerialnych i materialnych składników stanowiący przedmiot prawa w szerokim znaczeniu. Przedsiębiorstwo jako przedmiot zbycia, musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.

Nie wszystkie jednak elementy tworzące przedsiębiorstwo są na tyle istotne, aby bez ich zbycia nie można było mówić o zbyciu przedsiębiorstwa. W praktyce obrotu gospodarczego zdarzają się sytuacje, w których niektóre elementy przedsiębiorstwa podlegają wyłączeniu z transakcji sprzedaży. Jednak nawet w takim przypadku, składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w taki sposób, by można było o nich mówić jako o zespole, a nie tylko zbiorze pewnych elementów. Decydujące zatem jest to, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami w sposób umożliwiający kontynuowanie określonej działalności gospodarczej.

Natomiast przepis art. 2 pkt 27e ustawy stanowi, że pod pojęciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Zorganizowana część przedsiębiorstwa, jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnymi i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.

Podstawowym wymogiem dla uznania, że transakcja dotyczy zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest to, aby stanowiła ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie, które winno zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział, itp. Ocena ta musi być dokonana według podstawowego kryterium, tj. ustalenia, jaką rolę składniki majątkowe i związane z nimi prawa materialne odgrywały w funkcjonowaniu dotychczasowego przedsiębiorstwa (na ile stanowiły wyodrębnioną organizacyjnie całość). Elementami zespołu składników materialnych i niematerialnych, stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa, powinny być w szczególności aktywa obrotowe, ale także czynnik ludzki, a więc pracowniczy. Przy czym w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące „część przedsiębiorstwa” powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna występować w „istniejącym przedsiębiorstwie”, a więc w ramach prowadzonej działalności i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa.

Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto, wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne, niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Oznacza to, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość – obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona – obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

W związku z powyższym, w rozumieniu przepisów podatkowych, aby określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Jednocześnie zorganizowana część przedsiębiorstwa powinna być gospodarczo samodzielna, zanim dojdzie do transakcji zbycia. Zatem wydzielona jednostka jeszcze przed jej zbyciem powinna uzyskać samodzielność gospodarczą i realizować ją w praktyce. Skutki prawne po stronie zbywcy nie powinny bowiem zależeć od zdarzeń przyszłych i niepewnych (samodzielne realizowanie zadań gospodarczych) powstałych już w innym podmiocie (u nabywcy).

Podsumowując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania,
zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,
zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Tę ostatnią przesłankę rozumie się zazwyczaj jako potencjalną zdolność (zorganizowanej części przedsiębiorstwa) do niezależnego działania gospodarczego jako samodzielnego podmiotu gospodarczego i to jeszcze w ramach istniejącego przedsiębiorstwa. Zorganizowana część przedsiębiorstwa winna mieć również zdolność zaistnienia jako niezależne przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego.

Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy zaś zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

O tym, czy nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

Zakres powyższego wyłączenia z zakresu opodatkowania zdefiniował w wyrokach Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W wyroku z dnia 27 listopada 2003 r. w sprawie Zita-Modes C-497/01 Trybunał stwierdził, że „(...) pojęcie zbycia, czy to za wynagrodzeniem, czy też bez lub w charakterze aportu wniesionego do spółki, całości aktywów lub jej części, należy interpretować tak, iż obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa, włącznie z jego rzeczowymi składnikami oraz, w zależności od konkretnego przypadku, składnikami materialnymi, które łącznie, stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej, natomiast nie obejmuje ono zwykłego zbycia aktywów, takiego jak sprzedaż zapasów produktów”. Z orzeczenia tego wynika ponadto, że – w świetle tej normy Dyrektywy 2006/112/WE Rady – nabywca całości lub części majątku podatnika powinien mieć zamiar prowadzenia działalności nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie działać tylko w celu niezwłocznego zlikwidowania danej działalności oraz sprzedaży ewentualnych zapasów.

Podobnie Trybunał wypowiedział się w wyroku z dnia 10 listopada 2011 r. w sprawie C-444/10 Finanzamt Ludenscheid przeciwko Christel Schriever, wskazując, że regulacja art. 5 (8) VI Dyrektywy Rady (obecnie art. 19 Dyrektywy 112) obejmuje przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części, w tym składników materialnych i ewentualnie niematerialnych, łącznie składających się na przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną prowadzić samodzielną działalność gospodarczą, nie obejmuje zaś samego zbycia towarów, jak sprzedaż zapasu produktów. Jak wskazuje Trybunał, stwierdzenie, że nastąpiło przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części w rozumieniu art. 19 Dyrektywy 112, wymaga by całość przekazanych składników pozwalała na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej. Kwestię, czy całość ta musi obejmować określone dobra, zarówno ruchome, jak i nieruchome, należy rozpatrywać z punktu widzenia charakteru prowadzonej działalności gospodarczej.

Zatem należy wskazać, że fakt wyłączenia niektórych składników z transakcji sprzedaży może pozostawać bez wpływu na kwalifikację zbywanych składników jako zorganizowanej części przedsiębiorstwa, ważne by całość przekazanych składników pozwalała na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej.

W analizowanej sprawie, w pierwszej kolejności wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii ustalenia, czy wyodrębniony w przedsiębiorstwie Spółki Dzielonej majątek w postaci Nieruchomości w kształcie przedstawionym w opisie sprawy będzie stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy, a zatem jego przeniesienie w związku z podziałem Spółki Dzielonej nie będzie podlegać opodatkowaniu VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy.

W rozpatrywanej sprawie wskazano w opisie sprawy, że planowany Podział Spółki Dzielonej ma zostać dokonany w trybie art. 529 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1526) przez przeniesienie części majątku Spółki Dzielonej na istniejącą spółkę, tj. Spółkę Przejmującą. Po Podziale w Spółce Dzielonej pozostanie część jej majątku, która nie zostanie przeniesiona w wyniku Podziału na Spółkę Przejmującą, czyli w Spółce Dzielonej pozostaną Pozostałe Nieruchomości.

Stosownie do treści art. 529 § 1 Kodeksu spółek handlowych, podział może być dokonany przez:

przeniesienie całego majątku spółki dzielonej na inne spółki za udziały lub akcje spółki przejmującej, które obejmują wspólnicy spółki dzielonej (podział przez przejęcie),
zawiązanie nowych spółek, na które przechodzi cały majątek spółki dzielonej za udziały lub akcje nowych spółek (podział przez zawiązanie nowych spółek),
przeniesienie całego majątku spółki dzielonej na istniejącą i na nowo zawiązaną spółkę lub spółki (podział przez przejęcie i zawiązanie nowej spółki),
przeniesienie części majątku spółki dzielonej na istniejącą spółkę lub na spółkę nowo zawiązaną (podział przez wydzielenie).

W konsekwencji przewidziany w art. 529 § 1 pkt 4 Kodeksu spółek handlowych podział dokonany przez przeniesienie części majątku spółki dzielonej na istniejącą spółkę lub spółkę nowo zawiązaną (podział przez wydzielenie), powoduje przeniesienie prawa własności wydzielonej części majątku. Złożoność procedur związanych z podziałem spółki nie ma przy tym znaczenia. Istotny jest efekt końcowy – przeniesienie własności.

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy należy ponownie wskazać, że podstawowym wymogiem do uznania dostawy majątku za zorganizowaną część przedsiębiorstwa jest to, aby stanowił on zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań, należności oraz środków pieniężnych), podlegający wydzieleniu w istniejącym przedsiębiorstwie na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych). Istotnym jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie.

Ponadto dla uznania, że zbywana część przedsiębiorstwa stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa, istotne znaczenie ma ocena, czy ta zbywana część przedsiębiorstwa jest zdolna do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej. Oznacza to, że zespół składników materialnych i niematerialnych pozwala z uwagi na swoje zorganizowanie, personel, infrastrukturę itp. na prowadzenie określonej działalności gospodarczej. Podkreśla się przy tym, że możliwość stanowienia przez ten zespół składników niezależnego przedsiębiorstwa samodzielnie realizującego zadania gospodarcze powinna mieć wymiar rzeczywisty, a nie jedynie potencjalny. Oznacza to, że majątek ten powinien stanowić już u zbywcy zorganizowany zespół składników gotowych realizować określone zadania gospodarcze jako samodzielne przedsiębiorstwo, a po jego zbyciu możliwe musi być kontynuowanie działalności gospodarczej przez nabywcę przedsiębiorstwa.

W powyższej kwestii wypowiedział się NSA w wyroku z 24 listopada 2016 r. (sygn. akt I FSK 1316/15). Sąd orzekł m.in., że „Okoliczność, że zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzy zespół składników majątkowych zdolny do prowadzenia niezależnej (samodzielnej) działalności gospodarczej należy rozumieć w ten sposób, że w kształcie, w jakim zespół ten jest zbywany, może on wykonywać określone zadania gospodarcze. Innymi słowy, realizacja określonych zadań gospodarczych możliwa jest z wykorzystaniem tego określonego zespołu składników majątkowych, nie zaś dopiero w połączeniu z innymi składnikami majątkowymi, czy też dopiero w połączeniu z przedsiębiorstwem nabywcy. Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego, owa »niezależność prowadzenia działalności gospodarczej« powinna być więc rozumiana w ten sposób, że »zespół składników majątkowych« posiada zdolność do prowadzenia takiej działalności w sytuacji, gdy stanowi konglomerat, który sam w sobie, bez uzupełniania go o dodatkowe elementy (po nabyciu i włączeniu do przedsiębiorstwa nabywcy) zdolny jest do prowadzenia działalności. W takiej sytuacji można go uznać za zorganizowaną cześć przedsiębiorstwa”.

Wskazać również należy, że w analizowanej sprawie istotne jest również, czy zespół składników majątkowych stanowiący zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy zawiera składniki pozwalające na kontynuowanie działalności gospodarczej realizowanej uprzednio przez zbywcę bez konieczności:

angażowania przez nabywcę innych składników majątku, które nie są przedmiotem transakcji lub
podejmowania dodatkowych działań faktycznych lub prawnych (np. zawarcia umów) niezbędnych do prowadzenia działalności gospodarczej w oparciu o przejęte składniki.

Ponadto, przy ocenie czy składniki majątku będące przedmiotem dostawy powinny być uznane za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy uwzględnić należy następujące okoliczności:

zamiar kontynuowania przez nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem transakcji oraz
faktyczną możliwość kontynuowania tej działalności w oparciu o składniki będące przedmiotem transakcji.

Co istotne wskazanej oceny należy dokonać na moment przeprowadzania transakcji.

Jak wskazano w opisie sprawy, na dzień dokonania opisanej transakcji (podziału przez przeniesienie części majątku Spółki Dzielonej na istniejącą spółkę, tj. Spółkę Przejmującą) część majątku Spółki Dzielonej, która zostanie przeniesiona na Spółkę Przejmującą będzie stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych wyodrębniony finansowo w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy. Spółka Dzielona sporządza odrębne sprawozdanie finansowe dla każdego ze swoich oddziałów, co dotyczy również Nieruchomości. Nieruchomość posiada zatem odrębny bilans, rachunek zysków i strat oraz inne elementy sprawozdania finansowego. Oznacza to, że Spółka Dzielona prowadzi dla Nieruchomości stałą i wyodrębnioną ewidencję księgową, na podstawie której możliwe jest sporządzenie sprawozdania finansowego dla Nieruchomości. Ewidencja księgowa prowadzona dla Spółki Dzielonej pozwalać będzie na identyfikację i przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz aktywów i pasywów związanych z prowadzeniem działalności w ramach Nieruchomości. Koszty i przychody związane z działalnością Nieruchomości wynikające ze świadczonych usług i realizowanych funkcji, przyporządkowane będą na podstawie prowadzonych ewidencji i stosowanych przez Spółkę Dzieloną kluczy alokacji. Możliwe więc będzie ustalenie wyniku finansowego (określenie kosztów i przychodów) dla Nieruchomości, czego Spółka Dzielona dokonuje rokrocznie w ramach procesu sporządzania odrębnych sprawozdań finansowych dla swoich oddziałów. Ponadto, do Nieruchomości przyporządkowane zostaną środki pieniężne zgromadzone i należności, które w zamierzeniu powinny zapewnić płynność finansową Spółce Przejmującej kontynuującej działalność gospodarczą Nieruchomości w okresie bezpośrednio po wydzieleniu.

Ponadto na dzień dokonania opisanej transakcji część majątku Spółki Dzielonej, która zostanie przeniesiona na Spółkę Przejmującą będzie stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych wyodrębniony funkcjonalnie w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy. Nieruchomość obejmuje różnego rodzaju aktywa i pasywa, a także prawa i obowiązki, stanowi wystarczający zbiór powiązanych ze sobą elementów, który umożliwi Spółce Przejmującej samodzielne prowadzenie działalności gospodarczej, prowadzonej uprzednio przez Spółkę Dzieloną przy wykorzystaniu Nieruchomości. Do Nieruchomości alokowane będą również koszty działalności przedsiębiorstwa Spółki Dzielonej, funkcjonalnie związane z aktywnością gospodarczą Nieruchomości. Po dokonaniu Podziału, Spółka Przejmująca nie będzie musiała dokonywać dodatkowych czynności (z wyjątkiem czynności związanych z przejęciem składników majątku i technicznymi aspektami prowadzenia działalności prowadzącymi do umożliwienia jej kontynuowania , jak np. aneksowanie zawartych umów), aby rozpocząć samodzielnie prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie wynajmu powierzchni Nieruchomości.

Jak wskazał Wnioskodawca na dzień dokonania opisanej transakcji część majątku Spółki Dzielonej, która zostanie przeniesiona na Spółkę Przejmującą stanowi w istniejącym przedsiębiorstwie Wnioskodawcy zespół funkcjonalnie ze sobą połączonych składników materialnych i niematerialnych, który będzie stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące określone zadania gospodarcze, które aktualnie (tj. przed przeniesieniem) realizuje w istniejącym przedsiębiorstwie Wnioskodawcy. Spółka Przejmująca będzie w stanie realizować zadania gospodarcze w oparciu o same składniki majątku przeniesione na nią w ramach Podziału. Nie będzie konieczne angażowanie dodatkowych składników majątkowych przez Spółkę Przejmująca. Należy więc stwierdzić, że Nieruchomość na obecnym etapie mogłaby być samodzielnym przedsiębiorstwem realizującym zadania gospodarcze. Możliwe jest bowiem faktyczna możliwość kontynuowania działalności Spółki Dzielonej w zakresie związanym z Nieruchomością bez podejmowania przez Spółkę Przejmującą dodatkowych działań (z wyjątkiem czynności związanych z przejęciem składników majątku i technicznymi aspektami prowadzenia działalności prowadzącymi do umożliwienia jej kontynuowania, jak np. aneksowanie zawartych umów) niezbędnych do kontynuowania prowadzenia działalności gospodarczej w oparciu o Nieruchomość.

Na dzień dokonania opisanej transakcji przedmiotem zbycia będą składniki majątku (materialne i niematerialne) związane z wyodrębnioną częścią przedsiębiorstwa, w tym zobowiązania w całości. Brak jest składników majątkowych związanych z wyodrębnioną częścią przedsiębiorstwa, które nie byłyby przenoszone w ramach transakcji.

Na moment zbycia zespół składników majątkowych będący przedmiotem transakcji będzie na tyle zorganizowany, że będzie mógł samodzielnie wykonywać zadania i prowadzić działalność bez udziału pozostałych struktur przedsiębiorstwa Wnioskodawcy. Spółka Przejmująca będzie w stanie realizować zadania gospodarcze w oparciu o same składniki majątku przeniesione na nią w ramach Podziału. Nie będzie konieczne angażowanie dodatkowych składników majątkowych przez Spółkę Przejmującą.

Ponadto – jak wskazała Spółka – po nabyciu składników majątkowych będących przedmiotem transakcji Spółka Przejmująca będzie kontynuować działalność prowadzoną dotychczas przez Spółkę Dzieloną przy użyciu Nieruchomości w analogicznym zakresie, co Spółka Dzielona. Co istotne Spółka Przejmująca ma faktyczną możliwość kontynuowania tej działalności w oparciu wyłącznie o składniki będące przedmiotem transakcji. Spółka Przejmująca będzie w stanie realizować zadania gospodarcze w oparciu o same składniki majątku przeniesione na nią w ramach Podziału. Nie będzie konieczne angażowanie dodatkowych składników majątkowych przez Spółkę Przejmująca.

Należy również podkreślić, że – jak wskazano w opisie sprawy – wraz z Nieruchomością, na Spółkę Przejmującą przejdą prawa i obowiązki z umów związanych z Nieruchomością, takich jak umowy:

związane z finansowaniem nabycia Nieruchomości;
zarządzanie Nieruchomością, która zawarta jest z podmiotem świadczącym profesjonalne usługi w tym zakresie (umowa ta dotyczy bieżącego zarządzania Nieruchomością jako obiektem);
zarządzanie aktywami, która zawarta jest z podmiotem świadczącym profesjonalne usługi w tym zakresie (umowa ta dotyczy maksymalizacji stopu zwrotu z Nieruchomości jako inwestycji, w tym podejmowania działań mających na celu obniżenie kosztów i wzrost przychodów generowanych przez Nieruchomość);
z których wynikają prawa do należności pieniężnych związanych z Nieruchomością (w szczególności obejmuje to umowy rachunków bankowych związanych z Nieruchomością);
różnego rodzaju umowy, które mają na celu utrzymanie właściwego stanu technicznego Nieruchomości oraz możliwości świadczenia usług najmu jej powierzchni (m.in. umowy w zakresie dostawy mediów, wywozu nieczystości, zapewnienia serwisu sprzątającego).

W konsekwencji analiza zaprezentowanego opisu sprawy w kontekście powyższych regulacji prawnych oraz orzecznictwa TSUE, prowadzi do wniosku, że w rozpatrywanej sprawie zostaną spełnione wszystkie wskazane wcześniej przesłanki do uznania, że wyodrębniony w przedsiębiorstwie Spółki Dzielonej majątek w postaci Nieruchomości w kształcie przedstawionym w opisie sprawy będzie stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy, a zatem jego przeniesienie w związku z podziałem Spółki Dzielonej będzie wyłączone z opodatkowania na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy.

Podsumowując, wyodrębniony w przedsiębiorstwie Spółki Dzielonej majątek w postaci Nieruchomości w kształcie przedstawionym w opisie sprawy będzie stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy, a zatem jego przeniesienie w związku z podziałem Spółki Dzielonej nie będzie podlegać opodatkowaniu VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2 należało uznać za prawidłowe.

Następnie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczyły ustalenia, czy w przypadku uznania stanowiska Zainteresowanych za nieprawidłowe w odniesieniu do pytania oznaczonego we wniosku nr 2, tj. uznania, że wydzielenie majątku w postaci Nieruchomości nie będzie stanowić przeniesienia zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy, a zatem że do transakcji tej nie znajdzie zastosowania przepis art. 6 pkt 1 ustawy, czy wydzielenie składników majątku w postaci Nieruchomości stanowić będzie czynność opodatkowaną VAT stosownie do przepisów art. 5 ustawy i nie korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ustawy, a Spółka Przejmująca – zgodnie z przepisami art. 86 ustawy – będzie mieć prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony wykazany na fakturze.

W związku z tym, że stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania pierwszego (oznaczonego we wniosku nr 2) zostało uznane za prawidłowe, odpowiedź na pytanie drugie (oznaczone we wniosku nr 5) stała się bezzasadna.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (oraz z opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie podkreślić należy, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Informuje się ponadto, że w niniejszej interpretacji rozstrzygnięto wniosek w części dotyczącej zdarzeń przyszłych w podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania podatkiem VAT, na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy, transakcji przeniesienia składników materialnych i niematerialnych do Spółki Przejmującej (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) oraz prawa do odliczenia podatku VAT przez Zainteresowanego w związku z nabyciem składników materialnych i niematerialnych (pytanie oznaczone we wniosku nr 5). W zakresie pytań dotyczących podatku dochodowego od osób prawnych wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin