Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-3.4012.743.2020.3.ALN
z 14 grudnia 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 24 września 2020 r. (data wpływu 6 października 2020 r.) uzupełnionym pismem z dnia 4 grudnia 2020 r. (data wpływu 8 grudnia 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku stosowania kasy on-line od dnia 1 lipca 2021 r. - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 października 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku stosowania kasy on-line od dnia 1 lipca 2021 r.

Wniosek uzupełniono pismem z dnia 4 grudnia 2020 r. (data wpływu 8 grudnia 2020 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

(ostatecznie przedstawiony w uzupełnieniu wniosku)

Wspólnicy spółki cywilnej (...) prowadzą działalność gospodarczą wyłącznie w formie spółki cywilnej od 01.04.2000 roku. Działalność polega na sprzedaży paneli podłogowych, podłóg drewnianych, listew przypodłogowych, drzwi wewnętrznych, chemii i akcesoriów do ww. produktów na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności oraz dla podmiotów gospodarczych.

Wspólnicy ewidencjonują sprzedaż na rzecz osób nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych za pomocą kasy fiskalnej.

Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 10 czerwca 2020 r. w sprawie przedłużenia terminów prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii, przedłużono określonej grupie podatników do dnia 30 czerwca 2021 r. termin, do którego podatnicy mogą prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii. I tak w grupie tej znalazły się usługi budowlane.

Wspólnicy powzięli w wątpliwość czy obowiązek wymiany dotychczasowej kasy fiskalnej na kasę fiskalną on-line dotyczy ich przypadku.

Wspólnicy korzystają z usług podwykonawcy, który dokonuje montażu paneli podłogowych, podłóg drewnianych lub drzwi wewnętrznych u klienta zamawiającego towar wraz z usługą montażu od firmy (...). Zdarza się, że w celu prawidłowego zamontowania drzwi, podwykonawca poszerza otwór drzwiowy lub go zmniejsza. Montaż paneli podłogowych/podłóg drewnianych wraz z listwami przypodłogowymi polega na ułożeniu paneli/podłogi drewnianej na podkładzie i przytwierdzeniu listew przypodłogowych do ścian.

Wspólnicy spółki cywilnej w takiej sytuacji pośredniczą w montażu zakupionego towaru przez klienta. Paragon fiskalny (lub faktura na życzenie klienta) wystawiana jest na panele podłogowe, podłogi drewniane lub drzwi wewnętrzne wraz z usługą montażu.

W świetle obowiązku wymiany kas fiskalnych starego typu na kasy fiskalne on-line wspólnicy powzięli w wątpliwość, czy sprzedaż paneli, podłóg drewnianych lub drzwi wewnętrznych wraz z usługą montażu to usługi budowlane, które od 1 lipca objęte są obowiązkiem stosowania kas nowego typu.

Ustawa o podatku od towarów i usług, mimo iż bezpośrednio odnosi się do usług budowlanych i budowlano- montażowych, w żadnym miejscu nie zawiera definicji tych pojęć.

W kwestii robót budowlanych należy zatem odnieść się do ustawy Prawo budowlane z dnia 7 lipca 1994 r. Zgodnie z art. 3 ust. 7 za roboty budowlane uznaje się budowę oraz prace polegające na przebudowie, montażu, remoncie lub rozbiórce obiektu budowlanego.

Ust. 6 wskazuje, że mianem budowy należy określić wykonywanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także odbudowę, rozbudowę lub nadbudowę obiektu budowlanego. 

W ustawie Prawo budowlane wyszczególniono dodatkowo dwa rodzaje usług. Zgodnie z art. 3 ust. 7a za przebudowę uznaje się wykonanie takich robót budowlanych, w wyniku których następuje zmiana parametrów użytkowych lub technicznych istniejącego obiektu budowlanego, z wyjątkiem parametrów charakterystycznych, jak kubatura, powierzchnia zabudowy, wysokość, długość, szerokość bądź liczba kondygnacji.

Natomiast ust. 8 określa czym jest remont – jest to wykonanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym materiały użyte podczas remontu mogą różnić się od tych użytych pierwotnie.

Używany zwrot w opisie sprawy, postawionym pytaniu, stanowisku „wspólnicy spółki cywilnej”, należy rozumieć jako Spółkę Cywilną (...). Sprzedawane towary oraz usługi świadczone przez Spółkę Cywilną (...) można sklasyfikować według PKWiU z 2008 r. jako:

43.32.10.0 - roboty instalacyjne stolarki budowlanej - dla montażu stolarki drzwiowej wraz z materiałem.

43.33.29.0 - pozostałe roboty związane z wykładaniem podłóg i ścian (włączając tapetowanie), gdzie indziej niesklasyfikowane - dla montażu podłogi wraz z materiałem.

47.00.49.0 - sprzedaż detaliczna materiałów budowlanych, gdzie indziej niesklasyfikowanych - dla sprzedaży stolarki drzwiowej.

47.00.53.0 - sprzedaż detaliczna tapet, dywanów, chodników i innych pokryć podłogowych - dla sprzedaży pokryć podłogowych.

Na pytanie postawione w wezwaniu, o treści czy Wnioskodawca usługę montażu świadczy we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej-Klienta, Wnioskodawca odpowiedział, że usługa montażu materiału (pokryć podłogowych, stolarki drzwiowej) u klienta Spółki Cywilnej (...) wykonywana jest przez firmę zewnętrzną. Klient nabywa usługę montażu wraz z materiałem od firmy (...). Firma (...) wystawia fakturę/paragon dla klienta na usługę montażu wraz z materiałem. Firma (...) otrzymuje od firmy zewnętrznej fakturę za wykonane usługi montażowe zlecone przez firmę (...).

Na pytanie postawione w wezwaniu o treści: należy podać jaki jest zapis na paragonie w przypadku sprzedaży paneli podłogowych, podłóg drewnianych, drzwi wewnętrznych wraz z usługą montażu (świadczenie usług, czy dostawa towaru), Wnioskodawca odpowiedział, że: Na paragonie fiskalnym widnieją zapisy: „montaż stolarki otworowej wraz z materiałem”, „montaż podłogi wraz z materiałem”.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w przedstawionej sytuacji wspólnicy spółki cywilnej dokonujący sprzedaży paneli podłogowych, podłóg drewnianych, drzwi wewnętrznych wraz z usługą montażu w domu/mieszkaniu klienta powinni od 1 lipca 2021 roku ewidencjonować sprzedaż na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych za pomocą kasy fiskalnej nowego typu, tzw. online?

Zdaniem Wnioskodawcy.

Zdaniem Wnioskodawcy sprzedaż paneli podłogowych, podłóg drewnianych lub drzwi wewnętrznych wraz z usługą montażu to nie usługi budowlane. Wykonywane prace montażowe nie polegają na przebudowie, rozbudowie, remoncie czy też montażu obiektu budowlanego. Nie dokonują również przebudowy obiektu budowlanego, ponieważ montaż paneli podłogowych oraz drzwi odbywa się w lokalu, który jest w trakcie remontu/przebudowy. Usługi montażu paneli podłogowych wraz z listwami przypodłogowymi wykonywane są na wcześniej przygotowanych powierzchniach podłogowych. Drzwi wewnętrzne montowane są w przygotowanych już otworach drzwiowych. Dla prawidłowego osadzenia drzwi w otworach zdarza się sytuacja, gdy podwykonawca poszerza otwór drzwiowy lub go zmniejsza. Nie mają miejsce zmiany, które wpływają na konstrukcję ścian, podłóg w pomieszczeniach/lokalach.

Wobec takiej sytuacji wspólnicy spółki cywilnej nie świadczą usług budowlanych a co za tym idzie nie są zobligowani do wymiany kasy rejestrującej z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii na kasę fiskalną typu online od 1 lipca 2021 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Na wstępie należy zauważyć, że jakkolwiek Wnioskodawca wskazał we wniosku, że wniosek dotyczy zaistniałego stanu faktycznego, to jednakże mając na uwadze okoliczności sprawy, z których wynika, że Wnioskodawca zainteresowany jest ustaleniem, czy ma obowiązek stosowania kasy on-line od dnia 1 lipca 2021 r. , tut. Organ uznał, iż przedmiotowy wniosek dotyczy zdarzenia przyszłego.

Obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z zapisu art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106 z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”.

Zgodnie z tym przepisem, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem jednym z podstawowych kryteriów decydujących o obowiązku stosowania do ewidencjonowania kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.

Z dniem 1 maja 2019 r. weszła w życie ustawa z dnia 15 marca 2019 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw oraz ustawy – Prawo o miarach (Dz. U. poz. 675). Ustawa ta wprowadza do ustawy o podatku od towarów i usług zmiany w zakresie kas rejestrujących. Ustawa ta zakłada dla podatników prowadzących działalność gospodarczą w określonych w ustawie wrażliwych branżach – obowiązek stosowania nowego rodzaju kas rejestrujących (kas on-line) w celu prowadzenia ewidencji sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Kasy on-line wyposażone są w nowe funkcjonalności umożliwiające, oprócz zapisu w pamięci fiskalneji chronionej kasy, również przekazywanie w sposób ciągły, zautomatyzowany i bezpośredni danych rejestrowanych przy ich użyciu z prowadzonej ewidencji oraz danych o zdarzeniach mających znaczenie dla pracy kas do systemu teleinformatycznego Centralnego Repozytorium Kas.

W myśl art. 111a ust. 3 ustawy, kasy rejestrujące łączą się z Centralnym Repozytorium Kas za pośrednictwem sieci telekomunikacyjnej w sposób, który zapewnia:

1. przesyłanie danych z kas rejestrujących do Centralnego Repozytorium Kas w sposób bezpośredni, ciągły,zautomatyzowany lub na żądanie Szefa Krajowej Administracji Skarbowej, w postaci elektronicznej odpowiadającej strukturze logicznej, o której mowa w art. 193a § 2 Ordynacji podatkowej;
2. przesyłanie poleceń z Centralnego Repozytorium Kas do kas rejestrujących, dotyczących pracy kas, i ich odbiór przez te kasy:
   1. związanych z fiskalizacją kasy rejestrującej,
   2. obejmujących określenie:
      • sposobu i zakresu przesyłania danych z tej kasy,
      • sposobu pracy kasy rejestrującej,
   3. zapewniających prawidłowość pracy kasy rejestrującej.
   
   
   

Art. 111 ust. 6a ustawy określa wymagania i zasady działania, którym powinny odpowiadać kasy on-line. W myśl przywołanego przepisu, kasa rejestrująca musi zapewniać prawidłowe zaewidencjonowanie, przechowywanie i bezpieczne przesyłanie danych z kasy rejestrującej na zewnętrzne nośniki danych oraz umożliwiać połączenie i przesyłanie danych między kasą rejestrującą, a Centralnym Repozytorium Kas określonych w art. 111a ust. 3 (…).

Pojęcie „kasa on-line” zdefiniowane zostało w § 2 pkt 6 rozporządzenia z dnia 29 kwietnia 2019 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. 2019 r., poz. 816 z późn. zm.), który odwołuje się do treści znowelizowanej ustawy, wskazując, że przez kasę on-line rozumie się kasę, o której mowa w art. 111 ust. 6a ustawy.

Znowelizowana ustawa o VAT wskazuje terminy i grupy podatników, których obejmuje obowiązek posiadania kasy on-line. Natomiast podatnicy, prowadzący działalność w innych obszarach niż określone w ustawie, zostali zwolnieni z obowiązku posiadania kas rejestracyjnych on-line. W ich przypadku ewidencja sprzedaży może być prowadzona z wykorzystaniem dotychczas stosowanych „tradycyjnych” kas fiskalnych.

Zgodnie z art. 145a ust. 1 ustawy, z zastrzeżeniem art. 145b, podatnicy mogą prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii, które nie umożliwiają połączenia i przesyłania danych między kasą rejestrującą, a Centralnym Repozytorium Kas, określonych w art. 111a ust. 3.

Zgodnie z art. 145b ust. 1 pkt 3 lit. c) ustawy podatnicy mogą prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii w terminie do dnia 31 grudnia 2020 r. – do świadczenia usług budowlanych.

Przepis ust. 1 stosuje się tylko do kas rejestrujących, przy zastosowaniu których jest prowadzona ewidencja sprzedaży w zakresie sprzedaży towarów lub świadczenia usług wymienionych w ust. 1 (art. 145b ust. 2 ustawy).

Zgodnie z § 1 ust. 1 pkt 2 lit c) rozporządzenia ministra finansów z dnia 10 czerwca 2020 r. w sprawie przedłużenia terminów prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii (Dz. U. z 2020 r., poz. 1059) przedłuża się terminy, w których podatnicy mogą prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii, o których mowa w art. 145b ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług do dnia 30 czerwca 2021 r. do świadczenia usług budowlanych.

Powyższy przepis określa, że podatnicy ograniczeni są w możliwości prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii do dnia 30 czerwca 2021 r., jeśli świadczą usługi budowlane.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca ewidencjonuje sprzedaż na rzecz osób nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych za pomocą kasy fiskalnej. Działalność polega na sprzedaży paneli podłogowych, podłóg drewnianych, listew przypodłogowych, drzwi wewnętrznych, chemii i akcesoriów do ww. produktów na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności oraz dla podmiotów gospodarczych. Wnioskodawca w takiej sytuacji pośredniczy w montażu zakupionego towaru przez klienta. Paragon fiskalny (lub faktura na życzenie klienta) wystawiana jest na panele podłogowe, podłogi drewniane lub drzwi wewnętrzne wraz z usługą montażu.

W myśl art. 8 ust. 2a ustawy, w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Z powyższego przepisu wynika, że podmiot świadczący (sprzedający) daną usługę nabytą we własnym imieniu, lecz na rzecz osoby trzeciej traktowany jest najpierw jako usługobiorca, a następnie jako usługodawca tej samej usługi. Przeniesienie ciężaru kosztów na inną osobę, nie może być zatem w żaden inny sposób potraktowane niż jako świadczenie usługi w tym samym zakresie.

Konsekwencją uznania podatnika biorącego udział w odsprzedaży usługi za świadczącego, jest wystawienie przez niego paragonu/faktury dokumentującego/dokumentującej wyświadczenie tej usługi.

Wnioskodawca wskazał, że Spółka w takiej sytuacji pośredniczy w montażu zakupionego towaru przez klienta. Paragon fiskalny (lub faktura na życzenie klienta) wystawiana jest na panele podłogowe, podłogi drewniane lub drzwi wewnętrzne wraz z usługą montażu. Sprzedawane towary oraz usługi świadczone przez Spółkę Wnioskodawca klasyfikuje według PKWiU z 2008 r. jako:

43.32.10.0 - roboty instalacyjne stolarki budowlanej - dla montażu stolarki drzwiowej wraz z materiałem.

43.33.29.0 - pozostałe roboty związane z wykładaniem podłóg i ścian (włączając tapetowanie), gdzie indziej niesklasyfikowane - dla montażu podłogi wraz z materiałem.

47.00.49.0 - sprzedaż detaliczna materiałów budowlanych, gdzie indziej niesklasyfikowanych - dla sprzedaży stolarki drzwiowej.

47.00.53.0 - sprzedaż detaliczna tapet, dywanów, chodników i innych pokryć podłogowych - dla sprzedaży pokryć podłogowych.

Wnioskodawca powziął wątpliwość czy dotyczy go obowiązek wymiany dotychczasowej kasy fiskalnej na kasę fiskalną on-line.

Aby odpowiedzieć na zadane we wniosku pytanie należy przeanalizować czy sprzedaż paneli podłogowych, podłogi drewnianej lub drzwi wewnętrznych wraz z usługą montażu stanowi usługi budowlane.

Należy zauważyć, że ustawodawca nie zamieścił w treści ustawy o podatku od towarów i usług definicji usług budowlanych.

W celu prawidłowej interpretacji pojęcia usługi budowlanej, pomocniczo należy odnieść się do przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo Budowlane (Dz. U. z 2020 r., poz. 1333, z późn. zm.).

Przez roboty budowlane rozumie się budowę, a także prace polegające na przebudowie, montażu, remoncie lub rozbiórce obiektu budowlanego (art. 3 pkt 7 ustawy Prawo Budowlane). Ww. definicja wymienia kilka rodzajów prac, które zaliczają się do tego rodzaju usług.

Zgodnie z art. 3 pkt 6 ustawy Prawo Budowlane, przez budowę należy rozumieć wykonywanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także odbudowę, rozbudowę, nadbudowę obiektu budowlanego.

Przebudowa to wykonywanie robót budowlanych, w wyniku których następuje zmiana parametrów użytkowych lub technicznych istniejącego obiektu budowlanego, z wyjątkiem charakterystycznych parametrów, jak: kubatura, powierzchnia zabudowy, wysokość, długość, szerokość bądź liczba kondygnacji; w przypadku dróg są dopuszczalne zmiany charakterystycznych parametrów w zakresie niewymagającym zmiany granic pasa drogowego (art. 3 pkt 7a ustawy Prawo Budowlane).

Remont to wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym (art. 3 pkt 8 ustawy Prawo Budowlane).

Według Słownika języka polskiego (Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 2005, str. 70, kol. 2) przez budowę należy rozumieć m.in. wznoszenie budowli, budowanie (...).

Natomiast „budować” to znaczy wznosić budowle, pomieszczenia, ich części lub zespoły.

Pojęcie „modernizacja” – według cytowanego Słownika języka polskiego (str. 474, kol. 2) oznacza unowocześnienie i usprawnienie czegoś.

Z kolei montaż – według powyższego słownika – to „składanie maszyn, aparatów, urządzeń z gotowych części; zakładanie, instalowanie urządzeń technicznych, łączenie oddzielnych części w całość”. W związku z przytoczoną definicją stwierdzić należy, że pojęcie „montaż” odnosi się do takiego sposobu działania, w efekcie którego z niezależnie od siebie istniejących części powstaje wytwór będący zupełnie nową całością.

„Przebudowa” zaś, to zgodnie z ww. słownikiem języka polskiego (str. 770, kol. 1) zmiana istniejącego stanu czegoś na inny; ulepszenie, poprawienie czegoś.

Odwołując się natomiast do słownikowego zakresu pojęcia „roboty budowlane” należy wskazać, że zgodnie z definicją zawartą w „Uniwersalnym słowniku języka polskiego” Wydawnictwo Naukowe PWN, określenie „robota” oznacza „zespół czynności podejmowanych w celu wykonania, wyprodukowania, wytworzenia, dokonania czegoś, praca, działanie, działalność, robienie czegoś”.

Wskazać należy, że klasyfikacją statystyczną dotyczącą towarów i usług, która ma zastosowanie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług, od dnia 1 lipca 2020 r. jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) – (Dz. U. z 2015 r., poz. 1676, z późn. zm.).

W myśl § 3a ww. rozporządzenia do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług w zakresie przypadków, o których mowa w art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. f i lit. g ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106), załączniku nr 15 do tej ustawy oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie art. 111 ust. 8 tej ustawy, Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) stosuje się do dnia 31 grudnia 2020 r.

W celu dodatkowego potwierdzenia charakteru usług budowlanych, zasadne jest odniesienie się do Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU), do której to klasyfikacji odwołują się przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.

Roboty budowlane na gruncie PKWiU z roku 2008 sklasyfikowane są w sekcji F w dziale 41, 42 i 43.

Z punktu widzenia ustawy o podatku od towarów i usług – klasyfikować je należy jako usługi:

• Dział 41 obejmuje – roboty ogólnobudowlane dotyczące wszystkich rodzajów budynków oraz budowę kompletnych budynków mieszkalnych, budynków biurowych, budynków handlowych oraz innych budynków użyteczności publicznej, budynków gospodarstw rolnych itp. na własny rachunek lub na zlecenie. Zawierają się w nim prace związane ze wznoszeniem, rozbudową, nadbudową, odbudową, przebudową, remontem oraz montażem budynków z elementów prefabrykowanych o charakterze stałym lub tymczasowym.
  

• Dział 42 obejmuje – roboty związane z budową obiektów inżynierii lądowej i wodnej. Mieszczą się w nim roboty budowlane związane ze wznoszeniem, rozbudową, odbudową, przebudową, remontem, montażem budynków z elementów prefabrykowanych o charakterze stałym lub czasowym.
  

• Dział 43 obejmuje – specjalistyczne roboty budowlane związane z budową budynków oraz obiektów inżynierii lądowej i wodnej, prowadzone przez wykonawców posiadających specjalistyczne umiejętności i specjalny sprzęt, w tym m.in.: rozbiórka i przygotowanie terenu pod budowę, budowanie fundamentów, roboty betoniarskie, murarskie, kamieniarskie, montowanie i demontowanie rusztowań, wykonywanie pokryć dachowych, roboty związane z wykonywaniem instalacji budowlanych (np. elektrycznych, wodnokanalizacyjnych i pozostałych instalacji budowlanych), montaż konstrukcji stalowych, wynajem sprzętu z operatorem, roboty wykończeniowe.
  
  

Zatem zakres robót budowlanych określony w ustawie Prawo budowlane oraz na gruncie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, jest co do zasady tożsamy. Zatem obydwa wyżej wskazane źródła należy stosować dla ustalenia, jakie czynności zaliczają się do usług budowlanych na potrzeby podatku od towarów i usług.

Należy jednak zauważyć, że skoro w art. 145b ust. 1 pkt 3 lit. c) ustawy oraz § 1 ust. 1 pkt 2 lit c) rozporządzenia ministra finansów w sprawie przedłużenia terminów prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii, usługi budowlane nie zostały sklasyfikowane wg PKWiU, to klasyfikacja ta może być jedynie jednym z elementów pomagających w rozstrzygnięciu.

Jak wskazuje powołany wyżej art. 145b ust. 1 pkt 3 lit c) ustawy, ewidencja sprzedaży przy zastosowaniu kasy on-line dotyczy sprzedaży m.in. usług budowlanych.

W świetle przytoczonych przepisów prawa oraz definicji należy stwierdzić, że usługi budowlane obejmują prace związane ze wznoszeniem, rozbudową, nadbudową, odbudową, przebudową, remontem oraz montażem budynków z elementów prefabrykowanych o charakterze stałym lub tymczasowym.

Tym samym do usług budowlanych należy zaliczyć montaż paneli podłogowych, montaż podłóg drewnianych lub drzwi wewnętrznych.

Tym samym usługi świadczone przez Wnioskodawcę mieszczą się w kategorii określonej w art. 145b ust. 1 pkt 3 lit c) ustawy.

W odpowiedzi na zadane pytanie należy stwierdzić, że realizowana przez Wnioskodawcę sprzedaż usług polegających na montażu paneli podłogowych, podłóg drewnianych lub drzwi wewnętrznych będzie objęta obowiązkiem ewidencjonowania sprzedaży przy użyciu kasy on-line od dnia 1 lipca 2021 r.

Podsumowując, wykonywana działalność w zakresie sprzedaży i montażu paneli podłogowych, montaż podłóg drewnianych lub drzwi wewnętrznych będzie obligowała Wnioskodawcę do wymiany kasy rejestrującej z elektronicznym zapisem kopii na kasę on-line od 1 lipca 2021 r.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej– rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowana ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…) , za pośrednictwem organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.